BIO

Urodzony 10 czerwca 1930 w Olkuszu; syn Edwarda Trznadla, prawnika, i Ireny z domu Kapel. Do 1940 mieszkał w Zawierciu. Przez resztę okupacji niemieckiej przebywał w Krakowie, gdzie uczył się w 1943-44 w Szkole Handlowej (Handelsschule). Po wojnie uczęszczał początkowo do IV Gimnazjum im. H. Sienkiewicza w Krakowie, a od 1946 do II Gimnazjum i I Liceum Ogólnokształcącego we Wrocławiu. Od 1948 należał do Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego, potem do Związku Młodzieży Polskiej. W 1949 rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Wrocławskim. W tymże roku debiutował wierszem Ostrów Tumski, opublikowanym w „Zwierciadle” (nr 1; podpisany: Jacek Turczyński), a jako krytyk w 1950 na łamach tygodnika „Wieś” (nr 2) recenzją powieści B. Travena W jarzmie. W 1951 przeniósł się na Uniwersytet Warszawski i w 1954 uzyskał magisterium. Równocześnie od 1952 pracował w Instytucie Badań Literackich (IBL) PAN w Warszawie, kolejno jako asystent, aspirant (do 1955), potem asystent i starszy asystent w Dziale Literatury Współczesnej. Współpracował jako krytyk z czasopismami „Wieś” (1950-53), „Nowa Kultura” (1951-53, 1955-61) i „Twórczość” (1952-54, 1959-66, 1969-72). W 1953 ożenił się z Heleną Zaworską, krytykiem literackim (rozwód 1964). W 1957 został członkiem PZPR (do 1970). Szkice literackie, artykuły, recenzje i wiersze publikował m.in. w „Odrze” (1958-75), „Współczesności” (1960-67, 1971) i „Tygodniku Kulturalnym” (1962-65). W 1963 uzyskał doktorat na podstawie rozprawy pt. O niektórych problemach twórczości Bolesława Leśmiana (promotor prof. Kazimierz Wyka) i w 1964 otrzymał stanowisko adiunkta. W 1965 został członkiem ZLP (do rozwiązania Związku w 1983). W 1966 ożenił się z Marią Elster-Winerbett, tłumaczką (rozwód 1974). W 1966-70 był lektorem na Sorbonie w Paryżu. Po powrocie do Warszawy podjął ponownie pracę w IBL PAN. Publikował w tym czasie m.in. w „Poezji” (1966-1972). W grudniu 1975 podpisał Memoriał 59, protestujący przeciwko projektowanym zmianom w Konstytucji PRL. W 1976 habilitował się na podstawie książki pt. Czytanie Norwida, w 1978 otrzymał stanowisko docenta. W 1978-83 był profesorem associé i kierownikiem sekcji polskiej na wydziale slawistyki na Sorbonie. W tym czasie współpracował z redakcją encyklopedii Grand Larousse Universel, w której zamieszczał liczne hasła dotyczące literatury polskiej. Artykuły, recenzje, wiersze i przekłady ogłaszał w „La Nouvelle Revue Française” (Paryż), w paryskiej „Kulturze” (1981-85), „Tygodniku Powszechnym” (1985-89) oraz w czasopismach wydawanych poza zasięgiem cenzury, m.in. w pismach: „Kurs” (1984), „Wezwanie” (1984-85), „Biuletyn Małopolski” (1985), „Kultura Niezależna” (1985-89 i w 1990-91), „Almanach Humanistyczny” (1986), „Kurs” (1986), „Arka” (1988), „Brulion” (1989). W 1988 podpisał Oświadczenie twórców kultury w związku z protestami robotniczymi przeciw warunkom życia. W 1990 został członkiem Porozumienia ponad Podziałami. Należał do inicjatorów założenia Niezależnego Komitetu Badania Zbrodni Katyńskiej (1990). W 1992 otrzymał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego, w 1994 profesora zwyczajnego, w 1997 stanowisko profesora w IBL PAN. W 1994 jako przedstawiciel Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” wchodził w skład komisji opracowującej projekt konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej. W 1995 był przewodniczącym komitetu wyborczego Jana Olszewskiego w wyborach prezydenckich. Współpracował stale z pismem „Arcana”, a także z „Tygodnikiem Solidarność” i z „Gazetą Polską”. Artykuły, recenzje i przekłady zamieszczał m.in. w pismach „Kontakt”, „Arcana”, „Tygodnik Solidarność”, „Ogród” i w „Gazecie Polskiej.” Za działalność publicystyczną otrzymał nagrodę im. J. Łojka przyznaną przez Instytut J. Piłsudskiego w Nowym Jorku (1997). Otrzymał również nagrodę Instytutu Józefa Piłsudskiego w Nowym Jorku im. J. Łojka „za walkę z fałszem i zdradą w życiu narodowym” (1997). W 2000 przeszedł na emeryturę. W 2002 został członkiem jury nagrody literackiej im. J. Mackiewicza. Zmarł 23 stycznia 2022 w Warszawie; pochowany tamże na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

Twórczość

1. Mickiewicz w „Trybunie Ludów. (Referat wygłoszony na V Zjeździe Kół Polonistycznych we Wrocławiu). [Współautorzy:] S. Kuszewski, H. Olszewski. [Warszawa 1951]. Druk „Zeszyty Społeczno-Naukowe. „Po prostu1951 nr 12 (dod. „Po prostu” nr 16), 15 s.

