BIO

[P] Born on 19 July 1979 in Gdansk. After completing his advanced secondary education, he started a degree in architecture at Gdansk University of Technology, which he abandoned after a year. He then studied journalism and social communication at the University of Wroclaw (UWr), graduating with a master's degree. He made his debut as a playwright with Nieprzytomnie (Unconsciously), which was presented in an open reading at the Polski Theatre in Poznan in 2002. In 2003, he was the winner of a competition offering a two-year playwriting apprenticeship at the Gdansk Wybrzeże Theatre. He became literary director at the theatre, where Maciej Nowak was managing director. He participated in the London Royal Court Theatre's International Residency programme, where in summer 2003 as part of playwriting workshops lasting several weeks he watched performances of contemporary plays that addressed current socio-political issues. After returning to Gdansk, he initiated the regular project Szybki Teatr Miejski (Rapid Urban Theatre), which drew on the trend of documentary theatre, with pieces performed in unusual locations. Between 2004 and 2006, he was literary mentor of this project. In 2005, he started a relationship with the playwright and director Monika Strzępka. From 2007, they formed a duo, co-authoring plays and staging concepts. In the 2007/08 season, he collaborated with the Rozmaitości (Variety) Theatre in Warsaw as dramaturge-in-residence. In 2009, he was one of the co-founders of the Contemporary Theatre Civic Forum (Forum Obywatelskie Teatru Współczesnego). He served on the editorial team of "Krytyka Polityczna" (including from 2010 to 2013 as co-author of the regular column Strzepka&Demirski). He published his own plays and works translated from English, as well as articles, in theatre periodicals including "Dialog" (2009-18) and "Notatnik Teatralny" (from 2008; including in 2011 Poemat, a reflection on theatre co-authored with M. Sikorska-Miszczuk). He and M. Strzępka were awarded the prestigious Passport (Paszport) prize of the current affairs weekly "Polityka" in the theatre category in 2010. In 2014, he joined the Warsaw branch of the Polish Green Party (Partia Zielonych). The same year, he registered the artistic-literary firm Paweł Demirski "Demirski Dramaturgia" in Wroclaw before dissolving the company in 2020. He appeared in the media as an expert on theatre, including in the regular programme Tak jest (That's right) on the news station TVN24. He expanded into screenwriting. During the making of the television series Artyści (Artists) in 2016, he established the punk bank Czerwone Świnie (Red Pigs) together with Strzępka (who was directing the series and served as the singer and guitarist in the band). Demirski was the bassist and lyricist. In 2021, he made his debut as a theatre director with a staging of Sarah Kane's 4.48 Psychosis at the Polski Theatre in Poznan. He and Monika Strzępka have a son, Jeremi (b. 2009).

Twórczość

1. Nieprzytomnie. [Utwór dramatyczny]. Powst. ok. 2002. Otwarte próby czytane: Poznań, Teatr Polski 2002, Gdańsk, Teatr Wybrzeże (Teatr na Targu Węglowym) 2003. Prapremiera: Reżyseria: P. Waligórski. Zielona Góra, Lubuski Teatr im. L. Kruczkowskiego 2007.

2. Skurwysyny. [Utwór dramatyczny]. Powst. ok 2003 .

Tytuł sztuki wzmiankowany w notach biograficznych autora (m. in. w: Aktualność tekstu. Rozm. J. Wichowska. „Notatnik Teatralny2010 nr 58/59) oraz w programie teatralnym „Położnice Szpitala św. Zofii” (Chorzów, Teatr Rozrywki 2011) . Według informacji (bez dat) na stronie Internetowej Teatru Rozrywki w Chorzowie (Zob. link) utwór był wystawiany na scenach: Gdańsk, Teatr Wybrzeże; Kraków, Teatr Łaźnia Nowa.

3. wBOGAMGNIENIU. [Utwór dramatyczny]. Powst. ok. 2003.

Wyróżnienie w konkursie „Car projekt, zorganizowanym przez Teatr Rozmaitości w Warszawie w 2003 . Utwór wystawiany według informacji (bez dat) na stronie internetowej Teatru Rozrywki w Chorzowie ( Zob. link) na scenach: Gdańsk, Teatr Wybrzeże, Kraków, Teatr Łaźnia Nowa; według programów teatralnych („Dziady. Ekshumacja”, Wrocław, Teatr Polski 2007, Nieprzytomnie”, Zielona Góra, Lubuski Teatr im. L. Kruczkowskiego 2007 ): próba czytana, Poznań, Teatr Polski (w cyklu „Nowa dramaturgia europejska”).

4. Padnij. (Żony polskich żołnierzy w Iraku). [Utwór dramatyczny; współautor:] A. Mańkowski. Prapremiera: teatralna: Reżyseria: P. Waligórski. Gdańsk, Teatr Wybrzeże 2004; telewizyjna: Scenariusz i reżyseria: M. Pieprzyca. Telewizja Polska 2005.

Wystawienie teatralne w ramach projektu „STM. Szybki Teatr Miejski.

5. From Poland with love. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria: M. Zadara. Gdańsk, Teatr Wybrzeże 2005.

Wystawienia następne

Reżyseria: P. Waligórski. Kraków, Studio Teatralne Łaźnia 2006.

6. Wałęsa. Historia wesoła, a ogromnie przez to smutna. [Utwór dramatyczny]. Kraków: Korporacja Ha!art 2005, 165 s. Prapremiera: Reżyseria: M. Zadara. Gdańsk, Teatr Wybrzeże 2005.

Nagrody marszałka województwa pomorskiego przyznanej w 2006 (z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru) autor nie przyjął, wyrażając w ten sposób protest wobec odwołania Macieja Nowaka z funkcji dyrektora Teatru Wybrzeże .

7. Kiedy przyjdą podpalić dom, to się nie zdziw. [Utwór dramatyczny]. Współpraca dramaturgiczna: P. Murawska. Prapremiera: Reżyseria: R. Wicza-Pokojski. Gdańsk, Teatr Wybrzeże 2006. Druk Krytyka Polityczna 2007 [nr] 11/12 s. 34-76.

Przekłady

angielski

Don't be surprised when they come to burn your house down. [Współpraca:] P. Murawska . [Przeł.] A. Valles. W: Dramaturgy of the real on the world stage. Basingstoke; New York 2010, wyd. nast. tamże 2012.

8. Był sobie Polak Polak Polak i diabeł czyli w heroicznych walkach narodu polskiego wszystkie sztachety zostały zużyte. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria: M. Strzępka. Wałbrzych, Teatr Dramatyczny im. J. Szaniawskiego 2007.

Wystawienia następne

Reżyseria: R. Brzyk. Opieka dramaturgiczna: P. Demirski. Lublin, Teatr im. J. Osterwy 2013.

Nagrody

Nagroda Marszałka Województwa Dolnośląskiego (z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru) dla najlepszego spektaklu w 2007 przyznana P. Demirskiemu i M. Strzepce w 2008 w Wałbrzychu, nagroda za najlepszy tekst premierowy na 6. Międzynarodowym Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy (2007), nagroda „za groteskowe i dotkliwie prawdziwe odbicie naszej rzeczywistości” na 11. Ogólnopolskim Festiwalu Komedii Talia w Tarnowie (2007).

9. Dziady. Ekshumacja. [Utwór dramatyczny według „Dziadów” Adama Mickiewicza]. Prapremiera: Reżyseria: M. Strzępka. Wrocław, Teatr Polski (Scena na Świebodzkim) 2007. Druk: Parafrazy. Warszawa 2011 s. 9-112 zob. poz. .

10. Omyłka. B. Prus feat. Konopnicka. [Utwór dramatyczny; współautor:] W. Klemm. Prapremiera: Reżyseria: W. Klemm. Warszawa, Teatr Powszechny im. Z. Hübnera 2007.

11. Śmierć podatnika, czyli demokracja musi odejść, bo jak nie, to wycofuję moje oszczędności. [Utwór dramatyczny]. Ilustracje: J.J. Ziółkowski. Posłowie: B. Frąckowiak. Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej 2007, 151 s. Seria Literacka, t. 2. Prapremiera pt. Śmierć podatnika: Reżyseria: M. Strzępka. Wrocław, Teatr Polski 2007.

12. [Raz, dwa..] 1 2 3 4 Baba Jaga patrzy. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Adaptacja: T. Harzem. Reżyseria: BRUNO. Warszawa, Teatr Wytwórnia 2008.

Główna nagroda w pierwszej edycji konkursu dramaturgiczno-reżyserskiego KonTEST, zorganizowanego w 2008 w stołecznym Teatrze Wytwórnia; ze względu na formułę konkursową – zgłaszania sztuk wraz z projektami realizacji – zamiast nazwiska reżysera podano pseudonim zespołu autorów i inscenizatorów .

