TEPA Jerzy

Urodzony 24 kwietnia 1908 we Lwowie; syn Włodzimierza Tepy, farmaceuty, oficera, i Antoniny z domu Lichten. Ukończył Zakład Naukowo-Wychowawczy oo. Jezuitów w Bąkowicach pod Chyrowem, następnie wyjechał do Paryża, gdzie studiował w École des Hautes Études Commerciales. W tym czasie zaczął publikować w paryskiej prasie artykuły, recenzje teatralne oraz drobne tłumaczenia. Po powrocie do kraju w 1929 zamieszkał we Lwowie i do 1939 pracował w rozgłośni lwowskiej Polskiego Radia, początkowo jako spiker, a następnie jako kierownik programowy. W 1929 otrzymał pierwszą nagrodę w Narodowym Konkursie Speakerów Radiowych. W tym czasie publikował artykuły i recenzje w „Scenie Lwowskiej” (1932/33), „Ilustrowanym Kurierze Codziennym” (1933, 1937) i „Kurierze Warszawskim” (1933). Jako dramatopisarz debiutował w 1933 sztuką Fräulein Doktor; po jej sukcesie nawiązał kontakty z licznymi teatrami zagranicznymi, m.in. z paryskim Théâtre de l'Odéon i Théâtre des Ambassadeurs. W tymże roku ożenił się z Janiną Heleną Kuciak, urzędniczką. Po wybuchu II wojny światowej przedostał się z żoną do Francji. W Paryżu pracował w Polskim Radiu na Obczyźnie jako komentator i korespondent wojenny. Po klęsce Francji w 1940 wyjechał do Portugalii, gdzie przebywał krótko w obozie pod Lizboną. W 1941 przedostał się do Stanów Zjednoczonych i zamieszkał w Nowym Jorku. W tymże roku był współzałożycielem, a następnie współredaktorem biuletynu „Tygodniowy Serwis Literacki – Koła Pisarzy z Polski”, przekształconego w grudniu (od nr 6) w „Tygodniowy Przegląd Literacki Koła Pisarzy z Polski”, który w 1943-47 był wydawany pt. „Tygodnik Polski”. W pismach tych publikował swoje artykuły. W tym czasie został współpracownikiem nowo utworzonego Polskiego Centrum Informacji (Polish Information Centre). Był wieloletnim pracownikiem radia Głos Ameryki, w związku z tym przeniósł się do Arlington pod Waszyngtonem (do czasu przejścia na emeryturę w 1975). W 1949 otrzymał amerykańskie obywatelstwo. W 1954 ukończył School of Radio Technique Television Studios w Nowym Jorku. Artykuły i recenzje publikował w londyńskich „Wiadomościach” (1959-67) i nowojorskim „Tygodniu Polskim” (1974-75). Był członkiem Fundacji Kościuszkowskiej i Polish Institute of Arts and Sciences in America. W 1975 powrócił do Nowego Jorku, w 1987 przeniósł się do córki, do Rochester. Zmarł 12 września 1992 w Rochester.