BIO
Born on 21 June 1948 in Lodz; son of the economist Eugeniusz Sapkowski and Krystyna, née Suliga. He completed his advanced secondary education at the Bolesław Prus Grammar School No. XXI in Lodz in 1966 before graduating from the Faculty of International Trade at the University of Lodz (UŁ) in 1972. He subsequently worked for over twenty years at central offices for international trade in Lodz, initially in the leather and fur industry and then in the textile industry. He made his debut in 1983 with a translation of Cyril M. Kornbluth's short story "The Words of Guru", published in Polish as Słowa Guru in the periodical "Fantastyka" (no. 6). In 1987, he received third prize in the awards of the fantasy monthly "Fantastyka" for his short story Wiedźmin [The Witcher], which had appeared in the same periodical in 1986 (no. 12). The Witcher later became the central protagonist of subsequent short stories and the eponymous five-part saga, which has also appeared in English translation and given rise to a film, two television series, a board game, card game and trilogy of computer games. In subsequent years, he focused on writing fantasy pieces, publishing further short stories and articles in "Fantastyka", while from 1990 to 2000 he was a regular correspondent for "Nowa Fantastyka" (including the regular columns: As z rękawa [Ace up the Sleeve] between 1994 and 1996; the seven-part Leksykon miłośników fantasy [Fantasy-Lovers' Lexicon] in 1999-2000, and the fifteen-part Stwory światła, mroku, półmroku i ciemności, [Creatures of Light, Dusk, Twilight and Darkness] in 2000]. Between 1990 and 1993, he also published in the periodical "Fenix". In 1994, he became a full-time writer. He joined the Polish Writers' Association (SPP) in 1995. He is the recipient of numerous awards for his literary work, including the Sfinks (Sphinx) prize in 1974, 1997, 1998, 2005 and 2007, awarded at the Fantasy Festival in Nidzica (until 2002 winners were chosen by readers of the periodical "Sfinks"); the Janusz A. Zajdel Polish Fandom Prize in 1990, 1992, 1993, 1994 and 2002; the N. Gall Literary Foundation Prize in 1990, the Raczyński Library in Poznań Prize in 1995; and the prestigious Paszport (Passport) of the weekly "Polityka" in 1997. He has also been named Writer of the Year by the Silesian Fantasy Club on numerous occasions. He has also received several international awards, including the D. Ben Gurion Prize ("for a fundamental contribution to fantasy literature", Moscow 1997), the Czech Ikaros and Ludvik awards (1993), and the prize of the Czech Akademie Science Fiction, Fantasy a Hororu (SFFH) for "the best non-English-language book in translation" on four occasions, in 1995, 2000, 2004, and 2008. He is also a two-time winner at the international Eurocon Awards (Best Author, 1996, and Grand Master, 2010), presented by the European Science Fiction Society (ESFS), and three-time winner of the Ignotus prize (in two categories in 2003 and one in 2004), which is voted for by Spanish readers of fantasy of literature. He has also won the British David Gemmell Legend Award (2009) and the Finnish prizes Tähtifantasia (2011 and 2012), awarded by the Helsinki Association of Science Fiction Fans and "12 osumaa" (12 hits), presented by the Helsinki Municipal Library (2011). He was made an Honorary Citizen of Lodz in 2008. In 2012, he was awarded the Medal for Merit to Culture – Gloria Artis. He lives in Lodz.
Twórczość
1. Wiedźmin. [Opowiadania]. Warszawa: Reporter 1990, 238 s. Przedruk zob. poz. ↑(t. 1).
Zawartość
Droga, z której się nie wraca [por. poz. ↑]; Kwestia ceny; Ziarno prawdy; Mniejsze zło [por. poz. ↑]; Wiedźmin [por. poz. ↑].
Przekłady
angielski
Witcher. [Przeł.] J. Bencze. W: Witcher and other fantasy and science fiction from Central Europe and the Philippines manggagaway at iba pang kathang-agham at pantasya mula sa Gitnang Europa at Pilipinas. Pasay City [Filipiny] 2017.
czeski
Zaklinač. Stříbný meč. [Przeł.:] S. Komárek, J. Pilch, D. Chmelař, R. Sochor. Praha 1992, wyd. nast. 1993.
litewski
Raganius. [Przeł.:] R. Maskoliunas, Kaunas 1997.
rosyjski
wyd. opowiadania Droga, z której się nie wraca: Doroga bez vozvrata. Moskva 1999. Wyd. łączne z przekładami poz. ↑, ↑, ↑, ↑, ↑ pt. Ciri; Kreŝenie ognem; Bašnâ Lastočki; Vladyčica Ozera; [Mir Ved'maka:] Doroga bez vozvrata; Čto-to končaetsâ, čto-to načinaetsâ; Bestiarij . [Przeł.] E. Vajsbrot. Moskva 2014.
Ved'mak. [Przeł.] E. Vajsbrot. Sankt Peterburg 1991, wyd. nast.: 1996, 1999.
opowiadań: Droga, z której się nie wraca; Ziarno prawdy pt. Doroga, s kotoroj ne vozvraŝaûtsâ; Dolâ istiny. [Przeł.] V. Râbov. Kirov 1993.
węgierski
Vaják. [Cz.] 1-2. [Przeł.] V. Szathmáry-Kellermann. Budapest [2011-2012].
Adaptacje
w formie komiksu
opowiadania Ziarno prawdy. Scenariusz: J. Rembiś. Rysunki: J. Scharf. Warszawa: Story House Egmont 2022, [60] s. Klub Świata Komiksu, album 2473.
opowiadania Mniejsze zło. Scenariusz: J. Rembiś. Rysunki: A. Gorham. Warszawa: Story House Egmont 2023, [56] s. Klub Świata Komiksu, album 2893.
2. Miecz przeznaczenia. [Opowiadania]. Warszawa: SuperNOWA 1992, 362 s. Wyd. nast. tamże: 1997, 1999, 2001, 2014, 2016, 2020. Przedruk zob. poz. ↑(Księga 1), poz. ↑ (t. 2).
Inne formy wydań
Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czytają: K. Gosztyła, K. Banaszyk, A. Dereszowska i in. Cz. 1-2. Warszawa: NOWA 2011, 2 płyty CD w formacie mp3.
Wyd. jako dokument elektroniczny: Warszawa: SuperNOWA 2014 , plik w formacie EPUB.
Nagrody
Nagroda Fandomu Polskiego im. J.A. Zajdla, przyznana na zlocie miłośników fantasy Polcon (1992), hiszpańska nagroda Ignotus (2004) oraz fińskie nagrody Tähtifantasia (2012) i „12 osumaa” (2012).
Zawartość
Granica możliwości [por. poz. ↑]; Okruch lodu; Wieczny ogień; Trochę poświęcenia; Miecz przeznaczenia; Coś więcej.
Przekłady
angielski
Sword of destiny. [Przeł.] D. French. London, New York 2015.
białoruski
Meč nakanavannâ. [Przeł.] K. Macieuskaa. Minsk 2020.
bułgarski
Meč na s”dbata. [Przeł.] V. Velčev. Sofiâ 2008.
chiński
Liemoshi: mingyun zhi jian. [Przeł.:] Wei-Yun Lin-Górecka. Taibeishi 2012.
Mingyun zhi jian. [Przeł.] Wu Lan, Xiao Long. Chongqing 2020.
duński
Skæbnens sværd. [Przeł.] L. Brandt. Kopenhagen 2017.
estoński
Ettemääratuse mõõk. [Przeł.] A. Puu. Tallin 2021, wyd. jako dokument elektroniczny tamże 2021.
fiński
Kohtalon miekka. [Przeł.] T. Kärkkäinen. Helsinki 2011.
francuski
L’épée de la providence. [Przeł.] A. Dayet. Montreuil-sous-Bois 2007, wyd. nast. Paris 2008, tamże 2011, wyd. łącznie z przekł. poz. ↑ pt. Le sorceleur. [Przeł.:] L. Dyèvre, A. Dayet. [Francja] 2012, wyd. nast.: [Przeł.] L. Dyèvre, A. Dayet, C. Raszka-Dewez. Paris: 2017, tamże 2022, wyd. jako dokument elektroniczny: Paris 2016, plik w formacie EPUB; nadto wyd. jako dokument elektroniczny: Paris 2012, tamże 2016, plik w formacie EPUB, oraz Dostępny w Internecie:: Zob. link [dostęp 24 sierpnia 2018].
grecki
To spathí tou peprōménou. [Przeł.] D. Chouliarakis. Athina 2016.
hiszpański
La espada del destino. [Przeł.] J.M. Faraldo. Madrid 2003, wyd. nast. tamże: 2005, 2006, 2007, 2008, 2013, 2017; wyd. łącznie z przekł. poz. ↑ pt. El último deseo; La espada del destino. Barcelona [2005], wyd. nast. Barcelona 2010.
japoński
Unmei no ke. [Przeł.] Y. Kawano. Tokyo 2022.
litewski
Likimo kalavijas. [Przeł.:] R. Liaugaudaitè, E. Liutkevičius. Kaunas 1997 , wyd. łącznie z przekł. poz. ↑ pt. Raganius: Paskutinis noras; Likimo kalavijas. [Przeł.:] V. Morkūnas, R. Liaugadaitė, E. Liutkevičius. Kaunas 2005; wyd. nast. osob.: Vilnius 2019, tamże 2021.
łotewski
Likteņa zobens. [Przeł.] M. Salējs. Rīga 2018.
niderlandzki
Het zwaard der voorzienigheid. [Przeł. ] C. van Bree. Amsterdam 2017, wyd. nast. tamże: 2019, 2020; wyd. łącznie z przekł. poz. ↑ pt. De laatste wens. [Przeł.:] K. Lesman, C. van Bree. Amsterdam 2014, wyd. nast. tamże: 2015, 2016, 2017, 2018, 2020; nadto wyd. jako dokument elektroniczny łącznie z poz. ↑: Amsterdam 2014, plik w formacie EPUB oraz on-line: 2015.
niemiecki
Das Schwert der Vorsehung. [Przeł.] E. Simon. München 1998, wyd. nast. tamże m.in.: 2008, 2009, wyd. jako dokument elektroniczny łącznie z przekł. poz. ↑, ↑ pt. Der letzte Wunsch; Zeit des Sturms; Das Schwert der Vorsehung. München 2017.
norweski
Skjebnens sverd. [Przeł.] J. Wiedlocha. Oslo 2020.
perski
Šamšīr-e sarnūvešt. [Przeł.] A.Ḥ. Ḵodâkaramī. Teheran 2021.
portugalski
A espada do destino. A saga do bruxo Geralt de Rívia. [Przeł.] T. Barciński. São Paulo 2012 , wyd. nast. Porto Salvo 2017 , wyd. jako dokument elektroniczny tamże 2020, plik w formacie EPUB.
rosyjski
Meč prednaznačeniâ. [Przeł.] E. Vajsbrot. Moskva 2008, toż 2011, 2014, 2017; wyd. łączne z poz. ↑ pt. Ved’mak. [Przeł.] E. Vajsbrot. Moskva, Sankt-Peterburg 1996, pt. Poslednee želanie; Meč prednaznačeniâ. Moskva 2000, wyd. nast.: tamże: 2004, 2005, 2006, 2007, 2009, 2010, 2014; wyd. Moskva, Minsk 2006, 2007, 2011; wyd. łącznie z przekładami poz. ↑, ↑, ↑ pt. Geral’t: Poslednee želanie; Meč prednaznačeniâ; Krov’ èl’fov; Čas prezreniâ. [Przeł.] E. Vajsbrot. Moskva 2004, wyd. nast. Moskva 2010, 2014, 2015; wyd. łącznie z przekładami poz. ↑, ↑, ↑, ↑, ↑ w serii: Ved’mak pt. Poslednee želanie; Meč prednaznačeniâ; Krov' èl'fov; Čas prezreniâ; Kreŝenie ognem; Bašnâ Lastočki; Vladyčica Ozera. [Przeł.] E. Vajsbrot. Moskva 2015.
rumuński
Sabia destinului. [Przeł.] M. Fiscutean, C. Fiscutean. Bucureşti 2016.
serbski
Mač sudbine. [Przeł.] M. Duškov. Beograd 2009.
Mač sudbine. [Przeł.] V. Milutinović-Đurić. Beograd 2012, wyd. 2 tamże 2015.
słowacki
Inf. Autora.
słoweński
Meč usode. [Przeł.] K. Pisk. Ljubljana 2022.
szwedzki
Ödets svärd. [Przeł.] T. Håkanson. Stockholm 2011.
turecki
Kader kılıcı. [Przeł. z niem.] R. Minareci. Wyd. łączne z przekładami poz. ↑, ↑, ↑ pt. Son dilek; Kader kılıcı; Elflerin kanı; Nefret çağı. İstanbul 2018.
ukraiński
Meč priznačennâ. Roman. [Przeł.] S.V. Legeza. Harkìv 2021.
węgierski
Vaják. A végzet kardja. [Przeł.] V. Szathmáry-Kellermann. Budapest [2012].
wietnamski
Thanh kiếm định mệnh. [Przeł.] T. Nguyen. Hà Nội 2022.
włoski
La spada del destino. [Przeł.] R. Belletti. Milano 2010, wyd. nast. tamże: wyd. 2 2011, [wyd. 3] 2012, [wyd. 4] 2014.
Adaptacje
teatralne
Wiedźmin. Adaptacja w formie musicalu na podstawie opowiadań: Okruch lodu, Coś więcej, Miecz przeznaczenia oraz Kwestia ceny [poz. ↑], Ostatnie życzenie [poz. ↑]: W. Kościelniak. Reżyseria: W. Kościelniak. Muzyka: P. Dziubek. Wystawienie: Gdynia, Teatr Muzyczny im. D. Baduszkowej 2017.
filmowe
Wiedźmin. Scenariusz [łącznie z opowiadaniami z poz. ↑]: M. Szczerbic. Reżyseria: M. Brodzki. Ekranizacja wersji kinowej 2001, emisja wersji telewizyjnej 2002 , wyd. jako dokument audiowizualny: Warszawa: Best Film [2017], 1 dysk optyczny DVD. .
telewizyjne
The Witcher. Season 1. Scenariusz: L.S. Hissrich i in. Netflix 2019 [adaptacja w formie serialu telewizyjnego na podstawie opowiadań także z poz. ↑ ].
3. Droga bez powrotu. [Komiks]. Ilustracje: B. Polch. Scenariusz: A. Sapkowski i M. Parowski, W: Prószyński i S-ka 1993, 48 s. Wyd. nast. tamże 2016. Przedruk zob. poz. ↑, ↑.
Adaptacja opowiadania Droga, z której się nie wraca (poz. ↑).
4. Geralt. [Komiks]. Ilustracje: B. Polch. Scenariusz: A. Sapkowski i M. Parowski. Warszawa: Prószyński i S-ka 1993, 48 s. Wyd. nast. tamże 2016. Przedruk zob. poz. ↑, ↑.
Adaptacja opowiadania Wiedźmin [poz. ↑].
5. Mniejsze zło. [Komiks]. Ilustracje: B. Polch. Scenariusz: A. Sapkowski i M. Parowski, Warszawa: Prószyński i S-ka 1993, 48 s. Wyd. nast. tamże 2016. Przedruk zob. poz. ↑, ↑.
Adaptacja opowiadania Mniejsze zło [poz. ↑].
6. Ostatnie życzenie. [Opowiadania]. Warszawa: SuperNOWA 1993, 286 s., wyd. nast.: tamże 1997, 1999, 2000, 2001, 2004, 2007, wyd. poprawione i uzupełnione 2014, 2016, 2020. Przedruk zob. poz. ↑(Księga 1), poz. ↑(t. 1).
Inne formy wydań
Wyd. jako dokument dźwiękowy. Cz. 1-2. Czytają: K. Gosztyła, K. Banaszyk, A. Dereszowska i in. Warszawa: Niezależna Oficyna Wydawnicza Nowa 2011, 2 płyty CD w formacie mp3.
