BIO

Urodzony 25 września 1920 w Ołpinach (powiat tarnowski); syn Bronisława Bochenka, rolnika i kowala, i Eleonory z domu Osika. Szkołę podstawową ukończył w Jodłówce Tuchowskiej. W 1934 wyjechał do Francji (do matki, która po śmierci męża wyemigrowała w 1928 i powtórnie wyszła za mąż w 1933 za polskiego górnika). Mieszkał w polonijnych skupiskach górniczych w Nord i Pas-de-Calais. Ukończył francuską szkołę średnią. Debiutował w 1938 wierszami ogłoszonymi w dzienniku „Narodowiec” (Lens, Pas-de-Calais); publikował także utwory w „Wiarusie Polskim” (Lille, 1938-39). Latem 1939 powrócił do kraju z zamiarem podjęcia studiów w Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie. Po wybuchu wojny światowej starał się przedostać do Rumunii. Zatrzymany przez władze sowieckie został odesłany do Bolechowa, gdzie pracował jako robotnik w tamtejszej garbarni. W 1941 w pierwszych miesiącach okupacji niemieckiej został aresztowany i osadzony w więzieniu w Stryju, skąd udało mu się zbiec na rodzinne Pogórze. W 1942 został wywieziony na przymusowe roboty do Schwelm (Westfalia), skąd w 1943 uciekł do Francji i ukrywał się w Aubigny-Plesnoy w Pikardii, pracując na farmie i prowadząc tajne nauczanie języka ojczystego dla dzieci polskich robotników rolnych. W 1944, po wyzwoleniu Francji, przez kilka miesięcy pracował w Bibliotece Polskiej w Paryżu. Następnie był pracownikiem Polskiego Czerwonego Krzyża (PCK) w Rethel (Ardeny) i przedstawicielem delegatury PCK w Strasburgu (1945-47). W 1946 ożenił się z Zofią Bąk. Po przejęciu placówek dyplomatycznych przez rząd Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej został zwolniony z funkcji kierownika biura PCK. Od 1947-49 był nauczycielem w szkole polskiej w Arras i Houdain. Równocześnie studiował literaturę polską na uniwersytecie w Lille. W 1949 przeniósł się do Belgii, gdzie do lipca 1955 pracował początkowo jako nauczyciel w szkołach polskich w Charleroi, Mons i Brukseli, a następnie pełnił funkcję zastępcy inspektora na okręg Mons. W tym czasie ukończył studia w zakresie języka francuskiego w Centre National d'Etudes Supérieurs w Brukseli. W 1955 powrócił do kraju i osiedlił się w Tychach. W 1955-56 redagował pismo „Budowniczy Nowych Tych”, a następnie do 1957 był sekretarzem redakcji miejscowego tygodnika „Echo Tysko-Pszczyńskie”; w piśmie tym ogłaszał w 1956-60 m. in. liczne artykuły i felietony poświęcone zagadnieniom kultury. Od 1957 pracował w katowickim Ośrodku Telewizyjnym, początkowo w redakcji literatury i dramatu, w 1964-70 jako kierownik redakcji oświatowej, później od października 1980 jako publicysta w dziale literackim. W 1963 został członkiem Związku Literatów Polskich (ZLP) i kilkakrotnie wchodził w skład zarządu Oddziału w Katowicach. Kontynuując twórczość literacką, ogłaszał wiersze, opowiadania, felietony oraz tłumaczenia poezji francuskiej m. in. w czasopismach: „Trybuna Robotnicza” (19577-78, tu m. in. w 1958 cykl felietonów pt. Nie tylko węgiel i stal , poświęconych amatorskiemu ruchowi artystycznemu i upowszechnianiu kultury), „Echo” (Tychy, 1960-80), „Poglądy” (1964-80). W 1972-74 był kierownikiem literackim Państwowego Teatru Lalek Banialuka w Bielsku-Białej. Od 1975 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1983 został członkiem nowego ZLP i sekretarzem Oddziału w Katowicach. Był członkiem założycielem Górnośląskiego Towarzystwa Literackiego. Wyróżniony m. in. Złotą Odznaką Zasłużonego w Rozwoju Województwa Katowickiego (1964), Honorową Odznaką Komitetu do Spraw Radia i Telewizji (1972), Odznaką Zasłużonego Działacza Kultury (1975), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1980). Zmarł 29 września 1997 w Tychach; pochowany w Krakowie.

Twórczość

1. Gdzieś pod niebami Europy. [Widowisko telewizyjne]. Telewizja Polska (Katowice) 1958.

2. Wujcio Adaś i Kajtuś. [Cykliczne widowisko telewizyjne dla dzieci; współautor:] B. Korzon. Telewizja Polska (Katowice) 1958-1963.

3. Z ziemi cudzej. [Wiersze]. Katowice: Śląsk 1958, 62 s.

Zawartość

Cykle: Z ziemi cudzej; Srebrna kolia.