2. O poezji Mieczysława Jastruna. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1954, 136 s. Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk.

[Cz. 1.] Legenda i rzeczywistość; [cz. 2.] Rzecz ludzka.

3. Twórczość Leśmiana. (Próba przekroju). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1964, 374 s. Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk.

Rozprawa doktorska.

Nagrody

Nagroda naukowa Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk im. T. Mikulskiego w 1964.

4. Wyjście. [Wiersze]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1964, 77 s.

Zawiera m.in. cykl: Jedenaście elegii.

5. Róże trzecie. Szkice o poezji współczesnej. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1966, 295 s.

Zawartość

Wątpiący i empiryczny [dot. A. Ważyka]; Wobec Różewicza; O Białoszewskim; Kształt wyobraźni zorganizowanej [dot. T. Karpowicza]; Mitu doskonalenie [dot. S. Swen Czachorowskiego]; W baśni i gdzie indziej [dot. J. Harasymowicza]; Poeta w ziemi obiecanej? [dot. S. Grochowiaka]; Zamknięte i otwarte [dot. J.M. Rymkiewicza]; Zdjęcie z koła [dot. W. Wirpszy]; Chlebny i trumienny [dot. J.B. Ożogal; Przykłady rozwiązań [dot.: Almanach Młodych 1958/1959]; Próba wyboru [dot. E. Brylla, S. Swen Czachorowskiego, S. Grochowiaka]; Poezja przymuszonej sztuczności [dot. I. Iredyńskiego]; Bordowicz; Poetycki chaos słów; Pan-homo awangardowego klasycyzmu. Na marginesie [dot. E. Stachury]; „Powtórzę ciebie dalej ...” [dot. U. Kozioł]. – Niebieska róża surrealizmu [zawiera też przekł.Manifestu surrealizmu” A. Bretona]. – Poezja wokół nas: Pieski Canaletta.

6. Gdzie indziej. Liryki i traktaty. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1971, 127 s.

Zawiera cykle: Śniegi; Podróż; Traktaty.

7. Rana. [Wiersze]. Warszawa: Czytelnik 1974, 116 s.

8. Czytanie Norwida. Próby. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1978, 371 s.

Zawartość

Zamiast wstępu. – Jeden wiersz [dot.: Klaskaniem mając obrzękłe prawice]. – Postacie czasów: Czas i natchnienie; Czas bezpowrotny; Postęp i ruina; Postacie czasow; Czas ku śmierci. – Wiadomość dobrego i złego: Brak i dopełnienie [dot.: Fortepian Szopena]; Czyn i słowo. – Człowiek i persona: Pisarz, artysta, „JA”; Salon i przyległości; Poeta – Chrystus; Poezja i dobroć.

9. Płomień obdarzony rozumem. Poezja w poezji i poza poezją. Eseje. Warszawa: Czytelnik 1978, 394 s.

W rozdziale „Przykłady francuskie” część cytowanych tekstów w przekładzie J. Trznadla.

Zawartość

Śmierć z braku wartości (zamiast wstępu). – Przykłady polskie: Wciąż Leśmian: „Piłka rzucona w zaświat” [dot.: Dziejba leśna]; Wciąż Leśmian: „Obłędny nie istniejących zdarzeń wspominacz”. (Na marginesie „Studiów o Leśmianie”˘; Wciąż Leśmian: „Poprzez zgrozy mgłę roześmian”; Piękna przepaść. (Staff – poeta rzeczy nie domówionych); Wstęp do Ważyka; Było bo było – jest bo jest (o zbiorze M. Białoszewskiego) [dot.: Było i było]; Metafizyczna silva rerum, czyli poezja możliwa i niemożliwa (o „Odwróconym świetle” Tymoteusza Karpowicza); Herberta apokryf ironiczny [dot.: Dramaty]; Kamienowanie mądrości [dot. twórczości Z. Herberta]; Sartre'owi ołtarz w oborze wystawić! (List o klasycyzmie); Książę Mięsopust poezji polskiej, czyli znów o tak zwanym klasycyzmie; Krucjata dziecięca [R. Wojaczka]; Wieża Babel i bezimienny Homer; Twarz i maska, czyli pejzaż i wnętrze lornetki; Czasy poezji; Poetycki spór o uniwersalia. – Przykłady francuskie: Filozof zamurowany. (Na marginesie „Niedoli cnoty” de Sade'a); Jeździec Apokalipsy [dot.: Lautréamont: Pieśni Maldorora]; Donżuan fin de siécle'u [dot.: É. Dujardina]; Wszystko jest proste. (Nad poematem Mallarmé'go „Rzut kości nigdy nie obali przypadku”); Wezwanie Ch. Péguy [dot.: Misterium miłości Joanny d'Arc]; Obłąkany przeciw obłąkaniu [A. Artaud]; Przykład Ponge'a; Nihilizm Geneta; Wolność niezbędna i przeklęta [dot.: J.–P. Sartre: Mdłości]; „Kto wypowie [...] nieśmiertelny odpadek”? [dot. P. Teilharda de Chardin: Le prêtre].

