BIO

Born on 30 November 1888 in Słoboda Rungurska in the Pokuttya region of then Austrian-ruled Eastern Galicia (now Ukraine); son of the pioneering oil entrepreneur Feliks Vincenz, and the landowner's daughter Zofia Zuzanna, née Przybyłowska. As a child, he lived in Słoboda Rungurska and his grandfather, Stanisław Przybyłowski's estate in Krzyworównia (Kryvorivnya) on the Black Cheremosh River. He was initially home-schooled. During this period, he acquired fluent knowledge of Ukrainian. Between 1898 and 1904, he attended the Imperial and Royal Grammar School in Kolomyya before moving to Stryi for the 1904/05 school year where he was a member of a self-styled literary-patriotic-independent underground self-education group headed by Stefan Vrtel (later Vrtel-Wierczyński). While at the school in Stryi, he became friends with Wilam Horzyca and was also acquainted with Kazimierz Wierzyński. He subsequently returned to Kolomyya, where he completed his advanced secondary education in 1906. He then spent one semester as a student at the University of Lwow (Lviv), before moving to the University of Vienna, starting degrees in biology (1906/07), law (1907/08), Slavic philology, Sanskrit and psychiatry (1908/09), and philosophy (1909-11 and again from 1912, after completing his military service in Vienna). From autumn 1911 to July 1912, he attended the Reserve Officer's School of the 24th Infantry Regiment in Vienna, where he completed his officer's exams. He was awarded a doctorate in philosophy from the University of Vienna in 1914 for his dissertation Hegels Religionsphilosophie und der Ausgang aus ihren Beziehungen und Zausammenhängen (Hegel's philosophy of religion and the outcomes of its relations and contexts), which focused on the influence of Hegel's philosophy of religion on the philosophy of Ludwig Feuerbach. He worked on a second book (habilitation thesis) titled Hegel w Polsce i w Rosji (Hegel in Poland and Russia), with his papers destroyed by a war-related fire at the estate in Krzyworównia. While at university, he deepened his knowledge of the Classics and also learned Russian. He made his debut in 1914 with the poem Zwycięży Lud! (The People will emerge victorious!), which appeared in the Krakow-based "Przyjaciel Ludu" (no. 28). During World War I, he served from June 1914 as an officer cadet in the Austrian army in the 24th Kolomyyan Regiment. He was involved in fighting on the front at Halych. He was demobilized in October 1914 owing to ill health and returned to Słoboda Rungurska. In 1915, he married Helena Loeventon, a Russian from Odesa, whom he met during his studies. They married in Yalta, Crimea, in an Orthodox ceremony but their vows were declared invalid by the archbishopric curia. He was redrafted in autumn 1915, serving as a second-lieutenant, lieutenant and captain in the Austrian army until autumn 1918. He was on the front in the Italian Dolomites, then from autumn 1916 was stationed in Lwow (Lviv) and then from in 1917/18 in Krakow. During this period, he also started translating, including in 1917 Fyodor Dostoevsky's short story Dream of a Ridiculous Man (Polish: Sen śmiesznego człowieka). He also worked on a Polish translation of William James' book Human Immorality (the print draft disappeared in 1921 in the Ignis publishing house). In August 1919, he volunteered for the Polish army. He was initially a lecturer in Polish literature at the Cadet Corps in Modlin then from June 1920 an educational officer at the headquarters of the 6th Army as well as an editor of the weekly "Tygodnik VI Armii". In 1920, he fought in the Kyiv offensive and in the battles for Lwow in the Polish-Soviet War. He was demobilized in 1922 with the rang of captain and settled in Słoboda Rungurska. He remained active as a writer, publishing in 1921 translations of Walt Whitman's epic poems as well as an article on the writer, Religia Walta Whitmana (Walt Whitman's Faith) in "Naród" (no. 23). He joined the Polish PEN Club, becoming acquainted during this period with H.G. Wells and Romain Rolland, while he also hosted Thomas Mann in his home. In 1922/23, he was active in the Wyzwolenie (Liberation) Polish People's Party (PSL). He also took up journalism, editing in 1922 the Lwow-based syndicalist weekly "Nowe Czasy". In 1923, he started collaborating with the Warsaw-based Piłsudski-linked monthly "Droga", where until 1929 he published numerous articles on literature and the philosophy of religion. In 1927/28, he was editor of the periodical (in 1928, co-editor alongside Wilam Horzyca). In 1923, he married Irena Eisenmann and moved to Milanówek. They settled in Warsaw in 1926. He established a research relationship with the Austrian philosopher Rudolf M. Holzapfel and his school in 1925. Vincenz knew fourteen languages and thus read philosophical treatises in the original. In 1927, he established the Polmin oil cartel between his family's oil well Produkcja and the Polmin State Factory of Mineral Oils. A year later, he and his brother Kazimierz, alongside two others, were accused by directors of the company of embezzling one million zlotys. The case saw interventions by, among others, the Polish Sejm (parliament). As a result of the cartel's financial records going missing, an innocent verdict was passed in 1931. In 1928, Vincenz co-edited the weekly "Wiek XX" alongside Stanisław Baczyński. From 1930, living primarily in Słoboda Rungurska and Bystrec by the Chornohora mountain range, he worked on his book Na wysokiej połoninie (English translation, 1955: On the High Uplands). In February 1934, he founded the Kolomyya Branch of the Society of the Friends of the Hutsul Region. In 1934/35, alongside Ksawery Pruszyński, Piotr Dunin-Borkowski and Benedykt Liberman, he published the Warsaw-based periodical "Problemy", with four issues appearing. During this period, he travelled regularly, visiting countries including Austria, Switzerland and the United Kingdom. He published articles on folk culture and the Hutsuls in periodicals including "Pion" (1934-36), "Ziemia" (1935) and "Złoty Szlak" (1938). In 1938, he was awarded the Knight's Cross of the Order of Polonia Restituta and was also a recipient of the Golden Laurel of the Polish Academy of Literature, awarded in recognition of his contributions to the promotion of Polish culture. Following the outbreak of World War II, he decided to escape to Hungary. On 18 September 1939, he crossed the Hungarian border at the Yablunytskyj Pass (Polish: Przełęcz Tatarska), alongside his eldest son Stanisław Aleksander, Jerzy Stempowski and Captain Adam Miłobędzki. In late October, he returned to collect the rest of his family but was arrested by the Soviet NKVD and imprisoned in Żabie (now: Verkhovyna) then in Stanisławów (now: Ivano-Frankivsk). In December 1939, he was released from prison thanks to inventions by the Ukrainian writers Ivan Le and Petro Panch. Vincenz spent the winter in the Hutsul region. In May 1940, he again reached Hungary, this time with his family. He remained there until the end of the war, initially in Budapest and then until May 1946 in Nógrádverőce. He earned a living from a salary awarded to writers by the Hungarian government. He was involved in Polish social and cultural life, serving as chair of the Education Commission of the Citizens' Committee Aiding Refugees from Poland (Komisja Oświatowa Komitetu Obywatelskiego Opieki nad Uchodźcami Polskimi), a literary advisor to the Biblioteka Polska publishing house, and as a contributor and journalist with the magazine "Tygodnik Polski" (1943-44), which was published by the Polish Institute in Budapest. He lecture on pre-Socratic and Socratic Greek philosophy. He continued his literary work, publishing prose pieces, articles and translations from Hungarian in the periodicals "Wieści Polskie" (1940/41, 1943, and 1944), "Nasza Świetlica-Materiały Obozowe" (1941), and "Rocznik Polski. Kalendarz Polaka na Węgrzech" (1941-43). In Hungary, he rescued and hid Jews, for which he was posthumously awarded the Righteous Among the Nations Medal from Yad Vashem – The World Holocaust Remembrance Center in Jerusalem. In summer 1945, he and his family moved to Austria, initially staying in Vienna followed by Salzburg from June 1946. Thanks to assitance from Konstanty Jeleński, he left illegally for Quackenbrück in Germany, where is son Andrzej was stationed. There, he collaborated with the monthly of soldiers of the Salamander 1st Tank Division (1946-47; among his publications here was an exceprt of Powojenne perypetie Sokratesa [Socrates' Postwar Adventures]). After a year in Quackenbrück, he moved to the south of France, initially settling in Uriage-les-Bains and then from February 1949 in Grenoble. From 1950 he also often resided in a summer house, initially rented and then purchased, in La Combe de Lancey, where he was visited by Czesław Miłosz in 1951, marking the start of many years of friendship. Vincenz travelled around Switzerland and France. He began collaborating with the Paris-based "Kultura", where from 1947 he regularly contributed essays, articles, and memoir pieces. He also published in many émigré periodicals, including "Kronika" (Eppstein, 1946/47), "W drodze" (Paris, 1964/65), and the London-based "Wiadomości" (regularly from 1965, including in 1965 the cycle Dialogi z Sowietami na najniższym szczeblu [Dialogues with the Soviets on the Lowest Rung]). In November 1964, owing to his deteriorating rheumatic condition, he and his wife moved to Pully, near Lausanne, where there daughter Barbara lived. He worked on his memoirs from the period 1939-44 and from his Lwow-period, as well as on the English version of the essay cycle Kallirrhoe (Callirrhoe). He was awarded the A. Zabłocki Foundation prize, awarded by the Union of Polish Writers Abroad in 1960 in recognition of his achievements as a writer and translator. He was also the recipient of the prize of the New York-based Roy Publishers in 1964 and the New York-based A. Jurzykowski Foundation in 1966. He died on 28 January 1971 in Lausanne. In 1991, Vincenz's ashes together with those of his wife who died in Lausanne that year, were interred at the Salvator Cemetery in Krakow. He had a son, Stanisław Aleksander (1915-2003), from his marriage to Helena Loeventon, and a daughter Barbara (1920-2017) and a son Andrzej (1922-2014), from his marriage to Irena Eisenmann. In 1983, Irena Vincenz and his son Andrzej funded the Stanisław Vincenz Prize, which was awarded until 1986. In 1991, the University of Wroclaw (UWr) and the Ossolinski National Institute Library founded the Pro Vincenz Foundation, which was dedicated to caring for his literary estate.

Twórczość

1. Na wysokiej połoninie. Obrazy, dumy i gawędy z Wierchowiny Huculskiej. 1936-1979.

[Pasmo 1]. Prawda starowieku. Warszawa: Rój 1936, 719 s. Wyd. nast.: wyd. z przedmową A. Kuśniewicza Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX1980, 578 s.; [wyd. 3] Posłowie: A. Vincenz. Sejny: Pogranicze 2002.

Wyd. skrócone pt. Na wysokiej połoninie. W wyborze. Budapeszt: Biblioteka Polska 1941, 135 s., powielone; wyd. 3 w wyborze dokonanym przez autora. Przedmowa: J. Czapski. London: Katolicki Ośrodek Wydawniczy „Veritas1956, 298 s., wyd. nast. z posłowiem A.S. Kowalczyka. Warszawa: Towarzystwo „Więź2022. Biblioteka „Więzi.

Nagrody

Premio Folkloristico Internazionale „Giuseppe Pitrè” w 1958.

Zawartość

Księga I: Za głosem trembity (Rozłączenie); Gazdowie; Powrót kolędy; Czarne i białe. O magii huculskiej. – Księga II: Ludzie lasowi; Jak prawnuk Wielitów Hołowacz zabił biesa (Prawda o opryszkach [Intermezzo capricioso]); O synu biedaków Doboszu Młodziutkim ta duma. – Księga III: Dzieje Słobody czyli koniec opryszkom; Epilog. – Aneks. Objaśnienie słów huculskich oraz innych mniej znanych.

Przekłady

angielski

On the high uplands. [Przeł.] H.Ch. Stevens. London 1955, wyd. nast. New York [1955].

czeski

Pravda dávnověku. [Przeł.] D. Zelinka. Praha 2021.

ukraiński

[Przeł.] P. Kozlaniuk. „Radjanskij Lviv1946 nr 1-7.
Pravda starovìku. [Przeł.] B. Senežak. L'vìv 1997.
Na visokìj poloninì. [Przeł.] T. Prohas’ko. Ìvano-Frankìvs’k 2014, wyd. nast. tamże 2018 .
Na visokìj poloninì. Kniga 1. Pravda starovìku. [Przeł.] V. Pavliv. Harkìv 2019.

Adaptacje

radiowe

Polskie Radio 1937.

Pasmo 2. Nowe czasy. [Księga 1]. Zwada. Londyn: Oficyna Poetów i Malarzy 1970, 575 s. Wyd. nast.: Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX1981, tamże 1982; Posłowie: A. Vincenz. Sejny: Pogranicze 2003.

Zawartość

Cz. I: Źródła (Wstęp – Klucz; I. Źródła; II. Tanaseńko; III. Śmierć leśna; IV. Rok 1864; V. W pępku); cz. II: Rębacze (I. Rębacze; II. Prędzej! Prędzej!; III. Żabiowcy; IV. Stare tło; V. Wilk, koza i kapusta; VI. Rewasz; VII. Groźne źródełko; VIII. Elektryka; IX. Gody Odokii; X. Wiosna w butynie; XI. Po co?; XII. Skrzyp kiermy); cz. III: Wody wiosenne (I. Krewni z wyboru; II. Na tamten świat; III. Pobratymstwo z bezwiarą; IV. Koniec zwady). – Słowniczek; Nota redakcyjna.

Pasmo 2. Nowe czasy. [Księga 2]. Listy z nieba. Wyd. i oprac.: I. Vincenzowa i A. Vincenz. Londyn: Oficyna Poetów i Malarzy 1974, 594 s. Wyd. nast.: Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX1982; [wyd. 3] Posłowie: A. Vincenz. Sejny: Pogranicze 2004.

Zawartość

Cz. I. Chrzciny na Jasienowie: I. Urodziny; II. Święty Jurij; III. Niańki; IV. Znaki; V. Na łące; VI. Stare wino; VII. Porzeczniak; VIII. Czy warto?; IX. Czarno na zielonym; X. Goście, goście...; XI. Przybudówka; XII. Polityka; XIII. Oświata w dymie; XIV. Wytrzeźwienie; XV. Długi; XVI. Piwo i cuda; XVII. Zrobiony cud; XVIII. Pan Jakobènc przemówił; XIX. Postęp ciemności; XX. Deszcz wiosenny; XXI. Rewasz końcowy; XXII. Późnym wieczorem; XXIII. Chwile pośpiechu; XXIV. Watah doskonały; XXV. Koniec święta; XXVI. Tanasijowy cud). – Cz. II. Stara wiosna. – Cz. III. Kłopoty z sądami. – Cz. IV: Żniwo górskie. – Słowniczek; Nota redakcyjna.

