BIO
Urodzony 21 sierpnia 1927 w Wilnie; syn Stanisława Szymańskiego, urzędnika, i Józefy Jasieńskiej. Do szkół uczęszczał w Wilnie, gdzie mieszkał nadal po wybuchu II wojny światowej i pracował jako robotnik w fabryce maszyn rolniczych. W czasie okupacji niemieckiej został w 1944 członkiem Armii Krajowej; jako żołnierz oddziału „Gronie” brał udział w wyzwalaniu Wilna w lipcu 1944 i dostał się do niewoli sowieckiej. Internowany przez Ludowy Komisariat Spraw Wewnętrznych (NKWD) i osadzony w obozie w Miednikach, został następnie wywieziony do Kaługi i wcielony do 361. Gwardyjskiego Pułku Piechoty Armii Czerwonej. W lutym 1945 został skierowany przez Związek Patriotów Polskich do I Armii Wojska Polskiego (1. Pułk Piechoty). Po zakończeniu wojny i zdemobilizowaniu, w listopadzie 1945 zamieszkał w Gdańsku. Tu zdał eksternistycznie maturę i studiował na Wydziale Architektury w Gdańskich Technicznych Zakładach Naukowych; w 1948 otrzymał dyplom technika architektury i budownictwa. W 1949 ożenił się z Zofią Oniskiewicz. Debiutował w 1950 wierszem pt. Wieża Jacek w Gdańsku, ogłoszonym w „Tygodniku Powszechnym” (nr 45; pod pseudonimem Witold Tarasiewicz). Publikował wiersze m.in. na łamach „Nowej Kultury” (1951-54), „Dziennika Bałtyckiego” (1952-60) oraz „Twórczości” (1952, 1956). Od 1952 należał do Związku Literatów Polskich (do rozwiązania Związku w 1983). Od 1954 kierował prywatnym Biurem Projektów Architektonicznych w Gdańsku; prowadził m.in. budowę kościoła Najświętszej Maryi Panny w Gdyni. Równocześnie kontynuował twórczość poetycką, ogłaszał utwory m.in. nadal w „Dzienniku Bałtyckim” (do 1985; tu też tłumaczenia wierszy z języka rosyjskiego), „Głosie Wybrzeża” (1963-67) i miesięczniku „Litery” (1964-66). W 1973 został aresztowany pod zarzutem przestępstwa gospodarczego i przez cztery lata przebywał bez wyroku w zakładzie karnym w Katowicach (uniewinniony w kwietniu 1977). W tym czasie napisał liczne wiersze, dwie powieści i wspomnienia z czasów wojny. W 1989 został członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Zmarł 18 maja 2020 w Gdyni; pochowany na cmentarzu komunalnym w Kosakowie.
Twórczość
1. Wiersze gdańskie. [Wiersze]. Warszawa: Czytelnik 1954, 66 s.
Zawartość
2. Dnie niepokoju. [Wiersze]. Gdynia: Wydawnictwo Morskie 1959, 37 s.
3. Wygasanie form. [Wiersze]. Gdynia: Wydawnictwo Morskie 1967, 41 s.
Zawartość
4. Erotyki kaszubskie. [Wiersze]. Gdańsk: Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie 1973, 14 s.
5. Gdańsk. Poemat. Powst. 1976. Pierwodruk w tomie: Światło, które chronię zob. poz. ↑. Wyd. osobne z podtytułem Fragment poliptyku. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1988, 71 s.
6. Niosący światło. [Wiersze]. Powst. 1973-1976. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1979, 60 s.
Zawartość
7. Przecięcie. [Wiersze]. Wybór: F. Fenikowski. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1977, 122 s.
Zawartość
8. Pieśń o ziemi kaszubskiej. [Wiersze]. Wybór i red.: J. Konopacka. Gdańsk: Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, Oddział Miejski 1981, 56 s.
Zawartość
9. Światło, które chronię. Wiersze i poematy. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1982, 215 s.
Zawartość
10. Opowieści gdańskich zegarów. [Wiersze dla dzieci]. Gdańsk: Krajowa Agencja Wydawnicza 1984, 64 s. Wyd. nast.: wyd. 2 tamże 1991, wyd. 3 Gdańsk: Marpress 2004, 59 s.
11. Przygody Piotrusia na pirackiej wyspie. [Powieść dla dzieci]. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1988, 186 s.
12. Nam nie ująć Ciebie poematem. Gdańsk: Marpress 1997, 30 s.
13. Taka mi się przyśniłaś. [Wiersze]. Gdańsk: Marpress 2004, 55 s.
14. Miasto za mgłą. [Wiersze]. Gdańsk: Marpress 2005, 60 s.
Nagrody
Prace redakcyjne
Omówienia i recenzje
• