Tomaszuk Piotr

BIO

[P] Born on 17 June 1961 in Bialystok. He attended the K.K. Baczyński Grammar School No. III in the city, completing his advanced secondary education there in 1980. The same year, he started a degree in Theatre Studies at the A. Zelwerowicz State Theatre School (PWST; which in 1996 became the National Academy of Dramatic Art) in Warsaw. After graduating with a master's degree in 1984, he took a degree in directing (specialising in puppet theatre) at the Bialystok branch of the Warsaw State Theatre School, graduating with a diploma in 1987. He combined his studies for this second degree with employment at Bialystok Puppet Theatre where he was an assistant director and then, from 1986, a director. He made his debut as a playwright with O medyku Feliksie co był śmierci chrześniakiem (About the Medic Felix who was Death's Godson), which he directed himself in 1986 at the Bialystok Puppet Theatre. In subsequent years, he wrote more plays, including original works and pieces inspired by anonymous works or by other authors, while also producing stage adaptations of Polish and foreign literature. In 1988, he was awarded the 1987 Bialystok Voivode's prize and then in 1989 the Polunima prize, awarded by young puppet theatre actors, and the Prize of the Prime Minister in recognition of his works for children and young people. Between 1989 and 1991, he was artistic director at the Miniatura Puppet and Actors' Theatre in Gdansk, where he was also a director. He published selected plays in the theatre monthly "Dialog" from 1990. In mid-1991, together with Tadeusz Słobodzianek and other graduates of the Faculty of Puppet Theatre at Warsaw PWST, he co-founded the Wierszalin Association, which then became the Wierszalin Association Theatre, which moved to Supraśl in 1994. He served as chair of the Association between 1991 and 2001. As an actor and director there, he shaped the theatre group's repertoire, which drew on folklore myths, beliefs and traditions. He collaborated with the Warsaw Guliwer Puppet Theatre from 1991 to 1994 as a repertoire consultant. In subsequent years, he directed plays performed at full theatres and puppet theatres around Poland, including in Bielsko-Biala, Warsaw, Wroclaw and Torun), as well as works staged at theatre schools in Bialystok and Wroclaw. From 1992, he also directed plays stage for Polish Television in the series Teatr Telewizji. Together with the company of the Wierszalin Theatre, he three times won The Scotsman Fringe First prize (in 1993, 1994 and 1997), awarded by the newspaper at the Edinburgh Festival Fringe. In 1996, he received the Leon Schiller prize, awarded to outstanding theatre artists by the Association of Polish Stage Artists (ZASP), while in 1998 he received the Theatre Critics' Prize of the Polish Centre of the International Theatre Institute on behalf of the Wierszalin Theatre for promoting Polish theatre culture. In 2001, he directed the satirical puppet series Gumitycy (Rubberticians), broadcast on Telewizja Puls. From 2001 to 2003, he was executive and artistic director at the Banialuka Theatre in Bielsko-Biała. In 2002, he was director of the Animacje International Festival of Puppetry Art. In 2005/06, he was artistic director of the Guliwer Puppet Theatre in Warsaw. As part of his political and social activism, he joined the Honorary Support Committee for Lech Kaczyński in the 2005 presidential election campaign. After the Wierszalin Theatre received the status of a voivodeship-level cultural institution in 2006, he was appointed head of the theatre. In 2011, he was made an Honorary Ambassador of the Podlasie Voivodeship, with the Wierszalin Theatre, which he ran, being name Podlasie Brand of the Year in the category Places. He ran theatre workshops in Poland and abroad, namely in the USA, UK and Mexico. In 2019, he was awarded the Prize of the Minister of Culture and National Heritage in the category Theatre. As part of the Inspiring Culture 2022-2023 programme launched by the Polish Ministry of Culture and National Heritage, he staged the project Objazd mickiewiczowski wzorem Reduty na Litwie (A Mickiewiczian Tour of Lithuania modelled on the Reduta Theatre), which drew inspiration from the theatre practices of the interwar theatre company led by Juliusz Osterwa. He is the recipient of the Silver (2006) and Gold (2023) Medal for Merit to Culture – Gloria Artis and the Knight's Cross of the Order of Polonia Restituta (2023). He lives in Warsaw and Supraśl. He is married to the Classical philologist Katarzyna; they have two children: Agata and Jan.

Twórczość

1. O medyku Feliksie. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera teatralna: Reżyseria: P. Tomaszuk. Białystok, Białostocki Teatr Lalek 1986; telewizyjna: Reżyseria: P. Tomaszuk. Telewizja Polska 1996 .

Wystawienia następne

Reżyseria: J. Zitzman. Katowice, Śląski Teatr Lalki i Aktora Ateneum 1993.

Wystawienie pt. Medyk. Reżyseria: P. Tomaszuk. Warszawa, Teatr Lalka 1993.

Reżyseria: P. Tomaszuk. Supraśl, Teatr Towarzystwo Wierszalin 1996.

Reżyseria: J. Zitzman. Jelenia Góra, Teatr Animacji 1997.

Wystawienie pt. Medyk . Reżyseria: P. Tomaszuk. Bielsko-Biała, Teatr Lalek Banialuka im. J. Zitzmana 2000.

Na motywach baśni G. Morcinka: O tym, jak śmierć była matką chrzestną. Pełny tytuł prapremiery teatralnej: O medyku Feliksie, co był śmierci chrześniakiem.

Nagrody

Grand Prix na Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Lalek w Opolu w 1987, nagroda Fringe First na Edinburgh Festival Fringe (1997).

Przekłady

czeski

Doktor Felix aneb Smrt kmotřička. [Przeł.] R. Putzlacher-Buchtová. Reżyseria: P. Nosálek. Wystawienie: Pilzno, Divadlo Alfa 2001 .

See Studies

2. Turlajgroszek. Historia naiwna dla teatru lalek. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera teatralna: Reżyseria: P. Tomaszuk. Białystok, Teatr Lalek 1987. Wersje zmienione tekstu: [Współautor:] T. Słobodzianek. Wystawienie: Reżyseria: P. Tomaszuk. Łódź, Teatr Lalek Pinokio 1988; [Współautor:] T. Słobodzianek. Wystawienie: Reżyseria: P. Tomaszuk. Gdańsk, Teatr Lalki i Aktora Miniatura 1990. Druk (wersji tekstu wystawionej w Gdańsku) „Dialog” 1990 nr 11 s. 40-54. Prapremiera (wersji tekstu wystawionej w Gdańsku): telewizyjna: Reżyseria: P. Tomaszuk. Telewizja Polska 1992 ; radiowa: Reżyseria: P. Tomaszuk. Polskie Radio 1992.