Przekłady

ukraiński

Na visokìj poloninì. Kniga 2. Novì časi (Listi z neba). [Przeł.] V. Pavliv. Harkìv 2023.

Pasmo 3. Barwinkowy wianek. Londyn: Oficyna Poetów i Malarzy 1979, 485 s. Wyd. nast.: Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX1983; [wyd. 3] wyd. łącznie z: Epilog [zob. Pasmo 1]. Posłowie: A. Vincenz. Sejny: Pogranicze 2005.

Wyd. z 1983 poszerzone o tekst: Opowieści o Żydowskim Kamieniu.

Zawartość

Słowo wstępne; Ks. I. Cz. I. Wiatr nad Pokuciem: I. W jesień pogodną; II. Wygnaniec; III. Podróż Babci; IV. Mądrość jesienna; V. Motywy Manianców; VI. Bałaguły. – Cz. II. Wiatr nad Bukowiną: I. W domu; II. Powrót; III. Stara przyjaźń; IV. Pan Tytus jedzie; V. Słoboda wśród lasów. – Cz. III. Bukowiec: I. Leśny Żyd; II. Pod Bukowcem; III. Rarytas; IV. Bukowiec; V. Rozmowy w gospodzie; VI. Nasz rarytas czyli wspomnienie o panu Kołaszce. – Cz. IV. Agon: I. Wianek; II. Opowiadanie starego wieszczuna Maksyma; III. Opowieść o Żydowskim Kamieniu. – IV. Dzieje Dereja. – Cz. V. Wczoraj, dziś i zawsze; II. Samael w niebie. Domniemany rękopis bojański; III. Rachmańska kraina. – Epilog: Kroniki stannicy górskiej: Część I; Część II. – Słowniczek. – Posłowie A. Vincenza.

Przekłady

czeski

Barvínkový věnec. [Przeł.] D. Zelinka. Praha 2021.

Wyd. w wyborze: Na wysokiej połoninie. (Wybór opowieści). Oprac. i wstęp J.A. Choroszy. Wrocław: Ossolineum 2023, CXIII, 889 s. Biblioteka Narodowa, I, 344.

2. O książkach i czytaniu. Budapeszt: Wieści Polskie 1942, 26 s., powielone. Przedruk zob. poz. .

3. Outopos. Zapiski z lat 1938-1944. Autograf odczytał A. Vincenz. Tekst z autografem porównał, opatrzył posłowiem i ilustracjami oraz do druku podał J.A. Choroszy. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie 1992, 204 s. Wyd. 2 poprawione tamże 1993.

4. Po stronie pamięci. Wybór esejów. Przedmowa: Cz. Miłosz. Paryż: Instytut Literacki 1965, 253 s. Wyd. nast. z posłowiem A. S. Kowalczyka. Paryż: Instytut Literacki „Kultura”; Kraków: Instytut Książki. Dział Wydawnictw 2016, 317 s.

Zawartość

Pauzaniasz; Krajobraz jako tło dziejów: Pole Bobrowe; Brama do Węgier; Iliada [Homera]; Odyseja [Homera]; Węże u Dantego; Dantyzm w Polsce. (Aneks do monografii o Dantem zatytułowanej „Obecność Dantego”) [dot. wpływu Dantego na twórczość A. Mickiewicza, J. Słowackiego, Z. Krasińskiego, C.K. Norwida]; Hamlet jako czytelnik; Czy Conrad jest antyrosyjski?; „Qu'une larme dans l'océan” [M. Sperbera]; „Ofiara” Stefanii Zahorskiej; Poeta srebrnych kwiatów [N. Bomse]; O słowie i mówieniu. (Wstęp do studium o języku).

5. Dialogi z Sowietami. [Wspomnienia]. Londyn: Polska Fundacja Kulturalna 1966, 317 s. Wyd. nast.: [Kraków:] Oficyna Literacka* 1986, 317 s.; z posłowiem A. Vincenza. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak 1991.

Niepublikowane uprzednio fragmenty pt. Wspólny język. Oprac. A. Weiss. „Odra2009 nr 10 [rozdziały: Wspólny język; Obrazki. Lwów pod Sowietami; Woźnice i Baszkir].

Zawartość

Zawiera części: 1. W Polsce. 1939-1940; 2. Na Węgrzech. 1944-1945.

Przekłady

czeski

Dialogy se Sověty. [Przeł.] J. Červenka. Praha 2002.

ukraiński

Dìalogi z sovêtami. [Przeł.] O. Gerrasim. L'vìv 2022.

węgierski

Beszélgetés a szovjet megszállókkal. 1939-1940, 1944-45. [Przeł.] L. Pálfalvi. Miskolc 2001.

6. Rozmowy ze Stanisławem Vincenzem. Cz. I-II. Rozmawiała I. Vincenzowa. Powst. 1950-1970. [Dziennik; fragmenty]. Oprac. A. Vincenz, od 1998 także: A.S. Kowalczyk. Wstęp: T. Kubiak. „Regiony” 1993 nr 1 s. 17-37, nr 2 s. 118-154; 1994 nr 4 s. 99-136; 1995 nr 1 s. 66-112, nr 2 s. 16-60, nr 4 s. 99-135; 1996 nr 1 s. 107-138; 1997 nr 3 s. 105-113; 1998 nr 1/3 s. 182-209, nr 4 s. 37-60; 1999 nr 1/4 s. 172-206; 2000 nr 2/4 s. 79-137; 2001 nr 1 s. 114-139, nr 2 s. 103-119; 2002 nr 1 s. 78-114.

Zawiera komentarze pisarza do własnej twórczości, informacje o kontaktach pisarza z ludźmi kultury, listy lub ich fragmenty, m.in.: I. Vincenzowej do A. Vincenza z 16 VI i 13 VIII 1965, A. Vincenza do S. Vincenza, I. Wieniewskiego do S. Vincenza z 28 VIII 1965, A. Wata do S. Vincenza z 3 IX 1965, J. Sakowskiego do S. Vincenza z 20 X 1965.

7. Powojenne perypetie Sokratesa. [Powieść]. Powst. przed 1971. Posłowie: Z. Kubiak. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak 1985, 359 s.

Powieść nieukończona.

8. Tematy żydowskie. [Szkice]. Wstęp: J. Hersch. Oprac. i posłowie: I. Vincenzowa, A. Vincenz. Londyn: Oficyna Poetów i Malarzy 1977, 219 s. Wyd. 2 rozszerzone Gdańsk: Atext 1993. Biblioteka im. S. Vincenza.

Zawartość

Echa i wspomnienia: Spotkanie z chasydami; Rzeczywistość urojona [dot. O. Ortwina]; Lwowscy kosmopolici; Głos spoza dialogów; Wspomnienie o Żydach kołomyjskich; Mickiewicz i Żydzi; Poeta srebrnych kwiatów; „Qu'une larme dans l'océan” [poz. ]. – Mity i opowieści: Leśny Żyd; Zrobiony cud; Bałaguły; Samuel w niebie; Powrót Samaela. – Zawiera też wiersz N. Bomse w przekł. Cz. Miłosza. – W wyd. 2 dodano: Profesor Liebman Hersch; „Ofiara” Stefanii Zahorskiej [poz. ]; Rarytas; Echa z Czerdaka.

Przekłady

węgierski

Találkozás haszidokkal. Esszék. Przeł. L. Pálfalvi. Budapest 2001.

9. Z perspektywy podróży. [Szkice i eseje]. Przedmowa: A. Vincenz. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak 1980, 413 s.

Zawartość

A. Vincenz: O Stanisławie Vincenzie, – poz. [z pominięciem: Brama do Węgier; Czy Conrad jest antyrosyjski; O słowie i mówieniu]. – Spotkanie z chasydami [poz. ], – oraz: Z perspektywy podróży; Dialogi; Willa Kornela Ujejskiego; Start w przyszłość; Ofiary w Kołomyi. [Wspomnienie]; Czym może być dziś dla nas Dante; Rocznice Gandhiego; Arcydzieło a mit ludowy.

10. Po stronie dialogu. [Szkice]. Do druku podał A. Vincenz. Przedmowa: Cz. Miłosz. T. 1-2. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1983, 370 + 268 s.

Zawartość

T. 1: I: Cz. Miłosz: Przedmowa; La Combe. – S. Vincenz: List z Neapolu. – II: O słowie i mówieniu. (Wstęp do studium o języku) [poz. ]; O książkach i czytaniu [poz. ]; O możliwościach rozpowszechniania kultury i literatury polskiej; Adam Mickiewicz, poeta i człowiek; Mickiewicz i Żydzi [poz. ]; Norwid – poeta dantejski; Conrad a konwencje. – III: O literaturze światowej; Mała Itaka. (Rozważania o kulturze ludowej); Mała Itaka – dialog nocny; Uwagi o kulturze ludowej; Dialog o „Odysei” berneńskiej; O dziedzictwie helleńskim; Polski wstęp do historii filozofii greckiej; Podkład religii starogreckiej. (Węże u Pauzaniasza); Homer, „Odyseja” i mit o Odysie [por. poz. ]; Nowy przekład „Odysei” (Parandowskiego); Dante a mity ludowe; Siedemsetne narodziny Dantego. – Św. Bernard z Clairvaux: Canzona do Najświętszej Maryi Panny. Przeł. S. Vincenz.
T. 2: I. Kallirrhoe: Homer – ojciec kształtów; Nowa nie znana dotąd forma – epos całkowitego poświęcenia aż po samozniszczenie; Serbski marsz ku śmierci; Tło Dantego; Dante perennis; Czy „Don Quijote” Cervantesa jest jeszcze chrześcijański; Faust i mit Fausta. – II. Dialogi lwowskie: Wstęp: Z perspektywy podróży; Polityk niepolityczny; Rzeczywistość urojona?; Lwowscy kosmopolici; Święcenie wody; Navigare necesse est. (Człowiek i teatr); Dialogi; Willa Kornela Ujejskiego; Podwieczorki matematyczne; Głos spoza dialogów; Koniec świata; Zakończenie: Start w przyszłość. – III. Varia: Simone Weil; Hungarica. (Dar przyjaźni); Święto perswazji; Kilka słów o pieśni; „Madonna Busowiska”. (Słowo wstępne); Ludzie i paragrafy; „Qu'une larme dans l'océan”; Parafraza Modlitwy Pańskiej. – Jeanne Hersch: O Stanisławie Vincenzie; A. Vincenz: Posłowie wydawcy.

Przekłady

niemiecki

przekład szkicu Dante a mity ludowe: Dante und die Volksmythe. Dortmund [1962].

11. Atlantyda. Pisma rozproszone z lat II wojny światowej. Wybór, wstęp i oprac.: J. Snopek. Warszawa: Świat Literacki 1994, 161 s.

Zawartość

J. Snopek: Vincenz a Węgry. – Cz. I. Eseje i szkice: Atlantyda; O propagandzie; Dante i Mickiewicz; Walt Whitman – poeta Ameryki; Ady po polsku; Popiołem i płomieniem; O treści w poezji; Słowo wstępne do: Lew Kaltenbergh: Troska o słowo; Słowo wstępne do: Tadeusz Fangrat: Kolczasta wolność; Czas stracony; Bilingwistyczna metoda w węgierskich bajkach ludowych. – Cz. II. Vincenz – Áprily: Wprowadzenie; Listy Stanisława Vincenza do Lajosa Áprilego; Przekłady wierszy Áprilego; Z przedmowy wydawcy; Na wierchu; Marzec; Niewidzialne pismo; Iryszorajski jeleń; Wiatr kusi. – Aneks [zawiera artykuły nt. twórczości S. Vincenza z prasy polskiej na Węgrzech, 1941-1942]: Odkrywca nieznanego świata „Na wysokiej połoninie”; Na wysokiej połoninie – Budapesztu; Dawna książka – nowe piękno. O prawdzie starowieku; A. Stawar: O książkach i czytaniu; L. Kaltenbergh: Książeczka bardzo potrzebna. (Na marginesie St. Vincenza: O książkach i czytaniu).

12. Eseje i szkice zebrane. T. 1. Wybór i wstęp: A. Vincenz. Przygotowali do druku: M. Klecel, A.S. Kowalczyk. Wrocław: Wirydarz 1997, 328 s.

Zawartość

z poz. : Iliada; Pauzaniasz; Dantyzm w Polsce. – Czym może być dziś dla nas Dante [poz. ]. – z poz. : Homer, „Odyseja” i mit o Odysie; Podkład religii starogreckiej; O dziedzictwie helleńskim; Polski wstęp do historii filozofii greckiej; Nowy przekład „Odysei” (Parandowskiego); Siedemsetna rocznica narodzin Dantego, – nadto: Archaiczna filozofia (myśliciel z Miletu i pitagorejczycy); Nowy przekład „Iliady”; Idea i ideał.

Listy

1. Listy 1946-1969. [Autorzy:] J. Giedroyc, S. Vincenz. Oprac., wstępem i przypisami opatrzył R. Habielski. Warszawa: Instytut Dokumentacji i Studiów nad Literaturą Polską. Oddział Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza; Paryż: Association Institut Littéraire „Kultura 2021, 552 s. Biblioteka „Więzi, 371.

Wybory utworów literackich w przekładach

ukraiński

Vìncenzìana. Stattì, listi, fragmenti tvorìv. [Red.] M. Vasli'čuka. Kolomiâ 2008.

węgierski

Tájak – tötrénelemmel. [Eseje]. [Przeł.:] L. Pálfalvi, E. Szenyán. Pécs 1994.

