BIO

Urodzona 20 czerwca 1909 w Mogielnicy pod Grójcem; córka Jana Trynkusa, z zawodu szewca, i Pelagii Zaborowskiej. W okresie pobytu w Mogielnicy uczestniczyła w działalności amatorskich teatrzyków. W 1933 wyszła za mąż za Stanisława Ptaka, nauczyciela (rozwiedzeni). W tym samym roku przeniosła się do Warszawy, gdzie ukończyła Gimnazjum Królowej Jadwigi. Od 1935 studiowała polonistykę na Wolnej Wszechnicy Polskiej i równocześnie od 1936 pracowała jako nauczycielka. Debiutowała w 1938 opowiadaniem Wyzwoliny Alojzego wydrukowanym w czasopiśmie „Chłopska Wiosna” (nr 5; pod pseudonimem Zofia Bogusz). W 1938 poślubiła Romana Boguszewskiego (syna zaprzyjaźnionej z nią pisarki Heleny Boguszewskiej; zmarł w 1942). W czasie okupacji niemieckiej przebywała nadal w Warszawie. W 1942 wyszła za mąż za Władysława Bieńkowskiego, publicystę i działacza Polskiej Partii Robotniczej (PPR). Brała udział w działalności konspiracyjnej, od 1942 jako członek PPR. Pracowała w redakcjach podziemnych czasopism Armii Ludowej: „Gwardzista” (1942-44) i „Armia Ludowa” (1944). W tym okresie napisała na konspiracyjny konkurs dramatyczny sztukę pt. Sonata księżycowa. Po upadku powstania warszawskiego była w obozie przejściowym w Pruszkowie, po czym do zakończenia wojny mieszkała w Mogielnicy, a następnie, zanim powróciła do Warszawy, przez krótki czas w Łodzi. Kontynuowała twórczość literacką, zaczęła publikować oprócz prozy i utworów dramatycznych również wiersze (debiut poetycki: Ojcu. „Kuźnica1945 nr 13). Od 1948 prowadziła Zapiski dzienne .W 1948 została członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej; w 1966 wystąpiła z Partii. Od 1948 należała do Związku Zawodowego Literatów Polskich (później Związku Literatów Polskich), przez dwa lata pełniła funkcję sekretarza Oddziału Warszawskiego. W 1978 została członkiem Polskiego PEN Clubu. Zmarła 20 września 1990 w Warszawie; pochowana tamże na Cmentarzu Powązkowskim.

Twórczość

1. Sonata księżycowa. [Utwór dramatyczny]. Powst. ok. 1942.

Sztuka napisana na konspiracyjny konkurs dramatyczny.

2. Wiosna 1944. Sztuka w 3 aktach. Łódź: Książka 1945, 80 s. Prapremiera: Koszalin, Teatr Domu Żołnierza 1946.

3. Dalekie drogi. Cykl powieściowy. 1949-1955.

[1]. Czyściec. Warszawa: Książka i Wiedza 1949, 261 s.

Wydanie bez tytułu cyklu.

[2] Pusta kwinta. Powst. 1951-53.

[3]. Smuga światła. Powst. 1953-55.

Wyd. całości [t. 1-3]: Warszawa: Czytelnik 1961, 232 + 309 + 350 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1964, wyd. 3 1973.

Nagrody

II nagroda Ministra Kultury i Sztuki w 1963.

4. Granica. Sztuka w 4 aktach. Prapremiera: Łódź, Teatr im. S. Jaracza 1951. Wyd. pt. Rubikon. Sztuka w 3 aktach. [B.m. i w.] 1952, 86 s.

Nagrody

Nagroda Ministra Kultury i Sztuki w 1951 w konkursie na sztukę współczesną.

5. Drugi brzeg. Sztuka w 3 aktach. Powst. 1954. Wyd. Warszawa [b.r. i w.], powielone.

6. Wyróżniony ogród. [Wiersze]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1977, 62 s.

7. Krajobraz słowa. [Wiersze]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1982, 89 s.

8. Pieśni na powtarzalność rzeczy. Kraków: Oficyna Literacka 1997, 101 s.

Omówienia i recenzje

Ankieta dla IBL PAN 1956.

Słowniki i bibliografie

Słownik współczesnych pisarzy polskich. T. 1. Warszawa 1963.
Z. Szeląg: Flora Bieńkowska. W: Słownik wiedzy o Grójeckim. Grójec 2003.

Ogólne

Książki

Z. Śliwka: Rzecz o Florze Bieńkowskiej. Grójec: Towarzystwo Literackie im. A. Mickiewicza. Oddział w Grójcu 2006, 112 s.

Artykuły

A. Hamerliński: Flora Bieńkowska. Tygodnik Kulturalny 1965 nr 27.

Krajobraz słowa

E. Biela: Wszystko jest miłością. Tygodnik Kulturalny 1983 nr 6.