BIO

Urodzony 29 listopada[P] 1889 w Warszawie; syn Jana Andrzeja Bogusławskiego, i Marii Józefy z Brzezińskich. Uczęszczał do gimnazjum rosyjskiego w Warszawie; w 1905 brał udział w organizowaniu strajku szkolnego. Następnie uczył się w polskim gimnazjum gen. P. Chrzanowskiego; tu należał do organizacji młodzieżowej „Przyszłość” (Pet), a następnie do Związku Młodzieży Polskiej (Zet). Debiutował w 1908 wierszem Mój kraj opublikowanym w wileńskiej „Pobudce” (nr 1). Aresztowany w 1909 musiał opuścić kraj i udał się do Francji. W tymże roku wstąpił na Uniwersytet w Montpelier, który ukończył w 1913 ze stopniem licencié de droit. Następnie wykładał na kursach dla cudzoziemców przy tym uniwersytecie. W 1914 wyjechał z Francji i przez krótki czas był kierownikiem biura Towarzystwa Pomocy Ofiarom Wojny w Kijowie. Od 1915 służył jako junkier w Szkole Kawaleryjskiej w Jelizawetgradzie. W 1918 brał udział w formowaniu polskiego szwadronu w Rosji, z którym przeszedł do I pułku Ułanów Krechowieckich. W 1919 ukończył Wyższą Szkołę Wojenną. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 i został odznaczony orderem Virtuti Militari. W latach następnych pracował w Gabinecie Ministra Spraw Wojskowych, Wojskowym Biurze Historycznym i Sztabie Głównym. Równocześnie rozwijał twórczość literacką i dziennikarską, współpracując m. in. z pismami „Żołnierz Polski” (1921-27). „Polska Zbrojna” (1922-27), „Kurier Warszawski” (1923-39, zamieszczał tam m.in. satyryczne komentarze wierszem pt. Kątem ... pod pseudonimem Antyk), „Dziennik Polski” (1924-29). Nadto zajmował się twórczością dla dzieci i współpracował od 1925 z „Płomyczkiem” oraz „Płomykiem”. Po przewrocie majowym 1926, w czasie którego (będąc oficerem zatrudnionym w Sztabie Głównym) opowiedział się za stroną rządową, został przeniesiony do służby liniowej na stanowisko zastępcy dowódcy 24. Pułku Ułanów. W 1929 został zmuszony do wystąpienia z wojska i poświęcił się gospodarowaniu na roli oraz pracy dziennikarskiej. W 1930 współredagował „Wieści z Polski”, organ Stowarzyszenia Opieka Polska nad Rodakami na Obczyźnie, współpracował nadto z pismami „Czyn Młodzieży PCK” (1930-39), „Przewodnik Gimnastyczny” (1931-39), „Przewodnik Jugosłowiański” (1934-38). Był sekretarzem generalnym Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Polsce, członkiem Zarządu Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy Polskich. Po wybuchu wojny światowej początkowo dostał przydział do Wojskowego Instytutu Naukowo-Oświatowego, a wkrótce potem został przekomenderowany do dyspozycji gen. Władysława Sikorskiego. Wraz z nim przekroczył 17 września 1939 granicę kraju w Kutach i przez Rumunię, Jugosławię i Włochy dojechał do Francji, gdzie pracował w Ministerstwie Spraw Wojskowych w Paryżu. Po przyjeździe w 1940 do Anglii pełnił funkcję szefa Cenzury Wojskowej, a potem szefa Polskich Korespondentów Wojennych (w stopniu podpułkownika). W okresie wojny jego wiersze, artykuły i utwory dla dzieci były drukowane w wielu polskich pismach na Zachodzie, m. in. w „Wiarusie Polskim” (1939-40), „Polsce Walczącej” (1940-44; tu m. in. wiersze pod pseudonimem Antyk), „Wiadomościach Polskich” (1940-44), „Dzienniku Polskim” (później „Dzienniku Polskim i Dzienniku Żołnierza”, 1941-44). Po zakończeniu wojny pozostał w Londynie. Od 1945 należał do Fundacji „Dziennika Polskiego”. Publikował prozę, wiersze (także dla dzieci) recenzje książkowe i teatralne w „Dzienniku Polskim i Dzienniku Żołnierza” oraz „Wiadomościach” (od 1946). Był prezesem emigracyjnego Związku Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej i Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie (1949). W 1954 otrzymał nagrodę Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie. Zmarł 31 sierpnia 1956 w Londynie, pochowany na cmentarzu w Brompton.