Wyd. jako dokument elektroniczny: Warszawa: SuperNOWA 2014, plik w formacie EPUB.
Nagrody
Fińska nagroda Tähtifantasia w 2011.
Hiszpańska nagroda Ignotus w 2003.
Zawartość
Głos rozsądku I; Wiedźmin [poz. ↑]; Głos rozsądku II; Ziarno prawdy [poz. ↑]; Głos rozsądku III; Mniejsze zło [poz. ↑]; Głos rozsądku IV; Kwestia ceny [poz. ↑]; Głos rozsądku V; Kraniec świata; Głos rozsądku VI; Ostatnie życzenie; Głos rozsądku VII.
Przekłady
angielski
The last wish. [Przeł.] D. Stok. London 2007, wyd. nast.: New York 2008, London 2010, New York 2012, wyd. w wersji elektronicznej online London 2007.
arabski
[Przeł.] J. Sh’hadeh. Egipt 2023.
białoruski
Apošnâe žadanne. [Przeł.] K.S. Macìeŭskaâ. Mìnsk 2019, wyd. 2 tamże 2020.
bułgarski
Poslednoto želanie. [Przeł.] V. Valčev. Sofiâ 2010, wyd. 2 2016.
chiński
Lièmóshì. Zuìhòu de yuànwàng. [Przeł.:] Wei-Yun Lin-Górecka. Taibei 2012.
Bailang jueqi. [Przeł. z jęz. ang.] Xiao Long yi. Chongqing 2015 , 2020.
czeski
Poslední přání. Wyd. łącznie z przekładem opowiadania Droga, z której się nie wraca [poz. ↑] pt. Zaklinač I; Poslední přání. [Przeł.:] S. Komárek, J. Pilch. Ostrava 1999, [wyd.] 2 [rozszerzone i poprawione] Petřvald 2011, wyd. 3 osobne pt. Poslední přání. Petřvald 2015, 2022.
duński
Det sidste ønske. [Przeł.] R. Brandt Larsen. København 2016.
estoński
Viimane soov. [Przeł.] A. Puu. Tallinn 2011 , wyd. jako dokument elektroniczny tamże 2021.
fiński
Viimeinen toivomus. [Przeł.] T. Kärkkäinen. Helsinki 2010.
francuski
Le dernier voeu. [Przeł.] L. Dyèvre. Montreuil-sous-Bois 2003, wyd. nast.: Paris 2005, Tamże: 2007, 2008, 2011; wyd. łącznie z przekł. poz. ↑ pt. Sorceleur. [Przeł.:] L. Dyèvre, A. Dayet. [Francja] 2012, wyd. nast.: [Przeł.] L. Dyèvre, A. Dayet, C. Raszka-Dewez. Paris 2017, tamże 2022; nadto wyd. jako dokument elektroniczny: Montreuil-sous-Bois 2003. Paris 2005, tamże: 2007, 2011, 2022.
Wyd. jako dokument elektroniczny w wyborze pt. Un grain de vérité [Francja] 2012, plik w formacie EPUB, wyd. pt. Le moidre mal. [Francja] 2012.
grecki
Ī teleutaia euchi. The witcher: mia peripeteia tou gīteutī. [Przeł.] D. Chouliarákīs]. Athī́na 2013.
gruziński
Mxedvari. Ukanaskneli survili. [Przeł.] X. Basilašvili. Batumi 2015.
hebrajski
Hmšʾlh hʾḥrwnh. [Przeł.] I. Halpern. Rishon Le Zion 2021.
hiszpański
El último deseo. [Przeł.] J.M. Faraldo. Madrid 2002, wyd. nast. tamże: 2008, 2011, wyd. łącznie z przekł. poz. ↑ pt.
El último deseo; La espada del destino. Barcelona [2005], wyd. nast. tamże 2010.
japoński
Saigo no negai. [Przeł.] Y. Kawano. Tokyo 2021.
koreański
Wicheo. Iseongui moksori. [Przeł.] M. Ham. Seoul 2011.
litewski
Paskutinis noras. Wyd. łącznie z przekł. poz. ↑ pt. Raganius: Paskutinis noras; Likimo kalavijas. [Przeł.:] V. Morkūnas, R. Liaugadaitė, E. Liutkevičius. Kaunas 2005, wyd. nast. osob. Vilnius 2019, tamże 2021.
łotewski
Pēdējā vēlēšanās. [Przeł.] M. Salējs. Rīga 2016.
niderlandzki
De laatste wens. [Przeł.] K. Lesman. Amsterdam 2011, wyd. nast. tamże: 2017, 2019, 2020, 2021, 2022; wyd. łącznie z przekł. poz. ↑ pt. De laaste wens. [Przeł.:] K. Lesman, C. van Bree. Amsterdam 2014, wyd. nast. tamże: 2015, 2016, 2017, 2018, 2020; nadto wyd. jako dokument elektroniczny: łącznie z przekł. poz. ↑ Amsterdam 2014, plik w formacie EPUB; wyd. osobne: Amsterdam 2020.
niemiecki
Der letzte Wunsch. [Przeł.] E. Simon. München 1998, wyd. 2-4 tamże 2000, 2007, 2008, wyd. jako dokument elektroniczny łącznie z poz. ↑, ↑ pt. Der letzte Wunsch; Zeit des Sturms; Das Schwert der Vorsehung. [Przeł.] E. Simon. München 2017.
norweski
Det siste ønsket. [Przeł.] A. Banach. Oslo 2020.
perski
Âḵrīn-e ârzū. [Przekł.] S.Ṭ. Masrūr. Teheran 2019.
portugalski
O último desejo. [Przeł. C. Correia Monteiro de Oliveira?]. Lisboa 2005, wyd. nast. Lisboa 2011; Barcaren 2011.
O último desejo. [Przeł.] T. Barciński. São Paulo 2011, wyd. nast. tamże: 2015, 2016.
O terceiro desejo. [Przeł.] T. Barciński. [Adaptacja:] R. Azeredo. Porto Salvo 2016.
rosyjski
Poslednee želanie. Wyd. łącznie z przekładami: poz.↑ pt. Ved’mak. [Przeł.] E. Vajsbrot. Moskva, Sankt-Peterburg 1996, pt. Poslednee želanie; Meč prednaznačeniâ. [Przeł.] E. Vajsbrot. Moskva 2000, wyd. nast.: tamże: 2004, 2005, 2006, 2007, 2009, 2010, 2014; Moskva, Minsk 2006, 2007, 2011; wyd. łącznie z przekładami poz. ↑, ↑, ↑ pt. Geral’t: Poslednee želanie; Meč prednaznačeniâ; Krov’ èl’fov; Čas prezreniâ. [Przeł.] E. Vajsbrot. Moskva 2004, wyd. nast. Moskva 2010, 2014, 2015; wyd. osob. pt. Poslednee želanie, Moskva 2007, wyd. nast. tamże 2014, 2016; wyd. łącznie z przekładami poz. ↑, ↑, ↑, ↑, ↑, ↑ w serii: Ved’mak pt. Poslednee želanie; Meč Prednaznačeniâ; Krov' èl'fov; Čas prezreniâ; Kreŝenie ognem; Bašnâ Lastočki; Vladyčica Ozera. [Przeł.] E. Vajsbrot. Moskva 2015.
rumuński
Ultima dorinţă. [Przeł.] C. Fiscutean. Bucureşti 2015, wyd. jako dokument elektroniczny Bucureşti 2017, plik w formacie EPUB.
serbski
Poslednja želja. [Przeł.] M. Duškov. Beograd 2008, wyd. nast. tamże 2009; wyd. jako dokument dźwiękowy: Novi Sad 2020.
Poslednja želja. [Przeł.] V. Milutinović-Durić. Beograd 2012, tamże: wyd. 2 2014, wyd. 3 2015, wyd. 4 2018, 2021, 2022.
słowacki
Posledné želanie. [Przeł.] K. Chmel. Praha 2015.
słoweński
Zadnja želja. [Przeł.] K. Pisk. Ljubljana 2022.
szwedzki
Den sista önskningen. [Przeł.] T. Håkanson. [Stockholm] 2010, wyd. nast. tamże 2011, nadto wyd. jako dokument elektroniczny: Stockholm 2012.
tajski
Khamʻathitthān sutthāi. [Przeł.] P. Lō̜krailœ̄t. Krung Thēp 2021.
turecki
Kader kılıcı. [Przeł. z niem.] R. Minareci. Wyd. łączne z przekł. poz. ↑, ↑, ↑ pt. Son dilek; Kader kılıcı; Elflerin kanı; Nefret çağı. İstanbul 2018.
ukraiński
Ostannê bažannâ. [Przeł.] S.V. Legeza. Vìnnicâ 2012, wyd. 2 Harkìv 2016, wyd. nast. tamże: 2018, 2022.
węgierski
Az utolsó kivánság. [Przeł.] V. Szathmáry-Kellermann. Budapest 2011, 2021.
wietnamski
Điều ước cuối cùng. [Przekł.] T. Nguyen. Hà Nội 2022.
włoski
Il guardiano degli innocenti. [Przeł.] R. Belletti. [Milano] 2010, wyd. nast. tamże 2012, nadto wyd. jako dokument elektroniczny w formacie EPUB.
Adaptacje
teatralne
Wiedźmin. Adaptacja w formie musicalu na podstawie opowiadań: Okruch lodu, Coś więcej, Miecz przeznaczenia oraz Kwestia ceny [poz. ↑], Ostatnie życzenie [poz. ↑]: W. Kościelniak. Reżyseria: W. Kościelniak. Muzyka: P. Dziubek. Wystawienie: Gdynia, Teatr Muzyczny im. D. Baduszkowej 2017.
filmowe
Wiedźmin. Scenariusz [łącznie z opowiadaniami z poz. ↑]: M. Szczerbic. Reżyseria: M. Brodzki. Ekranizacja wersji kinowej 2001, emisja wersji telewizyjnej 2002 , wyd. jako dokument audiowizualny: Warszawa: Best Film [2017], 1 dysk optyczny DVD.
telewizyjne
The Witcher. Season 1. Scenariusz: L.S. Hissrich i in. Netflix 2019 [adaptacja w formie serialu telewizyjnego na podstawie opowiadań także z poz. ↑].
7. Krew elfów. [Powieść]. Warszawa: SuperNOWA 1994, 295 s. Wyd. nast. tamże: 2001, 2004, 2007, wyd. poprawione i uzupełnione 2014, 2020. Przedruk zob. poz. ↑(Księga 2).
Inne formy wydań
Wyd. jako dokument elektroniczny: Warszawa: SuperNOWA 2013, plik w formacie EPUB, MOBI, wyd. nast. tamże 2016.
Stanowi cz. 1 pięcioksięgu wiedźmińskiego, zwanego też Sagą o Wiedźminie; cz. 2-5 zob. poz. ↑, ↑, ↑, ↑.
Nagrody
Nagroda Fandomu Polskiego im. J.A. Zajdla, przyznana na zlocie miłośników fantasy Polcon (1994), nagroda czytelników pisma „Sfinks” w 1994, David Gemmell Legend for Fantasy Award dla anglojęzycznej wersji książki w 2009,.
Przekłady
angielski
The blood of elves. [Przeł.] D. Stok. London 2008, wyd. nast.: tamże London 2009, wyd. inne New York 2009.
bułgarski
Kr”vta na elfite. [Przeł.] V. Velčev. Sofiâ 2009.
chiński
Jingling xue. [Przeł.] Chin-Chun Yeh. Taipei 2014.
Jingling zhi xue. [Przeł.] Xiao Long, Wu Lan. Chongqing 2016.
czeski
Krev elfů. [Przeł.] S. Komárek. Ostrava 1995, wyd. nast.: tamże: 1998, 1999, 2004, 2006, 2023; wyd. 7 Petřvald 2011.
duński
Elverblod. [Przeł.] R.B. Larsen. Kopenhagen 2019.
estoński
Haldjate veri. [Przeł.] M. Alfer. Tallinn 2017.
fiński
Informacja Autora.
francuski
Le sang des elfes. [Przeł.] L. Waleryszak. Paris 2008, wyd. nast. tamże: 2011, 2020, 2022.
grecki
To aíma tōn ksōtikṓn. [Przeł.] N. Scandal. Athina 2019.
hiszpański
La sangre de los elfos. [Przeł.] J.M. Faraldo. Madrid-Barcelona 2003, wyd. nast.: Barcelona 2004, tamże: 2007, 2008, 2010, 2011, 2013. 2015, 2017.
japoński
Erufu-no ketsumyaku. [Przeł.] Y. Kawano, H. Amanuma. Tōkyō 2010, wyd. nast. 2017.
koreański
Informacja Autora.
litewski
Elfų kraujas. [Przeł.] V. Morkūnas. Kaunas 2006, 2020.
łotewski
Elfu asinis. [Przeł.] M. Salējs. Riga 2021.
niderlandzki
Het bloed van de elfen. [Przeł.] T. Veenhof. Amsterdam 2018.
niemiecki
Das Erbe der Elfen. [Przeł.] E. Simon. München 2008, wyd. nast. tamże: 2009, 2012.
portugalski
O sangue dos elfos. [Przeł.] T. Barciński. São Paulo 2015, wyd. nast.: O sangue elfos. [Przeł.] T. Barciński. Porto Salvo 2018.
rosyjski
Krov’ èl’fov. [Przeł.] E. Vajsbrot. Moskva 1994, 1996, wyd. nast. tamże: 1996, 2000, 2003, 2005, 2012, 2015, 2017; wyd. łącznie z przekładami poz.↑, ↑, ↑ pt. Geral’t: Poslednee želanie; Meč prednaznačeniâ; Krov’ èl’fov; Čas prezreniâ. Moskva 2004, wyd. nast. Moskva 2015; wyd. łącznie z przekładami poz. ↑ pt. Krov’ èl’fov; Čas prezreniâ. [Przeł.] E. Vajsbrot. Moskva 2006, wyd. nast. Moskva, Minsk 2007, tamże 2009, Moskva 2015; wyd. łącznie z przekładami poz. ↑, ↑, ↑, ↑, ↑, ↑ w serii: Ved’mak pt. Poslednee želanie; Meč Prednaznačeniâ; Krov' èl'fov; Čas prezreniâ; Kreŝenie ognem; Bašnâ Lastočki; Vladyčica Ozera. [Przeł.] E. Vajsbrot. Moskva 2015.
rumuński
Sângele elfilor. [Przeł.] M. Fiscutean, R. Janowska-Lascăr. Bucureşti 2017.
serbski
Krv vilenjaka. [Przeł.] M. Markić. Beograd 2012, wyd. nast. tamże: wyd. 2 2014, wyd. 3 2015.
słowacki
Krv elfov. [Przeł.] K. Chmel. Bratislava 2022.
słoweński
Vilinska kri. [Przeł.] K. Pisk. Ljubljana 2023.
tajski
Sāilư̄at hǣng ʻēn. [Przeł.] T. Suthamrangsi, T. Poothong. Krung Thēp 2021.
turecki
Elflerin kanı. [Przeł. z niem.] R. Minareci. Wyd. łączne z przekładami poz. ↑, ↑,↑ pt. Son dilek; Kader kılıcı; Elflerin kanı; Nefret çağı. İstanbul 2018.
ukraiński
Krov El'fìv. Roman. [Przeł.] S.V. Legeza. Harkìv 2022.
węgierski
Tündevér. [Przeł.] V. Szathmáry-Kellermann. Budapest 2013.
włoski
Il sangue degli elfi. [Przeł.] R. Belletti. [Milano] 2012, 2020.
Adaptacje
radiowe
Radio 2001. Reżyseria: J. Kukuła. Polskie Radio 2014, 3 płyty (CD).
telewizyjne
The Witcher. Season 2. Scenariusz: L.S. Hissrich i in. Netflix 2021 [adaptacja w formie serialu telewizyjnego na podstawie powieści i opowiadania Ziarno prawdy [↑]].
