BIO
Urodzony 7 grudnia 1944 w Wolborzu pod Piotrkowem Trybunalskim w rodzinie inteligenckiej; syn Józefa Błażejewskiego i Heleny z Buchalskich. Uczęszczał do I Liceum Ogólnokształcącego im. Bolesława Chrobrego w Piotrkowie Trybunalskim, gdzie w 1962 zdał maturę. Następnie studiował filologię polską na Uniwersytecie Łódzkim (UŁ). Po uzyskaniu w 1967 magisterium rozpoczął pracę na tej uczelni jako asystent. Debiutował w 1969 recenzją książki S. Horaka Pustelnia ogłoszoną w dwutygodniku „Współczesność” (nr 17). Od tego roku publikował stale recenzje i artykuły na temat literatury współczesnej w wielu czasopismach, m.in w „Nadodrzu” (1969-78), „Odgłosach” (1969-88; w 1980-81 redaktor literacki), w „Pracach Polonistycznych” (1969-90; w 1970 sekretarz redakcji), w „Prasie Polskiej” (1969-82), w „Nowych Książkach” (1970-77), w „Literaturze” (1976-80), „Życiu Literackim” (1976-89), „Faktach” (1976-83). W 1971-74 pracował jako lektor języka polskiego i wykładowca literatury polskiej na Uniwersytecie Humboldtów we wschodnim Berlinie (Niemiecka Republika Demokratyczna). W 1975 otrzymał na UŁ tytuł doktora nauk humanistycznych na podstawie pracy Władysław Kowalski (1894-1958). Zarys monograficzny życia i twórczości, której promotorem był prof. Zdzisław Skwarczyński. W 1975-78 był kierownikiem redakcji literatury pięknej Wydawnictwa Łódzkiego. W 1979 został członkiem Związku Literatów Polskich, w 1981 pełnił funkcję sekretarza Zarządu Oddziału Łódzkiego. W 1987-89 był członkiem zespołu redakcyjnego miesięcznika „Pismo Literacko-Artystyczne,”, a następnie w 1990 jego kontynuacji „Koniec Wieku”. W 1992 habilitował się na podstawie pracy pt. Przemoc świata. Pisarstwo Leopolda Buczkowskiego na UŁ. W tymże roku został członkiem Łódzkiego Towarzystwa Naukowego i redakcji „Prac Polonistycznych”. Pracował nadal na UŁ; jednocześnie był zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Filii Akademii Świętokrzyskiej w Piotrkowie Trybunalskim (1992-2001), w Mazowieckiej Wyższej Szkole Humanistyczno-Pedagogicznej w Łowiczu (1994-2003) i Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej we Włocławku (od 2002). W 2003 otrzymał tytuł naukowy profesora i do 2007 pełnił funkcję kierownika Zakładu Prozy XIX i XX wieku i Katedry Literatury Romantyzmu, Dwudziestolecia Międzywojennego i Literatury Współczesnej UŁ, a następnie do przejścia na emeryturę w 2008 – Katedry Literatury Polskiej XX i XXI wieku. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (1985). Mieszka w Rąbieniu pod Łodzią.
Twórczość
1. Polityka i pióro. O Władysławie Kowalskim. [Monografia]. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1978, 184 s.
2. Łódzkie środowisko literackie. [Informator]. Łódź: Krajowa Agencja Wydawnicza 1981, 131 s. Wyd. nast. tamże 1982.
3. Retorta Fausta. Szkice literackie. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1981, 130 s.
Zawartość
4. Jerzy Wawrzak. [Szkic]. Sieradz: Wojewódzka Biblioteka Publiczna 1983, 8 s.
5. Wokół „młodej prozy”. [Współwyd. z:] A. Waśkiewicz: Ruch literacki młodych — instytucje i struktura. Warszawa: Książka i Wiedza 1985, 35 s.
6. Literatura jak literatura. Szkice i notatki. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1987, 365 s.
Zawartość
7. Rysopis. Esej o młodej prozie. Łódź: Krajowa Agencja Wydawnicza 1987, 239 s.
Zawartość
8. Współczesna Łódź literacka. Słownik autorów. Łódź: Krajowa Agencja Wydawnicza 1989, 135 s.
9. Przemoc świata. Pisarstwo Leopolda Buczkowskiego. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego 1991, 159 s. Wyd. 2 tamże 2005.
Zawartość
10. Wiesław Jażdzyński. [Szkic]. Kielce: Gens 1998, 80 s.
11. Historiozofia retoryczna. Formy paraboliczne i apokryficzne w polskiej prozie współczesnej. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 2002, 347 s.
Prace redakcyjne
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1988, 2004.