Twórczość

1. Kolendy żołnierskie. [Utwór sceniczny]. Warszawa: Drukarnia Ministerstwa Spraw Wojskowych 1924, 22 s.

2. Czytanki żołnierskie prozą i wierszem. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczym 1925, 73 s.

3. O rycerzu Okruszynce. [Dla dzieci]. Warszawa: Drukarnia Ministerstwa Spraw Wojskowych 1925 [1924], 54 s. Wyd. nast.: wyd. 2 Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa 1933; wyd. 3 przejrzane i poprawione Londyn: Polski Czerwony Krzyż 1940; [wyd. 4] Londyn: Światowy Związek Polaków z Zagranicy, Polskie Biuro Wydawnicze Światopol 1946.

4. Honor i ojczyzna. [Wiersze]. Warszawa: F. Hoesick 1927, 188 s.

5. Różne powiastki. Warszawa: Gebethner i Wolff 1928, 27 s.

6. Zajączki. [Dla dzieci]. Warszawa: Gebethner i Wolff 1928, [10] k. Wyd. nast. pt. Zajączki = The hares. [Przeł.] V. Mason. Glasgow: Polish Library [1945], 27 s.

Wydanie z 1945 z tekstem polskim i angielskim.

7. Żywe literki. [Dla dzieci]. Warszawa: Gebethner i Wolff [1928], 35 s.

8. Dwór. [Wiersze]. Warszawa: F. Hoesick 1929 [1928], 27 s.

Zawartość

Zawiera m. in. cykle: Dwór; Listopadowe echa; Ex oriente, – oraz poemat: Trzej strzelcy cesarscy.

9. Jak Kaczorek Kwaczorek przez Gdańsk do Gdyni popłynął. Warszawa: Wydawnictwo „Płomyczek 1929 [1928], 28 s.

Adaptacje

radiowe

pt. O Kaczorku Kwaczorku: Radio 1931.

10. Na biwaku. [Wiersze i piosenki żołnierskie]. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy 1929, 71 s., nuty.

11. Zwierciadełko. [Wiersze]. Warszawa: F. Hoesick 1929, 68 s.

Zawartość

Zawiera cykle: Z dala ode mnie padło szczęście moje; Magnolie kwitną; Mes Adieux; Przystań; Prawie asonanse; Zapisana karta; Złote liście.

12. Na strażnicy. Wiersze. [Współautor:] K. A. Czyżowski. Warszawa: Wydział Wydawniczy Związku Straży Pożarnych Rzeczpospolitej Polskiej 1932, 61 s.

13. Mała Tereska. [Utwory dla dzieci]. Warszawa: Gebethner i Wolff 1933, 28 s.

14. Zaczęło się pod Solferino. Rzecz o Czerwonym Krzyżu. [Szkice i wiersze]. Warszawa: Zarząd Główny Polskiego Czerwonego Krzyża 1937, 37 s.

15. Dobosz Grześ. [Piosenki żołnierskie]. Oprac. muzyczne A. Kowalskiego na podstawie melodii ludowych. Z przedmową K. Krzewskiego. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa 1939, 95 s.

16. Kwiat wiśniowy. [Wiersze]. Warszawa: F. Hoesick 1939, 97 s.

17. Polna kochanka. [Wiersze]. Londyn: M.I. Kolin [1940], 51 s. Wyd. 2 tamże [1941].

Przekłady

angielski

łącznie z W angielskim parku [poz. ; w wyborze] pt. Mist before the down. [Przeł.] L. E. Gielgud. Londyn 1942.

18. Szopka żołnierska. Londyn: Drukarnia Polska Superior Printers 1940, 27 s., nuty.

19. Tereska. Zbiór wierszyków polskich dla dzieci w wolnym przekładzie angielskim A. Turner-Walker. Glasgow: Książnica Polska 1942, [18] k. Wyd. 2 tamże 1944.

Tekst polski i angielski.

20. W angielskim parku. [Wiersze]. Powst. przed 1942. Wyd. Londyn: Kohorta [nakł. autora] 1943, 38 s.

Przekłady

angielski

łącznie z Polna kochanka [poz. ; w wyborze] pt. Mist before the down. [Przeł.] L. E. Gielgud. Londyn 1942.

21. Ze Lwowa do Francji. [Wspomnienia z IX i X 1939]. Polska Walcząca”, Londyn 1943 nr 35-38.

Przekłady

niemiecki

Von Lemberg nach Frankreich. [Przeł.:] O. Kossman, S. Piela. Budziszyn 1944, 36 s.

