BIO
Urodzony 8 stycznia 1883 w Tarnowie; syn Gustawa Ujejskiego, radcy i naczelnika sądowego, i Anny Sylwii z Krasickich; bratanek poety Kornela Ujejskiego. Od 1893 uczęszczał do Zakładu Naukowo-Wychowawczego oo. Jezuitów w Bąkowicach pod Chyrowem, a od 1898 do II Gimnazjum św. Jacka w Krakowie, gdzie w 1901 zdał maturę. Następnie do 1907 studiował filozofię oraz filologię polską i klasyczną na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ). W 1905 debiutował na łamach „Pamiętnika Literackiego” rozprawą pt. Pojęcia Reja dotyczące Polaka i Polski (z. 4); w piśmie tym zamieszczał w następnych latach dalsze studia i recenzje. W tymże roku zdał egzamin na nauczyciela szkół średnich. W 1906 rozpoczął pracę w Gimnazjum św. Jacka w Krakowie (uczył tu do 1919, z przerwami). W 1907 uzyskał na UJ stopień doktora filozofii na podstawie rozprawy Juliusza Słowackiego „Kordian”. W 1912 otrzymał stypendium im. A. Mickiewicza Akademii Umiejętności (AU) i wyjechał do Paryża w celu prowadzenia studiów nad dziejami Wielkiej Emigracji. W 1915 został członkiem Komisji Historycznej i Komisji Filologicznej AU. W tym czasie publikował artykuły i recenzje literackie na łamach „Głosu Narodu” (1915-20) i „Roku Polskiego” (1916-19). W 1917 habilitował się na UJ na podstawie rozprawy pt. Główne idee „Anhellego” Słowackiego i jako docent w I Katedrze Historii Literatury Polskiej prowadził do 1919 wykłady z zakresu literatury polskiej XIX i XX wieku. W 1917-20 pełnił obowiązki sekretarza Komisji do Badań w Zakresie Historii Literatury i Oświaty w Polsce AU (od 1919 Polska Akademia Umiejętności; PAU), w 1918 został członkiem Komisji Historii Filozofii. W 1919 zrezygnował z pracy w szkole i rozpoczął wykłady na Uniwersytecie Warszawskim (UW) jako profesor nadzwyczajny oraz kierownik I Katedry Historii Literatury Polskiej. Prowadził prace historycznoliterackie i edytorskie w zakresie literatury epoki romantyzmu. W 1921 został członkiem nadzwyczajnym Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (w 1925-28 członek zarządu, od 1929 członek zwyczajny, w 1933-37 przewodniczący Wydziału I). W 1922 otrzymał nominację na profesora zwyczajnego. W tymże roku został członkiem Kasy im. J. Mianowskiego (sekretarz w 1923-25, 1927-29, wiceprezes Komitetu Kasy od 1929), członkiem Instytutu Popierania Nauki oraz członkiem korespondentem PAU. Artykuły zamieszczał w tym czasie m.in. w „Ruchu Literackim” (1925-31) i „Pamiętniku Warszawskim” (1929-30). W 1930 został członkiem korespondentem, a w 1934 członkiem zwyczajnym Wydziału Filologicznego PAU. Od 1931 był członkiem Towarzystwa Naukowego we Lwowie. W 1932-33 pełnił funkcję rektora UW. W tym czasie wyjeżdżał do Anglii w związku z pracą nad twórczością Józefa Conrada. W 1935-36 wchodził w skład komitetu redakcyjnego „Pamiętnika Literackiego”. Należał do komitetu redakcyjnego Wydania Sejmowego Dzieł wszystkich Adama Mickiewicza. W 1936 objął stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. W tymże roku otrzymał Złoty Wawrzyn Polskiej Akademii Literatury za wybitną twórczość krytycznoliteracką, naukową i publicystyczną w dziedzinie literatury pięknej. Był żonaty z Marią Hoszowską. Zmarł 8 lipca 1937 w Warszawie. Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Polonia Restituta.
