BIESZCZADOWSKI Mikołaj

Urodzony 23 stycznia 1923 we Lwowie; syn Mieczysława Stworzyńskiego, pracownika administracji przedsiębiorstw budowlanych, i Marii z domu Radwanek. Uczęszczał do Gimnazjum im. Stefana Batorego we Lwowie. W czasie okupacji niemieckiej przebywał w Krakowie. Pracował jako robotnik w fabryce margaryny oraz kontynuował naukę na tajnych kompletach gimnazjalnych. Po wojnie otrzymał w 1946 świadectwo dojrzałości w Gimnazjum im. H. Sienkiewicza w Krakowie i w tymże roku podjął studia w zakresie filologii romańskiej i angielskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Należał do Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego (OMTUR), a później do Związku Akademickiej Młodzieży Polskiej. Debiutował w 1948 wierszami: Święty Duch, Sonet, Modlitwa drukowanymi (pod nazwiskiem Stworzyński) w „Tygodniku Powszechnym” (nr 47). Od 1949 używał stale pseudonimu Mikołaj Bieszczadowski. W 1951 uzyskał magisterium filozofii w zakresie filologii francuskiej. W następnym roku przeniósł się do Warszawy i pracował w redakcji tygodników: „Dziś i jutro” (redaktor działu literackiego do 1955) oraz „Kierunki” (1956). W tym okresie współpracował z wieloma czasopismami, publikując wiersze, prozę, artykuły, recenzje i przekłady z literatury francuskiej, niemieckiej, angielskiej i hiszpańskiej na łamach „Tygodnika Powszechnego” (1948-55), „Dziś i jutro” (1950-56), „Słowa Powszechnego” (1952-61), „Wrocławskiego Tygodnika Katolickiego” (1954-57), „Kierunków” (1958-70; w 1957-58 też pod pseudonimem Amigo recenzje teatralne i artykuły), „Życia Literackiego” (1958-65). W 1957 został członkiem Związku Literatów Polskich (ZLP). W 1958-64 przebywał we Francji, studiując filologię romańską i współczesną literaturę zachodnioeuropejską. Przygotowywał rozprawę doktorską (doctorat d'université) na temat La genèse du théâtre de Jules Supervielle et la poésie moderne pod kierunkiem profesora Sorbony Jacquesa Scherera. Równocześnie zajmował się pracą przekładową i edytorską w dziedzinie współczesnej literatury francuskiej, włoskiej i hiszpańskiej. W 1964 powrócił do Warszawy. Wiersze, prozę, artykuły i liczne przekłady publikował m.in. w czasopismach: „Za i przeciw” (1966-77), „Poezja” (1966-80), „Kultura” (1973-77). W 1983 został członkiem nowego ZLP. Zmarł 7 stycznia 2017 w Warszawie; pochowany tamże na Cmentarzu Północnym.