Wystawienia następne

[Współautor:] T. Słobodzianek. Reżyseria: P. Tomaszuk. Supraśl, Teatr Towarzystwo Wierszalin 1991.

Sztuka inspirowane zbiorem bajek białoruskich M. Federowskiego: Diabelskie skrzypce .

Nagrody

Nagroda widzów Klubu 1212 za reżyserię na 29. Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu (1991), nagroda wojewody gdańskiego oraz nagroda dziennikarzy za przedstawienie w Teatrze Lalek Miniatura w Gdańsku (1991), nagroda Stowarzyszenia ASISTEJ im. J. Dormana (1992), Grand Prix na XV Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Lalek w Opolu (1992), nagroda Fringe First na Edinburgh Festival Fringe (1993) .

Przekłady

angielski

Roll-a-Pea. Powst. po 1990 .

czeski

Valihrášek. Wystawienie: Libice nad Cidlinou, Divadlo Rozmaitosti Most 1994 .

węgierski

Borsógörgető. [Przeł.] P. Pászt. W: T. Słobodzianek: A mi osztályunk. Hat színpadi mű. Pozsony 2012 .

See Studies

3. Głup. [Utwór dramatyczny]. „Dialog” 1996 nr 3 s. 33-69. Prapremiera teatralna: Reżyseria: P. Tomaszuk. Supraśl, Teatr Towarzystwo Wierszalin 1996; radiowa: pt. Głup. Pasja Zabłudowska. Reżyseria: P. Tomaszuk. Polskie Radio 2000.

Wystawienia następne

Wystawienie pt. Pasja Zabłudowska. Reżyseria: P. Tomaszuk. Supraśl, Teatr Towarzystwo Wierszalin 1998.

See Studies

4. Ofiara Wilgefortis. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: teatralna: Reżyseria: P. Tomaszuk. Supraśl, Teatr Towarzystwo Wierszalin 2000; radiowa: Reżyseria: P. Tomaszuk. Polskie Radio 2001. Druk „Dialog” 2000 nr 5 s. 5-19. Przedruk w: Trans/formacja. Dramat polski po 1989 roku. Antologia. Tom 1. Warszawa 2012 s. 781-808 .

Wystawienia następne

Reżyseria: P. Tomaszuk. Bielsko-Biała, Teatr Lalek Banialuka im. J. Zitzmana 2001.

Reżyseria: P. Tomaszuk. Supraśl, Teatr Towarzystwo Wierszalin 2006 [premiera w zmienionej obsadzie].

Na motywach średniowiecznej legendy i powieści O. Tokarczuk: Dom dzienny, dom nocny .

Nagrody

Wyróżnienie w VI Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej (w sezonie 1999/2000) dla Teatru Towarzystwa Wierszalin .

See Studies

5. Cyrk Dekameron. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria: P. Tomaszuk. Bielsko-Biała, Teatr Lalek Banialuka im. J. Zitzmana 2002 .

Wystawienia następne

Reżyseria: P. Tomaszuk. Toruń, Teatr Baj Pomorski 2003.

Sztuka na motywach: G.Boccaccio: Dekameron.

See Studies

6. Święty Edyp. [Utwór dramatyczny]. „Dialog ” 2003 nr 12 s. 11-46. Prapremiera: Reżyseria: P. Tomaszuk. Supraśl, Teatr Towarzystwo Wierszalin 2004 .

Na motywach zaczerpniętych ze zbioru: Gesta Romanorum oraz powieści T. Manna: Wybraniec .

Nagrody

Wyróżnienie dla autora w X Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej w Warszawie (w sezonie 2003/2004) .

See Studies

7. Bóg Niżyński. [Utwór dramatyczny]. „Dialog ” 2005 nr 10 s. 64-87. Prapremiera teatralna: Reżyseria: P. Tomaszuk. Supraśl, Teatr Towarzystwo Wierszalin 2006; telewizyjna: Reżyseria: P. Tomaszuk. Telewizja Polska 2018 [bezpośrednia transmisja spektaklu Teatru Wierszalin w Supraślu].

Na motywach dzienników tancerza, W. Niżyńskiego.

Nagrody

Grand Prix XIII Międzynarodowych Toruńskich Spotkań Teatrów Lalek, Toruń 2006, Grand Prix II Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych R@port, Gdynia 2007, Główna Nagroda na XXI Międzynarodowym Festiwalu Kopriva, Kopřivnice (Czechy) 2007, Główna nagroda XV Alternatywnych Spotkań Teatralnych „Klamra 2007”, Toruń 2007, wyróżnienie za reżyserię oraz zespołowa nagroda aktorska w XIII Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej (w sezonie 2006/2007) .

Przekłady

chiński

Shangdi Nijinsiji. W: Women zhi jian ting hao de = Między nami dobrze jest. Redakcja: A. Duda. Beijing 2022 .

See Studies

8. Podróże Guliwera. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria: P. Tomaszuk. Warszawa, Teatr Lalek Guliwer 2005 .

Na motywach powieści J. Swifta.

9. Jaś i Małgosia. Bajka znana – przepisana. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria: P. Tomaszuk. Warszawa, Teatr Lalek Guliwer 2009 .

Na motywach bajek J. Brzechwy i braci Grimm.

10. Statek błaznów. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria: P. Tomaszuk. Wrocław, Wrocławski Teatr Lalek 2010. Druk „Dialog ” 2010 nr 1 s. 43-71 .

Wystawienia następne

Reżyseria: P. Tomaszuk. Supraśl, Teatr Towarzystwo Wierszalin 2010.

Na motywach S. Branta: Okręt błaznów, w przekładzie A. Lama.

See Studies

11. Anatomia psa. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria, videodekoracje, projekcje: P. Tomaszuk. Supraśl, Teatr Towarzystwo Wierszalin 2011 .

Sztuka na motywach opowiadań M. Bułhakowa: Psie serce; Morfina.

See Studies

12. Wszyscy Święci. Zabłudowski cud. [Projekt otwarty]. Wystawienie: Inscenizacja i reżyseria: P. Tomaszuk. Supraśl, Teatr Towarzystwo Wierszalin 2012 .

Spektakl oparty o autentyczne relacje (z wydarzeń w Zabłudowie w 1965), tworzony w formule work in progress (praca w toku); jako premierę spektaklu przyjęto ostatni publiczny pokaz.

See Studies

13. Wziołowstąpienie. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria i inscenizacja: P. Tomaszuk. Supraśl, Teatr Towarzystwo Wierszalin 2015 .

See Studies

14. Złoty deszcz. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria: P. Tomaszuk. Supraśl, Teatr Towarzystwo Wierszalin 2015 .

