BIO

Born on 22 March 1953 in Krakow; daughter of Jan Pelc and Barbara Kurkiewicz. She attanded the B. Nowodworski Grammar School No. I in Krakow. She made her debut in 1970 with a review of Wincenty Danek's book Pisarz wciąż żywy [A writer who lives on] about Józef Ignacy Kraszewski. Her review appeared in the youth periodical "Głos Młodzieży" (no. 12; using the surname Pelc). After completing her advanced secondary education in 1972, she started a degree in Polish philology at the Jagiellonian University (UJ) in Krakow. Between 1975 and 1977, she studied Italian philology at the same university. In 1977, she graduated with a master's degree from UJ, awarded for her study Przestrzeń w „Ziemi obiecanej” Władysława Stanisława Reymonta [Space in Władysław Stanisław Reymont's "Ziemia obiecana" ("Promised Land")]. Her dissertation was supervised by Prof. Henryk Markiewicz. She was subsequently appointed to a post at the Department of Literary Theory and Historical Poetics at the Institute of Polish Philology (IFP) at UJ. In 1979, she published her first academic article, Od topografii do przestrzeni mitycznej. Analiza przestrzeni w „Ziemi obiecanej” Reymonta [From topography to mythical space: An analysis of space in Reymont's "Promised Land"], which appeared in the journal "Pamiętnik Literacki" (vol. 4). Her research focused primarily on studies in the field of literary history and aesthetics of the nineteenth and twentieth centuries, as well as aesthetic and anthropological approaches to literature, the theory and history of novels, comparative cultural studies, and literary criticism. She continued to publish articles in journals including "Pamiętnik Literacki" (1979, 1983, 1995, 1997, 1998, 2013, 2019, and 2020), "Ruch Literacki" (1980,1989, 1992, 1996, 2000, 2003, 2006, 2013, 2015, and 2017), and "Teksty Drugie" (1993, 1996, 2002, 2004, 2009, and 2011). She was awarded a doctoral degree in 1986 on the basis of her dissertation „Żywe kamienie” Wacława Berenta. Poetyka i wizja świata [Wacław Berent's "Żywe kamienie" (Living stones): Poetics and worldview], which was supervised by Prof. H. Markiewicz. She was a fellow at the Centro Incontri e Studi Europei in Rome in 1987 and 1993. In 1990, she was awarded the prize of the Minister of Education, while in 2002 she received the Prize of the UJ Rector. Between 1995 and 2007, she was a lecturer at the Chairs of Polish Studies in Udine, Padua and Rome. Between 1996 and 2004, she served as editorial secretary of the Biblioteka Polska [Polish Library] publication series that was published by the Universitas Society of Authors and Publishers of Academic Studies. In 1999, she was awarded a habilitation degree from UJ for her study "Oblicza wzniosłości. Estetyka powieści młodopolskiej" [Facets of Profundity: The aesthetics of Young Poland novels]. She also lectured at the Institute of Humanities in Przemysl in 1998/99 and at the State Higher Vocational School in Krosno between 2000 and 2007. She joined the Editorial Committee of the periodical "Przestrzenie Teorii" in 2004. In 2005, she moved to the Chair of Literary Anthropology and Cultural Studies at the Faculty of Polish Philology at UJ. Between 2005 and 2010, she was scientific editor of the publication series Biblioteka Narodowa [National Library] that was published by the Ossolineum library. In 2008, she received the Individual Prize of the Minister of Science and Higher Education. She was made full professor in 2009. Between 2010 and 2022, she was a member of the Scientific Council of the Institute of Literary Research of the Polish Academy of Sciences (IBL PAN). Between 2010 and 2012, she was a principal investigator on the third-party funded project Kulturowa teoria literatury 2. Poetyki, problematyki, interpretacje [Cultural literary theory 2: Poetics, problems, interpretations], while from 2010 to 2013 she was also an editor of a multimedia dictionary as part of the project Sensualność w kulturze polskiej. Przedstawienie zmysłów człowieka w języku, piśmiennictwie i sztuce od średniowiecza do współczesności [Sensuality in Polish Culture: Representations of human sense in language, texts and art since the Middle Ages]. She was responsible for the section on Young Poland. Between 2011 and 2014, she served on the team working on the project Kulturowa historia literatury [A cultural history of literature]. In 2012, she became chair of the International Association of Polish Studies (Międzynarodowe Stowarzyszenie Studiów Polonistycznych. From 2014, she organized the Jan Kochanowski competition, which is aimed at international students of Polish. In 2015, she joined the Programme Council of the Polish studies newsletter "Biuletyn Polonistyczny". She co-organized the VI, VII and VIII World Congresses of Polish Studies in Katowice (2016), Wroclaw (2021) and Krakow (2023). In 2018, she established a digital project that she titled Geopolonistyka [Geo-Polish Studies], which seeks to develop an interactive map showing Polish studies centres around the world while outlining those institute's current and past activities (realized through "Biueltyn Polonistyczny"). The same year, she became coordinator of the Czesław Miłosz Jagiellonian Lecture Series while also serving as project lead on the externally-funded project Światowa historia literatury polskiej. Interpretacje [A global history of Polish literature: Interpretations]. She served on the Disciplinary Council for Literary Studies at UJ between 2019 and 2022, while in 2021 she joined the Literary History Committee at the Polish Academy of Science as well as the Scientific Council of the Rome-based journal "Ricerche Slavistiche". In 2022, she became a member of the editorial board of the publication series Inventio. Antropologia tworzenia-krytyka genetyczna-interpretacja [Inventio: Anthropology of creation, genre criticism, interpretation], which appears with UJ publishing house Wydawnictwo UJ. She was awarded the Bronze (2007) and Gold (2018) Cross of Merit and the Medal of the Commission of National Education (2009). She lives in Krakow. In 1978, she married the theatre and literary studies scholar Jacek Popiel↑; they have two children: Jerzy (b. 1979) and Ewa (b. 1990).

