• Recepcja myśli buddyjskiej w poezji Młodej Polski. „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich w Opolu. Historia Literatury” 1975 z. 13 s. 91-101.
• Dydaktyczna rola prezentowanych w „Górnoślązaku” staroindyjskich legend. „Kwartalnik Opolski” 1977 nr 1 s. 85-93.
• „Powieść Wschodu i Zachodu” Wojciecha Dzieduszyckiego jako wyraz zainteresowań orientem w dobie pozytywizmu. „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich w Opolu. Filologia Polska” 1978 z. 16 s. 49-64.
• „Madonna Sykstyńska” Rafaela i jej reminiscencje w literaturze pozytywistycznej. „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich w Opolu. Filologia Polska” 1980 z. 17 s. 6-18.
• W kręgu malarstwa niderlandzkiego. (Dzieła sztuki jako źródło inspiracji pisarzy II połowy XIX wieku). „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich w Opolu. Filologia Polska” 1980 z. 18 s. 95-114.
• Pierwsi popularyzatorzy nabizmu w Polsce. (Wojciech Gerson, Wiktor Gomulicki, Gabriela Zapolska). „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich w Opolu. Filologia Polska” 1981 z. 20 s. 33-47.
• Wybrane motywy orientalne w literaturze polskiego pozytywizmu. (Sansara, karman, nirwana). „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich w Opolu. Filologia Polska” 1981 z. 19 s. 27-46.
• Artur Grottger – medium przeżyć narodu. (Z dziejów recepcji twórczości plastycznej przez polskich pisarzy pozytywistycznych). „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich w Opolu. Filologia Polska” 1982 z. 21 s. 19-45.
• Pozytywiści warszawscy wobec twórczości malarskiej Józefa Chełmońskiego. „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich w Opolu. Filologia Polska” 1983 z. 22 s. 7-18.
• Orientalny topos róży i słowika (gul u bulbul) w polskiej literaturze pozytywistycznej. (Rekonesans). „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich w Opolu. Filologia Polska” 1984 z. 23 s. 17-28.
• Pozytywistyczny trójgłos (Leonard Sowiński, Zygmunt Sarnecki, Maria Konopnicka) o Michale Aniele Buonarrotim. „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich w Opolu. Filologia Polska” 1985 z. 24 s. 17-31.
• Folklor, jego funkcja i sposoby realizacji fonicznej na przykładzie działalności Redakcji Literackiej Rozgłośni Regionalnej PR [Polskiego Radia] w Opolu (1957-1980). „Kwartalnik Opolski” 1986 nr 2 s. 49-59.
• Poezja w programie Redakcji Literackiej Rozgłośni Regionalnej PR [Polskiego Radia] w Opolu (1957-1980). „Materiały i Studia Opolskie” 1986 z. 59 s. 153-175, przedruk w: Życie literackie na Opolszczyźnie w latach 1945-1980. Opole 1986 s. 257-279.
• W kręgu barwy. O funkcji określeń barw w tomikach „Italia” i „Drobiazgi z podróżnej teki” Marii Konopnickiej. „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich w Opolu. Filologia Polska” 1986 z. 25 s. 35-51.
• Komentarz. W: K. Kowalski: Długi powrót Odysa. Opole 1988 s. 269-315.
• W tęczowych barwach rozkochany. O funkcji określeń barw w twórczości lirycznej Adama Asnyka, „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich w Opolu. Filologia Polska” 1988 s. 61-77.
• Literatura orientalna na łamach „Biblioteki Warszawskiej” w latach 1864-1890. [Współautorka:] J. Olkusz. „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich w Opolu. Filologia Polska” 1989 z. 27 s. 83-106.
• Literatura indyjska na łamach „Biblioteki Warszawskiej” (1864-1890), „Sprawozdania. Seria B. Opolskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk. Wydział II Językoznawstwo i Literatura” 1990 nr 21 s. 93-106.
• O zainteresowaniach literaturami Wschodu wśród drugiej generacji pozytywistów. Juliana Łętowskiego „Firdusi”, „Sonety i gazele” oraz „Fata Morgana”. „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich w Opolu. Filologia Polska” 1990 z. 29 s. 45-61.