10. Więcej niż można mieć. [Wiersze]. Warszawa: Czytelnik 1979, 106 s.

11. Jastrun. Powst. przed 1981.

Przekłady

francuski

[Przeł.] B. Grzegorzewska. Varsovie: Agencja Autorska Czytelnik 1981, 67 s.

12. Polski Hamlet. Kłopoty z działaniem. [Szkice]. Paris: Libella 1988, 323 s. Wyd. nast.: Warszawa: Niezależna Oficyna Wydawnicza NOWA* 1989; wyd. 2 [!] przejrzane i uzupełnione pt. Polski Hamlet, czyli kłopoty z działaniem. Komorów: Antyk 1995.

Zawartość

Słowacki sam w Elsynorze; Mickiewicz. Czy Hamlet może być z zaścianka; Norwid. Hamlet jako Quidam; Wyspiański. Hamlet na Wawelu; Powstanie Warszawskie. Hamlet w historii; Gałczyński. Hamlet – reakcjonista w kabarecie; Iwaszkiewicz. Biedny Hamlet – marionetka; Andrzejewski. Hamlet – kondotier honoru; Gombrowicz. „Koniec Hamletów”?; Herbert. Hamlet w cywilu, czyli Pan Cogito.

13. Stan wojenny. Czas generała. Warszawa: [b.w.] 1990, 7 s.

Tekst przedstawiony na spotkaniu Porozumienia ponad Podziałami dnia 5 stycznia 1990 r.

14. Podróże darmowe. Wiersze i elegie. Lublin: Test 1991, 102 s.

Zawartość

Cykle: Na śniegu zasiane; Dwie polskie etiudy; Za nic na nic.

15. Ocalenie tragizmu. Eseje i przekłady. Lublin: P. Skokowski 1993, 342 s.

Zawartość

I. Szkice polskie: Bolesław Leśmian: Leśmian dzisiaj; Próżnia i ogród, – Aleksander Wat: Żeglarz ciemnego oceanu; Zło z dobrem w przeplocie; Na marginesie „Mojego wieku”, – Mieczysław Jastrun: Ocalić dobro istnienia, – Jan Twardowski: „Dźwigasz mię – ktoś ty?”, – Miron Białoszewski: Zawsze jest jutro, – Bohdan Korzeniewski: Teatr, honor i plama, – Tadeusz Konwicki: Pół wieku piekła, czyli na śmietniku historii, – Polska w oczach Zachodu: Na marginesie książki Tzvetana Todorova „Face à l'extréme”; Koszałki-opałki, czyli białe niedźwiedzie w powstaniu warszawskim, – Józef Mackiewicz: Czy antykomunizm jest paranoją?; Minął czas autorytetów; Post scriptum I, II, III, IV; Epilog. Memento Bolesława Prusa, – Stan wojenny – czas generała, – Jan Polkowski: Męczeńska Ikona Rosji, – Czesław Miłosz: Kot Hafiza, czyli skaza Miłosza, – Ferdynand Goetel: „Myśleć samodzielnie”. – II. Szkice i przekłady francuskie: Markiz de Sade: Potworna zbrodnia literacka; Aloysius Bertrand: Poezja romantycznego fresku; [Przekłady wierszy autorów:] G. de Nerval, P. Verlaine, V. de Korab (W. Korab Brzozowski), O. Milosz, G. Lely, H. Michaux, L. Aragon, A. Malraux, E. Ionesco, A. Camus.

16. Powrót rozstrzelanej armii. (Katyń – fakty, rewizje, poglądy). Warszawa: Antyk 1994, 389 s.

17. Z popiołu czy wstaniesz? Opowiadania „stamtąd”. Kraków: Arcana 1995, 80 s. Wyd. 2 poprawione z posłowiem A. Szczepanka. Warszawa: Bellona 2000.

Nagrody

Nagroda im. L. Proroka (1999).