4. Historia za szklankę wina. [Widowisko telewizyjne]. Telewizja Polska (Katowice) 1961.

Adaptacja opowiadania drukowanego w dodatku „Panoramy” (1960 nr 29). Przedruk zob. poz. .

5. Ciężar świtu. [Miniatury literackie]. Katowice: Śląsk 1962, 73 s.

Zbiór 45 drobnych utworów (proza i proza poetycka).

6. Rodacy z rue de Varsovie. [Opowiadania]. Katowice: Śląsk 1964, 177 s.

Zawartość

Pojedynek; Dziewczyna z jego wioski; Wypadek; Historia za szklankę wina [por. poz. ]; Spotkanie na plaży; Ostatnia transakcja; Decyzja.

7. Ucieczka z oazy. [Powieść]. Katowice: Śląsk 1965, 145 s. Wyd. 2 tamże 1968 [właśc. 1969].

8. Baśń o złotej kłódeczce. [Sztuka dla teatru lalek; współautor:] B. Korzon. Prapremiera: Katowice, Śląski Teatr Lalki i Aktora „Ateneum 1966.

9. Miejsce pod słońcem. [Powieść]. Katowice: Śląsk 1966, 205 s.

10. Jedna zima z Moniką. [Powieść]. Katowice: Śląsk 1967, 209 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1976, wyd. 3 1984.

11. Ten drugi. [Powieść]. Powst. 1969. Wyd. Katowice: Śląsk 1973, 205 s.

Pierwotny tytuł: Skarb z Barnasiowej Górki.

Nagrody

Wyróżnienie w 1969 w konkursie na powieść o pracy i przemianach społecznych w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej, rozpisanym przez Centralną Radę Związków Zawodowych i Wydawnictwo „Śląsk”.

12. Smak dojrzałych owoców. [Powieść]. Katowice: Śląsk 1970 [właśc. 1969], 163 s.

13. Na nutę powstańczej ballady. [Poemat]. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1971, 28 s.

14. Pojedynek. [Powieść dla młodzieży]. Katowice: Śląsk 1972, 193 s.

15. Witold i Elwira. [Powieść]. Katowice: Śląsk 1980, 206 s.

Pierwotny tytuł: W butach i czapce z pióropuszem.

Nagrody

Wyróżnienie w 1978 w konkursie na powieść o tematyce górniczej ogłoszonym przez Ministerstwo Górnictwa oraz Oddział Związku Literatów Polskich w Katowicach.

16. Dziewczęta z tamtych lat. Opowiadania. Katowice: Śląsk 1982, 168 s.

Zawartość

Wigilia; Spotkanie z Ingrid; Mademoiselle Swing; Stenia.

17. Monika daleka i bliska. [Powieść]. Katowice: Śląsk 1988, 154 s.

Przekłady i adaptacje

1. L. Carrol: Alicja w krainie czarów. Przeł. A. Marianowicz. Adaptacja sceniczna: W. Bochenek. Wystawienie: Będzin, Teatr Lalek 1959.
2. J. Steinbeck: Księżyc zaszedł. [Powieść]. Adaptacja sceniczna: W. Bochenek. Telewizja Polska (Katowice) 1959.
3. D.A.F. de Sade: Emilia de Tourville czyli Braterskie okrucieństwo. Przeł. W. Bochenek. Posłowie: R. Franczak. Kraków: Oficyna Wydawnicza Krakowskiego Klubu Artystyczno-Literackiego 1991, 43 s.
4. J. Verne: Matyas Sandor. Przeł. W. Bochenek. Oprac. red.: A. Szydłowska. [Kraków:] Małopolska Oficyna Wydawnicza Korona; Abrys [2001], 360 s.

Omówienia i recenzje

Ankieta dla IBL PAN 1966, 1973, 1988, 1990.

Słowniki i bibliografie

Słownik współczesnych pisarzy polskich. Seria 2. T. 1. Warszawa 1977 (R. Loth).

Ogólne

Artykuły

S. Wilczek: Epik codzienności. (Sylwetka Władysława Bochenka). Echo 1970 nr 49.
J. Mądry: Nad książkami pisarza, który w Tychach odnalazł dom. Echo 1973 nr 51/52.
S. Wilczek: Władysław Bochenek. W tegoż: Środowisko literackie Katowic. Katowice 1978.

Z ziemi cudzej

B. Biernacka: Poezja na Śląsku. Nowe Książki 1958 nr 8.

Rodacy z rue de Varsovie

F. Netz: Mieszkańcy ulicy Diabelskiej. Poglądy 1964 nr 20.

Miejsce pod słońcem

B. Lubosz: Powieść o Tychach. Trybuna Robotnicza 1966 nr 294.

Smak dojrzałych owoców

B. Surówka. „Dziennik Zachodni1970 nr 184.

Monika daleka i bliska

R. Bednarczyk: Daleko i blisko. Życie Literackie 1989 nr 16.