BIO
Urodzony 4 listopada 1923 w Krośnie; syn Eugeniusza Obidniaka, ludwisarza, i Wiktorii z domu Żółkoś, krawcowej. Do szkoły powszechnej, a następnie do gimnazjum uczęszczał w Krośnie. Po wybuchu II wojny światowej zgłosił się ochotniczo do wojska i wraz z rozproszonymi oddziałami, dowodzonymi przez porucznika Mariana Kołka, przeszedł na Węgry. Początkowo przebywał w obozie dla internowanych w Balatonboglár, a później w Balatonzamárdi, gdzie uczył się w liceum polskim. W 1940 przedostał się do Francji i wstąpił do 2. Dywizji Strzelców Pieszych, odbył kurs przeciwpancerny w Grenville. Po upadku Francji został wzięty do niewoli i przebywał od czerwca 1940 do września 1941 w stalagu XVII B w Gneixendorf pod Kremsem w Austrii. Zdołał stamtąd uciec do Francji, gdzie uczył się przez rok w Liceum im. C.K. Norwida w Villard Lans. W październiku 1942 przedostał się do Hiszpanii; zatrzymany przez gwardię cywilną, został osadzony w obozie koncentracyjnym Miranda de Ebro. Po zwolnieniu na skutek głodówki protestacyjnej więźniów Polaków, w styczniu 1943 wyjechał do Anglii. Wstąpił do lotnictwa, ukończył kursy lotnicze w Huckenall i Brighton, a następnie w 1944 szkołę nawigacyjną w Toronto oraz Wyższą Szkołę Nawigacji na Wyspie Księcia Edwarda w Kanadzie, a także Podchorążówkę Kawalerii Zmotoryzowanej w Szkocji. Po zakończeniu wojny w 1945 rozpoczął studia aktorskie w Royal Academy of Dramatic Art w Londynie. W 1946 powrócił do Polski. W 1947-50 kontynuował studia w Państwowej Wyższej Szkole Aktorskiej w Krakowie. Należał do Związku Walki Młodych (1947-48), a potem do Związku Akademickiego Młodzieży Polskiej (1948-56). Od 1950 pracował jako aktor w Teatrze Polskim w Poznaniu (1950-52), w Teatrze Miejskim w Świdnicy (1952), w Teatrze Dolnośląskim w Jeleniej Górze (1952-55), w Teatrze im. A. Mickiewicza w Częstochowie (1955-58), w Teatrze Powszechnym w Łodzi (1958-62), Teatrze im. W. Bogusławskiego w Kaliszu (1962-66), Teatrze im. S. Jaracza w Łodzi (1967-75). W 1956 ożenił się z Danutą Kłopocką, aktorką. W tym czasie rozpoczął twórczość dramatyczną. Debiutował w 1960 sztuką pt. Pokój pełen dymu, pisał także słuchowiska dla Polskiego Radia. Utwory dramatyczne, prozę i reportaże ogłaszał m.in. w „Odgłosach”. Od 1968 należał do Związku Literatów Polskich (ZLP). W 1970 został członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1976 współorganizował, utworzony pod patronatem Oddziału Łódzkiego ZLP, Teatr Otwarty przy Estradzie Łódzkiej, zamknięty w 1976 przez władze administracyjne. W 1977 był dyrektorem do spraw artystycznych Stowarzyszenia Dom Środowisk Twórczych w Łodzi. W 1981-83 pełnił funkcję kierownika artystycznego i reżysera Teatru im. J. Tuwima w Łodzi. Wyróżniony m.in. odznaką Zasłużony Działacz Kultury (1975), Złotym Krzyżem Zasługi (1979). Zmarł 25 listopada 1992 w Łodzi; pochowany w Krośnie.
Twórczość
1. Goście hotelu „Du Parc”. [Utwór dramatyczny; współautor:] J. Wędrychowski. Powst. 1956. Prapremiera: Kraków, Teatr Ludowy 1975. Wyd. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1983, 66 s.
2. Pokój pełen dymu. Sztuka w 3 aktach. Prapremiera: Łódź, Teatr Powszechny 1960.
3. Dark Glory. Sztuka w 3 aktach. Prapremiera: Łódź, Teatr Powszechny 1962.
4. Człowiek człowiekowi. Sztuka w 3 aktach. Prapremiera: Kalisz, Teatr im. W. Bogusławskiego 1963.
5. Z nieba na ziemię. Dramat w 2 aktach. Powst. 1964.
Nagrody
6. Dziewczyna z manekinem. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Gniezno, Teatr im. A. Fredry 1965.
7. Bereziacy – reportaż sceniczny. Scenariusz: K. Obidniak. Oprac. dramaturgiczne: R. Sykała. Prapremiera: Łódź, Teatr Powszechny 1968.
Nagrody
8. Jak zostać generałem. Wspomnienia szeregowca. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1970, 209 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1980, wyd. 3 1986.
9. Wielka nieznajoma. Sztuka w 2 aktach. Prapremiera: Łódź, Teatr im. S. Jaracza 1970. Wyd. ze słowem wstępnym T. Jędruszczaka. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1986, 47 s.
10. Tryptyk erotyczny. Komedia w 3 aktach. Powst. 1976.
Przekłady
czeski
11. Ostatni lot Rudolfa Hesse. [Utwór dramatyczny]. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1984, 59 s.
Drobne utwory literackie
Adaptacje
Nagrody
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1970, 1988, 1989.
