BIO
Born on 30 June [According to a note by M. Białoszewski in his diaries (Dzienniki, 30 July 1982) his officially recorded date of birth was erroneous. He was actually born on (Sunday) 30 July] 1922 in Warsaw; son of the postal official Zenon Białoszewski, and the dressmaker Kazimiera née Perska. He spent his childhood in Warsaw. He initially lived on Leszno Street (no. 99/4, on the corner with Wronia), and later on Warecka. He was a pupil at the Adam Mickiewicz Boys' Grammar School No. IV. During the German occupation, he continued his education in secret classes. He completed his advanced secondary education in 1942 and started a degree in Polish philology at the University of Warsaw (UW). Alongside Stanisław Swen Czachorowski, he co-organized underground literary evenings and ran the underground theatre known as Teatr Swena (1942-44). During the 1944 Warsaw Uprising, he was remained among the civilian population in the Old Town. Shortly before the capitulation, he escaped through the sewer system from Krasiński Square to Warecka Street and then on to the Śródmieście Południowe district. He was held by the Germans in the Pruszków transfer camp before being transported together with his father to the camp in Lammsdorf (Łambinowice). He was subsequently sent to work on the construction of a gasworks in Opole, where he worked as an assistant bricklayer. He escaped to Czestochowa after a month and then after a short stay in Krakow, he returned to Warsaw in February 1945. He lived on Poznańska Street, no. 37/5. He spent a year sorting letters at the Main Post Office while continuing his degree in Polish philology until 1947. In 1946, he also took up a position as a journalist at the daily "Kurier Codzienny" and published his first poem in the "Akademik" magazine, which was produced on a home printing press. He published his poetry piece Chrystus powstania (Christ of the Uprising) in 1947 in the biweekly "Warszawa" (no. 5). The same year, he published the short story Ostatnia lekcja (Final lesson) in the weekly "Walka Młodych" (no. 2). After completing a course in journalism in 1947, he collaborated until 1948 as a reporter with the city section of "Wieczór Warszawy" (initially a supplement of the daily "Życie Warszawy" and then after several issues an independent project), before then collaborating with "Świat Młodych" (1949-53; here he published texts co-authored with Wanda Chotomska↑). He also published song lyrics and poems for children in the periodical "Świerszczyk-Iskierki" (1952-54). He considered his literary debut proper to have come in 1955 with publication of the poems Liryka śpiącego (Verses of a sleeper) and Moje Jakuby znużenia (Translated into English by Czesław Miłosz as: My Jacobean Fatigues: My Jacobs of Tiredness), which Artur Sandauer recommended for publication in "Życie Literackie" (no 51, 1955; in the section Prapremiera pięciu [Quintet Premiere] that also featured works by Bohdan Drozdowski↑, Jerzy Harasymowicz↑, Zbigniew Herbert↑ and Stanisław Czycz↑), and the initial publication of Karuzela z Madonnami ([Carousel with Madonnas], in "Twórczość", no, 10, 1955). He joined the Polish Writers' Union (ZLP) in 1956. Alongside the poets Bogusław Choiński and Lech Emfazy Stefański↑, he co-founded the private, avantgarde Theatre on Tarczyńska Street (Teatr na Tarczyńskiej), derived from Stefański's address at number 11. It operated outside the official cultural sphere. This artistic project staged works by the co-founders of the theatre. Other figures involved included the writer Ludwik Hering and the painter Ludmiła Murawska, with whom Białoszewski (already in his own flat at Plac Dąbrowskiego 7/13) between 1958 and 1963 ran the Teatr Osobny (Separate Theatre). This name was then applied to his entire theatrical output – plays, stagings and acting performances – from the period 1955-63. He shared his flat at Plac Dąbrowskiego with the painter Leszek Soliński, his life partner between 1950 and 1975, and then later friend. In 1957, he caught tuberculosis, giving expression to this experiences with the illness, including long-term hospital stays and stays in sanatoria, in his volumes of poetry from this period (Rachunek zachciankowy [Calculus of Whims] and Mylne wzruszenia [Mistaken Affections]). Starting in the mid-1960s, he conducted artistic experiments involving recordings on audio tape. From the mid-1970s, he filmed scenes performed during meetings between friends and acquaintances. He met Jadwiga Stańczakowa↑ in 1969, a blind poet and author of autobiographical prose (their friendship and literary collaborations that connected them until their deaths provided the inspiration for the film Parę osób, mały czas [A Few People, A Little Time],directed by Andrzej Barański in 2005). The 1970 publication of his Pamiętnik z powstania warszawskiego (translated into English by Madeline Levine as A Memoir of the Warsaw Uprising) became a marker of his unique style as a prose writer. He was awarded the prize of the Minister of Culture and Arts – 2nd class, in 1971. After experiencing a heart attack in 1974, he moved to 2/62 Lizbońska Street in Warsaw in mid-1975. He wrote about the new estate in Warsaw's Praga district in works incuding Chamowo, publishing in excerpts during his lifetime, as well as in his secret diary that was published posthumously. He presented a fictionalized account of his treatment for heart disease in the 1977 volume Zawał, which took the form of diaries kept by a patient and by a doctor. In 1981, received the prize of the city of Warsaw for 1980. In 1982, he travelled to New York where his activities included receiving the prize of the Alfred Jurzykowski Foundation. He spent the final years of his life in hospitals on Grenadierów Street and in the Anin district following another heart attack. He died on 17 June 1983 in Warsaw, where he is buried at the Powązki Cemetery. He was awarded the State Prize – 1st class posthumously.
Twórczość
1. [Wiersze]. Warszawa: Bratnia Pomoc Uniwersytetu Warszawskiego 1947, powielone.
Informacja: Witold Wirpsza 1982.
2. Rozalie. Poemat sceniczny (teatr lalki). Powst. 1952. Druk „Teksty Drugie” 1998 nr 1/2 s. 259-268. Przedruk zob. poz. ↑ (t. 13).
3. Stacja przodownik wystawia premierę czyli Balladyna pod semaforem. [Utwór dramatyczny]. [Współautor:] H. Wolska. Powst. 1953.
Wyróżnienie w konkursie Ministerstwa Kultury i Sztuki oraz Związku Literatów Polskich w 1953 na sztukę poświęconą 10-leciu Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej.
4. Program pierwszy Teatru Osobnego: Wiwisekcja; Kabaret; Pieśni na krzesło i głos. Inscenizacja: L. Hering. Prapremiera pt. Wiwisekcja: Warszawa, Teatr na Tarczyńskiej 1955. Druk zob. poz. ↑ s. 17-62.
Wystawienia następne
Informacje o wystawieniach następnych na stronie internetowej zob. link .
Prapremierowe wystawienie łącznie z : L.E. Stefański: Homunculus.
Program drugi, trzeci, czwarty zob. poz. ↑, ↑, ↑.
5. Kalejdoskop. Komedia końca świata. Powst. ok. 1956. Druk „Poezja” 1984 nr 10 s. 58-65. Przedruk zob. ↑ (t. 13).
Adaptacje
radiowe
Adaptacja: M. Wroncka. Reżyseria: J. Koecher. Polskie Radio 1956.
6. Obroty rzeczy. Wiersze. Wyboru dokonał A. Sandauer. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1956, 138 s. Wyd. 2 tamże 1957. Przedruk zob. poz. ↑ (t. 1).
Zawartość
Cykle: Ballady rzeszowskie; Ballady peryferyjne; Szare eminencje; Pokrewieństwa; Liryka sprzed zaśnięcia; Autoportrety; Groteski.
Adaptacje
radiowe
Ballady peryferyjne. Reżyseria: Z. Kopalko. Polskie Radio 1975.
Wydanie osobne cyklu: Liryka sprzed zaśnięcia. Muzyka: A. Walaciński. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne 1965, 22 s.
7. Program drugi Teatru Osobnego: Lepy; Szara msza; Wyprawy krzyżowe. (Dramat historyczny). Reżyseria: M. Białoszewski. Prapremiera: Warszawa, Teatr na Tarczyńskiej 1956. Druk zob. poz. ↑ s. 63-108.
Program pierwszy, trzeci, czwarty zob. poz. ↑, ↑, ↑.
W spektaklu premierowym wykorzystano także utwory autorów: L.E. Stefański: Narodziny Afrodyty; Szminka; Śledzie, śledzie!. – B. Choiński: Ściana; Kolacja (Mima wulkaniczna); Legenda o czerwonej bramie.
Druk dramatu Wyprawy krzyżowe „Dialog” 1956 nr 8 s. 43-50. Wystawienie: Reżyseria: P. Cieplak. Warszawa, Teatr Dramatyczny 1995.
8. Program trzeci Teatru Osobnego: Żmud; Stworzenie świata; Osmędeusze. Reżyseria: L. Hering. Prapremiera: Warszawa, Teatr Osobny [na scenie Klubu Hybrydy]1957. Druk zob. poz. ↑ s. 109-162.
Wystawienia następne
Informacje o wystawieniach następnych Osmędeuszy na stronie internetowej zob. link .
Program pierwszy, drugi, czwarty zob. poz. ↑, ↑, ↑.
Współautorem „Osmędeuszy” był L. Hering (informacja M. Białoszewskiego, „Dialog” 1977 nr 11).
9. Program czwarty Teatru Osobnego. (Sześć sztuk): Działalność (dramat); Imiesłów (gramat); Wą (samodramat); Pani Koch; Peruga czyli Szwagier Europy; Szury. Reżyseria: L. Hering. Prapremiera: Warszawa, Teatr Osobny 1958. Druk „Dialog” 1958 nr 12 s. 30-49. Przedruk zob. poz. ↑.
Wystawienia następne
Informacje o wystawieniach następnych na stronie internetowej zob. link .
Program pierwszy, drugi, trzeci zob. poz. ↑, ↑, ↑.
10. Rachunek zachciankowy. [Wiersze]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1959, 111 s. Przedruk zob. poz. ↑ (t. 1).
Zawartość
Cykle: Zmysłów pierwoustroje; Sprawdzone sobą; Romans z konkretem; M'ironia; Mity niechcący; Kronika wypadków; Retory; Miejscowość wniosku; Jedno przy drugim.
11. Mylne wzruszenia. [Wiersze]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1961, 101 s. Przedruk zob. poz. ↑ (t. 1).
Zawartość
Cykle: Leżenia; Zajścia.
12. Było i było. [Wiersze]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1965, 114 s. Przedruk zob. poz. ↑ (t. 1).
13. Pamiętnik z powstania warszawskiego. Wstęp: J. Wilhelmi. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1970, 228 s. Wyd. nast.: tamże: wyd. 2 1971, wyd. 3 1976, wyd. 4 1979, wyd. 5 1984; wyd. 6 Warszawa: Alfa 1987; wyd. 8 [!] Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1990; Warszawa: Wydawnictwo Spółdzielcze 1993; Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1994 Kolekcja Prozy Polskiej XX Wieku, 1997 Lektury, w serii Lektura Szkolna: 1999, 2000, 2001, 2002, 2004, 2005 , 2009, 2010. Przedruk zob. poz. ↑ (t. 3).
Inne formy wydań
Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta: H. Drygalski. Warszawa: Polski Związek Niewidomych 1976, 11 kaset. Wyd. nast.: Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 2016, pliki w formacie MP3, tamże 2019; Czyta: A. Ferenc. [B.m.:] Biblioteka Akustyczna Lektury 2019, pliki w formacie MP3.
Wyd. jako dokument elektroniczny: Przygotowanie edycji: A. Poprawa. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 2016, pliki w formatach: PDF, EPUB, MOBI. Wyd. nast. tamże 2019.
Emisja radiowa (fragmentów): Czyta M. Białoszewski. Polskie Radio VIII 1981 [z uwagami Autora i zmianą ostatniego zdania w czytanym utworze]. Powtórna emisja: 1 VIII – 3 X 2014 (odcinki 1-63).
Przekłady
angielski
A memoir of the Warsaw uprising. [Przeł.] M. Levine. Ann Arbor, MI 1977. Wyd. nast. Evanstone, Il. 1991. Wyd. nast.: New York 2013, tamże 2015.
czeski
Památnik z Varšavského povstáni. [Przeł.] D. Lehárová. Praha 1985, wyd. 2 tamże 1987.
francuski
Mémoire de l'insurection de Varsovie. [Przeł.] E. Veaux. Paris 2002.
hiszpański
Diario del levantamiento de Varsovia. [Przeł. i wstęp:] K. Olszewska Sonnenberg. Przedmowa: L. Smoliński. Barcelona 2011.
niemiecki
Nur das was War. Erinnerungen aus dem Warschauer Aufstand. [Przeł.] E. Kinsky. Frankfurt am Main 1994, wyd. nast. pt. Erinnerungen aus dem Warschauer Aufstand. [Przeł. i posłowie:] E. Kinsky. Berlin 2019.
słowacki
Pamätnik z Varšavskeho povstania. [Przeł.] J. Gerbóc. [Przedmowa:] M. Hronský. Bratislava 1972.
słoweński
Spominska knjiga iz varšavske vstaje. [Przeł.] N. Jež. Ljubljana 2006.
szwedzki
Dagbok från upproret i Warszawa. [Przeł.:] C. Berg i J. Mizerski. Stockholm 2003, wyd. jako dokument dźwiękowy. Czyta: D. Zetterstad. Enskede 2004.
węgierski
Napraforgòk ünnepe. Emlékezes a Varsòi felkelésről. [Przeł.] G. Kerényi. Budapest 1973.
włoski
Memorie dell’insurrezione di Varsavia. [Przeł.] L. Bernardini. Milano 2021.
Adaptacje
teatralne
Scenariusz i reżyseria: L. Zamkow. Wystawienie: Kraków, Estrada 1972.
Adaptacja pt. Długi dzień: Reżyseria: S. Woroniecki. Wystawienie: Gorzów Wielkopolski, Teatr im. J. Osterwy, Scena XX wieku 1974.
Reżyseria: P. Nowicki. Wystawienie: Słupsk, Słupski Teatr Dramatyczny 1981.
Adaptacja i reżyseria: W. Śmigasiewicz. Wystawienie: Warszawa, Teatr Powszechny im. Z. Hübnera 1994.
Reżyseria: W. Górski. Wystawienie: Gorzów Wielkopolski, Teatr im. J. Osterwy 1996.
Adaptacja i reżyseria: W. Górski. Wystawienie: Elbląg, Teatr Dramatyczny 2000.
Oprac. tekstu i reżyseria: J. Bielunas. Wystawienie: Wrocław, Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna Kraków – Filia we Wrocławiu 2009.
Pamiętnik z Powstania Warszawskiego. [Spektakl muzyczny]. Pomysł i muzyka: M. Pospieszalski. Adaptacja i reżyseria: J. Bielunas. Wystawienie (w ramach obchodów 65 rocznicy Powstania Warszawskiego): Warszawa, plac Krasińskich 31 VII 2009; retransmisja: Telewizja Polska 1VIII 2009. Wydanie jako dokument dźwiękowy: Wybór, oprac. tekstów, komentarz: J. Bielunas. Warszawa: Polskie Radio 2009, płyta (CD): digital, stereo (realizacja przy współpracy Radiowej Agencji Fonograficznej Polskiego Radia SA i Muzeum Powstania Warszawskiego) .
Adaptacja i reżyseria: T. Rybicki. Wystawienie: Jelenia Góra, Zdrojowy Teatr Animacji 2010.
Oprac. tekstu i reżyseria: J. Bielunas. Wystawienie: Gdynia, Teatr Muzyczny im. D. Baduszkowej 2014 [spektakl dyplomowy Policealnego Studium Wokalno-Aktorskiego im. D. Baduszkowej].
radiowe
Adaptacja i reżyseria: L. Zamkow. Radio 1972.
telewizyjne
Scenariusz i reżyseria: L. Zamkow. Telewizja Polska 1972.
Scenariusz: M. Zmarz-Koczanowicz, T. Sobolewski. Reżyseria: M. Zmarz-Koczanowicz. Telewizja Polska 2004. Wyd. jako dokument audiowizualny: Warszawa: Telewizja Polska 2004, 1 dysk optyczny. Najlepsze z Najlepszych. Wyd. nast. tamże: 2008, 2014 Kolekcja lektur szkolnych na DVD dla gimnazjalistów.
14. Teatr Osobny. 1955-1963. [Scenariusze widowisk teatralnych]. Wstęp: A. Sandauer. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1971, 209 s. Przedruk zob. poz. ↑ (t. 2).
Oświadczenia dotyczące współautorstwa L. Heringa: M. Białoszewski. „Dialog” 1977 nr 11; H. Kirchner: Białoszewski i Hering. „Życie Literackie” 1988 nr 41; L. Kamiński (PIW): „Teatr Osobny” „Polityka” 1989 nr 12.
Zawartość
M. Białoszewski: Od autora. – Program pierwszy [poz. ↑]: Wiwisekcja; Kabaret. – Program drugi [poz. ↑]: Lepy; Szara msza; Wyprawy krzyżowe. – Program trzeci [poz. ↑]: Żmud; Stworzenie świata. Osmędeusze. – Program czwarty [poz. ↑]: Działalność; Imiesłów; Wą; Pani Koch; Peruga czyli Szwagier Europy; Szury.
15. Donosy rzeczywistości. [Miniatury literackie]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1973, 262 s. Przedruk zob. poz. ↑ (t. 4).
Adaptacje
teatralne
Scenariusz i reżyseria: R. Major. Wystawienie: Zielona Góra, Lubuski Teatr im. L. Kruczkowskiego 1974.
16. Poezje wybrane. Wyboru dokonał i słowem wstępnym opatrzył autor. Nota biograficzna: J. Bandrowska-Wróblewska. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 1976, 162 s.
17. Szumy, zlepy, ciągi. [Miniatury prozą]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1976, 274 s. Przedruk zob. poz. ↑ (t. 5).
18. Wiersze. Wyboru dokonał autor. Przedmowa: J. Sławiński. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1976, 223 s.
Wiersze z tomów poz. ↑, ↑, ↑, ↑ oraz wiersze nie publikowane w tomach.
19. Miron Białoszewski. [Wiersze]. Posłowie: J. Bartnicka. Warszawa: Czytelnik 1977, 127 s. Poeci Polscy.
Wiersze z tomów poz. ↑, ↑, ↑, ↑ oraz wiersze nowe.
20. Zawał. [Pamiętnik]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1977, 200 s. Polska Proza Współczesna. Przedruk zob. poz. ↑ (t. 6).
Inne formy wydań
Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta J. Duriasz. Warszawa: Zakład Wydawnictw i Nagrań Polskiego Związku Niewidomych [1985], 7 kaset dźwiękowych.
Przekłady
węgierski
Infarktus. [Przeł.] G. Kerényi. [Budapest] 1980.
Infarktus . [Przeł.] I. Kovács. Budapest [1981].
21. Odczepić się. [Wiersze]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1978, 142 s. Przedruk zob. poz. ↑ (t. 7).
Zawartość
Cykle: Odczepić się; 19 lipca 1975. Odwiedziny starego mieszkania; Słońce i ja; Letnie siły; Będą nas malowali; Ja u Le.; Trynkowanie mrówkowca; Garwolin i z powrotem; Zimna planeta; Na różne strony; Letnie półwiersze; Noc za oknem i drzwiami; Niedzielojda; Niebo w górę i w dół; Sny; Sztuczne zęby.
22. Rozkurz. [Wiersze i proza]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1980, 270 s. Przedruk zob. poz. ↑ (t. 8, 11).
Zawartość
Zawiera utwory prozą: Stare życie: Leszno 99; Nanka. – Opowiadanka z niepokojem: Kto tam siedzi w bramie?; Nawiedzona weranda; Człowiek z cienia. – 1975: Niedobry ciąg i wyskoki; Majowe przejście; Port Praski; Cmentarz dla Marsjan. – Chamowo [fragmenty]; Rozkurz, – oraz wiersze w cyklach: No; Kocie lato; Pobyt; Wczasy i wieczność; Ziewanny; Wiersze na błysk; Wyrywki; Zima blokowa; Dojazd do Zawieszenia; Wiersze ciotki Anieli; Kabaret Kici Koci; Wycieczka do Egiptu.