13. Diamenty to węgiel który wziął się do roboty. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria: M. Strzępka. Wałbrzych, Teatr Dramatyczny im. J. Szaniawskiego 2008. Druk: Parafrazy. Warszawa 2011 s. 113-174 zob. poz. .

Sztuka inspirowana dramatem A. Czechowa: Wujaszek Wania.

Przekłady

angielski

Diamonds are coal that got down to business. W: (A)pollonia. Twenty-first-century Polish drama and texts for the stage. [Red.:] K. Duniec, J. Klass, J. Krakowska. London; New York; Calcuta 2014 .

niemiecki

Diamanten sind Kohle auf Arbeit. [Przeł.] A. Volk. Wystawienie: Reżyseria: W. Klemm. Berlin, Volksbühne am Rosa-Luxemburg-Platz 2011 .

14. Ifigenia nowa tragedia (według wersji Racine'a). [Utwór dramatyczny; współautor:] M. Zadara. Prapremiera: Reżyseria: M. Zadara. Kraków, Narodowy Stary Teatr im. H. Modrzejewskiej 2008. Druk: Parafrazy. Warszawa 2011 s. 175-228 zob. poz. .

15. Opera gospodarcza dla ładnych pań i zamożnych panów. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria: M. Strzępka. Opole, Teatr im. J. Kochanowskiego 2008. Druk: Parafrazy. Warszawa 2011 s. 229-338 zob. poz. .

Na podstawie „Opery za trzy grosze” B. Brechta.

16. Tykocin. [Utwór dramatyczny]. Współautor: M. Zadara. Prapremiera: Reżyseria: M. Zadara. Wrocław, Teatr Współczesny im. E. Wiercińskiego 2008. Druk Dialog 2009 nr 5 s. 26-70 .

Wystawienie łącznie ze sztuką: Y. Ronen, A. Epstein: Bat Yam, w ramach polsko-izraelskiego projektu „Bat Yam-Tykocin”, zrealizowanego w koprodukcji Wrocławskiego Teatru Współczesnego, Teatru Habima w Tel Awiwie oraz Instytutu Adama Mickiewicza w czasie obchodów Roku Polskiego w Izraelu w 2008-2009.

Przekłady

hebrajski

[Przeł.] A. Zajdman. Reżyseria: M. Zadara. Wystawienie: Tel Awiw, Teatr Habima 2008.

17. Niech żyje wojna!!! [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria: M. Strzępka. Wałbrzych, Teatr Dramatyczny im. J. Szaniawskiego 2009. Druk Krytyka Polityczna 2010 [nr] 22 s. 8-47; Notatnik Teatralny 2010 nr 58/59 s. 330-382. Przedruk zob. poz. .

Wystawienia następne

pt. Pancerni. Reżyseria: K. Dworakowski. Białystok, Akademia Teatralna w Warszawie – Wydział Sztuki Lalkarskiej 2014.
Reżyseria: R. Brzyk. Kraków, Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna. Scena im. S. Wyspiańskiego 2015.
Spektakl inspirowany powieścią J. Przymanowskiego: Czterej pancerni i pies.

Nagrody

Nagroda Marszałka Województwa Zachodniopomorskiego „za twórczą odwagę zaatakowania mitu” na 45. Przeglądzie Teatrów Małych Form Kontrapunkt w Szczecinie (2010), nagroda główna i nagroda dziennikarzy na 5. Międzynarodowym Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych R@port w Gdyni (2010).

18. Sztuka dla dziecka. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria: M. Strzępka. Jelenia Góra, Teatr Jeleniogórski. Scena Animacji i Dramatyczna im. C.K. Norwida 2009.

19. Był sobie Andrzej Andrzej Andrzej i Andrzej. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria: M. Strzępka. Wałbrzych, Teatr Dramatyczny im. J. Szaniawskiego 2010. Druk: Parafrazy. Warszawa 2011 s. 395-474 zob. poz. .

Nagrody

Grand Prix na 3. Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Boska Komedia w Krakowie (2010), nagroda dla twórców i realizatorów spektaklu na 17. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej (2011).

20. Parafrazy. [Utwory dramatyczne]. Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej 2011, 480 s. Seria Literacka, t. 12.

Zawartość

Dziady. Ekshumacja [poz. ]; Diamenty to węgiel, który wziął się do roboty [poz. ]; Ifigenia nowa tragedia. [Współautor: M. Zadara]; Opera gospodarcza dla ładnych pań i zamożnych panów [poz. ]; Niech żyje wojna! [poz. ]; Był sobie Andrzej Andrzej Andrzej i Andrzej [poz. ]. – J. Krakowska: Demi(d)ramy.

21. Położnice szpitala św. Zofii. [Utwór dramatyczny; współautor:] J. Suświłło. Prapremiera: Reżyseria: M. Strzępka. Chorzów, Teatr Rozrywki 2011.

Nagrody

Nagroda za oryginalne wykorzystanie formy musicalowej dla przekazania ważnych społecznie treści w spektaklu na 11. Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy (2012).

22. Tęczowa Trybuna 2012. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria: M. Strzępka. Wrocław, Teatr Polski 2011.

Nagrody

Nagroda za najlepszy tekst na 17. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej (2011) .

Przekłady

słoweński

Mavrična tribuna 2012. Przeł. J. Unuk. W: Sodobna poljska drama. Maribor 2015.

23. W imię Jakuba S. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria: M. Strzępka. Warszawa, Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy im. G. Holoubka 2011.

Inicjał w tytule stanowi nawiązanie do postaci chłopskiego przywódcy, Jakuba Szeli.

Nagrody

Nagroda „Wdecha” (w kategorii: Wydarzenie roku), przyznawana przez redakcję dodatek „Gazety Wyborczej” pt. „Co jest Grane” (2011), nagroda Główna oraz Nagroda „Gazety Wyborczej” za „najbardziej wnikliwe rozpoznanie rzeczywistości” na 7. Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych R@port 2012.

24. Courtney Love. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria: M. Strzępka. Wrocław, Teatr Polski (Scena na Świebodzkim) 2012.

Nagrody

Nagroda zespołowa za najlepsze przedstawienie na 19. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej, organizowanym przez Instytut Teatralny w 2013 .

25. Firma. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria: M. Strzępka. Poznań, Teatr Nowy im. T. Łomnickiego 2012. Druk Notatnik Teatralny 2012/2013 nr 70/71 s. 6-80.

26. O dobru. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria: M. Strzępka. Wałbrzych, Teatr Dramatyczny im. J. Szaniawskiego (Scena Kameralna) 2012.

27. Bierzcie i jedzcie. [Spektakl muzyczny w 2 aktach]. Prapremiera: Reżyseria: M. Strzępka. Muzyka: J. Suświłło. Chorzów, Teatr Rozrywki 2013.

28. Bitwa warszawska 1920. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria: M. Strzępka. Kraków, Narodowy Stary Teatr im. H. Modrzejewskiej, Duża Scena 2013. Druk w: Transfer! Teksty dla teatru. Antologia. Warszawa 2015 s. [109]-[205]; wyd. jako dokument elektroniczny tamże 2017. Przedruk zob. poz. .

Nagrody

Nagroda kanału Kultura Telewizji Polskiej – Gwarancja Kultury za rok 2013, przyznana w 2014 w kategorii teatr .

29. Klątwa. Odcinki z czasu beznadziei. [Utwór dramatyczny; odcinki 1-3]. Prapremiera: Reżyseria: M. Strzępka. Dramaturgia: P. Demirski. Kraków, Teatr Łaźnia Nowa; Warszawa, Teatr Imka 2014 .

Spektakl powstał we współpracy warszawskiego Teatru IMKA oraz krakowskiego Teatru Łaźnia Nowa.

Nagrody

Specjalne wyróżnienie jury Międzynarodowego Festiwalu Boska Komedia 2014 w Krakowie za wirtuozerię zespołu teatralnego dla Teatru IMKA w Warszawie.

[Odcinek 1]. Don’t mess with Jesus.

[Odcinek 2]. Lekcja religii.

[Odcinek 3]. Sabat dobrego domu.

30. Nie-boska komedia. Wszystko powiem Bogu! [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria: M. Strzępka. Dramaturgia: P. Demirski. Kraków, Narodowy Stary Teatr im. H. Modrzejewskiej, Scena SK#Kolonia 2014. Druk zob. poz. .

Sztuka inspirowana dramatem Z. Krasińskiego: Nie-Boska komedia.

Nagrody

Specjalne wyróżnienie za najlepszy tekst dramatu na VIII Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym w Krakowie (w 2015), grand prix Opolskich Konfrontacji Teatralnych (w 2015), grand prix Festiwalu R@port w Gdyni (w 2015).

31. Artyści. Scenariusz serialu telewizyjnego. Sezon 1. Odcinki 1-8. Dialogi: P. Demirski. Reżyseria: M. Strzępka. Telewizja Polska 2016.