Zawartość

Zginie, co z chmur; Zwykła warta; Arytmetyka; Ju-jitsu; Lekcja czyli manekin; Gad; Spokojny zachód słońca; Brzytwa Solingen; Prawie dziecko; Długie ręce; List; Przesłuchanie; Z popiołu czy wstaniesz?

18. Dzikie gęsi. Podręczna centuria snów. [Proza poetycka]. Komorów: Antyk 1997, 144 s.

19. Kolaboranci. Tadeusz Boy-Żeleński i grupa komunistycznych pisarzy we Lwowie 1939-1941. Komorów: Antyk-M. Dybowski 1998, 550 s.

Zawartość

Zamiast wstępu. – Tam ich początek: Komuniści, „Bolszewizanci” i „Poputczycy”; Boy-Żeleński i Prosowiecka Grupa Pisarzy; Boy – Postępowy „Inkrustator”; Polski Lwów Patriotyczny; Tragiczny Finał. – Antologia [tekstów pisarzy przebywających we Lwowie w 1939-1941]. – Lwów tragiczny 1939-1941. (Kronika). – Bibliografia.

20. Mój Ojciec Edward. [Biografia]. Zawiercie: Miejski Ośrodek Kultury Centrum 1998, 95 s.

21. The Crime of Katyn. [Przeł.] B. Zborski. [Warszawa: Centralny Klub Wojska Polskiego] 2000, 31 s.

22. Spojrzeć na Eurydykę. Szkice literackie. Kraków: Arcana 2003, 392 s.

23. Utajone w oddechu. Wiersze wybrane. Lublin: Test 2003, 457 s.

24. Mój bohater Kukliński. Warszawa: Antyk Marcin Dybowski 2004, 45 s.

Wyd. osobne fragmentu książki Spór o całość [poz. pod zmienionym tytułem.

25. Spór o całość. Polska 1939-2004. Warszawa: Antyk Marcin Dybowski 2004, 326 s.

Zawiera głównie eseje społeczno-polityczne; tu m.in.: Pułkownik Ryszard Kukliński; III Rzeczpospolita: O naprawę kultury w Rzeczpospolitej. – Katyń: Polscy pisarze fałszują Katyń. – Jerzy Giedroyc i „Kultura”: List do Jerzego Giedroycia; Wielkość i zakręt; Rozważania i dyskusja nad „Kulturą”; Tratwa „Kultury”. – Panteony narodowe: Skałka dla Czesława Miłosza; Sądy „Traktatu poetyckiego”.

Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.

Nadzieja” Władysława Broniewskiego; Liryka socjalizmu humanistycznego. W: Szkice o literaturze współczesnej. Warszawa 1954 s. 191-205, 206-219.
Boleslaw Leśmian; Franciszek Mirandola; Stanisław Korab-Brzozowski; Wincenty Korab-Brzozowski. W: Obraz literatury polskiej. Seria 5 t. 1. Warszawa 1968 s. 519-525; 531-538; 715-781; 831-856.
... czym ja jestem i czym oni są?” (Czesława Miłosza świat zagrożony). Twórczość 1981 nr 6 s. 72-90.
Leśmian today. [Przeł.] W. Sorgente. The Polish Review”, Nowy Jork 1988 nr 1 s. 19-34.
Lech Piwowar. W: Obraz literatury polskiej. Seria 6 t. 4. Kraków 1993 s. 421-438.
Poezja. Drugie dziesięciolecie: ciąg dalszy. W: Literatura polska 1918-1975. T. 2. 1933-1944. Warszawa 1993 s. 437-509.
O Józefie Łobodowskim. Arka 1994 nr 50 s. 104-111.
Spojrzeć na Eurydykę. O „Świetle obrazuR. Barthes'a. W: Romantyzm, Janion, fantazmaty. Warszawa 1996 s. 203-212.
Czesław Miłosz – lewy profil. Arcana 1999 nr 27 s. 13-48.
Bolesław Leśmian. Poezje i rzeczy ostatnie. Arcana 2001 nr 3 s. 74-86.

Przekłady

1. G. Charbonnier: Rozmowy z Claude Lévi-Straussem. [Eseje]. Przeł. i notą opatrzył J. Trznadel. Warszawa: Czytelnik 1968, 162 s. Wyd. 2 tamże 2000.
2. F. Ponge: Utwory wybrane. [Wiersze i miniatury]. Wybór, przekł. i słowo wstępne: J. Trznadel. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1969, 81 s.
3. É. Dujardin: Wawrzyny już ścięto. [Powieść]. Przekł. i posłowie: J. Trznadel. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1971, 117 s.
4. D.A.F. de Sade: Niedole cnoty. [Powieść]. Przeł. i wstępem opatrzył J. Trznadel. Warszawa: Czytelnik 1972, 178 s. Wyd. 2 łączne z: Zbrodnie miłości. [Powieść]. Przekł. i przedmowa: J. Łojek. Posłowie: J. Trznadel. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1985, 246 s. Wyd. nast. osob. nowe i poprawione Lublin: Test 1996, 157 s.