Twórczość

1. Historia i metafora o „Żywych kamieniach” Wacława Berenta. Kraków: Ossolineum 1989, 170 s. Rozprawy Literackie, 62.

Rozprawa doktorska.

Zawartość

Wstęp. – I. Modele kultury średniowiecza: Średniowiecze apolińskie; Średniowiecze dionizyjskie; Średniowiecze kacerskie. – II. Rymy powieści – rymy kultury: 1. Gest powtórzenia; Rytm troisty; Rytm antytez; – 2. „Żywe kamienie” – epitafium Młodej Polski: Mapa podróży; Mistrz – uczeń. Wędrowcy „wedle ducha”; Rozpoznanie: młodzieńcza niedojrzałość kultury; Jeszcze jeden „pośmiertny tryumf” Młodej Polski; – 3. Dynamika znaczeń – dynamika dziejów. Jak możliwy jest symbol w powieści historycznej?; – 4. W stronę powieści mitologicznej. – III. Metafora w akcji: 1. Metaforyzacje i demetaforyzacje; O „intensywnej uprawie metafory”; Od metafory do alegorii: zagęszczenie kosmosu; Metafora i magia; Gdzie się kończy metafora? Fabuła pewnej metafory; W stronę wielkiej metafory; Ważny margines strategii metaforyzacyjnej (reifikacja i animizacja); – 2. Poetyka interferencji; Między jawą a snem; Spojrzenie. O jedności człowieka zewnętrznego i wewnętrznego; Światło. Kierunki transformacji rzeczywistości: A. Magia nocy, poranku i zmierzchu; B. Mit Wielkiego Południa. – 3. „Z idei tworzyć kamienie”: Lapidarium Berenta; Lektura gotyckiej katedry; Mit żywych kamieni – mit metamorfoz.

2. Oblicza wzniosłości. Estetyka powieści młodopolskiej. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas 1999, 288 s. Wyd. 2 tamże 2003.

Rozprawa habilitacyjna.