Adaptacje
teatralne
Kabaret Kici Koci. [Monodram]. Reżyseria: Z. Mich. Wystawienie: Łódź, Teatr Studyjny'83 im. J. Tuwima 1986.
Kabaret Kici Koci. [Monodram]. Inscenizacja: W. Królikiewicz, Z. Mich. Reżyseria: Z. Mich. Wystawienie: Białystok, Teatr Dramatyczny im. A. Węgierki, Scena X 1987.
Kabaret Kici Koci. Reżyseria: R. Major. Wystawienie: Szczecin, Teatr Współczesny 1988.
23. Wiersze wybrane i dobrane. Warszawa: Czytelnik 1980 [1981], 231 s.
Zawartość
Zawiera wiersze z tomów poz. ↑, ↑, ↑, ↑, ↑, ↑ oraz wiersze nowe.
24. Przepowiadanie siebie. Wybór próz. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1981, 306 s.
Utwory z tomów poz. ↑, ↑, ↑.
25. Trzydzieści lat wierszy. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1982, 210 s.
Zawartość
Wybrane cykle z tomów: poz. ↑, ↑, ↑, ↑, ↑, ↑ oraz nowe cykle: Wiersze po przeprowadzce; Kontemplacja; Wyrwy z zamyśleń; Moce nocy; Podfruwaje; Faramuszki; Fatygi.
26. Dziennik. Powst. 1975-1983. Maszynopis ok. 2000 s. Biblioteka Narodowa w Warszawie. Wyd. pt. Tajny dziennik. Red.: K. Suchanow, A. Szulczyńska. Wstęp: T. Sobolewski. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak 2012, 942 s.
Fragmenty w zapisie dźwiękowym pt. Nadawanie. Dziennik. Powst. 1980, 4 kasety.
Maszynopis w depozycie Biblioteki Narodowej był zastrzeżony do 2010.
Wydanie na podstawie maszynopisu oraz nagrań zarejestrowanych przez autora na taśmie magnetofonowej.
Zawartość
Zawiera części: Dokładane treści; Nadawanie; Pogorszenie; Listy do Eumenid [listy z 1983, pisane ze Szpitala Grochowskiego do Marii Janion, Marii Żmigrodzkiej i Małgorzaty Baranowskiej].
Przekłady
niemiecki
Das geheime Tagebuch. Wybór i przedmowa: T. Sobolewski. [Przeł.] D. Kraus. Berlin 2014.
Adaptacje
teatralne
Tajny dziennik. Adaptacja: E. Chowaniec i W. Urbański. Reżyseria: W. Urbański. Wystawienie: Warszawa, Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy 2017.
27. Stara proza. Nowe wiersze. [Wyd. 1 w tej edycji]. Warszawa: Czytelnik 1984, 370 s.
Wybór utworów z tomów poz. ↑, ↑, ↑, ↑.
Zawartość
Nowe prozy: Palą się duże rzeczy: Pożar mostu; Dalsze puenty do mostu; Laska i parasolka. – Rondo Wiatraczne; Kiermasz; Mrówkowo; Mrowienia się; Pachnąca kula i Mickiewicz; Ćma i ubezpieczalnia; Przebierania; Macedońska jaskinia; Baba z żółtym psem; Siostra Eulalii; Przemieszczenie. – Wiersze nowe w cyklach: Namysły i rozmysły; Korytarzowiec; Wiersze bez bicia; Fafultety; Wiersze o ścianę; Wiersze baby z bloku.
28. Oho. [Wiersze]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1985, 194 s. Przedruk zob. poz. ↑ (t. 10).
Zawartość
Cykle: Nowa wiosenna słabocha czyli wiersze antywiosenne; Paplany (Ballady); Garwolin w zimie; Wypisy z morza; Homeryki czyli niejasności; Kołowanie; Przelatywanie; Spotkania z nożem; Podstarzałość; Cztery ballady; Ja i wczasy na leżąco; Ja i wczasy na chodząco; Wiersze jąkały; Kabaret Kici Koci.
Adaptacje
teatralne
Wystawienie: Warszawa, Teatr im. Kici Koci, założony i kierowany przez Zbigniewa Micha, spektakl domowy* 1985.
radiowe
Ohoo. Adaptacja i reżyseria: S. Woroniecki. Polskie Radio 1989.
pt. Spotkanie z nożem: Adaptacja i reżyseria: J. Gruza. Polskie Radio 2005.
29. Utwory zebrane. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1987-.
T. 1. Obroty rzeczy; Rachunek zachciankowy; Mylne wzruszenia; Było i było. 1987, 425 s. Wyd. 2 w tej edycji, poprawione. Oprac.: M. Sokołowska. Tamże 2016. Zob. poz. ↑, ↑, ↑, ↑.
T. 2. Teatr Osobny 1955-1963. Wyd. 2. Oprac.: M. Sokołowska. 1988, 183 s. Wyd. nast. 2015. Zob. poz. ↑.
W tomie także utwory autorstwa i współautorstwa L. Heringa.
T. 3. Pamiętnik z powstania warszawskiego. Wyd. 6 [!] 1988, 259 s. Wyd. 2 poprawione i uzupełnione. Przygotowanie edycji tomu: A. Poprawa 2014. Zob. poz. ↑.
T. 4. Donosy rzeczywistości. Wyd. 2 1989, 282 s. Tamże wyd. 2 w tej edycji, poprawione. Oprac. edytorskie: M. Sokołowska. 2013. Zob. poz. ↑.
T. 5. Szumy, zlepy, ciągi. Wyd. [2] 1989, 339 s. Wyd. 2 w tej edycji, poprawione. Oprac.: M. Sokołowska. Tamże 2014. Zob. poz. ↑.
T. 6. Zawał. Wyd. 2 1991, 240 s. Wyd. 2 poprawione. Oprac.: M. Sokołowska. 2014. Zob. poz. ↑.
T. 7. „Odczepić się” i inne wiersze. Opublikowane w latach 1976-1980. 1994, 301 s. Wyd. 2 w tej edycji. Kompozycja tomu i przygotowanie tekstu: M. Sokołowska. Tamże 2016. Zob. poz. ↑.
T. 8. Rozkurz. [Wiersze i opowiadania]. Przygotowanie tekstu: M. Sokołowska. 1998, 319 s. Wyd. nast. 2015. Zob. poz. ↑.
T. 9. Małe i większe prozy. Opublikowane po roku 1980. Przygotowanie tekstu: M. Sokołowska. 2000, 269 s. Wyd. nast. 2017.
T. 10. „Oho” i inne wiersze: opublikowane po roku 1980. Przygotowanie tekstu: M. Sokołowska. 2000, 295 s. Wyd. nast. 2017. Zob. poz. ↑.
T. 11. Chamowo. Rekonstrukcja i oprac. tekstu: M. Sokołowska. 2009, 387 s. Wyd. nast. tamże: 2010.
Proza w konwencji dziennika; zapis doświadczeń z okresu od VI 1975 do V 1976, kiedy pisarz zamieszkał w wielkim bloku na warszawskiej Pradze (na ulicy Lizbońskiej 2). Druk fragmentów zob. ↑.
Adaptacje
teatralne
Adaptacja pt. Dziady po Białoszewskim: Scenariusz i reżyseria: A. Retoruk. Kielce, Teatr Lalki i Aktora „Kubuś” 2015 [na podstawie „Chamowa” oraz poezji M. Białoszewskiego].
T. 12. Proza stojąca, proza lecąca. Teksty rozproszone i niepublikowane. Teksty zebrała, ułożyła i przygotowała do druku M. Sokołowska. 2015, 423 s.
T. 13. Polot nad niskimi sferami. Rozproszone i niepublikowane wiersze, przekłady poetyckie, dramaty – 1942-1970. Teksty zebrali, ułożyli i przygotowali do druku: M. Byliniak, M. Sokołowska. 2017, 389 s.
Tu m.in. dramaty: Kalejdoskop, Rozalie. Zob. poz. ↑, ↑.
T. 14. Świat można jeść w każdym miejscu. Rozproszone i niepublikowane wiersze i kabarety 1975-1983. Teksty zebrali, ułożyli i przygotowali do druku: M. Byliniak, M. Sokołowska. 2017, 432 s.
Około sześćset rozproszonych wierszy i tekstów kabaretowych z ostatniego okresu twórczości (po 1975) Białoszewskiego, w tym inedita oraz utwory zachowane w postaci nagrań dźwiękowych.
T. 15. Dokładane treści. Tajny dziennik 1. Opracowanie redakcyjne i przypisy: M. Sokołowska. 2022, 724 s. Zob. poz. ↑.
Inne formy wydań
Wyd. jako dokument elektroniczny: Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 2022, pliki w formacie EPUB, MOBI .
Zapisy obejmujące okres od 1975 do lutego 1978 .
T. 16. Nadawanie; Pogorszenie. Tajny dziennik 2 oraz Listy do Eumenid. Posłowie: T. Sobolewski. Opracowanie redakcyjne i przypisy: M. Sokołowska. 2023, 618, [8] s. Zob. poz. ↑.
Inne formy wydań
Wyd. jako dokument elektroniczny: Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 2023, pliki w formacie EPUB, MOBI .
Zapisy z lat 1978-83 (Nadawanie; Pogorszenie) oraz listy z 1983, pisane ze Szpitala Grochowskiego do Marii Janion, Marii Żmigrodzkiej i Małgorzaty Baranowskiej (Listy do Eumenid) .
30. Obmapywanie Europy; AAAmeryka; Ostatnie wiersze. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1988, 152 s.
Zawartość
Obmapywanie Europy, czyli dziennik okrętowy. – AAAmeryka. – Ostatnie wiersze [m. in. w cyklach]: Ciemne i szare naoczności; Namawianie na wrony; Kabaret Kici Koci; Odmiany łapania tchu.
31. Moja świadomość tańczy. [Wiersze]. Wybór i wstęp: Z. Jerzyna. Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza 1989, 237 s.
Wybór wierszy z wcześniejszych tomów.
32. Konstancin. Tekst z rękopisu przygotowała M. Sokołowska. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1991, 110 s.
Dziennik pisany na przełomie lutego-marca 1975 w sanatorium w Konstancinie, podczas rekonwalescencji po przebytym zawale serca.
33. [Skakanka ufoistki. Zbiór przekładów wyd. pt.:] Turniej Tłumaczy'96. Cieszyn 1996. Red.: J. Grzenia. Cieszyn: Letnia Szkoła Języka, Literatury i Kultury Polskiej 1996, 44 s.
Tekst wiersza w języku polskim oraz 15 tłumaczeń różnych autorów na języki obce.
34. Wybór poezji. Wyboru dokonał L. Soliński. Warszawa: Kama 1996, 208 s. Wyd. nast. tamże 1997.
35. Mirona Białoszewskiego alfabet warszawski. Warszawa: Biblioteka Publiczna m. st. Warszawy – Biblioteka Główna województwa Mazowieckiego [2000], 79 s.
Wybór tekstów przygotowany na wystawę otwartą przez Bibliotekę Publiczną m. st. Warszawy – Bibliotekę Główną Województwa Mazowieckiego 10 maja 2000 r.
36. Wiersze. Wybór. [Red.: M. Sokołowska]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 2003, 482 s. Złota Kolekcja Poezji Polskiej.
37. Sprawdzone sobą. Wiersze wybrane. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 2008, 455 s. Wyd. 2 w tej edycji tamże 2013.
U góry okładki wyd. 1: Wybór wierszy w 25. rocznicę śmierci Mirona Białoszewskiego.
38. Wypadek z gramatyki = Vypadenie iz grammatiki. [Wybór wierszy]. [Wybrał i przeł.] A. Bazilevskij. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek; Moskva: Vahazar 2008, 120 s. Polsko-Rosyjska Biblioteka Poetycka = Pol'sko-Russkaâ Poètičeskaâ Biblioteka, 7.
Tekst języku polskim i rosyjskim.
39. Wir Seesterne. Gedichte. Polnisch und deutsch. [Przeł. i red.] D. Kraus. Leipzig: Reinecke & Voss 2012, 103 s. Wyd. 2 tamże 2016.
Tekst w języku polskim i niemieckim.
40. Vom Eischlupf. Polnisch und Deutsch. [Wiersze]. [Red.:] D. Kraus. Leipzig: Verlag Reinecke & Voß 2015, 59 s.
Zawartość
Zawiera 6 wierszy M. Białoszewskiego w języku polskim i w przekładach (różnych tłumaczy) na język niemiecki: Mironczarnia, Osobowość zachciankowa, Kwadrat mowy o sobie, Figularnie, Z wylęgu, Apokaliptyka.
41. M'ironien. Gedichte und Prosa. [Przeł. D. Kraus. [Red. i wstęp:] H. Proeme. Schupfart; Strasbourg; Oegstgeest: Urs Engeler 2021, 238 s.
Wybór wierszy i prozy w języku polskim i w przekładzie niemieckim.
42. Osmędeusze. (Teatr Osobny). [Fotografie: J. Dunin:] M., M. Witte. Berlin: Blitz-art-studio 2021, 96 s. Poz. ↑, ↑.
43. Na każdym rogu ta sama truskawka. 1946–1950. [Reportaże]. Oprac. i posłowie: A. Poprawa. Wstęp: G. Piątek. Warszawa: Dowody na Istnienie 2022, 408 s.
Wybór tekstów prasowych, ogłaszanych na przełomie lat 40. i 50. w „Wieczorze Warszawy”, „Kurierze Codziennym”, popołudniowym dodatku do „Życia Warszawy” i w „Świecie Młodych”.
44. „Sen biją!”. Zaskok na uwięzi. Wiersze. Całość ułożył i słowem wstępnym opatrzył J. Kornhauser. Fotografie wykonał A. Nowakowski. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas 2022, 166, [6] s. Poezje.
Zawiera wybór wierszy M. Białoszewskiego oraz artykuły o jego twórczości, zob. Opracowania.
45. Z dnia robię noc. [Wybór wierszy]. Wybór i posłowie: J. Pszoniak. Rysunki: M. Sztyma. Kołobrzeg: Biuro Literackie 2022, 58, [6] s. 44. Poezja Polska od Nowa; 14.
46. Die Sonne und ich. Gedichte. [Przeł.] D. Kraus, H. Proeme. Schupfart: Urs Engeler 2023, 110 s.
Wybór wierszy w języku polskim i w przekładzie niemieckim.
Wydania osobne tekstów poetyckich w opracowaniu muzycznym, m.in.
• Liryka sprzed zaśnięcia. [Partytura]. Na sopran, flet i dwa fortepiany = A lyric before falling asleep. For soprano, flute and two pianos. Słowa: M. Białoszewski. Muzyka: A. Walaciński. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne 1965, 22 s.
• Homerykia czyli Niejasności. Z cyklu Miromania. Na sopran i skrzypce. Do tekstu M. Białoszewskiego. Muzyka: M. Markowicz. Poznań: „Brevis” 1999, 9 s.
• Kabaret = Cabaret. Słowa: M. Białoszewski, L. Hering. Wykonanie: L. Murawska. Warszawa: Bôłt 2013, 1 płyta CD. Do słuchu, t. 2.
Dod. drukowany zawiera komentarz. – Inny tytuł: Białoszewski. Vol. 2.
• Teatr = Theatre. Słowa: M. Białoszewski. Muzyka: P. Zakrocki. Wykonanie: L.E. Stefański. Warszawa: Bôłt 2013, 2 płyty CD. Do słuchu, t. 2.
Drukowany dodatek zawiera komentarz. – Inny tytuł
: Białoszewski. Vol. 1.
• Wiersze dźwiękowe = Sound poems. Słowa: M. Białoszewski. Muzyka: A. Majewski, K. Suchar. Warszawa: Bôłt 2013, 2 płyty CD. Do słuchu, t. 4.
Drukowany dodatek zawiera komentarz. – Inny tytuł: Białoszewski. Vol. 4.
• Biało. Słowa: M. Białoszewski. Kompozytor i wykonanie: [J. Bronisławska] Asi Mina. Warszawa: Bôłt; Skoczów: Mik.Musik 2014, 1 płyta CD. Kikazaru Pleasures.
Zawiera utwory z tomu pt. Szumy, zlepy, ciągi: Ja też; No no; Cudu; Tu do; A ; Katastrofa jest od dawna. Była początkiem; Nago; Nie wstanę; Czego szukać jak jest; Nic; Odbicia; Wagonu. – Z wykorzystaniem fragmentów archiwalnych nagrań M. Białoszewskiego.
• Autoportrety. Słowa: M. Białoszewski. Wokal: S. Strunin. Muzyka: G. Guthman. Sopot: Soliton 2019, 1 płyta CD + 1 drukowany dodatek.
Zawartość
Płyta zawiera utwory: A jak wrócę; Przechyły; Noce nieoddzielenia; Sztuki piękne mojego pokoju; Jedno rano; Sen; O obrotach rzeczy; Któregoś marca; Autoportrety. – W drukowanym dodatku teksty utworów w języku polskim oraz komentarz A.Barucha i S. Strunin w językach polskim i angielskim.
Wybory utworów literackich w przekładach
angielski
• The revolution of things. [Oprac. i przekł.:] A. Busza, B. Czaykowski. Washington 1974.
czeski
• M'ironie. Výbor z veršů. [Wybór, przekł.] J. Vlašek. [Praha] 1988.
francuski
• De la révolution des choses et autres poèmes. [Przeł.:] H. Konicka, E. Veaux. Paris 2008.
niemiecki
• Zob. Twórczość poz.: ↑, ↑, ↑, ↑.
rosyjski
• Zob. Twórczość poz. ↑.
słoweński
• Oporoka spečaga. Izbrane pesmi in proza. [Przeł.:] P. Čučnik [i inni]. Ljubljana 2004.
węgierski
• Micsoda szerencse. [Przeł.:] G. Kerényi, S. Weöres. Budapest 1974.
Przekłady utworów literackich w antologiach zagranicznych
albański
• Vetëm Itaka mbetet. Antologji e poezisë shqipe dhe polake sh. XX = Tylko Itaka pozostanie. Antologia poezji albańskiej i polskiej XX w. [Przeł.] M. Saneja. Varshavë 1993.
• Fëmijët e epokes. Antologji e poezisë polake sh. XX. [Przeł.] M. Saneja. Varshavë 1997.
• Njëqind poezi dashurie. Përzgjedhje nga letërsia botërore. [Wybór]. Tetovë 2016.
angielski
• Contemporary polish marian poetry. [Wstęp:] Z.J. Peszkowski. London 1974.
• The new Polish poetry. A bilingual collection = Z nowej polskiej poezji. Zbiór w dwóch językach. [Wybór i red.:] M. Holton, P. Vangelisti. Pittsburgh 1978.
• Gathering time. Five modern Polish elegies: Iwaszkiewicz, Wierzynski, Jastrun, Milosz, Bialoszewski. [Przeł. i wstęp:] A. Busza, B. Czaykowski. Mission 1983. Wyd. nast. tamże 1984.
• Contemporary East European poetry. An anthology. [Red.:] E. George. Ann Arbor, MI 1983. Wyd. nast.: New York; Oxford 1993.
• Postwar Polish poetry. An anthology. [Wybór i red. :] Cz. Miłosz. Berkeley; Los Angeles; London 1983.
• A book of luminous things. An international anthology of poetry. [Red. i wstęp:] Cz. Miłosz. San Diego; New York; London 1996. Wyd. nast. tamże 1998.
• The Ecco anthology of international poetry. [Red.:] I. Kaminsky, S. Harris. New York2010.
• Słowo. Dwieście lat poezji polskiej = The word. Two hundred years of Polish poetry. [Przeł.] M. Weyland. Blackheath 2010.