15. Faust. Nowa historia. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria: P. Tomaszuk. Supraśl, Teatr Towarzystwo Wierszalin 2018 .

Sztuka oparta o teksty: Ch. Marlowe'a, E.A.F. Klingemanna i J.W. Goethego w tłumaczeniach J. Kasprowicza, E. Lubomirskiego, E. Zegadłowicza.

See Studies

16. Teatr, którego nie było. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria: P. Tomaszuk. Supraśl, Teatr Towarzystwo Wierszalin 2019. Druk „Konteksty ” 2020 nr 3 s. 215-225, 252 .

Z wykorzystaniem tekstu dramatu S. Wyspiańskiego: Sędziowie.

See Studies

Adaptacje

• A. Suassuna: Historia o Miłosiernej, czyli Testament psa. Przekład: W. Wojciechowski, D. Żmij. Adaptacja i reżyseria: P. Tomaszuk. Wystawienie: Białystok, Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna w Warszawie – Wydział Sztuki Lalkarskiej 1987.

• A.A. Milne: Kubuś Puchatek. Przekład: I. Tuwim. Adaptacja, inscenizacja i reżyseria: P. Tomaszuk. Wystawienie: Gdańsk, Teatr Lalki i Aktora Miniatura 1991.

See Studies

• F. Kafka: Kolonia karna. Przekład: J. Kydryński. Adaptacja i reżyseria: P. Tomaszuk. Wystawienie: Bielsko-Biała, Teatr Lalek Banialuka 1993.

• S. Wyspiański: Klątwa. Opracowanie tekstu i reżyseria: P. Tomaszuk. Wystawienie: Supraśl, Teatr Towarzystwo Wierszalin 1994.

Wystawienia następne

Opracowanie tekstu i reżyseria: P. Tomaszuk [nowa wersja inscenizacji]. Supraśl, Teatr Towarzystwo Wierszalin Teatr 2008 .

See Studies

• Sz. An-ski: Dybbuk. Inscenizacja: P. Tomaszuk. Reżyseria: M. Griggs. Wystawienie: Supraśl, Teatr Towarzystwo Wierszalin 1997.

Prapremiera w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku .

• O. Tokarczuk: Prawiek i inne czasy. Adaptacja telewizyjna: S. Majewski, P. Tomaszuk. Reżyseria: P. Tomaszuk. Wystawienie: Telewizja Polska 1998.

• K. Chołoniewska: All you need... Opracowanie muzyczne, opracowanie tekstu i reżyseria: P. Tomaszuk. Wystawienie: Wrocław: Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna Kraków – Filia we Wrocławiu 1999.

• K.J. Erben, J. Lopour: Jabłoneczka. Przekład: R. Putzlacher. Układ tekstu, inscenizacja, reżyseria: P. Tomaszuk. Wystawienie: Bielsko-Biała, Teatr Lalek Banialuka im. J. Zitzmana 2001.

Wystawienia następne

Inscenizacja, układ tekstu i reżyseria: P. Tomaszuk. Toruń, Teatr Baj Pomorski 2008.

• J. Brzechwa: Pchła Szachrajka. Adaptacja i reżyseria: P. Tomaszuk. Wystawienie: Bielsko-Biała, Teatr Lalek Banialuka im. J. Zitzmana 2003.

Wystawienia następne

Adaptacja, reżyseria: P. Tomaszuk. Warszawa, Teatr Lalek Guliwer 2011.

• P. Dorin: Olbrzym. Przekład: E. Umińska-Plisenko. Scenariusz i reżyseria: P. Tomaszuk. Wystawienie: Toruń, Teatr Baj Pomorski 2004.

• M. Rej: Żywot Józefa. Adaptacja: K. Dejmek. Scenariusz i reżyseria: P. Tomaszuk. Wystawienie: Telewizja Polska 2005.

See Studies

• J. Brzechwa: Czerwony Kapturek. Adaptacja i reżyseria: P. Tomaszuk. Wystawienie: Warszawa, Teatr Lalek Guliwer 2007.

• W. Pawluczuk: Wierszalin. Reportaż o końcu świata. Adaptacja i reżyseria: P. Tomaszuk. Wystawienie: teatralne: Supraśl, Teatr Towarzystwo Wierszalin 2007; telewizyjne: Telewizja Polska 2008 .

Nagrody

Nagroda za reżyserię na XIV Międzynarodowym Toruńskim Spotkaniu Teatrów Lalek (2007), nagroda za najlepsze przedstawienie roku na XIV Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej (2008), pierwsza nagroda na III Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych „Raport” w Gdyni (2008).

See Studies

• K. Makuszyński, M. Walentynowicz: Koziołek Matołek. Adaptacja: P. Tomaszuk. Reżyseria: W. Janicki. Wystawienie: Warszawa, Teatr Lalek Guliwer 2008.

• B. Schulz: Traktat o manekinach. Inscenizacja, projekcje, videodekoracje, reżyseria: P. Tomaszuk. Wystawienie: Supraśl, Teatr Towarzystwo Wierszalin 2011.

Adaptacja powieści B. Schulza: Sklepy cynamonowe .

See Studies

• J. Słowacki: Mazepa. Inscenizacja, projekcje multimedialne i reżyseria: P. Tomaszuk. Wystawienie: Warszawa, Teatr Polski 2012.

See Studies

• J. Iwaszkiewicz: Matka Joanna od Aniołów. Adaptacja, scenografia i reżyseria: P. Tomaszuk. Wystawienie: Legnica, Teatr im. Heleny Modrzejewskiej 2013.

• G. Meyrink: Golem. Inscenizacja i scenografia: P. Tomaszuk. Reżyseria: zespół pod kierunkiem R. Gąsowskiego. Wystawienie: Supraśl, Teatr Towarzystwo Wierszalin 2014.

• A. Mickiewicz: Dziady – Noc Pierwsza. Inscenizacja, współpraca kompozytorska i reżyseria: P. Tomaszuk. Wystawienie: teatralne: Supraśl, Teatr Towarzystwo Wierszalin 2016; telewizyjne: Telewizja Polska 2020 .

Adaptacja: A. Mickiewicz: Dziady. Część IV z elementami Części II .

Nagrody

Złoty Ryngraf w kategorii „Teatr” na I Festiwalu Kultury Narodowej „Pamięć i Tożsamość” w 2021 .

See Studies

• Mikołaj z Wilkowiecka: Historyja o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim. Scenariusz i reżyseria: P. Tomaszuk. Wystawienie: teatralne: Supraśl, Teatr Towarzystwo Wierszalin 2016; telewizyjne: Telewizja Polska 2016. Druk tekstu w adaptacji P. Tomaszuka pt.: Historyja o chwalebnym zmartwychwstaniu Pańskim = The historie of the Lord's glorious resurrection. Przeł. D. Malcolm. Red. T. Wiśniewski. Supraśl: Teatr Wierszalin 2017, 185 s. [tekst w języku polskim i angielskim] .