Adaptacje

teatralne

pt. Justyna, czyli Niedole cnoty. Adaptacja: W. Śmigasiewicz. Teksty piosenek: M. Wojtyszko. Wystawienie: Wrocław, Teatr Polski 1987.
pt. Niedole cnoty. Adaptacja: S. Szlachtycz. Wystawienie: Kraków, Teatr Bagatela 1987.
5. H.M. de Montherlant: Chłopcy. [Powieść]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1973, 359 s.
6. J.-P. Sartre: Mdłości. [Powieść]. Przeł. i wstępem poprzedził J. Trznadel. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1974, 241 s. [Wyd. 2] Kraków: Zielona Sowa 2005.
7. Vercors: Jak ślady na wodzie. [Powieść]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1977, 139 s.
8. Ch.-L. Philippe: Bubu z Montparnasse. [Powieść]. Przekł. i wstęp: J. Trznadel. Warszawa: Czytelnik 1981, 114 s.
9. A. Bertrand: Nocny Kasper. Fantazje sposobem Rembrandta i Callota. [Miniatury, proza poetycka]. Przekł. i wstęp J. Trznadel. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1984, 143 s.
10. R. Barthes: Światło obrazu. Uwagi o fotografii. Warszawa: KR 1995, 207 s.
11. Molière: Don Juan, czyli uczta z kamieniem. Komedia. Przekł. i posłowie: J. Trznadel. Warszawa: Morex 1995, 96 s.

Prace edytorskie i redakcyjne

1. B. Leśmian: Z pism... [T. 1-3]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1959-1965.

[T.] 1. Szkice literackie. Oprac. i wstęp: J. Trznadel. 1959, 538 s.

[T.] 2. Utwory rozproszone. Listy. 1962, 387 s.

Zawiera też J. Trznadel: O Listach, s. 217-231.

[T.] 3. Poezje. [Oprac. krytyczne i przypisy:] J. Trznadel. 1965, 566 s. Por. poz. .

2. Wiersze i krajobrazy. Antologia poetycka. Oprac.: A. Lam, J. Trznadel. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1960, 415 s.
3. B. Leśmian: Wiersze wybrane. Wybór i wstęp: J. Trznadel. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1973, 167 s.
4. B. Leśmian: Poezje wybrane. Oprac. i wstęp: J. Trznadel. Kraków, Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1974, LXVI, 314 s. Biblioteka Narodowa I, 217. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1983, wyd. 3 rozszerzone 1991.
5. O. Watowa: Wszystko, co najważniejsze. Rozmowy z J. Trznadlem. London: Puls Publication 1984, 151 s. Wyd. nast.: [Warszawa: b.w.]* 1985; Warszawa: Międzyzakładowa Struktura Solidarności „V”* 1985; Warszawa: Zona* 1985.
Wyd. od 1990 bez udziału J. Trznadla.
6. Hańba domowa. Rozmowy z pisarzami. Paryż: Instytut Literacki 1986, 319 s. Wyd. nast.: Warszawa: Nowa* 1986, tamże 1987 [właśc. 1986]; wyd. 2 Paryż: Instytut Literacki 1988; wyd. 5 poprawione i rozszerzone Lublin: Test; Białystok: Versus 1990; wyd. 6 Lublin: Wydawnictwo P. Skokowski 1993; wyd. 7 Warszawa: Morex 1994; wyd. nowe rozszerzone Warszawa: Świat Książki 1996, wyd. nowe rozszerzone tamże 1996; Warszawa: Morex 1997; Warszawa: AWM 1997. Wyd. nowe rozszerzone Warszawa: Antyk 2006.

Nagrody

Nagroda kulturalna „Solidarności” za 1986.

Zawartość

Wstęp. – J. Łukasiewicz: Czarodziejska góra komunizmu; Z. Kubikowski: Inwazja z obcej planety; J. Andrzejewski: Czerwony system pogardy; W. Woroszylski: Myśmy żyli w literaturze; W. Wirpsza: Wygonienie diabła Belzebubem, czyli artysta izolowany w stalinowskim getcie; J.M. Rymkiewicz: Nieśmiertelny Stalin i złowieszcze więzienie nudy; J. Stryjkowski: Olbrzymia czarna przestrzeń; J. Bocheński: Byłem zahipnotyzowany; Z. Herbert: Wypluć z siebie wszystko; M. Brandys: Tragedia lewicujących liberałów; A. Braun: Były we mnie jakby dwie osobowości; J.J. Lipski: Niezrozumiały i przerażający amok; J.J. Szczepański: Śnił mi się dyktator bez butów. – Od wyd. z 1996 także: M. Janion: Pokój i socjalizm, czyli wygnanie i przemoc.