• Introduction to modern Polish literature. An anthology of fiction and poetry. [B.m.] 2013.
białoruski
• Napâarèǔmy. Ad Buga da Varty. Antalogìâ pol'skaj paèzìì XX stagoddzìâ. [Przeł.] A. Lojka. T. 2. Mìnsk 2003.
chiński
• Bolan shi xuan. T. 2. [Redakcja:] H. Lin. [Przeł.:] H. Lin, L. Yi. Beijing 2023.
chorwacki
• Gost u kući. Prijevodi i prepjevi iz poljskoga pjeništva. [Wybór, red.:] Z. Malić, D. Malić. [Biogramy:] B. Dalibor. Zagreb 2006.
czeski
• Setkání nad Vislou. Polští básníci 20. století. [Przeł.] J. Pilař. Praha 1979.
duński
• Lad os ikke pakke oceanerne ind i bomuld. Polske digte fra dette århundrede. [Red. i przekł.] J. Ørnsbo. København 1983.
francuski
• La poésie polonaise. [Red. i wstęp:] Cz. Miłosz. Paris 1964.
• Chant de la Pologne. Anthologie de la poésie polonaise du vingtième siècle. [Wybór i przekł.:] B. Burocher. Paris 1972.
• Poésie polonaise contemporaine. [Oprac.:] J. Donguy, M. Masłowski. [Przeł.] M. Masłowski. Paris 1982.
• Chopin, Szymanowski et leurs poètes = Chopin, Szymanowski i ich poeci. [Oprac.:] K.A. Jeżewski. Troyes 1999.
• Poésie. Vol. 2. [Oprac.:] K. Dedecius. Montricher; Paris 2000.
• Vingt-quatre poètes polonais. [Przeł.] J. Lisowski. Neuilly-lès-Dijon 2003.
grecki
• Anthologio Polōnikēs logotehias. Douimio, diēgēma, théatro, poiēse. [Red.:] K. Baleta. 'Athēna 1978.
• Polōnoi poiītes. [Antologia poetycka]. [Wybór i przekład:] S.E. Gyftákīs. Athī́na [2007].
• Mikrī́ anthología europaïkī́ poíīsīs. Méros 3 (1900-1968). Oprac.: S.E. Gyftákis. Kalamáta; Athī́na 2008.
hiszpański
• Poesía polaca contemporánea. Iwaszkiewicz, Przybos, Rózewicz, Herbert, Szymborska, Grochowiak y Bialoszewsky. [Oprac.:] K. Rodowska. México [1988?].
• Infierno poetico de Polonia. Antologia de 27 poetas contemporaneos 1942-1981. [Red.:] B. Piotrowski. Bogota 1982.
• Poesia polaca. Antologia. [Red.:] M. Suárez Recio. La Habana 1984.
japoński
• Pōrando bungaku-no okurimono. Tōkyō 1990.
macedoński
• Sovremena polska poezija. [Przeł.] P. Nakovski. Skopje 1996.
niderlandzki
• Een gevecht om lucht. Een keuze uit de naoorlogse Poolse poëzie. [Oprac.:] J.-W. Oovereem, E. Dijk-Borkowska. Maasbree [1978].
• Poolse poëzie 1826, 1976-1986 = Poezja polska 1826, 1976-1986. [Oprac.] G. Rasch. Amsterdam 1987.
niemiecki
• Polnische Lyrik der Gegenwart. [Red. i przekład:] K. Dedecius. Stuttgart 1973, wyd. nast. tamże 1984.
• Polnische Lyrik aus fünf Jahrzehnten. [Red.:] H. Bereska. Berlin; Weimar 1975, wyd. nast. tamże 1977.
• Polnisches Lesebuch des zwanzigsten Jahrhunderts. [Red. i przekład:] K. Dedecius. München; Wien [1978].
• Polnische Liebesgedichte . [Red.:] K. Dedecius. Frankfurt am Main 1980, wyd. nast. tamże: 1982,1992, 1996.
• Polnische Poesie des 20. Jahrhunderts. [Red.:] K. Dedecius. Frankfurt am Main; Berlin; Wien 1982.
• Polen. [Wybór liryki z XVI-XX w.]. [Red.:] P. Lachmann, R. Lachmann. Berlin 1987.
• Geschichten aus der Geschichte Polens. [Red.:]. P. Ketman, E. Malicka. Frankfurt am Main 1989.
• Lyrisches Quintett. Fünf Themen der Polnischen Dichtung. [Red. i przekład:] K. Dedecius. Frankfurt am Main 1992.
• Poesie. Bd. 2. [Red. i przekład:] K. Dedecius. Zürich 1996.
• Prosa. [Red. i przekład:] K. Dedecius. Zürich 1997.
• Polnische Lyrik aus 100 Jahren. [Red.:] S. Sterna-Wachowiak. [Przeł.] J. Retz. Gifkendorf 1997.
• Theater spielen und denken. Polnische Texte des 20. Jahrhunderts. [Red.:] M. Borowski, M. Sugiera. Frankfurt am Main 2008.
• Theater-Bewusstein. Polnische Theater in der zweiten Hälfte des 20. Jahrhunde. Ideen – Konzepte – Manifeste . [Red.:] W. Dudzik. Berlin; Münster 2011.
portugalski
• Céu Vazio. 63 poetas eslavos. [Oprac. i przekład:] A. Jovanovíc. São Paulo 1998.
rosyjski
• Sovremennaâ pol'skaâ poèziâ. [Red.:] V. Ognev. Moskva 1971.
• Pol'skie poety. Anna Svirščinskaâ, Tadeuš Ruževič, Miron Bjaloševskij, Andžej Bursa, Edvard Stachura. [Wybór i przedmowa:] A. Bazilevskij. [Red.:] J. Moric. Moskva 1990.
• Pol'skie poèty XX veka. Antologiâ = Poeci polscy XX wieku. Antologia. T. 2. [Red. i przekład:] N. Astaf'eva, V. Britanišskij. Sankt-Peterburg 2000.
• Pol'skaâ poèziâ. XX vek. [Red.:] K. Serikbaeva. Semej 2005.
• Sdelano v Pol'še, vek – XX. Antologiâ = Wykonano w Polsce, wiek – XX. Antologia. Wybrał i przeł.: A. Bazylevskij. Moskva 2009.
rumuński
• Poezia poloneză contemporană. Antologie. [Przeł.] N. Mareş. Cluj 1981.
• Lirică poloneză. [Przeł.] V. Butulescu. [Oprac.:] L. Butulescu. Petroşani 1996.
serbski
• Moj poljski pesnički XX vek. Antologija. [Red., przekład i przedmowa:] B. Rajčíc. Beograd 2012.
słoweński
• Varujte me, mile zarje. Iz sodobne poljske proze . [Wybór i red.:] K. Šalamun-Biedrzycka. [Przeł.:] N. Jež, T. Pretnar, K. Šalamun-Biedrzycka. Ljubljana 1983.
ukraiński
• Dzvoni zimoû. Antologiâ pol'skoï poezìï = Dzwony w zimie. Antologia poezji polskiej. [Przeł. i wstęp:] D. Pavličko. Kiïv 2000.
• 50 [P'jatdesjati] pol's'kich poetiv. Antologiâ pol's'koï poeziï. [Przekład i wstęp:] D. Pavličko. Kiïv 2001.
• Tomu ŝo voni suŝcì. Antologìâ sučasnoï pol's'koï poezìï = Dlatego że są. Antologia współczesnej poezji polskiej. [Wybór:] S. Ševčenko. L'vìv = Lwów 2005.
• Poetičnì perekladi. [Red.:] O. Tarnavs'kij , M. Tarnavs'ka. Kiïv 2006.
węgierski
• Bukfencező múzsa. [Red.:] I. Tòtfalusi. Budapest 1976.
• Az ismeretlen fa. Modern lengyel versek antolòiája. [Przeł.] G. Gömöri. Washington 1978.
• Titkos szabadság. [Przeł.] G. Kerényi. Budapest 1982.
• Az égbolt hajfonatai. XX. századi lengyel költők = Warkocze niebios. Poeci polscy XX wieku. [Wybór:] G. Cséby. Budapest 2003.
• Eltékozolt ajándék. Lengyel költők antológiája = Zmarnowane dary. Antologia poetów polskich. [Wybór i przekład:] G. Cséby. [Red.] A. Laczkó. Kaposvár 2003.
• Hű maradok hozzád. Lengyel szerelmes versek. [Oprac.:] F. Baranyi. Budapest [2004].
włoski
• Poesia della metamorfosi. Prospettive della poesia in Italia e nel mondo al passaggio degli anni '80. [Red.:] F. Doplicher, U. Piersanti, D. Zacchilli. [Przeł.] G. Tomassucci. Roma 1984.
• Crocevia. Scritture straniere, migranti e di viaggio [narrativa polacca contemporanea]. Nardo 2008.
Montaże utworów
teatralne
• Teatr Pana Białoszewskiego. Oprac. tekstu, inscenizacja i reżyseria: R. Major. Wystawienie: Kraków, [studencki] Teatr Pleonazmus 1971.
• Szłość samojedna. Reżyseria: R. Major. Wystawienie: Kraków, [studencki] Teatr Pleonazmus 1972.
• Teatr Osobny. Reżyseria: R. Major. Wystawienie: Gdańsk, Teatr Wybrzeże, Sopot, Teatr Kameralny 1973 [wykorzystano teksty: Wyprawy krzyżowe; Peruga czyli Szwagier Europy; Działalność; Szury; Stworzenie świata; Szara msza; Wą; Imiesłów; Żmud; Lepy; Pani Koch; Osmędeusze].
• Szury. Układ tekstu: A. Górny, L. Serafinowicz, W. Wieczorkiewicz. Inscenizacja: J. Berdyszak, K. Mazur, W. Wieczorkiewicz. Reżyseria: W. Wieczorkiewicz. Wystawienie: Poznań, Teatr Lalki i Aktora 1975 [wykorzystano utwory następujących autorów: K.I. Gałczyński: Teatrzyk „Zielona Gęś” przedstawia; T. Różewicz: Rajski ogródek. (Scenki z Teatru Niekonsekwencji); K. Miłobędzka: Ojczyzna; M. Białoszewski: Szury; M. Białoszewski: Pani Koch; K. Korcelli: Dokument poufny; I. Iredyński: Jasny pokój dziecinny; A. Bursa: W sądzie; T. Różewicz: Wielkości].
• Teatr osobny. Donosy rzeczywistości. Układ tekstu i reżyseria: R. Major. Wystawienie: Warszawa, Teatr Powszechny 1976 [na podstawie utworów: Wyprawy krzyżowe; Osmędeusze; Donosy rzeczywistości; Teatr osobny; Pani Koch].
• Szłość samojedna. Scenariusz i reżyseria: R. Major. Wystawienie: Słupsk, Teatr Muzyczny 1978.
• Osmędeusze i Kabaret Kici Koci. Układ tekstu: O. Stokłosa, T. Słobodzianek. Reżyseria: T. Słobodzianek. Wystawienie: Łódź, Teatr im. S. Jaracza 1982 [w spektaklu wykorzystano także fragmenty z tomów: Pamiętnik z powstania warszawskiego; Szumy, zlepy, ciągi; Rozkurz].
• Osmędeusze i Kabaret Kici Koci. Układ tekstu: O. Titkow, T. Słobodzianek. Reżyseria: T. Słobodzianek. Wystawienie: Kalisz, Teatr im. W. Bogusławskiego, Scena Studio 1982 [w spektaklu wykorzystano także fragmenty z tomów: Pamiętnik z powstania warszawskiego; Szumy, zlepy, ciągi; Rozkurz].
• Zapisz to, Miron. Układ tekstu i reżyseria: R. Major. Wystawienie: Warszawa, Teatr Powszechny 1985.
• Kabaret Kici Koci. [Monodram]. Reżyseria: Z. Mich. Wykonanie: W. Królikiewicz. Wystawienie: Nowy Jork 1986.
• Kabaret Kici Koci. [Montaż teatralny]. Adaptacja i reżyseria: T. Słobodzianek. Wystawienie: Warszawa, Teatr Ateneum, Scena na Dole 1988 [wykorzystano fragmenty z tomów: Donosy rzeczywistości; Szumy, zlepy, ciągi; Rozkurzu; Stara proza, nowe wiersze; Oho; nadto fragmenty prozy drukowane w pismach: „Twórczość”, „Odra”, „Puls” i „Zeszyty literackie”].
• Być sobie jednym. Oprac. tekstu: M. Gawęda. Reżyseria: M. Orłowski. Wystawienie: Szczecin, Teatr Współczesny 1991.
• Sprawa podejrzana... czyli siedmiu ludzi z szafą. Scenariusz i reżyseria: M. Rasiewicz. Wystawienie: Kraków-Nowa Huta, Teatr Ludowy 1993.
• Wyprawy krzyżowe. Reżyseria: P. Cieplak. Wystawienie: Warszawa, Teatr Dramatyczny, Sala im. H. Mikołajskiej 1995 [wykorzystano utwory: Wyprawy krzyżowe; Peruga czyli Szwagier Europy; Pani Koch].
• Od...do...przez... Reżyseria: G. Matyszkiewicz. Wystawienie: Warszawa, Akademia Teatralna 1998.
• Mironczarnie. Scenariusz i reżyseria: A. Majczak. Wystawienie: Warszawa, Teatr Narodowy, Teatr Mały 2004.
• Port Miron. Scenariusz i reżyseria: P. Passini. Dramaturgia: J. Kopciński. Wystawienie impresaryjne [przygotowane na inaugurację III Festiwalu Przemiany w Centrum Nauki Kopernik w Warszawie] 2012.
• Sny Mirona. Reżyseria: Z. Górski. Wystawienie: Gdańsk, Teatr Snów 2013 [spektakl plenerowy inspirowany poezją M. Białoszewskiego, zagrany w ramach Festiwalu Literacki Sopot].
radiowe
• Miron, Kicia – Kocia i Oho. Adaptacja: G. Gronczewska. Reżyseria: H. Rozen. Polskie Radio 1985.
• Mrówka blokówka. Adaptacja: G. Gronczewska. Reżyseria: H. Rozen. Polskie Radio 1985.
• Klucz do tego świata. Według wierszy Mirona Białoszewskiego. Adaptacja: G. Gronczewska. Polskie Radio 1986.
telewizyjne
• Zegar cię woła. Widowisko poetyckie. Scenariusz: S. Grochowiak. Reżyseria: A. Minkiewicz. Telewizja Polska 1969.
• Mironczarnia. Scenariusz i reżyseria: W. Siemion. Telewizja Polska 1983 [na podstawie: Obroty rzeczy; Poezje wybrane; Rachunek zachciankowy; Było i było; Szumy, zlepy, ciągi; Teatr Osobny; Odczepić się; Rozkurz].
• Zapisz to, Miron. Adaptacja i reżyseria: R. Major. Telewizja Polska 1988.
Przekłady
1. S. Weöres: Kraj ukryty. Poezje. Wybrała: G. Kerényi. Przeł.: M. Białoszewski i G. Kerényi. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1970, 65 s.
Omówienia i recenzje
Wywiady
• „To, w czym się jest”. Rozm. A. Trznadel-Szczepanek. „Twórczość” 1983 nr 9 [wywiad z 2 II 1983].
• Szacunek dla każdego drobiazgu – rozmowa z Mironem Białoszewskim. Rozm. Z. Taranienko. W: Z. Taranienko: Rozmowy z pisarzami. Warszawa 1986.
Słowniki i bibliografie
• Słownik współczesnych pisarzy polskich. Seria 2. T. 1. Warszawa 1977 (F. Lichodziejewska).
• Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny. T. 1. Warszawa 1984 (J. Sławiński).
• Literatura Polska po 1939. Przewodnik encyklopedyczny. T. 1. Warszawa* 1989 ([J. Sławiński] js).
• „Rocznik Literacki 1983” wyd. 1991(A. Biernacki).
• Z. Miernik: Miron Białoszewski. Zestawienie bibliograficzne w wyborze. „Poradnik Bibliotekarza” 1992 nr 6.
• Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. T. 1. Warszawa 2000 (J. Fazan).
• M. Gołąb: Miron Białoszewski — materiały do bibliografii przedmiotowej (1956-1995). „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Scientiae Artium et Litterarium” 2000 z. 9.
• H. Baltyn-Karpińska: Białoszewski Miron; Wyprawy krzyżowe; Osmędeusze. W tejże: Iskier leksykon dramatu. Warszawa 2008.
• Miron Białoszewski. Topografia i bibliografia [on-line] Powst. 2014-2017 Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 7 maja 2024] [Projekt zrealizowany przez Pracownię Studiów Miejskich Instytutu Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego].
Ogólne
Książki
• G. Kerényi: Odtańcowywanie poezji czyli dzieje teatru Mirona Białoszewskiego. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1973, 235 s.
• S. Barańczak: Język poetycki Mirona Białoszewskiego. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1974, 177 s. Wyd. 2. rozszerzone. Wybór, oprac. i posłowie: A. Poprawa. Tamże 2016, 436 s. Sztuka Czytania.
• H. Pustkowski: „Gramatyka poezji”? Warszawa: „Pax” 1974, 172 s. [dot. także twórczości T. Karpowicza].
• A. Sandauer: Białoszewski. [Przekł. francuski] T. Christiaens. [Przekł. wierszy] A. Kosko. Warszawa: Agencja Autorska 1978, 71 s.
• K. Rutkowski: Przeciw (w) literaturze. Esej o „poezji czynnej” Mirona Białoszewskiego i Edwarda Stachury. Bydgoszcz: Pomorze 1987, 267 s.
• A. Zieniewicz: Małe iluminacje. Formy prozatorskie Mirona Białoszewskiego. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1989, 152 s.
• A. K. Waśkiewicz: Miron Białoszewski. Poezje. Proza. [Popularna analiza na użytek szkolny]. Warszawa: Dom Wydawniczy Jota 1991, 48 s. Przewodnik po Lekturach, 48.
• S. Burkot: Miron Białoszewski. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne 1992, 291 s.
• J. Stańczakowa: Dziennik we dwoje. Warszawa: Borgis 1992, 127 s. [zawiera fragmenty autorstwa M. Białoszewskiego]. Wyd. 2 zmienione: Wrocław: Wrocławskie Wydawnictwo Warstwy 2015, 443 s. + 1 dysk optyczny [film pt. Parę osób, mały czas, w reżyserii A. Barańskiego].
• O wierszach Mirona Białoszewskiego. Szkice i interpretacje. Oprac. naukowe i red.: J. Brzozowski. Łódź: Oficyna Bibliofilów 1993, 127 s.
Zawartość
J. Brzozowski: O poezji Mirona Białoszewskiego; I. Urbaniak: Trwalsze od spiżu [dot.: Moja niewyczerpana oda do radości]; J. Brzozowski: Budujące zejście do sklepu [dot.: Ballada o zejściu do sklepu]; J. Płuciennik: „Będzie i będzie” Białoszewskiego [dot.: Apokaliptyka]; D. Szajnert, R. Kanarek: Mirona Białoszewskiego podróż na Wschód [dot.: Wycieczka do Egiptu]; E. Ledóchowicz: „Nie na rozkurz” czyli o tym, że słowo jest ważne [dot. m.in.: Rymy]; T. Cieślak: Prawie haiku Mirona Białoszewskiego [dot. tomu: Rozkurz].
• Pisanie Białoszewskiego. Szkice. Pod red. M. Głowińskiego i Z. Łapińskiego. Warszawa: Wydawnictwo IBL 1993, 272 s.
Zawartość
S. Barańczak: Rzeczywistość Białoszewskiego; E. Balcerzan: Polska Mirona Białoszewskiego; J. Łukasiewicz: Poeta Białoszewskiego; W. Lewandowski: „Stacja: Żydzi do mnie!”; A. Legeżyńska: Dom Mirona Białoszewskiego, przedruk w tejże: Dom i poetycka bezdomność w liryce współczesnej. Warszawa 1996; M. Czermińska: Małe i wielkie podróże Mirona Białoszewskiego; M. Stala: Czy Białoszewski jest poetą metafizycznym?; A. Sobolewska: „Lepienie widoku z domysłu”. Percepcja świata w prozie Mirona Białoszewskiego; S. Rosiek: Pamiętnik z półgrobu; M. Głowiński: Białoszewskiego gatunki codzienne, przedruk w tegoż: Prace wybrane. T. 2. Narracje literackie i nieliterackie. Kraków 1997; W. Wantuch: Miron Białoszewski. w poszukiwaniu gatunków lirycznych; J. Chojak: Grafia a iluzja mowy potocznej; R. Nycz: „Szare eminencje zachwytu”. Miejsce epifanii w poetyce Mirona Białoszewskiego, przedruk w tegoż: Literatura jako trop rzeczywistości. Kraków 2001; A. Nasiłowska: Trzy krzesła; W. Bolecki: O jednym wierszu; J. Brzozowski: Wiersze ostatnie Mirona Białoszewskiego; A. Krajewska: Białoszewskiego „dramat osobny” czyli „wypadek z genologii”; J. Kopciński: Teatr z makaty – „Osmędeusze” Mirona Białoszewskiego; H. Kirchner: Tworzenie Mirona (Nowe źródła biograficzne); J. Stańczakowa: Ocalić wszystko (dwa dokumenty).