8. Ostatnie życzenie. [Komiks]. Ilustracje: B. Polch. Scenariusz: A. Sapkowski i M. Parowski. Warszawa: Prószyński i S-ka 1994, 48 s. Wyd. nast. tamże 2016. Przedruk zob. poz. ↑, ↑.
Adaptacje
Adaptacja opowiadania Ostatnie życzenie [poz. ↑].
9. Czas pogardy. [Powieść]. Warszawa: SuperNOWA 1995, 295 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 poprawione 1999, 2001, [wyd. 4] 2004, 2011, 2016, 2020. Przedruk zob. poz. ↑(Księga 3).
Inne formy wydań
Wyd. jako dokument elektroniczny: Warszawa: SuperNOWA 2013, plik w formacie EPUB, MOBI, wyd. nast. tamże 2016.
Stanowi cz. 2 pięcioksięgu wiedźmińskiego, zwanego też Sagą o Wiedźminie; cz. 1, 3- 5 zob. poz. ↑, ↑, ↑, ↑.
Przekłady
angielski
The time of contempt. [Przeł.] D. French. London, New York 2013.
białoruski
Čas ganʹby. [Przeł.] K. Macieuskaa. Ząbki 2024.
bułgarski
Vreme na prezrenie. [Przeł.] V. Valčev. Sofiâ 2009, wyd. 2 tamże 2017.
chiński
Informacja Autora.
Mieshi shidai. [Przeł.] Ye Zhijun yi. Taipei 2014.
Qingmie shidai. [Przeł.] Wu Lan, Xiao Long yi. Chongqing 2020.
chorwacki
Vrijeme prezira. [Przeł.] M. Martić. Zagreb 2019.
czeski
Čas opovržení. [Przeł.] S. Komárek. Ostrava 1996, wyd. nast. tamże: 1998, 2000, 2005, 5 2007, wyd. 6 Petřvald 2011, wyd. nast.: pt. Čas opovrhnutia. [Przeł.] K. Chmel. Praha 2016, wyd. 7 pt. Čas opovržení. [Przeł.] J. Komárkova. Petřvald 2017.
duński
Foragtens tid. [Przeł.] L. Brandt. Kopenhagen 2020.
estoński
Põlguse aeg. [Przeł.] M. Alver. Tallinn 2020.
fiński
Informacja Autora.
Halveksunnan aika. [Przeł.] T. Kärkkäinen. Helsinki 2015.
francuski
Le temps du mépris. [Przeł.] C. Raszka-Dewez. Paris 2009, wyd. nast. tamże: 2011, 2012, 2022.
grecki
O kairós tīs perifrónīsīs. [Przeł.] G. Slovik. Athina 2021.
hiszpański
Tiempo de odio. [Przeł.] J.M. Faraldo. Madrid-Barcelona 2004, wyd. nast.: Madrid 2005, 2006, 2008, Barcelona 2010, wyd. 2 [!] Madrid 2011, 2014, 2016, 2017.
japoński
Kutsujoku-no toki. Przeł. Kawano Jasuko. Tōkyō 2017.
koreański
Kyŏngmyŏl ŭi shigan. [Przeł.] J. Lee. Sŏul 2018.
litewski
Paniekos metas. [Przeł.] V. Morkūnas. Kaunas 2006, 2018.
niderlandzki
De jaren van verachting. [Przeł.] T. Veenhof. Amstardam 2015, wyd. nast. tamże 2016, 2017.
niemiecki
Die Zeit der Verachtung. [Przeł.] E. Simon. München 2009, wyd. nast. tamże: m.in. wyd. 4 2011, 2013.
norweski
Foraktens tid. [Przeł.] J. Wiedlocha. Oslo 2020.
perski
Dūrân-e ḥeqârat. [Przeł.] A.H. Ḵodâkaramī. Tehran 2020.
portugalski
Tempo do desprezo. [Przeł.] T. Barciński. São Paulo 2014, 2015, Porto Salvo 2018.
rosyjski
Čas prezreniâ. [Przeł.] E. Vajsbrot. Moskva 1995, wyd. nast. 1997, 2002, 2012; wyd. łącznie z przekładami poz. ↑, ↑, ↑ pt. Geral’t: Poslednee želanie; Meč prednaznačeniâ; Krov’ èl’fov; Čas prezreniâ. [Przeł.] E. Vajsbrot. Moskva 2004, wyd. nast. Moskva 2015; wyd. łącznie z przekładami poz. ↑ pt. Krov’ èl’fov; Čas prezreniâ. [Przeł.] E. Vajsbrot. Moskva 2006, wyd. nast.: Moskva, Minsk 2007, tamże 2009, Moskva 2012, 2015; wyd. łączne z przekładami poz. ↑, ↑, ↑ pt. Geral’t; Poslednee želanie; Meč prednaznačeniâ; Krov' èl'fov; Čas prezreniâ. [Przeł.] E.P. Vajsbrot. Moskva 2004, wyd. nast. 2010, 2015, wyd. łączne z poz. ↑ pt. Krol' èl'fov; Čas prezreniâ. [Przeł.] E.P. Vajsbrot. Moskva 2012, wyd. łącznie z przekładami poz. ↑, ↑, ↑, ↑, ↑, ↑ w serii: Ved’mak pt. Poslednee želanie; Meč Prednaznačeniâ; Krov' èl'fov; Čas prezreniâ; Kreŝenie ognem; Bašnâ Lastočki; Vladyčica Ozera. [Przeł.] E. Vajsbrot. Moskva 2015.
rumuński
Vremea dispretului. [Przeł.] C. Fiscutean. Bucureşti 2018.
serbski
Vreme prezira. [Przeł.:] M. Markić, Beograd 2012.
słowacki
Informacja Autora.
Čas opovrhnutia. [Przeł.] K. Chmel. Bratislava 2020.
słoweński
Čas prezira. [Przeł.] K. Pisk. Ljubljana 2023.
szwedzki
Föraktets tid. [Przeł.] T. Håkanson. Stockholm 2020.
turecki
Nefret çağı. [Przeł.] R. Minareci. Wyd. łączne z przekładami poz. ↑, ↑, ↑ pt. Son dilek; Kader kılıcı; Elflerin kanı; Nefret çağı. İstanbul 2018.
ukraiński
Čas pogordi. [Prze.] S.V. Legeza. Harkìv 2016, wyd. 2 tamże 2017, 2022.
węgierski
A megvetés ideje. [Przeł.] V. Szathmáry-Kellermann. Budapest 2013.
włoski
Il tempo della guerra. [Przeł.] R. Belletti. [Milano] 2012, wyd. nast. tamże m.in. 2013, 2014, 2015, 2023.
Adaptacje
telewizyjne
The Witcher. Season 3. Scenariusz: L.S. Hissrich i in. Netflix 2023, adaptacja w formie serialu.
10. Granica możliwości. [Komiks]. Ilustracje: B. Polch. Scenariusz: A. Sapkowski i M. Parowski. Warszawa: Prószyński i S-ka 1995, 48 s. Wyd. nast. tamże 2016. Przedruk zob. poz. ↑, ↑.
Adaptacja opowiadania Granica możliwości [poz. ↑].
11. Oko Yrrhedesa. [Poradnik dla grających w gry fabularne RPG (role-playing game)]. Warszawa: MAG 1995, 310 s. Wyd. 2 tamże 1999.
Przekłady
czeski
Yrrehedesovo oko. [Przeł.] R. Sochor. Ostrava 1995.
12. Świat króla Artura. [Esej]; Maladie. [Opowiadanie]. Warszawa: SuperNOWA 1995, 204 s. Wyd. nast.: wyd. 2 poprawione i uzupełnione 2000, 2021. Wyd. osobne opowiadania Maladie zob. poz. ↑.
Przekłady
angielski
opowiadania Maladie: Maladie. [Przeł.] W. Powaga. W: The Apex Book of World SF. Lexington 2012, przedruk w: The malady and other stories. London 2013.
czeski
opowiadania Maladie; eseju Świat króla Artura: Maladie. Ostrava 1996, Mgické střipky. [Przeł.] J. Komárkova. Ostrava 2002, [wyd.] 2 tamże 2009.
rosyjski
eseju Świat króla Artura: Mir korolja Artura. W: Net zolota v serych gorach. Mir korolja Artura. Kritičeskie stat'i. Bestiarij. [Przeł.] E.P. Vajsbrot. Moskva [2000], wyd. nast. 2002.
opowiadania Maladie: Maladie. [Przeł.] E.P. Vajsbrot. W: Doroga bez vozvrata. Moskva 1999, wyd. nast. 2003, 2017, przedruk w: Vladyčica ozera; Doroga bez vozvrata. Moskva 2001, wyd. nast. tamże 2003, 2005, 2007.
serbski
opowiadania Maladie; eseju Świat króla Artura: Maladi i druge priče. [Przeł.] Z. Perić. Beograd 2016.
włoski
opowiadań Maladie; Świat króla Artura: La strada senza ritorno. [Przeł.] R. Belletti. Milano 2017.
13. Chrzest ognia. [Powieść]. Warszawa SuperNOWA 1996, 333 s. Wyd. nast. tamże: 2000, 2005, 2007, wyd. poprawione i uzupełnione 2014, 2020. Przedruk zob. poz. ↑(Księga 4).
Inne formy wydań
Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta K. Banaszyk. [Warszawa:] Fonopolis 2018, 3 płyty (CD).
Wyd. jako dokument elektroniczny: Warszawa: SuperNOWA 2013, plik w formacie EPUB, MOBI, wyd. nast. tamże 2016.
Stanowi cz. 3 pięcioksięgu wiedźmińskiego, zwanego też Sagą o Wiedźminie; cz. 1, 2, 4, 5 zob. poz. ↑, ↑, ↑, ↑.
Nagrody
Nagroda czytelników pisma „Sfinks” w 1997.
Przekłady
angielski
Baptism of fire. [Przeł.] D. French. London 2015.
bułgarski
Ogneno kr”ŝenie. [Przeł.] V. Valčev. Sofiâ 2010, [wyd.] 2 tamże 2017.
chiński
Informacja Autora.
czeski
Křest ohnem. [Przeł.] S. Komárek. Ostrava 1997, wyd. nast. tamże: 1999, 2002, 2005; Petřvald 2011, [wyd.] 7 2017.
estoński
Informacja Autora.
fiński
Tulikaste. [Przeł.] T. Kärkkäinen. Helsinki 2014.
francuski
Le baptême du feu. [Przeł.] C. Raszka-Dewez, Paris 2010, wyd. nast. tamże 2012.
hiszpański
Bautismo de fuego. [Przeł.] J.M. Faraldo. Madrid 2005, wyd. nast. tamże: 2008, 2010.
japoński
Honō-no senrei. [Przeł.] Y. Kawano. Tōkyō 2018.
koreański
Pul ŭi serye. [Przeł.] J. Lee. Sŏul 2018.
litewski
Krikštas ugnimi. [Przeł.] V. Morkūnas. Kaunas 2006.
niemiecki
Feuertaufe. [Przeł.] E. Simon. Műnchen 2009, wyd. nast. m.in. wyd. 7 tamże 2015.
portugalski
O sangue dos elfos de fogo. [Przeł.] O. Bagińska-Shinzato. São Paulo 2015.
rosyjski
Kreŝenie ognem. [Przeł.] E. Vajsbrot. Moskva 1997, wyd. nast. 2002; wyd. łącznie z przekładem poz. ↑ pt. Kreŝenie ognem; Bašnâ Lastočki. Moskva 2000, wyd. nast.: tamże: 2003, 2006, 2007, 2009, Minsk-Moskva 2011, Moskva 2013; wyd. osobne Moskva 2014; wyd. łączne z przekładami opowiadania Droga, z której się nie wraca [poz. ↑] oraz z przekładami poz. ↑, ↑, ↑, ↑ pt. Ciri; Kreŝenie ognem; Bašnâ Lastočki; Vladyčica Ozera; [Mir Ved'maka:] Doroga bez vozvrata; Čto-to končaetsâ, čto-to načinaetsâ; Bestiarij. [Przeł.] E. Vajsbrot. Moskva 2014; wyd. łącznie z przekładami poz. ↑, ↑, ↑, ↑, ↑, ↑w serii: Ved’mak pt. Poslednee želanie; Meč Prednaznačeniâ; Krov' èl'fov; Čas prezreniâ; Kreŝenie ognem; Bašnâ Lastočki; Vladyčica Ozera. [Przeł.] E. Vajsbrot. Moskva 2015.
serbski
Vatreno krštenje. [Przeł.] M. Markic. Beograd 2012, wyd. nast. tamże: 2014, 2015, 2017.
słowacki
Informacja Autora.
ukraiński
Hreŝennâ vognem. Roman. [Przeł.] S.V. Legeza. Harkìv 2022.
węgierski
Informacja Autora.
włoski
Il battesimo del fuoco. [Przeł.] R. Belletti, [wyd. 3] Milano 2015.
14. Wieża Jaskółki. [Powieść]. Warszawa: SuperNOWA 1997, 428 s. Wyd. nast. tamże: 2001, 2007, 2014, 2016, 2020. Przedruk zob. poz. ↑(Księga 5).
Inne formy wydań
Wyd. jako dokument elektroniczny: Warszawa: SuperNOWA 2013, plik w formacie EPUB.
Stanowi cz. 4 pięcioksięgu wiedźmińskiego, zwanego też Sagą o Wiedźminie; cz. 1-3 i 5 zob. poz. ↑, ↑, ↑, ↑.
Nagrody
Nagroda czytelników pisma „Sfinks” w 1998.
Przekłady
Nadto według informacji autora przekład na słowacki.
angielski
The tower of Swallows. [Przeł.] D. French. London, New York 2016, 2022.
bułgarski
Kulata na lâstovicata. [Przeł.] V. Celčev. Sofiâ 2010, wyd. 2 tamże 2018.
chiński
Yan zhi ta. [Przeł.] Chih-Chun Yeh. Taipei 2016.
Yuyan zhi ta. [Przeł.] Wu Lan, Xiao Long. Chongqing 2020.
czeski
Věž vlaštovky. [Przeł.] S. Komárek. Wyd. 1, 2 Ostrava 1998, wyd. nast.: tamże 2002; Petřvald 2010, Ostrava 2011.
duński
Svaletårnet. [Przeł.] LR.B. Larsen. Kopenhagen 2023.
fiński
Pääskytorni. [Przeł.] T. Kärkkäinen. Helsinki 2020, wyd. jako dokument dźwiękowy tamże 2020, 1 płyta CD (mp3).
francuski
La tour de l'hirondelle. [Przeł.] C. Raszka-Dewez. Paris 2010, wyd. nast. 2012.
hiszpański
La torre de la golondrina. [Przeł.] J.M. Faraldo. Madrid 2006, wyd. nast. tamże: 2008, 2010, 2011; toż Barcelona 2010.
koreański
Chebiŭi t'ap. Ha. [Przeł.] J. Lee. Seul 2019.
litewski
Kregždės bokštas. [Przeł.] V. Morkūnas. Kaunas 2007, wyd. 2 Vilnius 2019.
niderlandzki
De zwaluwentoren. [Przeł.] T. Veenhof. Amsterdam 2106, wyd. 2 tamże 2018.
niemiecki
Der Schwalbenturm. [Przeł.] E. Simon. [Wyd. 1-6 przed. 2016], wyd. 7 München 2016.
portugalski
A torre da andorinha. [Przeł.] O. Bagińska-Skinzato. São Paulo 2016, wyd. nast. 2017.
rosyjski
Bašnâ Lastočki. [Przeł.] E. Vajsbrot. Moskva 1997, wyd. nast.: Moskva 1998, 2002, Minsk-Moskva [2007], Moskva 2007; wyd. łącznie z przekł. poz. ↑ pt. Kreŝenie ognem; Bašnâ Lastočki. Moskva 2000, wyd. nast.: tamże: 2003, 2006, 2007, 2009, 2010, 2013, Minsk-Moskva 2011, Moskva 2013; wyd. łączne z przekładami opowiadania Droga, z której się nie wraca [poz. ↑] oraz poz. ↑, ↑, ↑, ↑ pt. Ciri; Kreŝenie ognem; Bašnâ Lastočki; Vladyčica Ozera; [Mir Ved'maka:] Doroga bez vozvrata; Čto-to končaetsâ, čto-to načinaetsâ; Bestiarij. [Przeł.] E. Vajsbrot. Moskva 2014; wyd. osobne Moskva 2015, 2018; wyd. łącznie z przekładami poz. ↑, ↑, ↑, ↑, ↑, ↑ w serii: Ved’mak pt. Poslednee želanie; Meč Prednaznačeniâ; Krov' èl'fov; Čas prezreniâ; Kreŝenie ognem; Bašnâ Lastočki; Vladyčica Ozera. [Przeł.] E. Vajsbrot. Moskva 2012, wyd. nast. tamże 2015.
rumuński
Turnul randunicii. [Przeł.] C. Fiscutean. Bucureşti 2020.
serbski
Lastavičja kula. [Przeł.] Z. Lutovac. Beograd 2013.
słowacki
Informacja Autora.
tajski
H̄xkhxy nāngxæ̀n. [Przeł.] T. Poothong. Krung Thēp 2022.
turecki
Kırlangıç Kulesi. [Przeł.] R. Minareci. Istanbul 2019.
węgierski
Fecske-torony. [Przeł.] P. Hermann. Budapest 2022.
włoski
La torre della rondine. [Przeł.] R. Belletti. [Milano] 2015.
