BIO
Urodzony 17 maja 1899 w Czukwi pod Samborem; syn Wiktora Balickiego i Zofii z Arbesbauerów, nauczycieli szkół ludowych. W 1917 ukończył gimnazjum klasyczne w Samborze. Następnie studiował na Wydziale Teologii Uniwersytetu Lwowskiego. Od 1919 służył w Wojsku Polskim w kompanii sanitarnej 12 Dywizji Piechoty; brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1921 roku rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Poznańskim. W tymże roku debiutował wierszem Liście zeszłoroczne wydrukowanym w „Gospodzie Poetów” (nr 8). Po otrzymaniu w 1925 magisterium i zdaniu egzaminu państwowego na nauczyciela szkół średnich, pracował do wybuchu II wojny światowej w Prywatnym Gimnazjum Humanistycznym im. A. Mickiewicza w Poznaniu. W 1926 ożenił się z Marią Ułaszyn. Jednocześnie z pracą pedagogiczną prowadził żywą działalność literacką. W 1926 redagował pismo „Nowe Wici”. W 1927-28 należał do grupy literackiej Loża. Prozę i artykuły drukował m.in. w „Tęczy” (1929-31, 1933), „Gazecie Polskiej” (1932-39), „Dzienniku Poznańskim” (od 1933). Uprawiał również twórczość satyryczną, działał w poznańskich kabaretach: Różowej Kukułce (1931), Klubie Szyderców (1932-33), z Jerzym Gerżabkiem stworzył szopkę polityczną Balger (1935); od 1934 pisał pod pseudonimem Raptus felietony satyryczne dla „Dziennika Poznańskiego” (m.in. w rubrykach Z mojej kroniki, Kronika tygodniowa). Od 1934 kierował Ogniskiem Metodycznym Języka Polskiego na województwo poznańskie. W 1937 został odznaczony Srebrnym Wawrzynem Polskiej Akademii Literatury. Po wybuchu II wojny światowej mieszkał w Wirach pod Poznaniem i pracował krótko jako robotnik drogowy, a potem w firmie budowlanej Holzmanna w Poznaniu. Uczestniczył w działalności konspiracyjnej poznańskiej komórki Związku Odwetu, kierowanej przez dra Franciszka Witaszka. Aresztowany 2 marca 1943, został osadzony w Forcie VII, a potem w Domu Żołnierza w Poznaniu, gdzie 29 marca tegoż roku popełnił samobójstwo.
Twórczość
1. Dziewiąta fala. Powieść morska. Poznań: Księgarnia św. Wojciecha [1930], 169 s. Wyd. nast.: wyd. 2 Poznań: Zachodnia Agencja Prasowa 1948; wyd. 2 [!] Gdynia: Wydawnictwo Morskie 1958.
2. Mali ludzie. Powieść. „Kurier Poznański” wyd. poranne 1932 nr 489-599, 1933 nr 1-48.
3. Chłopcy. Szkice z życia szkoły. Przedmowa: J. Kaden-Bandrowski. Lwów: Państwowe Wydawnictwo Książek Szkolnych 1933 [antydatowany 1932], 62 s. Wyd. nast. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1957.
Zawartość
4. Statysta. Powieść. „Dziennik Poznański” 1933 nr 285-299, 1934 nr 1-55.
5. Andrzej Sołczan uśmiecha się... Nowela. Warszawa 1934, 11 s. Przedruk zob. poz. ↑.
6. Ludzie na zakręcie. Powieść. Poznań: S. Dippel [1937], 280 s.
7. Bolesław Prus (Aleksander Głowacki), Lalka. Poznań: St. Dippel [1938], 71 s.
8. Czerw. Powieść. Warszawa: Rój 1938, 293 s. Wyd. nast. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1957.
9. Bolesław Prus (Aleksander Głowacki), Placówka. Poznań: St. Dippel [1939], 40 s.
10. Dom wróżki. Powieść. „Dziennik Poznański” 1939 nr 49-124. Wyd. osobne Warszawa: Czytelnik 1961, 325 s.
11. Władysław Reymont, Chłopi. Poznań: S. Dippel [1939], 72 s.
12. Piosenka o naszej szkole. Hymn b. Gimn[azjum] i Lic[eum] im. A. Mickiewicza w Poznaniu. [Muzyka:] K. Broniewski. Poznań: Skład główny Księgarni św. Wojciecha [ok. 1945], 4 s.
13. Manekin i tancerka. Opowiadania. Posłowie: J. J. Lipski. Warszawa: Czytelnik 1962, 331 s.