• A. K. Waśkiewicz: Twórczość Mirona Białoszewskiego. Gdańsk: Wydawnictwo Marek Rożak 1994, 60 s.
• J.Z. Brudnicki: Miron Białoszewski. (Sylwetka twórcza autora, analiza wybranych wierszy, biografia). Kraków: Sponsor 1995, 87 s. Biblioteka Pomocy Szkolnych, 1231-1669, t. 2.
• Miron. Wspomnienia o poecie. Oprac.: H. Kirchner. Warszawa 1996, 357 s.
Zawartość
H. Kirchner: Człowiek – Miron. Zamiast wstęp; K. Białoszewska-Piekutowa: Mówi matka (Z audycji radiowej); S. Jurgielewiczowa: Byłam przy jego urodzeniu; L. Hering: Przynosił bruliony (Z audycji radiowej); S. Prószyński: Poezja, teatr, muzyka; I. Prudil: Znałam kiedyś chłopca; H. Bocianowa: Rodzinna przyjaźń; T. Chabowska-Brykalska: 34 lata bliskiego znania się; W. Chotomska: Pan Mironczewski; K. Garwolińska-Błaszczykowa: Między Dworkową a Widok; J.J. Lipski: Miron widziany przeze mnie; A. Osęka: Nie wydrukują mi żadnego wiersza; L. Murawska, L. Hering: Kobyłka. (Z audycji radiowej); L.E. Stefański: O Teatrze na Tarczyńskiej trzydzieści lat później. Rozmawiał Z. Taranienko; M. Fabicka-Choińska: Tarczyńska 11; L. Murawska: Wolność w łupinie orzecha; A. Sandauer: Podzwonne Białoszewskiemu; K. Sosnowski: Notatki o Mironie. (Rekonstrukcja); P. Brykalski: Byt dobry jest, bo jest; J. Loose: Spojrzenie lekarza; R. Oliwowa: Miał taki dar. (Rozmawiała J. Stańczakowa); O. Wołyński: Plac Dąbrowskiego. (Rozmawiał T. Sobolewski); E. Berberyusz: Zabrali mi piec; A. Kostrzębska-Petelska: „Rzeczywistość to artystka”. (Rozmawiał T. Sobolewski); T. Sobolewski: Szaman; T. Sobolewski: Post scriptum: Muzyka u Mirona; A. Żurowska: Ważny jest sam lot. (Rozmawiał T. Sobolewski); J. Stańczakowa: Odmienił moje życie; E. Balcerzan: Smak metalu; H. Kirchner: O Mironie, o Ludwiku; M. Baranowska: Mistyfikacja „samego życia”; A. Pogonowska: Anachoreta igrający. (Miron z moich dzienników); R. Matuszewski: „Na sznurków permanencie”; J. Baran: Mistrz Miron i Pani Gość; F. Krancowa: Poeta w Nowym Jorku; S. Barańczak: Nieznany autokomentarz Białoszewskiego; J. Stańczakowa: Numerek 1983; H. Zaworska: Ostatni wieczór z Mironem.
• J. Kopciński: Gramatyka i mistyka. Wprowadzenie w teatralną osobowość Mirona Białoszewskiego. Warszawa: Instytut Badań Literackich 1997, 394 s.
• M. Łukaszuk-Piekara: „Niby ja”. O poezji Białoszewskiego. Lublin: Redakcja Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 1997, 199 s.
• A. Sobolewska: Maksymalnie udana egzystencja. Szkice o życiu i twórczości Mirona Białoszewskiego. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Badań Literackich 1997, 125 s.
• A. Świrek: Z gatunkiem czy bez... o twórczości Mirona Białoszewskiego. Zielona Góra: Wyższa Szkoła Pedagogiczna 1997, 119 s.
• J. Fazan: Ale ja nie Bóg. Kontemplacja i teatr w dziele Białoszewskiego. Kraków: Universitas 1998, 196 s.
• R. Cudak: Czytając Białoszewskiego. Katowice: Śląsk 1999, 315 s.
• W. Sadowski: Tekst graficzny Białoszewskiego. Pod red. E. Czaplejewicza. Warszawa: Uniwersytet Warszawski. Wydział Polonistyki 1999, 147 s.
• M. Gołąb: Język i rzeczywistość w twórczości Mirona Białoszewskiego. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego 2001,142 s. Acta Universitatis Lodziensis. Folia Scientiae Artium et Litterarum 0860-7443 10.
• E. Nofikow: Metafizyczne gospodarstwo Mirona. Białystok: TLAM: Zakład Teorii i Antropologii Literatury w Instytucie Filologii Polskiej, Uniwersytet w Białymstoku 2001, 129 s. Biblioteka Pamięci i Myśli. Ethos Literatury.
• A. Gleń: „W tejże latarni...” Późna twórczość Mirona Białoszewskiego w perspektywie hermeneutycznej. Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego 2004, 221 s.
• J. Wiśniewski: Miron Białoszewski i muzyka. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego 2004, 108 s.
• H. Konicka: La sainteté du détail infime. L'oeuvre de Miron Białoszewski (Varsovie 1922-1983). Paris: Presses de l'Univ. de Paris-Sorbonne 2005, 236, XII s. tab. Europe Centrale et Orientale, 0298-7511.
• E. Winiecka: Białoszewski sylleptyczny. Poznań: Wydawnictwo „Poznańskie Studia Polonistyczne” 2006, 261 s. Biblioteka Literacka „Poznańskich Studiów Polonistycznych”, 1427-9118 , t. 45. Prace Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.
• A. Karpowicz: Kolaż. Awangardowy gest kreacji. Themerson, Buczkowski, Białoszewski. Warszawa 2007 [tu rozdział: Technika Mirona Białoszewskiego – „zlep”].
• Białoszewski przed Dziennikiem. Red.: W. Browarny, A. Poprawa. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas 2010, 183 s.
Zawartość
Zanim przybędzie bibliografii. — Ogłoszone fragmenty Dziennika Mirona Białoszewskiego. — M. Bielecki: Wyjście z szafy; W. Browarny: „Babszczyzna” Mirona Białoszewskiego (kobieta jako obraz, ciało i tożsamość); U. Glensk: Ameryka zapisana dwukrotnie; M. Gorczyński: Białoszewski klasyk; M. Czerwiński: Dziennik, (anty)literacki efekt egzystencji; J. Orska: Życie jako happening. O artystyczności „tajnego dziennika” Białoszewskiego; I. Poprawa: Wszystko inne. O komizmie dziennikowym Białoszewskiego; A. Poprawa: Mistrz duchowy w trafach społecznych; J. Pyszny: „A ja ją przeżyję po swojemu...” Dwie relacje o śmierci Matki.
• A. Płaczkiewicz: Miron Białoszewski. Radical quest beyond dualisms. Frankfurt am Main: Peter Lang Internationaler Verlag der Wissenschaften cop. 2012, 193 s. Polish Studies Transdisciplinary Perspectives, 2191-3293, vol. 1.
• T. Sobolewski: Człowiek Miron. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak 2012, 285 s. Wyd. 2 poprawione tamże 2023.
• J. Niżyńska: The kingdom of insignificance. Miron Białoszewski and the quotidian, the queer and the traumatic. Evanston, IL: Northwestern University Press cop. 2013, XIII, 259 s.; przekład polski: Królestwo małoznaczącości. Miron Białoszewski a trauma, codzienność i queer. Przekład autoryzowany z języka angielskiego: A. Pokojska. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas” 2018, 320 s. Modernizm w Polsce. Studia nad nowoczesną polską literaturą, sztuką, kulturą i myślą humanistyczną, 56.
• P. Sobolczyk: Dyskursywizowanie Białoszewskiego. T. 1. Teoria recepcji i recepcja krytycznoliteracka; T. 2. Dyskursy literaturoznawstwa naukowego i szkolnego. Gdańsk: Wydawnictwo Słowo/Obraz Terytoria 2013, 306 s.; 2014, 295, [6] s.
• Tętno pod tynkiem. Warszawa Mirona Białoszewskiego. Warszawa: Lampa i Iskra Boża 2013, 312 + wkładka 16 s.
Zawartość
Topo-Grafie. Miasto i literatura [wstęp]. — Ł. Bukowiecki: Miejsca pamięci o Mironie Białoszewskim; I. Piotrowski: Alef. Ulica Chłodna jako pustka i złudzenie; A. Kobelska: W poszukiwaniu straconego miasta. Nieczarodziejska Królewska Góra: Konstancin; W. K. Pessel: Nudno-ciekawe stacje; W. Parfianowicz-Vertun: „My mamy cudy”? Życie w Warszawie, życie w Europie Środkowej; P. Kubkowski: Mirona Białoszewskiego „blokowanie”: przestrzenie, obrazy, dźwięki; K. Kuzko-Zwierz: Warstwy czasu, warstwy miasta. Białoszewskiego latanie na Grochów; A. Karpowicz: Miejsce osobne. Sprawdzanie Siekierek: patrzenie, chodzenie, słuchanie; A. Geller: Kirkut. „Dżungla nie do odgadnięcia”; I. Piotrowski: Czas odnaleziony, czyli warszawska krucjata dziecięca; E. Godlewska-Byliniak: Zamknięta epoka przedmieścia; M. Czemarmazowicz: Miron Białoszewski i teatry. Poznańska, Tarczyńska, plac Dąbrowskiego; J. Łojas: „Którędy wyjść ze słowa”. Praktyki miejskie Mirona Białoszewskiego; I. Tomczyk: Żoliborz to była zupełnie osobna sprawa, zupełnie osobne dzieje...”. Filmikowanie a Warszawa. — Appendix: M. Wichowska: Warszawa Białoszewska (Te leżenia, latania i transe...).
• Warszawa Białoszewska: te leżenie, latania i transe… Oprac.: M. Wichowska, J. Czerniakowska. Red. tekstów: J. Pogorzelska. Warszawa: Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza 2013, 157 s. [Katalog wystawy w Muzeum Literatury im. A. Mickiewicza w Warszawie, 24 VI – 31 XII 2013].
• P. Wilkoń: Rzeczywistość sprawdzana sobą. O prozie Białoszewskiego. Katowice: „Śląsk” Wydawnictwo Naukowe 2013, 294 s.
• J. Falkowski: „Pan Mozart, pan Bach, pani Reginka, ja”. Spotkania z ludźmi i kulturą w twórczości Mirona Białoszewskiego = „Mr Mozart, Mr. Bach, Mrs. Reginka, me”. Encounters with people and culture in Miron Białoszewski's works. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego 2015, 136 s.
• J. Olejniczak: Białoszewski 2018/2019. Kraków: Wydawnictwo Pasaże 2020, 341 s. Granice Wyobraźni.
• MiroFor 2020. T. 1. „Ewr kąplet?”. Red.: A. Karpowicz, P. Sobolczyk. Gdańsk: Słowo/obraz terytoria 2020, 312 s.
Zawartość
P. Sobolczyk: „Pedał i ubek”. Wprowadzenie. — Archiwa: T. Sobolewski: „Jak chcesz, to sobie to weź”. Komentarz do „szóstego tomiku” wierszy Mirona Białoszewskiego i rękopisu Snu; M. Byliniak: Wyrywki. Rzut oka na wybrane rękopisy i maszynopisy Mirona Białoszewskiego; A. Poprawa: Miron Białoszewski w „Kurierze Codziennym”. — Szkice: T. Sobolewski: Miron. Ewolucja poetyckiego „ja” 69; I. Piotrowski: „Fik kajak, dwa pajace w wodzie”. O nieutonięciu Mirona Białoszewskiego i potrzebie interpretacji kanonicznej; P. Sobolczyk: Odhermetyzowanie pornografii?; B. Śniecikowska: Polot nad niskimi (i wyższymi) dźwiękami – wokół „najnowszych” wierszy Mirona Białoszewskiego; M. Miernecka: Na wczasach w Oborach. — Życie: A. Sobolewska: Mieszkanie jako centrum świata. Miron Białoszewski w sztuce filmowej. — Rozmowy: S. Chutnik: Ale dysonans, ach!; „Patrzeć Mironem”. Dyskusja wokół książki Joanny Niżyńskiej „Królestwo małoznaczącości. Miron Białoszewski a trauma, codzienność i queer”; P. Sobolczyk, Hermetyzowanie, małoznaczącość – czyli zamiast recenzji, a z autoretrolekturą; P. Prachnio: Miron Białoszewski w Warszawie traumatycznej. Nowe perspektywy białoszewskologii: trauma studies i queer. — Literatura: B. Żurawiecki: Greta i Marlena; S. Kitsch: Głupiec na wzgórzu, piękne słowo grążel, cacko. — Recenzje: S. Herczyńska: Autobiografia podsłuchana. Trauma, codzienność i estetyka świadectwa; P. Sobolczyk: Zbrodni nie było, bo zbrodniarz ukradł zbrodnię.
• J. Olejniczak: Lęki jestem'u. Białystok: Prymat Mariusz Śliwowski; Wydział Filologiczny. Uniwersytet w Białymstoku 2020, 67 s. Prelekcje Mistrzów Wydziału Filologicznego Uniwersytetu w Białymstoku, 13 [wykład o poezji M. Białoszewskiego, wygłoszony 7 V 2019 w Białymstoku].
• MiroFor 2021. T. 2. „Życie prze”. Red.: M. Byliniak, A. Karpowicz, P. Sobolczyk. Gdańsk: Fundacja Terytoria Książki 2021, 347 s.
Zawartość
Wprowadzenie: A. Karpowicz: Autobiograficzne szlaki, ścieżki, tropy i ślady. — Archiwa: Spotkanie autorskie Mirona Białoszewskiego w Muzeum Literackim im. Józefa Czechowicza w Lublinie. Do druku podał i opracował przypisy P. Sobolczyk; P. Sobolczyk: (Trzy) listy do Troi. (Trzy) wariacje i interpretacje; P. Sobolczyk: Lubelskie spotkania autorskie Białoszewskiego. — Szkice: A. Hellich: Ibloszewski; A. Poprawa: „Dziemiętnik”. Relacje międzygatunkowe w „Tajnym dzienniku” oraz brulionach „Pamiętnika z powstania warszawskiego”; A. Karpowicz: Ekstraspekcje. Dwie autobiografie „lizbońskie”; J. Orska: Co by było, gdyby Teatr Osobny Białoszewskiego, Murawskiej i Heringa zamiast Jeana-Paula Sartre'a i Simone de Beauvoir odwiedził John Cage? — Życie: T. Sobolewski: Pisarz pism nie św.; A. Sobolewska: Pisanie po ciemku. „Dziennik we dwoje” Jadwigi Stańczakowej; I. Piotrowski: Plac Dąbrowskiego – miejsce autobiograficzne Mirona Białoszewskiego. Propozycja spaceru. — Rozmowy: M. Bukowiecka, A. Grzemska, I. Iwasiów, A. Lipszyc, A. Nasiłowska, J. Skurtys: „Tyle czułości wobec ludzi, świata...” [dyskusja panelowa]; M. Bukowiecka: Niska poezja, niewielkie zadania. Królestwa małoznaczności Białoszewskiego i [M.] Świetlickiego; K. Sobczak: masło i miron; Ankieta literacka „Białoszewski pisarzy” [wypowiedzi: B. Żurawiecki, J. Mueller, Z. Bartoszek, E. Kącka, D. Bielicki, D. Kotas, P. Bień, M. Cichy, R. Różewicz]; „Byt stojący na zewnątrz”. Z Wojciechem Bąkowskim rozmawia Maciej Bylniak; A. Wandzel: „Jak stado meteorytów”. — S. Kuźnicki: Error; Oni; Kaskady; Mniej znaczy; Siebie; Z drogi [wiersze]. — Recenzje: P. Sobolczyk: Jawny scennik [dot. wystawienia: M. Białoszewski: Tajny dziennik. Reżyseria: W. Urbański. Warszawa, Teatr Dramatyczny m. st. Warszawy 2017]; A. Karpowicz: O tym, co się źle kojarzy [dot.: M. Kościelniak: Egoiści. Trzecia droga w kulturze polskiej lat 80]; I. Piotrowski: Blue Velvet w Mszanie Dolnej. Po lekturze „Dziennika” Tadeusza Sobolewskiego; A. Karpowicz: O tym, co kładzie się cieniem [dot.: L. Murawska-Péju: Wolność w łupinie orzecha].
• D. Kraus: Murfla und die Blocksbärte. Die Verwandlungen des Miron Białoszewski. Heidelberg: Wunderhorn 2022, 52 s.
• M. Białoszewski: „Sen biją!”. Zaskok na uwięzi. Wiersze. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas 2022, 166, [6] s. Poezje.
Zawartość
Wybór wierszy M. Białoszewskiego oraz artykuły o jego twórczości: A. Karpowicz: Psylocybina, Yolngu, Białoszewski [dot.: Krajobraz jako oko]; J. Skurtys: Zacieranie. Trzy akty niewiary Mirona B. [dot.: Akty]; P. Bogalecki: Cyk [dot.: * * * (kochać…)]; A. Poprawa: B.B. [dot.: Kobieta trzydziestoletnia]; K. Hoffmann: Rozszczepiając włos – na siedem zakręconych części [dot.: * * * (Słowo…)]; P. Sobolczyk: Cisłyszę [dot.: * * * (pierwszy raz słyszę…)]; M. Baron-Milian: Wykrój i drżenie [dot.: Strachy i wykroje]; M. Mokry: Bez ceremonii pogrzebowych [dot.: * * * (patrzę, patrzałem…)]; A. Gleń: Białoszewski: istnienie – reaktywacja! [ dot.: Drzewa – kwiecień – uwaga]; J. Kornhauser: Zwierzenia. Dwanaście proz o dwunastu wierszach.
• T. Chabowska: 34 lata bliskiego znania się. [Wspomnienie o M. Białoszewskim]. Berlin: Blitz-art-studio [2022], 45 s.; przekład niemiecki: 34 Jahre enge Bekanntschaft. Przeł. D. Krawczyk-Janisch. Berlin : Blitz-art-studio [2022 ], 45 s.
• Dom poety. Eseje o twórczości Mirona Białoszewskiego. Pod red. J. Kopcińskiego. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury 2022, 339 s. Jubileusze [Publikacja wydana z okazji 100. rocznicy urodzin Mirona Białoszewskiego 1922-2022].
Zawartość
P. Gliński: Słowo wstępne. — J. Kopciński: Dwa kwadraty; A. Legeżyńska: Dom i zadomowienie Mirona Białoszewskiego; M. Zielińska: „Kirkut”, czyli wybuch warszawskiej prozy; A. Śliwa: Nieznana geografia. Podróżowanie Białoszewskiego; A. Grabowski: Czy trzeba pisać wiersze żeby filozofować? O fenomenologicznych praktykach w poezji Mirona Białoszewskiego; A. Gleń: Kto „mnie rozgrzeszy/po takiemu”? Uwagi o wierze i eschatologii w poezji Białoszewskiego; T. Kornaś: „Lecenie mszą”. Liturgiczne fascynacje Mirona Białoszewskiego; I. Tomczyk-Jarzyna: Autoportret z dzieciństwa z Mickiewiczem w tle; J. Kopciński: Widma Białoszewskiego, czyli maszyna do patrzenia i słuchania; T. Mizerkiewicz: Parodia i paraontologia. Komiczne aspekty twórczości Mirona Białoszewskiego; P. Stangret: Człowiek-kukła w teatrze rzeczy Mirona Białoszewskiego. Awangardowe animanty; A. Karpowicz: Drążenie. Białoszewski sam o sobie; A. Niewiadomski: O tym Białoszewskim jak go czytam. Autokomentarze poety; M. Bukowiecka: Białoszewski do słuchu i na oko. Lektury równoległe; A. Poprawa: Święte ciągi.