15. Pani Jeziora. [Powieść]. Warszawa: SuperNOWA 1999, 520 s. Wyd. nast. tamże: 2004, 2007, 2011, 2012, 2016, 2020. Przedruk zob. poz. ↑(Księga 6).
Inne formy wydań
Wyd. jako dokument elektroniczny: Warszawa: SuperNOWA 2013, plik w formacie EPUB, MOBI.
Stanowi cz. 5 pięcioksięgu wiedźmińskiego, zwanego też Sagą o Wiedźminie; cz. 1-4 zob. poz. ↑, ↑, ↑, ↑.
Nagrody
Nagroda czytelników pisma „Sfinks” w 2000.
Przekłady
angielski
The lady of the lake. [Przeł.] D. French. London, New York 2016, wyd. nast. tamże 2017.
białoruski
Vladyčica ozera. [Przeł.] E. Vajsbrot. Minsk 1999.
bułgarski
Gospodarkata na ezeroto. [Przeł.] V. Velčev. Sofiâ 2010, 2018.
chiński
Hu zhi zhu. [Przeł.] Yeh Chih-Chun. Taipei 2018.
Hu zhong nüshi. [Przeł.] Wu Lan, Xiao Long yi. Chongqing 2019, 2020.
chorwacki
Gospodarica jezera. [Przeł.] M. Martić. Zagreb 2020.
czeski
Paní jezera. Pátá část ságy o zaklínači. [Przeł.] S. Komárek. Ostrava 2000, wyd. nast.: tamże 2005; Petřvald 2012, 2022.
fiński
Järven neito. [Przeł.] T. Kärkkäinen. Helsinki 2016.
francuski
La dame du lac. [Przeł.] C. Raszka-Dewez. Paris 2011, wyd. nast.: tamże 2012; Paris-Bragelonne 2013, wyd. 4 Paris 2020.
hiszpański
La dama del lago. [Przeł.] J.M. Faraldo. T. 1-2. Madrid 2009-2010, wyd. w 1 t. tamże 2011; wyd. inne Barcelona 2010.
koreański
Hosuŭi yŏin. Ha. [Przeł.] J. Lee. Seul 2022.
litewski
Ežero valdovė. [Przeł.] V. Morkūnas. Kaunas 2007, wyd. jako dokument elektroniczny Vilnius 2020.
niderlandzki
De Vrouwe van het Mee. [Przeł.] T. Veenhof. Amsterdam 2020.
niemiecki
Die Dame vom See. [Przeł.] E. Simon. München 2011, wyd. nast. m.in. wyd. 6 München 2016.
perski
Bânū-ye daryâčeh. [Przeł.] Sīnâ Ṭâvosī Masrūr. Tehran 2021.
portugalski
A senhora do lago. [Przeł.] O. Bagińska-Shinzato. São Paulo 2017.
rosyjski
Vladyčica Ozera. [Przeł.] E. Vajsbrot. Minsk 1999, wyd. nast.: Moskva 2005, tamże: 2010, 2011; wyd. łącznie z przekładem wyboru opowiadań pt. Vladyčica ozera; Doroga bez vozvrata. [Przeł.] E. Vajsbrot. Moskva 2001, wyd. nast.: Moskva 2003, 2005, Moskva-Minsk 2007, tamże: 2009, 2011; wyd. łączne przekładu opowiadania Droga, z której się nie wraca [poz. ↑] oraz poz. ↑, ↑, ↑, ↑pt. Ciri; Kreŝenie ognem; Bašnâ Lastočki; Vladyčica Ozera; [Mir Ved'maka:] Doroga bez vozvrata; Čto-to končaetsâ, čto-to načinaetsâ; Bestiarij. [Przeł.] E. Vajsbrot. Moskva 2008, wyd. nast. tamże 2010, 2011, 2012, 2014, 2015, 2016; wyd. łącznie z przekładami poz. ↑, ↑, ↑, ↑, ↑, ↑ w serii: Ved’mak pt. Poslednee želanie; Meč Prednaznačeniâ; Krov' èl'fov; Čas prezreniâ; Kreŝenie ognem; Bašnâ Lastočki; Vladyčica Ozera. [Przeł.] E. Vajsbrot. Moskva 2012, wyd. nast. tamże 2014, 2015.
rumuński
Domnița Lacului. [Przeł.] C. Fiscutean. Bucureşti 2021.
serbski
Gospodarica Jezera. [Przeł.] Z. Lutovac. Beograd 2013.
słowacki
Pani jazera. [Przeł.] K. Chmel. Praha 2017.
szwedzki
Damen i sjön. [Przeł.] I. Grönberg. Stockholm 2021, wyd. jako dokument elektroniczny tamże 2021.
tajski
Th̀ān h̄ỵing h̄æ̀ng thales̄āb. [Przeł.] T. Poothong. Krung Thēp 2023.
turecki
Gölün Hanımı. [Przeł.] R. Minareci. Istanbul 2020.
ukraiński
Volodarka ozera. [Przeł.] S.V. Legeza. Harkìv 2017 , wyd. 2 tamże 2022.
węgierski
Vaják. 7. A tó úrnője. [Przeł.] P. Hermann. Budapest 2017, wyd. nast. 2020.
włoski
La signora del Lago. [Przeł.] R. Belletti. Milano 2015.
16. Coś się kończy, coś się zaczyna. [Opowiadania]. Warszawa: SuperNOWA 2001, 299 s. Przedruk zob. poz. ↑(t. 2).
Zawartość
Droga, z której się nie wraca [poz. ↑]; Muzykanci; Tandaradei!; W leju po bombie; Coś się kończy, coś się zaczyna; Bitewny pył; Złote popołudnie; Zdarzenie w Mischief Creek.
Przekłady
bułgarski
Neŝo priklûčva, neŝo započva. [Przeł.] V. Velčev. Sofiâ 2011.
czeski
Tandaradei. [Przeł.] D. Chmelar [i in.]. Ostrava 1994; wyd. łączne z przekładem poz. ↑ pt. Zaklinač. 2. Meč osudu. [Przeł.] S. Komárek, J. Komárkova. Ostrava 2000, wyd. pt. Meč osudu; Zaklínač II. [Przeł.] J. Pilch, S. Komárek. Petřvald 2011; wyd. łączne z przekładem poz. ↑ pt. Magické strípky. [Przeł.:] S. Komárkova, J. Pilch. Ostrava 2002, wyd. nast. 2009.
hiszpański
Camino sin retorno. [Przeł.] J.M. Faraldo. Madrid 2007, wyd. nast. 2010; wyd. osobne przekładu opowiadania Złote popołudnie: La tarde dorada [Przeł.] J. M. Faraldo. Madrid 2004.
niemiecki
Etwas endet, etwas beginnt. [Przeł.] E. Simon. München 2012.
rosyjski
Doroga bez vozvrata. W: Doroga bez vozvrata; Čto-to končaetsja, čto-to načinaetsja; Muzykanty; Zolotoj polden’; Maladie; Mir korolja Artura; Kritičeskie stat'i. Moskva 1999; wyd. łączne z opowiadaniem Droga, z której się nie wraca [poz. ↑] pt. Doroga bez vozvrata. [Przeł.] E.P. Vajsbrot. Moskva 2003, wyd. łączne przekładu opowiadania Droga, z której się nie wraca [poz. ↑] oraz poz. ↑, ↑, ↑, ↑ pt. Ciri; Kreŝenie ognem; Bašnâ Lastočki; Vladyčica Ozera; [Mir Ved'maka:] Doroga bez vozvrata; Čto-to končaetsâ, čto-to načinaetsâ; Bestiarij. [Przeł.] E. Vajsbrot. Moskva 2014.
opowiadań Zdarzenie w Mischief Creek; W leju po bombie; Bitewny pył pt. Slučaj v Misčif-Krik; V voronke ot bomby; Boevoj pyl. [Przeł.] E. Vajsbrot, opowiadania Tandaradei! pt. Tandaradaj! [Przeł.] E. Barzova. W: Pol’skaâ fèntezi. Moskva 2002.
17. Rękopis znaleziony w Smoczej Jaskini. Kompendium wiedzy o literaturze fantasy. Warszawa: SuperNOWA 2001, 238 s. Wyd. 2 uzupełnione tamże 2011.
Zawartość
Od autora słów i liczb kilka; Historia gatunku, czyli jak to tam z tą fantasy było; Fantasy – czym jest? A czym nie jest?; Ci, bez których nie byłoby niczego; Interludium. Rzecz o Wielkim Konflikcie, czyli rozprawa o ptakach, które we własne gniazdo nakakać się nie wahają; Terminy i pojęcia; Subgatunki subgatunku; Cykle i seriale; Materia magica, czyli Mały Magiczny Leksykon Alfabetyczny; Bohater naszych czasów, czyli o bohaterach i bohaterkach fantasy garść przemyśleń; Bestiariusz Sapkowskiego; Stwory świata, mroku, półmroku i ciemności; Nagrody i odznaczenia, czyli co się w fantasy podoba jurorom; Kanon; Fantasy timeline, czyli fantastyczna chronologia wieku.
18. Wiedźmin. [Komiks]. T. 1. Grafika: B. Polch. Ilustracje: D. Polch. Scenariusz: M. Parowski i A. Sapkowski. Warszawa: Prószyński i S-ka 2001, 148 s. Wyd. nast. poprawione łącznie z poz. ↑ tamże 2015.
Wydanie albumowe poz. ↑, ↑, ↑.
19. Wiedźmin. [Komiks]. T. 2. Ilustracje: B. Polch. Scenariusz: A. Sapkowski i M. Parowski. Warszawa: Prószyński i S-ka 2001, 148 s. Wyd. nast. poprawione łącznie z poz. ↑ tamże 2015.
Wydanie albumowe poz. ↑, ↑, ↑.
20. Wiedźmin (komplet – 7 ksiąg w 6 tomach). Warszawa: SuperNOWA 2001, 286, 342 +295 +319 + 333 + 428 +520 s. Wyd. nast. tamże 2008.
Wyd. w formie box set.
Zawartość
Księga 1: Ostatnie życzenie [poz. ↑]; Miecz przeznaczenia [poz. ↑], − Księga 2: Krew elfów [poz. ↑], − Księga 3: Czas pogardy [poz. ↑], − Księga 4: Chrzest ognia [poz. ↑], − Księga 5: Wieża Jaskółki [poz. ↑], − Księga 6: Pani jeziora [poz. ↑].
21. Narrenturm. [Powieść]. Warszawa: SuperNOWA 2002, 593 s. Wyd. inne Warszawa: Świat Książki 2003, 593 s. Wyd. nast. zob. poz. ↑.
Reprodukcja cyfrowa w cBN Polona.
Stanowi cz. 1 cyklu pt. Trylogia husycka; cz. 2, 3 zob. poz. ↑, ↑.
Nagrody
Nagroda Fandomu Polskiego im. J.A. Zajdla, przyznana na konwencie Polcon (2003) i nominacja do Nagrody Literackiej Nike (2004).
Przekłady
angielski
The tower of fools. [Przeł.] D. French. London 2020.
bułgarski
Kulata na šutovete. [Przeł.] V. Velčev. Sofiâ 2020.
czeski
Narrenturm. [Przeł.] S. Komárek. Ostrava 2003, wyd. 2 tamże 2005.
fiński
Narrenturm. 1-2. [Przeł.] T. Kärkkäinen. Helsinski 2018-2019, wyd. jako dokument elektroniczny.
francuski
La tour des fous. [Przeł.] L. Waleryszak. Paris 2020.
hiszpański
Narrenturm. [Przeł.] J.M. Faraldo. Madrid 2009.
litewski
Kvailių bokštas. [Przeł.] K. Uscila. Vilnius 2023, wyd. jako dokument elektroniczny.
niemiecki
Narrenturm. [Przeł.] B. Samborska. München 2005, wyd. nast. m.in. wyd. 3 tamże 2006, 2009, 2012.
portugalski
A torre dos loucos. [Przeł.] O. Bagińska-Shinzato. Porto Salvo 2022.
rosyjski
Bašnâ šutov. [Przeł.] E. Vajsbrot. Moskva 2004, [2006]; wyd. nast. Moskva, Minsk [2007], 2008; wyd. łącznie z poz. ↑, ↑ pt. Bož'i voiny: Bašnâ šutov; Bož'i toiny; Svet večnyj. [Przeł.:] E. Vajsbrot, V. Flâk. Moskva 2014.
rumuński
Turnul nebunilor. [Przeł.] A.I. Ionescu. București 2022.
serbski
Kula ludaka. [Przeł.] Z. Perić. Beograd 2017.
słowacki
Veža bláznov. [Przeł.] K. Chmel. Bratislava 2003, 2019.
ukraiński
Veža blazniv. [Przeł.] A. Porytko. Kiïv 2006, 2019.
węgierski
Narrenturm. Bolondok tornya. [Przeł.] P. Hermann. Budapest 2020.
Adaptacje
radiowe
Narrenturm. Pierwsza część słynnej Trylogii husyckiej. Scenariusz i reżyseria: J. Kukuła. Czyta K. Gosztyła i in. Warszawa: Polskie Radio 2009, 3 płyty (CD), wyd. 2 2012.
22. Opowieści o wiedźminie. T. 1-2. [Opowiadania]. Warszawa: Libros 2002, 335 + 373 s.
Zawartość
T. 1: opowiadania z tomów Wiedźmin [poz. ↑] oraz Ostatnie życzenie [poz. ↑]. – T. 2: opowiadania z tomu Miecz przeznaczenia [poz. ↑] oraz: Coś się kończy, coś się zaczyna [poz. ↑].
23. Boży bojownicy. [Powieść]. Warszawa: SuperNOWA 2004, 588 s. Wyd. inne Warszawa: Bertelsmann Media 2005, 587 s. Wyd. nast. zob. poz. ↑.
Inne formy wydań
Reprodukcja cyfrowa w cBN Polona.
Wyd. jako dokument elektroniczny: Warszawa: audioteka.pl, plik w formacie mp3.
Stanowi cz. 2 cyklu pt. Trylogia husycka; cz. 1, 3 zob. poz. ↑, ↑.
Nagrody
Nagroda „As Empiku” w lutym 2005, nagroda czytelników pisma „Sfinks” w 2005.