Przekłady utworów literackich w antologiach zagranicznych

angielski

Four decades of Polish essays. Tłum. J. Anders i in. Evanston, IL 1990.
Stranger in our midst. Images of the Jew in Polish literature. [Red. i wstęp:] H.B. Segel. Ithaca, NY; London 1996.

niemiecki

Polen zwischen Ost und West. Polnische Essays des 20. Jahrhundert. Eine Anthologie. [Red.] M. Klecel. Frankfurt am Main 1996.
Prosa. [Red.] K. Dedecius. Zürich 1997.
Adam Mickiewicz: Leben und Werk. [Red.] B. Miązek. Frankfurt am Main; Berlin etc. 1998.
Lemberger Kosmopoliten. Das polnisch-jüdische Drama. W: Der Fremde als Nachbar. Polnische Positionen zur jüdischen Präsenz. Texte seit 1800. [Red.] F. Guesnet. Frankfurt am Main 2009.

serbski

Antologija poljskog eseja. [Oprac. i przekł.] B. Rajčić. Beograd 2008.

ukraiński

Al'bom snìv. Vibranì vìršì pol'skih poetìv. [Przeł.] I. Monolatìj. Drogobič 2021.

Przekłady

1. W. Whitman: Trzy poematy. [Tłum. i wstęp:] S. Vincenz. Warszawa: Ignis 1921, 59 s.
2. R.M. Holzapfel: Wszechideał. Życie duszy i jego nowe postacie społeczne. Cz. 1. Przeł.: I. Blumenfeld, S. Vincenz. Warszawa: Rój 1936, 472 s.
3. L. Áprily: Wybór poezji. Przeł.: S. Vincenz, K. Iłłakowiczówna, [A. Bahdaj] J. Kot. Budapeszt: Biblioteka Polska 1943, 66 s., powielone.

Zob. też Twórczość poz. (t. 1), .

Omówienia i recenzje

Ankiety dla IBL PAN 1957, 1967.

Informacje syna, Andrzeja Vincenza ok. 2004.

Wywiady

Un pays de légendes, de merveilleux et d’anachorétes mystiques. Un entretien avec M. Stanislas Vincenz, auteur du livre „Na wysokiej połoninie” („Sur le haut plateau”). „L’Echo de Varsovie1936/1937(?) nr 15.
Stanisław Vincenz. O „Zwadzie. „Oficyna Poetów”, Londyn 1970 nr 3.

Słowniki i bibliografie

V. Polêk: Vìncenz Stanìslav. W: Ukraïns’ka radâns’ka enciklopedìâ. T. 2. Kiïv 1960.
Słownik współczesnych pisarzy polskich. T. 3. Warszawa 1964.
V. Polêk: Vincenz Stanislav. W: Ukraïns’kij radâns’kij enciklopedičnij slovnik. T. 1. Kiïv 1966.
• „Rocznik Literacki 1971” wyd. 1973 (J. Chudek).
Inedita Stanisława Vincenza. „Wiadomości”, Londyn 1971 nr 44 [spis rękopisów dotąd nieogłoszonych].
Literatura Polska po 1939. Przewodnik encyklopedyczny. T. 1. Warszawa* 1989 ([M. Zaleski] mz).
Z.R. Wilkiewicz: Stanisław Vincenz. W: Polnische Exilliteratur 1945-1980. Köln, Wien 1991.
Mały słownik pisarzy polskich na obczyźnie 1939-1980. Warszawa 1992.
P. Nowaczyński: Bibliografia prac o Stanisławie Vincenzie. 1921-1987. W: Studia o Stanisławie Vincenzie. Lublin, Rzym 1994.
P. Kuncewicz: Stanisław Vincenz. W: Leksykon polskich pisarzy współczesnych. T. 2. N-Ż. Warszawa 1995.
Leksykon kultury polskiej poza krajem od roku 1939. T. 1. Lublin 2000 (A.S. Kowalczyk) .
Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. Warszawa 2000 (J. Wojnowski).
P. Nowaczyński: Bibliografia prac o Stanisławie Vincenzie. 1921-2001. W tegoż: Mądrość Vincenza. Lublin 2003.
• Strona internetowa: vincenz.pl [on-line] Powst. 2012-2015. Zob. link [dostęp 20 XI 2021] [tu m.in. działy: Kalendarium; Biografia; Bibliografia].

Ogólne

Książki

A.S. Kowalczyk: Kryzys świadomości europejskiej w eseistyce polskiej lat 1945–1977. (Vincenz – Stempowski – Miłosz). Warszawa: LNB 1990, 208 s.
A. Madyda: W poszukiwaniu jedności człowieka i świata. Folklor w twórczości Stanisława Vincenza. Toruń: Towarzystwo Naukowe w Toruniu 1992, 159 s.
J. Olejniczak: Arkadia i małe ojczyzny. Vincenz – Stempowski – Wittlin – Miłosz. Kraków: Oficyna Literacka 1992, 245 s.
Świat Vincenza. Studia o życiu i twórczości Stanisława Vincenza. (1888-1971). Wrocław: Leopoldinum 1992, 282 s.
Materiały z konferencji „Życie i twórczość Stanisława Vincenza”.

Zawartość

A.S. Kowalczyk: Stanisław Vincenz – szkic do biogramu; A. Vincenz: Parę pytań do badaczy twórczości Stanisława Vincenza; J. Hersch: Stanisław Vincenz – jego obecność; P. Marbach: Dialog Stanisława Vincenza. Kalejdoskop wspomnień i obrazów; R. Łużny: Ukraiński Kościół grekokatolicki w powieściowym „świecie przedstawionym” Stanisława Vincenza; D. Weinfeld: Stanisław Vincenz o chasydyzmie: między perspektywą osobistą i perspektywą ogólną; Z. Kubiak: Tradycja klasyczna w twórczości Stanisława Vincenza; M. Cieński: „Od muz huculskich wychowane chłopię”. Refleksja Stanisława Vincenza o arcydziełach nowożytnej literatury powszechnej; W. Pohrebennyk: Epopeja Stanisława Vincenza w kontekście ukraińskiej literatury „folklorystycznej” przełomu XIX i XX w. (Zwada, Listy z nieba, Barwinkowy wianek); S. Puszyk: Stanisław Vincenz i proza „folklorystyczna” współczesnych pisarzy ukraińskich; J.A. Choroszy: Huculszczyzny Homer czy Macpherson? Karpaty Wschodnie Vincenza na tle polskiej tradycji; N. Taylor: Stanisław Vincenz i tradycja kresowa; A. Woldan: Austria w twórczości Stanisława Vincenza; T. Mackiw: Stosunki ukraińsko-polskie w Galicji Wschodniej 1900-1939; M. Inglot: Obraz ZSRR w relacjach Polaków o 1939 r.; J. Snopek: Nieznane utwory Vincenza z okresu II wojny światowej; G. Csisztay: Na marginesie „Dialogów z Sowietami”; J. Paszek: Styl Vincenza; A. Madyda: Epos czy powieść? Problematyka genologiczna „Na wysokiej połoninie” Stanisława Vincenza; K. Jakowska: Jak opowiedziano prawdę starowieku? Uwagi o narracji Stanisława Vincenza; W. Próchnicki: Ludzie sokratycznego dialogu; R. Okulicz-Kozaryn: Powrót na małą Itakę. O kilku pytaniach i prawdach Stanisława Vincenza; J. Pieszczachowicz: Od realności do mitu. Koncepcja natury i kultury w twórczości Stanisława Vincenza, przedruk w tegoż: Smutek międzyepoki. Kraków 2000; J. Ługowska: Ład życia w perspektywie „Prawdy starowieku” Stanisława Vincenza; J. Bukowski: Czas u Vincenza; J. Kolbuszewski: Geografia Stanisława Vincenza; M. Adamiec: Stanisław Vincenz jako czytelnik; J. Łukasiewicz: Powieść Vincenza – polskie konteksty; M. Wyka: Gdzie umieścić Vincenza?, przedruk w tejże: Szkice z epoki powinności. Kraków 1992, Punkty widzenia. Kraków 2000.
W. Próchnicki: Człowiek i dialog: „Na wysokiej połoninie” Stanisława Vincenza. Kraków: Uniwersytet Jagielloński 1994, 197 s.
Studia o Stanisławie Vincenzie. Lublin, Rzym: Redakcja Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Fundacja Jana Pawła II, Polski Instytut Kultury Chrześcijańskiej 1994, 277 s.

Zawartość

A. Madyda: Bóg – człowiek – kosmos. O poglądach filozoficzno-religijnych Vincenza; J. Zychowicz: Kosmos Vincenza. Zakorzenienie w historii jako źródło metafizyki; M. Zaleski: Nieortodoksyjna religijność Vincenza; A.S. Kowalczyk: Stanisław Vincenz – Rudolf Maria Holzapfel; P. Nowaczyński: O „Prawdzie starowieku” Vincenza. Struktura – mit – idee; I. Borowik, W. Pawluczuk: Treści mistyczne wiejskiej codzienności w twórczości Vincenza; A. Karcz: Sakralna wizja świata w Stanisława Vincenza. „Na wysokiej połoninie”; M. Klecel: Na przełomie czasów. Mit i historia w cyklu Vincenza. „Na wysokiej połoninie”; W. Próchnicki: „Na wysokiej połoninie” – zagadnienia genologii; J. Ługowska: Folklorystyczne formy gatunkowe w strukturze literackiego dyskursu. Na przykładzie cyklu „Na wysokiej połoninie”; W. Grajewski: Grecja Vincenza; A. Nasalska: Tematy żydowskie Vincenza; R. Łużny: Vincenz a kultura ludowa Rusinów; J. Kolbuszewski: Stanisława Vincenza czytanie krajobrazu. „Na wysokiej połoninie”; A. Ziemilski: Trzy spojrzenia w góry. U źródeł „Na wysokiej połoninie”; J.A. Choroszy: O spójności pisarstwa Vincenza.
M. Ołdakowska-Kuflowa: Wypowiedzieć SŁOWO. Stanisław Vincenz wobec dziedzictwa kultury. Lublin: Redakcja Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 1997, 206 s.
Stanisław Vincenz – humanista XX wieku. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 2002, 394 s.

Zawartość

M. Ołdakowska-Kuflowa: Wprowadzenie. – A.S. Kowalczyk: Irracjonalizm, mit, mistyka w eseistyce Stanisława Vincenza; Cz. Deptuła: Stanisława Vincenza spotkania ze średniowieczem. (Kilka spostrzeżeń, impresji i uwag w związku z tematyką dantejską jego pism); J. Roman: Stanisław Vincenz i Homeryckie epos; L. Pálfalvi: Tematy węgierskie w twórczości Stanisława Vincenza; J.W. Gałkowski: Myśl społeczno-polityczna Stanisława Vincenza; C.G. Kiss: Dialog polskiego humanisty z totalitaryzmem (Stanisław Vincenz o Sowietach); W. Pogrebiennik: Burănie polittă Shidnoj Galicii (1939-1940) v pismennikij vizii Stanislava Vincenza; D. Pawłyczko: „Na wysokiej połoninie” – dzieło Stanisława Vincenza; M. Łesiów: Elementy języka ukraińskiego w twórczości literackiej Stanisława Vincenza; S. Kozak: Huculski czas i przestrzeń według Stanisława Vincenza; J. Ługowska: Świat wysokiej połoniny wobec doświadczenia kulturowej obecności i odmienności; A. Madyda: O idealizacji Hucułów w „Na wysokiej połoninie”; K. Jakowska: Cykle podań o opryszkach w „Prawdzie starowieku”; A. Woldan: Dobosz i Dowbusz – dwie wersje legendy. O Doboszu u Stanisława Vincenza i Hnata Chotkewycza; M. Ołdakowska-Kuflowa: „Na wysokiej połoninie” Stanisława Vincenza wobec „Cieni zapomnianych przodków” Mychajły Kociubyńskiego; D. Buczko: Stanisław Vincenz a Raimund Kaindl – o Huculszczyźnie; R. Radovič: Gucul'ska grazda na Rachivščini; R. Silec'kij: Vibir miscja dla chati v Guculiv; S. Batruch: Wątki greckokatolickie w „Listach z nieba” Stanisława Vincenza; I. Grečko: Stanislav Vincenz i ukrain'skie greko-katolic'kie duchoven'stvo u tvori „Na vysokij polonini” ta v žitti pis'mennika; E. Prokop-Janiec: „Na wysokiej połoninie. Obrazy, dumy i gawędy z Wierchowiny Huculskiej” – motywy żydowskie wobec literatury Dwudziestolecia; K. Cavaga: Slidami židivs'koi tematiki u tvorčisti Stanislava Vincenza; W. Próchnicki: Szatan Vincenza; J. Jakubiak: „Myzični storinki” u tvorach Stanislava Vincenza; B. Mytych: Kilka słów o ptakach u Vincenza; J. Olejniczak: Niemożność opowieści – Stanisław Vincenz; M. Klecel: Obecność Vincenza w kulturze polskiej XX wieku, albo Stanisław Vincenz może być kultowym postmodernistą w wieku XXI; J.A. Choroszy: Twórczość Stanisława Vincenza w perspektywie tekstologicznej; W. Czechowski: Moje czarnohorskie serce, albo podróż „śladami Vincenza”; J. Červenka: Pamięci Stanisława Vincenza.
P. Nowaczyński: Mądrość Vincenza. Lublin: Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 2003, 273 s.
Vincenz i krytycy. Antologia. Wybór tekstów. Wybór, wstęp i oprac.: P. Nowaczyński. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej 2003, 446 s.