Nagrody

Nominacja do Polskiej Nagrody Filmowej Orzeł w 2017 (w kategorii najlepszy serial filmowy), nominacja do „Prix Europa" w Berlinie w 2017 (w kategorii fabuła telewizyjna).

32. Marzec '68. Dobrze żyjcie – to najlepsza zemsta. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria: M. Strzępka. Warszawa, Teatr Żydowski im. E.R. i I. Kamińskich 2016.

33. Triumf woli. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria: M. Strzępka. Dramaturgia: P. Demirski. Kraków, Narodowy Stary Teatr im. H. Modrzejewskiej, Duża Scena 2016. Druk: Teksty dla (Starego) teatru. Kraków 2020 s. 223-328 zob. poz. .

34. K. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria: M. Strzępka. Poznań, Teatr Polski, Duża Scena 2017. Druk Dialog 2018 nr 1 s. 54-118 .

Inicjał w tytule dramatu nawiązuje do głównego bohatera, inspirowanego postacią Jarosława Kaczyńskiego, prezesa partii Prawo i Sprawiedliwość .

35. Ciemności. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria: M. Strzępka. Kielce, Teatr im. S. Żeromskiego w koprodukcji z: Warszawa, Teatr IMKA 2018.

Sztuka inspirowana powieścią J. Conrada: Jądro ciemności.

36. Rok z życia codziennego w Europie Środkowo-Wschodniej. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria: M. Strzępka, A. Ślesiński. Kraków, Narodowy Stary Teatr im. H. Modrzejewskiej, Scena Kameralna 2018. Druk : Teksty dla (Starego) teatru. Kraków 2020 s. 329-430 zob. poz. .

37. Jeńczyna. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria: M. Strzępka. Kraków, Narodowy Stary Teatr im. H. Modrzejewskiej 2020. Druk : Teksty dla (Starego) teatru. Kraków 2020 s. 431-480 zob. poz. .

38. Teksty dla (Starego) teatru. [Utwory dramatyczne]. Redakcja: A. Dąbek. Kraków: Stary Teatr 2020, 523 s.

Zawartość

A. Dąbek: Od przedstawienia do tekstu – i z powrotem [wstęp]. – Rozmowy [A. Dąbek]: Wejście na obszar, w którym wszystko jest możliwe. Rozmowa z aktorami i aktorkami Starego Teatru; Aktualnie i ponadczasowo; Rozmowa z inspicjentką Hanną Nowak; Chcemy być fajniejsi niż jesteśmy albo można być fajnym nie tylko w marzeniach. Rozmowa z Pawłem Demirskim. – Teksty dla teatru: Bitwa warszawska 1920 [poz. ]; nie-boska komedia. Wszystko powiem Bogu! [poz. ]; Triumf woli [poz. ]; Rok z życia codziennego w Europie Środkowo-Wschodniej [poz. ]; Jeńczyna. Sztuka dla dorosłych [poz. ]. – Sceny dodatkowe [do spektakli]: Zjazd absolwentów (Bitwa warszawska 1920); Nie stanowię się (Bitwa warszawska 1920); Prezenty na pogrzebie (Bitwa warszawska 1920); Jaka nudna wersja 2 (Bitwa warszawska 1920); Homeland (Bitwa warszawska 1920); Muchy (nie – boska komedia. WSZYSTKO POWIEM BOGU!); Ważenie strachu (nie – boska komedia. WSZYSTKO POWIEM BOGU!). – Noty o spektaklach.

39. M.G. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria: M. Strzępka. Warszawa, Teatr Polski im. A. Szyfmana 2021 .

Inicjały w tytule dramatu nawiązują do głównej bohaterki, inspirowanej postacią warszawskiej restauratorki, Magdy Gessler.

40. Udar. Scenariusz serialu filmowego. Odcinki 1-8. Reżyseria: R. Skalski, A. Galdamez, P. Demirski. [Platforma streamingowa] Viaplay 2023.

41. Zaprawdę, Hitler umarł. [Scenariusz filmu fabularnego]. Reżyseria: P. Demirski, M. Strzępka. Ekranizacja w realizacji 2021-2023.

Teksty do utworów muzycznych

Czerwone świnie: Basta, dziwko. [Album muzyczny]. Teksty piosenek P. Demirski. Muzyka: T. Sierajewski. [B.m.]: Antena Krzyku 2019, 1 płyta CD + książka, 24 s.; vinyl .

Zawartość

[Piosenki:] Parafiańszczyzna; Miesięcznica; Aspiracje waszą bronią; Módl się za nami; Punk is dead; Zaleszany; Masz Warszawę; Słowo o Jakubie Szeli; Debil; Lewy sierpowy; Plac; Broniewski; Jebac; Dziewczyno.

Scenariusze widowisk słowno-muzycznych

Proszę państwa będzie wojna. [Koncert galowy 36 Przeglądu Piosenki Aktorskiej]. Scenariusz: M. Strzępka, P. Demirski. Wystawienie: Reżyseria: M. Strzępka. Wrocław, Teatr Polski 2015.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument audiowizualny: Wrocław: Luna Music 2016, 1 dysk optyczny (DVD).

Przekłady utworów literackich w antologiach zagranicznych

słoweński

Sodobna poljska drama. [Red.:] A. Predan. Maribor 2015 .

Montaże utworów

Utopia będzie zaraz. [Kolaż sceniczny]. Wystawienie: Scenariusz i reżyseria: M. Zadara. Kraków, Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej, Duża Scena 2010.
Kolaż sceniczny z wykorzystaniem tekstów P. Demirskiego, piosenek z lat 80. oraz „Ksiąg narodu polskiego” A. Mickiewicza.

Przekłady i adaptacje

1. A. Łojewska: Pamiętnik z dekady bezdomności. Adaptacja: P. Demirski. Wystawienie: Reżyseria: R. Wicza-Pokojski. Gdańsk, Teatr Wybrzeże 2005.
2. Re//mix Dario Fo przesłał instrukcje. Koncepcja sztuki: P. Demirski, M. Strzępka. Prapremiera: Warszawa, [Teatr] Komuna//Warszawa 2012. Druk pt. Dario Fo przesłal instrukcje. W: RE//MIX performans i dokumentacja. Warszawa 2014.
3. C. Churchill: Love & Information. Przeł. P. Demirski. Wystawienie: Reżyseria: M. Strzępka. Wrocław, Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna w Krakowie – Filia we Wrocławiu 2013 [spektakl dyplomowy studentów IV roku Wydziału Aktorskiego]. Druk pt. Love and information. Dialog 2013 nr 4 s. 108-141.
4. Sz. Twardoch: Król. Adaptacja: P. Demirski. Wystawienie: Reżyseria: M. Strzępka. Warszawa, Teatr Polski 2018.

Omówienia i recenzje

Autor o sobie

Teatr dramatopisarzy. Krytyka Polityczna 2007 [nr] 13 [o autorskiej koncepcji teatru]; toż [on-line]. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 3 lutego 2022].
Lepiej być nie może: czterdziestolatek. „dwutygodnik.com [on-line] 2019 nr z 1 X. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 22 stycznia 2024].
Trzy dekady i co dalej? Rozmowa Jana Czaplińskiego, Agaty Dąbek, Pawła Demirskiego, Agnieszki Jakimiak, Darii Kubasiak, Mateusza Pakuły, Ishbel Szatrawskiej i Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk. „Dialog2021 nr 10 [tu. m.in. wypowiedzi P. Demirskiego o własnej twórczości]; toż [on-line]. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 22 stycznia 2024].