Przekłady
angielski
Warriors of God. [Przeł.] D. French. London 2021.
bułgarski
Boži voini. [Przeł.]. V. Velčev. Sofiâ 2022.
czeski
Boží bojovníci. [Przeł.] S. Komárek. Ostrava 2005, wyd. 2 Petřvald 2010.
fiński
Herran soturit. 1-2. [Przeł.] T. T. Kärkkäinen. Helsinki 2020-2021, wyd. jako dokument elektroniczny.
francuski
Les guerriers de Dieu. [Przeł.] L. Waleryszak. Paris 2021.
hiszpański
Los guerreros de Dios. [Przeł.] J. M. Faraldo. Madrid 2012.
niemiecki
Gottesstreiter. [Przeł.] E. Simon. München 2006, wyd. nast. tamże 2010.
rosyjski
Boži voiny. [Przeł.] E. Vajsbrot. Moskva 2006, wyd. nast. tamże 2015, wyd. łącznie z poz. ↑, ↑ pt. Bož'i voiny: Bašnâ šutov; Bož'i toiny; Svet večnyj. [Przeł.:] E. Vajsbrot, V. Flâk. Moskva 2014.
serbski
Božji ratnici. [Przeł.] Z. Perić. Beograd 2018.
słowacki
Boží bojovníci. [Przeł.] K. Chmel. Bratislava 2005.
ukraiński
Boži voini. [Przeł.] A. Poritko. Kiïv 2007, wyd. 2 Harkìv 2019.
węgierski
Isten harcosai. [Przeł.] P. Hermann. Budapest 2021.
Adaptacje
radiowe
Reżyseria: A. Jarski. Polskie Radio 2005.
24. Historia i fantastyka. [Wywiad-rzeka; rozmawiał:] S. Bereś. Warszawa: SuperNOWA 2005, 285 s.
Przekłady
rosyjski
Istoria i fantastika. [Przeł.] E. Vajsbrot. Moskva 2007.
25. Lux perpetua. [Powieść]. Warszawa: SuperNOWA 2006, 560 s. Wyd. nast. Warszawa: Świat Książki − Bertelsmann Media 2008. Przedruk zob. poz. ↑.
Inne formy wydań
Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta zespół aktorów. Warszawa: SuperNOWA 2013, płyta CD.
Stanowi cz. 3 cyklu pt. Trylogia husycka, cz. 1, 2 zob. poz. ↑, ↑.
Nagrody
Nagroda czytelników pisma „Sfinks” w 2007.
Przekłady
angielski
Light perpetual. [Przeł.] D. French. London 2022, wyd. jako dokument elektroniczny New York 2022.
czeski
Lux perpetua. [Przeł.] S. Komárek, J. Komárkova. Ostrava 2008, wyd. 2 tamże 2010.
fiński
Lux perpetua. 1-2. [Przeł.] T. Kärkkäinen. Helsinski 2022, wyd. jako dokument elektroniczny.
hiszpański
Lux perpetua. [Przeł.] F. Otero Macias. Madrid 2016.
niemiecki
Lux perpetua. [Przeł.] B. Samborska. Műnchen 2007, wyd. nast. tamże 2011, wyd. łączne z poz. ↑, ↑ pt. Narrenturm; Gottesstreiter; Lux perpetua. [Przeł.] B. Samborska. München 2017.
rosyjski
Svet večnyj. [Przeł.] V. Flâk. Moskva 2010, wyd. łącznie z poz. ↑, ↑ pt. Bož'i voiny: Bašnâ šutov; Bož'i toiny; Svet večnyj. [Przeł.:] E. Vajsbrot, V. Flâk. Moskva 2014.
serbski
Lux perpetua. [Przeł.] Z. Perić. Beograd 2018.
słowacki
Svetlo večné. [Przeł.] K. Chmel. Bratislava 2007, 2020.
ukraiński
Lux perpetua. [Przeł.] A. Poritko. Kiïv 2007, wyd. 2 Harkìv 2019.
węgierski
Lux perpetu. Örök fény. [Przeł.] P. Hermann. Budapest 2022.
26. Maladie. [Opowiadanie]. Ilustracje: D. Matuszak. Kraków: Atropos 2006, 51 s. Por. poz. ↑.
Wydanie bibliofilskie.
27. Trylogia husycka. T. 1-3. Warszawa: SuperNOWA 2007, 1744 s. Wyd. nast. tamże 2020.
Reprodukcja cyfrowa w cBN Polona.
Wyd. w formie box set.
Zawartość
Narrenturm [poz. ↑], Boży bojownicy [poz. ↑], Lux perpetua [poz. ↑].
28. Żmija. [Powieść]. SuperNOWA 2009, 237 s.
Inne formy wydań
Wyd. jako dokument elektroniczny: Warszawa: Supernowa 2013, plik w formacie EPUB, MOBI.
Przekłady
Nadto według informacji autora przekład na hiszpański.
czeski
Zmije. [Przeł.] S. Komárek. Petřvald 2011.
rosyjski
Zmeâ. [Przeł.] V. Flâk. Moskva 2011.
29. Maladie i inne opowiadania. Warszawa: SuperNOWA 2012, 356 s. Wyd. 2 tamże 2020, 407 s.
Zawiera opowiadania z poz. ↑, Maladie [↑] i Spanienkreuz, opublikowane w „Nowa Fantastyka” 2007 nr 4.
Przekłady
węgierski
opowiadań Droga, z której się nie wraca; Muzykanci; Tandaradei!; W leju po bombie; Złote popołudnie; Zdarzenie w Mischief Creek; Spanienkreuz; Maladie pt. Maladie és más történetek. [Przeł.] P. Hermann. Budapest 2022.
30. Sezon burz. [Powieść]. Warszawa: SuperNOWA 2013, 404 s. Wyd. 2 tamże 2020.
Inne formy wydań
Wyd. jako dokument elektroniczny: Warszawa: SuperNOWA 2013, plik w formacie EPUB.
Przekłady
angielski
Season of storms. [Przeł.] D. French. London, New York 2018, wyd. nast. tamże 2022.
bułgarski
Sezon”t na burite. [Przeł.] V. Velčev. Sofiâ 2017.
chiński
Fengbao jijie. [Przeł.] Wu Lan, Xiao Long. Chongqing 2022.
chorwacki
Sezona oluja. [Przeł.] M. Martić. Zagreb 2021.
czeski
Bouřková sezóna. Román o Geraltovi. [Przeł.] S. Komárek. Petřvald 2015.
fiński
Myrskykausi. [Przeł.] T. Kärkkäinen. Helsinki [2017], wyd. jako dokument elektroniczny tamże 2017.
francuski
La saison des orages. Une aventure du sorceleur. [Przeł.] C. Raszka-Dewez. Paris 2015, 2019, 2023; wyd. łącznie z poz. ↑, ↑pt. Sorceleur. [Przeł.] L. Dyèvre, A. Dayet, C. Raszka-Dewez. Paris 2017.
hiszpański
Estación de tormentas. [Przeł.] F. Otero Macias. Madrid 2015, wyd. nast. tamże 2017.
litewski
Audrų sezonas. [Przeł.:] V. Dekšnys, V. Morkūnas. Vilnius 2023, wyd. jako dokument elektroniczny tamże 2023.
niderlandzki
Het Seizoen van Stormen. [Przeł.] T. Veenhof. Amsterdam 2017, wyd. nast. tamże 2020.
niemiecki
Zeit des Sturms. [Przeł.] E. Simon. München 2015; wyd. jako dokument elektroniczny łącznie z poz. ↑, ↑pt. Der letzte Wunsch; Zeit des Sturms; Das Schwert der Vorsehung. [Przeł.] E. Simon. München 2017, plik w formacie EPUB.
perski
Faṣl-e ṭūfânhâ. [Przeł.] Sīnâ Ṭâvosī Masrūr. Tehran 2021.
portugalski
Tempo de tempestade. [Przeł.] O. Bagińska-Shinzato. São Paulo 2019, wyd. nast. tamże 2021, wyd. jako dokument elektroniczny tamże 2019.
rosyjski
Sezon groz. [Przeł.] S.V. Legeza. Moskva 2015, 2016, wyd. nast.: Harkìv 2017, 2018, także wersja online 2017, 2018.
rumuński
Anotimpul furtunilor. [Przeł.] M. Fiscutean. București 2021.
serbski
Sezona oluja. Uvodna knjiga Sage o vešcu. [Przeł.] Z. Lutovac. Beograd 2014, wyd. nast. tamże: 2015, 2017.
słowacki
Búrková sezóna. [Przeł.] K. Chmel. Praha 2018, 2022, wyd. jako dokument elektroniczny 2018.
szwedzki
Ovädrens tid. [Przeł.] T. Håkanson. Stockholm 2021, wyd. jako dokument elektroniczny 2021.
ukraiński
Sezon groz. Roman. [Przeł.] S.V. Legeza. Harkìv 2021, wyd. nast. tamże 2022.
węgierski
Vaják. 8, Viharidő. [Przeł.] P. Hermann. Budapest 2018, 2020.
włoski
La stagione delle tempeste. [Przeł.] R. Belletti. Milano 2016, 2020.
Adaptacje
radiowe
Reżyseria: J. Kukuła. Czytają: K. Gosztyła, K. Banaszyk, H. Talar, K. Gorczyca, A. Dereszowska, S. Pacek, A. Ferency. [Warszawa:] Fonopolis 2015, 3 płyty CD.
31. Wiedźmin. [Komiks]. Ilustracje: B. Polch. Scenariusz: M. Parowski, A. Sapkowski. Warszawa: Prószyński i S-ka 2022, 311 s.
Kolekcjonerskie wydanie komiksu, poz. ↑, ↑, ↑, ↑, ↑.
Adaptacje twórczości autora
teatralne
• Z. Szczerek: Wiedźmin. Turbolechita. „Dialog” 2019 nr 4. Prapremiera: Reżyseria: P. Sieklucki. Warszawa, Teatr Nowy Proxima 2019.
Komputerowe gry fabularne, tekstowe, internetowe i karciane, powstałe w 2001-2011 z inspiracji cyklem opowieści o wiedźminie, m.in.
• Wiedźmin. Gra wyobraźni. Wersja podstawowa wg Andrzeja Sapkowskiego: M. Marszalik i in. Autorzy przygody: T. Kreczmar i A. Miszkurka. Materiał dodatkowy: C. Czyżewski i in. Warszawa: MAG 2001, 106 s.
• Witcher. [Gra komputerowa]. Oprac. Studio CD Projekt RED. Warszawa: Atari 2007, edycja rozszerzona 2008.
• [Witcher-2] Wiedźmin-2: Zabójcy Królów. [Gra komputerowa]. Oprac. Studio CD Projekt RED. Warszawa: Atari 2011.
• [Witcher-3] Wiedźmin-3: Dziki Gon. [Gra komputerowa]. Oprac. CD Projekt RED. Warszawa: Atari 2015.
• [Witcher-3] Wiedźmin-3: Serca z kamienia. [Gra komputerowa]. Oprac. CD Projekt RED. Warszawa: Atari 2015.
Dodatek do poz. ↑.
• [Witcher-3] Wiedźmin-3: Krew i wino. [Gra komputerowa]. Oprac. CD Projekt RED. Warszawa: Atari 2016.
Dodatek do poz. ↑.
• [Gwent: The Witcher Card Game] Gwint: Wiedźmińska Gra karciana. Oprac. CD Projekt RED. Warszawa: Atari 2018.
• The Witcher Role-Playing Game. Autorzy: C. Pondsmith, L. Pondsmith. Waszyngton; Warszawa: R. Talsorian Games, CD Project RED 2018, 336 s.
• The Witcher RPG: A Book of Tales. Autorzy: J. Hutt, L. Evans, S. Thompson, C. Pondsmith. Waszyngton; Warszawa: R. Talsorian Games, CD Project RED 2021, 174 s.
Dodatek do poz. ↑.
• The Witcher RPG: A Tome of Chaos. Autorzy: C. Pondsmith, L. Pondsmith, J. Hutt, L. Evans, S. Goudreault, SMiki Lorebringer. Waszyngton; Warszawa: R. Talsorian Games, CD Project RED 2021, 214 s.
Dodatek do poz. ↑.
Omówienia i recenzje
• Ankiety dla IBL PAN 2013, 2014.
Wywiady
• Jak być kochanym. Rozm. M. Łukaszewicz. „Nowe Książki” 1995 nr 10.
• Gra z konwencją. Rozm. A. Katrynicz. „Tygodnik Solidarność” 1998 nr 23.
• Każda literatura jest fantastyczna. Rozm. E. Likowska. „Przegląd Tygodniowy” 1999 nr 30.
• Światy zamknięte, światy otwierane. Rozm. M. Kamykowa, T. Lewandowski. „Magazyn Literacki” 1999 nr 11.
• Towar bardzo nietypowy. Rozm. B. Torański. „Rzeczpospolita” 1999 nr 129.
• Nie strzelać do Czerwonego Kapturka. Rozm. D. Materska. „Polityka” 2000 nr 49.
• Najpierw było słowa. Pisarze o adaptacjach. Rozm. I. Cegiełkówna. „Kino” 2001 nr 7/8 [dot. ekranizacji cyklu opowieści o wiedźminie].
• Soczewica tylko dla swoich. Rozm. W. Orliński. „Gazeta Wyborcza” 2002 nr 107 dod. „Duży Format” nr 1.
• Wiedźmin i historia. Rozm. A. Brzozowski. „Mówią Wieki” 2002 nr 1.
• Pisałem od zawsze. Rozm. D. Nowicka. „Nowa Trybuna Opolska” 2003 nr 255.
• Denerwują mnie odrzwia. „Dziennik Polski” 2004 nr 260 [dot. m.in.: Boży bojownicy].
• Książce grozi katastrofa. „Gazeta Wyborcza” 2004 nr 55.
• Mam trochę talentu. Rozm. M. Walusiak. „Dzień Dobry” 2004 nr 73.
• Nie jestem skandalistą. „Empik News” 2004 nr 5.
• Pisarstwa nie ma bez erudycji. Rozm. P. Cierniewski. „Dekada Literacka” 2004 nr 5/6.
• Prawda fantasy. Rozm. S. Bereś. „Nowa Fantastyka” 2004 nr 12.
• Stylizacja na zgorzknienie. „Lampa” 2004 nr 11.
• Nie jestem, jak się okazuje, autorem książek wagonowych. Rozm. B. Zielińska. „Cogito” 2005 nr 6.
• Układałem puzzle. Rozm. M. Frenkiel. „Gazeta Krakowska” 2005 nr 133.
• Wiedźmin w drodze na Łomianki. Rozm. M. Czubaj. „Polityka” 2006 nr 51/52.
• Historykom wara od literatury. Rozm. D. Nowicka. „Nowa Trybuna Opolska” 2007 nr 40.
• Nie jestem autorytetem. Rozm. A. Góra. „Gazeta Krakowska” 2007 nr 139, toż „Dziennik Zachodni” 2007 nr 106.
• Światłość wiekuista. Rozm. S. Bereś. „Nowa Fantastyka” 2007 nr 2.
• Nie prawię kazań, piszę. Rozm.: M. Sterlingow, M. Wąs. „Gazeta Wyborcza” 2009 nr 242 [dot.: Żmija].
• Z fantasy jest jak z martini. Rozm. P. Kofta. „Dziennik Gazeta Prawna” 2009 nr 208 [dot.: Żmija].
• 12 inspiracji… Andrzej Sapkowski. „Forbes” 2010 nr 2.
• Inaczej niż Lem. Rozm. P. Kitrasiewicz. „Wyspa” 2010 nr 3.
• Taka jest wojna. Rozm. B. Mitkowska. „VIP. Polityka biznesu” 2010 nr 1.
• Nie nęci mnie bycie pieczarką. „Nowa Fantastyka” 2011 nr 6.
• Daję czytelnikom przyjemność. Rozm. A.J. Dudek. „Polska” 2012 nr 32.
• Film, gra i nowy wiedźmin. Dlaczego fantasy nie pisze się w czarnej szacie i spiczastym kapeluszu? Rozm. J. Krywko. „Gazeta Wyborcza” 2012 nr 280.
• Zdolność fantazjowania wcale nie jest sprzeczna z racjonalizmem. „Gazeta Wrocławska” 2012 nr 101.