Zawartość

P. Nowaczyński: Krytycy o Vincenzie; J. Czapski: Przedmowa do „Na wysokiej połoninie”; Cz. Miłosz: La Combe; Cz. Miłosz: Przedmowa do „Po stronie pamięci”; R. Auerbach: Na zgon przyjaciela-Polaka; J. Czapski: Stanisław Vincenz; J. Hersch: O Stanisławie Vincenzie; A. Hertz: Czytając „Zwadę” Vincenza; J. Iwaszkiewicz: Stanisław Vincenz. Wspomnienie; A. Vincenz: Posłowie do „Barwinkowego wianka”; E. Czaplejewicz: Zagadka genologiczna Stanisława Vincenza. „Na wysokiej połoninie”; M. Klecel: Próba o esejach Vincenza; Z. Kubiak: O „Sokratesie”; I. Sikora: Tetralogia huculska Stanisława Vincenza; M. Zaleski: Pisane dla przyszłości. O esejach Stanisława Vincenza; E. Czaplejewicz: Czas Vincenza; A.S. Kowalczyk: Stanisław Vincenz jako eseista: 1945-1971; A. Madyda: Pojęcie kultury ludowej w eseistyce Stanisława Vincenza; J.A. Choroszy: Huculszczyzny Homer czy Macpherson? Karpaty Wschodnie Vincenza na tle polskiej tradycji; K. Jakowska: Jak opowiedziano prawdę starowieku? Uwagi o narracji Stanisława Vincenza; J. Kolbuszewski: Geografia Stanisława Vincenza; J. Łukasiewicz: Powieść Vincenza – polskie konteksty; J. Paszek: Styl Vincenza; M. Wyka: Gdzie umieścić Vincenza?; J. Ługowska: Folklorystyczne formy gatunkowe w strukturze literackiego dyskursu. Na przykładzie cyklu „Na wysokiej połoninie”; R. Łużny: Vincenz a kultura ludowa Rusinów; P. Nowaczyński: O „Prawdzie starowieku”. Struktura – mit – idee.; W. Próchnicki: Człowiek i sytuacja dialogowa; M. Ołdakowska-Kuflowa: Biblia i Jezus; P. Nowaczyński: Chasydzka satanodycea Vincenza.
J. Pieszczachowicz: Stanisław Vincenz – pisarz uniwersalnego dialogu. Kraków: Fall 2005, 71 s., przekł. niem.: Stanisław Vincenz. Schriftsteller eines universellen Dialogs. [Tłum.] H. Urlich. Leipzig 2015.
M. Ołdakowska-Kuflowa: Stanisław Vincenz. Biografia. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II 2006, 391 s. Źródła i monografie, 306.
M. Ołdakowska-Kuflowa: Stanisław Vincenz. Pisarz, humanista, orędownik zbliżenia narodów. Biografia. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 2007, 391 s.; przekł. ukraiński: Stanìslav Vìncenz. Pis’mennik, gumanìst, rečnik zbližennâ narodìv. Bìografìâ. [Tłum.:] O. Gerasim. Černìvcì 2012.
Huculi, Bojkowie, Łemkowie – tradycja i współczesność. Materiały pokonferencyjne. Stanisław Vincenz – po stronie dialogu = Guculi, bojki, lemki – tradicìâ ì sučasnìst’. Materìali naukovoï konferencìï. Stanìslav Vìncenz – v bìk dìalogu. Wybór listów i fotografii. Red.: J. Cząstka-Kłapyta. Oprac. listów: A. Ruszczak, A. Warzecha, K. Kwiecień. Wybór listów do druku: L. Jaszczewska, K. Kwiecień. Tłum. listów: A. Ruszczak i in. Kraków: Centralny Ośrodek Turystyki Górskiej PTTK 2008, 192 s.
M. Kaczmarek: Proza pamięci. Stanisława Vincenza pamięć i narracja. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek 2009, 466 s.
D. Burda-Fischer: Jewish themes in the work of Stanislaw Vincenz. [Rozprawa doktorska]. Jerusalem: The Hebrew University of Jerusalem 2012, 245 s., wersja w języku polskim: Stanisława Vincenza tematy żydowskie. Wrocław: Agencja Wydawnicza a linea 2015, 189 s. Biblioteka Vincenzowska, 2.
J. Ługowska: Vincenz — mistrz słowa mówionego. Wrocław: Agencja Wydawnicza a linea 2015, 169 s. Biblioteka Vincenzowska, 1.
Zatrudnienie: literat. Materiały, studia i szkice o Stanisławie Vincenzie. Pod red. J.A. Choroszego. Wrocław: Agencja Wydawnicza a linea 2015 [właśc. 2019], 209 s. Biblioteka Vincenzowska, 3.

Zawartość

J.A. Choroszy: Pisarstwo pracownika duchowego (zarys diachroniczny); E. Pasierski: Stanisław Vincenz — redaktor (wstępne rozpoznanie); M. Ołdakowska-Kuflowa: O korespondencji Stanisława Vincenza; P. Lis: Przyjaźń spod znaku srebrnych kwiatów. Szkic o Nuchimie Bomsem; M. Kaczmarek: Trzy karpackie asy — Mieczysław Orłowicz, Stanisław Vincenz, Petro Szekeryk-Donykiw. Refleksje nad pewną fotografią; R. Makarska: „Siła pojednania” poezji Mickiewicza. Stanisław Vincenz i Hermann Buddensieg; W. Próchnicki: Dialog i mit. Klucze do Vincenza; J. Kolbuszewski: „Lecz myśl nasza, lecąc teraz wspomnieniem za głosem trembity […]”. O pewnym aspekcie wartości w pismach Stanisława Vincenza; J. Olejniczak: Vincenz i nowoczesność; S. Obirek: Dar skrzydeł albo o tęsknocie Stanisława Vincenza za zatopioną Atlantydą; J. Żmidziński: Czy Vincenz był melomanem? Wątki muzyczne w „Rozmowach ze Stanisławem Vincenzem”; J.A. Choroszy: Parafraza ojczenaszowa Stanisława Vincenza; A. Woldan: Polifonia w Galicji — głosy, perspektywy i konteksty; A.S. Kowalczyk: Vincenz lwowski; A. Madyda: „Prawda starowieku” Stanisława Vincenza jako utwór publicystyczny; A. Hawrot: Ujęcie wolności w „Prawdzie starowieku” Stanisława Vincenza; O. Berezovska-Picciocchi: Motyw wody — zwierciadła śmierci — w interpretacji Stanisława Vincenza; E. Serafin: Obraz kobiety w „Prawdzie starowieku” Stanisława Vincenza. Przegląd zagadnień; G. Pełczyński: Kabzanie Vincenza; J. Stempowski: Historia rodu Vincenzów; A. Zięba: O ormiańskich korzeniach Vincenza i ich odbiciu w jego pokuckiej mitologii; O. Ciwkacz: Sokrates przed lwowskim sądem. Jeszcze raz o „sprawie doktora Vincenza i towarzyszy„; K. Tarnawska: Słoboda Rungurska. Obrazy ze wspomnień mojej matki; J.A. Choroszy: Lena. Szkice do portretu; S. Vincenz: Z listów do rodziny (oprac. A. Ruszczak). — C.G. Kiss: „Powrót” Vincenza na Węgry; Dialog o duszy przeliterowanej, Kolokwium Vincenzowskie, Wrocław, 15 X 2014; Dialog o duchu litery, Kolokwium Vincenzowskie, Wrocław, 15 X 2014.
J. Żmidziński: Wzór nieznany. Stanisław Vincenz a muzyka. Wrocław: Agencja Wydawnicza a linea 2015, 365 s. Biblioteka Vincenzowska, 4.
J. Hajduk: Wolność słoneczna. Wojnowice: Kolegium Europy Wschodniej 2020, 195 s.

Artykuły

K. Górski: Literatura podróżnicza. „Rocznik Literacki za rok 1936” wyd. 1937.
I. Manger: A zeltener pojliszer puryc. „Cukunft1955, przedruk w tegoż: Noente Gestaltn un andere Schriftn. New York 1961; przeł. M.M. Sprecher pt. Niezwykły polski „puryc. „Nowiny Kurier”, Tel Awiw 1975 nr 132 [dot. postawy S. Vincenza wobec kultury żydowskiej].
S. Scheps: Stanisław Vincenz – polski badacz chasydyzmu. „Wiadomości”, Londyn 1966 nr 42.
W. Wohnout: Vincenz. „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza”, Londyn 1966 nr 166.
V. Polêk: Začarovanyj Gucul'ščinoju. „Žovten'”, L'viv 1968 nr 11.
• „Wiadomości”, Londyn 1971 nr 49.

Zawartość

[tu artykuły poświęcone S. Vincenzowi:] R. Auerbach: Na zgon przyjaciela Polaka; J. Hersch: Stanisław Vincenz. [Przekł. z francuskiego:] J. Torosiewicz; A. Hertz: Czytając „Zwadę”; W. Tarnawski: O „Zwadzie” i jej autorze .
R. Auerbach: Żydowskie koneksje Stanisława Vincenza. „Nowiny Kurier”, Tel Aviv 1971 nr 73, przedruk pt. Na zgon Stanisława Vincenza. „Wiadomości”, Londyn 1971 nr 49.
J. Czapski: Stanisław Vincenz. „Kultura”, Paryż 1971 nr 3, przedruk w tegoż: Czytając. Kraków 1990, oraz w: Vincenz i krytycy. Lublin 2003.
J. Hersch: Stanisław Vincenz. „Mickiewicz Blätter”, Heidelberg 1972 nr 49.
R. Jendyk: Tropami Stanisława Vincenza. „Naukovy Zapysky Ukraïns’kogo tehnično-gospodars’kogo Instytutu – Wissenschaftliche Mitteilungen”, Monachium 1974 t. 23.
A. Hertz: Stanisław Vincenz. W tegoż: Wyznania starego człowieka. Londyn 1979.
A. Ziemilski: Saga o Stanisławie Vincenzie. „Wierchy1979.
J. Koprowski: Vincenz i Zbinden. „Literatura1980 nr 32, przedruk w tegoż: Z polskiego na obce. Łódź 1984 [dot. kontaktów z H. Zbindenem].
W. Paźniewski: Vincenz. „Twórczość1980 nr 10.
E. Czaplejewicz: Stanisław Vincenz, czyli kontynuacja dialogów Platona. „Przegląd Humanistyczny1981 nr 6.
M. Klecel: Próba o esejach Stanisława Vincenza. „Więź1984 nr 10, przedruk w: Vincenz i krytycy. Lublin 2003.
J. Pieszczachowicz: Mit „starowieku. „Literatura1984 nr 8, przedruk w tegoż: Na widnokręgu historii. Kraków 1988.
H. Csorba, T. Csorba: Ziemia węgierska azylem Polaków. 1939-1945. Warszawa 1985, passim.
A.S. Kowalczyk: Dialog z ojczyzną. „Więź1985 nr 10/12 [dot. też J. Stempowskiego i Cz. Miłosza].
A.S. Kowalczyk: Rozmowy nieśmiertelnych. (O poetyce eseju na przykładzie „Rocznic Gandhiego” Stanisława Vincenza). „Przegląd Powszechny1985 z. 4.
Cz. Miłosz: Zaczynając od moich ulic. Paryż 1985, passim, przekład litewski: Pradedant nuo mano gatvių. [Przeł.:] K. Uscila. Vilnius 2022.
E. Czaplejewicz: Czas Vincenza. „Przegląd Humanistyczny1986 nr 3/4, przedruk w: Vincenz i krytycy. Lublin 2003.
B. Hadaczek: Huculski świat Vincenza. „Ruch Literacki1987 z. 4/5.
Sprach – und Kulturkontakte im Polnischen. Gesammelte Aufsaetze für André de Vincenz zum 65. Geburstag. Munchen: Verlag Otto Sagner 1987.