• Recepcja literatur Wschodu na łamach ilustrowanego tygodnika „Kłosy” (1865-1890). „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich w Opolu. Filologia Polska” 1990 z. 28 s. 23-35.
• Dziennikarska i artystyczna recepcja misteriów perskich (Ta’zije) w Polsce w dobie pozytywizmu. „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich w Opolu. Filologia Polska” 1991 z. 30 s. 29-43.
• Orientalizm w poezji doby pozytywizmu. „Pamiętnik Literacki” 1991 z. 2 s. 17-59.
• Pozytywiści wobec twórczości Norberta Bonczyka. Przyczynek do dziejów recepcji w Królestwie i Galicji. „Kwartalnik Opolski” 1991 nr 3/4 s. 6-17.
•
Pozytywizm. W:
Epoki literackie.
Opole 1991 s. 43-
54.
• Na drodze ku nowoczesności. „Drugie pokolenie” pisarzy pozytywistycznych o impresjonizmie i symbolizmie w malarstwie. W: Z badań nad literaturą i sztuką drugiego pokolenia pozytywistów polskich. Opole 1992 s. 145-194.
• Ghazal, pantun i ruba’i w praktyce artystycznej poetów 2 połowy XIX wieku. „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich w Opolu. Filologia Polska” 1993 z. 31 s. 123-133.
• „Kilka myśli o literaturze dziecinnej” Walerii Marrené-Morzkowskiej w kontekście pozytywistycznych programów wychowawczo-pedagogicznych. [Współautorka:] J. Olkusz. „Kwartalnik Opolski” 1993 nr 3 s. 54-62.
• Konkursy literackie oraz formy pozaantenowej działalności Redakcji Literackiej Rozgłośni Regionalnej Polskiego Radia w Opolu (1957-1980). „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich w Opolu. Filologia Polska” 1993 z. 33 s. 117-128.
• „Perły japońskie i chińskie”, czyli pozytywistyczne zainteresowania Dalekim Wschodem. Rekonesans. Cz. 1-2. „Kwartalnik Opolski” 1993 nr 1 s. 40-52; nr 2 s. 53-59.
• Centon albo „bigos literacki” przez Klemensa Junoszę-Szaniawskiego z paremiów przyrządzony. „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich w Opolu. Filologia Polska” 1994 z. 34 s. 13-22.
• „Pisać dla dzieci, zasługa to wielka, ale i odpowiedzialność…”. Szkic o Marii Ilnickiej – zapomnianym krytyku literatury dla dzieci i młodzieży. [Współautorka:] J. Olkusz. „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Opolskiego. Filologia Polska” 1995 z. 35 s. 39-57.
• Oddźwięki myśli indyjskiej w twórczości lirycznej Marii Konopnickiej. „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Opolskiego. Filologia Polska” 1997 z. 38 s. 67-78.
• Refleksy myśli indyjskiej w „Listach z podróży do Ameryki” Henryka Sienkiewicza. „Ruch Literacki” 1997 z. 2 s. 189-202; przedruk pt. Motywy indyjskie w „Listach z podróży do Ameryki”Henryka Sienkiewicza. W: Spotkania Sienkiewiczowskie. Opole 1997.
• Książka pokolenia, czyli pozytywiści wobec „Robinsona Cruzoe” Daniela Defoe. Uwagi na marginesie dwóch rocznic. [Współautorka:] J. Olkusz. W: W literackim kręgu pozytywizmu i Młodej Polski. Opole 1999 s. 9-29.
• Intertekstualność „Księżniczki” Zofii Urbanowskiej, czyli o lekturach bohaterów pozytywistycznej „powieści dla dorastających panienek”. [Współautorka:] J. Olkusz. W: Na przełomie wieków. Opole 2003 s. 199-219.
• Zapomniany przekład „Daodejing” Laozi. „Przegląd Orientalistyczny” 2003 nr 3/4 s. 145-154.
• „Duch mój wybłyśnie perłą w morzu na dnie…”. Konotacje perły w twórczości lirycznej Marii Konopnickiej. W: Ludzie – rzeczy – obrazy. Suwałki 2004 s. 77-92.
• Między dezaprobatą a zachwytem. Krytyka pozytywistyczna wobec „Księżniczki” Zofii Urbanowskiej. [Współautorka:] J. Olkusz. W: W kręgu literatury i języka. Piotrków Trybunalski 2005 s. 317-340.