• Fantasy jest jak martini. Rozm. M. Wojtczuk. „Gazeta Wyborcza” 2013 nr 261 [dot. m.in.: Sezon burz].
• Następne pytanie proszę. Rozm. M. Cieślik. „Rzeczpospolita” 2013 nr 297.
• Andrzej Sapkowski. Rozm. D. Subbotko. „Książki. Magazyn do czytania” 2015 nr 3.
• Twórcy adaptacji mają nieograniczone prawo swobody. Rozm. M. Zwierzchowski. „Nowa Fantastyka” 2019 nr 12.
• Zalecałbym wyzbyć się megalomanii. Rozm. R. Czyż i D. Szymborska. „Gazeta Wyborcza” 2020 nr 32.
• Smoki, elfy i prawa kobiet. Rozm. M. Zwierzchowski. „Polityka” 2021 nr 34.
• Andrzej Sapkowski. 35 lat po publikacji „Wiedźmina”. Rozm. M. Zwierzchowski. „Nowa Fantastyka” 2022 nr 1.
Zob. też Twórczość poz. ↑.
Słowniki i bibliografie
• P. DĄBEK: Andrzej Sapkowski. W: Słownik literatury popularnej. Wrocław 1997.
• Literatura polska XX wieku. T. 2. Warszawa 2000 (D. Nowacki).
• Andrzej Sapkowski: bibliografia przedmiotowa. Oprac. M. Boszczyk. Kielce, styczeń 2006. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 12 grudnia 2013].
Ogólne
Książki
• Andrzej Sapkowski. [Wstęp:] D. Nowacki. Przeł. U. Kiermeier. E. Simon. Kraków: Villa Decius . Arbeitsgruppe Literatur Polska [1999], 27 s.
• M. SZELEWSKI: Nazewnictwo literackie w utworach Andrzeja Sapkowskiego i Nika Pierumowa. Toruń: Wydawnictwo A. Marszałek 2003, 187 s.
• K. KACZOR: Geralt, czarownice i wampir. Recykling kulturowy Andrzeja Sapkowskiego. Gdańsk: słowo/obraz terytoria 2006, 211 s.
• M. ROSZCZYNIALSKA: Sztuka fantasy Andrzeja Sapkowskiego. Problemy poetyki. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego 2009, 215 s.
• E. ŻUKOWSKA: Mitologie Andrzeja Sapkowskiego. Gdańsk: Gdański Klub Fantastyki 2011, 146 s.
• K. GAWLIŃSKA: Ciri. Schemat inicjacji szamańskiej w konstrukcji postaci z sagi Andrzeja Sapkowskiego. Łódź: Frodo 2018, 48 s., Teksty w Kulturze, t. 2.
• P. ŻOŁĄDŹ: Potworność i krytyka. Studia o cyklu wiedźmińskim Andrzeja Sapkowskiego. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas 2018, 295 s.
• A. FLAMMA: „Wiedźmin”. Historia fenomenu. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie 2020, 503 s.
• J. BRETON: „The witcher”, un monde de légendes. Romans, jeux vidéo, séries. Paris: Bragelonne 2023, 346 s. Bragelonne Essais.
Artykuły
• M. PAROWSKI: Wiedźmin Geralt jako podróżnik w czasie. „Nowa Fantastyka” 1991 nr 12; polemika: P. BRAITER: Polemika o metodzie (krytycznej). „Fenix” 1992 nr 5.
• A. DAJBOR: Futrzarska fantazja. „Gazeta Wyborcza” 1994 nr 2 dod. „Gazeta o Książkach”.
• D. MATERSKA, E. POPIOŁEK: Trzy gry Andrzeja Sapkowskiego. „Nowa Fantastyka” 1994 nr 8.
• B. CHACIŃSKI: Wiedźmin a sprawa polska. „Życie Warszawy” 1995 dod. „Ex Libris” nr 71.
• J. INGLOT: Książki pokupne. „Odra” 1995 nr 12.
• A.K. WAŚKIEWICZ: Geralt wnuk Conana. „Wiadomości Kulturalne” 1995 nr 28.
• M. PŁACHECKI: Dekada szczura. Nieromantyczny obraz Polaków. „Polityka” 1996 nr 28 [dot. też powieści E. Redlińskiego i A. Zaniewskiego].
• R. KLEMENTOWSKI: Czas podagry. „Nowa Fantastyka” 1997 nr 4.
• M. SZPAKOWSKA: Budowniczowie. „Twórczość” 1997 nr 7 [dot. też twórczości S. Lema].
• J. SIERADZKI: Wiedźmin, potwory i ludzie. „Polityka” 1998 nr 3.
• M. BEYLIN: Próby korekcyjne. „Dialog” 1999 nr 8.
• A. FULIŃSKA: Baśń, która ocala. „Tygodnik Powszechny” 1999 nr 29.
• J. SIERADZKI: Geralt, wróć. „Polityka” 1999 nr 12.
• M. BĄK: Klasówka z wiedźmina. „Życie” 2001 nr 269.
• N. LEMANN: Literatura arturiańska w twórczości Andrzeja Sapkowskiego, czyli wszystkie drogi prowadzą do Kamelotu. „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi” 2001 nr 6.
• K. SOBCZAK: Zawód: pisarz perfekcyjny. „Profit – Gospodarka bez tajemnic” 2001 nr 12.
• S. TRUCHAN: Rudolf Valentino w formacie A5. „Akant” 2001 nr 13 [o popularności cykli powieściowych o Harrym Potterze i wiedźminie; dot. też: Narrenturm].
• T. ZIEJA: As polskiej fantasy. „Nowy Dziennik”, Nowy Jork 2001 nr z 12 dod. „Przegląd Polski”.
• M. ŻUROWSKI: Bufon czy wiedźmin? „Trybuna” 2001 nr 263.
• M. GOŁĄB: Czytelnik jest władcą. „Życie” 2002 nr 31.
• M. GUMKOWSKI: Fenomen wiedźmina. O książkach Andrzeja Sapkowskiego. „Res Publica Nowa” 2002 nr 1.
• K. KACZOR: Wampir Regis – najlepszy przyjaciel Geralta. Metamorfozy wampira. „Acta Universitatis Wratislaviensis. Literatura i Kultura Popularna” 2002 nr 10.
• G. SZCZEPANIAK: Podróże w krainie wyobraźni, czyli świat wiedźmina Geralta. „Studium” 2002 nr 1.
• M. SZYMCZAK: Sakralizacja i desakralizacja rzeczywistości w opowiadaniach o wiedźminie oraz w cyklu powieściowym Andrzeja Sapkowskiego. „Przegląd Humanistyczny” 2002 nr 2.
• M. BORUDZIŃSKA-FRĄK. B. OLCZYKOWSKA: „Święty Jerzy” i „Złoty smok” – proza Andrzeja Sapkowskiego wobec kultury średniowiecza. „Zeszyty Szkolne” 2003 nr 1.
• A. FULIŃSKA: Ocalone w legendzie. W: Średniowiecze. Przewodnik dla licealistów. Warszawa 2003.
• M. PORADECKI: Społeczne i rasowe relacje w obliczu wojny w prozie Johna Ronalda Reuela Tolkiena i Andrzeja Sapkowskiego. „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi” 2003 Ser. I z. 2.
• K. UNIŁOWSKI: Łorginalność, czyli coś się kończy, coś się zaczyna. „FA-art” 2003 nr 1/2 [dot. m.in. recepcji cyklu o „Wiedźminie”].
• K. KACZOR: „Saga o wiedźminie” Andrzeja Sapkowskiego, czyli o przekraczaniu ograniczeń popularności. W: O granicach i ich przekraczaniu. Opole 2004.
• M. ROSZCZYNIALSKA: O mottach w cyklu wiedźmińskim Andrzeja Sapkowskiego. „Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria” 2004 nr 4.
• M. STRÓŻYŃSKI: Fantastyka w szkole. „Polonistyka” 2004 nr 2.
• M. SZELEWSKI: Czynniki identyfikujące i lokalizujące w onomastyce utworów Andrzeja Sapkowskiego i Nika Pierumowa. „Przegląd Rusycystyczny” 2004 nr 3.
• K. ŚMIAŁKOWSKI: Polski wojownik. „Wprost” 2004 nr 40.
• M. PORADECKI: Światy i przyroda w literaturze fantasy – na podstawie utworów Tolkiena i S. „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica” 2005 z. 7 t. 1.
• A. GÓRSKI: Wiedźmin polskiej literatury. „Życie Warszawy” 2006 nr 253.
• Z. MIŁOSZEWSKI: Tak się robi historię. „Newsweek Polska” 2006 nr 45.
• M. SIUCIAK: Styl współczesnej powieści historycznej – na przykładzie najnowszej trylogii Andrzeja Sapkowskieg. „Kultura Popularna” 2006 nr 3.
• M. WAPIŃSKA: Między trylogią a trylogią. Tolkien czy Sienkiewicz – do kogo bliżej Sapkowskiemu? „Kultura Popularna” 2006 nr 3.
• A. MAZURKIEWICZ: O polskiej literaturze fantastycznonaukowej lat 1990-2004. Łódź 2007, passim.
• Z. MIŁOSZEWSKI: Wiedźmin narodowy. „Newsweek Polska” 2007 nr 43 [dot. też gry komputerowej „The Witcher”].
• M. ROSZCZYNIALSKA: Tekstowe hybrydy – na przykładzie cyklu o wiedźminie Andrzeja Sapkowskiego. „Przegląd Kulturoznawczy” 2007 nr 3.
• L. CICHOCKA: Pisze według planu. „Echo Dnia” 2008 nr 178.
• A. WITECKI: Fantastyka naukowa jako pole przenikania się kultur polskiej i rosyjskiej (na przykładzie twórczości Andrzeja Sapkowskiego i Siergieja Łukianienki). „Acta Polono-Ruthenica” 2008 t. 13.
• A. GERWATOWSKA: Beauty and the Beast and Jacques Derrida − overtuning the hierarchy. An analysis of two short stories: „The tiger's bridge” by Angela Carter and „The grain truth” by Andrzej Sapkowski. „Acta Philologica” 2009 nr 35.
• J. JAŁOWICZOR: Ostrze S. „Tygodnik Solidarność” 2009 nr 30 [dot. otrzymania nagrody David Gemmel Legend Award for Fantasy].
• M.B. GARDA: Gra „The Witcher” w uniwersum „Wiedźmina”. „Homo Ludens” 2010 nr 1.
• B. MARZEC: Czesi wielbią Andrzeja Sapkowskiego za dowcip i wyobraźnię. „Rzeczpospolita” 2010 nr 113.
• A. BUBA: Nie tylko seks i przemoc, czyli powrót Wiedźmina. „Dziennik Łódzki” 2011 nr 110 [dot. gry komputerowej].
• A. HASKA, J. STACHOWICZ: Wiedźmak chutliwy jest: seksualność a sprawa wiedźmińska. „Nowa Fantastyka” 2011 nr 6.
• A. KONDRACKA-ZIELIŃSKA: Fascynacja Słowiańszczyzną w sadze o Wiedźminie Andrzeja Sapkowskiego. „Dyskurs” 2011 z. 6.
• A. SAVČENKO, E. STEPANOV: Osobennosti peredači individual'no-avtorskih neologizmov v russkom perevode Romana A.Sapkovskogo „Poslednee želanie”. „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Rzeszowskiego. Seria Filologiczna. Glottodydaktyka” 2011 z. 3 cz. 1.
• A. SMYCZYŃSKA: Adaptacja w dobie konwergencji mediów. Wiedźmin Andrzeja Sapkowskiego. „Zeszyty Naukowe. Wyższa Szkoła Zarządzania i Bankowości w Krakowie” 2011 nr 2.
• P. STASIAK: Wiedźmin – heros made In Poland. „Polityka” 2011 nr 1/2.
• O. SZEWCZYK: Superbohater na eksport. „Przekrój” 2011 nr 20 [dot. gry komputerowej „Wiedźmin”].
• J. WESOŁA: La traducción de neologismos en la versión española de la prosa de Andrzej Sapkowski. „Romanica Cracoviensia” 2011 vol. 11.
• W. ORLIŃSKI: Aż śluz ścieka z głośników. „Duży Format”, dod. „Gazeta Wyborcza” 2012 nr 21 dod. „Duży Format” nr 4.
• M. CUBER: Retoryka Zagłady. Judaica perfidia. Żydzi w pięcioksięgu Andrzeja Sapkowskiego. W tejże: Metonimie Zagłady. Katowice 2013.
• P. CZARNECKI: Ikona popkultury. „Uważam Rze” 2013 nr 1.
• Z. WAŁASZEWSKI: Wiedźmin: pierwszy polski supersystem rozrywkowy. W: Obraz literatury w komunikacji społecznej. Po roku ’89. Warszawa 2013.
• M. DZIWISZ: Zjawisko „wędrówki neologizmów” między tekstami z kręgu literatury fantasy jako wyzwanie dla tłumacza (na materiale przykładów utworów J.R.R. Tolkiena i A. Sapkowskiego na języki polski i rosyjski). „Acta Polono-Ruthenica” 2014 t. 19.
• W. ŁAPIŃSKI: Inter arma rident musae: o podobieństwach prozy Henryka Sienkiewicza i Andrzeja Sapkowskiego. „Ruch Literacki” 2014 z. 6.
• A. WOLANIN: Homo viator i jego zmagania z nieznanym we współczesnej literaturze fantasy. „Guliwer” 2014 nr 1.
• N. GORCZOWSKA: Nazwy biblijne w „Trylogii husyckiej” Andrzeja Sapkowskiego. „Prace Językoznawcze” 2015 z. 17 [cz.] 2.
• A. GRAJCAR: Formy narracji w „Trylogii Husyckiej” Andrzeja Sapkowskiego. „Studia Słowianoznawcze” 2015 t. 11.
• A. MUCHA: Translating Polish fantasy. Translational challenges and problems concerning culture-rooted elements. „Między oryginałem a przekładem” 2015 nr 1/4.
• M. TURNIAK: Analiza potencjału reverse product placement fikcyjnej literatury – na podstawie kanonicznego „uniwersum wiedźmińskiego” „Przedsiębiorczość i Zarządzanie” 2015 t. XVI z. 12 cz. 3.
• M. ZAGÓRSKA: Magiczne dary natury. Rośliny w wybranych opowiadaniach Andrzeja Sapkowskiego. „Maska” 2015 nr 27.
• A. JAGOSZ: Diferencias en el marco estilístico entre las localizaciones polaca, española e inglesa del videojuego „The Witcher III”, y relación con la obra de Andrzej Sapkowski. W: Traducciones, interpretaciones, equivalencias. Wrocław 2016.
• L. MARKOWSKA: Czas wolny i feminizm. O wilczych bohaterach Andrzeja Sapkowskiego i George’a R.R. Martina. W: Palenie cygar, muzyka, przejażdżki… Czas wolny w literaturze XIX i XX wieku. Gdańsk 2016.
• A. WAWRZONKOWSKA: Fantastyka w przestrzeni kultury (dawnej i współczesnej, druku i multimediów). Motywy celtyckie jako cecha polskiej literatury fantasy: „Wiedźmin” Andrzeja Sapkowskiego w oparciu o „Lillę Wenedę” Juliusza Słowackiego. „Rojsty” 2016 nr 1.
• A. GAŁKOWSKI: Świat onimiczny sagi o wiedźminie Andrzeja Sapkowskiego w przekładzie na język włoski. „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria” 2017 t. 17.
• D. GUTTFELD: Fantastic neologism in translation. Creature names in professional and amateur renderings of Sapkowski’s „Witcher”. „Między Oryginałem a Przekładem” 2017 nr 1/4.
• M. KARPIŃSKA: Tradycja słowiańska jako źródło wątków magicznych w cyklu wiedźmińskim Andrzeja Sapkowskiego. „Maska” 2017 nr 33.
• M. GRANDKE: „Prawdziwa wojna przypomina ogarnięty pożarem burdel”. Wojna, wojownicy i wojowniczki w sadze o Wiedźminie Andrzeja Sapkowskiego. W: Wojna i wojskowość w piśmiennictwie i sztukach wizualnych. Szczecin 2017.