Zawartość

K.A. Jeleński: „Górami w miękkim blasku dnia”. (O przyjaźni Czesława Miłosza ze Stanisławem Vincenzem); R. Łużny: „Epos huculskie” Stanisława Vincenza, czyli „jak jest zrobione” dzieło „Na wysokiej połoninie”; S. Urbańczyk: Stanisława Vincenza „Na wysokiej połoninie” . (Uwagi językowe).
A.S. Kowalczyk: Stanisław Vincenz jako eseista. (1945-1971). „Pamiętnik Literacki1988 nr 2, przedruk w: Vincenz i krytycy. Lublin 2003.
J. Bukowski: O tłumaczenie Stanisława Vincenza. „Więź1989 nr 10 [dot. trudności przekładu].
G. Kiss Csaba: Stanisław Vincenz és a kulturális sokféleség hagyománya. W: Monarchia-karnevál az irodalomban. Szeged 1989.
A.S. Kowalczyk: Dwaj eseiści. Stempowski i Vincenz. „Polonistyka1989 nr 8.
M. Zaleski: Vincenza powrót do Grecji. „Res Publica1989 nr 6.
J.A. Choroszy: Stanisław Vincenz na tle „huculskiej” tradycji literackiej. „Acta Universitatis Wratislaviensis1990 nr 1083.
E. Czaplejewicz: Koncepcja czasu i historii w literaturze emigracyjnej. W tegoż: Pragmatyka, dialog, historia. Warszawa 1990, przekł. angielski. pt. The concept of time and history in émigré literature. W: Categories of time and space in Eastern and Western poetics. Warszawa 1992.
E. Czaplejewicz: Trzy portrety Sokratesa: Witwickiego, Krokiewicza, Vincenza. „Przegląd Humanistyczny1990 nr 4.
M. Dziewulska: Wędrowcy gór. „Teatr1990 nr 12, przedruk w tejże: Artyści i pielgrzymi. Wrocław 1995 [dot. stosunku S. Vincenza do przyrody i jego wpływu na twórczość Cz. Miłosza].
M. Klecel: Wzór Vincenza. „Więź1990 nr 11/12.
A. Nasalska: Z perspektywy Itaki. W: Literatura a wyobcowanie. Lublin 1990.
R. Okulicz-Kozaryn: Świat większy od poglądów. „Czas Kultury1990 nr 17 [o otwartości S. Vincenza na inne kultury].
L. Pálfalvi: Nad tekstami Vincenza. „Akcent1990 nr 1/2.
J. Bukowski: Czas u Vincenza. „Więź1991 nr 6.
J.A. Choroszy: Huculszczyzna w literaturze polskiej. Wrocław 1991, passim.
E. Majcher: Mędrzec z La Combe. „Być sobą1991 nr 10.
A. Nasalska: Stanisława Vincenza dialog z ojczyzną. „Slavica1991 t. 25.
M. Ołdakowska-Kuflowa: [...] i dlatego tę całość kosmosem nazywają [...] a nie akosmią. „Zeszyty Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego1991 nr 1/2.
J. Snopek: Vincenz es Magyarorszag. Przekł. L. Pálfalvi. „Tiszataj1991 nr 10. Wersja skrócona pt. Vincenz a Węgry. „Twórczość” 1992 nr 4/5.
N. Taylor: Stanisław Vincenz i tradycja kresowa. „Roczniki Humanistyczne1991/1992 t. 39/40 z. 1, wyd. 1994.
J.A. Choroszy, J. Kolbuszewski: Fundacja „Pro Vincenz. „Ogród1992 nr 1 [a o tym samym tytule w „Ochrona Krajobrazu” 1995 nr 1-2 o powołaniu fundacji i jej zdaniach].
E. Czaplejewicz: Kresowe bałaguły. „Przegląd Humanistyczny1992 nr 1.
J. Kolbuszewski: Fundacja „Pro Vincenz. „Dekada Literacka1992 nr 11-12 [anons o celach i zadaniach fundacji].
T. Komendant: Vincenzowe ziarno. „Twórczość1992 nr 7/8. Przedruk w tegoż: Upadły czas. Sześć esejów i pół. Gdańsk 1996.
R. Łużny: Kultura duchowa Ukraińców w huculsko-pokuckiej wizji artystycznej Stanisława Vincenza. „Krakowskie Zeszyty Ukrainoznawcze1992/1993 t. 1/2.
J. Olejniczak: Metafizyka Arkadii; Wspomnienia, wspomnienia, idealizacja. W tegoż: Arkadia i małe ojczyzny. Vincenz, Stempowski, Wittlin, Miłosz. Kraków 1992.
W. Pohrebennyk: Tworczist' Stanisława Wincenza [!] na Ukrajini. „Krakowskie Zeszyty Ukrainoznawcze1992/1993 t. 1-2.
A. Sobolewska: Kabalista z Czarnohory. Tematy żydowskie w twórczości Stanisława Vincenza. W tejże: Mistyka dnia powszedniego. Warszawa 1992.
M. Szeremeta: Człowiek w kulturze. O esejach Stanisława Vincenza. „Acta Universitatis Wratislaviensis1992 nr 1459.
M. Wyka: Stanisław Vincenz — tryptyk biograficzny. „Dekada Literacka1992 nr 11/12.
J.A. Choroszy: Stanisław Vincenz — rzecznik słowiańskiej Atlantydy. „Fraza1993 nr 3/4.
B. Hadaczek: Huculski świat Stanisława Vincenza; Lwów w eseistyce Wittlina i Vincenza. W tegoż: Kresy w literaturze polskiej XX wieku. Szczecin 1993.
S. Uliasz: Aksjologia przestrzeni kresowej; Kresy jako świat arkadyjski. W tegoż: Literatura Kresów – kresy literatury. Rzeszów 1993.
A. Bagłajewski: Lekcja eseistów (Vincenz — Stempowski). „Znak1994 nr 11.
J. Olejniczak: Esej i dziennik na emigracji. W: Literatura emigracyjna 1939-1989. Katowice 1994.
M. Adamiec: Stanisław Vincenz. W tegoż: Cień wielkiej tajemnicy. Gdańsk 1995.
J.A. Choroszy: Stanisław Vincenz: lekcja czytania pisma światowego. „Ochrona krajobrazu1995 nr 1-2.
E. Czaplejewicz: Buber, Vincenz, Bachtin. W: Kresy. Syberia. Literatura. Warszawa 1995.
J. Olejniczak: Stanisław Vincenz, czytanie i dialog. „FA-art1995 nr 3. Przedruk w tegoż: Emigracje. Szkice, studia, sylwetki. Katowice 1999.
M. Wyka: Pamięć Kresów jako pamięć kultury. W: Galicja i jej dziedzictwo. T. 4. Rzeszów 1995 [dot. głównych cech kultury Kresów na przykładzie eseistyki J. Stempowskiego].
M. Czarnik: Mój Vincenz – ja Vincenz!Fraza1996 nr 11/12.
J. Kolbuszewski: Pismo światowe” Stanisława Vincenza. W: Z problemów aksjologii literatury i kultury popularnej. Rzeszów 1996.
M. Ołdakowska-Kuflowa: Jezus Stanisława Vincenza. „Tarnowskie Studia Teologiczne1996 t. 14.
K. Uniłowski: Proza kresowa: Czarnyszewicz, Mackiewicz, Odojewski, Vincenz. W: Literatura emigracyjna 1939-1989. T. 2. Katowice 1996.
A. Ziemilski: Płyty Stanisława Vincenza: niemiecka muzyka. „Rzeczpospolita1996 nr 299 dod. s. XVII.
C.G. Kiss: Dwie wizje duchowej ojczyzny w Europie Środkowej – Stanisław Vincenz i Laszlo Nemeth. W: Polska i Węgry w kulturze i cywilizacji europejskiej. Kraków 1997.
M. Ołdakowska-Kuflowa: Żywe słowo Stanisława Vincenza. „Roczniki Humanistyczne1997 z. 1.
B. Sokołowska: Aksjologia „małej ojczyzny” w kontekście rozważań o pisarstwie Stanisława Vincenza. W: Pogranicze kultur. Rzeszów 1997.
Archiwum Stanisława Vincenza. Oprac. i przygotowali do druku: K. Korzon, M. Matwiejów, E. Ostromęcka. W: Inwentarz rękopisów Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu. Wrocław 1998 t. 16.
G.C. Kiss: Stanisław Vincenz és a kulturális sokféleség hagyománya. W: Monarchia-karnevál az irodalomban. (Az Osztrák-Magyar Monarchia emléke az irodalomban). Szeged 1998.
M. Ołdakowska-Kuflowa: Eschatologia chasydów według Stanisława Vincenza. W: O dialogu kultur kresowych. Rzeszów 1998, wcześniej w wersji szerszej pt. Eschatologia, w tejże: Wypowiedzieć SŁOWO. Lublin 1997.
M. Ołdakowska-Kuflowa: Huculska demonologia według Stanisława Vincenza. „Warszawskie Zeszyty Ukrainoznawcze1998 z. 6/7.
W. Pohrebennyk: Stanisław Vincenz i Iwan Franko: „huculśkyj dialoh” na tworczomu szlachu. W: O dialogu kultur kresowych. Rzeszów 1998.
D. Sapa: Między polską wyspą a ukraińskim morzem. Kraków 1998, passim.
E. Serafin: Vincenza wtajemniczenie w naturę – w poszukiwaniu człowieka ekologicznego. „Literatura Ludowa1998 nr 1.
Ì. Grečko: Elementi schìdnoï duchovnostì v relìgìjnostì Stanìslava Vìncenza. „Warszawskie Zeszyty Ukrainoznawcze1999 z. 8/9.
M. Klecel: Czy Vincenz jest klasykiem?Literatura1999 nr 7/8.
A. Madyda: Stanisław Vincenz jako czytelnik Platona. „Acta Universitatis Nicolai Copernici1999 z. 331 [dot. sposobu lektury „Fajdrosa” Platona wykorzystanego przez S. Vincenza].
M. Ołdakowska-Kuflowa: Funkcje folkloru ukraińskiego w twórczości Stanisława Vincenza; Ì. Grečko: Elementi schìdnoï duchovnostì v relìgìjnostì Stanìslava Vìncenza. „Warszawskie Zeszyty Ukrainoznawcze1999 z. 8/9.
J. Tokarska-Bakir: Na łąkach prawdy. O książkach Stanisława Vincenza. „Znak1999 nr 3.
J. Wolski: Adalbert Stifter – Stanisław Vincenz. „Teksty Drugie1999 nr 3.
A.S. Kowalczyk: Stanisław Vincenz wobec Zagłady. W: Literatura polska wobec Zagłady. Warszawa 2000.
J. Tokarska-Bakir: Heidelberg i Berdyczów: korespondencja z Heidelbergu. „Res Publica Nowa2000 nr 9 [krótka relacja z rozmowy autorki z A. Vincenzem m.in. dot. S. Vincenza].
A. Vincenz: Nie ma wolności bez prawdy. Obecność Jeanne Hersch. „Tygodnik Powszechny2000 nr 30 [dot. m.in. relacji J. Hersch ze S. Vincenzem].
J.W. Gałkowski: Czy Platon wykluczyłby Vincenza z Państwa?Zeszyty Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego2001 nr 3/4.
P. Kochaniewicz: Stanisław Vincenz – huculski Homer, Mickiewicz czy postmodernista?Kresy2001 nr 3.
P. Kochaniewicz: Stanisław Vincenz – humanista XX wieku. „Zeszyty Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego2001 nr 3/4.
J. Kolbuszewski: Krajobraz pogranicza jako tekst historii i kultury. W: Siedem granic, osiem kultur i Europa. Łomża 2001.
S. Krzemień-Ojak: Goethe, „Faust” i Vincenz. W: Postacie i motywy faustyczne w literaturze polskiej. T. 2. Białystok 2001.
P. Nowaczyński: Vincenz – filozof dziejów; M. Ołdakowska-Kuflowa: Chrystocentryzm światopoglądu Stanisława Vincenza. W: Od Brzozowskiego do Kołakowskiego. Lublin 2001.
W. Próchnicki: Vincenzowski porządek świata. W: Chrześcijańskie święta i święci w życiu duchowym Ukraińców na przełomie tysiącleci. Kraków 2001.
P. Kochaniewicz: Na tropach Atlantydy czyli Stanisław Vincenz jako humanista XX wieku. „Ruch Literacki2002 z. 2.
O. Civkač: Â ditina gucul’kogo kraû…” (obraz Gucul’ŝini v listuvanni Stanislava Vincenza). W: Krivorivnâ. Ìvano-Frankivs’k 2003.
W. Grajewski: Grecja Vincenza. W tegoż: Maszyny dialogowe. Kraków 2003.
B. Hadaczek: Lwów w eseistyce Wittlina i Vincenza. W tegoż: Małe ojczyzny kresowe w literaturze polskiej XX wieku. Szczecin 2003.
M. Klecel: Obecność Vincenza w kulturze polskiej XX w. „Tygiel Kultury2003 nr 4/6.
S. Kozak: Huculski Homer. „Warszawskie Zeszyty Ukrainoznawcze2003 z. 15/16.
A. Madyda: Stanisława Vincenza antropologia kultury huculskiej. W: W kręgu folkloru, literatury i języka. Toruń 2003, przedruk w tegoż: Od filologii do antropologii. Toruń 2015.
A. Soczyński: Prawda Starowieku. „Akant2003 nr 7 .
J. Stempowski: Słabość umysłowa Europejczyków. „Regiony2003 nr 1.
H. Swatek: Koncepcja wychowania Stanisława Vincenza. „Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze2003 nr 7.
J. Gladys’: Evropa i „evropejskost’” w pol'skoj literature o „kresach”. (S.Vincenz, J. Vittlin, V. Odoevskij). W: Mif Evropy w literature i kul'turę Pol'ši i Rossii. Moskva 2004.
D. Heck: Vincenz i Eliot. W tejże: Itinerariusz intruza. Wrocław 2004.
S. Stabro: Chasydzki świat Stanisława Vincenza. Fragment większej całości. „Ruch Literacki2004 z. 1.
O. Ciwkacz: Obraz Huculszczyzny w listach Stanisława Vincenza. „Napis2005 Seria 11.
Lektor [T. Fiałkowski]: Podróż do Jasenowa. „Tygodnik Powszechny2005 nr 7.
J. Reiman: Wyspa literacka uchodźstwa polskiego na Węgrzech w latach 1939-1945. W: Pisarz na emigracji. Warszawa 2005.
M. Kaczmarek: Genologia pamięci: od wspomnienia prostego do wspomnienia literackiego: (z problemów mnemologii Vincenza). „Literatura Ludowa2006 nr 2.
M. Kaczmarek: Mnemologia według Vincenza. Z problemów wiedzy o pamięci. „Kwartalnik Opolski2006 nr 1.
M. Kaczmarek: Narratologia pamięci. Casus Stanisława Vincenza. „Teksty Drugie2006 nr 5.
H. Waniek: Według Vincenza. „Przegląd Polityczny2006 nr 77.
M. Czermińska: Helleńskie echa na Kresach. „Prace Komisji Filologicznej. Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk2007.
D. Dyląg: Vincenz – potrzeba własnej mitologii. „Płaj2007 t. 35.
M. Kaczmarek: Retoryka pamięci (z problemów mnemologii Vincenza). „Przestrzenie Teorii2007 nr 7.
W. Próchnicki: Apokalipsa Samaela. W: Apokalipsa. Symbolika – Tradycja – Egzegeza. T. II. Białystok 2007.
A. Ruszczak: Stanisława Vincenza i Jerzego Stempowskiego perypetie na granicy węgierskiej (1939-1940). „Płaj2007 t. 35.
M. Klecel: Vincenz – pisarz europejskich Kresów?Twórczość2008 nr 10.
T.A. Olszański: Vincenz, Tolkien, Lönnrot – polemika. „Płaj2008 t. 36.
Stanisław Vincenz – po stronie dialogu. Wybór listów i fotografii. Oprac. listów: A. Ruszczak, A. Warzecha, K. Kwiecień. W: Huculi, Bojkowie, Łemkowie – tradycja i współczesność. Kraków 2008.
T. Sucharski: Duchowe zaplecze” Stanisława Vincenza na „sowiecki zalew. W tegoż: Polskie poszukiwania „innej” Rosji. O nurcie rosyjskim w literaturze Drugiej Emigracji. Gdańsk 2008.
M. Kaczmarek: Huculska mitologia pamięci i zapomnienia w ujęciu Stanisława Vincenza. „Ruch Literacki2009 z. 3.
T. Malowaniec: Veröce – powrót do węgierskiego okresu w życiu Stanisława Vincenza. „Colloquia Litteraria2009 nr 2.
J. Olejniczak: Powroty do centrum. Trzy opowieści: Stanisław Vincenz, Czesław Miłosz, Witold Gombrowicz. Święte miejsca w literaturze. Olsztyn 2009 .
G. Pełczyński: Paradżanow jak Vincenz. „Slavia Occidentalis2009.
A. Weiss: Parasol Vincenza; Przemilczane dialogi. „Odra2009 nr 10.
M. Bernacki: Powinowactwa z wyboru: Stanisław Vincenz – Czesław Miłosz. W tegoż: Hermeneutyka fenomenu istnienia. Studia o polskiej literaturze współczesnej (Vincenz, Miłosz, Wojtyła, Herbert, Szymborska). Bielsko-Biała 2010.
A. Ruszczak: Obraz Huculszczyzny w liście Stanisława Vincenza do gen. Tadeusza Kasprzyckiego. „Płaj2010 t. 40.
T.M. Trajdos: Gimnazjum kołomyjskie w latach szkolnych Stanisława Vincenza. „Płaj2010 t. 40.
K. Zajas: Stanisław Vincenz i Europa kultur. W: Od polityki do poetyki. Kraków 2010.
Czasopismo Zakładu Narodowego Imienia Ossolińskich 2011 z. 22.