See Studies

• A. Mickiewicz: Dziady – Noc Druga. Inscenizacja i reżyseria: P. Tomaszuk. Wystawienie: teatralne: Supraśl, Teatr Towarzystwo Wierszalin 2017; telewizyjne: Telewizja Polska 2020 .

Adaptacja: A. Mickiewicz: Dziady. Część III .

Nagrody

Złoty Ryngraf w kategorii „Teatr” na I Festiwalu Kultury Narodowej „Pamięć i Tożsamość” w 2021 .

See Studies

• A. Mickiewicz: Wykład. Scenariusz i reżyseria: P. Tomaszuk. Wystawienie: Supraśl, Teatr Towarzystwo Wierszalin 2017.

W programie teatralnym pełny tytuł spektaklu: „Wykład” to jest „Księgi narodu i pielgrzymstwa polskiego” Adam Mickiewicz .

See Studies

• Z. Krasiński: Nie-Boska komedia. Adaptacja i reżyseria: P. Tomaszuk. Wystawienie: Supraśl, Teatr Towarzystwo Wierszalin 2021.

Premiera on-line.

• A. Mickiewicz: Ballady i romanse. Adaptacja i reżyseria: P. Tomaszuk. Wystawienie: teatralne: Supraśl, Teatr Towarzystwo Wierszalin 2022; telewizyjne: Telewizja Polska 2022.

See Studies

• S. Wyspiański: Wyzwolenie. Scenariusz i reżyseria: P. Tomaszuk. Wystawienie: Supraśl, Teatr Towarzystwo Wierszalin 2023.

See Studies

Omówienia i recenzje

Autor o sobie

• Wierszalin moje życie. Tuzin prawd o Piotrze Tomaszuku. „Kurier Poranny” 2004 nr 124 [odpowiedzi P. Tomaszuka na pytania A. Zielińskiej] .

• P. Tomaszuk: Teatr to coś ostatecznego. „Teatr” 2007 nr 5 [o koncepcji i historii Teatru Towarzystwa Wierszalin] .

Wywiady

• Pogranicze pełne sprzeczności. Rozm. W. Zwinogrodzka. „Gazeta Wyborcza” 1992 nr 25 [dot. Teatru Towarzystwa Wierszalin i twórczości P. Tomaszuka] .

• Teatr – duchowe Jeruzalem. Rozm. T. Walkiewicz. „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza”, Londyn 1994 nr 144 [dot. Teatru Towarzystwa Wierszalin] .

• Jesteśmy tylko teatrem. Rozm. A. Wierzchowska. „Didaskalia” 1995 nr 6 [dot. Teatru Towarzystwa Wierszalin] .

• Objaśnianie człowieka. Rozm. A. Wanat. „Teatr” 1995 nr 3 [dot. inscenizacji: S. Wyspiański: Klątwa ] .

• Żeby teatr był wędrowcem. Rozm.: B. Dudko i D. Kiełczewski. „Kartki”, Białystok 1997 nr 16 [dot. Teatru Towarzystwa Wierszalin] .

• Świat opowiadany z zaścianka. Rozm. I. Trusewicz. „Rzeczpospolita” 1998 nr 52 [dot. Teatru Towarzystwa Wierszalin] .

• Udało mi się zdradzić. Rozm. J. Nowak. „Czas Kultury” 1999 nr 2 .

• Lubiłem ten rodzaj gniewności. Rozm. L. Kozień. „Opcje ” 2002 nr 1 .

• Duch ma ciało. Rozm. D.J. Ćirlić. „Dialog” 2005 nr 10 [o cielesności w tradycji chrześcijańskiej; wokół sztuk: Święty Edyp; Bóg Niżyński; Ofiara Wilgefortis] .

• Ignoranci atakują. Rozm. R. Pawłowski. „Gazeta Wyborcza ” 2005 nr 287 [Ofiara Wilgefortis, w kontekście społecznego odbioru sztuki; także o spektaklu: Bóg Niżyński] .

• Obłęd geniusza. Rozm. A. Danilewicz. „Rzeczpospolita ” 2005 nr 134 [wokół sztuki: Bóg Niżyński] .

• Na prowincji lepiej słychać Boga. Rozm. P. Sztarbowski. „Opcje” 2006 nr 4 [dot. Teatru Towarzystwa Wierszalin] .

• Ryzyko herezji istnieje zawsze. Rozm. T. Mościcki. „Dziennik ” 2007 nr 71 dod. „Kultura” [wokół adaptacji: W. Pawluczuk: Wierszalin. Reportaż o końcu świata] .

• Żywot genialnego szaleńca. Rozm. H. Dobrzyńska. „Dziennik” 2007 nr 7 [wokół sztuki: Bóg Niżyński] .

• Błazeńskie metamorfozy. Rozm. P. Morawski. „Dialog ” 2010 nr 1 [wokół sztuki: Statek błaznów] .

• Wampiry, groza i Słowacki. Rozm. J. Cieślak. „Rzeczpospolita” 2012 nr 69 [przed premierą adaptacji: J. Słowacki; Mazepa] .

• Nauka latania. Rozm. T. Wiśniewski. „Topos” 2014 nr 3 [o wyborze teatralnej tradycji i mistrzów (T. Kantora i J. Grotowskiego) oraz własnej twórczości dramaturgicznej] .

• Usłyszeć widzów – to jest sztuka. Rozm. A. Michalak. Powst. 2015 [on-line] Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 16 grudnia 2022; o społecznej roli teatru i współczesnych modelach jego finansowania i zarządzania].

• Małe może być piękne, również w teatrze. Rozm. A. Kopeć. Powst. 2016 [on-line] Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 30 listopada 2022; wokół 25. rocznicy powstania Teatru Towarzystwa Wierszalin w Supraślu].

• Piotr Tomaszuk. Rozm. J. Koźbiel. W: Słowo i sens. Rozmowy Janiny Koźbiel. Pruszków 2016 .

• Teatr, który się przyśnił. Rozm. P.T. Wiśniewski. „Tekstualia” 2017 nr 4; przekł. angielski: A dreamed theatre. Przeł.: D. Malcolm [on-line] Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 24 listopada 2022; dot. Teatru Towarzystwa Wierszalin, szerzej o spektaklach: Mikołaj z Wilkowiecka: Historyja o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim; A. Mickiewicz: Dziady – Noc Pierwsza; A. Mickiewicz: Dziady – Noc Druga] .