• K.K. MAJ: Jeden, by wszystkimi rządzić. Świat transmedialny (transmedial world) a uniwersum „Wiedźmina”. „Studia Polonistyczne” 2017 nr 1[dot. gry komputerowej].
• A. SKURSKA: Gdzie kończy się „Wiedźmin”, czyli pomiędzy daimonionem a plagiatem. W: Tekst, pretekst, paratekst. Łódź 2017.
• B. TOMALAK: Motywy baśniowe w fantasy. Konfrontacja tradycyjnego przekazu z problemami naszej współczesności. W: W kręgu języka, literatury i nauczania. Bielsko-Biała 2017.
• K. UNIŁOWSKI: Historia jako parodia. „Nowa Dekada Krakowska” 2017 nr 1/2, przedruk w tegoż: Krytyka po literaturze. Katowice 2020.
• W. WERNER, A. TRZOS: Krytyka i nawiązanie. Sienkiewicz i współczesna polska literatura fantastyczna z perspektywy internetowych mediów społecznościowych. „Zeszyty Historyczne”. Częstochowa 2017 t. 16.
• M. DZIWISZ: Elementy intertekstualne w tekstach z kręgu literatury fantasy. Analiza oryginałów i przekładów wybranych utworów Andrzeja Sapkowskiego. W: Przekład, język, kultura 5. Lublin 2018.
• M. DZIWISZ: Nazwy realiów w przekładzie literatury fantasy – analiza wybranych utworów Andrzeja Sapkowskiego i ich tłumaczeń na język rosyjski. „Acta Polono-Ruthenica” 2018 [T.] 23 [cz.] 2.
• J.M. KACZERZEWSKA: Archaizacja języka wspólnego jako wyznacznik odrębności uniwersum wiedźmina oraz jego wewnętrznych podziałów. Funkcje i odmiany archaizacji. W: Po nitce do kłębka. Triumf rozumu. Lublin 2018.
• SZ. KRAWIEC: Wyciskanie Wiedźmina. „Wprost” 2018 nr 42 [dot. procesu o grę komputerową „Wiedźmin”].
• D. MATUSZEK: Koniec męskości albo Wiedźmina opisanie. W: Formy męskości. 1. Warszawa 2018.
• A. NIEWIŃSKA: Sapkowski contra CD Projekt RED. „Do Rzeczy” 2018 nr 42 [dot. procesu o grę komputerową „Wiedźmin”].
• R. PYSZ: Figury gotyckie w cyklu wiedźmińskim Andrzeja Sapkowskiego. „Świat i Słowo” 2018 nr 1.
• J. RATUSZNIAK: Ocena przemian społecznych i ekonomicznych lat 90. XX w. w twórczości Kira Bułyczowa oraz Andrzeja Sapkowskiego. W: Między nostalgią a ironią. Pamięć reżimu komunistycznego w dialogu międzykulturowym. Łódź 2018.
• S. SKARŻYŃSKI: Etyka Geralda z Rivii. Portret polityczny „Wiedźmina”. „Gazeta Wyborcza” 2018 nr 22.
• A. SMOCZYŃSKA: Gra z przekładem. O japońskich tłumaczeniach „Wiedźmina”. Play-on-translation. On the Japanese translations of The Witcher. „Ogrody Nauk i Sztuk” 2018 t. 8.
• M. TURNIAK: Artefakty językowe jako zasoby marketingowe dzieł literackich na przykładzie opowiadania A. Sapkowskiego „Granica możliwości”. „Przedsiębiorczość i Zarządzanie” 2018 nr 19.
• S. WIKARIAK: Czy klauzula bestsellerowa pomoże Sapkowskiemu. „Dziennik Gazeta Prawna” 2018 nr 196.
• M.R. WIŚNIEWSKI: Wojtyła, Wałęsa, Witcher. Jak Wiedźmin zmienił Polskę. „Gazeta Wyborcza” 2018 nr 233.
• P.Ł. ŻOŁĄDŹ: Literatura (wy)czerpana? Recepcja strategii narracyjnych Andrzeja Sapkowskiego. „Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska. Sectio FF ‒ Philologia” 2018 z. 36.
• J. DEMIAŃCZUK: Geralta gra o tron. „Wprost” 2019 nr 35 [dot. serialu „The Witcher”].
• E.D. LESNER: Borowik czy Waldteufel, czyli Kilka uwag o przekładzie bestionimów. „Studia Translatorica” 2019 [t.] 10.
• E.D. LESNER: Zum Wiedergabeproblem der Anspielungen am Beispiel der Computerspiel-Trilogie „Wiedźmin” und ihrer deutschen Übersetzung. W: Translation Landscapes – Internationale Schriften zur Übersetzungswissenschaft. Bd. 2. Szczecin 2019 [dot. gry komputerowej „Wiedźmin”].
• K. WALC: „Machać mieczem może byle dureń, a Wiedźminka musi być mądra”. Wątki edukacyjno-intelektualno-akademickie w opowieści Andrzeja Sapkowskiego o Wiedźminie Geralcie z Rivii. W: Dyskursy pogranicza – wektory literatury. Stanisławowi Uliaszowi w darze. Rzeszów 2019.
• J. ZAJĄC: Światy (nie)przedstawione. O twórczości Andrzeja Sapkowskiego. W: Skład osobowy. Szkice o prozaikach współczesnych. Cz. 3. Katowice 2019.
• A. AMENTA: O tłumaczeniu literatury fantasy na podstawie włoskiego przekładu cyklu wiedźmińskiego Andrzeja Sapkowskiego. „Przekładaniec” 2020 nr 40.
• R. KOZIOŁEK: Magowie made in Poland. „Książki. Magazyn literacki” 2020 nr 1 [dot. fenomenu popularności uniwersum Wiedźmina].
• J. MALIČEK: Slovanská fantasy globálnym popkultúrnym fenomenom; J. PŁOSZAJ: Krew i brud. Uwagi na temat estetyki oraz poetyki opisów śmierci w cyklu o wiedźminie Andrzeja Sapkowskiego. „Acta Universitatis Wratislaviensis. Literatura i Kultura Popularna” 2020 nr 26.
• M. NAPIÓRKOWSKI: Takie przeznaczenie. „Tygodnik Powszechny” 2020 nr 3 [dot. serialu „The Witcher”].
• S. PYTEL: Próba traw, czyli o pierwszym sezonie „Wiedźmina”. „Tygodnik Solidarność” 2020 nr 3.
• T. BAGIŃSKI: „Wiedźmin”. Spojrzenie wstecz na 1. sezon. „Nowa Fantastyka” 2021 nr 8 [dot. serialu „The Witcher”].
• M. DZIWISZ: „I tu leży wampir pogrzebany”. Powiedzenia, przysłowia, frazeologizmy w przekładach wybranych utworów Andrzeja Sapkowskiego na język rosyjski. „Między oryginałem a przekładem” 2021 nr 1.
• M. JAKUBOWSKA: Przedstawiciele mocy we współczesnej polskiej literaturze fantasy. W: Sacro-pop. Wyrażanie świętości w kulturze masowej. Słupsk 2021.
• D. MICHUŁKA: Obrazy ognia w prozie Andrzeja Sapkowskiego. Od sacrum do popkultury. W: Żywioły w literaturze dziecięcej. Ogień. Kraków 2021.
• T. PINDEL: Andrzeja Sapkowskiego i Jacka Dukaja rozważania o fantastyce. „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica” 2021 [T.] 9.
• K. WALC: Kilka uwag o księgach, nie tylko uczonych, w prozie Andrzeja Sapkowskiego. „Acta Universitatis Wratislaviensis. Literatura i Kultura Popularna” 2021 nr 27.
• S. KOCHANIEC: Prze(gra)ny Wiedźmin. „Epea” 2022 nr 1 [dot. serii gier komputerowych „Wiedźmin”].
• J. KOSIBA: Krąg mitów arturiańskich w twórczości Johna Ronalda Reuela Tolkiena i Andrzeja Sapkowskiego. „Tematy i Konteksty” 2022 nr 12.
• J. KUŁAKOWSKA: Psychoanaliza Geralta. „Nowa Fantastyka” 2022 nr 2.
• J. KUŁAKOWSKA, Ł.M. WIŚNIEWSKI: Wiedźmin. Rys historyczny. „Nowa Fantastyka” 2022 nr 1.
• J. ZGIERSKI: Wiedźmin – zagrabiony, zjedzony i wypluty. Jak Amerykanie zniszczyli element polskiej kultury. „Najwyższy Czas!” 2022 nr 1/2 [dot. serialu „The Witcher”].
Wiedźmin
• M. ORAMUS: Przesunięci w fazie. „Nowa Fantastyka” 1991 nr 7.
• A. SYLWANOWICZ: As polskiej fantastyki. „Guliwer” 1995 nr 3 [dot. też: Ostatnie życzenie].
• A. TRZPIS: Wiedźmiński fach. Literatura fantasy na lekcjach języka polskiego. „Język Polski w Szkole. Gimnazjum” 2000/2001 nr 3 [analiza].
• T. GOROL: Kim jest wiedźmin Geralt. „Nowa Fantastyka” 2001 nr 11.
• M. FILIP: Geneza popularności „Wiedźmina” – interpretacje. „Kultura Popularna” 2004 nr 2.
• V. WRÓBLEWSKA: „Wiedźmin” Andrzeja Sapkowskiego, czyli fantastyka w stylu collage. W: Polska literatura fantastyczna. Toruń 2005.
• R. ZIĘBA: Splątane ścieżki popkultury, B. DOBROCZYŃSKI: Mit ma się dobrze. „Tygodnik Powszechny” 2007 nr 47 [dot. też gry komputerowej „Wiedźmin”].
• A. CHMIELOWIEC: Opis walki ze Strzygą w opowiadaniu „Wiedźmin” Andrzejа Sapkowskiego. Porównanie oryginału z bułgarskim tłumaczeniem. „Slavica Lodziensia” 2018 [T.] 2.
• P. NALEWAJKO: O dynamiczności struktur pojęciowych. Sceny walki w opowiadaniu „Wiedźmin” A. Sapkowskiego w oryginale i w przekładzie na język angielski w ujęciu gramatyki kognitywnej Langackera. W: Dociekania kognitywne. Kraków 2018.
• S. SKARŻYŃSKI: Etyka Geralda z Rivii. Portret polityczny „Wiedźmina”. „Gazeta Wyborcza” 2018 nr 22.
Miecz przeznaczenia
• S. RUSIECKI: Zbawca o kocich źrenicach. „Gazeta Wyborcza” 1992 nr 48 dod. „Weekend”.
• J. INGLOT: Narodziny mistrza. „Nowa Fantastyka” 1993 nr 1 [dot. też: Krew elfów].
• J. INGLOT: Klucz do czytelnika. „Życie Warszawy” 1994 nr 7 dod. „Ex Libris” [dot. też: Ostatnie życzenie].
• M. ORAMUS: Wiedźmin Geralt jako zagubiony w lesie. „Fenix” 1994 nr 2 [dot. też: Krew elfów; Ostatnie życzenie].
• A. IMIELOWSKI: Czarodziejka też ma okres. „Magazyn Literacki” 1995 nr 12/13 [dot. też: Krew elfów; Ostatnie życzenie].
• W. STACHURA: Dlaczego „nie zabija się legendy”? „Granica możliwości” Andrzeja Sapkowskiego. Scenariusz lekcji dla klas gimnazjalnych. „Zeszyty Szkolne” 2005 nr 3.
Recenzje adaptacji teatralnych
• D. KOSIŃSKI: Heros w kryzysie. „Tygodnik Powszechny” 2017 nr 41.
• W. ORLIŃSKI: Geralt śpiewająco na scenie. „Gazeta Wyborcza” 2017 nr 218.
Krew elfów
• J. INGLOT: Narodziny mistrza. „Nowa Fantastyka” 1993 nr 1 [dot. też: Miecz przeznaczenia].
• W. BIREK: Miecz, czary i fatum. „Gazeta Wyborcza” 1994 dod. „Gazeta o Książkach” nr 11.
• J. INGLOT: Coś się kończy, coś się zaczyna. „Nowa Fantastyka” 1994 nr 11.
• M. ORAMUS: Wiedźmin Geralt jako zagubiony w lesie. „Fenix” 1994 nr 2 [dot. też: Ostatnie życzenie; Miecz przeznaczenia].
• Z. BESZCZYŃSKA: Miecz dla ludzi. „Guliwer” 1995 nr 3.
• A. IMIELOWSKI: Czarodziejka też ma okres. „Magazyn Literacki” 1995 nr 12/13 [dot. też: Miecz przeznaczenia; Ostatnie życzenie].
• J. INGLOT: Książki pokupne. „Odra” 1996 nr 9 [dot. też: Czas pogardy].
Ostatnie życzenie [Komiks]
• T. KOŁODZIEJCZAK: Wiedźminowi grozi bezrobocie. „Nowa Fantastyka” 1993 nr 11.
• M. DZIURDA: Bajkowy postmodernizm. „Tygodnik Solidarność” 1994 nr 4.
• J. INGLOT: Klucz do czytelnika. „Życie Warszawy” 1994 nr 7 dod. „Ex Libris” [dot. też: Miecz przeznaczenia].
• M. ORAMUS: Wiedźmin Geralt jako zagubiony w lesie. „Fenix” 1994 nr 2 [dot. też: Krew elfów; Miecz przeznaczenia].
• M. STAWICKI: Cóż po wiedźminie. „Tytuł” 1994 nr 2.
• A. IMIELOWSKI: Czarodziejka też ma okres. „Magazyn Literacki” 1995 nr 12/13 [dot. też: Krew elfów; Miecz przeznaczenia].
• A. SYLWANOWICZ: As polskiej fantastyki. „Guliwer” 1995 nr 3 [dot. też: Wiedźmin].
• M. FIEDORYSZYN: Językowe wykładniki opisu postaci w „Ostatnim życzeniu” Andrzeja Sapkowskiego. „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Rzeszowskiego. Seria Pedagogiczna. Pedagogika i Psychologia” 2006 z. 3.
• M. KOSZARSKA: El humor polaco en realidad española. Los juegos de traducción por José Maria Faraldo. „Stud. Romanica Posnanensia” 2007 vol. 34.
• A. KACZMAREK: Wiedźmiński świat nad Sekwaną. O francuskim przekładzie opowiadań Andrzeja Sapkowskiego „Ostatnie życzenie”. „Kwartalnik Opolski” 2008 nr 1.
• M. KOSZARSKA: „Wiedźmin” czy „brujo”? Kilka uwag o tłumaczeniu neologizmów. „Studia Iberystyczne” 2009 nr 8.
• A. SAVČENKO, E. STEPANOV: Osobennosti peredači individual'no-avtorskih neologizmov v russkom perevode romana A. Sapkovskogo „Poslednee želanie”. „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Rzeszowskiego. Seria Filologiczna. Glottodydaktyka” 2011 z. 3 cz. 1.
• D. JAGIEŁŁO: Leksykograficzny opis bohemizmów w języku polskim na przykładzie zbioru opowiadań Andrzeja Sapkowskiego „Ostatnie życzenie”. „Studia Filologiczne”, Racibórz 2016 t. 5.
• A. BĘDKOWSKA: Miejsce demonów słowiańskich w zbiorze opowiadań „Ostatnie życzenie” Andrzeja Sapkowskiego. W: Język jako świadectwo kultury. Język, kultura, społeczeństwo 2. Kielce 2018.
Czas pogardy
• J. INGLOT: Wiedźmin rozwodniony. „Życie Warszawy” 1995 nr 331.
• K. VARGA: Zadzwońcie po wiedźmina. „Gazeta Wyborcza” 1995 nr 284 [dot. też: R. Ziemkiewicz: Pieprzony los kataryniarza], polemika: M. PAROWSKI: Nim się przedmiot świeży… „Nowa Fantastyka” 1996 nr 5.