Zawartość

Tu m.in.: D. Burda-Fischer: Stanisław Vincenz jako żydowski mędrzec; O. Ciwkacz: Korespondencja Rościsława Romana Jendyka i Stanisława Vincenza; M. Kaczmarek: Stanisław Vincenz o książkach, czytaniu i bibliotece; G. Kiss: W ślady Vincenza na Węgrzech; E. Serafin: „Iść za biegiem słońca”. Koncepcja losu i przeznaczenia w „Listach z nieba” Stanisława Vincenza.
M. Dąbrowska: Antyczna Grecja wobec kultury XX wieku : refleksja nad „esejami greckimi” Stanisława Vincenza. „Archiwum Emigracji2011 z. 1/2.
A. Pochłódka-Wątorek: Piękna fikcja starowieku. „Dekada Literacka2011 nr 1/2 .
P. Szekeryk-Donykiw: Wędrówki z polskich Karpat Wschodnich na Węgry. W pamięci ludu i w kronikach. Stanisława Vincenza. Huculskie wędrówki za Górę. Przeł. z huculskiego A. Ruszczak. „Płaj2011 t. 43 [fragm. książki P. Szekeryk-Donykiwa: Dido Iwanczik].
J. Żmidziński: Pieniny Vincenza. O wpływie literatury na postrzeganie gór. „Prace Pienińskie2011.
E. Dutka: Otwieranie warowni – dom w prozie kresowej (na przykładzie epopei huculskiej Stanisława Vincenza). W: Proza polska XX wieku. Przeglądy i interpretacje. Katowice 2012.
Kiïvs’kì polonìstičnì studìï 2012 t. 19.

Zawartość

Część numeru pt. „Stanìslav Vìncenz: do 120-lìttâ vìd dnâ narodžennâ” poświęcona S. Vincenzowi:] Â. Âsnìj: Rol’ tancû ì smìhu v tetralogìï Stanìslava Vìncenza „Na visokìj poloninì”; M. Bernacki: Czesław Miłosz – Stanisław Vincenz: kręgi wzajemnej fascynacji i inspiracji; O. Cìvkač : „...Przyjaciół, takich jak Pan... w ogóle niedużo w przyrodzie” (listuvannâ Stanìslava Vìncenza ì Rostislava Êndika); B. Dopart: Lektura romantyzmu polskiego w eseistyce Stanisława Vincenza; J. Fazan: Po stronie Vincenza. Andrzej Stasiuk o południowo-wschodnich Kresach Europy; Z. Grębecka: Atlantydy Słowiańszczyzny; M. Kaczmarek: Huculska pamięć ludowa w ujęciu Stanisława Vincenza; A. Madyda: Vincenz czytany dzisiaj; A. Madyda: Vincenz czytany dzisiaj; M. Medic’ka: Recepcìâ Dante krìz’ prizmu koncepcìj Stanìslava Vìncenza ta Maksima Strìhi; M.J. Olszewska: Stanisław Vincenz czyta „Madonnę Busowiską” Władysława Łozińskiego, czyli o filozofii lektury; M. Ołdakowska-Kuflowa: Jeszcze o folklorze w dziele Stanisława Vincenza; L. Szaruga: Rytmy czasu we wszechświecie Stanisława Vincenza; T. Tkačuk: Eksplìkacìâ muzičnih obrazìv ì motivìv u tvorčostì Stanìslava Vìncenza; A. Weiss: Przemilczane dialogi. O trzech niepublikowanych rozdziałach „Dialogów z Sowietami” Stanisława Vincenza; O. Weretiuk: Od raju do piekła: Ukraina w tetralogii Stanisława Vincenza; J. Wolski: „Krew ziemna” Stanisława Vincenza – mitologia ropy naftowej; K. Zajas: Stanisław Vincenz i Europa kultur.
S. Obirek: Pamięć religijna a pamięć kulturowa w dziele Stanisława Vincenza. „Przegląd Humanistyczny2012 nr 6.
L. Rymarowicz: Spotkanie w Żabiu czyli o dialogu, do którego nie doszło. „Płaj2012 t. 45 [dot. spotkania S. Vincenza z prof. A. Orłowem; zawiera niepublikowany fragment Dialogów z Sowietami].
J. Snopek: Polsko-węgierskie dialogi z Sowietami Vincenz – Márai. „Colloquia Orientalia Bialostocensia. Literatura, historia2012 t. 4.
J. Żmidziński: Karpaty Vincenza. Mit, góry, literatura. „Góry – Literatura – Kultura2012.
D. Burda-Fischer: Człowiek czy nie-człowiek: głos Vincenza w sprawie golema. „Teksty Drugie2013 nr 1/2.
W. Próchnicki: Stanisław Vincenz i Europa bez granic. W: Pogranicza, Kresy, Wschód a idee Europy. Seria 1. Białystok 2013.
W. Czechowski: Lekcja Europy z Vincenzem. W: Teatralium. Malarstwo, literatura, teatr. Katowice 2014.
M. Dąbrowska: Tropy spartańskie w „esejach greckich” Stanisława Vincenza. Notatki z lektury. W: Sparta w kulturze polskiej. Cz. 2. Przekroje, syntezy, konteksty. Warszawa 2014.
J. Gorzkowicz: Syrojidzkie perypetie Kudila, czyli o bajce magicznej, Bogu i polityce w ujęciu Stanisława Vincenza. W: Baśń we współczesnej kulturze. T.1. Poznań 2014.
T. Kornaś: Węgajckie „listy z nieba. W: Teatralium: malarstwo, literatura, teatr. Katowice 2014.
J. Červenka: Vincenziana. Zapiski z drogi. „Odra2015 nr 2 s. 30-33.
M. Czermińska: Nie tylko „Bon nad Lemanem. Fenomen Szwajcarii w nowoczesnej prozie polskiej. W: W ogrodzie świata. Kraków 2015.
J. Ługowska: Vincenzowska oralność. „Quaestiones Oralitatis2015 [t.] 1 nr 2.
S. Obirek: The gift of wings, or on Stanisław Vincenz’s longing for the sunken Atlantis; L. Parylak: Hutsul dialectal lexemes as indicators of Carpathian highlanders identity in the novel by Stanislaw Vincenz „Na wysokiej połoninie”. W: Galician polyphony. Places and voices. Warszawa 2015.
A. Ruszczak: Huculskie śpiewanki. Wybór z archiwum Stanisława Vinceza w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich we Wrocławiu. „Płaj2015 t. 50.
K. Węglicka: Homer Huculszczyzny. W tejże: Polskie kresy literackie. Ludzie, fascynacje, krajobrazy. Warszawa 2015.
J.A. Choroszy: Korespondencja Józefa Wittlina ze Stanisławem Vincenzem. W: Józef Wittlin pisarz kulturowego pogranicza. Lublin 2016.
O.M. Cìvkač: Stanislav Vincenz. Pol'skij pisatel' „vne rusofobii. W: „Poza rusofobią i rusofilią? Poglądy, postawy i realizacje w literaturze polskiej od XIX do XXI wieku. Gdańsk 2016.
G. Głąb: Portret znaczony dialogiem. Człowiek sowiecki u Stanisława Vincenza. W: Między rusofobią a rusofilią. Poglądy, postawy i realizacje w literaturze polskiej od XIX do XXI wieku. Gdańsk 2016.
S. Obirek: Sokratejski model filozofii Stanisława Vincenza zakorzeniony w doświadczeniu Galicji końca XIX i pierwszej połowy XX wieku. „Galicja. Studia i materiały2016 nr 2.
M. Ołdakowska-Kuflowa: Poetycka modlitwa Stanisława Vincenza. W: Mądrość literatury. Lublin 2016.
L. Rymarowicz: Połahna – Stanisława Vincenza przewodniczka po huculskiej duszy. „Płaj2016 t. 52.
J. Żmidziński: Homer Huculszczyzny jako „homo loquens. „Góry – Literatura – Kultura2016.
J. Bieniek: Stanisław Vincenz. Fascynacje swojskością i innością. W: Inny/Obcy w literaturze, kulturze i języku. Rzeszów 2017.
M. Czarnik: Stanisława Vincenza filozofia współistnienia w perspektywie powojennych stosunków polsko-żydowskich. „Tematy i Konteksty2017 nr 7.
M. Piętniewicz: Pukanie do drzwi wieczności. „Twórczość2017 nr 7/8.
O. Płaszczewska: L'Amor che move il sole e l'altre stelle...” ovvero l'italianistica come strumento ausiliare nella letteratura comparata. „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura2017 t. 9 [nr] 3.
A. Ubertowska: Pisanie puszczy : ekonomie dyskursu ekokrytycznego i postkolonialnego. „Teksty Drugie2017 nr 6.
J. Żmidziński: Foki Szumejowego podróże do źródeł. Pępek ziemi w ujęciu Stanisława Vincenza. „Góry – Literatura – Kultura2017.
J.A. Choroszy: Lena Vincenz: szkice do portretu. „Płaj2018 t. 55.
M. Kaczmarek: Trzy karpackie asy: Mieczysław Orłowicz, Stanisław Vincenz, Petro Szekeryk-Donykiw. „Płaj2018 t. 55.
J. Kolbuszewski: Aksjologia przestrzeni w pismach Stanisława Vincenza. „Wierchy2018.
J. Ługowska: Biblioteka, „pismo światowe” i ustne opowieści. Wierność wobec kultury w systemie wartości Stanisława Vincenza. W: Jestem kulturowym mieszańcem. I to mi się podoba.... Kraków 2018.
J. Machulik: Stanisław Vincenz (1888-1971) z perspektywy powrotu. „Pamiętnik Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego2018 t. 27.
I. Matuszkiewicz: Krajobraz a historia. Uwagi na marginesie dzieł Stanisława Vincenza i Josefa Váchala. „Fraza2018 nr 2.
A. Niewiadomski: Miejsce niewyznaczone, przestrzeń niedookreślona. O problemie definiowania „istoty” terytorium. „Ruch Literacki2018 z. 4.
G. Pełczyński: Kabzanie Vincenza. „Tematy i Konteksty2018 nr 8.
P. Plitka-Goricvìt: Vincenzowskie drobiazgi. „Płaj2018 t. 56.
L. Rymarowicz: Wyprawa w Czarnohorę i Spotkanie Vincenzowskie w Bystrzcu. „Płaj2018 t. 56.
T. Worowska: Vincenz: po stronie rzeki = Vincenz: on the river side. „Herito2018 nr 2.
B.A. Baczyński: Galicyjsko-lodomeryjska linia Vincenzów. „Teksty Drugie2019 nr 3.
M. Bajer: Vincenzowie. „Forum Akademickie2019 nr 7/8.
D. Burda-Fischer: Post-Holocaust subjective memories of the Eastern Carpathians ethnic diversity. „Studia Judaica2019 nr 1.
J.A. Choroszy: Intymistyka Stanisława Vincenza w perspektywie tekstologiczno-edytorskiej. „Sztuka Edycji2019 nr 2.
J. Hajduk: Wiatr od Kolchidy. „Przegląd Polityczny”, Gdańsk 2019 nr 156.
A. Haratyk: Kosmackie kolędy w Vincenzowskich archiwaliach. W: „Guculʹŝina slov'ânska Atlantida. Ístorìâ, etnokult'ura, personalìï, turizm. Ìvano-Frankìvs'k. Kosmač 2019.
S. Iwanek: O świętej przestrzeni, Stanisławie Vincenzie i Eliadem. Próba konfrontacji religioznawstwa z literaturą. W: Dydaktyczna szkoła doktorska. Poznań 2019.
A. Janiak: Korespondencja Józefa Czapskiego ze Stanisławem Vincenzem ze zbiorów Zakładu Narodowego im. Ossolińskich. W: Granit i tęcza. Dzieła i osobowość Józefa Czapskiego. Kraków 2019.
M. Kalinowska: Karoliny Lanckorońskiej i Stanisława Vincenza podróże do Grecji – „ojczyzny humanizmu. W: Humanizm między Wschodem a Zachodem. Warszawa 2019.
M. Łoboz: Stanisław Vincenz i „piosnki anielskie. „Góry, Literatura, Kultura2019 t. 13.
I. Matuszkiewicz: Poetyka zamieszkiwania Stanisława Vincenza. „Fraza2019 nr 1/2.
P. Szot: Tetralogia Stanisława Vincenza i jej związek z innymi dziedzinami nauki – rekonesans badawczy. W: Wybrane aspekty z zakresu edukacji i literatury. Lublin 2019.
J.A. Choroszy: Kresowość Stanisława Vincenza. „Konteksty Kultury2020 nr 17 z. 2.
O. Glinka: Z tymi Kisterami nigdy nic nie wiadomo”: z listów Stanisława Vincenza i Harry’ego C. Stevensa. „Sztuka Edycji2020 nr 1.
J. Gorzkowicz: Pedagogika miłości według alfabetu Stanisława Vincenza. W: Pedagogika serca. Warszawa 2020.
S. Iwanek: Powtórne stworzenie świata. Koncepcja ludzkiego domu w pismach Stanisława Vincenza. „Ethos2020 nr 2.
I. Matuszkiewicz: Czeskie powinowactwa przestrzenne z tetralogią Stanisława Vincenza. „Płaj2020 t. 60.
I. Matuszkiewicz: Powinowactwa przestrzenne z teatrologią Stanisława Vincenza w literaturze czeskiej okresu międzywojennego. „Fraza2020 nr 1/2.
J. Żmidziński: Wędrowiec-dantofil” w rodzinnej Italii. Stanisław Vincenz a włoska tradycja artystyczna. „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka2020 t. 38.
P. Braszak: Spojrzenie na powroty do geografii utraconych Stanisław Vincenza przez pryzmat wybranych koncepcji psychologicznych Blumy Zeigarnik i Marii Owsiankiny = The view at the returns to Stanisław Vincenz's „lost gepgraphies” in the context of selected psychological concepts of Bluma Zeigarnik and Maria Ovsiankina. „Studia Interkulturowe Europy Środkowo-Wschodniej2021 t. 14.
A. Zawadzki: Etnos, Chronos, Topos. O przednowoczesnym doświadczeniu czasu i przestrzeni w koncepcjach Stanisława Vincenza i Luciana Blagi. (Zarys problemu). W: Sztuka inwencji. Ryszarda Nycza praktykowanie humanistyki: rozmowy, inspiracje, kontynuacje. Kraków 2021.
J. Żmidziński: Rzeczpospolita Vincenza. W: Projektowanie niepodległości i dziedzictwa polszczyzny. W stulecie odzyskania niepodległości. Poznań 2021.
O. Ciwkacz: Česlav Miloš i Stanislav Vincenz. Istoriâ družby i tvorčeskogo sotrudničestva. W: Zagadnienia bilingwizmu. Seria 2. Rodzina Miłoszów i rody pogranicza polsko-litewskiego. Białystok 2022.
M. Piętniewicz: W oczekiwaniu na Paruzję nie da się trwać nieustannie. (O twórczości Stanisława Vincenza). „Twórczość2022 nr 1.
W. Ratajczak: Konwencje: Stanisław Vincenz i Zdzisław Najder o europejskości Conrada. W: Essays on Joseph Conrad in memory of professor Zdzisław Najder (1930-2021). Poznań 2022.
J. Gorzkowicz: Norwid Stanisława Vincenza. W: Norwid Żywy. Kontynuacja. Londyn 2023.
Ł. Marcińczak: Odyseusze z Maisons-Laffitte. „Akcent2023 nr 4 [dot. też J. Stempowskiego i J. Wittlina].
K. Zajas: Rodowód i funkcje fłojery, czyli O huculskiej gościnności Stanisława Vincenza. W: Empatia, gościnność, solidarność w literaturze polskiej od XIX do XXI wieku. Kraków 2023.