Zawartość

Wstęp. – I. Wzniosłość czy patos? „De profundis” i „Krzyk” Stanisława Przybyszewskiego: Patos cierpienia; Wzniosłość – uczucie mieszane; Heroizm poznania; Godzina cudu; Ład czy chaos? O warunkach wzniosłości; Wzniosłość i krzyk. – II. Tragizm epicki. „Ludzie bezdomni” Stefana Żeromskiego: Nowa tragedia charakteru; Stara tragedia Losu; Finał. Samotność jako konieczność tragiczna. – III. Brzydota i patos cywilizacji. „Ziemia obiecana” Władysława Reymonta: Dwa aspekty XIX-wiecznej refleksji o brzydocie; Brzydota szturmuje powieść; Kto dostrzega brzydotę, czyli o nastawieniu estetycznym w powieści; Retoryka i ideologia; Patos. Ekspresywna brzydota naturalizmu; Kontynuacje i konteksty. – IV. Ironia, paradoks i „człowiek dostojny”. „Próchno” Wacława Berenta: O przeciw-tworzeniu; Ironia – „mowa nieczysta”; Paradoks, czyli doświadczenie opaczności świata; Labirynt aksjologiczny. Mit Fausta. – V. Wzniosła groteska. „Nietota” Tadeusza Micińskiego: Księga... Bylejaka. Między „Nietotą” – „Księgą Tajemną” a „Nietotą” – „Niedojdą”; W kręgu groteski parodystycznej. Na przykład „Don Kichot”; Gry wzniosłością; Estetyka misteryjności.

3. Wyspiański. Mitologia nowoczesnego artysty. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas 2007, 338 s., [25] s. tabl. Modernizm w Polsce. Studia nad nowoczesną polską literaturą, sztuką, kulturą i myślą humanistyczną, 18. Wyd. 2 rozszerzone tamże 2008, 364 s., [25] s. tabl.

Zawartość

Wstęp. – Cz. I. Wyspiański – artysta Agonu: 1. Tradycja wcielona w postać – wielcy prekursorzy: Starcie pierwsze: Wyspiański – Matejko; Starcie drugie: Wyspiański – Mickiewicz; Starcie trzecie: Wyspiański – Szekspir; – 2. „Szermierze przez wieczność”. Rewizje szekspirowskie i historyczne w „Bolesławie Śmiałym”; – 3. „Wesele”, czyli eksperyment serca. „Romantyczne kłamstwa” i prawda sztuki. – Cz. II. Powieść o artyście w listach: List artysty jako gatunek epistolografii; Głos Wyspiańskiego. Wokół problemu kultury oralnej; Portret artysty z czasów młodości; Po co malarzowi pióro? Doświadczenie dystansu. – Cz. III. Wyspiański-projekt niedokończony: „Fantazja śniąca o wszechmocy”; Fotografia. Doświadczenie nowego medium; Miejsce Wyspiańskiego w estetyce modernizmu; Gramatyka tworzenia. – Cz. IV. Estetyka modernizmu z Wyspiańskim w tle: Powieść o artyście jako gatunek literacki i rodzaj dyskursu; Dwie koncepcje modernistycznej szczerości; Monolog i milczenie; Autoportret w zbroi, czyli średniowiecze modernistów; Kryzys i odrodzenie idei Gesamtkunstwerk w XX wieku; O monumentalności jako kategorii estetycznej; Fotografia i dzieło sztuki. „Dziwni ludzie” polskiego modernizmu.

4. Artysta jest obecny. Problem tożsamości artysty nowoczesnego i ponowoczesnego. Białystok: Wydział Filologiczny. Uniwersytet w Białymstoku 2018, 38 s. Prelekcje Mistrzów Wydziału Filologicznego Uniwersytetu w Białymstoku, 2.

5. Świat artysty. Modernistyczne estetyki tworzenia. [Monografia]. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas 2018, 319 s.