Przekłady

francuski

La honte. Des intellectuels polonais face au communisme. [Przeł.] M. Rodowicz-Heninger. Paris 1992. [Wyd. 2] Paris 1993.
7. Obraz Literatury Polskiej XIX i XX w. Red. naczelny: S. Żółkiewski, H. Markiewicz, I. Wyczańska. Seria 6. Literatura polska w okresie międzywojennym. Zespół red.: I. Maciejewska, J. Trznadel, M. Pokrasenowa. T. 3-4. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1993, 594 + 444 s.
8. B. Leśmian: Poezje. Wstęp i oprac.: J. Trznadel. Warszawa: Morex 1994, 480 s. Wyd. 2 tamże 1995. Por. poz. .
9. S. Łoś: Strażnica. [Powieść]. Wstęp i oprac.: J. Trznadel. Warszawa: Morex 1995, 136 s.
10. T. Rittner: Między nocą a brzaskiem; Duchy w mieście. [Opowieści]. Oprac. i wstęp J. Trznadel. Warszawa: Morex 1995, 245 s.
11. J. Mackiewicz: Katyń – zbrodnia bez sądu i kary. Zebrał i oprac. J. Trznadel. Warszawa: Antyk-M. Dybowski, Polska Fundacja Katyńska 1997, 496 s.
12. J. Ginsbert: Zdzich szuka matki. Powieść morska. Oprac. i posłowie: J. Trznadel. Komorów: Antyk-M. Dybowski 1998, 204 s.
13. J. Ginsbert: Zdzich szuka ojca. Powieść morska dla młodzieży. Oprac. i posłowie: J. Trznadel. Komorów: Antyk-M. Dybowski 1998, 205 s.
14. B. Leśmian: Zdziczenie obyczajów pośmiertnych. [Poemat dramatyczny]. [Wstęp, wyd. krytyczne, oprac.:] J. Trznadel. Kraków: Arcana 1998, 67 s.
15. H. de Montfort: Masakra w Katyniu. Zbrodnia rosyjska czy niemiecka? Przeł. z francuskiego: H. Sikorska. Wstęp i oprac.: J. Trznadel. Warszawa: [Niezależna Komisja Historii Badania Zbrodni Katyńskiej], Polska Fundacja Katyńska 1999, 166 s.
16. Nad Leśmianem. Wiersze i analizy. Komentarz i oprac. tekstu: J. Trznadel. Kraków: Arcana 1999, 155 s.

Omówienia i recenzje

Ankieta dla IBL PAN 1979, 2001.

Wywiady

Prawda nie hańbi. Rozm. [R. Bubnicki] M. Zaborowski. „Obecność”* 1988 nr 24 [dot.: Hańba domowa].
Historia to nie drobiazg. Rozm. M.A. Kowalski. Przegląd Tygodniowy 1990 nr 27.
Literatura z kliszy. Rozm. W. Kot. Wprost 1991 nr 17.
Uciec przed zawałem. Rozm. J. Wegner. Rzeczpospolita 1991 nr 64.
Skrajności historycznego losu. Rozm. B. Nowak. Kresy 1992 nr 12.
Z nimi nie ma dyskusji. Rozm. M. Masny. Ład 1993 nr 26.
Poezja jest sposobem istnienia. Rozm. P. Łopuszański. Tygodnik Solidarność 1997 nr 42.
Wieczne tematy. Rozm. Z.W. Fronczek. Topos 1997 nr 1.
Z popiołu czy wstaniesz?. Rozm. A. Szczepanek. Topos 1997 nr 5/6.
Zachwyty i udręki. Rozm. M. Urbanowski. Arcana 2003 nr 3/4.

Słowniki i bibliografie

Słownik współczesnych pisarzy polskich. T. 3. Warszawa 1964 (E. Głębicka).

Ogólne

Artykuły

M. Adamiec: Tryumfalny pochód królewicza duńskiego przez stulecia historii polskiej. Res Publica 1989 nr 7.

O poezji Mieczysława Jastruna

K. Sierocka: Dyskusja nad książką „O poezji Mieczysława Jastruna. Pamiętnik Literacki 1954 z. 4.
L. Flaszen. „Życie Literackie1955 nr 26.
J. Sławiński: Grzechy główne krytyki. Twórczość 1956 nr 2.

Twórczość Leśmiana

M. Głowiński: Pierwsza monografia. Pamiętnik Literacki 1964 z. 4, przedruk w tegoż: Zaświat przedstawiony. Warszawa 1981.
Z. Jastrzębski: Książka o Leśmianie. Współczesność 1964 nr 18.
M. Sprusiński: Powrót poety. Nowe Książki 1964 nr 12.
M. Wyka: Nie tylko o poecie. Życie Literackie 1965 nr 4.

Wyjście

S. Dąbrowski: Na źdźbła końcu świata. Współczesność 1965 nr 19, przedruk w tegoż: Wiersz, rozbiór, rozumienie. Gdańsk 1983.