Katalogi wystaw poświęconych twórcy

Słowa dla świata. Wystawa monograficzna poświęcona sylwetce i twórczości Stanisława Vincenza. Muzeum Okręgowe w Sandomierzu. Sandomierz, wrzesień – grudzień 1998. Scenariusz wystawy i katalog: P. Różyło. Sandomierz: Muzeum Okręgowe 1998, 28 s. Oddział Literatury Muzeum Okręgowego w Sandomierzu.
• * Na wysokiej połoninie. Sztuka Huculszczyzny – Huculszczyzna w sztuce. W 40. rocznicę śmierci Stanisława Vincenza. Przewodnik. Wystawa w Gmachu Głównym Muzeum Narodowego w Krakowie, 18 marca – 29 maja 2011 = On the high uplands. Art of The Hutsul Region – Hutsulshchyna in art. On the 40-th anniversary of the death of Stanisław Vincenz. Guide. Exhibition in the Main Building of the National Museum in Krakow, March 18 – May 29, 2011. [Teksty: A. Borejczuk i in. Konsultacja merytoryczna: M.P. Kruk. Redakcja B. Leszczyńska-Cyganik. Tłum. M. Herudzińska-Oświęcimska. Red. prowadzący: J. Popielska-Michalczyk. Współpraca: K. Stefaniak]. Kraków: Muzeum Narodowe 2011, 41 s.
Dialog o losie i duszy. Stanisław Vincenz (1888–1971). Katalog wystawy, oprac. J.A. Choroszy. Wrocław: Agencja Wydawnicza „a linea 2016, 15 s.

Na wysokiej połoninie

T. Breza: Piękne i tragiczne legendy Stanisława Vincenza. „Kurier Poranny1936 nr 166.
L. Cipriani. „Rivista di Biologia”, Florencja 1936 nr z V.
T. Dybczyński. „Nowa Książka1936 z. 3.
A. Hertz. „Droga1936 nr 2/3.
J. Janowski. „Czas1936 nr 279.
W. Krygowski. „Wierchy1936.
O. Kulczićkij: Sproba huculśkoji epopeji. „Nazustricz”, Lwów 1936 nr 7.
W.J. Rose. „Slavonic and East European Review”, Londyn 1936 t. 16 nr 48.
J.M. Rytard: Stanisława Vincenza dumy o raju utraconym. „Prosto z Mostu1936 nr 27.
R. [T. Sinko]. „Kurier Literacko-Naukowy1936 nr 23.
K. Wyka: Na wysokiej połoninie. „Gazeta Polska1936 nr 111.
N. Zarembina: Księga z Huculszczyzny. „Robotnik1936 nr 83.
J.S. Bystroń: Epopea huculska. „Wiadomości Literackie1937 nr 13, przedruk „Wiadomości”, Londyn 1971 nr 10.
L. Goldnerowa: Baśń połonińska. „Nowy Dziennik1937 nr 231.
Powieść o Huculszczyźnie. „Kultura1937 nr 24 .
M. Rudnyćkyj. „Diło1937 z 14 XI.
W. Skuza: Nowa pieśń starowieku. „Wici1937 nr 8.
Barwinkowy wianek. „Wieści Polskie”, Budapeszt 1941 nr 115 .
Cz. Miłosz: Nowe wydania Vincenza. „Kultura”, Paryż 1955 nr 12 (98) [dot. wyd. z 1956 oraz angielskiego przekładu z r. 1955].
[A. Pragier, S. Zahorska] Pandora: Epitafium huculszczyzny. „Wiadomości”, Londyn 1956 nr 16 [dot. angielskiego przekładu z 1955 r.].
V. Poljek: Začarovanyj Gucul'ščynoju. „Żoven”, Kijów 1968 nr 11.
H. Dankowicz: Huculska „Iliada. „Nowiny Kurier”, Tel Aviv 1971 nr 172 [dot.: Pasmo 2. Nowe czasy. Księga 1. Zwada].
H. Dankowicz: Na wysokiej połoninie. „Nowiny Kurier”, Tel Aviv 1971 nr 203.
R. Jendyk: Stanislav Vincenz – spivec’ Gucul’ŝini. „Naukonvì zapiski Ukraïns’kogo tehnično-gospodars’kogo instytutu – Wissenschaftliche Mitteilungen”, Monachium 1971/1972 t. 23.
Z. Kozarynowa. „Wiadomości”, Londyn 1975 nr 33 [dot.: Pasmo 2. Nowe czasy. (Księga 2). Listy z nieba].
S. Wygodzki. „Tydzień Polski”, Londyn 1975 nr 30 [dot.: Pasmo 2. Nowe czasy. (Księga 2). Listy z nieba].
A. Kuśniewicz: W stronę Stanisława Vincenza. „Twórczość1978 nr 2.
T. Gorczański: Ekumenizm Stanisława Vincenza. „Wiadomości”, Londyn 1980 nr 47/48.
H. Grynberg: Życie według Vincenza. „Kultura”, Paryż 1980 nr 7/8.
J. Kolbuszewski. „Życie Literackie1980 nr 47.
W. Odojewski: Dzieło Vincenza. „Orzeł Biały”, Londyn 1981 nr 198, przedruk w tegoż: Raptularz krytyczny. Lublin 1994.
J. Kolbuszewski: Jak czytać Stanisława Vincenza?Przegląd Powszechny1982 nr 6.
B. Mamoń: Stanisław Vincenz – pisarz ładu i nadziei. „Tygodnik Powszechny1982 nr 43, 44.
J. Zieliński: Księga tajemna Hucułów. „Twórczość1982 nr 2.
E. Czaplejewicz: Szkic do antropologii Stanisława Vincenza. „Miesięcznik Literacki1983 nr 11/12.
S. Zieliński: Czeremosz. „Nowe Książki1983 nr 11.
E. Czaplejewicz: Zagadka genologiczna Stanisława Vincenza. „Przegląd Humanistyczny1984 nr 7/8, przedruk w: Vincenz i krytycy. Lublin 2003.
J. Kolbuszewski: Koniec dawności. „Wierchy1984.
M. Sawicki: Poezja, czas i czarne dziury. „W Drodze1984 nr 10.
J.A. Choroszy: Na połoninie świata. „Literatura Ludowa1986 nr 2.
J.A. Choroszy: Czarodziejska góra Stanisława Vincenza. „Przegląd Powszechny1987 nr 6.
O. Dobijanka-Witczakowa: Das Werk Józef Wittlins und Stanisław Vincenz’im galizischen Kontext. W: Galizien – eine literarische Heimat. Przeł. S.H. Kaszyński. Poznań 1987.
V. Pogrebennik: Fol’klorizm tetralogìï Stanislava Vincenza „Na visokij polonini” u kontekstì ukraïns’koï dožovtnevoï prozi pro Gucul’ŝinu ta etnografìâ. „Narodna tvorčist’ ta etnografìâ1989 nr 5.
A. Karcz: Vincenza opowieść o krainie doskonałej. „W Drodze1991 nr 1 [o micie Arkadii i chrześcijańskiego raju w „Na wysokiej Połoninie”].
J. Łukasiewicz: Święto i rewasz – czwórksiąg Stanisława Vincenza. „Teksty Drugie1991 nr 1/2.
A. Madyda: Podróż na tamten świat. Wokół motywu żeglugi w „Zawadzie” Stanisława Vincenza. „Zeszyty Naukowe Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Gdańskiego1991 nr 17. Przedruk w: Topika wód i żeglugi. Gdańsk 1991.
A. Madyda: Podróż na tamten świat. Wokół motywu żeglugi w „Zwadzie” Stanisława Vincenza. W: Topika wód i żeglugi. Gdańsk 1991.
D. Michalski: Obraz Żyda w epopei Vincenzowskiej „Na wysokiej połoninie. „Płaj1991 t. 5.
E. Czaplejewicz: Kresowe bałaguły. „Przegląd Humanistyczny1992 nr 1. Przedruk w: Kredy w literaturze. Twórcy dwudziestowieczni. Warszawa 1996.
D. Michalski: Obraz Żyda w epopei vincenzowskiej. „Na wysokiej połoninie”. „Płaj1992 t. 5.
A. Pawlicka: Huculska epopeja Stanisława Vincenza i jej muzyka. „Ogród1992 nr 1.
E. Czaplejewicz: Parada narodów na wysokiej połoninie. W: Kategoria narodu w kulturach słowiańskich. Warszawa 1993.
A. Karcz: Sakralna wizja świata w Stanisława Vincenza „Na wysokiej połoninie. Przedruk w: Proza polska w kręgu religijnych inspiracji. Lublin 1993; w: A. Karcz: Teksty z daleka i bliska. Kielce 2003.
E. Czaplejewicz: Problem wolności w utworach Stanisława Vincenza. W: Kategoria wolności w kulturach słowiańskich. Warszawa 1994 [dot. rozdziału „Syrojidy” z „Barwinkowego wianka”].
E. Serafin: Zmierzch huculskiego pierwowieku – w tetralogii Stanisława Vincenza „Na wysokiej połoninie. „Literatura Ludowa1996 nr 3.
A. Pacholski: Podróż do Rzeczpospolitej mitycznej. „Twórczość1997 nr 12. Przedruk w tegoż: Pochwała stworzenia. Eseje i gawędy. Gdańsk 1998.
R. Łużny: Topos „listów z nieba” w dziele epickim Stanisława Vincenza; B. Sokołowska: Romantyczne znaki ocalenia w epopei „Na wysokiej połoninie” Stanisława Vincenza. W: O dialogu kultur kresowych. Rzeszów 1998.
W. Próchnicki: Na wysokiej połoninie” Stanisława Vincenza – problemy gatunkowe. W: Lektury polonistyczne. Dwudziestolecie międzywojenne. II wojna światowa. T. 2. Kraków 1999.
S. Horob: Osoblivosti mifologičnogo mislennâ Stanislava Vincenza (na materiali romanu-epopeï „Na visokij polonini”). W: Sivač duhovnostì. Ivano-Frankivs’k 2002.
O. Komarinec: Dìalogi produvžuûâ… Spogadi pro simpozium „Stanislaw Vìncenz: Ukaïna i êvropejs’ka kul’tura. W tejże: Spogad spogadiv. L’viv 2002.
V. Pogrebennik: Ì. Franko ta Stanislav Vìncenz: „Gucul’s’ki zustričì žittêtvrčosti. W: Sivač duhovnosti. Ìvano-Frankivs’k 2002.
O. Weretiuk: Ukraina Stanisława Vincenza. W: Dialog. Komparatystyka. Literatura. Warszawa 2002.
S. Delura: Antropologia narodzin, życia „codziennego” i śmierci w „Cieniach zapomnianych przodków” [M. Kociubińskiego] i cyklu „Na wysokiej połoninie. „Warszawskie Zeszyty Ukrainoznawcze2003 z. 15/16.
Lektor [T. Fiałkowski]. „Tygodnik Powszechny2003 nr 16 [dot. Prawdy starowieku].
J. Tokarska-Bakir. „Tygodnik Powszechny2003 nr 20.
S. Andrusiv: Adaptacia gucul'skogo mitu v povisti M. Kocubinskogo „Tiny zabutich predkiv” ta romani-epopeï Sanislava Vincenza; M. Ołdakowska-Kuflowa: Powaga i komizm Hucułów w tetralogii Stanisława Vincenza. „Na wysokiej połoninie. „Teka Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych2004 t. 1.
M. Czarnik: Na wysokiej połoninie” Stanisława Vincenza jako „Księga święta trzech narodów” – Polaków, Ukraińców, Żydów. Między mitem a rzeczywistością. „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Rzeszowskiego. Seria Filologiczna. Historia Literatury2004 z. 2.
A. Madyda: O nowym wydaniu „Zwady” Stanisława Vincenza. „Borussia2004 nr 35.
M. Ołdakowska-Kuflowa: Motyw spowiedzi a religijno-moralna świadomość bohaterów Vincenzowego cyklu „Na wysokiej połoninie. „Zeszyty Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego2004 nr 2.
S.Ì. Horob: Vklad pol'skih pi'smennikìv u rozvitok ukraïn'skoï prozi pro Gucul'ŝinu: specifìka mìfopoetiki: (na materìalì romanu Stanìslava Vìncenza „Na visokìj poloninì”). „Warszawskie Zeszyty Ukrainoznawcze2005 z. 19/20.
M. Lesûk: Huculska gwara w powieści Stanisława Vincenza „Zwada. „Warszawskie Zeszyty Ukrainoznawcze2005 z. 19/20.
A. Rosińska: Ludowo-teologiczny wizerunek diabła w utworze Stanisława Vincenza „Na wysokiej połoninie. W: Dziedzictwo religijne w literackiej kulturze Europy XIX i XX wieku. Częstochowa 2005.
K. Wierzyński: Na wysokiej połoninie” Vincenza. „Fraza2005 nr 1/2 [tekst z cyklu „Listy z Ameryki”, wcześniej niepublikowany].
T. Zajac: Utwory o tematyce huculskiej Stanisława Vincenza i Hnata Chotkewycza („Na wysokiej połoninie” wobec „Dowbusza”). „Czasopismo Zakładu Narodowego Imienia Ossolińskich2005 z. 16.
M.P. Łesiuk: Ukrainizmy w tetralogii Stanisława Vincenza „Na wysokiej połoninie” (leksykon). „Warszawskie Zeszyty Ukrainoznawcze2006 z. 21/22.
A. Rosińska: Skrzydlata cerkiew w utworze „Na wysokiej połoninie” Stanisława Vincenza. „Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Filologia Polska. Historia i Teoria Literatury2006 z. 10.
M. Kaczmarek: Reprezentacje pamięci religijnej w dziele „Na wysokiej połoninie” (z problemów mnemologii Vincenza). „Zeszyty Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego2007 nr 1.
M. Kaczmarek: Śladami Stanisława Vincenza po Huculszczyźnie i nie tylko... albo intymna podróż w pamięci po górach, literaturze i paru innych miejscach. „Płaj2007 t. 35.
W. Makarski: Czytanie nazw geograficznych w „Prawdzie starowieku” Stanisława Vincenza. W: Spisane słowa, formy i myśli. Poznań 2008.
M. Mrugalski: Aktualność Dantego i Kresy Vincenza. Teologia i styl „Na wysokiej połoninie”. „Prace Filologiczne2008 t. 55.
E. Serafin: Od pramatki kiedry do wnuczki jabłonki... Historie rodowe w „Listach z nieba” Stanisława Vincenza. „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica2008 t. 8 .
M. Bernacki: Stanisław Vincenz – Czesław Miłosz. Kręgi wzajemnej fascynacji i inspiracji. „Przegląd Powszechny2009 nr 3, przedruk: „Kiïvs’kì polonìstičnì studìï” 2012 t. 19.
E. Dutka: Idee i możliwości – literatura kresowa na lekcjach języka polskiego w liceum (na przykładzie fragmentu epopei huculskiej Stanisława Vincenza). „Z Teorii i Praktyki Dydaktycznej Języka Polskiego2009.
I. Sikora: Tetralogia huculska Stanisława Vincenza. W tegoż: Młoda Polska i okolice. Zielona Góra 2009.
R. Makarska: Na wysokiej połoninie als modell der welt (Stanisław Vincenz). W tejże: Der Raum und seine Texte. Konzeptualisierungen der Hucul'ščyna in der mitteleuropäischen Literatur des 20. Jahrhunderts. Frankfurt am Main 2010.
W. Śmieja: Granice idylli. Obraz społecznego i kulturowego usytuowania płci w cyklu „Na wysokiej połoninie” Stanisława Vincenza. „Pamiętnik Literacki2010 z. 1.
E. Serafin: Iść z biegiem słońca. Koncepcja losu i przeznaczenia w „Listach z nieba” Stanisława Vincenza. „Czasopismo Zakładu Narodowego im. Ossolińskich2011 z. 22.
A. Jankowska-Marzec: Na wysokiej Połoninie. Sztuka Huculszczyzny – Huculszczyzna w sztuce. W 40. rocznicę śmierci Stanisława Vinzenza. „Modus2013 [t.] 12/13.
P. Lis: Obcy wśród Hucułów. Figura przybysza w „Na wysokiej połoninie” Stanisława Vincenza. „Colloquia Orientalia Bialostocensia. Literatura/historia2013 t. 3.
S. Delura: Etiologiczne i eschatologiczne mity huculskie w „Cieniach zapomnianych przodków” M. Kociubynskiego i cyklu „Na wysokiej połoninie” S. Vincenza. „Studia Ucrainica Varsoviensia2014 t. 2.
J. Krawczyk: Kategoria czasu w „Prawdzie starowieku” Stanisława Vincenza. „Prace Literaturoznawcze2014 r. 2.
J. Ługowska: Etykieta językowa „ludzi gór. Na przykładzie tetralogii huculskiej Stanisława Vincenza „Na wysokiej połoninie”. „Góry – Literatura – Kultura2014.
T. Malowaniec: Dialog Polaków i Hucułów w „Na wysokiej połoninie (Zwada)” Stanisława Vincenza. W: Dialog pokoleń. W języku potocznym, w języku wsi i miasta, w literaturze, w publicystyce, w tekstach kultury. Warszawa 2015.
J. Żmidziński: Fłojera grała pierwsza: muzyka w „Na wysokiej połoninie” Stanisława Vincenza a muzyka huculska. „Góry, Literatura, Kultura2015 t. 9.
D. Burda-Fischer: A Hasid among the Goyim. Jewish themes in Stanisław Vincenz's „Na wysokiej połoninie”. W: Jewish writing in Poland. Oxford; Portland 2016.
A. Hawrot: Swojskość i obcość Żydów w tetralogii Stanisława Vincenza „Na wysokiej połoninie. W: Inny, obcy, potwór. Kulturowo-społeczne aspekty odmienności przez wieki. Bydgoszcz 2016.
M. Ołdakowska-Kuflowa: Homerycka wizja świata z cyklu „Na wysokiej połoninie” Stanisława Vincenza. „Dialog Dwóch Kultur2016 z. 1.
A. Orłowski: Na wysokiej połoninie” Stanisława Vincenza w kontekście kategorii pogranicza i geopoetyki. „Góry – Literatura – Kultura2016.
E. Serafin: Matka Boża z Wysokiej połoniny. Uwagi o sakralizacji kobiety w Zwadzie Stanisława Vincenza. W: Sacrum w kulturze tradycyjnej i współczesnej. Wrocław 2016.
M. Czarnik: Stereotyp a typologia postaw wobec Żydów w „Na wysokiej połoninie” Stanisława Vincenza. W: Inny/Obcy w literaturze, kulturze i języku. Rzeszów 2017.
E. Serafin: Literacki model „małej ojczyzny” w perspektywie feministycznej i genderowejegenderowej. Interpretacja „Prawdy starowieku” Stanisława Vincenza. W: Regionalizm w kulturze: między słowem, muzyką i architekturą. 2017.
E. Serafin: Strażniczki patriarchalnej Arkadii. Uwagi o postaciach kobiecych w „Listach z nieba” Stanisława Vincenza. „Acta Universitatis Wratislaviensis. Prace Literackie2018 nr 58.
M. Piętniewicz: Na wysokiej połoninie”. Próba dotknięcia. „Twórczość2019 nr 1.
W. Włoskowicz: Nazwy geograficzne Huculszczyzny w „Prawdzie starowieku” S. Vincenza (w świetle badań S. Hrabca). „Onomastica2019 nr 63.
A. Hawrot: Relacje między Hucułami a Polakami na podstawie tetralogii Stanisława Vincenza „Na wysokiej połoninie. W: Ukraińcy i ich sąsiedzi na przestrzeni wieków. Polityka, gospodarka, religia, kultura i życie codzienne. Słupsk, Warszawa 2020.
E. Serafin: Między kuchennym pokrzykiwaniem a pieśnią dawności. O głosach kobiet w „Zwadzie” Stanisława Vincenza. W: Folklor, literatura dziecięca i nie tylko. Warszawa 2021.
S. Iwanek: Mity w „Prawdzie starowieku” Stanisława Vincenza = Myths in the book „The Truth of the Old Age” by Stanisław Vincenz. W: Słowiańszczyzna dawniej i dziś. Język, literatura, kultura. Warszawa 2022 Monografia ze studiów slawistycznych, 5.
W. Śmieja: Na wysokiej połoninie”: de(re)konstrukcja męskości w teatrologii Stanisława Vincenza. W: Narracja dyskurs historia. Lublin 2022.
T. Tkaczuk: Muzyczne inspiracje w „Prawdzie starowieku” – pierwszej części tetralogii Stanisława Vincenza. „Poradnik Językowy2022 z. 1.
O. Płaszczewska: Czas starowieku w autorskim wyborze, albo Stanisław Vincenz dla zabieganych. „Arcana2023 nr 5.
J. Żmidziński: Pana Władysława opowieść o powstaniu styczniowym. Żmudzkie wątki w tetralogii Stanisława Vincenza „Na wysokiej połoninie” = Mr Władysław's tale of the January Uprising. Samogitian themes in Stanisław Vincenz's tetralogy „On the high uplands. Bibliotekarz Podlaski 2023 nr 3.

