BIO

Urodzony 13 września 1889 w Baranowie Sandomierskim; syn Teofila Bąkowskiego, lekarza, i Stanisławy z Sobieskich. Od 1898 mieszkał z rodzicami w Żywcu. Uczęszczał do Gimnazjum Klasycznego im. B. Nowodworskiego w Krakowie, a po jego ukończeniu w 1907 rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1912 uzyskał stopień doktora praw. Następnie do 1915 kontynuował studia w Akademii Handlowej w Monachium i w Berlinie. Po powrocie do kraju zamieszkał w Krakowie i pracował w banku, a następnie przeniósł się do Lwowa, gdzie był zatrudniony w Centrali Odbudowy Gospodarki Galicji. W 1916 ożenił się ze Stanisławą Dziedzic. Debiutował w 1918 wierszem Odwieczna paralela, drukowanym w „Ilustrowanym Kurierze Codziennym” (nr 100). W 1919 przeprowadził się do Poznania. Pracował tu w Związkach Zawodowych Zachodniego Polskiego Przemysłu Cukrowniczego. Wiersze, przekłady m.in. z francuskiego i włoskiego publikował w prasie, szczególnie w „Okolicy Poetów” (1925, 1935-38), „Myśli Narodowej” (1927-28), „Dzienniku Poznańskim” (od 1930), „Kamenie” (od 1934/35). Był członkiem Związku Zawodowego Literatów Polskich. Odbył wiele podróży m.in do Anglii, Holandii i Norwegii. Po wybuchu II wojny światowej został wysiedlony w grudniu 1939 z Poznania i zamieszkał w Lublinie, skąd w 1943 przeniósł się do Warszawy. Utrzymywał się z udzielania korepetycji, brał także udział w tajnym nauczaniu. Po upadku powstania warszawskiego przebywał w Milanówku i w Zalesiu pod Warszawą. W kwietniu 1945 powrócił do Poznania i pracował najpierw jako doradca prawny i handlowy w prywatnej firmie, a od 1949 w dziale finansowym Zjednoczenia Budownictwa Miejskiego Poznań. Nadal ogłaszał wiersze w czasopismach, m.in. w „Głosie Wielkopolskim” (1945-47) i „Ilustrowanym Kurierze Polskim” (1947-48). Od 1950 był członkiem Związku Literatów Polskich. Należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Zmarł 25 kwietnia 1958 w Poznaniu.

Twórczość

1. Anioł Pański” na kresach. [Wiersze]. Kraków: Nakład autora 1916, [3] s.

2. Psalm wiosny i nadziei. Kraków: Nakład autora, G. Gebethner 1916, 13 s.

3. Rytmy wędrowca. Z przedmową M. Szyjkowskiego. Poznań: Drukarnia Katolicka 1922, 63 s.

Zawartość

Zawiera cykle: Ego; Rytmy wędrowca; Głosy przyrodzenia; Erotica; Ludzie; Varia.

4. Gawędy z Panem. [Wiersze]. Kraków: S. A. Krzyżanowski 1926, 55 s.

5. Ścieżki ułomnych. [Poematy]. Kraków: S. A. Krzyżanowski 1926, 46 s.

Zawartość

Zawiera: Przedsłowie; Ślepy Janek; Błażej niemowa; Marek drwal.

6. Oczy godzin. [Wiersze i poematy]. Poznań: Spółka Pedagogiczna 1927, 82 s.

7. Lotnik niezłomny. Powieść poetycka. Warszawa: F. Hoesick 1928, 183 s.

8. Śmierć Adama. Poemat z zarania ludzkości. Poznań: Fiszer i Majewski, Księgarnia Uniwersytecka 1929, 61 s.

9. Koniec Antychrysta. Poemat z dni ostatecznych. Poznań: Drukarnia Państwowa 1930, 22 s.

10. Z raju i podziemia. [Wiersze]. Warszawa: F. Hoesick 1931, 63 s.

11. Ku przełęczy. [Wiersze]. Poznań: Księgarnia J. Dippla 1933, 47 s.

12. Drwal i niedźwiedź. [Wiersze]. Chełm Lubelski: Biblioteka Kameny 1938, 20 s.

Omówienia i recenzje

Ankieta dla IBL PAN 1951.

Słowniki i bibliografie

Słownik współczesnych pisarzy polskich. T. 1. Warszawa 1963 (A. Szałagan).

Ogólne

Artykuły

K. Czachowski: Stanisław Bąkowski. Kurier Literacko-Naukowy 1929 nr 30.
S. Papée: Stanisław Bąkowski. Piewca trudu Boga, Szatana i człowieka. W tegoż: Kwiaty na ugorze. Poznań 1929.
S. Bergel: Poeta religijnej tęsknoty i filozoficznej zadumy. Tęcza 1931 nr 6.
J. Szczypka: Poeta odwiecznych wyznań. Wrocławski Tygodnik Katolicki 1957 nr 21.
P. Grzegorczyk. Kultura i Społeczeństwo 1959 nr 3 [biogram].

Gawędy z Panem

S. Napierski: Oddech wielkości. Wiadomości Literackie 1926 nr 41.

Oczy godzin

J. Liebert: Nowy tom Bąkowskiego. Wiadomości Literackie 1927 nr 48.