• Paremia w listach Henryka Sienkiewicza do Jadwigi Janczewskiej. W: Ogród nauk filologicznych. Opole 2005 s. 483-493.
• Dawni mistrzowie i ich dzieła w światowej literaturze popularnej (rekonesans). [Współaut.:] K. Olkusz. „Zbliżenia Interkulturowe” 2009 nr 6 s. 80-88.
• „Przysłowia są mądrością narodów”. O paremiach i zwrotach przysłowiowych w „Fotoplastykonie” Adama Zielińskiego. W: Poszukiwania i spotkania. Wrocław 2009 s. 165-175.
• W kręgu pozytywistycznej edukacji kulturowej. O przysłowiach i zwrotach przysłowiowych w „Róży bez kolców” Zofii Urbanowskiej. W: Album gdańskie. Gdańsk 2009 s. 611-622.
• Intertekstualność w „Róży bez kolców” Zofii Urbanowskiej. [Współautorka:] K. Olkusz. W: Nie tylko o dydaktyce… Piotrków Trybunalski 2011 s. 259-274.
• Małe przestępstwa, wielkie literackie rozkosze. Intertekstualność w zbiorze opowiadań Andrei Camilleriego „Miesiąc z komisarzem Montalbano”. [Współaut.:] K. Olkusz. „Studia i Szkice Slawistyczne” 2011 wyd. 2012 nr XI s. 235-249.
• Painters and their works – as feature in popular literature. [Współautorzy:] K. Olkusz, A. Rzyman. „International Journal of Art and Sciences”, Cumberland, RI 2011 vol. 4 nr. 1 s. 114-123.
• Policjant erudyta. O literackich kontekstach w cyklu powieści kryminalnych o komisarzu Montalbano Andrei Camilleriego. [Współautorka:] K. Olkusz. „Acta Universitatis Wratislaviensis. Prace Literackie” 2011 nr 5 s. 137-153.
• Twórczy kontynuator czy tylko zręczny naśladowca? Paremia w powieściach kryminalno-historycznych Mariusza Wollnego. „Acta Universitatis Wratislaviensis. Literatura i Kultura Popularna” 2011 nr 17 s. 147-187.
• „Biblioteka Warszawska” z lat 1864-1894 jako źródło wiedzy o kulturze Chin i Japonii. W: Filologiczny widnokrąg. Opole 2012 s. 31-47.
• „Radio jest moją największą pasją”. O słuchowiskach Kazimierza Kowalskiego słów kilka. „Indeks” 2012 nr 9/10 s. 24-28.
• Filmowa wyobraźnia komisarza Montalbano. O intertekstualności w prozie kryminalnej Andrei Camilleriego, „Literatura Ludowa” 2013 nr 2 s. 47-61.
• Mariana Gawalewicza flirt ze sztuką ikoniczną. Z zapomnianych kart polskiej krytyki artystycznej 2 połowy XIX wieku. „Kwartalnik Opolski” 2014 nr 1 s. 47-62.
• „Obrazy są jak kwiaty, ideałem, zamkniętym w linie i kolory”. Wiktora Gomulickiego wypowiedzi o sztuce ikonicznej. „Studia Slavica” 2014 [nr] 18 [cz.] 2 s. 11-25.
• Paremia i wyrażenia przysłowiowe w twórczości Adolfa Dygasińskiego. (Na przykładzie „Zająca”) = Maxim and proverbs in Adolf Dygasiński’s „Zając”. „Studia Slavica” 2015 [nr] 19 [z.] 1.
• „Dżafar z Bagdadu” Janusza Makarczyka jako cenne źródło wiedzy o historii i literaturze arabskiej epoki Abbasydów. „ Ruch Literacki” 2018 z. 5 s. 545-569.
• Talizman starca z gór Janusza Makarczyka jako przykład powieści podróżniczo-przygodowej popularyzującej wiedzę o Wschodzie. W: Stare i nowe. Opole 2019, s. 59-80.
• Konterfekt Leonarda da Vinci jako „pierwszego uczonego” w literaturze popularnej początku XXI wieku. W: Folklor, literatura dziecięca i nie tylko. Wrocław 2021 s. 217-237.