• J. Kopciński: Widma Białoszewskiego. Głos – teatr – trans. Warszawa: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego 2023, 231 s.
• A. Karpowicz: Białoszewski temporalny (czerwiec 1975 – czerwiec 1976). Gdańsk: Fundacja Terytoria Książki 2023, 403 s. Bibioteka MiroFora; 01 .
• MiroFor 2023. T. 3. „Gęściocha”. Białoszewski nieosobny. Red.: A. Karpowicz, I. Piotrowski. Współpraca: A. Czerniak. Gdańsk: Fundacja Terytoria Książki 2023, 507 s.
Zawartość
Wprowadzenie: A. Karpowicz, I. Piotrowski: Nie zawsze najbardziej błyszczący element, czyli w sieci relacji. — Archiwa: A. Czerniak: „Deszcz”. Komentarz; M. Białoszewski: Deszcz; A. Czerniak: „Co za frajda”. Komentarz do sztuki Mirona Białoszewskiego i Lecha Emfazego Stefańskiego „Audiencja u królowej Wiktorii”; M. Białoszewski, L.E. Stefański: Audiencja u królowej Wiktorii [z cyklu: Rozmówki historyczne]; A. Czerniak: „Konwencja Tożsamości” i jej realizacje; L.E. Stefański: Wyrzuty skojarzenia (fragmenty); M. Fabicka: Model jest bestią; B. Choiński: Malutki Rzym (fragment); M. Wichowska: Poeta w Muzeum. O kolekcji Mirona Białoszewskiego w Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie. — Szkice: P. Paziński: SwenoMiron/MironSwen; A. Czerniak: Teatr na Tarczyńskiej. Nieoczywista historia twórczego kolektywu; A.R. Burzyńska: Po prostu dziesięć palców [dot. Teatru na Tarczyńskiej]; N. Ambroziak: Sukces wycofania się [dot.: M. Białoszewski, B. Choiński, S.S. Czachorowski]; M. Bukowiecka: Wanda Miron ucieka w rymy. Wokół relacji Mirona Białoszewskiego i Wandy Chotomskiej; I. Piotrowski: Kohelet z ulicy Karolkowej. Ludwig Hering i niedomknięta epoka przedmieścia; I. Piotrowski: Ekskurs. Hering jako biblista; M. Staroszczyk: Centrum (na granicy) świata; K. Schiller: „Urodziłam się za późno”. Szkic o malarstwie Ludmiły Murawskiej-Peju. — Życie: H. Proeme: Wspominając Leszka Solińskiego; L. Soliński: Między lękiem a cierpliwością, czyli Białoszewski w roku 1952; L. Soliński: Tarczyńska 11, IV piętro, m. 33; G. Cisisztay: Przyjaźń Gracji Kerényi i Mirona Białoszewskiego. — Rozmowy: D. Misiuna, Z. Łagosz i Ł. Orbitowski: Polimaks. O Lechu Emfazym Stefańskim; Rejs z Alabamy do Zatoki Syjamskiej, czyli Piosenki Bogusia Choińskiego. Z Justynem Kołakowskim rozmawia Igor Piotrowski; „Najpierw zacznij się ruszać”. Wokół performensu Marii Stokłosy „Poczucie kawałkowości” na podstawie wierszy Białoszewskiego. Rozmowa A. Karpowicz z M. Stokłosą. — Literatura: A. Karpowicz: Spotkania z nieznajomym. Słowa i obrazy Marii Fabickiej; M. Fabicka-Choińska: Wiersze; B. Choiński: Król Roger. Oprac. A. Karpowicz. — Recenzje: I. Piotrowski: Bedeker z czasów, które właściwie nie mają nazwy [dot.: M. Białoszewski: Na każdym rogu ta sama truskawka]; A. Karpowicz: Stańczakowa osobno [dot.: J. Stańczakowa: Ślepak]; M. Miernecka: „Alternatywne tryby tekstualności”, czyli o performatywności wierszy-partytur [dot.: P. Bogalecki: Wiersze-partytury w polskiej poezji neoawangardy]; M. Żak: Studium młotka, czyli próba ucieczki [dot.: M. Białoszewski: „Sen biją!”. Zaskok na uwięzi. Wiersze]; A. Karpowicz: Duchy krążą po Hożej [dot.: P. Kłudkiewicz: Hoża. Moja ulica].
• „Wizerunek jagodny Tarnowca” czyli Miron, dawno Cię tutaj nie było! Tarnowiec: Gminna Biblioteka Publiczna w Tarnowcu 2023, [60] s.
Artykuły
• Z. Łapiński: Gramatyka poezji. „Znak” 1959 nr 61/62.
• J. Błoński: Liryka Białoszewskiego. „Życie Literackie” 1961 nr 39, przedruk w tegoż: Język właściwie użyty. Kraków; Bielsko-Biała 2019.
• J. Prokop: Poezja językoznawcza. „Twórczość” 1961 nr 2.
• J. Jenne: Perforizm Mirona Białoszewskiego. „Merkuriusz Polski — Życie Akademickie”, Londyn 1962 nr 11/12.
• Z. Bieńkowski: Słowo i wyobraźnia. „Odra” 1964 nr 1.
• A. Sandauer: Poezja rupieci. (O twórczości Mirona Białoszewskiego). „Kultura” 1966 nr 29-30, przedruk w tegoż: Samobójstwo Mitrydatesa. Warszawa 1968, Liryka i logika. Warszawa 1969, Poeci czterech pokoleń. Kraków 1977.
• J. Trznadel: O Białoszewskim. W tegoż: Róże trzecie. Warszawa 1966.
• S. Barańczak: Miron Białoszewski albo indywidualizm. „Nurt” 1968 nr 3, przedruk w tegoż: Nieufni i zadufani. Wrocław 1971.
• M. Chołocińska-Marszałek: Eksperymenty Białoszewskiego. „Przegląd Humanistyczny” 1968 nr 3.
• M. Pustkowski: Miron Białoszewski czyli język kaleki. „Litteraria” 1972 t.4.
• A. Sandauer: O Białoszewskim: Teatr Osobny. W tegoż: Matecznik literacki. Kraków 1972, przedruk w tegoż: Poeci czterech pokoleń. Kraków 1977.
• M. Głowiński: Małe narracje Mirona Białoszewskiego. W tegoż: Gry powieściowe. Warszawa 1973.
• P. Dybel: Poezja na luzie. „Twórczość” 1976 nr 10.
• M.G. Levine: Fragments of life: Miron Białoszewski's poetic vision. „Slavic and East European Journal”, Bloomington 1976 vol. 20 nr 1.
• „Poezja” 1976 nr 2 [numer poświęcony M. Białoszewskiemu; m.in.: K. Gąsiorowski: Otwarte koło; Z. Bauer: Powrót czy ucieczka? (W stronę prozy); [Krytycy o Mironie Białoszewskim]; L. Żuliński: W „rupieciarni” Białoszewskiego].
• S. Gąssowski: Miron Białoszewski. W tegoż: Współcześni dramatopisarze polscy 1945-1975. Warszawa 1979.
• M. Janion: Życie wewnętrzne na Lizbońskiej. W tejże: Odnawianie znaczeń. Kraków 1980 [problematyka autobiografizmu].
• A. Janus: Świat folkloru dziecięcego a poezja Mirona Białoszewskiego. „Polonistyka” 1980 nr 2/3.
• I. Libucha: „Dramatyka” Mirona Białoszewskiego. „Dialog” 1983 nr 10.
• K. Rutkowski: Wielogłosowość wypowiedzi Białoszewskiego. „Twórczość” 1983 nr 9.
• A. Tchórzewski: Imperatyw „Placu”. „Poezja” 1984 nr 10, przedruk w tegoż: Z poczekalni na Parnas. Toruń 2004.
• „Poezja” 1985 nr 12 [numer poświęcony M. Białoszewskiemu, tu m.in.: (Rozmowa J.Z. Brudnickiego z L. Solińskim): Mówią językiem psalmów; (Rozmowa Z. Taranienki z L.E. Stefańskim): O „Teatrze na Tarczyńskiej” trzydzieści lat później; S. Prószyński: Wspominając Mirona...].
• S. Barańczak: Nieznany autokomentarz Białoszewskiego. „Tygodnik Powszechny” 1986 nr 5.
• E. Berberyusz: Zabrali mi piec. „Więź” 1986 nr 2/3.
• J. Majcherek: Gramatopisarz niedosceniony. „Teatr” 1986 nr 5.
• A. Sandauer: Podzwonne Białoszewskiego. „Polityka” 1986 nr 5.
• A. Zieniewicz: Zapis o niejasnej intencji. „Miesięcznik Literacki” 1986 nr 12.
• S. Barańczak: Widok z dziewiątego piętra. Pożegnanie z Białoszewskim. W tegoż: Przed i po. Londyn 1987, przedruk pt. Pożegnanie z Białoszewskim. W: Literatura „źle obecna” w szkole. Wrocław 1991.
• L. Soliński: W cztery lata po śmierci Białoszewskiego (Dając do druku pisaninę Mirona). „Poezja” 1987 nr 9.
• E. Balcerzan: Poezja „słowiarska” — poezja lingwistyczna [Miron Białoszewski, Tymoteusz Karpowicz, Witold Wirpsza]. W tegoż: Poezja polska w latach 1939-1965. Cz. 2. Ideologie artystyczne. Warszawa 1988.
• P. Dybel: „Ja jestem w środku. Po prostu”. (O poezji Mirona Białoszewskiego). „Miesięcznik Literacki” 1988 nr 7.
• M. Jastrun: O wierszach Mirona Białoszewskiego. W tegoż: Forma i sens poezji. Warszawa 1988.
• P. Kowalski: Oswajanie kultury czyli świat w oczach wielkomiejskiego plebejusza. „Sprawozdania Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego” 1986 wyd. 1988.
• K. Krasoń: Wojna w twórczości Mirona Białoszewskiego i Tymoteusza Karpowicza. „Przegląd Humanistyczny” 1988 nr 6.
• J. Musiał: Białoszewski. „Twórczość” 1988 nr 6.
• L. Soliński: Między lękiem a cierpliwością, czyli Białoszewski w roku 1952. „Poezja” 1988 nr 2.
• J. Baran, A. Sandauer: Ustalanie charakteru. (O Mironie Białoszewskim rozmawiają Artur Sandauer i Józef Baran). „Poezja” 1990 nr 4/6 (rozmowa nagrana w 1988).
• S. Bortnowski: Białoszewski – Nikifor (Próba paraleli). „Język Polski w Szkole Średniej 1990/1991” wyd. 1990 z. 3.
• E. Buczek: Mirona Białoszewskiego literackie związki z ziemią krośnieńską. „Studia i Materiały Muzeum Okręgowego w Krośnie” 1990 t. 5.
• E. Sławkowa: Kategoria gramatyczna kategorią filozoficzną (na przykładzie kategorii osoby w tekstach Mirona Białoszewskiego). „Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego. Język Artystyczny” 1990 t. 7.
• „Teksty Drugie” 1991 nr 6 [numer poświęcony M. Białoszewskiemu].
Zawartość
M.in.: Listy do Eumenid [13 poetyckich listów Białoszewskiego z 1983 (z okresu leczenia w praskim szpitalu na ulicy Grenadierów oraz w szpitalu w Aninie), adresowanych do prof. Marii Janion (Pani Misi), prof. Marii Żmigrodzkiej (Pani Maryny) i dr Małgorzaty Baranowskiej (Pani Małgosi)] z komentarzem T. Sobolewskiego; J.J. Lipski: Miron widziany przeze mnie, przedruk w tegoż: Tunika Nessosa. Warszawa 1992; W. Tomasik: Białoszewskiego sztuka-dla-iblu. Glosa pokonferencyjna [dot. relacji między literaturoznawcami i poetą].
• S. Barańczak: Miron Białoszewski. From „dramas of grammar” to the cabaret of history. W: Slavic drama. The question of innovation. Proceedings. Ottawa 1991.
• K. Karasek: Kopernik z Tarczyńskiej. „Literatura” 1991 nr 6.
• J. Jarzębski: Dwa bieguny dokumentu: Mackiewicz — Białoszewski. W tegoż: W Polsce czyli wszędzie. Warszawa 1992.
• K. Nowosielski: Śmierć i pułapki języka. „Tytuł” 1992 nr 2.
• M. Baranowska: Jest się człowiekiem. „Res Publica Nowa” 1993 nr 4.
• H. Duda: Złożenia typu „fabrykokościół”, „śniego-lód” w twórczości Mirona Białoszewskiego. „Roczniki Humanistyczne 1991/1992” wyd. 1993 t. 39/40 z. 6.
• J. Kopciński: „Żywioł wszelaki” Mirona Białoszewskiego. „Teksty Drugie” 1993 nr 3.
• E. Wiegandt: „Jak trwoga to do Boga”. Wybrane przykłady świadomości kryzysowej z twórczości Józefa Wittlina, Juliana Stryjkowskiego, Tadeusza Różewicza i Mirona Białoszewskiego. W: Proza polska w kręgu religijnych inspiracji. Lublin 1993, przedruk w tejże: Niepokoje literatury. Poznań 2010.
• Europa, Europa. Das Jahrhundert der Avantgarde in Mittel- und Osteuropa. Bd. 4. Biographien; Bibliographische Hinweise; Verzeihnis der ausgestellten Werke; Personenregister. [Oprac.:] R. Stanisławski, Ch. Brockhaus. Bonn 1994 [tu m.in. opracowania dot. M. Białoszewskiego].
• A. Osiecka: Czytaj mnie, bo rzadko przychodzę na świat. „Życie Warszawy” 1994 dod. „Ex Libris” nr 53 [wspomnienie], toż „Nowy Dziennik”, Nowy Jork 1994 nr z 19 V dod. „Przegląd Polski”.
• G. Borkowska: „Pędy, rytmy”. Jeszcze o Białoszewskim. „Teksty Drugie” 1995 nr 5.
• B. Owczarek: Poza autobiografią. O prozie Mirona Białoszewskiego. „Twórczość” 1995 nr 10, przedruk pt. Proza Mirona Białoszewskiego. Poza autobiografią — sens bezinteresowności. W tegoż: Poetyka powieści niefabularnej. Warszawa 1999.
• M. Zielińska: Warszawa – dziwne miasto. Warszawa 1995, passim [dot. Warszawy w twórczości następujących pisarzy: M. Białoszewski, T. Konwicki, B. Prus, I. B. Singer, L. Tyrmand].
• A. Łopata: Motyw ars poetica w twórczości M. Białoszewskiego. „Język Polski w Szkole Średniej 1995/1996” wyd. 1996 z. 3.
• M. Brzóstowicz: „Osobność” i rodzinność Mirona Białoszewskiego. „Kresy” 1996 nr 28, przedruk w tejże: Wizerunek rodziny polskiej w polskiej prozie współczesnej. Poznań 1998.
• A. Fiut: Pod(różne) strategie Białoszewskiego. „Kwartalnik Artystyczny” 1996 nr 1, przedruk w tegoż: Być (albo nie być) środkowoeuropejczykiem. Kraków 1999.
• M. Głowiński: Białoszewski: codzienność i teatr. „Teatr” 1996 nr 10.
• A. Legeżyńska: Białoszewski na „biegunie”. Uwagi o głównych regułach strategii twórczej. „Kresy” 1996 nr 4.
• H. Pustkowski: Mirona Białoszewskiego wariacje epistemologiczne. „Mazowieckie Studia Humanistyczne” 1996 nr 2.
• T. Woźniak: I ty możesz zostać mistykiem. Zestaw ćwiczeń z dodaniem dziewięciu wierszy Mirona Białoszewskiego. „Teksty Drugie” 1996 nr 2/3.
• J. Fazan: Fizjologia i metafizyka, czyli o „nudnociekawym byciu” jako temacie poezji Mirona Białoszewskiego. „Ruch Literacki” 1997 nr 2.
• J. Grądziel: Miron Białoszewski. Prawo smaku rzeczy nieobecnych. „Kresy” 1997 nr 4.
• H. Konicka: Kulturowy sens gatunkowych decyzji Mirona Białoszewskiego. „Teksty Drugie” 1997 nr 1/2.
• A. Makowski: Papierowy Mahomet i inne figury niezdeterminowania. „Teksty Drugie” 1997 nr 3.
• M. Stala: Drzwi do piekła. O jednym wierszu Mirona Białoszewskiego. W tegoż: Druga strona. Kraków 1997.
• M. Stala: Teatr istnienia i teatr niebycia albo czy Białoszewski jest poetą metafizycznym. W tegoż: Druga strona. Kraków 1997.
• A. Stankowska: Słowo „współczesne” — słowo „rzeczywiste” — słowo „lingwistyczne”. Miron Białoszewski oraz poeci Nowej Fali wobec świata i języka; W. Wielopolski: Przestrzenie zaludniane sobą. O prozatorskich autoportretach Mirona Białoszewskiego. W: Przez znaki do człowieka. Poznań 1997.
• A. Kalbarczyk: Analiza i dekonstrukcja. O epistemologii poetyckiej parafabularnych utworów Mirona Białoszewskiego. W: Fabularność i dekonstrukcja. Lublin 1998.
• E. Rzewuska: Panie profesor u Białoszewskiego. Listy do Eumenid. W: Lustra historii. Warszawa 1998.
• L. Soliński: Karuzela z Rozaliami. „Teksty Drugie” 1998 nr 1/2.
• L. Soliński: Tarczyńska 11 m. 33. „Magazyn Literacki” 1998 nr 1.
• M. Zielińska: Białoszewski i zapachy. W: Lustra historii. Warszawa 1998.
• W. Jajdelski: Symbolika czystości i brudu w twórczości szpitalnej Mirona Białoszewskiego. „Pamiętnik Literacki” 1999 z. 3.
• J. Kopciński: NIBY-JA, niby-on, czyli zbiorowe ustalanie persony Mirona Białoszewski. (Na podstawie wspomnień o poecie). „Teksty Drugie” 1999 nr 1/2.
• A. Legeżyńska: Miron Białoszewski: Nauka podstarzałości. W tejże: Gest pożegnania. Poznań 1999.
• T. Mika: Pomiędzy mówieniem i pisaniem. O „mówioności” Białoszewskiego. „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka” 1999 t. 6.
• A. Pomarańska-Szumska: Madonny tańczące na błędach ubezdźwięcznionych. O rodzajach tańca w poezji Mirona Białoszewskiego. W tejże: Jak tańczy współczesna poezja? Warszawa 1999.
• L. Soliński: Kwadrat mowy o Mironie. „Teksty Drugie” 1999 nr 1/2.
• K. Budrowska: „Jak by się tu wyjęzyczyć?” Mirona Białoszewskiego zmagania z językiem. „Nowy Test” 2000 nr 1.
• S. Falkowski, P. Stępień: Białoszewski. Dobry poeta Miron. W tychże: Żyrafa, czyli po co i jak czytać poetów współczesnych. Warszawa 2000.
• M. Gołąb: Krytycy o Białoszewskim — wieloznaczność i problemy metodologiczne. „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Scientiae Artium et Litterarum” 2000 z. 9.
• M. Witkowski: Z tysiąca i jednej kołdry. Sny i wróżby w twórczości Mirona Białoszewskiego. „Studium” 2000 nr 4.
• M. Frątczak: Możliwość i niemożliwość rzeczywistości. „Kresy” 2001 nr 47 [autobiografia jako materiał literacki w twórczości M. Białoszewskiego].
• A. Gleń: Myśleć całość. O relacji podmiotowo-przedmiotowej w późnej twórczości Mirona Białoszewskiego. W: Obecność i przemijanie. Opole 2001.