Wywiady

Kolorowe, pogubione pokolenie szuka drogi. Rozm. R. Pawłowski. Gazeta Wyborcza 2006 nr 212 (z cyklu: Przystanek Polska).
W stronę rewolucji. Rozm. N. Ligarzewska. Notatnik Teatralny 2006 nr 39/40.
Muzeum Hańby Narodowej. Rozm. W. Wojciechowski. Notatnik Teatralny 2007 nr 45/46.
Nie miałem wyboru. Rozm. J. Derkaczew. Dialog 2007 nr 1.
Bohater jest zmęczony. Rozm.: M. Kuźmiński, M. Olszewski. Tygodnik Powszechny 2008 nr 23.
Dwie Polski i przepaść. Z M. Strzępką i P. Demirskim rozm. J. Derkaczew. Gazeta Wyborcza 2008 nr 180.
Nowe środki komunikacji. Rozm. A. Majewski. Metafora 2006/2008 nr 60/63 [dot. projektu Szybki Teatr Miejski].
Świadomość obywatelska. Z M. Strzepką rozm. P. Demirski. Notatnik Teatralny 2008 nr 49/51 .
Chciałem być reporterem wojennym. Rozm. J. Jaworska. Dialog 2009 nr 5.
Perwersja pamięci. Rozm. M. Bryś. Didaskalia 2009 nr 90.
Aktualność tekstu. Rozm. J. Wichowska. Notatnik Teatralny 2010 nr 58/59 [z notą biograficzną].
Potencjał rewolucyjny. Z M. Strzępką i P. Demirskim rozm. M. Kwaśniewska. Didaskalia 2010 nr 95 [dot.: Niech żyje wojna!!!].
We're not hyenas – an interview. [Rozm.] P. Sztarbowski. [Przeł.] A. Valles. W: Dramaturgy of the real on the world stage. Basingstoke; New York 2010, wyd. nast. tamże 2012 [wywiad towarzyszący publikacji angielskiego przekładu sztuki P. Demirskiego: Don’t be usrprised when they come to burn your house down].
Był sobie Polak, Andrzej, czterej pancerni i gej. Z M. Strzępką i P. Demirskim rozm.: M. Grzebałkowska, D. Karaś. Gazeta Wyborcza 2011 nr 8 dod. „Duży Format”.
Rozstrzeliwujemy bajki. Strzępka i Demirski: teatr polityczny. Rozm. G. Nurek. Tygodnik Powszechny 2011 nr 1.
Salonu nie ma. Z P. Demirskim i M. Strzępką rozm. A. Kyzioł. Polityka 2011 nr 6 [w związku z przyznaniem Paszportów „Polityki”].
Najpiękniej było pod górkę. Z M. Strzępką i P. Demirskim rozm. M. Piekarska. Gazeta Wyborcza 2012 nr 300 dod. „Wrocław”, dod. Teatr Polski [dot.: Courtney Love].
PKP, czyli Polska w zapaści. Rozm. J. Cieślak. Rzeczpospolita 2012 nr 233 [o prapremierze spektaklu: Firma].
Polski, Współczesny, Powszechny. Z M. Strzępką, P. Wodzińskim, P. Demirskim rozm. R. Pawłowski. Gazeta Wyborcza 2012 nr 78 [apel o teatr niekomercyjny] .
Spisek jedzie koleją. Rozm. M. Danielewski. Gazeta Wyborcza 2012 nr 233 dod. „Poznań” [dot.: Firma].
Wieśniak w salonie. M. Strzępką i P. Demirskim rozm. P. Witkowski. Przekrój 2012 nr 17/18 [dot. głównie sztuki: W imię Jakuba S.].
7:30. Rozmowa z Pawłem Demirskim. Rozm. I. Kaszkowiak. Notatnik Teatralny 2012/2013 nr 68/69.
Co by tu zjeść. Z M. Strzępką i P. Demirskim rozm. A. Kyzioł. Polityka 2013 nr 50.
Dzierżyński mówiący Norwidem. Rozm. W. Mrozek. Gazeta Wyborcza 2013 nr 270.
Za wygodna ta miejscówka. Z P. Demirskim i M. Strzępką rozm. J. Wichowska. Didaskalia 2013 nr 113 [dot.: Courtney Love].
Demirski: Chodzi o to, żeby nie było za wygodnie. Rozm. A. Czupryn. Polska. Metropolia Warszawska 2014 nr 95 dod. Magazyn.
Łatamy dziury w pojmowaniu świata zjawiskami nadprzyrodzonymi. Rozm. B. Piłat. „Gazeta Wyborcza2014 nr z 20 III dod. „Kraków” [dot.: Klątwa, odcinki z czasu beznadziei].
NIE dzieci w krótkich gaciach. Rozm. A. Dąbek. Powst. 2014 [on-line] Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 8 lutego 2022].
Artysta jest lewicowy z natury. [Z P. Demirskim i M. Strzepką] rozm. V. Waluk. Przegląd”, Warszawa 2015 nr 51 s. 44-49; toż [on-line] Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 2 lutego 2022].
Zadara enterprise. Rozm. A. Dąbek. Notatnik Teatralny 2015 nr 78/79.
Głośni „Artyści” TVP już na Netflixie. Strzępka i Demirski: To serial dobry na kaca. Powst. 2016. Rozm. K. Mróz. Gazeta Wyborcza” [on-line] 2022 nr z 17 II 2021. Dostępny w Internecie:Zob. link [dostęp 1 lutego 2022].
Nie chcę być niczyim sztandarem. Rozm. W. Mrozek. Gazeta Wyborcza 2016 nr 111 dod. Magazyn Stołeczny.
Niestety, nie jesteśmy ofiarami. Z M. Strzępką i P. Demirskim rozm. Ł. Grzesiczak. „Gazeta Wyborcza2016 nr 146 dod. Kraków [dot. m.in.: Triumf woli; Artyści]; toż [on-line] Dostępny w Internecie: Zob. link[dostęp 9 lutego 2022].
Po tym serialu każdy będzie chciał do teatru. Rozmowa z Moniką Strzępką i Pawłem Demirskim autorami „Artystów”. Rozm. W. Mrozek. Gazeta Wyborcza 2016 nr 205 [dot. serialu telewizyjnego: Artyści].
Teatr w telewizji. Z M. Strzępką i P. Demirskim rozm. A. Gruszczyński. „Tygodnik Powszechny2016 nr 37 [dot. serialu: Artyści].
Tragedia komiczna. Rozm. J. Żakowski. Polityka 2016 nr 17 [dot. aktualnej sytuacji społeczno-politycznej w Polsce].
Wpadamy w zbiorowe histerie. Rozm. A. Kyzioł. Polityka 2016 nr 3.
Dramat K. Rozm. M. Urbaniak. Gazeta Wyborcza 2017 dod. Wysokie Obcasy nr 44.
Jest, co miało być. Rozm. R. Korzycki. Tygodnik Powszechny 2017 nr 46 [wokół sztuki teatralnej: K.].
Aktywizacja klasy średniej. Rozm.: J. Jaworska i P. Morawski. Dialog 2018 nr 1; toż [on-line]. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 22 stycznia 2024].
Ulica była czerwona. O adaptacji powieści Szczepana Twardocha rozmawiamy z Pawłem Demirskim. Rozm. A. Gruszczyński. Gazeta Wyborcza 2018 nr 114 dod. „Magazyn Warszawa” [dot.: Król].
Demirski: Rok 2020 udowodnił, że państwo polskie nie istnieje. Żeby ono było chociaż z kartonu! Rozm. W. Mrozek. Gazeta Wyborcza” [on-line] 2020 nr z 27 XII. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 8 lutego 2022] [dot. m.in. premiery on-line spektaklu Jeńczyna].
Jestem w odbiciach. Rozm. A. Dąbek. Powst. 2020 [on-line] Dostępny w Internecie:Zob. link [dostęp 29 kwietnia 2021].
Nie chodzi mi o skandal, lecz o namysł. Rozm. K. Lubczyński. Dziennik Trybuna 2020 nr 179/180.
Paweł Demirski: artysta głodny nie jest bardziej płodny. Rozm. W. Mrozek. Gazeta Wyborcza” [on-line] 2020 nr z 14 IV. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 8 lutego 2022] [dot. m.in. spektaklu: M.G.].
Demirski: Gdyby Sarah Kane pisała w Polsce, toby nic nie napisała. Rozm. W. Mrozek. Gazeta Wyborcza” [on-line] 2021 nr z 3 VI 2021. Dostępny w Internecie: Zob. link [dot. debiutu reżyserskiego P. Demirskiego, wystawienia sztuki S. Kane: 4.48 Psychosis].
Lubię próbować rzeczy. Rozm. K. Niedurny. „dwutygodnik.com” [on-line] 2021 wyd. 304. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 1 lutego 2022] [wokół debiutu reżyserskiego P. Demirskiego, wystawienia sztuki S. Kane: 4.48 Psychosis].
Przecież ten smutek to ja. Rozm. D. Karpiuk. „Newsweek Polska2023 nr 16 .

Ogólne

Artykuły

M. Baran: Nie przyjmuję nagrody. Protestuję. Gazeta Wyborcza dod. Gdańsk 2006 nr 73 [dot. odmowy przyjęcia nagrody teatralnej Marszałka Województwa Pomorskiego] .
M. Żółkoś: Sprawa dla dramaturga. Teatr 2006 nr 10.
P. Czapliński: Zacieśnianie pola walki. O sztuce dramatopisarskiej Pawła Demirskiego. Dialog 2009 nr 5.
J. Cieślak: Polska klasyka. Reaktywacja. Rzeczpospolita 2009 nr 106 [o wysuniętym przez M. Zadarę i P. Demirskiego projekcie teatru wystawiającego wyłącznie rodzimą klasykę] .
A. Głowacka: Strzępka i Demirski. Wichrzyciele w ogrodzie dobrego smaku. Opcje 2010 nr 2.
A. Kyzioł: Niech żyje wojna. Polityka 2010 nr 2 [dot. dorobku teatralnego P. Demirskiego i M. Strzępki] .
V. Waluk: Był sobie teatr, teatr i teatr. Przegląd”, Warszawa 2010 nr 46 [szerzej o współpracy z Teatrem Dramatycznym im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu] .
• „Notatnik Teatralny2011 [nr] 64/65 [numer monograficzny, dot. głównie twórczości duetu realizatorskiego – M. Strzępka i P. Demirski].

