BIO

Urodzony 29 czerwca 1909 w Krakowie; syn Antoniego Euzebiusza Balickiego, polonisty, profesora szkół średnich i wyższych, i Zofii z Mniszków. Uczęszczał do Gimnazjum Klasycznego im. Króla Jana Sobieskiego w Krakowie. W tym czasie redagował pisemka szkolne i organizował przedstawienia teatralne. W 1927-30 studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim i w 1930-32 na Uniwersytecie Poznańskim. Debiutował w 1928 w krakowskim piśmie młodych „Hejnał” (z. 1) artykułem Reklamujmy się; od 1929 publikował artykuły i recenzje teatralne i literackie w „Ilustrowanym Kurierze Codziennym” (też pod pseudonimem: Stan. Wit. B., (swb), (s.w. bal.)) i jego dodatku „Kurierze Literacko-Naukowym”. W 1931/32 był wydawcą i redaktorem „Dwutygodnika Literackiego” w Poznaniu. Po powrocie do Krakowa był od 1 kwietnia 1933 stałym pracownikiem „Ilustrowanego Kuriera Codziennego”, współpracował nadal jako krytyk literacki i teatralny z „Kurierem Literacko-Naukowym”, tygodnikami „Tempo Dnia” (od 1933), „Światowid” (od 1935), „As” (od 1935, tu cykle recenzji: Na scenie, Nowe książki, oraz cykl artykułów Życie towarzyskie i artystyczne). W czasie okupacji niemieckiej przebywał nadal w Krakowie. Brał udział w tajnym nauczaniu oraz w konspiracyjnym życiu literackim; pełnił funkcję członka zarządu Związku Literatów. Po wojnie był od stycznia 1945 współzałożycielem i współredaktorem „Dziennika Krakowskiego”, organizatorem działu literackiego rozgłośni radiowej, redaktorem naczelnym „Dziennika Polskiego” (1945-50), założycielem i redaktorem naczelnym tygodników „Młoda Rzeczpospolita” (1946-47) i „Dziennik Literacki” (1947-50). W 1946/47 współorganizował i kierował Wydziałem Dziennikarskim w Wyższej Szkole Nauk Społecznych. W sezonie 1949-50 był naczelnym kierownikiem literackim Państwowych Teatrów Dramatycznych w Krakowie. Od listopada 1950 mieszkał w Warszawie. Od 1950 pracował w Państwowym Instytucie Wydawniczym jako redaktor, od marca 1951 do 1954 jako dyrektor i redaktor naczelny. Równocześnie w 1951 redagował wspólnie z Janem Alfredem Szczepańskim, miesięcznik „Teatr”, a w 1952-54 był zastępcą redaktora naczelnego tego pisma. W 1954-56 był dyrektorem Centralnego Zarządu Teatrów, Oper i Filharmonii oraz członkiem kolegium Ministerstwa Kultury i Sztuki. Należał do inicjatorów Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień (1955). Od czerwca 1957 do 1964 był dyrektorem i kierownikiem artystycznym Teatru Polskiego w Warszawie. W tym czasie z jego inicjatywy zaczęto wydawać „Listy z Teatru” (1958-64). W 1962 otrzymał nagrodę teatralną I stopnia Ministra Kultury i Sztuki. W 1960-74 publikował w „Życiu Literackim” (tu w 1963 cykl prozy pt. Krótkometrażówki z Kuby). Od 1964 pełnił funkcję dyrektora generalnego w Ministerstwie Kultury i Sztuki. W 1965-78 był członkiem redakcji „Miesięcznika Literackiego”. Należał do organizatorów Kongresu Kultury Polskiej (1966). W 1971 przeszedł (na własną prośbę) na emeryturę. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1955), Orderem Sztandaru Pracy I klasy (1971) i odznaką Zasłużony dla Teatru Polskiego (1976). Zmarł 27 listopada 1978 w Warszawie; pochowany tamże na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

Twórczość

1. Misterium na Rynku Krakowskim. Poznań: Rolnicza Drukarnia i Księgarnia Nakładowa 1932, 13 s.

2. Mickiewicz. Dramatyczny układ tekstu S.W. Balicki. Wystawienie: Kraków 1948/49.

Widowisko sceniczne oparte wyłącznie na tekstach A. Mickiewicza.

3. Współpraca kulturalna polsko-radziecka. Olsztyn: Pojezierze 1967, 27 s.

4. La politique culturelle en Pologne. [Współautor:] J. Kossak, M. Żuławski. Paris: UNESCO 1972, 70 s.

Toż w języku angielskim: Cultural policy in Poland. Wyd. tamże 1973.

5. Preludium; Na scenach polskich... W: S.W. Balicki, W. Borisow, W. Frołow: Na scenach polskich i radzieckich. Przekł. autorów radzieckich: E. Szrojt. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe 1977 s. 5-10, 11-71.

Prace redakcyjne

1. A. Fredro: Paweł i Gaweł i inne bajki Pana Jowialskiego. Wybór i słowo wstępne: S.W. Balicki. Kraków: S. A. Krzyżanowski 1944, 45 s.
2. Stefan Jaracz 1883-1945. Oprac.: S.W. Balicki i H. Vogler. Kraków: Wojewódzki Komitet Uczczenia Pamięci S. Jaracza 1950, 16 s.
3. Teatr radziecki. Antologia. Wybór, słowo wstępne i oprac.: S.W. Balicki. T. 1-4. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1967, 407 + 580 + 624 + 307 s.
4. T. Boy-Żeleński: O Wyspiańskim. Oprac. S.W. Balicki. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1973, 468 s.
5. Antologia dramatu radzieckiego. Wybór i wstęp: S.W. Balicki. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1978, 585 s.
6. To ja — dąb. Wspomnienia i eseje o Władysławie Broniewskim. Oprac.: S.W. Balicki. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1978, 503 s.
7. Antologia dramatu polskiego 1918-1978. Wybór S.W. Balicki. Oprac.: S.W. Balicki i S. Marczak-Oborski. T. 1-2. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1981, 619 + 538 s.

Omówienia i recenzje

Ankieta dla IBL PAN ok. 1957.

Słowniki i bibliografie

Słownik współczesnych pisarzy polskich. T. 1. Warszawa 1963.

Ogólne

Artykuły

R. Kosiński: Stanisław Witold Balicki. W tegoż: Głowy podwawelskie. Kraków 1965.
A. Chowański: Stanisław Witold Balicki. Kierunki 1978 nr 52/53.
Z. Greń: Teatr zamknięty. Balicki. Życie Literackie 1978 nr 50.
[B. Sowińska] (BE): Balicki. Życie Warszawy 1978 nr 285.
W. Sokorski: Wspomnienie o Stanisławie Witoldzie Balickim. Miesięcznik Literacki 1979 nr 2.