22. Kurant. Poezje. Londyn: Światowy Związek Polaków z Zagranicy 1945, 75 s.

Zawartość

Zawiera większość utworów z tomu W angielskim parku [poz. ] oraz wiersze nowe.

23. Struny na drzewach. Poezje. Londyn: Stowarzyszenie Pisarzy Polskich 1948, 57 s.

Zawartość

Zawiera m. in. cykle: Dżdżowe perły; Samochodem przez jesienny las; Nici; Na okładce.

24. Fiodor. Szkic powieściowy. Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza”, Londyn 1951 nr 49-71. Wyd. osobne Hove: Caldra House 1956, 157 s.

25. Tu i tam. [Powieść]. Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza”, Londyn 1951 nr 226-298. Wyd. osobne Londyn: Polska Fundacja Kulturalna 1963, 278 s.

26. I znowu styczeń. Powieść. Londyn: [b. w.] 1961, 314 s.

Ponadto obrazki sceniczne i drobne książeczki dla dzieci w 1925-1955, m. in. w 1954-55 osiem utworów nakładem londyńskiego wydawnictwa polskiego Tern (Rybitwa), głównie w serii Świat Baśni i Bajek. 1. Bajki z Szerokiego Świata .

Przekłady

1. Wojna francusko-pruska. 1870-1871. Przeł. i wstępem opatrzył A. Bogusławski. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy 1925, 134 s.
2. I. Mazuranić: Śmierć Smail-agi Čengića. [Poemat]. Przedmowa: M. Cihlar-Nehajev. Warszawa: Dom Książki Polskiej S. A. 1931, 61 s. Wyd. nast.: Oprac. J. Magnuszewski, Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1972, Biblioteka Narodowa II, 68.
3. Jugosłowiańska poezja ludowa. W nowych przekładach. Przeł.: A. Bogusławski i Cz. Jastrzębiec-Kozłowski. Warszawa: Biblioteka Polska 1937, 507 s.

Prace redakcyjne

1. Co ułan krechowiecki o swoim pułku wiedzieć powinien. W dziesiątą rocznicę powstania pułku. 1915-1925. Pod red.: A. Bogusławskiego i E. Wojtczaka. Warszawa: I Pułk Ułanów Krechowieckich im. płk. B. Mościckiego 1925, 63 s.
2. A. Oppman OR-OT: Służba poety. Wyd. pośmiertne przygotował i wstępem opatrzył A. Bogusławski. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa 1936, 80 s.
3. A. Oppman OR-OT: Nowe oczy. Wyd. pośmiertne przygotował do druku i wstępem opatrzył A. Bogusławski. Warszawa: Zarząd Miejski m. Warszawy 1937, 102 s.
4. Z. Polkowska-Szkaradzińska: Gałąź w kwiecie. Poezje. Wyd. pośmiertne. Wybrał, przygotował do druku i przedmową opatrzył A. Bogusławski. Newtown: Montgomeryshire Printing Co 1949, X, 75 s.
5. Stanisław Stroński w 50-lecie pracy pisarskiej. (Praca zbiorowa). Red.: A. Bogusławski, T. Terlecki. Tunbridge Wells: Oficyna Poetów i Malarzy na Emigracji 1954, 112 s.

Omówienia i recenzje

• Informacje syna, Andrzeja ok. 2005.

Słowniki i bibliografie

Słownik współczesnych pisarzy polskich. T. 1. Warszawa 1963.
P. Grzegorczyk: Antoni Bogusławski. W tegoż: Twórcy i badacze kultury zmarli w latach 1956-1967. Cz. 1. Warszawa 1986.

Ogólne

Artykuły

S. Stroński: Antoni Bogusławski. Nagroda pisarska. „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza”, Londyn 1954 nr 249.
T. Terlecki: Poeta – przyjaciel. Wiadomości”, Londyn 1954 nr 49.
L. Rubel: Ś. p. Antoni Bogusławski. Orzeł Biały”, Londyn 1956 nr 38.
J. Sakowski: Antoni Bogusławski. Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza” Londyn 1956 nr 212.
T. Terlecki: Ostatni z poloneza. Wiadomości”, Londyn 1956 nr 43.

Honor i ojczyzna

K W. Zawodziński. Przegląd Współczesny 1931 t. 37.

Fiodor

Sz. Konarski: Dwór w Strzeszkowicach. Wiadomości,” Londyn 1957 nr 10.
J. Sakowski. „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza”, Londyn 1957 nr 2.