Zawartość

Zawiera m.in.: A. Wojciechowska: Wróżenie z pisma. Nad frazą „Tęczowej Trybuny 2012”; I. Szymańska: Sonda; R. Węgrzyniak: Teatr na lewo. Przedstawienia Strzępki i Demirskiego na tle tradycji teatru politycznego w Polsce; R. Pawłowski: Zeittheater. Reaktywacja; P. Sztarbowski: Ikonoklaści. O autentyczności obrazów w orgii zapożyczeń; K. Czeczot: Crossdresiarstwo! Strategie utożsamiania w teatrze Moniki Strzępki i Pawła Demirskiego; P. Czerkawski, M. Szpecht: Awans do pierwszej ligi [dot. głównie: Tęczowa trybuna 2012]; I. Stokfiszewski: W stronę akcji bezpośredniej. Strzępki i Demirskiego wyjście z teatru; M. Pabian: Publicystyka znacząca, czyli performatywna! Neurokoncept; J. Kowalska: Aktorstwo jako stan wyjątkowy; M. Czarnik: Duumwirat. [Wywiad]. Rozm. A. Szumańska; M. Pempuś: Przyjdzie na to czas. [Wywiad]. Rozm. A. Szumańska; M. Opaliński: Tu i teraz. [Wywiad]. Rozm. A. Szumańska; A. Cywka: Dyslektycy. [Wywiad]. Rozm. A. Szumańska; A. Kwietniewska, S. Tumidalska, D. Chryc, R. Węgrzyn: Gra w jednej drużynie. [Wywiad]. Rozm. M. Gabryk-Ciszak; A. Ludwicka, M. Osiej-Gadzina, R. Mania: Zafiksowanie. [Wywiad]. Rozm. W. Wojciechowski; A. Głowacka: Energia! „Położnice szpitala św. Zofii”. Notatki z prób; T. Irmer: Wałęsa i Wania. Przeł. E. Walerich-Szymani; A.B. Burzyńska: Czy dialektyka może kruszyć cegły? Krótki komentarz do „Parafraz”; M. Kmiecik: Slapstick obcości; K. Wycisk: Performatyka/polityka; Ł. Maciejewski: Opowiem wam o Strzępce; M. Nowak: Syn. [Wywiad]. Rozm. P. Dobrowolski; L. Brzuskiewicz: Paweł; Kronika życia i twórczości Moniki Strzępki i Pawła Demirskiego. [Oprac.] J. Minałto; S. Majewski: Strzępka Monika i Demirski Paweł mają zaszczyt zaprosić na wesele].
J. Cieślak: Obsesja krytycznego myślenia. Rzeczpospolita 2011 nr 23 .
J. Derkaczew: Byli sobie... Strzępka i Demirski. „Gazeta Wyborcza2011 nr 73 dod. „Gazeta Stołeczna”.
M. Mostek: Teatr na kredycie. Res Publica Nowa 2012 nr 18 [dot. twórczości autorów: P. Demirski, M. Kmiecik oraz reżysera, P. Miśkiewicza].
D. Karpiuk: Czas apokalipsy. Newsweek Polska 2014 nr 11 [dot. dorobku teatralnego P. Demirskiego i M. Strzępki] .
J. Kowalska: Rewolucja niestety się spóźnia. Teatr 2014 nr 6 [dot. dorobku twórczego P. Demirskiego i M. Strzepki]; toż [on-line]. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 9 lutego 2022].
T. Bocheński: Bardzo ładne dramaty społeczne. Teatr 2015 nr 7/8 .
A. Głowacka: Transpozycje kabaretowe w teatrze Moniki Strzępki i Pawła Demirskiego. W: Kabaret – poważna sprawa? Katowice 2015 . Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, 3359 .
P. Stangret: Metonimia wspólnoty narodowej – przypadek Tadeusza Kantora i duetu Demirski. W: Teatr historii lokalnych w Europie Środkowej. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego 2015 . Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, 3296 .
P. Stangret: Telewizja silniejsza niż wojna. W: Literatura, kultura religijna, polskość. Warszawa 2015 [dot. także twórczości T. Różewicza].
T. Bocheński: Dramaty „społeczne” Demirskiego. W: Świat (w) polskiej dramaturgii najnowszej. W lekturze i na scenie. Warszawa 2016. Materiały Ośrodka Badań nad Polskim Dramatem Współczesnym IBL PAN .
M. Kostaszuk-Romanowska: Antybohater w teatrze „bezczelnym” Strzępki i Demirskiego. Białostockie Studia Literaturoznawcze. BSL 2016 [t.] 9 .
M. Wieczorek: Verbatim i nowe pisarstwo w wydaniu polskim. Dramaturgia dokumentalna Pawła Demirskiego. W: Świat (w) polskiej dramaturgii najnowszej. W lekturze i na scenie. Warszawa 2016 . Materiały Ośrodka Badań nad Polskim Dramatem Współczesnym IBL PAN .
J. Crawley: Dramaturżnicy. Dialog 2017 nr 7/8 [dot. pokolenia dramaturgów urodzonych w latach 70. i 80. XX wieku, m.in. o twórczości P. Demirskiego] .
J. Jiřík: Z Polska do Polska. Tendence a podoby polského psaní pro divadlo. W: Horizonty evropského dramatu. Současný divadelní text mezi dramatickými a postdramatickými tendencemi. Praha 2017 [dot. m.in. P. Demirskiego] .
P. Stangret: Autor i kulisy – przypadek Pawła Demirskiego. Teksty Drugie 2017 nr 4.
A. Głowacka: Monika Strzępka i Paweł Demirski – Bonnie i Clyde polskiego teatru. „Litteraria Copernicana2018 nr 2 .
P. Stangret: Medialny dyskurs zaangażowany – przypadek „wściekłego duetu. W tegoż: Artysta jako tekst. Nowoczesna sztuka metatekstu. Warszawa 2018 [dot. M. Strzepki i P. Demirskiego].
P. Dobrowolski: Od podróby do re-wizji. Dramat polski po roku 1989. „Dialog2019 nr 6; toż [on-line]. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 22 stycznia 2024].
P. Dobrowolski: Teatr i polityka. Dyskursy polityczne w polskiej dramaturgii współczesnej. Poznań 2019, passim .
M. Stroiński: Drama queen: Demirski. Powst. 2019. „Przekrój” [on-line]. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 30 stycznia 2024].
J. Szubrycht: Czerwone Świnie idą na wojnę. Strzępka i Demirski grają punk rocka. Gazeta Wyborcza” [on-line] 2019 nr z 15 IV. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 8 lutego 2022] [o zespole muzycznym założonym przez P. Demirskiego i M. Strzepkę].
M. Kaliński: Pawła Demirskiego potyczki z ideologią. Nowy Napis 2020 nr 6/7; toż Nowy Napis Co Tydzień” [on-line] 2020 nr 65. Dostępny w Internecie: Zob. link[dostęp 8 lutego 2022].
J. Kowalska: Dialog na polu minowym. Dialog 2020 nr 5 [o zasięgu władzy teatru; dot. m.in. twórczości P. Demirskiego i M. Strzępki]; toż [on-line]. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 3 lutego 2022].
B. Lease: Paweł Demirski and Dorota Masłowska. Painful pasts, transformative presents. W: Contemporary European playwrights. Red.: M.M. Delgado, B. Lease, D. Rebellato. Abingdon; New York 2020 .
M. Stroiński: Hommage à Strzępka et Demirski. „Teatr2023 nr 5 .

Padnij

J. Godlewska: Baczność! Przegląd Powszechny 2006 nr 1 [dot. inscenizacji telewizyjnej].

From Poland with love

J. Sieradzki: Paweł Demirski. From Poland with Love. Dialog 2004 nr 12 .
M. Błaszczak: Dramat doświadczenia a doświadczenie dramatu. W: Dramat i doświadczenie. Katowice 2014 [dot. m.in. dramatu P. Demirskiego].

Wałęsa. Historia wesoła, a ogromnie przez to smutna

P. Gruszczyński: Gra w Wałęsę. Tygodnik Powszechny 2005 nr 49.
R. Pawłowski: Teatralne wołanie o naszą solidarność. Gazeta Wyborcza 2005 nr 264.
A. Pielechaty: Wałęsa w teatrze. Przegląd, Warszawa 2005 nr 45.
R. Socha: Mur ze styropianu. Polityka 2005 nr 46.
P. Rudniew: Czy jest elektryk na sali? Forum 2006 nr 2.