Twórczość
1. Juliusza Słowackiego „Kordian”. „Sprawozdania Gimnazjum św. Jacka w Krakowie” 1909 s. 1-63, odbitka Kraków 1909. Przedruk w: Księga pamiątkowa ku uczczeniu setnej rocznicy urodzin Juliusza Słowackiego. T. 1. Lwów 1909 s. 1-63 oraz zob. poz. ↑.
2. Główne idee w „Anhellim” Słowackiego. Kraków: Akademia Umiejętności 1916, 140 s. Przedruk zob. poz. ↑.
3. Nacjonalizm jako zagadnienie etyczne. Kraków: I. Czernecki 1917, 79 s. Wyd. 2 [b.m.:] „Czyn” 1922.
4. Antoni Malczewski. (Poeta i poemat). Warszawa: Trzaska, Evert i Michalski [1921], 488 s.
Nagrody
5. Byronizm i skottyzm w „Konradzie Wallenrodzie”. Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza 1923, 49 s. Przedruk zob. poz. ↑.
6. Poradnik dla polonistów w pytaniach i odpowiedziach. Oprac. z inicjatywy i przy współudziale J. Ujejskiego przez komisję redakcyjną Koła Polonistów. Warszawa: Koło Polonistów Słuchaczy Uniwersytetu Warszawskiego 1923, 24 s.
7. Król Nowego Izraela. Kartka z dziejów mistyki wieku oświeconego. Warszawa: [druk.] L. Bogusławski 1924, 177 s.
8. O cenę absolutu. Rzecz o Hoene-Wrońskim. Warszawa: Gebethner i Wolff 1925, 215 s.
9. Słowacki jako poeta dumy. Przemówienie na Akademii zorganizowanej w Warszawie dla uczczenia uroczystości sprowadzenia zwłok Juliusza Słowackiego z Paryża, przez Warszawę do Krakowa na Wawel w r. 1927. Warszawa 1927. Przedruk pt. Poeta dumy zob. poz. ↑.
10. Dzieje polskiego mesjanizmu do powstania listopadowego włącznie. Lwów: Wydawnictwo Ossolineum 1931, VIII, 344 s.
11. Myśl polska sto lat temu. Wykład wygłoszony podczas uroczystej inauguracji roku akademickiego 1932-33 w dniu 23 października 1932; Przemówienie do młodzieży przed aktem immatrykulacji. Warszawa: Uniwersytet [Warszawski] 1933, 17 + 18-20 s. Przedruk zob. poz. ↑.
12. Sprawozdanie z działalności Uniwersytetu Warszawskiego za rok akademicki 1932/1933. Złożył J. Ujejski. Warszawa: Uniwersytet [Warszawski] 1935, 25 s.
13. O Konradzie Korzeniowskim. Warszawa: Dom Książki Polskiej 1936, 298 s.
Zawartość
Przekłady
francuski
14. Rozprawy i przemówienia. T. 1. Powst. 1939.
Zawartość
15. Romantycy. Wyboru dokonał Z. Libera. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1963, 406 s.
Zawartość
Przekłady
niemiecki
Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.
Wykłady ogłoszone jako skrypty powielone
Cz. 1. Semestr jesienny, 302 s.
Cz. 2. Semestr zimowy, 305-560 s.
Przekłady
Prace edytorskie
T. 1. Tom pierwszy i drugi poezji: Powieści poetyczne; Poezje dramatyczne. Oprac. J. Ujejski. 1924, LXXXIV, 483 s. Wyd. 2 Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1952.
T. 2. Tom trzeci poezji: Kordian. Oprac. J. Ujejski. 1926, 368 s. Wyd. 2 Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1952.
T. 8. Utwory młodzieńcze z 1. 1825-1829. Oprac. uzupełnił J. Kuźniar. 1958, 560 s.