Róże trzecie

M. Hniadziewicz: Książka bez czytelnika. Kultura 1966 nr 22.
J. Łukasiewicz: Zasady Jacka Trznadla. Współczesność 1966 nr 13.
M. Sprusiński: Sceptycyzm i empiria. Nowe Książki 1966 nr 13.
S. Jaworski: Dwa razy inaczej. Ruch Literacki 1967 nr 4.
L. Sokół. „Poezja1967 nr 6.

Gdzie indziej

Z. Bieńkowski: Zagon. Kultura 1972 nr 23.
K. Gąsiorowski: Tutaj, nie „gdzie indziej. Literatura 1972 nr 5.
J. Gondowicz: Cztery razy „pas. Nowe Książki 1972 nr 5.
M. Wyka: Biurko w Europie Środkowej. Twórczość 1972 nr 10.

Rana

P. Dybel: Dubia et certa” poezji Trznadla. Nowe Książki 1974 nr 20.
J. Pilch: Między utworem a antyutworem. Poezja 1975 nr 3.
K. Świegocki: Poetycka dedukcja świata. Twórczość 1975 nr 3.

Czytanie Norwida

J. Zieliński: Norwid – on drwi. Nowe Książki 1979 nr 6.
M. Adamiec: O sposobie lektury poety. Teksty 1980 nr 5.
A. Mierzejewski. „Przegląd Humanistyczny1980 nr 4.
M. Płachecki: Norwid – europejczyk. Twórczość 1980 nr 3.
G. Sojak-Halkiewicz. „Pamiętnik Literacki1980 z. 2.
M. Buś: Pożytki z czytania Norwida. Studia Norwidiana 1984 t. 2.
S. Sawicki: Dwie książki o Norwidzie. W: Prace ofiarowane Henrykowi Markiewiczowi. Kraków, Wrocław 1984, przedruk w: S. Sawicki: Norwida walka z formą. Warszawa 1986 [dot. też: Z. Łapiński: Norwid].
S. Sawicki: Granice „sakralnych” interpretacji literatury. W: Metafizyczne” w literaturze współczesnej. Lublin 1992.

Płomień obdarzony rozumem

T. Komendant: Metafora pociągu – pociąg do metafory. Twórczość 1979 nr 7.
S. Tomala. „Miesięcznik Literacki1979 nr 5.
J. Marx: Eseistyka Jacka Trznadla. Poezja 1980 nr 6.

Więcej niż można mieć

A.K. Waśkiewicz: Nie ustawajmy w śpiewie. Nowe Książki 1980 nr 12.

Polski Hamlet

W. Majcherek: Bić się czy nie bić?” – w literaturze polskiej. „Kultura Niezależna”* 1990 nr 59.
D. Pawelec: Hamlet jako bohater Polaków. Twórczość 1990 nr 7.
J. Sieradzki: Nie trzaskać otwartymi drzwiami. Dialog 1990 nr 5.
I. Szypowska: Hamlet ma książkę w ręku i szpadę u boku. Polonistyka 1990 nr 9, przedruk w tejże: Bez namaszczenia. Lublin 1995.
W. Zwinogrodzka: Bigos hultajski. Puls 1990 nr 44.
E. Morawiec: Dajcie mi rząd dusz. Nowe Książki 1996 nr 4.

Powrót rozstrzelanej armii

C. Chlebowski. „Tygodnik Solidarność1995 nr 48.
M. Urbanowski: Łuk żałobny. Arcana 1995 nr 2.

Z popiołu czy wstaniesz?

Z.W. Fronczek: Zbudowane z popiołu. Nowe Książki 1996 nr 1.
M. Urbanowski: Opowiadania katyńskie. Arcana 2000 nr 2.

Dzikie gęsi

K. Maliszewski: Sto podręcznych snów. Topos 1997 nr 4.
M. Urbanowski. „Arcana1997 nr 17.
M. Piasecka: Srebrny liść podziemnej podróży. (O „Dzikich gęsiach”, czyli „Centurii snów” J. Trznadel). W: Oniryczne tematy i konwencje w literaturze polskiej w XX w. Toruń 1999.