Zawartość

Wstęp. – I: Historia historii tworzenia; – W sztuce wszystko jest możliwe: Estetyka tworzenia w listach; O dwóch paradoksach kanonu (Witkacy i Rilke); Wszystko jest możliwe, bo „wszystko jeszcze jest do zrobienia”; – Być jak Cézanne… Paradoksy estetyki obecności: O spotkaniach w świecie sztuki „pod nieobecność czasu”; „W badaniu wrażliwości własnego »ja« wszystko staje się możliwe”; – Rodin, czyli świat. O dwóch kosmogoniach; Poezja myślenia; Narodziny światopoglądu estetycznego. Estetyka Rilkego i socjologia zmysłów Simmla; Rodin – „to imię niezliczonych rzeczy”; Powierzchnia jako idea elementarna (Elementargedanken); Ciało i gest mową epoki. – II: Estetyka kaprysu; – Anatomia kaprysu: Kilka przypomnień; Capriccio i weduty; Ciemny kaprys; – Kaprys jako forma: Kaprys i modernistyczna ucieczka z krainy Logosu; Oskar Wilde; Wizualizacje kaprysu. Nimfa Aby Warburga i Georges’a Didi-Hubermana; – O kapryśnej lekkości bytu: „Lekkomyślność głupkowata” i ciężka filozofia; Tropienie słów; Estetyka ciężkości; Wenecja jako kaprys kulturonatury; Narodziny ponowoczesnej filozofii lekkości z ducha modernizmu; – Bruno Schulz i kaprysy materii: Estetyka materii; Creatio jako kaprys; Groteskowa estetyka kaprysu. – III: Artysta awangardowy – między Arcyludzkim i Nie-ludzkim: Estetyka antropologiczna; – Geniusz, czyli rytuał opowieści; – Artysta w narracjach Awangardy. W kręgu antyantropocentryzmu: Doświadczenie wolności absolutnej; Futuryzm, czyli wyjście z centrum. Artysta jako człowiek-hybryda; Artysta przeciwko sztuce. Dadaista – buntownik radykalny; Tożsamość zanegowana. Każdy jest artystą; Artysta bez biografii; – Leonardo da Vinci – artysta Awangardy. – IV: Portretowanie; – Teoria–historia–nieśmiertelność; – Portret artysty. Od teorii do epifanii: Portret jako jednostka kulturowej historii literatury; Historia literatury i nieśmiertelność; Sztuka portretowania; Przebudzenie. Od portretu fotograficznego do portretu epoki; – Od epifanii do historii. Modernizm w rodzinnym portrecie, czyli ojciec Witkacego i syn Witkiewicza: Stwarzanie Geniusza; Witkacy – Zepsute Arcydzieło; „Nowe Życie”; – Autoportret kulturowy. Zakopiański eksperyment: W poszukiwaniu obrazu emblematycznego; Patografia miejsca; Totalna wyobraźnia konkwistadorów; Krajobraz ryzyka. „Sprzeczność uczuć najprostszych”; Między szaleństwem Natury a „metafizyczną dziwnością zakopiańskiego życia i użycia”.

Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.