• Z teatru nie można wyzdrowieć. Rozm. J. Doroszkiewicz. Powst. 2019 [on-line] Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 16 grudnia 2022; o własnym dorobku literackim i teatralnym; dot. m.in.: Teatr, którego nie było].

• „Podejrzenia na temat ludzkiej natury”. Rozm. T. Wiśniewski. „Konteksty” 2020 nr 3 [o Teatrze Towarzystwa Wierszalin; wokół sztuki: Faust. Nowa historia] .

• Teatr na zwolnieniu. Rozm.: P. Skrzydelski, J. Moroz. Powst. 2021 [on-line] Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 16 grudnia 2022; o działalności i projektach Teatru Towarzystwa Wierszalin w 2020].

Słowniki i bibliografie

• H. Baltyn-Karpińska: Tomaszuk Piotr; Turlajgroszek. W tejże: Iskier leksykon dramatu. Warszawa 2008.

• M. Waszkiel: Wierszalin. [Przeł.] A. Nguyen. Powst. 2012. W: World Encyklopedia of Puppetry Arts [on-line] Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 19 grudnia 2022].

Ogólne

Książki

• M. Rybij: Dziady w Teatrze Wierszalin = Vėlinės Wierszalino Teatre. [Album]. Tłumaczenie: K. Slotvinska. Supraśl: Teatr Wierszalin 2022, [96] s.

Fotografie teatralne z Objazdu Mickiewiczowskiego Teatru Wierszalin na Litwie w 2022. Projekt dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu „Kultura inspirująca”.

Tekst w języku polskim i litewskim.

Artykuły

• L. Ostałowska: Wojna w teatrze lalek. (Tekst wyłącznie dla dorosłych). „Gazeta Wyborcza” 1990 nr 271 [dot. Teatru Lalki i Aktora „Miniatura” w Gdańsku; wokół konfliktu dyrektora artystycznego z członkami związków zawodowych] .

• A. Koecher-Hensel: Spory o pryncypia w Miniaturze. „Teatr” 1991 nr 1 [dot. Teatru Miniatura w Gdańsku; m.in. o wystawieniu sztuki: Turlajgroszek] .

• J. Ciechowicz: Burza teatralna w „Miniaturze”. „Notatnik Teatralny” 1994/1995 nr 9, przedruk pt. Burza w teatrze lalek. W: J. Ciechowicz: Myślenie teatrem. Gdańsk 2000 [dot. P. Tomaszuka i T. Słobodzianka w Teatrze „Miniatura” w Gdańsku] .

• M. Waszkiel: W cieniu państwowego mecenatu. „Miniatura” Piotra Tomaszuka. „Gdański Rocznik Kulturalny” 2000 nr 19 [dot. Teatru Miniatura w Gdańsku] .

• M. Bujanowicz: Teatr Wierszalin. Powst. 2004 [on-line] Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 19 grudnia 2022].

• K. Jakub: Śmierć garbatym aniołom czyli pies na kocich łbach. „Foyer” 2004 nr 1 [dot. problemów Teatru Towarzystwa Wierszalin oraz jego roli w społeczności Supraśla, szerzej o P. Tomaszuku] .

• L. Lederbuchová: Polské divadelní hry na scénách českých divadel. Ohlédnutí za plzeňskými inscenacemi her W. Gombrowicze, M. Kownacké a P. Tomaszuka. „Bohemistyka” 2004 [nr] 3 [dot. m.in. P. Tomaszuka, szerzej o sztuce: O medyku Feliksie] .

• J. Sieradzki: Kantor w teatrze Tomaszuka czyli ostatnia linka ciągłości. „Dialog” 2008 nr 1 .

• B. Oleszek: Teatr Wierszalin – w ciągłym dialogu z tradycją. W: Polski teatr alternatywny po 1989 roku. Toruń 2012 .

• E. Tomaszewska: Tam i z powrotem. Rzecz o lalkarskich kontaktach polskoczechosłowackich oraz polsko-czesko-słowackich na Śląsku. Katowice 2014, passim [dot. m.in. dorobku P. Tomaszuka] .

• L. Drożdżewicz: Ćwierćwiecze Teatru Wierszalin. „Znad Wilii” 2016 nr 4 .

• T. Wiśniewski: Splatanie kultur w Teatrze Wierszalin. „Tekstualia” 2017 nr 4 .

• A. Bednarek-Bohdziewicz, J. Bohdziewicz: Bóg – ludzkie igrzysko. Teodramatyka według Teatru Wierszalin. „Konteksty” 2020 nr 3 [dot.: Historyja o chwalebnym zmartwychwstaniu Pańskim; A. MIckiewicz: Dziady – Noc Pierwsza; A. MIckiewicz: Dziady – Noc Druga; Bóg Niżyński] .

• A. Bral: Krótka historia „pierwszego Wierszalina”. Lata 1991–2000. „Konteksty” 2020 nr 3 .

• D. Sokołowska: Świat Piotra Tomaszuka. To on stworzył legendarny Teatr Wierszalin. Powst. 2020 [on-line] Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 2 grudnia 2022; artykuł z fragmentami wywiadu z P. Tomaszukiem].

• B. Świąder-Puchowska: Nowy teatr lalkowy. Gdański okres Piotra Tomaszuka. „Konteksty ” 2020 nr 3 .

• T. Wiśniewski: Teatr Wierszalin w czterech odsłonach. „Konteksty” 2020 nr 3 .

• Ł. Drewniak: K/323: Kaftan w nagrodę. Powst. 2022 [on-line] Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 2 grudnia 2022; o dorobku twórczym i politycznych uwikłaniach P. Tomaszuka].

O medyku Feliksie

• O. Pacewicz: Dziesięć kropel na cukrze. „Gazeta Współczesna” 1986 nr 237 .

• O. Błażejewicz: Piękno czy przesłanie. „Sztuka dla Dziecka” 1987 nr 3 .

• L. Bardijewska: Kadzidło i siarka. „Gazeta Wyborcza” 1996 nr 296 dod. „Gazeta Stołeczna” .

Go back to position

Turlajgroszek

• M. Waszkiel: W teatrze lalek: „Turlajgroszek”. „Teatr” 1987 nr 9 .

• H. Baltyn: Snuj się, snuj bajeczko... „Teatr Lalek” 1991 nr 1/2 .

• T. Kubikowski: Naiwna historia. „Teatr” 1991 nr 7/8 [w związku z pokazem na Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu w 1991] .

• J. Sieradzki: Nie kochają. „Polityka” 1991 nr 25 .

• [A.T. Kijowski] Kat: Historia naiwna. „Nowy Świat” 1992 nr 30 .

• K. Zalewska: Turlajgroszek. „Przegląd Powszechny” 1992 nr 3 .