Mój Ojciec Edward

M. Kwaśniewicz: Z dziejów nie tylko Zawiercia. Śląsk 1999 nr 3.

B. Leśmian: Z pism...

M. Głowiński. „Współczesność1960 nr 12 [dot. t. 1 pt. Szkice literackie].
A. Lam. „Przegląd Humanistyczny1960 nr 4 [dot. t. 1 pt. Szkice literackie].
J. Hartwig: Pietyzm dla poety. Nowe Książki 1962 nr 23 [dot. t. 2 pt. Pisma rozproszone].
P. Hertz: Dziennik lektury. Nowa Kultura 1962 nr 41 [dot. t. 2 pt. Pisma rozproszone].
J. Przyboś: Pisma Leśmiana. Nowa Kultura 1962 nr 42 [dot. t. 2 pt. Pisma rozproszone].
M. Głowiński: Rozmaitości leśmianowskie. Twórczość 1963 nr 7 [dot. t. 2 pt. Pisma rozproszone].
Z. Jastrzębski: Glosy do Leśmiana i Trznadla. Twórczość 1963 nr 1 [dot. t. 2 pt. Pisma rozproszone].
J.Z. Jakubowski: Nowe spotkanie z Leśmianem. Kultura 1965 nr 30 [dot. t. 3 pt. Poezje].
A. Pogonowska: Współczesność poezji Leśmiana. Nowe Książki 1965 nr 15 [dot. t. 3 pt. Poezje].

B. Leśmian: Wiersze wybrane

A. Sandauer: O samowoli redaktorów. Kultura 1974 nr 13, polemika: tamże: J. Trznadel, nr 18, A. Sandauer, nr 22.

B. Leśmian: Poezje wybrane

B. Sikorowska. „Ruch Literacki1976 nr 6.
J.A. Choroszy: Pytania o Leśmiana. Odra 1987 nr 1.

O. Watowa: Wszystko, co najważniejsze

M.E. Cybulska. „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza”, Londyn 1984 nr 224.
M. Kurecka. „Archipelag”, Berlin 1984 nr 7.

Hańba domowa

J. Błoński: Zrozumieć amok. Puls”, Londyn 1986/87 nr 32.
[R. Bubnicki] M. Zaborowski: Między oceną a wyjaśnieniem. „Obecność”* 1986 nr 16.
J. Łobodowski. „Tydzień Polski”, Londyn 1986 nr 46.
[D. Nowakowska] N.D.Czas”* 1986 nr 6/7.
B. Carpenter. „The Polish Review”, New York 1987 nr 2.
[T. Chrzanowski] A. Kołek: Lot Trznadla nad skalnym gniazdem. „Miesięcznik Małopolski”* 1987 nr 17.
[M. Fik] J. Lerska: Po co się spowiadać...Kultura Niezależna”* 1987 nr 34.
P. Kuncewicz: Odmieńcy. Przegląd Tygodniowy 1987 nr 2.
[R. Legutko] K. Leski: Stalinizm jako przygoda literacka. „Arka”* 1987 nr 18, przedruk w tegoż: Bez gniewu i uprzedzenia. [Kraków 1989]*.
[M. Jagiełło]: Czarna dziura. „Krytyka”* 1987 nr 25.
[W. Skalmowski] M. Broński: Literaci i Lewiatan. Kultura”, Paryż 1987 nr 3, polemika: W. Żeleński. Tamże nr 7/8.
A. Werner: Król Edyp miał kaca. „Krytyka”* 1987 nr 26, przedruk w tegoż: Pasja i nuda. Warszawa 1991.
G. Gömöri. „World Literaturę Today”, Oklahoma 1988 nr 1.
Z. Łapiński: Nagrobek. W tegoż: Jak współżyć z socrealizmem. Londyn 1988, wyd. nast. Łódź [1989]*.
L. Szaruga. „Słowo”, Berlin Zachodni 1988 nr 1.
K. Kersten: Hańba domowa – potrzeba prawdy a tworzenie mitów. „Almanach Humanistyczny”* 1989 nr 11.
R. Legutko: Stalinizm jako przygoda literacka. W tegoż: Bez gniewu i uprzedzenia. Paryż 1989.
S. Stabro: Na marginesie „Hańby domowej. „Autograf”* 1989 nr 12.
J. Walc: Hańba i spokój. „Wybieranie”* 1989, przedruk w tegoż: Wybieranie. Warszawa 1989*.
M. Zaleski: Ułomni świadkowie. Res Publica 1989 nr 7.
W. Kot: Rozmowy z pisarzami. Reguły gry. Czas Kultury 1990 nr 22/23 [dot. też: S. Bereś: Rozmowy ze Stanisławem Lemem, A. Wat: Mój wiek].
I. Pańków. „Studia Polityczne1992 nr 1.
D. Chabrajska, M. Rajewski. „Ethos1994 nr 4.
A. Bikont, J. Szczęsna: Musi mieć nas dość. Gazeta Wyborcza 2000 nr 164 [dot.: Hańba domowa], polemika: J. Trznadel: Szkoła literackiego linczu. „Gazeta Polska” 2000 nr 32.
S. Stabro: Na marginesie „Hańby domowej. W tegoż: Od Emila Zegadłowicza do Andrzeja Bobkowskiego. Kraków 2002.
A. Bikont, J. Szczęsna: Zaczęło się od hańby domowej. W tychże: Lawina i kamienie. Warszawa 2006.

Zob. też Wywiady.