Dokąd płynie ta woda, dokąd płynie?...” (O „Dziejach grzechu” Stefana Żeromskiego). „Ruch Literacki1980 nr 5 s. 349-361.
Impresjonizm i ekspresjonizm w „Ziemi obiecanej” Reymonta. „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego1980 z. 39 s. 105-120.
Gest powtórzenia w „Żywych kamieniach” Wacława Berenta. „Pamiętnik Literacki1983 z. 3 s. 119-133.
Historyczne konteksty „Żywych kamieni” Wacława Berenta. „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace Historycznoliterackie1985 z. 55 s. 71-85.
Symbol a doświadczenie historii. (O „Żywych kamieniach” Wacława Berenta). W: Teoretyczne aspekty powieści historycznej. Katowice 1986 s. 109-123.
Włoskie Berentiana. „Ruch Literacki1989 z.3 s. 243-249.
Reymontowskie rozumienie cywilizacji. (O „Ziemi Obiecanej”). „Munera Polonica et Slavica1990 s. 247-259.
O problemach włoskiej krytyki literackiej. „Ruch Literacki1992 nr 4 s. 369-382.
Logika artyzmu i logika historii. O paradoksach „Bolesława Śmiałego” Stanisława Wyspiańskiego. W: Studia o dramacie i teatrze Stanisława Wyspiańskiego. Kraków 1994 s.137-154.
Metamorfozy Piekła. O retoryce antycywilizacyjnej w powieści młodopolskiej. W: Stulecie Młodej Polski. Studia. Kraków 1995 s. 349-357.
Retoryka zła w „Próchnie” Wacława Berenta. „Pamiętnik Literacki1995 z. 3 s. 3-34.
Laokoon, czyli o granicach wzniosłości w prozie Stanisława Przybyszewskiego. „Teksty Drugie1996 nr 2/3 s. 50-71.
Teoria della letteratura in Polonia (anni 80 e 90). „Ricerche Slavistiche”, Rzym 1996 vol. XLIII s.519 – 526.
Włoskie drogi postmodernizmu. „Teksty Drugie1996 z.1 s.132-138.
Wzniosłość – retoryka cierpienia. (O prozie Stanisława Przybyszewskiego). „Ruch Literacki1996 z. 1 s. 37-49.
Od topografii do przestrzeni mitycznej. Analiza przestrzeni w „Ziemi obiecanej” Reymonta. „Pamiętnik Literacki1997 z. 4 s. 89-131.
Monolog i milczenie. Glosa do estetyki modernizmu. W: Literatura wobec niewyrażalnego. Warszawa 1998 s.101-110.
Próba tragizmu epickiego – „Ludzie bezdomni” Stefana Żeromskiego. „Pamiętnik Literacki1998 z. 2 s. 59-92.
Władysław Stanisław Reymont – „Ziemia obiecana. W: Lektury polonistyczne. T. 1. Pozytywizm – Młoda Polska. Kraków 1998 s. 189-210.
O monumentalności uwag kilka. „Dekada Literacka2001 nr 11/12 s. 64-76, przekład bułgarski: Za monumentalnosta. [Tłum.] M. Grigorova. „Literaturen Vestnik ”, Sofia 2016 nr z 6-12 VII.
Hamlet” Wyspiańskiego. Czytanie, pisanie, czyli o wędrowaniu w labiryncie świata. „Teksty Drugie2002 nr 4 s. 230-240.
Wyspiański i estetyka modernizmu. W kręgu pojęcia konstrukcji artystycznej. „Ruch Literacki2003 z. 3 s. 277-289, przekład włoski: Wyspiański e l‘estetica del modernismo polacco. W: Pensare per immagini. Stanisław Wyspiański. Drammaturgo e pittore. Roma 2008 s. 153-162.
Kryzys i odrodzenie idei Gesamtkunstwerk w XX wieku. Rekonesans. W: Dwudziestowieczność. Warszawa 2004.
List artysty jako gatunek narracji epistolograficznej. O listach Stanisława Wyspiańskiego. „Teksty Drugie2004 nr 4 s. 115-124.
Wesele” czyli eksperyment serca. W: Literatura – Kulturoznawstwo-Uniwersytet. Księga ofiarowana Franciszkowi Ziejce w 65 rocznicę urodzin. Kraków 2005.
Fotograficzna reprodukcja dzieła sztuki, czyli o doświadczeniu zapośredniczonym i początkach polskiego modernizmu. W: Nowoczesność jako doświadczenie. Kraków 2006 s. 345-358.
O nową estetykę. Między filozofią sztuki a filozofią kultury. W: Kulturowa teoria literatury. Kraków 2006 s. 335-366.
Po co malarzowi pióro? Autoportret artysty w listach Stanisława Wyspiańskiego. W: Poetyka, polityka, retoryka. Warszawa 2006 s. 103-120.
Powieść o artyście jako gatunek literacki i jako rodzaj dyskursu. W: Z problemów prozy – powieść o artyście. Toruń 2006.
Artistul Constructor al Lumii. „Observator Cultural”, Bukareszt 2007 nr 402 [dot. S. Wyspiańskiego].
Child – adult opposition in Ian McEwan’s fiction. „Anglica. Studies in English and American Literature2007 vol. 16 s. 67-79.
Estetyka kaprysu. W kręgu wizualizacji. „Teksty Drugie2009 nr 1/2 s. 94-104, przedruk pt. The aesthetics of caprice. In the circle of visualization. [Tłum.] A. Barys. „Teksty Drugie” [English edition] 2015 nr 2 s. 200-211.
