BIO
Urodzony 25 maja 1918 w Genewie; syn Lucjana Szustra, inżyniera chemika, i Jadwigi ze Strzeleckich, lekarki. W 1919 wraz z rodzicami powrócił do Polski i zamieszkał w Łodzi. Uczęszczał tam do Miejskiego Gimnazjum Męskiego, gdzie w 1936 zdał maturę. W tymże roku podjął studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. W 1937 wstąpił do Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej. Po wybuchu II wojny światowej powrócił do Łodzi, skąd w 1940 został wysiedlony do Piotrkowa Trybunalskiego. W 1941 rozpoczął pracę w Powszechnym Zakładzie Ubezpieczeń Wzajemnych (PZUW). W 1942 włączył się w działalność konspiracyjną jako członek Związku Walki Zbrojnej, a potem Armii Krajowej (AK); od 1943 wchodził w skład Kierownictwa Dywersji AK w Piotrkowie Trybunalskim, w 1944 walczył w oddziałach partyzanckich AK w okręgu łódzkim. W 1944 ożenił się z Barbarą z Millerów. W styczniu 1945, po wycofaniu się Niemców, powrócił do Piotrkowa, a w maju 1945 do Łodzi, gdzie podjął pracę w PZUW. W tymże roku debiutował jako prozaik opowiadaniem pt. I ziemia go przytuli, ogłoszonym w „Kuźnicy” (nr 16); współpracował z tym pismem w następnych latach jako korektor (1946) oraz autor recenzji i artykułów (1946, 1948). W 1946 pełnił też krótko obowiązki kierownika redakcji literackiej łódzkiej rozgłośni Polskiego Radia. W 1946-49 był referentem socjalnym w kilku łódzkich zakładach pracy. W 1947 wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej, a od 1948 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (w 1956-65 członek egzekutywy Komitetu Łódzkiego). W 1949-51 pracował w Dziale Programowym Wytwórni Filmów Fabularnych w Łodzi; równocześnie w 1950/51 wykładał analizę filmową w łódzkiej Państwowej Wyższej Szkole Filmowej. Od 1950 należał do Związku Literatów Polskich (wielokrotnie wchodził w skład zarządu Oddziału Łódzkiego). W następnych latach był zatrudniony kolejno w redakcji literackiej łódzkiej rozgłośni Polskiego Radia (1951-52), na stanowisku kierownika literackiego Państwowego Teatru Powszechnego w Łodzi (1952-55) oraz jako sekretarz redakcji tygodnika „Kronika” (1955). Kontynuował twórczość z zakresu powieści i literatury dokumentarnej. Utwory literackie, artykuły i recenzje zamieszczał m.in. w „Głosie Robotniczym” (1951-57, z przerwami) i w „Odgłosach” (1962-86, z przerwami). W 1956 ponownie podjął pracę w rozgłośni jako kierownik redakcji telewizji, przekształconej następnie (1959) w samodzielny Łódzki Ośrodek Telewizyjny; w 1963-73 zajmował stanowisko redaktora naczelnego tego ośrodka. Pisał scenariusze widowisk telewizyjnych (utwory oryginalne i adaptacje). Od 1974 pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego rozgłośni łódzkiej Polskiego Radia; równocześnie był autorem słuchowisk radiowych emitowanych na antenie lokalnej i ogólnopolskiej. Prowadził działalność społeczną, w 1984-88 był m.in. członkiem Rady Narodowej miasta Łodzi i wiceprzewodniczącym działającej przy niej Komisji Kultury. W 1983-88 współpracował ponownie z dziennikiem „Głos Robotniczy” (m.in. w 1985-88 cykl felietonów pt. W pierwszą środę miesiąca). Odznaczony m.in. Krzyżem Walecznych (1944), odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1966), nagrodą miasta Łodzi (1985), Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1986). Zmarł 1 grudnia 2011 w Łodzi.
Twórczość
1. Płonący krzak. [Powieść]. Posłowie E. Szuster. Warszawa: Wiedza 1947, 197 s. Wyd. zmienione pt. Leśni Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1959, 174 s.
2. Niezwykła starość. (Sylwetka żywego człowieka). Łódź: Łódzki Komitet Frontu Narodowego. 1954, 27 s.
3. Łódzkie powstanie zbrojne w czerwcu 1905 r. [Szkic historyczny; współautor:] P. Korzec. Warszawa: Książka i Wiedza 1956, 55 s.
4. Opowieść o zmarnowanym entuzjazmie. Warszawa: Iskry 1957, 203 s.
5. U stóp starego komina. [Powieść]. Łódź: Robotnicza Spółdzielnia Wydawnicza „Prasa Książka Ruch” 1957, 94 s.
6. Dragon. Scenariusz widowiska telewizyjnego. Telewizja Polska 1965. Druk zob. poz. ↑.
7. Portret rówieśnika. Scenariusz widowiska telewizyjnego. Telewizja Polska 1965. Druk zob. poz. ↑.
8. Obręcz korony. Scenariusz widowiska telewizyjnego. [Współautor:] L. Budrecki. Telewizja Polska 1966.
9. Zamorski gość. Scenariusz widowiska telewizyjnego. Telewizja Polska 1966. Druk zob. poz. ↑.
10. Na tropach „Billa”. [Powieść]. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1968, 133 s. Wyd. 2 tamże 1970.
Nagrody
11. Wiosenny deszcz. Scenariusz widowiska telewizyjnego. Telewizja Polska 1968. Druk zob. poz. ↑.
12. Kryptonim Maks. Scenariusz widowiska telewizyjnego. [Współautor:] J. Binder. Telewizja Polska 1969.
13. Zasadzka. Scenariusz widowiska telewizyjnego. Telewizja Polska 1969. Druk zob. poz. ↑.
14. Dwie tłuste gęsi. Scenariusz widowiska telewizyjnego. [Współautor:] A. Strokowski. Telewizja Polska 1970. Druk zob. poz. ↑.
15. Tropienia dni dziesięć. Scenariusz widowiska telewizyjnego. Telewizja Polska 1970. Druk zob. poz. ↑.
16. Dragon i sześć innych opowieści z kineskopu. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1973, 307 s.
Zawartość
17. Dwie twarze ojca. (Scenariusz widowiska telewizyjnego). „Teatr Polskiej Telewizji” 1973 nr 2 s. 57-84. Telewizja Polska 1973.
18. Wędrówki zimą i latem. [Powieść]. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1978, 259 s.
19. Wy, coście mnie znali. [Powieść]. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1980, 302 s.
Nagrody
20. Ołtarze wietrzeją co dnia. [Powieść]. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1983, 203 s.
21. Jedenaście dni. [Powieść]. Łódź: Krajowa Agencja Wydawnicza 1984, 226 s.
22. Nad starą blizną. Notatki dyletanta. [Posłowie:] T. Błażejewski. Łódź: Krajowa Agencja Wydawnicza 1987, 190 s.