Zob. też Wywiady.

O książkach i czytaniu

O. [A. Stawar]: O książkach i czytaniu. „Materiały Obozowe”, Budapeszt 1942 z. 39. Przedruk w: S. Vincenz: Atlantyda. Warszawa 1994.
L. Kaltenbergh: Książeczka bardzo potrzebna. (Na marginesie Stanisława Vincenza „O książkach i czytaniu”). „Wieści Polskie”, Budapeszt 1942 nr 153. Przedruk w: S. Vincenz: Atlantyda. Warszawa 1994.

Outopos

J.A. Choroszy: Stanisław Vincenz. „Notatnik 1938-1944. „Akcent1991 nr 1.
J. Kolbuszewski: Nie-miejsce czy utopia. „Przegląd Powszechny1993 nr 9.
A.S. Kowalczyk: Zapiski znikąd. „Regiony1994 nr 3.
M. Zaleski: Nie czas i nie miejsce. „Kresy1994 nr 19.

Po stronie pamięci

I. Wieniewski: Essaye Stanisława Vincenza. „Wiadomości”, Londyn 1965 nr 47.
T. Cugow: Poezja krajobrazu w eseju Stanisława Vincenza „Brama do Węgier. „Akcent1989 nr 2.

Dialogi z Sowietami

M. Czapska: Dialogi na najniższym szczeblu. „Tydzień Polski”, Londyn 1966 nr 21.
B. Złowieszczy: Wojenne perypetie Sokratesa. „Obecność”* 1986 nr 16.

Powojenne perypetie Sokratesa

L. Burska: Sokrates po wojnie. „Twórczość1986 nr 7.
J.A. Choroszy: Koszmarny sen Sokratesa. „Przegląd Powszechny1986 nr 9.
A.S. Kowalczyk: Kuszenie Sokratesa. „Znak1987 nr 1/7.
I. Sikora: Sokrates raz jeszcze!Odra1988 nr 1.
K. Kania: Lepiej wypić cykutę. „Życie i Myśl1989 nr 1/2.
J. Nowakowski: Sokrates Stanisława Vincenza. „Kamerton1997 nr 3/4.

Tematy żydowskie

J. Lewandowski: Na kanwie „Tematów żydowskich. „Tydzień Polski”, Londyn 1977 nr 48.
J. Mirewicz: Okno Stanisława Vincenza. „Przegląd Powszechny”, Londyn 1977 nr 10, przedruk „Znak” 1983 nr 2/3.
M. Niemojowska: Zaginiony pejzaż. „Oficyna Poetów”, Londyn 1977 nr 4.
S. Scheps. „Nowiny Kurier”, Tel Aviv 1977 nr 133.
M. Strumins'kij: Jogo polonili polonini. „Naša Kul'tura”, Warszawa 1977 nr 1, 2.
W. Wohnout: Super-Atlantyda. „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza”, Londyn 1977 nr 159.
S. Wygodzki: Stanisław Vincenz – mistrz narracji. „Nowiny Kurier”, Tel Aviv 1977 nr 255.
H. Grynberg: Forma pamięci. „Kultura”, Paryż 1978 nr 6.
A. Hertz: A case of Polish gentile-Jewish empathy. „The Polish Review”, Nowy Jork 1978 nr 4.
J. Mirewicz: Okno Stanisława Vincenza. „Znak1983 nr 2/3.
A. Wal: Dwugłos o Ostapie Ortwinie: Adolf Rudnicki „Wielki Stefan Konecki” i Stanisław Vincenz „Rzeczywistość urojona. W: Epoka przemian. Rzeszów 2005.

Z perspektywy podróży

M. Pieczara: Pamięć i ziemia. „Więź1980 nr 2.
M. Sprusiński: Dokąd pamięcią się im płaci. „Literatura1980 nr 32.
M. Strzemski: Izrael Ben-Eleazar Beszt, czyli Baal Szem Tob. „Znak1980 nr 11.
J. Zieliński: Vincenz jako czytelnik. „Twórczość1980 nr 9, przedruk w tegoż: Cień wielkiej tajemnicy... . Gdańsk 1995.

Po stronie dialogu

Z. Florczak: Z jego głębszej pamięci. „Nowe Książki1984 nr 4.
I. Sikora: Uczone gawędy Vincenza. „Odra1985 nr 10.
S. Tomala: Wprowadzenie do Vincenza. „Miesięcznik Literacki1985 nr 5.
M. Zaleski: Pisane dla przyszłości. „Twórczość1985 nr 2, przedruk w tegoż: Mądremu biada. Paryż 1990 oraz w: Vincenz i krytycy. Lublin 2003.

Atlantyda. Opowieść o Wielkim Księstwie Bałaku

W. Wohnout: Super-Atlantyda. „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza”, Londyn 1977 nr 159.

Eseje i szkice zebrane

• m.k. [M. Klecel]: Vincenz klasyczny. „Rzeczpospolita1997 nr 211 dod. „Rzeczpospolita i Książki”.

Trzy poematy

y.i.: Z niwy przekładów. „Naród1921 nr 133.

L. Áprily: Wybór poezji

A. Bahdaj: Przekłady z węgierskiego. „Odrodzenie1945 nr 41, przedruk pt. Na Węgrzech. „Warszawa” 1946 nr 5.