• E. Kisielewska: Turlajgroszkiem po laury. „Przegląd Tygodniowy” 1993 nr 40 [w związku z nagrodą Fringe First na Festiwalu Teatralnym w Edynburgu w 1993] .

• L. Bobka: Turlajgroszek Teatru Wierszalin. „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza”, Londyn 1994 nr 129 [m.in. o wystawieniach w Brighton i Londynie] .

• E. Dąbek-Derda: Każdy w służbie czorta. W tejże: Tadeusza Słobodzianka nie-boskie historie. Dramaturgia w kręgu mitu. Katowice 2003. Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, 2091 .

Go back to position

Głup

• J.R. Kowalczyk: Głupio. „Rzeczpospolita” 1996 nr 228 .

• O. Kulczycka: Pokochać „Głupa”. „Wiadomości Kulturalne” 1996 nr 42 .

• W. Majcherek: Zdarzyło sie w Zabłudowie. „Teatr” 1996 nr 6 [w związku z pokazem na VII Gliwickich Spotkań Teatralnych w 1996] .

• M. Michalska-Gzik: W Zabłudowie bez cudów. „Opcje” 1996 nr 3 .

• H.I. Rogacki Henryk: „Biorąc na się maskę i udanie...” = „Arrogating the mask and the make belief...”. „Teatr Lalek” 2000 nr 2/3 [dot. wystawienia pt. Pasja zabłudowska w 1998; tekst w języku polskim i angielskim] .

• A.J. Wróblewska: Pasja zabłudowska. „Scena” 2000 nr 9 [dot. wystawienia pt. Pasja zabłudowska w 1998] .

Go back to position

Ofiara Wilgefortis

• J. Kopciński: Boże dzieci. „Teatr” 2000 nr 9, przedruk z podtytułem: „Ofiara Wilgefortis” Piotra Tomaszuka. W tegoż: Którędy do wyjścia? Szkice i rozmowy teatralne. Warszawa 2022.

• J.R. Kowalczyk: Bez świętokradztwa. „Rzeczpospolita” 2000 nr 95 .

• J. Sieradzki: Bestie domowe. „Polityka ” 2000 nr 21 [dot. też sztuki W. Borcherta: Pod drzwiami, w inscenizacji P. Szkotaka, zrealizowanej we wrocławskim Teatrze Współczesnym w 2000 ].

• M. Kanabrodzki: Kobieta z brodą. „Dialog” 2001 nr 1 .

• M. Żmijewska, J. Medek: LPR i Chrystus z piersiami. „Gazeta Wyborcza” 2005 nr 279 [dot. stawianych twórcom spektaklu zarzutów o bluźnierstwa i obrazę uczuć religijnych] .

• U. Jekutsch: Heiligenkult – Roman – Theaterstück. Zur Übertragung des Kults der hl. Kümmernis in die neue polnische Literatur. „Rocznik Komparatystyczny” 2014 .

Zob. też Wywiady.

Go back to position

Cyrk Dekameron

• Ł. Drewniak: Seks na korbkę. „Przekrój ” 2002 nr 47 .

• J. Kopciński: Cyrk marionetek. „Teatr” 2002 nr 10/11.

• D. Lubina-Cipińska: Taniec Erosa i Thanatosa. „Rzeczpospolita ” 2002 nr 240 .

• M. Mijalska: Spirala „Dekameronu”. „Didaskalia” 2002 nr 51/52 .

• M. Waszkiel: Na gorąco: „Cyrk Dekameron” = On-the-spot: „Circus Decameron”. „Teatr Lalek” 2002 nr 4 [tekst w języku polskim i angielskim] .

• J. Legoń: Turlajgroszek szuka nowego = Turlajgroszek in search of novelties. „Teatr Lalek” 2003 nr 1 [tekst w języku polskim i angielskim] .

• M. Pindór: Tanatos i Eros. „Śląsk” 2003 nr 5 .

Go back to position

Święty Edyp

• J. Łukosz: Święty grzesznik. „Dialog” 2003 nr 12 .

• H.I. Rogacki: Powtórka z Tomaszuka. „Dialog” 2003 nr 12 .

• J.R. Kowalczyk: Pułapka cielesności. Teatr Wierszalin. Wstrząsający „Święty Edyp” Piotra Tomaszuka. „Rzeczpospolita” 2004 nr 106 .

• M. Żmijewska: Nagi Edyp w Supraślu – premiera Teatru Wierszalin. „Gazeta Wyborcza” 2004 nr 84 .

• A. Grzybowska: Spadkobiercy czy obrazoburcy? O strategiach naśladowczych dramatu antycznego w „Miłości Fedry” Sarah Kane i „Świętym Edypie” Piotra Tomaszuka. „Nowy Filomata” 2009 nr 1 .

Zob. też Wywiady.

Go back to position

Bóg Niżyński

• J. Targoń: Wierszalin w pułapce stylu. „Gazeta Wyborcza” 2007 nr 236 dod. „Kraków” [dot. też inscenizacji: W. Pawluczuk: „Wierszalin. Reportaż o końcu świata”; w związku z wystawieniem na Festiwalu Genius Loci w Krakowie w 2007] .

• T. Mościcki: Wielki spektakl Tomaszuka. „Dziennik” 2006 nr 143 .

• M. Hałaś: Szaleniec na krzyżu. „Gazeta Polska” 2006 nr 52 .

• J. Kopciński: Odkupienie. „Teatr” 2006 nr 12 .

• R. Pawłowski: Golgota tancerza. „Gazeta Wyborcza” 2006 nr 231 .

• J. Sieradzki: Bóg Taniec Tomaszuk – ostatni romantyk, były prowokator. „Przekrój” 2006 nr 45 .

• K. Szczebiot: Bogowie, wariaci, grzesznicy i święci. Supraśl – Kościelna 4. „Scena” 2006 nr 4 .

• B. Świąder-Puchowska: Ciało i sacrum. O „Bogu Niżyńskim” Piotra Tomaszuka. „Konteksty” 2020 nr 3 .

Zob. też Wywiady.

Go back to position

Statek błaznów

• K. Kamińska: Tragiczny taniec błaznów. „Gazeta Wyborcza” 2010 nr 21 dod. „Wrocław ”.

• J. Kowalska: Szatan resetuje świat. „Teatr” 2010 nr 5 .

• M. Urbanek: Głupcy płyną do raju... „Gazeta Wyborcza” 2010 nr 14 dod. „Wrocław” [przed premierą w Teatrze Lalek we Wrocławiu] .

• M. Gąsowska: Zdrada w Wierszalinie. „Teatr” 2011 nr 3 .

Zob. też Wywiady.