• B. CHACIŃSKI: Wiedźmin kontra kameleon. „Życie Warszawy” 1996 dod. „Ex Libris” nr 89.
• J. INGLOT: Książki pokupne. „Odra” 1996 nr 9 9 [dot. też: Krew elfów].
• G. LASOŃ-KOCHAŃSKA: Stawiam na jednorożca. „Guliwer” 1996 nr 2.
• D. MATERSKA, E. POPIOŁEK: Grają wiedźminem! „Nowa Fantastyka” 1996 nr 2.
Oko Yrrhedesa
• B. CHACIŃSKI. „Życie Warszawy” 1995 dod. „Ex Libris” nr 80.
• J. INGLOT: Na sucho. „Nowa Fantastyka” 1995 nr 10.
• M. PAROWSKI: Baśń, zabawa, gra. „Nowe Książki ” 1995 nr 10.
• K. VARGA: I ty zostań turlaczem. „Gazeta Wyborcza” 1995 nr 170.
• D. MATERSKA. „Nowa Fantastyka” 1999 nr 6.
• W. ORLIŃSKI: Ostatni Wiedźmin. „Gazeta Wyborcza” 1999 nr 39 dod. „Książki” nr 2 [dot. też: Pani Jeziora].
Świat króla Artura
• T. KOMENDANT: Szklana klatka nieba. „Gazeta Wyborcza” 1995 nr 137 dod. „Gazeta o Książkach” nr 6.
• J.Z. LICHAŃSKI: Sapkowski i król Artur. „Nowa Fantastyka” 1995 nr 10.
• R.A. ZIEMKIEWICZ: Sapkowski pod znieczuleniem. „Fenix” 1995 nr 7.
• A. FULIŃSKA: Tristan i Izolda – miłość nieunikniona, miłość niemożliwa. W: Średniowiecze. Przewodnik dla licealistów. Warszawa 2003.
Chrzest ognia
• K. VARGA: Kloss sprzed wieków. „Gazeta Wyborcza” 1996 nr 260.
• G. LASOŃ-KOCHAŃSKA: Nudny wiedźmin? „Guliwer” 1997 nr 3.
• D. MATERSKA, E. POPIOŁEK. „Nowa Fantastyka” 1997 nr 4.
• G. SZCZEPANIAK: Wiedźmin w ponowoczesności. „Magazyn Literacki” 1997 nr 3/4.
• Z. STĘPIEŃ: Z krainy Nigdy-Nigdy. „Tygiel Kultury” 1998 nr 3.
Wieża Jaskółki
• B. CHACIŃSKI: Zadyszka Wiedźmina. „Życie” 1997 nr 291.
• W. ORLIŃSKI: Elfy, ludzie i karaluchy. „Gazeta Wyborcza” 1997 nr 258, polemika: K. FIAŁKOWSKI: Tolkien psycholog. „Gazeta Wyborcza” 1997 nr 264.
• J. DUKAJ: Smutek baśni zbyt prawdziwych. „Nowa Fantastyka” 1998 nr 3.
• M. HERNIK: Po prostu fantastyczny, czyli o czytaniu Sapkowskich książek. „Pogranicza” 1998 nr 1.
• R. KLEMENTOWSKI: Tylko miłość? „Nowa Fantastyka” 1998 nr 2.
• K. KWIATKOWSKA: Tajemnica zakalca albo przygód wiedźminowskich krytyczne opisanie. „Talizman Nowy” 1998 nr 4/5.
• D. MATERSKA, E. POPIOŁEK: Czas wiedźmiński. „Nowa Fantastyka” 1998 nr 3.
• M. ZAJĄC: „Zgroza”. „Guliwer” 1998 nr 1.
Pani Jeziora
• J. INGLOT: Książki pokupne. „Odra” 1999 nr 9.
• G. LASOŃ-KOCHAŃSKA: Coś się kończy… „Guliwer” 1999 nr 4.
• T. LEWANDOWSKI: Do ciemnego kresu, po ostatnią nagrodę. „Nowe Książki” 1999 nr 6.
• D. MATERSKA: Z tej samej materii, co mary senne. „Nowa Fantastyka” 1999 nr 6.
• W. ORLIŃSKI: Ostatni Wiedźmin. „Gazeta Wyborcza” 1999 nr 39 dod. „Książki” nr 2 [dot. też: Oko Yrrhedesa].
• J. SIERADZKI: Geralt, wróć. „Polityka” 1999 nr 12.
• G. SZCZEPANIAK. „Magazyn Literacki” 1999 nr 5.
Coś się kończy, coś się zaczyna
• M. CIEŚLIK: Wakacje wiedźmina. „Magazyn z Książkami” 2001 nr 1.
• Z.W. FRONCZEK: Zapomniane dobro. „Nasz Dziennik” 2001 nr 47.
• K. UNIŁOWSKI: Tekstualizm, materializm, imersja, interpretacja. „Praktyka Teoretyczna” 2019 nr 4 [dot. m.in. opowiadania „Coś się kończy, coś się zaczyna”].
Rękopis znaleziony w Smoczej Jaskini
• M. GOŁĄB: Nimfy, węże i łomot ducha. „Życie” 2001 nr 261.
• J. GONDOWICZ: Dech smoka. „Przekrój” 2001 nr 49.
• J.Z. LICHAŃSKI: Nadgryziony rękopis, czyli jak (nie)pisać o fantasy. „Nowe Książki” 2001 nr 11.
Narrenturm
• S. TRUCHAN: Rudolf Valentino w formacie A5. „Akant” 2001 nr 13 [o popularności cykli powieściowych o Harrym Potterze i wiedźminie].
• M. BUGAJSKI. „Magazyn Literacki” 2002 nr 11.
• T. LADA: Harce i swawole. „Życie Warszawy” 2002 nr 243.
• K. MASŁOŃ: Medyk zamiast wiedźmina. „Rzeczpospolita” 2002 nr 242.
• M. MIZURO, M. GOŁĘBIEWICZ: Befsztyk Toledo. „Słowo Polskie” 2002 nr 266.
• W. ORLIŃSKI: Bohater głupek. „Gazeta Wyborcza” 2002 nr 259.
• W. ORLIŃSKI: Wykrywacz rodzynek. „Gazeta Wyborcza” 2002 nr 283 dod. „Duży Format” nr 23.
• Z. PIETRASIUK: Widok z Wieży Błaznów. „Polityka” 2002 nr 43.
• M. STANKIEWICZ: Powrót króla. „Dziennik Polski” 2002 nr 260.
• M. SZCZEŚNIAK: Średniowiecze zamglone. „Życie” 2002 nr 248.
• M. KACZMAREK: Książki pokupne. „Odra” 2003 nr 5.
• J. TAZBIR: Czyżby polski Eco? „Nowe Książki” 2003 nr 3.
• K. GUZ. „Kurier Lubelski” 2004 nr 29.
• S. TWARDOCH: Mistrzowska proza ideologiczna. „Czas Fantastyki” 2007 nr 1 [dot. całej „Trylogii husyckiej”].
• N. LEMANN: Homo homini lupus est – „Narrenturm”, „Boży bojownicy” i „Lux perpetua” Andrzeja Sapkowskiego. Dyskurs przeszłości, dyskurs teraźniejszości. W tejże: Epicka historiografia we współczesnej prozie polskiej. Łódź 2008.
• K. GAŁUSZKA: Wieża szaleńców. „Śląsk” 2011 nr 7.
• K. EXNER: Obraz Żyda w polskiej literaturze fantasy. Wykorzystanie figury Żyda na przykładzie tzw. „Trylogii Husyckiej” Andrzeja Sapkowskiego. W: Żydowscy sąsiedzi. Ostrów Wielkopolski; Wrocław 2018.
• M. HANCZAKOWSKI: Skrwawione ziemie, spaleni ludzie. O powstaniu i funkcjonowaniu arkadyjskiego mitu Czech oraz o jego dekonstrukcji w trylogii husyckiej Andrzeja Sapkowskiego. „Prace Polonistyczne” 2019 ser. 74.
• W. KORYCIŃSKI: Świdnickie pejzaże literackie. Esej drugi – „Trylogia husycka” Andrzeja Sapkowskiego. Miasto tranzytowe – mitologia fantazy [sic]. „Rocznik Świdnicki” 2019.
Opowieści o Wiedźminie
• M. PAROWSKI: Sapkowski ante portas. „Kino” 2001 nr 7/8.
Boży bojownicy
• M. CZUBAJ: Kto i co robił z młodą babą. „Polityka” 2004 nr 41.
• W. ORLIŃSKI: Czeska armia, polski dobrobyt. „Gazeta Wyborcza” 2004 nr 230.
• M. STANKIEWICZ: Nadjechali „Boży bojownicy”. „Gazeta Krakowska” 2004 nr 243.
• A. WOŹNIAK: Sapek rządzi! „Lampa” 2004 nr 11.
• M. ŻÓRAWSKI: Wiedźmin Geralt może się schować. „Życie” 2004 nr 233.
• J. ŁADYKA. „Orbis Linguarum” 2005.
• S. TWARDOCH: Mistrzowska proza ideologiczna. „Czas Fantastyki” 2007 nr 1 [dot. całej „Trylogii husyckiej”].
• N. LEMANN: Homo homini lupus est – „Narrenturm”, „Boży bojownicy” i „Lux perpetua” Andrzeja Sapkowskiego. Dyskurs przeszłości, dyskurs teraźniejszości. W tejże: Epicka historiografia we współczesnej prozie polskiej. Łódź 2008.
• K. EXNER: Obraz Żyda w polskiej literaturze fantasy. Wykorzystanie figury Żyda na przykładzie tzw. „Trylogii Husyckiej” Andrzeja Sapkowskiego. W: Żydowscy sąsiedzi. Ostrów Wielkopolski; Wrocław 2018.
• M. HANCZAKOWSKI: Skrwawione ziemie, spaleni ludzie. O powstaniu i funkcjonowaniu arkadyjskiego mitu Czech oraz o jego dekonstrukcji w trylogii husyckiej Andrzeja Sapkowskiego. „Prace Polonistyczne” 2019 ser. 74.
• W. KORYCIŃSKI: Świdnickie pejzaże literackie. Esej drugi – „Trylogia husycka” Andrzeja Sapkowskiego. Miasto tranzytowe – mitologia fantazy [sic]. „Rocznik Świdnicki” 2019.
Historia i fantastyka
• J. ŁADYKA: Pochwała Andrzeja Sapkowskiego. „Res Humana” 2005 nr 2/3.
• O SZEWCZYK: Sapkowski na mękach. „Ozon” 2005 nr 29.
• W. ORLIŃSKI: Wszystko, co chcesz wiedzieć o Sapkowskim. „Gazeta Wyborcza” 2005 nr 251.
• S. SKARBEK: Sapkowski przepytany. „Arte” 2005 nr 4.
• M. STANKIEWICZ: Fantastyczna rozmowa nieobowiązkowa. „Dziennik Polski” 2005 nr 292.
• Z. WESOŁOWSKI: Sztuka walki na języki. „Lampa” 2005 nr 12.
Lux perpetua
• J. DEMIAŃCZUK: Zachwycająca powieść Andrzeja Sapkowskiego. „Dziennik Polska – Europa – Świat” 2006 nr 192.
• W. ORLIŃSKI: Czary i polityka z Polską w tle. „Gazeta Wyborcza” 2006 nr 271.
• J. DEMIAŃCZUK: Spojrzenie na Polskę przez pryzmat historii. „Dziennik Polska – Europa – Świat” 2007 nr 201.
• Ł. GOŁĘBIEWSKI: Na fantastykę zawsze jest moda. „Rzeczpospolita” 2007 nr 202.
• S. KREMPA: Po wiedźminie. „Śląsk” 2007 nr 2.
• K. MALINOWSKI: Ku wiekom ciemnym. „Lampa” 2007 nr 1.
• S. TWARDOCH: Mistrzowska proza ideologiczna. „Czas Fantastyki” 2007 nr 1 [dot. całej „Trylogii husyckiej”].
• N. LEMANN: Homo homini lupus est – „Narrenturm”, „Boży bojownicy” i „Lux perpetua” Andrzeja Sapkowskiego. Dyskurs przeszłości, dyskurs teraźniejszości. W tejże: Epicka historiografia we współczesnej prozie polskiej. Łódź 2008.
• K. EXNER: Obraz Żyda w polskiej literaturze fantasy. Wykorzystanie figury Żyda na przykładzie tzw. „Trylogii Husyckiej” Andrzeja Sapkowskiego. W: Żydowscy sąsiedzi. Ostrów Wielkopolski; Wrocław 2018.
• M. HANCZAKOWSKI: Skrwawione ziemie, spaleni ludzie. O powstaniu i funkcjonowaniu arkadyjskiego mitu Czech oraz o jego dekonstrukcji w trylogii husyckiej Andrzeja Sapkowskiego. „Prace Polonistyczne” 2019 ser. 74.
• W. KORYCIŃSKI: Świdnickie pejzaże literackie. Esej drugi – „Trylogia husycka” Andrzeja Sapkowskiego. Miasto tranzytowe – mitologia fantazy [sic]. „Rocznik Świdnicki” 2019.
• M. DZIWISZ: Religijna rzeczywistość Śląska doby wojen husyckich w oryginale i przekładach powieści „Lux perpetua” Andrzeja Sapkowskiego. „Acta Polono-Ruthenica” 2020 [T.] 25 [cz.] 4.
Żmija
• M. CIEŚLIK: Omnibus Sapkowski. „Newsweek Polska” 2009 nr 43.
• M. GRABOWSKI: Afgańska fantazja spod ręki Andrzeja Sapkowskiego. „Polska. Metropolia Warszawska” 2009 nr 248.
• P. KOFTA: Widmo nienasycenia. „Dziennik Gazeta Prawna” 2009 nr 208 dod. „Kultura”.
• (Mach): Cienka książka. „Tygodnik Solidarność” 2009 nr 46.
• K. RAKOWSKA: Wojna według Sapkowskiego. „Gazeta Wyborcza” 2009 nr 261.
• K. RAKOWSKA: Żmija hipnotyzuje. „Gazeta Wyborcza” 2009 nr 252 dod. „Łódź”.
• J. SOBOLEWSKA: Bo to zła kobieta była. „Polityka” 2009 nr 43.
• K. PAWŁOWSKI: W Afganistanie żmija kąsa najmocniej. „Polityka Narodowa” 2010 nr 7.
• A. PIEKARA: Niedaleko od Wiedźmina? „Opcje” 2010 nr 1.
• M. DZIWISZ: Synkretyzm kulturowy w oryginale i przekładzie utworu „Żmija” Andrzeja Sapkowskiego. W: Tradycja i nowoczesność. Z zagadnień języka i literatury Słowian Wschodnich 2. Kraków 2018.
• M. DZIWISZ: Elementy kultury trzeciej oraz realia wojny afgańskiej w rosyjskim przekładzie utworu „Żmija” Andrzeja Sapkowskiego. „Acta Polono-Ruthenica” 2019 [t.] 24 [cz.] 3.
Sezon burz
• M. CIEŚLIK: Wiedźmin globalny i lokalny. „Rzeczpospolita” 2013 nr 262 dod. „Rzecz o Książkach”.
• J. DEMIAŃCZUK: Pytania i odpowiedzi. „Dziennik Gazeta Prawna” 2013 nr 221 dod. „Kultura”.
• P. GOCIEK: Sezon na Wiedźmina. „Do Rzeczy” 2013 nr 41.
• B. JANISZEWSKI: Powrót króla. „Wprost” 2013 nr 45.
• D. KARPIUK: Wiedźmina życie po życiu. „Newsweek Polska” 2013 nr 45.
• T.Z. MAJKOWSKI: Powieść, której nie było. „Wielogłos” 2013 nr 4.
• W. ORLIŃSKI: Pół kwaterki radości. „Gazeta Wyborcza” 2013 nr 261.
• M. ZWIERZCHOWSKI: Stara baśń. „Polityka” 2013 nr 45.