Kiedy przyjdą podpalić dom, to się nie zdziw

M. Baran: W fabryce bez rewolucji. „Gazeta Wyborcza2006 nr 137 dod. „Gdańsk”.
W. Kowalski: Chłód teatralnego reportażu. Akant 2006 nr 9.
R. Pawłowski: Ziemia obiecana XXI wieku w gdańskim Teatrze Wybrzeże. Gazeta Wyborcza 2006 nr 137.

Był sobie Polak Polak Polak i diabeł czyli w heroicznych walkach narodu polskiego wszystkie sztachety zostały zużyte

J. Derkaczew: Teatr żywych trupów. Gazeta Wyborcza 2007 nr 78.
Ł. Drewniak: Schodami w górę. Przekrój 2007 nr 16.
J. Hernik Spalińska: Aktorzy nieprowincjonalni. Teatr 2007 nr 7/8.
R. Węgrzyniak: Ożywające trupy. Odra 2007 nr 9.
Ł. Drewniak: Propaganda dell'arte. Dziennik. Polska, Europa, Świat 2008 nr 256 dod. Nowa Kultura [dot. też: Opera gospodarcza dla ładnych pań i zamożnych panów; Śmierć podatnika].
T. Stankiewicz-Podhorecka: Kompleks prowincji. Nasz Dziennik 2008 nr 84.
M. Jankowska: Wesołe czarnowidztwo. Akcent 2013 nr 3.
G. Kondrasiuk: Grzegorz. Martwi, cyniczni, zniewoleni. Teatr 2013 nr 7/8; toż [on-line]. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp3 lutego 2022].
A. Kowalczyk: Czyściec żywych trupów. Polska Kurier Lubelski 2013 nr 122.
M. Zgierska: Bulwarówka na prowincji. Zoom 2013 nr 7.

Dziady. Ekshumacja

J. Derkaczew: Ekshumacja spod dywanu. „Gazeta Wyborcza2007 nr 15.
J. Kowalska: Prywatna wojna z Mickiewiczem. „Teatr2007 nr 3.
A. Cywka: Naczynia połączone. [Wywiad]. Rozm. M. Kuźmiak. Notatnik Teatralny 2008 nr 49/51 [wywiad z odtwórcą roli Weterana 1].
D. Przastek: Dziady pokolenia. Notatnik Teatralny 2008 nr 49/51.

Omyłka

J. Derkaczew: Antylekcje polskiego ze szkolnych lektur. „Gazeta Wyborcza2007 nr 36.
K. Piętka: Sprawa polska leży nam na sercu...Teatr2007 nr 4.

Śmierć podatnika czyli Demokracja musi odejść, bo jak nie, to wycofuję moje oszczędności

J. Derkaczew: Nieudane Święto Brania Kredytów. „Gazeta Wyborcza2007 nr 288.
Ł. Drewniak: Propaganda dell'arte. Dziennik. Polska, Europa, Świat 2008 nr 256 dod. Nowa Kultura [dot. też: Był sobie Polak Polak Polak i diabeł; Opera gospodarcza dla ładnych pań i zamożnych panów].
J. Kowalska: Apokalipsa w raju podatkowym. „Teatr2008 nr 2.
R. Węgrzyniak: Teatr niezbyt angażujący. „Odra2008 nr 6 [dot. też inscenizowanej w Teatrze Polskim we Wrocławiu sztuki T. Staffela: Terrordrom Breslau].

Diamenty to węgiel który wziął się do roboty

J. Derkaczew: Wujaszek Wania oskarża transformację. „Gazeta Wyborcza2008 nr 130.
J. Wójtowicz: Śmierć bohaterom. „Didaskalia2008 nr 87.
A. Barełkowska: Ta historia już się skończyła. „Teatr2011 nr 6 [dot. wystawienia w Berlinie, pt.: Diamanten sind Kohle auf Arbeit].
T. Irmer: Pęd do depresji. [Przeł. z niemieckiego] A.R. Burzyńska. „Didaskalia2011 nr 105 [dot. wystawienia w Berlinie, pt.: Diamanten sind Kohle auf Arbeit].

Ifigenia nowa tragedia (według wersji Racine'a)

I. Libucha: Przywoływanie mitu. Didaskalia 2008 nr 87.
K. Tokarska-Stangret: Tragedia rozterek. Teatr 2008 nr 9 .

Opera gospodarcza dla ładnych pań i zamożnych panów

Ł. Drewniak: Propaganda dell'arte. „Dziennik. Polska, Europa, Świat2008 nr 256 dod. „Nowa Kultura” [dot. też: Był sobie Polak Polak Polak i diabeł; Śmierć podatnika].
J. Wójtowicz: Manifestacje niewrażliwości, czyli egoiści. Didaskalia 2008 nr 88.
J. Kowalska: Nieszczęście jako produkt rynkowy. Teatr 2009 nr 1 .

Tykocin

M. Kościelniak: Teatralny dwugłos o Zagładzie. Tygodnik Powszechny 2008 nr 48.
T. Miłkowski: Powrót do Tykocina. Antysemityzm bez Żydów. Trybuna 2008 nr 296.
T. Plata: Bezpardonowa wiwisekcja mentalnego uwikłania Polaków. Dziennik. Polska, Europa, Świat 2008 nr 294.
M. Bryś: Fantomy realności. Didaskalia 2009 nr 89.
J. Kowalska: Niekończąca się historia. Teatr 2009 nr 2.
R. Węgrzyniak: My z Tykocina. Odra 2009 nr 2.

Niech żyje wojna!!!

J. Derkaczew: Wspólnota na radzieckich papierach. Gazeta Wyborcza 2009 nr 298.
J. Wichowska: Niech żyje wojna”, reż. M. Strzępka. „dwutygodnik.com” [on-line] 2009 nr z XII. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 2 lutego 2022] .
M. Bryś: Płacz generała. Didaskalia 2010 nr 95.
M. Kwaśniewska: Polifonia pamięci. Opcje 2010 nr 1.
J. Sieradzki: Czterej pancerni i klops. Przekrój 2010 nr 4 .
P. Dobrowolski: Wykorzenienie i osadzenie. Dramat zmiennych granic w polskim teatrze współczesnym. Porównania 2013 t. 13 [dot. także: M. Fertacz: Trash story, J. Klata: Transfer!] .
A.K. Drozdowski: Wyprawy wojenne. Teatr 2014 nr 7/8 [dot. wystawienia pt.: Pancerni. Białystok 2014].
A. Rutka: Fantastyka i parafrazy. O dyskursie pamięci w twórczości pisarzy młodego pokolenia. Łukasz Orbitowski „Widma” (2012) i Paweł Demirski „Niech żyje wojna” (2011). Tematy i Konteksty 2015 nr 5.
M. Kostaszuk-Romanowska: Ikona PRL-u w scenicznej wariacji dozwolonej od lat szesnastu. W: PRL-owskie re-sentymenty. Gdańsk 2017 .

Zob. też Wywiady.

Sztuka dla dziecka

G. Niziołek: Ale to nieprawda i groteska. Didaskalia 2009 nr 90.
M. Urbańska: Ten tekst nie ma tytułu, zaprawdę Hitler umarł... O sztuce dla dziecka Demirskiego i Strzępki uwag kilka. Bliza 2014 nr 4.

Był sobie Andrzej Andrzej Andrzej i Andrzej

J. Derkaczew: Nie-Polska komedia. Gazeta Wyborcza 2010 nr 121.
M. Kwaśniewska: Samobójstwa i zatrucia, czyli o „znanych, znanych” zgonach w Wałbrzychu. Didaskalia 2010 nr 99.
R. Węgrzyniak: Człowiek z pluszu. Teatr 2010 nr 7/8.

Parafrazy

J. Brewińska: Czy tuńczyki są jakoś polityczne?. Pogranicza 2011 nr 2.
D. Nowacki: Udawanie. „Teatr2011 nr 6.
M. Regulska: Bez pustych przebiegów. Lampa 2011 nr 3 .
I. Stokfiszewski: Demirski. Synteza. Powst. 2011 [on-line] Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 9 lutego 2022].
M. Szpakowska: Przedrzeźnianie. O „Parafrazach” Pawła Demirskiego. Dialog 2011 nr 5 .
J. Wichowska: Demirski w świątyni teatru. „dwutygodnik.com” [on-line] 2011 wyd. 50. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 31 stycznia 2022].
A.R. Burzyńska: Czy dialektyka może kruszyć cegły? Krótki komentarz do „Parafraz. „Notatnik Teatralny” 2011 [nr] 64-65], wersja zmieniona i poszerzona pt. Z dokumentalisty sytuacjonista. Dramaty Pawła Demirskiego. „Polish Theatre Journal2015 nr 1; toż [on-line]. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 3 lutego 2022].

