BIO
Urodzony 11 października 1939 w Warszawie; syn Feliksa Termera, pracownika Polskich Kolei Państwowych, i Anieli z Szypulskich. Uczył się w Liceum Ogólnokształcącym w Nasielsku pod Warszawą; w 1957 zdał maturę. W 1957/58 studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim (UW), następnie przeniósł się na studia polonistyczne. Debiutował w 1961 recenzją teatralną pt. Tradycja i nowatorstwo, opublikowaną w piśmie „Kierunki” (nr 15); w tygodniku tym, a także w „Słowie Powszechnym” publikował do 1964 (też pod pseudonimem Jan Remet). W 1964 uzyskał magisterium. W tymże roku ożenił się z Bożeną Marią Kobus, dziennikarką. W 1964-69 pracował w Instytucie Książki i Czytelnictwa Biblioteki Narodowej w Warszawie. Był też członkiem zespołu redakcyjnego pisma studenckiego „Orientacje” (1964-66). Od 1966 należał do Koła Młodych przy Oddziale Warszawskim Związku Literatów Polskich (ZLP). Rozwijał twórczość krytycznoliteracką, publikując liczne recenzje i artykuły w „Nowych Książkach” (1965-75; podpisywane też: J.T., jot., (jot.)), „Współczesności” (1966-71), „Kulturze” (1967-71), „Miesięczniku Literackim” (1969-72), „Polonistyce” (1969-88). W 1967 podjął współpracę jako konsultant literacki ze Staromiejskim Domem Kultury w Warszawie; był członkiem zespołu pisma „Wiadomości Literackie Staromiejskiego Domu Kultury” (1967-70). W 1969 został członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1970-72 odbywał studia doktoranckie na UW; zrezygnował z obrony pracy doktorskiej (praca wyd. w 1978 pt. Wilhelm Mach). W 1971 redagował „Biuletyn Zarządu Głównego ZLP” (2 numery). W tymże roku został członkiem ZLP. W 1974-79 był redaktorem naczelnym miesięcznika literackiego „Nowy Wyraz”; tu też publikował liczne recenzje, artykuły i przekłady wierszy z języków serbskiego i chorwackiego. Współpracował nadto jako krytyk literacki i publicysta z „Trybuną Ludu” (1972-86; też podpisywane: (j.t.), J.T., (J.T.), (j. ter.), J. Ter., (ter.)). W 1979 nawiązał ponownie współpracę z pismem „Nowe Książki” (1979-90; podpisywane też: J.T., jot., (jot.)); w 1985-90 pełnił funkcję redaktora naczelnego tego miesięcznika. W 1980 został członkiem Stowarzyszenia Kultury Europejskiej (SEC). W 1982-85 kierował działem kultury i nauki w agencji prasowej KAR. Wyróżniony m.in. Srebrną Odznaką Janka Krasickiego (1967), odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1975), Złotym Krzyżem Zasługi (1989) oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2001). Mieszka w Warszawie.
Twórczość
1. Zalewski. [Szkic]. Rękopis powst. przed 1974.
Przekłady
francuski
2. Wilhelm Mach. [Monografia]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1978, 163 s.
3. Zesłańcy. Losy zesłańców w prozie Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, Aleksandra Wata, Igora Newerlego, Haliny Auderskiej, Jerzego Krzysztonia i Aleksandra Sołżenicyna. Warszawa: Współczesność 1990, 31 s.
4. Wobec wojny. O prozie Zofii Nałkowskiej, Tadeusza Borowskiego, Mirona Białoszewskiego, Stanisława Dygata, Tadeusza Nowaka. Warszawa: Współczesność 1991, 27 s.
5. Leksykon lektur szkolnych. [Współautor:] T. Miłkowski. Warszawa: Polska Oficyna Wydawnicza „BGW” 1993, 344 s. Wyd. nast.: wyd. 2 uzupełnione tamże 1993; wyd. 3 rozszerzone i uzupełnione Warszawa: Graf-Punkt 1993, 421 s., tamże: wyd. 3 [!] rozszerzone i uzupełnione 1994, wyd. 4 rozszerzone i uzupełnione 1995.
6. Szkolny słownik postaci literackich. [Współautor:] T. Miłkowski. Warszawa: Delta 1996, 272 s. Wyd. 2 tamże 1997; wyd. 3 Warszawa: Delta W-Z 2005.
7. Leksykon dzieł i tematów literatury polskiej. Dla szkół podstawowych i średnich. [Współautor:] T. Miłkowski. Warszawa: Książka i Wiedza 1997, 688 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1998, wyd. 3 uzupełnione z podtytułem Dla uczniów gimnazjów i liceów. Warszawa: Książka i Wiedza 2001, wyd. 4 tamże 2005.
8. Leksykon poetów. Dla szkół i miłośników poezji. Warszawa: Iskry 1997, 291 s. Wyd. 2 uzupełnione tamże 1999, 350 s.
9. Ilustrowany świat lektur dla szkół podstawowych. [Współautor:] T. Miłkowski. Ilustracje: A. Chodorowski. Warszawa: Graf-Punkt 1998, 368 s.
10. Leksykon lektur szkolnych dla gimnazjum. [Współautor:] T. Miłkowski. Warszawa: Graf-Punkt 2000, 249 s.
11. Leksykon prozaików. Dla szkół i miłośników literatury. Warszawa: Iskry 2001, 813 s.
12. Słownik pisarzy, lektur i terminów literackich dla szkół podstawowych. [Współautor:] T. Miłkowski. Warszawa: Delta W-Z 2001, 255 s.
13. Leksykon. 155 najważniejszych książek świata. Toruń: Wydawnictwo A. Marszałek 2004, 315 s.
14. Uniwersalny słownik literatury. [Współautor:] T. Miłkowski. Warszawa: Delta W-Z 2006, 1148 s.
Prace redakcyjne
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 2002, 2006.