Go back to position

Anatomia psa

• A. Kopeć: Anatomia psa. Sztuka z lekkim niedosytem. „Kurier Poranny” [on-line] 2011. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 19 grudnia 2022] .

• M. Gąsowska: Wierszalin horror picture show. „Didaskalia” 2012 nr 108 .

• H. Waszkiel: Teatr zainfekowany człowiekiem. „Teatr” 2012 nr 2 .

Go back to position

Wszyscy Święci. Zabłudowski cud

• A. Horubała: Bliskie spotkania trzeciego stopnia. „Uważam Rze ” 2012 nr 48 [dot. także wystawienia: I. Wyrypajew: UFO. Kontakt. Warszawa, Teatr Studio 2012] .

• H. Waszkiel: Dziedzictwo krzywd. „Teatr” 2013 nr 3 .

Go back to position

Wziołowstąpienie

• A. Kopeć: „Wziołowstąpienie”, czyli z tęsknoty za tym co było; Teatr Wierszalin opowiada szeptem; Vital Voranau chce pozwać do sądu teatr Wierszalin. Zarzuca mu plagiat w sztuce „Wziołowstąpienie”. „Kurier Poranny” [on-line] 2015. Dostępny w Internecie: Zob. link, Zob. link, Zob. link [dostęp 16 grudnia 2022; dot. m.in. o zarzutów o plagiat stawianych autorowi dramatu].

• K. Łapicka: Hribujem, ziołujem, szepczem. „Teatr” 2016 nr 2 .

Go back to position

Faust. Nowa historia

• J. Karow: Wolność stopniem do piekła? Powst. 2019 [on-line] Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 19 grudnia 2022].

• J. Kopciński: Pustość. „Teatr” 2019 nr 5 .

Zob. też Wywiady.

Go back to position

Teatr, którego nie było

• J. Doroszkiewicz: Teatr, którego nie było, czyli rozterki dyrektorskie wciąż są takie same. Powst. 2019 [on-line] Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 2 grudnia 2022] .

• K. Zalewska: Daleko od autostrad. Powst. 2019 Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 19 grudnia 2022] .

• Ż. Nalewajk: Dramat i teatr na granicy światów. Spotkanie Piotra Tomaszuka i teatru Wierszalin ze Stanisławem Wyspiańskim. „Konteksty” 2020 nr 3 .

Zob. też Wywiady.

Go back to position

A.A. Milne: Kubuś Puchatek

• H. Baltyn: Miód wierszaliński. „Teatr Lalek” 1993 nr 1 .

• J. Majcherek: Był sobie raz.... „Teatr” 1993 nr 4, sprostowanie: M. Korzeb. „Teatr” 1993 nr 6 .

Go back to position

S. Wyspiański: Klątwa

• G. Niziołek: Teatr umowny i brutalny. „Dialog” 1995 nr 5 [ze wstępem: Towarzystwo Werszalin Teatr: „Klątwa”], przedruk w: G. Niziołek: Sny komedie, medytacje. Kraków 2000.

• R. Węgrzyniak: Z dopustu Boga... „Dialog ” 1995 nr 5 [ze wstępem: Towarzystwo Wierszalin Teatr: „Klątwa”].

• K. Rachuta: „Klątwa” Stanisława Wyspiańskiego w Towarzystwie Wierszalin. W: Sztuka i obraz sztuki. Obrazowanie wizualne a literatura i filozofia. Wrocław 1999 .

• J. Cieślak: Grzech wychodzi na jaw. „Rzeczpospolita” 2008 nr 96 .

• J. Derkaczew: Klątwa, czyli koniec tabu? „Gazeta Wyborcza” 2008 nr 103 [dot. wystawienia z 2008 r.] .

• J.R. Kowalczyk: Wierszalin bulwersuje formą, a nie treścią. „Rzeczpospolita” 2008 nr 100 .

• K. Szczebiot: Klątwa. Trzeci powrót Odysa. „Teatr” 2008 nr 7/8 .

Zob. też Wywiady.

Go back to position

M. Rej: Żywot Józefa

• M. Żmijewska: TVP. Rej Tomaszuka w Teatrze Telewizji. „Gazeta Wyborcza” 2005 nr 282 dod. „Białystok” .

• D. Wojdan-Świderska: Więcej niż jeden. „Zeszyty Telewizyjne” 2006 nr 12 .

Go back to position

W. Pawluczuk: Wierszalin. Reportaż o końcu świata

• Ł. Drewniak: Niebo ze snu. „Przekrój” 2007 nr 26 .

• J.R. Kowalczyk: Korowód wyznawców utopijnych religii. „Rzeczpospolita” 2007 nr 113 .

• A. Mańkowska: Pieśń o końcu świata. „Teatr” 2007 nr 7/8 .

• T. Mościcki: Rewelacyjne przedstawienie w Teatrze Wierszalin. „Dziennik” 2007 nr 114.

• R. Pawłowski: Koniec świata w Wierszalinie. „Gazeta Wyborcza ” 2007 nr 113.

• W. Szczawińska: Pustka po Ilji. „Didaskalia” 2007 nr 79/80 .

• J. Targoń: Wierszalin w pułapce stylu. „Gazeta Wyborcza” 2007 nr 236 dod. „Kraków” [dot. też inscenizacji: Bóg Niżyński; w związku z wystawieniem na Festiwalu Genius Loci w Krakowie w 2007] .

• J. Sieradzki: Kantor w teatrze Tomaszuka, czyli ostatnia linka ciągłości. „Dialog” 2008 nr 1 .

• Ż. Nalewajk: Codzienność i religijność na pograniczu epok i kultur. Wierszalin. Reportaż o końcu świata Włodzimierza Pawluczuka i Piotra Tomaszuka. „Tekstualia” 2017 nr 4; przekład czeski: Každodennost a náboženskost na rozhraní epoch a kultur. „Wierszalin. Reportaż o końcu świata” Włodzimierza Pawluczuka a Piotra Tomaszuka. [Przeł.:] K. Čermochová, O. Słowik. W: Lidský život a každodennost v literatuře. Praha 2016 .

• K. Siergiej: Przedstawienie z perspektywy aktorskiej: „Wierszalin. Reportaż o końcu świata” Piotra Tomaszuka; Doświadczenie nieskrępowanej wolności. O pracy aktorskiej nad postacią Olgi D. w przedstawieniu „Wierszalin. Reportaż o końcu świata”. „Konteksty ” 2020 nr 3 .

Zob. też Wywiady.

Go back to position

B. Schulz: Traktat o manekinach

• A. Rataj: Schulzowsko-Tomaszukowe panoptikum. „Teatr ” 2011 nr 4 .

• H. Waszkiel: Manekinacja. „Dialog” 2011 nr 7/8 .