Położnice szpitala św. Zofii

J. Kowalska: Wąsy Marusi. „Teatr2010 nr 4.
D. Lubina Cipińska: Aplauz i święte oburzenie w Rozrywce. „Śląsk2011 nr 11.
J. Derkaczew: Wystrzelać wszystkie bociany!Gazeta Wyborcza2011 nr 220.
M. Kwaśniewska: Położnicza ekonomia. „Didaskalia2011 nr 106.
P. Sobaś-Mikołajczyk: Był sobie poród, poród i poród. „Opcje2011 nr 4.

Tęczowa Trybuna 2012

J. Jopek: Chcę cię mieć z głowy, pedale. „Didaskalia2011 nr 102.
M. Kościelniak: Tęczowa trybuna. „Tygodnik Powszechny2011 nr 11.
M. Piekarska: Wielka utopia. „Gazeta Wyborcza2011 nr 54 dod. „Wrocław”.
M. Piekarska: Wszyscy jesteśmy pedałami. „Gazeta Wyborcza2011 nr 56.
J. Sieradzki: Kopniaki. Odra 2011 nr 5 [dot. też: A. Pałyga: Bitwa o Nangar Khel. Wystawienie: Bielsko-Biała, Teatr Polski 2011].
R. Węgrzyniak: Kibice z tęczowym sztandarem. „Teatr2011 nr 5.
R. Węgrzyniak: Wykluczeni kibice. „Odra2011 nr 5.
W. Mrozek: Pani prezydent przyjeżdża do stolicy. „Krytyka Polityczna” [on-line] 2012 nr z 30 III. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 22 stycznia 2024].
M. Borowski: Teatr na trybunie. Partycypacja w polskim teatrze na przełomie XX i XXI wieku. Polish Theatre Journal” [on-line] 2015 nr 1. Dostępny w Internecie:Zob. link [dostęp 8 lutego 2022].

W imię Jakuba S.

K. Berkan: Wyparte chłopskie korzenie i poszukiwanie szlacheckiego imaginarium. „W imię Jakuba S.” Moniki Strzępki i Pawła Demirskiego. W: Opowiedzieć historię. Polska dramaturgia współczesna po 2006 roku. Łódź 2023 .
E. Godlewska-Byliniak: W imię Jakuba S.” Strzepki i Demirskiego. „dwutygodnik.com” [on-line] 2011 nr z XII. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 1 lutego 2022].
M. Kościelniak: Jakub Szela powraca. Tygodnik Powszechny 2011 nr z 21 XII; toż [on-line]. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 1 lutego 2022].
W. Mrozek: Czy można znieść pańszczyznę? Krytyka Polityczna 2011 nr z 28 XII; toż [on-line]. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 1 lutego 2022].
M. Toruńska: Łże-pańszczyzna XXI wieku. „Dziennik Gazeta Prawna2011 nr 248 dod. „Kultura i Program TV (BY)”.
Ł. Badula: Chłopowiązałka. Powst. 2012 [on-line] Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 1 lutego 2022].
J. Jopek: Potęga niesmaku: Teatr Dramatyczny w Warszawie, Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie: W imię Jakuba S., reż. Monika Strzępka. Didaskalia 2012 nr 107 .

Zob. też Wywiady.

Courtney Love

J. Cieślak: Marzenia o kapitalizmie. Teatr 2013 nr 3 .
J. Jopek: Grunge : teraz o złu. „Didaskalia2013 nr 113.
M. Kościelniak: Rewolucja i depresja. Strzępka/Demirski oraz Kurt Cobain. „Tygodnik Powszechny2013 nr 2.

Zob. też Wywiady.

Firma

A. Horubała: Niewinne społeczeństwo i grabieżcy znikąd. Uważam Rze 2012 nr 43.
J. Papuczys: Źle się dzieje na kolei (a nas to nic nie obchodzi). „Didaskalia2012 nr 112.
J. Kowalska: Śmierć jeździ polską koleją. Teatr 2013 nr 1 .
W. Tomasik: Rozkład pociągów. Albo dwie sztuki o prywatyzowaniu kolei. Dialog 2013 nr 4 .

Zob. też Wywiady.

O dobru

K. Lemańska: Egalitarystyczna rewolucja 2016. „Didaskalia2012 nr 109/110.
W. Mrozek: Backtage: wierni pragnieniu. „dwutygodnik.com” [on-line] 2012 wyd. 81. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 25 stycznia 2023].
R. Węgrzyniak: Dobra wola. „Teatr2012 nr 7/8.

Bierzcie i jedzcie

J. Cieślak: Musical Bierzcie i jedzcie Strzempki i Demirskiego. Rzeczpospolita [on-line] 2013 nr z 13 XII. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 4 lutego 2022].
K. Laś: Rewolucja trawi własne dzieci. „Didaskalia2014 nr 119.
D. Lubina-Cipińska: Defekacja Rozrywki. „Śląsk2014 nr 2.
M. Zawada: Famidynę poproszę!Teatr2014 nr 2.

Bitwa warszawska 1920

A. Głowacka: Podszewką do góry. Opcje 2013 nr 3.
A. Horubała: Teatr narodowej zdrady. „Do Rzeczy. Tygodnik Lisickiego2013 nr 23.
M. Kobielska: Poszerzenie pola bitwy. Didaskalia 2013 nr 117.
M. Kościelniak: Bitwa o teraźniejszość. Premiera w Starym Teatrze. „Tygodnik Powszechny2013 nr 26.
W. Mrozek: Weekend oskarżeń w Starym. Gazeta Wyborcza 2013 nr 147 [dot. też: M. Kmiecik: Być jak Steve Jobs. Bohaterowie polskiej transformacji. Ballada o lekkim zabarwieniu heroicznym. Wystawienie: Kraków, Stary Teatr 2013].
M. Ruda: Rewolucja czeka za progiem. Nowa Dekada Krakowska 2013 nr 4/5 [dot. też: M. Kmiecik: Być jak Steve Jobs. Bohaterowie polskiej transformacji. Ballada o lekkim zabarwieniu heroicznym. Wystawienie: Kraków, Stary Teatr 2013].
L. Sonik: Cuda się zdarzają. „Rzeczpospolita2013 nr 156.
W. Świątkowska: Teatralny maraton w Starym. Teatr 2013 nr 9 .

Klątwa. Odcinki z czasu beznadziei

J. Targoń: Prawo pierwszego odcinka?; Ciąg dalszy nastąpił. „Klątwa” Strzępki i Demirskiego. Gazeta Wyborcza 2014 nr 63, 114 dod. „Kraków” [dot. odcinków 1, 2].
L. Czapliński: Nasza powszednia apokalipsa. „Opcje2014 nr 4.
K. Dobroszek: Klątwa”, teatralny i polityczny serial bez happy endu. Polska. Metropolia Warszawska 2014 nr 30 [dot. odcinka 1].
P. Drygas: Serial na żywo z końca świata. O „Klątwie, odcinkach z czasu beznadziei” Moniki Strzępki i Pawła Demirskiego. Kultura Liberalna [on-line] 2014 nr 272. Dostępny w Internecie: Zob. link.
A. Kobroń: Klątwa. Odcinki z czasu beznadziei. Afisz Teatralny” [on-line] 2014 nr 10. Dostępny w Internecie: Zob. link [dot. odcinków 1-3].
P. Soszyński: Irracjonalność władzy. „dwutygodnik.com” [on-line] 2014 wyd. 129. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 1 lutego 2022] [dot. odcinka 1].
T. Stankiewicz-Podhorecka: Miernota aż wstyd. Nasz Dziennik 2014 nr 80 dod. „Magazyn” nr 84 [dot. odcinka 1].
T. Stankiewicz-Podhorecka: Oswajanie z ateizacją życia. Nasz Dziennik 2014 nr 137 dod. „Magazyn” nr 93.
R. Kołsut: Oto ciało moje, oto krew twoja; I poznasz, że ja jestem Pan. Didaskalia 2015 nr 120, 126 [dot. odcinków 1, 2].

Zob. też Wywiady.

Nie-boska komedia. Wszystko powiem Bogu!

W. Mrozek: Nie-boska komedia. Rok po skandalu. Gazeta Wyborcza 2014 nr 298.
M. Bryś: Wahanie i bojaźń. Dialog 2015 nr 3.
B. Guczalska: Stand-up dla znerwicowanej klasy średniej. Didaskalia 2015 nr 125.
M. Kościelniak: Neokatastrofiści. Tygodnik Powszechny 2015 nr 2.
M. Makaruk: Podwójne życie Hrabiego Henryka. Teatr 2015 nr 3.
M. Ruda: Auschwitz Tour i cepelia lęku. Nowa Dekada Krakowska 2015 nr 1/2.
J. Sieradzki: Powiem mu? Odra 2015 nr 2 [dot. także wystawienia: W. Shakespeare: Król Lear. Kraków, Narodowy Teatr Stary im. H. Modrzejewskiej].
K. Zalewska: Jak wyjść ze służbówki? Teatr 2015 nr 3.
M. Makaruk: Moniki Strzępki i Pawła Demirskiego gry z „Nie-Boską komedią. (Nie-Boska komedia. Wszystko powiem Bogu). W: Krasiński. Żywioły kultury, żywioły natury. Białystok; Opole 2019 .