Fenomen twórczej indywidualności (między estetyką, antropologią a literaturoznawstwem). W: Sztuka słowa, sztuka obrazu. Prace dla Ewy Miodońskiej-Brookes. Kraków 2009 s. 111-119.
Witkiewicz, Wyspiański, Witkacy, czyli co zdarzyło się na przełęczy wieków. W: Legendy nowoczesności. Warszawa 2009 s. 23-38.
Wyspiański i fotografia. Rekonesans w: Antreprener. Księga ofiarowana profesorowi Janowi Michalikowi w 70. rocznicę urodzin. Kraków 2009 s. 233-245.
O lekkości i ciężkości bytu. W: Persefona, czyli dwie strony rzeczywistości. Kraków 2010 s. 321-330.
Artysta awangardowy. Między arcyludzkim a nieludzkim. Próba estetyki antropologicznej. „Teksty Drugie2011 nr 6 s. 49-74, przedruk w wersji rozszerzonej pt. Poetyka autokreacji . Narracje doświadczenia artystycznego. W: Kulturowa teoria literatury 2. Poetyki, problematyki, interpretacje . Kraków 2012 s. 63-100.
Brzozowski – Wyspiański. Dwie formuły „pathosu wyjatkowości”. W: Konstelacje Stanisława Brzozowskiego. Warszawa 2013.
L’altra liberta. Problemi d’estetica antropologica della Grande Avanguardia. W: Avanguardie e tradizioni nel XX e XXI secolo. Roma 2013 s. 28-42.
Maria Renata Mayenowa o „Weselu” Wyspiańskiego. „Pamiętnik Literacki2013 nr 1 s. 199-205.
Portret jako jednostka kulturowej historii literatury. „Ruch Literacki2013 nr 1 s. 1-14, przedruk w: Kulturowa historia literatury. Warszawa 2015 s. 315-328.
Modernizm w rodzinnym portrecie, czyli ojciec Witkacego i syn Witkiewicza. W: Widnokręgi literatury – wielogłosy krytyki. Prace ofiarowane profesor Teresie Walas. Kraków 2015 s. 265-279.
Stimmung” i narracja w powieściach Wacława Berenta. Między słowem a ciałem. „Ruch Literacki2015 nr 4 s. 388-397, przedruk w: Dynamika Wacława Berenta. Warszawa 2016 s. 25-39.
Żeromski a Witkiewiczowie. O estetyce w powiewach wiatru halnego. W: Żeromski. Tradycja i eksperyment. Studia. Seria I. Białystok 2015 s. 237-249.
Historia historii tworzenia. W: Projekt na daleką metę. Prace ofiarowane Ryszardowi Nyczowi. Warszawa 2016 s. 69-79.
Witalność modernizmu, czyli przemiany filozofii życia w dwóch pokoleniach polskich modernistów. W: Młodopolski witalizm. Modernistyczne witalizmy. Kraków 2016 s. 25-34.
Bruno Schulz i estetyka tworzenia. „Wielogłos2017 nr 4 s. 13-28.
Być jak Cézanne... O modernistycznej estetyce obecności. W: Loci (non) communes. Prace ofiarowane Profesor Marii Korytowskiej. Kraków 2017 s. 265-276.
Eutopie szaleństwa. W: (W) sieci modernizmu: historia literatury, poetyka, krytyka. Prace ofiarowane Włodzimierzowi Boleckiemu. Warszawa 2017 s. 65-79.
Heroizm tworzenia. O tekstowych świadectwach artystów. W: Heroizm i tchórzostwo w literaturze i kulturze europejskiej. Poznań 2018 s. 13-22.
Rodin, czyli Świat. Dwie kosmogonie – Rainera Marii Rilkego i Georga Simmla. „Przestrzenie Teorii2018 nr 29 s. 15-29.
Praktykowanie uważności i kultura ascezy. O Józefie Czapskim. „Pamiętnik Literacki2019 z. 4 s. 181-195.
Z genealogii demiurgów. Schulz i „boski Rilke”. W: Apetyt na literaturę. Kraków 2019 s. 81-96.
Cóż po doświadczeniu wojny w czasie zarazy? Kilka uwag o definiowaniu kultury. „Przestrzenie Teorii2020 nr 34 s. 117-145.
Niewdzięczne gry z wdziękiem. Z problematyki wizualizacji wdzięku w kulturze XIX i XX wieku. W: Charyty. Radość – wdzięk – optymizm. Kraków 2020 s. 459-470.
Kultura jako papieros. Kulturo-znawstwo kulturo-twórców : „casus” Gombrowicza. W: Sztuka inwencji. Ryszarda Nycza praktykowanie humanistyki. Rozmowy, inspiracje, kontynuacje. Kraków 2021 s. 183-199.
Rodin et la naissance de l`estéthique modernę à partir de la matiére scupturale. „Etude travaux2021 s.373-392.
Ćwiczenia z ważności/powagi i śmieszności. W: Międzyliteratura jako przestrzeń dialogu. Studia dedykowane pamięci profesor Anny Pilch. Kraków 2022 s. 369-380.
Poeta-człowiek pytający (homo quaerens). Wiersz-list Stanisława Wyspiańskiego. W: Poezja polska ostatnich dwustu lat. Odczytania i przekroje dla profesora Mariana Stali na jubileusz. Kraków 2022 s. 129-139 [dot. wiersza incipit: Poezjo – wiecznież cię po sprzętach szukać trzeba...].