• J. Kopciński: JA-Gustaw, czyli Mickiewicz według Białoszewskiego. „Dialog” 2001 nr 5/6, przedruk w: Na początku wieku. Rozważania o tradycji. Poznań 2002.
• A. Kula: O tradycji literackiej w poezji Mirona Białoszewskiego. „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica” 2001 z. 4.
• W. Matuszyński: Mirona Białoszewskiego „czekanie w powietrzu”. „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica” 2001 z. 2.
• L. Murawska-Péju: Wolność w łupinie orzecha. „Pokaz” 2001 nr 35.
• J. Sławiński: Miron Białoszewski: Być sobie jednym; Miron Białoszewski: „Ballada od rymu”; Miron Białoszewski: epigramaty na leżąco [dot.: Leżenia]. W: tegoż Prace wybrane. T. 5. Przypadki poezji. Kraków 2001 .
• A. Zieniewicz: Miron Białoszewski: teatr osobny. W tegoż: Obecność autora. Warszawa 2001.
• J. Baran: Pozbywanie się balastu, czyli opowieść o życiu, śmierci i twórczości Mirona Białoszewskiego. „Nowy Dziennik” , Nowy Jork 2002 nr z 28 VI dod. „Przegląd Polski”.
• J.Z. Brudnicki: Rozmowy o poezji. „Nawias” 2002 nr 1.
• S. Falkowski: „Trzeba więcej uważać”. Mirona Białoszewskiego szkoła skupienia. „Rocznik Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza” 2002.
• A. Gleń: Prywatna mitologia śmierci Mirona Białoszewskiego. „Kresy” 2002 nr 3/4.
• T. Gruchot: Fizycznie metafizyczna poezja Mirona Białoszewskiego. „Topos” 2002 nr 4/5.
• B. Pawłowska-Jądrzyk: Projekt sensowności chaosu. Metafizyka bylejakości. W tejże: Sens i chaos w grotesce literackiej. Kraków 2002.
• J. Płuciennik: Figury niewyobrażalnego. Notatki z poetyki wzniosłości w literaturze polskiej. Kraków 2002, passim.
• J. Potkański: O podmiocie tanecznym, czyli wiersz choreograficzny Białoszewskiego. W: Taniec i literatura. Pułtusk Warszawa 2002.
• T. Sobolewski: Listy od Mirona. „Gazeta Wyborcza” 2002 nr 180.
• J. Kornhauser: Dzienniki poetyckie Mirona Białoszewskiego. „Kwartalnik Artystyczny” 2003 nr 1.
• J. Kunicka: Od Genesis do Apokalipsy. Miron Białoszewski wobec wybranych aspektów biblijnej Historii Zbawienia. „Ruch Literacki” 2003 nr 2.
• B. Sienkiewicz: Białoszewskiego obroty rzeczy i języka. „Pamiętnik Literacki” 2003 z. 3.
• B. Szleszyński: Miron Białoszewski. „Culture.pl” [on-line] 2003. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 14 lipca 2020].
• I. Tomczyk: Filmikowanie w twórczości Mirona Białoszewskiego. „Kwartalnik Filmowy” 2003 nr 44.
• A. Wiedemann: Pożegnanie „żywej mowy”. W 20-lecie śmierci Mirona Białoszewskiego (1922–1983). O poecie i jego literackich spadkobiercach. „Tygodnik Powszechny” 2003 nr 25.
• M. Wojtak: Eksperymenty stylistyczne Mirona Białoszewskiego. W: Style literatury (po roku 1956). Katowice 2003.
• A. Gleń: Co zrobić z tą świętością? Motywy religijne w późnej twórczości Mirona Białoszewskiego. „Kwartalnik Opolski” 2004 nr 2/3.
• A. Gleń: „Zostać u siebie”. Późna twórczość Białoszewskiego a ateizm. „Kresy” 2004 nr 1/2.
• B. Lentas: Liczenie siebie. Komentarze do autoportretu Białoszewskiego w roku Gombrowicza. „FA-art” 2004 nr 1.
• M. Mokrzycka-Pokora: Teatr Mirona Białoszewskiego. „Culture.pl” [on-line] 2004 Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 8 maja 2024].
• A. Poprawa: Motywy muzyczne w pisarstwie Mirona Białoszewskiego. „Teksty Drugie” 2004 nr 3.
• K. Dybciak: Filozofia „małoznaczności”; Powstańcza mironiada. W tegoż: Trudne spotkanie. Kraków 2005.
• A. Hejmej: Tekst (dźwiękowy) Mirona Białoszewskiego. „Przestrzenie Teorii” 2005 [nr] 5.
• M. Pawełczyk: Nagi poeta, czyli Białoszewski bez płaszcza autobiografizmu. „Forum Akademickie” 2005 nr 7/8.
• E. Rybicka: Blokowidła Mirona Białoszewskiego, czyli terapia wierszem. „Autoportret” 2005 nr 4.
• P. Sobolczyk: Neologizmy Białoszewskiego. „Przestrzenie Teorii” 2005 [nr] 5.
• A. Gleń: Późna twórczość Mirona Białoszewskiego wobec języka i wyobrażeń chrześcijańskich. „Studia i Szkice Slawistyczne” 2006 nr 7.
• A. Karpowicz: „Ready made”. Przedmiot w prozach Mirona Białoszewskiego. „Pamiętnik Literacki” 2006 z. 1.
• A. Klamecka: Aporie intymności. O kilku aspektach korespondencji sztuk w poezji Mirona Białoszewskiego. „FA-art” 2006 nr 4.
• T. Kunz: „Ja: pole do przepisu”. Miron Białoszewski, czyli literatura jako forma istnienia. „Teksty Drugie” 2006 nr 5.
• J. Łukasiewicz: Mirona Białoszewskiego określanie przestrzeni, czyli władza pisarza (nad epoką). W tegoż: Jeden dzień w socrealizmie i inne szkice. Katowice 2006.
• Z. Majchrowski: Filolog w Teatrze Osobnym. W tegoż: Mickiewicz i wiek dwudziesty. Gdańsk 2006.
• E. Winiecka: „Kocham tę rzeczywistość”, czyli lingwistyczne wyjścia z tekstu. (Na przykładzie poezji Tymoteusza Karpowicza i Mirona Białoszewskiego). „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka” 2006 t. 13.
• M. Zaleski: Białoszewski idylliczny. „Teksty Drugie” 2006 nr 5.
• J.Z. Brudnicki: A po co nam tyle prawdy. W tegoż: Ćwiczenia z wolności. Toruń 2007.
• A. Gleń: Mitologia – mistyka – liturgia. W bezbożnym świecie późnej twórczości Mirona Białoszewskiego. „Pamiętnik Literacki” 2007 z. 4.
• A. Klamecka: Lingwistyczne przydechy – refleksje nad późną twórczością Mirona Białoszewskiego. W: Starość raz jeszcze... Katowice 2007.
• A. Płaczkiewicz: Miron Białoszewski – jak radzić sobie z rzeczywistością. „Kresy” 2007 nr 1/2.
• P. Sobolczyk: Białoszewski pokazuje język. „Polonistyka” 2007 nr 6.
• P. Sobolczyk: Jaki lingwizm? Miłobędzka – Białoszewski. „Kresy” 2007 nr 1/2.
• A. Szóstak: Horyzont wyobraźni: Miron Białoszewski, Jerzy Harasymowicz; Miron Białoszewski: mit wysłowiony; Jerzy Harasymowicz: mit zobrazowany. W tejże: W poszukiwaniu tożsamości. Zielona Góra 2007.
• A. Śliwa: Miasteczka Rzeszowszczyzny w poezji Mirona Białoszewskiego. „Fraza” 2007 nr 2.
• M. Zaleski: Idylla kobyłecka i idylla własnego pokoju. W tegoż: Echa idylli. Kraków 2007 [dot. S. Swena Czachorowskiego i M. Białoszewskiego].
• P. Sobolczyk: Homobiografia: Miron Białoszewski. „Pogranicza” 2008 nr 6.
• J. Falkowski: Spotkania z ludźmi i kulturą w poezji Mirona Białoszewskiego. Leonardo i twarze z Matejki. „Colloquia Litteraria” 2008 [nr] 1/2.
• A. Karpowicz: „Merzbau” i „Zlep”. Estetyczne modele kultury oparte na tolerancji w twórczości Kurta Schwittersa i Mirona Białoszewskiego. W: Literatura, kultura, tolerancja, redakcja. Kraków 2008.
• Z. Lisowski: Miron Białoszewski: poezja rupieci czy rupiecie poezji? W tegoż: Poznawanie poezji. Lublin 2008.
• P. Michałowski: Poezja jako poznanie. (Bolesław Leśmian, Julian Przyboś, Wisława Szymborska, Miron Białoszewski). W tegoż: Głosy, formy, światy. Warianty poezji nowoczesnej. Kraków 2008.
• P. Sobolczyk: Białoszewski jako wychowawca. „Dekada Literacka” 2008 nr 5/6.
• T. Sobolewski: Miron aktor. „Wyspa” 2008 nr 1.
• P. Śliwiński: Miron, mistrz zza kulisy. „Tygodnik Powszechny” 2008 nr 24.
• T. Sobolewski: Jadwiga, Miron i Hoża. „Zeszyty Literackie” 2009 nr 2 [dot. J. Stańczakowej].
• K. Pietrych: Spotkanie trzecie. Miron Białoszewski. W tejże: Co poezji po bólu. Empatyczne przestrzenie kultury. Łódź 2009.
• T. Sobolewski: Randka z rzeczywistością. „Konteksty” 2009 nr 1/2 [dot. obrazu Warszawy w twórczości M. Białoszewskiego].
• B. Śniecikowska: The space of a socialist housing district, the space of a modern poem. The sensual art of Miron Białoszewski. „Art Inquiry. Recherches sur les arts”, Łódź 2009 vol. 11.
• A. Śliwa: Zobaczyć miasto – usłyszeć miasto. Przestrzeń miejska w twórczości Mirona Białoszewskiego. „Annales Universitatis Paedagogicae. Studia Linguistica” 2010 t. 5 .
• J. Grądziel-Wójcik: „Piękno zamieszkałe”? Architektoniczne wizualizacje doświadczenia w poezji Mirona Białoszewskiego. W: Kulturowe wizualizacje doświadczenia. Warszawa 2010.
• A. Karpowicz, J. Łojas: Warszawski „zlep”. Miasto Mirona Białoszewskiego – Miron Białoszewski w mieście. „Przegląd Humanistyczny” 2010 nr 3.
• P. Michałowski: Białoszewski na granicy teorii przekładu. „Tekstualia” 2010 nr 1 [dot. relacji twórczości M. Białoszewskiego z poezją lingwistyczną S. Barańczaka] .
• J. Napiórkowski: Rewolucja Białoszewskiego. „Nowa Okolica Poetów” 2010 nr 1/2.
• K. Pietrych: Białoszewski i PRL. W: PRL – Świat (nie) przedstawiony. Poznań 2010.
• Cz. Miłosz: Dar nieprzyzwyczajenia. Nowy poeta polski. „Zeszyty Literackie” 2011 nr specjalny.
• K. Rodowska: Dzikie atramenty albo szkoła obmowy Mirona Białoszewskiego. „Nowa Okolica Poetów” 2011 nr 35.
• J. Armatowska: Miron Białoszewski i Emmanuele Lévinas oswajanie istnienia. Fenogram w pięciu odsłonach. „Teksty Drugie” 2011 nr 6.
• M. Byliniak: Wiersze idą do słuchu. „Dwutygodnik.com” [on-line] 2011 nr 72. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 7 maja 2024] [o dźwiękowych aspektach twórczości Białoszewskiego].
• J. Grądziel-Wójcik: „Blok, ja w nim”. Doświadczenie architektury a rewolucja formy w późnej poezji Mirona Białoszewskiego. W: W kręgu literatury i języka. Analizy i interpretacje. Gliwice 2011.
• J. Kopciński: Człowiek transu: magnetofonowe sesje Mirona Białoszewskiego. „Teksty Drugie” 2011 nr 4.
• A. Nowaczewski: Mieszkaniec nazw. O ulicach Mirona Białoszewskiego. W tegoż: Szlifibruki i flâneurzy. Gdańsk 2011.
• P. Sobolczyk: Sławiński, Białoszewski, interpretacja. „Teksty Drugie” 2011 nr 6 .
• B. Śniecikowska: Haiku? Senryū? Mironū? Poezja Mirona Białoszewskiego wobec gatunków orientalnych. „Pamiętnik Literacki” 2011 z. 3.
• S. Chutnik, A. Wiedemann: Pisanie Mironem. Jak Białoszewski inspiruje pisarzy? „Gazeta Wyborcza” 2012 nr 47.
• A. Karpowicz: Audiosfera, Formowanie, Dary. W tejże: Proza życia. Mowa, pismo, literatura: Białoszewski, Stachura, Nowakowski, Anderman, Schubert, Redliński. Warszawa 2012.
• Z. Król: Poezja uważna Mirona Białoszewskiego. „Res Facta Nova” 2012 nr 13 .
• B. Latawiec: Miron Białoszewski jako kolekcjoner: Zadra (1980). W tejże: Zegary nie do zatrzymania. Mikołów 2012.
• J. Olejniczak: Białoszewski. Autoportrety. W: Stolice i prowincje kultury. Warszawa 2012.
• E. Balcerzan: Miron Białoszewski. Góra – dół. W tegoż: Pochwała poezji. Mikołów 2013.
• M. Bednarek: Narracyjne klejnoty (Sawaszkiewicz, Szaniawski, Białoszewski). W tejże: (M)ikrokosmos literacki. Poznań 2013.
• K. Chrobak: O lingwistycznym sposobie postrzegania świata na podstawie twórczości Wandy Chotomskiej oraz Mirona Białoszewskiego. „Guliwer” 2013 nr 3.
• J. Faryno: ebo – ężyc (co i jak widzi Białoszewski). W: Między człowiekiem i człowiekiem. Siedlce 2013.
• M. Gliński: Miron – człowiek audiowizualny. „Culture.pl” [on-line] 2013 Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 7 maja 2024].
• N. Ambroziak: „To tylko rodzaj czasu. Płeć czasu”. Białoszewskiego radio z babą. „Communicare. Almanach antropologiczny” 2014 t. 4 pt. Twórczość słowna / Literatura.
• A. Karpowicz: Mironizm: praktyki, konteksty i gatunki miejskie. „Białostockie Studia Literaturoznawcze” 2014 nr 5.
• E. Mikuła: Rzeczywistość PRL-u kontra emerykański sen. Zachodnie doświadczenie Mirona Białoszewskiego = Polish reality versus the american dream. Miron Białoszewski experinces the United States of America. W: Doświadczenie. Łódź 2014.
• W. Parfianowicz-Vertun: Spotkanie, którego nie było. Białoszewski i Hrabal w Nowym Jorku. „Teksty Drugie” 2014 nr 6.
• P. Sobolczyk: Paradoksy prozatorskiej ekonomii: Maciej Malicki – Miron Białoszewski. „Fragile” 2014 nr 3/4.
• A. Świeściak: Miron Białoszewski: alienacja i utopia. O neoawangardowych kontekstach poezji Białoszewskiego. „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka” 2014 [t.] 24 .
• K. Zemlak: Pacjent: Miron Białoszewski: Rozpoznanie: zawał mięśnia sercowego; Historia choroby. W tejże: Pisarz w roli pacjenta. Literatura dokumentu osobistego jako relacja z przebiegu procesu leczenia. Wrocław 2014 .
• J. Grądziel-Wójcik: „Święte życie na Lizbońskiej”. Architektura i sacrum w poezji Mirona Białoszewskiego. „Poznańskie Spotkania Językoznawcze” 2015 nr 30 .
• A. Karpowicz: „Krajobraz jako oko”. Powidoki Mirona Białoszewskiego. W: Więcej niż obraz. Gdańsk 2015.
• A. Karpowicz: Rytm prozy – rytm życia. Miron Białoszewski „ciało w ciało” z miastem. W: Przestrzenie geo(bio)graficzne w literaturze. Białystok 2015.
• A. Karpowicz: Topo-Grafia (w) ruchu. Sztuka chodzenia Mirona Białoszewskiego. „Konteksty. Polska Sztuka Ludowa” 2015 nr 4.
• K. Pietrych: Jak medytują poeci? W: Ślady, zerwania, powroty... Metafizyka i religia w literaturze współczesnej. Kraków 2015.
• K. Cudzich-Budniak: Zjawiska intermedialne w realizacji prozy Mirona Białoszewskiego. W: Transpozycje. Muzyka w nowoczesnej literaturze europejskiej. Kraków 2016.
• A. Oku, M. Nishi, M. Numano: Tōō-no sōzōryoku. Gendai tōō bungaku gaido. Kyōto 2016 [dot. m.in. twórczości M. Białoszewskiego].
• M. Bukowiecka: Między tekstem a nagraniem. Formy niesystemowej dźwiękowości w poezji Mirona Białoszewskiego. „Teksty Drugie” 2017 nr 4.
• A. Kopkiewicz: Chroboty, echa, oho! Słuch i inne zmysły w poezji Mirona Białoszewskiego. „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka” 2017 [t.] 30.
• L. Pascale: Come tradurre Białoszewski? Considerazioni a margine di alcune versioni italiane, francesi e russe. „Kwartalnik Neofilologiczny” 2017 z. 4 [materiały z konferencji Il traduttore e le muse – sul tradurre la poesia (Tłumacz i muzy – o tłumaczeniu poetyckim), zorganizowanej w 2016 w Warszawie].
• P. Passini, J. Kopciński: Pudełko. Odczynianie guseł Mirona Białoszewskiego. „Annus Albaruthenicus” 2017 t. 18.
• K. Pietrych: Białoszewski (nie)zaangażowany. Rekonesans. W: Formy zaangażowania. Pisarki i pisarze w kulturze XX i XXI wieku. Poznań 2017.
• A. Fiut: Ameryka Białoszewskiego. „Kwartalnik Artystyczny” 2018 [nr] 1.
• A. Karpowicz: Zielnik Mirona Białoszewskiego. Rośliny, miasto, literatura. „Teksty Drugie” 2018 nr 2.
• D. Korczyńska-Partyka: Urbonatura – hybrydyczna przestrzeń miasta. Na przykładzie twórczości Mirona Białoszewskiego. „Teksty Drugie” 2018 nr 2, przedruk w: Poetyki ekocydu. Historia, natura, konflikt. Warszawa 2019.
• K. Koziołek: Ukryć szwy Europy. Co jest pod „Perugą” Mirona Białoszewskiego? W: W krajobraz literacko-kulturowy i językowy wpisane... Księga jubileuszowa dedykowana profesor Bernadecie Niesporek-Szamburskiej w czterdziestolecie pracy naukowej i dydaktycznej. Katowice 2018.
• Ł. Kraj: Romantycy na krańcach literatury. Czym są „Dziady” w interpretacji Mirona Białoszewskiego? W: O dziennej i nocnej stronie romantycznego podróżowania. Kraków 2018.
• P. Michałowski: Miron Białoszewski – między bliskim czytaniem a ścianą wiersza. W: Autorzy naszych lektur na nowo odczytani. Szczecin 2018 .
• A. Płaczkiewicz: Against dualities with life-writing. (Miron Białoszewski). W: Being Poland. A new history of Polish literature and culture since 1918. Toronto; Buffalo; London 2018 .
• T. Sobolewski: Ludwik i Miron. „Konteksty” 2018 nr 3 [dot. L. Heringa i M. Białoszewskiego].
• F. Tomaszewski: Wypędzanie poety i zabijanie poezji. O Mironie Białoszewskim... W: Literatura polska i perspektywy nowej humanistyki. Katowice 2018.
• T. Wójcik: Nieodczytany epizod. Student Miron Białoszewski. W: Poeci-studenci podziemnego Uniwersytetu Warszawskiego wobec romantyzmu. Warszawa 2018.
• K. Ziarek: Białoszewski w Ameryce. Language migrations. W: Diaspora polska w Ameryce Północnej. Gdynia 2018.