Artyści. Scenariusz serialu telewizyjnego

A. Rataj: Ja to mam mój serial. Teatr” [on-line] 2017 nr 1. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 1 lutego 2022].
M. Szpakowska: Na ratunek. „Artyści. „Dialog2017 nr 2; toż „Dialog” [on-line]. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 1 lutego 2022].
A. Majer: Artyści”. Serial przełomu. Tekst w kontekście produkcyjnym. Panopticum 2018 nr 20 .
K. Kaczor: Serial „Artyści” jako przykład telewizji jakościowej. „Acta Universitatis Wratislaviensis. Literatura i Kultura Popularna2020 nr 26.
W. Baluch: New Polish theatre on the small screen. The TV series Artyści (Artists, 2015). „Przestrzenie Teorii2022 [nr] 38 .

Zob. też Wywiady.

Marzec '68. Dobrze żyjcie - to najlepsza zemsta

I. Kurz: Pożydki. Didaskalia 2016 nr 133/134.
W. Mrozek: Zabraniam skakać po mojej historii. „Gazeta Wyborcza2016 nr 113; toż pt.: „Dobrze żyjcie...” Marzec '68 według Strzępki i Demirskiego. Poetycki zwrot w twórczości duetu. „Gazeta Wyborcza” [on-line] 2016 nr z 16 V. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 9 lutego 2022].
P. Stangret: Coś z Dziadami. „Teatr2016 nr 7/8.

Triumf woli

A. Głowacka: Żyjcie dobrze. Teatr 2017 nr 3.
M. Kościelniak: Dobra zmiana w teatrze Strzępki/Demirskiego. Didaskalia 2017 nr 137.
W. Mrozek: Triumf woli” Strzępki i Demirskiego: Piosenka jest dobra na wszystko. Gazeta Wyborcza” [on-line] 2017 nr z 2 I. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 9 lutego 2022].
W. Mrozek: Opowiedz coś pozytywnego. Gazeta Wyborcza 2017 nr 2.
J. Sieradzki: Sfera gestu. Odra 2017 nr 2 [dot. także wystawienia sztuki: J. Janiczak: Żony stanu, dziwki rewolucji, a może i uczone białogłowy. Bydgoszcz, Teatr Polski].
M. Świerkosz: Polityka dobra. Didaskalia 2017 nr 137.
J. Targoń: Przytulajmy się i bawmy. Gazeta Wyborcza 2017 nr 5 dod. „Kraków”.
J. Wakar: Ku pokrzepieniu serc. Dziennik Gazeta Prawna 2017 nr 9 dod. „Kultura”.

Zob. też Wywiady.

K. [Utwór dramatyczny]

K. Dunin: Kaczyński w Poznaniu. „Krytyka Polityczna” [on-line] 2017 nr z 8 XI. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 19 stycznia 2024].
A. Głowacka: Ruiny demokracji. „Opcje2017 nr 3/4.
A. Horubała: K. jak Kaczyński. Polityka na deskach. „Do Rzeczy. Tygodnik Lisickiego2017 nr 46.
D. Kosiński: K. to?Tygodnik Powszechny2017 nr 47.
A. Kyzioł: Teraz „K. „Polityka2017 nr 44 .
J. Majmurek: Jarosław Kaczyński porównujący się do Franka Underwooda. „Newsweek” [on-line] 2017 nr z 10 XI 2017. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 19 stycznia 2024].
W. Mrozek: Ten przystojny brunet Kaczyński. „Gazeta Wyborcza2017 nr 258.
P. Skrzydelski: Stare problemy. „Sieci”, Gdynia 2017 nr 50.
P. Soszyński: Tabletka K. „dwutygodnik.com” [on-line] 2017 wyd. 224. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 19 stycznia 2024].
J. Wakar: Basta! „K.” Pawła Demirskiego, reż. Monika Strzępka, Teatr Polski w Poznaniu. Powst. 2017 [on-line]. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 3 lutego 2022].
B. Warkocki: Ziemia na prawo. „Czas Kultury” [on-line] 2017 nr z 9 XI. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 19 stycznia 2024].
P. Zaremba: Szarpanina z fenomenem Kaczyńskiego. „Sieci2017 nr 46 .
J. Cieślak: Tasak zamiast dialogu. „Teatr2018 nr 1.
P. Dobrowolski: Anarchia, zawsze i wszędzie. „Didaskalia2018 nr 143.

Zob. też Wywiady.

Ciemności

Sz. Kazimierczak: Groza! Groza! Teatr 2018 nr 3.
A. Kozłowska-Piasta. „Projektor2018 nr 3.
W. Mrozek: Nie bójcie się bać uchodźców. „Gazeta Wyborcza2018 nr 13; toż pt.: Ciemności”, czyli Conrad w wersji Strzępki i Demirskiego. Nie bójcie się bać uchodźców. „Gazeta Wyborcza” [on-line]. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 9 lutego 2022].
M. Stroiński: Dziecięca choroba. „Tygodnik Powszechny2019 nr 1.

Rok z życia codziennego w Europie Środkowo-Wschodniej

J. Cieślak: Ponura lekcja polskiego teatru. Rzeczpospolita 2018 nr 279.
D. Kosiński: Teatr markowy. Tygodnik Powszechny 2018 nr 50.
J. Targoń: Klasa średnia po staremu. Gazeta Wyborcza 2018 nr 282 dod. „Kraków”.
J. Kopciński: Bóstwo sukcesu. Teatr 2019 nr 1, toż [on-line] Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 9 lutego 2022] .

Jeńczyna

A. Tomasiewicz. Teatr 2021 nr 3, toż [on-line] Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 1 lutego 2022].
M. Piekarska: Konserwa pod pierzyną. Powst. 2021 [on-line] Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 1 lutego 2022].

Zob. też Wywiady.

Teksty dla (Starego) teatru

Z. Berendt: To się akurat nie zapisało. Dialog 2021 nr 7/8, toż [on-line]. Dostępny w Internecie: Zob. Zob. link [dostęp 22 stycznia 2024].
J. Kowalska: Pożegnanie z bronią. „Dialog2021 nr 7/8; toż [on-line]. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 22 stycznia 2024].
E. Morawiec: Sztandar w psiej kupie. Instant dramat Demirskiego. Wybór dramatów Pawła Demirskiego to lektura, którą czyta się szybko – jak najszybciej, żeby tylko już skończyć. Do Rzeczy. Tygodnik Lisickiego 2021 nr 13.
W. Mrozek: Bajoro polskiej wyobraźni. „Gazeta Wyborcza2021 nr 22, toż pt. Paweł Demirski zagląda w otchłań polskiej wyobraźni i znajduje tam bajoro. „Gazeta Wyborcza” [on-line] 2021 nr z 27 I. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 1 lutego 2022].
B. Popczyk-Szczęsna: Dramaturgia współtworzenia znaczeń wypowiedzi scenicznej. Na marginesie lektury „Tekstów dla (Starego) Teatru” Pawła Demirskiego. Przestrzenie Teorii 2021 nr 36 .
P. Stangret: Inwersja i metafora. Teatr 2021 nr 10; toż [on-line]. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 1 lutego 2022].

M.G. [Utwór dramatyczny]

Sz. Kazimierczak: Gastrofaza. Teatr 2021 nr 4, toż [on-line] Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 9 lutego 2022].
S. Krasnodębska: Matka Boża w Teatrze Polskim z tęczową aureolą. „Gazeta Polska2021 nr 9.
T. Miłkowski: Podróż od kuchni po morzu głupstw. „Dziennik Trybuna2021 nr 40.
M. Obarska: M.G.”, reż. Monika Strzępka. Powst. 2021 [on-line] Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 1 lutego 2022].

Zob. też Wywiady.

Utopia będzie zaraz

G. Jankowicz: Zatopiona utopia. Teatr 2010 nr 4 .

Sz. Twardoch: Król. Adaptacja: P. Demirski

P. Morawski: Inna polityka jest możliwa. „Dialog2018 nr 10, toż [on-line]. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 22 stycznia 2024].
W. Mrozek: West End pod czerwona flagą. „Gazeta Wyborcza2018 nr 117, toż pt.: Strzępka i Demirski wystawiają „Króla” według Szczepana Twardocha. Boks, socjalizm i bicie faszystów w teatrze. „Gazeta Wyborcza” [on-line] 2018 nr z 21 V. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 9 lutego 2022].
J. Nabiałek: Niepokorni w mieszczańskiej świątyni. Krytyka Polityczna” [on-line] 2018 nr z 24 V. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 3 lutego 2022].
E. Baniewicz: Król”. O dwudziestoleciu bez znieczulenia. „Twórczość2019 nr 1.

Zob. też Wywiady.