Prace edytorskie i redakcyjne

1. W. Berent: Żywe kamienie. Wstęp i oprac.: M. Popiel. Kraków: Ossolineum 1992, LXXXI, 366 s. Biblioteka Narodowa I, 280.
2. W. Reymont: Ziemia obiecana. Powieść. Wstęp i oprac.: M. Popiel. T. 1-2. Kraków: przy współpracy z Powszechnym Zakładem Ubezpieczeń Ossolineum 1996, 738 s. Biblioteka Narodowa I, 286. Wyd. nast.: wyd. 2 tamże przejrzane i uzupełnione 2014, dodruk: 2015, 2017; wyd. 3 [Madryt]: Mediasat Group 2005, 606, [2] s. Biblioteka Gazety Wyborczej. XIX Wiek, 5.
3. Widnokręgi literatury, wielogłosy krytyki. Prace ofiarowane profesor Teresie Walas. Red.: T. Kunz, A. Łebkowska, R. Nycz, M. Popiel. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego 2015, 506 s.
4. Artyst(k)a. Obecność i tożsamość. Manifestacje podmiotowości w gestach i procesach twórczych. Red.: M. Popiel, K. Węgrzyn, M. Kuster. Wstęp: M. Popiel. Kraków: Wiele Kropek 2018, 187 s.
Materiały z konferencji, 27-29 kwietnia 2018 roku.
5. Czyim to jestem wymysłem?. Stanisław Wyspiański. Ja – niedokończony projekt. Poezje. Układ i wstęp: M. Popiel. Fotografie: A. Nowakowski. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas 2018, 117 s. Poezje.
6. Światowa historia literatury polskiej. Interpretacje. Red.: M. Popiel, T. Bilczewski, S. Bill. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego 2020, 667 s. Por. poz. .

Nagrody

Nagroda Rektora Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w 2022.
7. The Routlegde world companion to Polish literature. [Red.:] T. Bilczewski, S. Bill, M. Popiel. Oxford, England; New York, NY: Routledge 2022, 471 s.
Rozszerzona i zmodyfikowana w przekładzie angielskim poz. .

Omówienia i recenzje

• Ankieta dla IBL PAN 2023.

Wywiady

Od Bogurodzicy do Zagajewskiego. Nowa historia literatury polskiej. Z prof. Magdaleną Popiel oraz dr. hab. Tomaszem Bilczewskim rozmawia R. Pagacz-Moczarska. „Alma Mater2021 nr 224 s. 40-47.

Oblicza wzniosłości

R. Nycz. „Ruch Literacki2000 z. 3.
H. Ratuszna. „Opcje2000 nr 4.

Świat artysty

K. Kuczyńska-Koschany: Olśniewające monstrum?Konteksty Kultury2019 z. 3.
S. Brzozowska: Performerzy nowoczesności. „Pamiętnik Literacki2020 z. 3.

Ziemia obiecana

B. Koc. „Pamiętnik Literacki1998 z. 2.