• J. Roszak: „Sufitowość” ma znaczenie. Przeklętość figuralna w wierszach Mirona Białoszewskiego. W: Widma „przeklętego”. Pisarki i pisarze w kulturze XX i XXI wieku. Poznań 2019.
• P. Bogalecki: Błogosławieństwa awangardy. „Pisarz pism nie św.” Miron Białoszewski. „Wielogłos” 2019 nr 2.
• M. Bukowiecka: Kontrasty, deformacje, demontaże. Literackie przetwarzanie form nieliterackich w literaturze polskiej po 1956 roku = Contrasting, deforming, dismantling. Literary processing of non-artistic language in Polish literature after 1956. „Zagadnienia Rodzajów Literackich” 2019 t. 62 z. 2 [dot. m.in. twórczości M. Białoszewskiego].
• T. Kaliściak: Białoszewski, męskie pornoutopie i kapitalizm. „Czas Kultury” 2019 nr 1.
• A. Karpowicz: Eksperymenty „lizbońskie” Mirona Białoszewskiego. W: Tradycje eksperymentu/eksperyment jako doświadczenie. Kraków 2019.
• A. Karpowicz: Wibracje Mitsuku. Archiwum głosu Mirona Białoszewskiego. „Teksty Drugie” 2019 nr 3.
• J. Kopciński: „Pudełko” na dusze. W: „Gangliony pękają mi od niewyrażalnych myśli”. Prace ofiarowane Profesorowi Lechowi Sokołowi. Warszawa 2019 [dot. „Dziadów” A. Mickiewicza inscenizowanych przez M. Białoszewskiego].
• T. Kunz: Miron Białoszewski. Pole do przepisu. W tegoż: Więcej niż słowa. Literatura jako forma istnienia. Kraków [2019] .
• A. Poprawa: Jojke. Białoszewski awangardowy? W: Nauka chodzenia. Teksty programowe późnej awangardy. T. 2. Kraków 2019.
• A. Skrzypczyk: Audiowizualność osobna. Motywy i formy muzyczne w utworach poetyckich Mirona Białoszewskiego. W: Mody teatralne. Przemiany. Przegląd teatraliów. Gdańsk 2019.
• P. Sobolczyk: Między Lalą-Niemcem a Podobnie-Żydem męskość polska może się wydarzyć. (O Białoszewskim). „Fragile” 2019 nr 3, toż on-line . Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 7 maja 2024].
• T. Sobolewski: Miron, performer własnego życia . Poeta, grzesznik i mistyk. „Gazeta Wyborcza” 2019 nr 202.
• A. Śliwa: „El Greco walił biel na chama”. Miron Białoszewski wobec dzieł sztuki. W: (Dy)fuzje. Związki literatury i sztuki w Polsce po 1945 roku. Łódź 2019.
• J. Wiśniewski: Poeci o słuchaniu muzyki. Trzy wybrane lektury. „Ethos” 2019 nr 2 [dot. wierszy S. Barańczaka, M. Białoszewskiego (pt.: Rano sprawdzania i zapominania i zaskoczenia, Na ulotnienie, Bach – organy) i K.I. Gałczyńskiego].
• P. Bogalecki: Na scenie czy estradzie tekstu? Teatralne konteksty wierszy-partytur Mirona Białoszewskiego i Mariana Grześczaka. W tegoż: Wiersze-partytury w polskiej poezji neoawangardy. Białoszewski, Czycz, Drahan, Grześczak, Partum, Wirpsza. Kraków 2020 Awangarda/Rewizje .
• A. Rydz: Botaniczne konceptualizacje pamięci Mirona Białoszewskiego. „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica” 2020 [t.] 8.
• E. Suszek: (Nie)obecność samego siebie w poezji Mirona Białoszewskiego. W tejże: Figuracje braku i nieobecności. Miłobędzka, Białoszewski, Kozioł. Kraków 2020 .
• P. Bogalecki: Cykanie i poetyka (Białoszewski – Sommer). „Autobiografia” 2021 nr 1 [dot.: M. Białoszewski: Kochać taka sztuka; P. Sommer: Przegięcie] .
• M. Głowiński: Miron Białoszewski. W tegoż: Tęgie głowy. 58 sylwetek humanistów. Warszawa 2021 .
• A. Kremer: Home Literary Salons Visiting Miron Białoszewski and Wisława Szymborska. W tejże: The sound of modern Polish poetry. Performance and recording after World War II. Cambridge, Massachusetts; London, England 2021. Wyd. jako dokument elektroniczny: tamże 2022, plik w formacie PDF.
• E. Rybicka: „Trynkowanie mrówkowca”. Mirona Białoszewskiego poetyka doświadczenia blokowego. W: Sztuka inwencji. Ryszarda Nycza praktykowanie humanistyki. rozmowy, inspiracje, kontynuacje. Kraków 2021.
• L. Styrcz-Przebinda: Podkarpaciem urzeczony. Ziemia krośnieńska i jej okolice w zaczarowanym kręgu poezji Białoszewskiego. „Studia Pigoniana” [online] 2021 t. 3 nr 3. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 7 maja 2024].
• A. Karpowicz: Którędy wyjść z siebie? Szkice do audiobiografii Mirona Białoszewskiego. „Autobiografia” 2022 nr 2.
• M. Bukowiecka: Między tekstem a nagraniem. Formy niesystemowej dźwiękowości w poezji Mirona Białoszewskiego. W tejże: Literackość form nieliterackich. Białoszewski, Buczkowski, Masłowska, Redliński, Różewicz. Warszawa 2022 .
• M. Dubrowska: Rapowanie na Saskiej Kępie. O MIronie Białoszewskim w Muzeum Literatury. „Gazeta Wyborcza” 2022 nr 240 [dot. wystawy: „Patyk, na który nawija się niebo. O Mironie Białoszewskim”, Muzeum Literatury w Warszawie 7 X 2022 – 22 I 2023].
• E. Dutka: Góry śmieci. (Nie)poręczna metafora. „Świat i Słowo” = „World and Word” 2022 nr 1 [także o twórczości Z. Rokity].
• A. Karpowicz: Białoszewski (nie)osobny. 2022 Rokiem Mirona Białoszewskiego. „LiryDram” 2022 nr 35.
• A. Karpowicz: „Tutejsi”. Miejskie hybrydy. W: „Który tak śpiewa?” Ptaki w kulturze. Kraków 2022.
• E. Kącka: Szaman w beczce. „Tygodnik Powszechny” 2022 nr 28.
• K. Lubczyński: Wielki „Jąkała” polskiej literatury. „Dziennik Trybuna” 2022 nr 241/242, toż on-line: Zob. link [dostęp 7 maja 2024].
• M. Łukaszuk: Poeta, artysta... Norwid, Schulz, Leśmian, Czapski, Wat, Czechowicz, Białoszewski. Warszawa 2022, passim.
• M. Miernecka: Szafa z kochankami. Praktyki przesłaniania, odsłaniania i zasłaniania historii Obór w twórczości Mirona Białoszewskiego. „Białostockie Studia Literaturoznawcze. BSL” 2022 [nr] 21.
• A. Poprawa: Na szklannych harmoniki wekach. Z nagrań Białoszewskiego. „Autobiografia” 2022 nr 2.
• Setna rocznica Urodzin Mirona Białoszewskiego. „Kwartalnik Artystyczny” 2022 [nr] 2 .
Zawartość
Tu m.in. artykuły: T. Sobolewski: Ten Bóg / zajmująca osoba; A. Poprawa: Pamiętnik duszy z powstania warszawskiego; P. Sobolczyk: Święte tańce – pisma nieświęte; A. Sobolewska: Od Jestem do Się. Parareligijna duchowość Mirona Białoszewskiego .
• J. Sobolewska: Miron Białoszewski. Wyrozumiany po śmierci. „Polityka” 2022 nr 1/2.
• J. Sobolewska: Wychodził na miasto po tekst. „Polityka” 2022 nr 29.
• B. Śniecikowska: Audiozabawa – audiozagadka – audiobiografia. O poetyce dźwięku w twórczości Kurta Schwittersa i Mirona Białoszewskiego. „Autobiografia” 2022 nr 2.
• A. Wawrzyńczak: O konceptach lingwokulturowych w literaturze i jej przekładach. Słów kilka o nowym wydawnictwie naukowym Karpackiej Państwowej Uczelni w Krośnie. „Studia Pigoniana” 2022 nr 5 [m.in. o badaniach nad twórczością M. Białoszewskiego].
• A. Wójtowicz: Miron w Lublinie (i Paryżu). „Akcent” 2022 nr 2.
• M. Czerwiński: Białoszewski. (Anty)literacki efekt egzystencji. W tegoż: Uskok. O Stanisławie Przybyszewskiej i innych. Gdańsk 2023 .
• J. Kopciński: Michał Głowiński w świecie i zaświacie Leśmiana. „Autobiografia” 2023 nr 1 [z odniesieniami do badań M. Głowińskiego nad twórczością M. Białoszewskiego] .
• P. Kozłowski: Obroty ludzi. „Twórczość” 2023 nr 1 [o wystawie: Białoszewski nieosobny, Warszawa, 1 lipca – 1 grudnia 2022].
• P. Sobolczyk: Reporter w retrospekcji i retrojekcji. „Autobiografia” 2023 nr 2.
Program pierwszy Teatru Osobnego: Wiwisekcja; Kabaret; Pieśni na krzesło i głos
• M. Karwowska: Wizja Nowego Człowieka w „Wiwisekcji” Mirona Białoszewskiego. W tejże: Świadomość rodząca obrazy. Studia z antropologii literatury. Łódź 2020.
Obroty rzeczy
• J. Błoński: Obroty rzeczy. „Przegląd Kulturalny” 1956 nr 30, przedruk w tegoż: Język właściwie użyty. Kraków; Bielsko-Biała 2019.
• J.J. Lipski: Słowa dodawane do rzeczy. „Życie literackie” 1956 nr 27, przedruk w tegoż: Słowa i myśli. T. 1. Szkice o poezji. Warszawa 2009.
• M. Głowiński: Spóźnione uwagi o „Obrotach rzeczy”. „Twórczość” 1957 nr 5 .
• S. Dan-Bruzda: O „Obrotach rzeczy” Mirona Białoszewskiego. „Pamiętnik Literacki” 1961 z. 4 .
• J. Brzozowski: Budujące zejście do sklepu. O balladzie Mirona Białoszewskiego. W: O wierszach Mirona Białoszewskiego. Łódź 1993, przedruk pt.: Miron Białoszewski: „Ballada o zejściu do sklepu”. „Zeszyty Szkolne” 2003 nr 1 oraz w: J. Brzozowski: 11 szkiców o czytaniu wierszy. Łódź 2013 .
• D. Amborska-Głowacka: Niema poezja a mówiące malarstwo. Typy relacji intersemiotycznych na przykładzie wiersza Mirona Białoszewskiego „Ach, gdyby, gdyby nawet piec zabrali...” Moja niewyczerpana oda do radości. „Filologia Polska” 2005 [t.] 2.
• E. Jaskóła: Analizując utwór Mirona Białoszewskiego „Podłogo błogosław”, odkrywać w słowie niezauważalne. W: Polska literatura współczesna. Interpretacje. Goleszów 2007.
• K. Nowosielski: Gminne mentony Białoszewskiego. W tegoż: Czytać i pytać. Gdańsk 2009 [dot. wiersza: Rozprawa o stolikowych baranach].
• D. Kulesza: Reistyczna filozofia prowincjonalna. „Obroty rzeczy” Mirona Białoszewskiego. W tegoż: Z historią literatury w tle. Daty, osoby, miejsca. Białystok 2011.
• F. Tomaszewski: Miron Białoszewski „Karuzela z madonnami”. Szkic sentymentalny z kontekstami. W: Sztuka interpretacji. Poezja polska XX i XXI wieku. Gdańsk 2014.
• D. Kasperowicz: Językowy obraz sakralizacji kobiety w wierszu „Karuzela z madonnami” Mirona Białoszewskiego. W: Przekraczanie granic języka. Warszawa 2017.
• E. Suszek: Jednak surrealizm. Transformacje ciała a rozchwiana obecność w „Liryce sprzed zaśnięcia” Mirona Białoszewskiego. W: Kontrinterpretacje. Kraków 2018.
Program drugi Teatru Osobnego: Lepy; Szara msza; Wyprawy krzyżowe
• J. Kopciński: „Szara msza” — Liturgia w teatrze Białoszewskiego. „Dialog” 1992 nr 12.
• M. Karwowska: „Zahacz mnie pogrzebaczem i odczep od nieba” – „Szara msza” Mirona Białoszewskiego. W tejże: Świadomość rodząca obrazy. Studia z antropologii literatury. Łódź 2020.
Program trzeci Teatru Osobnego: Żmud; Stworzenie świata; Osmędeusze
• J. Kopciński: Osmędeuszowe partytury Mirona Białoszewskiego. „Teatr ”1997 nr 11.
• A. Kabza-Biernacka: „Osmędeusze” Mirona Białoszewskiego – o pogrzebie, który jest weselem. „Kwartalnik Opolski” 2007 nr 1.
• A. Żaglewska: „Osmędeusze” w lustrze „Dziadów”. O czym Białoszewski rozmawiał z Gustawem? W: Romantyzm niekanoniczny. Warszawa 2019.
Program czwarty Teatru Osobnego
• J. Kopciński: Kosmiczny przedpokój Białoszewskiego. „Teatr” 1996 nr 10 [dot. dramatu: Imiesłów].
Rachunek zachciankowy
• J.J. Lipski: Rozdział drugi. „Twórczość” 1957 nr 7, przedruk w tegoż: Słowa i myśli. T. 1. Szkice o poezji. Warszawa 2009.
• M. Jochemczyk: Miron Białoszewski – między miastem a prowincją. Sztuka prze-życia. Uwagi o dwóch wierszach bieszczadzkich. W: Civitas Mentis. T. 2. Katowice 2007, przedruk w tegoż: Sploty tradycji. Katowice 2014 [dot. wierszy: Nodwołkowyjskiej nocy liczba pojedyncza; Wołkowyi okolica bezstronna].
Mylne wzruszenia
• J. Brzozowski: Miron Białoszewski: „Namuzowywanie”; „Muźnięty”. W: Poezja współczesna w szkole. Interpretacje. Warszawa 1998, przedruk pt. Miron Białoszewski: „namuzowywanie” i „muźnięty”, w tegoż: 11 szkiców o czytaniu wierszy. Łódź 2013.
• A. Skrendo: Epika śniącego ortografa. „Arkusz” 2003 nr 5 [dot. wiersza: Ortoepisen; z serii: Wariacje na jeden wiersz], przedruk w tegoż: Falowanie nowoczesności. Szczecin-Bezrzecze 2013.
• M. Głowiński: Scena podwórkowa i parodia kiczu. (O wierszu Mirona Białoszewskiego „pretensjonale”). W: Wobec romantyzmu. Lublin 2006, przedruk w tegoż: Monolog wewnętrzny Telimeny i inne szkice. Kraków 2007.
• D. Brzostek: Gdzie jest Muza? „Namuzowywanie” Mirona Białoszewskiego. W: Poezja świadoma siebie. Interpretacje wierszy autotematycznych. Toruń 2009.
Pamiętnik z powstania warszawskiego
• M. Czapska: Powstanie warszawskie inaczej. „Kultura”, Paryż 1970 nr 10.
• S. Barańczak: Mirona Białoszewskiego „Pamiętnik powstania warszawskiego”. W tegoż: Ironia i harmonia. Warszawa 1973.
• A. Zieniewicz: Dziennik martwego miasta. „Miesięcznik Literacki” 1987 nr 7/8.
• A. Marzec: Zaskakujące rezultaty przełamania konwencji (Miron Białoszewski: Pamiętnik z powstania warszawskiego). W tejże: Od Schulza do Myśliwskiego. Warszawa 1988.
• A.W. Lipatow: Bohaterstwo antybohatera. „Potop” 1992 nr 1 [dot. przekładu angielskiego].
• H. Zaworska: „...i obróciłem w żart” — o twórczości Mirona Białoszewskiego. W tejże: Wczoraj i dzisiaj. Poznań 1992.
• A. Świrek: Mirona Białoszewskiego „pamiętnik gadany” — spory wokół gatunku. „Zagadnienia Rodzajów Literackich” 1993 z. 1/2.
• T. Mika: Portret semantyczny ruchu długiego osób (cywilnych) w „Pamiętniku z powstania warszawskiego”. Konsekwencje interpretacyjne analiz językoznawczych. „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza” 1994 t. 1.
• S. Buryła: Dwie relacje z powstania warszawskiego. „Kresy” 1997 nr 4 [dot. też L. Buczkowski: Powstanie na Żoliborzu].
• M. Janion: Wojna i forma. W tejże: Płacz generałów. Warszawa 1998.
• R. Żurawski: Pamiętnik z powstania warszawskiego. [Kołobrzeg:] Sema [1999], 31 s. Miniatury Analiz Literackich .
• R. Rędziak: Opisać powstanie po latach. (Miron Białoszewski „Pamiętnik z powstania warszawskiego” – Anna Świrszczyńska „Budowałam barykadę”). „Ruch Literacki” 2000 z. 3 .
• J. Błoński: Białoszewski. „Tygodnik Powszechny” 2002 nr 13 [tekst wygłoszony 6 III 2002, podczas sesji poświęconej „Pamiętnikowi z powstania warszawskiego”, zorganizowanej na paryskiej Sorbonie].
• K. Bartczak: Miron Białoszewski and Gertrude Stein. The avant-garde poetics as an insight into historical traumatic experience. „Polish Journal for American Studies”, Warszawa 2009 vol. 3.
• U. Ciołkiewicz-Latek: Powstanie wyśpiewane: Mateusz Pospieszalski, Miron Białoszewski : „Pamiętnik z Powstania Warszawskiego”. „Przegląd Powszechny” 2009 nr 10.
• K. Bojarska: Miron Białoszewski – Pamiętnik z powstania warszawskiego. W tejże: Wydarzenia po wydarzeniu. Białoszewski – Richter – Spiegelman. Warszawa 2012.
• P. Sobolczyk: Queering the Warsaw uprising (with a little help from Miron Białoszewski). „Studia Humanistyczne AGH” 2015 t. 14 z. 2.
• J. Bielunas: Spektakl „Pamiętnik z powstania warszawskiego” Mirona Białoszewskiego w odbiorze młodzieży. W: Kultura, sztuka, edukacja. T. 2. Kraków 2016.
• Z. Szczerek: Ten tchórz Białoszewski. „Gazeta Wyborcza” 2019 nr 24.
• J. Niżyńska: Tłumaczenie pamięci. Recepcja „Pamiętnika z powstania warszawskiego” w Ameryce Północnej. Przeł. T. Bilczewski. „Ruch Literacki” 2020 z. 6.
• T. Sobolewski: Frajda przeżycia. „Książki. Magazyn do Czytania” 2020 nr 2.
• A. Ciostek: Kulturemy w przekładzie literackim. W: Między językami, między kulturami. Warszawa 2021.
• P. Sobolczyk: „Na kupie nie”. Analne „Pamiętnika z powstania warszawskiego” = „Not while we’re shitting”. Anality in „Memoir from the Warsaw uprising”. „Wielogłos” 2022 [nr] 3.
• A. Janek: Usłyszeć powstanie. O audytywnym doświadczeniu wojny w „Pamiętniku z powstania warszawskiego” Mirona Białoszewskiego. W: Czytanie językami. Praktyki interpretacyjne dla nauczycieli i studentów. Kraków 2022.
• A. Mencwel: Anabaza Mirona Białoszewskiego. W: Długie trwanie kultury staropolskiej. Ustanowienia, praktyki, rekonstrukcje. Warszawa 2022.
• A. Żurek: „Rozśpiewane pod bombami schrony”. „Tygodnik Solidarność” 2022 nr 30.
• T. Sobolewski: Dąbrowska, Kowalska, Białoszewski. „Kino” 2023 nr 10 [dot. też: M. Dąbrowska: Przygody człowieka myślącego].