Go back to position

J. Słowacki: Mazepa

• P. Goźliński: Święty Bohun do spraw przegranych. „Gazeta Wyborcza” 2012 nr 72 .

• M. Troszyński: Kontredans na bagnach. „Teatr” 2012 nr 6 .

Zob. też Wywiady.

Go back to position

A. Mickiewicz: Dziady - Noc Pierwsza

• M.J. Roman: Lokalne czy narodowe? „Dziady” w Teatrze Wierszalin w Supraślu. W: Romantyzm w literaturze i kulturze po 1989 roku. Mapowanie recepcji. Sejny 2019 [dot. też inscenizacji: A. Mickiewicz: Dziady – Noc Druga] .

• D. Gac: Nocne Polaków z duchami rozmowy. Powst. 2017 [on-line] Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 20 grudnia 2023; dot. też inscenizacji: A. Mickiewicz: Dziady – Noc Druga].

• D. Kosiński: Terytorium „Dziady”. „Tygodnik Powszechny” 2017 nr 20 [na tle współczesnych wystawień w innej reżyserii; dot. też inscenizacji: A. Mickiewicz: Dziady – Noc Druga] .

• K. Szczebiot: Uszy szeroko otwarte. „Teatr” 2017 nr 2 .

• „Dziady” Teatru Wierszalin. Dyskusja z udziałem Piotra Tomaszuka, Tomasza Wiśniewskiego, Zbigniewa Majchrowskiego, Grażyny Tomaszewskiej, Katarzyny Kręglewskiej, Olgi Kubińskiej, Kwiryny Ziemby, Zbigniewa Kaźmierczyka, Feliksa Tomaszewskiego, Agnieszki Bednarek Bohdziewicz i Rafała Gąsowskiego. Oprac.: K. Kręglewska i T. Wiśniewski. „Tekstualia” 2018 nr 4 [dot. też inscenizacji: A. Mickiewicz: Dziady – Noc Druga] .

• Z. Majchrowski: Guślarz z Wierszalina. [Wywiad. Rozm.] T. Wiśniewski. „Konteksty” 2020 nr 3 [dot. też inscenizacji: A. Mickiewicz: Dziady – Noc Druga] .

• M. Modrzewska: „Polski mikrokosmos” według Teatru Wierszalin a odbiorca globalny. „Konteksty ” 2020 nr 3 [dot. też inscenizacji: A. Mickiewicz: Dziady – Noc Druga] .

Zob. też Wywiady.

Go back to position

Mikołaj z Wilkowiecka: Historyja o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim

• J. Wakar: Demiurg spogląda na świat. „Dziennik Gazeta Prawna” 2016 nr 73 dod. „Kultura” .

• Sz. Kazimierczak: Kogo szukacie? „Teatr ” 2017 nr 7/8 .

• J. Puzyna-Chojka: Rekolekcje w „umarłej klasie”. „Historyja o chwalebnym zmartwychwstaniu pańskim” Mikołaja z Wilkowiecka w Teatrze Wierszalin (wobec tradycji inscenizacyjnej). W: Biblia w dramacie. Gdańsk 2018, przedruk „Konteksty” 2020 nr 3.

• P. Kencki: „Historyja o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim” w reżyserii Piotra Tomaszuka. W: Wokół Mikołaja z Wilkowiecka. Analizy i porównania. Warszawa 2021 .

Zob. też Wywiady.

Go back to position

A. Mickiewicz: Dziady - Noc Druga

• D. Gac: Nocne Polaków z duchami rozmowy. Powst. 2017 [on-line] Dostępny w Internecie:Zob. link [dostęp 20 grudnia 2023; dot. też inscenizacji: A. Mickiewicz: Dziady – Noc Pierwsza].

• J. Kopciński: „Dziady” pod lipą. „Teatr” 2017 nr 9 .

• D. Kosiński: Terytorium „Dziady”. „Tygodnik Powszechny ” 2017 nr 20 [na tle współczesnych wystawień w innej reżyserii; dot. też inscenizacji: A. Mickiewicz: Dziady – Noc Pierwsza] .

• M.J. Roman: Lokalne czy narodowe? „Dziady” w Teatrze Wierszalin w Supraślu. W: Romantyzm w literaturze i kulturze po 1989 roku. Mapowanie recepcji. Sejny 2019 dot. też inscenizacji: A. Mickiewicz: Dziady – Noc Pierwsza] .

• Z. Majchrowski: Guślarz z Wierszalina. [Wywiad. Rozm.] T. Wiśniewski. „Konteksty” 2020 nr 3 [dot. też inscenizacji: A. Mickiewicz: Dziady – Noc Pierwsza] .

• M. Modrzewska: „Polski mikrokosmos” według Teatru Wierszalin a odbiorca globalny. „Konteksty” 2020 nr 3 [dot. też inscenizacji: A. Mickiewicz: Dziady – Noc Pierwsza] .

Zob. też Wywiady.

Go back to position

A. Mickiewicz: Wykład

• H. Waszkiel: Wykład w Wierszalinie. „Teatr” 2018 nr 4 .

Go back to position

S. Wyspiański: Wyzwolenie

• T. Mlącki: A to Wyspiański właśnie? Powst. 2023 [on-line] Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 20 grudnia 2023].

Go back to position

BIO

Twórczość

Wystawienia następne

Nagrody

Przekłady

czeski

Wystawienia następne

Nagrody

Przekłady

angielski

czeski

węgierski

Wystawienia następne

Wystawienia następne

Nagrody

Wystawienia następne

Nagrody

Nagrody

Przekłady

chiński

Wystawienia następne

Adaptacje

Wystawienia następne

Wystawienia następne

Wystawienia następne

Nagrody

Nagrody

Nagrody

Omówienia i recenzje

Autor o sobie

Wywiady

Słowniki i bibliografie

Ogólne

Książki

Artykuły

O medyku Feliksie

Turlajgroszek

Głup

Ofiara Wilgefortis

Cyrk Dekameron

Święty Edyp

Bóg Niżyński

Statek błaznów

Anatomia psa

Wszyscy Święci. Zabłudowski cud

Wziołowstąpienie

Faust. Nowa historia

Teatr, którego nie było

A.A. Milne: Kubuś Puchatek

S. Wyspiański: Klątwa

M. Rej: Żywot Józefa

W. Pawluczuk: Wierszalin. Reportaż o końcu świata

B. Schulz: Traktat o manekinach

J. Słowacki: Mazepa

A. Mickiewicz: Dziady - Noc Pierwsza

Mikołaj z Wilkowiecka: Historyja o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim

A. Mickiewicz: Dziady - Noc Druga

A. Mickiewicz: Wykład

S. Wyspiański: Wyzwolenie