Teatr Osobny
• J. Kopciński: Teatr Osobny. Encyklopedia Teatru Polskiego [on-line] 2016. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 7 maja 2024].
Donosy rzeczywistości
• M. Bednarek: Podobizny (Iłłakowiczówna, Białoszewski, Nałkowska, Bardijewski). W tejże: (M)ikrokosmos literacki. Poznań 2013 [dot. też: K. Iłłakowiczówna: Tranzymeński zając, Z. Nałkowska: Medaliony, H. Bardijewski: On].
• M. Bednarek: Wrażenie rzeczywistości. W tejże: (M)ikrokosmos literacki. Poznań 2013 [dot. też: Szumy, zlepy, ciągi; Rozkurz].
Szumy, zlepy, ciągi
• G. Grochowski: „Którędy wyjść ze słowa?” „Transy” Mirona Białoszewskiego a poetyka monologu wewnętrznego. „Pamiętnik Literacki” 1996 z. 3, przedruk pt. Myślane, pisane, opowiadane. „Transy” Mirona Białoszewskiego. W tegoż: Tekstowe hybrydy. Wrocław 2000, wyd. 2 Toruń 2014.
• M. Bednarek: Wrażenie rzeczywistości . W tejże: (M)ikrokosmos literacki. Poznań 2013 [dot. też: Donosy rzeczywistości; Rozkurz].
Zawał
• M. Czermińska: „Zawał” miasta i zawał serca – dwa punkty zwrotne w opowieści autobiograficznej Mirona Białoszewskiego. „Ruch Literacki” 2003 z. 4.
• M. Ładoń: „Pół-cmentarna tabliczka”. Wokół „Zawału” Mirona Białoszewskiego. W: Proza polska XX wieku. Przeglądy i interpretacje. T. 3. Centrum i pogranicza literatury. Katowice 2014 .
• M. Miernecka: „Wyjechałem w inny świat”. Miron Białoszewski w przestrzeni uzdrowiska („Zawał”, „Konstancin”, „Listy do Eumenid”). „Białostockie Studia Literaturoznawcze. BSL” 2018 nr 12.
Odczepić się
• E. Sławek, T. Sławek: Filozoficzna podróż windą. Uwagi o elementach stylu Mirona Białoszewskiego (na przykładzie tomu „Odczepić się”). „Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego” 1986 nr 739.
• J. Brzozowski: Wiersze ostatnie Mirona Białoszewskiego. W: Pisanie Białoszewskiego. Warszawa 1993, przedruk pt. Liryki anińskie Mirona Białoszewskiego. W tegoż: Późne wiersze poetów polskich XX wieku. Łódź 2007 [dot. też wierszy z tomów: Rozkurz; Oho].
• K. Cudzich-Budniak: Koncepcja „głośnej” poezji Mirona Białoszewskiego i jej wpływ na interpretację jego twórczości na przykładzie wiersza „Ja lubię ciemno...” W: Dobro – prawda – piękno. Zielona Góra 2022. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 9 maja 2024].
Rozkurz
• J. Brzozowski: Wiersze ostatnie Mirona Białoszewskiego. W: Pisanie Białoszewskiego. Warszawa 1993, przedruk pt. Liryki anińskie Mirona Białoszewskiego. W tegoż: Późne wiersze poetów polskich XX wieku. Łódź 2007 [dot. też wierszy z tomów: Odczepić się; Oho].
• T. Cieślak: Prawie haiku Mirona Białoszewskiego. W: O wierszach Mirona Białoszewskiego. Łódź 1993, przedruk w tegoż: W poszukiwaniu ostatecznej tajemnicy. Łódź 2009.
• D. Pawelec: Wojna, stan wojenny, ironia, kabaret, Białoszewskiego... „Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego” 1993 nr 1376, przedruk w tegoż: Debiuty i powroty. Katowice 1998 [szerzej nt. Kabarteu Kici Koci i wiersza pt. Dwusen wrześniowy].
• J. Kopciński: Stare klabzdry na wojnie. (Kabaret Kici Koci Mirona Białoszewskiego). „Teksty Drugie” 1995 nr 1.
• J. Trzcińska: Autobiograficzny wymiar prozy Mirona Białoszewskiego. Próba analizy „Rozkurzu” w świetle założeń językoznawstwa kognitywnego. „Ruch Literacki” 2000 z. 3.
• T. Stępień: Najmniejszy kabaret świata. W: Miniatura i mikrologia literacka. T. 2. Katowice 2001 [o Kici-Koci].
• M. Bednarek: Wrażenie rzeczywistości . W tejże: (M)ikrokosmos literacki. Poznań 2013 [dot. też: Szumy, zlepy, ciągi; Donosy rzeczywistości].
• K. Cudzich-Budniak: „Śpiewające wiersze” z Kabaretu Kici Koci w autorskim wykonaniu Mirona Białoszewskiego. „Czytanie Literatury” 2021 nr 10.
• K. Felberg: Czy możliwy jest powrót do jej czystych źródeł? „Teatr” 2021 nr 3 [dot. M. Białoszewski: Kabaret Kici Koci; J. Jakubowski: H].
• K. Felberg: (S)pokój w oczach. „Teatr” 2023 nr 2 [dot.: M. Białoszewski: Kabaret Kici Koci; T. Man: Błękitne oczy pełne miłości].
Tajny dziennik
• T. Sobolewski: Tajny dziennik Mirona. „Gazeta Wyborcza” 1997 nr 220.
• T. Sobolewski: Jest tam kto?...Ja... (Komentarz do „Dziennika” Mirona Białoszewskiego). „Kwartalnik Artystyczny” 2008 nr 1.
• E. Balcerzan: Mirona Białoszewskiego przypadki. „Nowe Książki” 2012 nr 6 [dot. też książki T. Sobolewskiego: Człowiek Miron].
• J. Cieślak: Wolne państwo poety Mirona. „Rzeczpospolita” 2012 nr 38.
• P. Kępiński: Jednym tchem. „Twórczość” 2012 nr 7.
• A. Kopkiewicz: Odtajniony dziennik. „Opcje” 2012 nr 2.
• W. Lada: Demiurg społeczeństwa zastępczego. „Uważam Rze” 2012 nr 6.
• Ł. Maciejewski: Białoszewskiego taniec ze słowami. „Dziennik. Gazeta Prawna” 2012 nr 39 dod. „Kultura i Program TV”.
• Ł. Maciejewski: Miron Białoszewski „Tajny dziennik” – recenzja. „Gazeta Prawna.pl” [on-line] 2012 nr z 14 II dod. „Kultura”. Dostępny w Internecie: Link wygasł [dostęp 17 lipca 2020].
• K. Masłoń: Miron tajny i jawny. „Rzeczpospolita” 2012 nr 53.
• M. Mizuro: „Z tobą jak się zejść...” „Odra” 2012 nr 5.
• P. Sobolczyk: Dokładka – Pogorszenie? Nad(d)awanie? „Kwartalnik Artystyczny” 2012 [nr] 2.
• J. Sobolewska: Białoszewski z bardzo bliska. „Polityka” 2012 nr 5 dod. „Kultura”, toż [on-line] pt. „Tajny dziennik” Mistrza Mirona. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 14 lipca 2020].
• W. Turant: Tajny człowiek pisze dziennik. „Śląsk” 2012 nr 7.
• E. Winiecka: Scena za kulisami. „Czas Kultury” 2012 nr 4.
• A. Nęcka: W domowym kręgu Mirona. „Postscriptum Polonistyczne” 2013 nr 1 [dot. też książki T. Sobolewskiego: Człowiek Miron].
• J. Drzewucki: Życie wciąga. (Czytając „Tajny dziennik” Mirona Białoszewskiego). W tegoż: Stan skupienia. Szczecin-Bezrzecze 2014.
• M. Miernecka: „Wyjechałem w inny świat”. Miron Białoszewski w przestrzeni uzdrowiska („Zawał”, „Konstancin”, „Listy do Eumenid”). „Białostockie Studia Literaturoznawcze” 2018 nr 12 [dot. m.in. fragmentów Tajnego Dziennika pt. Listy do Eumenid].
• A. Śliwa: „Czułość wszystkiego”. Rola zmysłów w prozie i „Tajnym dzienniku” Mirona Białoszewskiego. W: Literatura polska i perspektywy nowej humanistyki. Katowice 2018.
• M. Mańka: Sylwiczność „Tajnego dziennika” Mirona Białoszewskiego. „Acta Universitatis Wratislaviensis. Prace Literackie” 2019 nr 59.
• A. Karpowicz: „Tak jakby poza nawiasem”. Apolityczność Mirona Białoszewskiego? W: Polityki/awangardy. Kraków 2021.
Stara proza
• A. Pantuchowicz: Białoszewskiego baby z bloku. W:Plotka. Wybór materiałów z VI Konferencji Pracowników Naukowych i Studentów Instytutu Nauk o Literaturze Polskiej Uniwersytetu Śląskiego. Katowice 1994.
Oho. [Wiersze]
• J. Brzozowski: Wiersze ostatnie Mirona Białoszewskiego. W: Pisanie Białoszewskiego. Warszawa 1993, przedruk pt. Liryki anińskie Mirona Białoszewskiego. W tegoż: Późne wiersze poetów polskich XX wieku. Łódź 2007 [dot. też wierszy z tomów: Odczepić się; Rozkurz].
• M. Halawa: Tadeusz Różewicz: „Brama”, Miron Białoszewski: [Otwieram jej drzwi...]. Interpretacja porównawcza. „Warsztaty Polonistyczne” 2001 nr 2.
• P. Sobolczyk: „Wywiad” Mirona Białoszewskiego jako „wiersz ostatni”. „Ruch Literacki” 2002 nr 4/5 [dot. wiersza: Wywiad].
• A. Gleń: Filozoficzna podróż statkiem. „Wypisy z morza” Mirona Białoszewskiego. „Fraza” 2003 nr 3 [dot. cyklu z tomu: Oho].
• M. Stala: Drzwi do piekła. O jednym wierszu Mirona Białoszewskiego. W tegoż: Blisko wiersza. Kraków 2013 [dot. wiersza: Otwieram jej drzwi...].
Utwory zebrane
• P. Michałowski: Białoszewski klasyczny. „Nowe Książki” 1991 nr 2 [dot. t. 1-5].
• J. Bukowski: Wokół Mirona B. „Wiadomości Kulturalne” 1995 nr 22 [dot. t. 7. „Odczepić się” i inne wiersze].
• P. Michałowski: Dziwność świata, dziwność doznań, dziwność opisu. „Polonistyka” 2008 nr 4, przedruk w tegoż: Mikrokosmos wiersza. Kraków 2012 [dot. wiersza z t. 10 pt.: Przejście 2].
• T. Sobolewski: Mozart na Saskiej Kępie. „Gazeta Wyborcza” 2009 nr 169 [dot. t. 11. Chamowo].
• A. Dobosz: Dnie i noce w mrówkowcu. „Rzeczpospolita” 2009 nr 250 [dot. t. 11. Chamowo].
• J. Łukasiewicz: O znajdowaniu. Notatki literackie. „Odra” 2009 nr 12 [dot. t. 11. Chamowo; A. Falkiewicz: Znalezione].
• T. Mizerkiewicz: Wszystko dodane (przez) Białoszewskiego. „Nowe Książki” 2009 nr 11 [dot. t. 11. Chamowo].
• C. Polak: Bizancjum na peryferiach Warszawy. „Dziennik. Polska, Europa, świat” 2009 nr 175 [dot. t. 11. Chamowo].
• A. Poprawa: Nowe, jeszcze niedokończone. Nowa książka Mirona Białoszewskiego. „Tygodnik Powszechny” 2009 nr 35 [dot. t. 11. Chamowo].
• M. Sendecki: Miron Mag na Chamowie. Mamy święto. Pierwsze pełne wydanie dziennikopowieści Mirona Białoszewskiego. „Przekrój” 2009 nr 30 [dot. t. 11. Chamowo].
• P. Sobolczyk: Genius loc.cit. „Dekada Literacka” 2009 nr 5/6 [dot. t. 11. Chamowo].
• J. Sobolewska: Miron nadaje z mrówkowca. „Polityka” 2009 nr 30 [dot. t. 11. Chamowo].
• A. Śliwa: Opowiedzieć powstanie, opowiedzieć starość. „Twórczość” 2009 nr 11 [dot. t. 11. Chamowo].
• M. Wojak: Wyobcowania, rozchodzenia, olśnienia. „Wyspa” 2009 nr 3 [dot. t. 11. Chamowo].
• R.K. Przybylski: Widowisko pisania. „Czas Kultury” 2010 [nr] 2 [dot. t. 11. Chamowo].
• A. Karpowicz: „Autobusiarnia” Mirona Białoszewskiego.„Kultura Współczesna” 2012 nr 2 [dot. t. 11. Chamowo] .
• T. Sobolewski: Miron bez cenzury. „Gazeta Wyborcza” 2013 nr 303 [dot. t. 4. Donosy rzeczywistości (wyd. 2)].
• A. Karpowicz: Międzymiejsce. Antropologia codzienności – antropologia miasta – antropologa literatury. Analiza relacji na przykładzie „Chamowa” Mirona Białoszewskiego. „Teksty Drugie” 2014 nr 6.
• K. Lisowski: Miron na obrzeżach Saskiej Kępy. W tegoż: Motyl Wisławy i inne podróże. Szczecin-Bezrzecze 2014 [dot. t. 11. Chamowo].
• P. Królak: Prawdy przeżyć spisane w skrótach. „Twórczość” 2015 nr 10 [dot. t. 12. Proza stojąca, proza lecąca].
• T. Mizerkiewicz: Widmowe teksty Białoszewskiego. „Nowe Książki” 2015 nr 8 [dot. t. 12. Proza stojąca, proza lecąca].
• K. Myszkowski. „Kwartalnik Artystyczny” 2015 nr 2 [dot. t. 12. Proza stojąca, proza lecąca].
• T. Sobolewski: Wojna Białoszewskiego. „Gazeta Wyborcza” 2015 nr 87 [dot. t. 12. Proza stojąca, proza lecąca].
• A. Karpowicz: Dwie autonomie. Poza centrum, poza peryferiami. W: Humanistyka (pół)peryferii. Olsztyn 2016 [dot. m.in.: t. 11. Chamowo].
• „Już się nie mogę tego Chamowa wyprzeć...”, czyli O Mironie Białoszewskim w szkole na nowo. W: Literatura współczesna w edukacji polonistycznej. T. 1. Analizy i (re)interpretacje. Rzeszów 2017 [dot. t. 11. Chamowo].
• K. Myszkowski. „Kwartalnik Artystyczny” 2017 nr 2 [dot. t. 13. Polot nad niskimi sferami].
• K. Myszkowski. „Kwartalnik Artystyczny” 2017 [nr] 4 (2017) [dot. t. 14. Świat można jeść w każdym miejscu].
• A. Zawada: List w butelce. „Nowe Książki” 2017 nr 7/8 [dot. t. 13. Polot nad niskimi sferami].
• K. Szalewska: Miron Białoszewski jako miejski rytmoanalityk. O roli spojrzenia w „Chamowie”. „Białostockie Studia Literaturoznawcze. BSL” 2021 nr 18 [dot. t. 11. Chamowo].
• A. Poprawa: Dziennik rzeka. „Odra” 2022 nr 11 [dot. t. 15. Dokładane treści. Tajny dziennik 1].
• P. Sobolczyk: Ponowienie natreszczenia. „Kwartalnik Artystyczny” 2022 [nr] 4 [dot. t. 15. Dokładane treści. Tajny dziennik 1].
• K. Myszkowski: Osłabienie, odchodzenie. „Kwartalnik Artystyczny” 2023 [nr] 3 [dot. t. 16. Nadawanie; Pogorszenie oraz Listy do Eumenid].
Obmapywanie Europy; AAAmeryka; Ostatnie wiersze
• [Bugajski Leszek] L.B.: Obłapywanie kontynentów. „Twórczość” 1988 nr 12.
• K. Pieńkosz: W Ameryce jak w Garwolinie. „Literatura” 1988 nr 1.
• T. Sobolewski: „Nie bój się nic”. „Res Publica” 1989 nr 5.
• A. Czerniak: Namawianie na wrony. O cyklu poetyckim Mirona Białoszewskiego. „Fraza” 1995 nr 9.
• P. Marcinkiewicz: Mylenie się duszy. O jednym wierszu Mirona Białoszewskiego. „Polonistyka” 2002 nr 10 [dot. wiersza: Wróciłem z Ameryki].
• D. Korwin-Piotrowska: Językowy obraz świata w „Obmapywaniu Europy” Mirona Białoszewskiego. W tejże: Powiedzieć świat. Kognitywna analiza tekstów literackich na przykładach. Kraków 2006 .
• A. Śliwa: „Objeżdżamy Europę. Objeżdżamy mapę”. Dziennik okrętowy Mirona Białoszewskiego. „Teksty Drugie” 2011 nr 5.
• A. Śliwa: Europa i Ameryka oczami Polaka. Percepcja świata w „Obmapywaniu Europy i AAAmeryce” Mirona Białoszewskiego. W: Polonistyka wobec wyzwań współczesności. T. 1. Opole 2014.
• M. Jochemczyk: Sybilla podglądana z kajuty. „Obmapywanie Europy” Mirona Białoszewskiego jako eschatologiczny „objazd”. „Białostockie Studia Literaturoznawcze. BSL” 2022 [nr] 21.
Konstancin
• S. Jurkowski: Wędrówka do pokładów mowy. „Twórczość” 1991 nr 10.
• A. Radzyniak: Pasja życia, czyli dzieje jednego kuracjusza. „Odra” 1992 nr 10.
• W. Wielopolski: Konstancin Mirona Białoszewskiego. „Kresy” 1992 nr 12.
• T. Malowianiec: Geopoetyka Konstancina w twórczości Mirona Białoszewskiego. W: Seminaria bielańskie. Prace ofiarowane Profesor Teresie Kostkiewiczowej. Warszawa 2015.
• M. Miernecka: „Wyjechałem w inny świat”. Miron Białoszewski w przestrzeni uzdrowiska („Zawał”, „Konstancin”, „Listy do Eumenid”). „Białostockie Studia Literaturoznawcze” 2018 nr 12.
Skakanka ufoistki. Zbiór przekładów
• A. Burba: „Silę ucho”, czyli co słychać w przekładzie. Niemieckojęzyczne warianty wiersza „Skakanka ufoistki” Mirona Białoszewskiego na tle zabiegów „przekładania” codzienności na język poetycki. „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka ” 2014 t. 23 (43) .
Wybór poezji. [Warszawa 1996]
• P. Bukowski: Miron Białoszewski: od siebie, do siebie. „Dekada Literacka” 1997 nr 1.
Wiersze. Wybór [2003]
• M. Frątczak: [Tysiąc dziewięćset osiemdziesiąt trzy] 1983. „Czas Kultury” 2003 nr 6.
• T. Nyczek: Mironczarnia. „Gazeta Wyborcza” 2003 dod. „Książki w Dużym Formacie” nr 8.
• W. Pawlik-Kwaśniewska: Motyw rokokowego tańca w „Dukli Amaliowej” Mirona Białoszewskiego. „Prace Polonistyczne” 2016 ser. 71.
Na każdym rogu ta sama truskawka
• T. Sobolewski: Miron, idź do ludzi. „Książki. Magazyn do Czytania” 2022 nr 5.
• J. Biernacka: Osobliwości Warszawy i bohaterowie bytu. „Nowe Książki” 2023 nr 1.
• R. Różewicz: Uobecnianie Warszawy... „Odra” 2023 nr 9.
• K. Zych: Białoszewski (naj)mniej znany. „ Akcent” 2023 nr 1.
Teatr Pana Białoszewskiego
• T. Nyczek: Pełnym głosem. Teatr studencki w Polsce 1970-1975. Gdańsk 2000, passim.
Szłość samojedna [Teatr Pleonazmus]
• T. Nyczek: Pełnym głosem. Teatr studencki w Polsce 1970-1975. Gdańsk 2000, passim.
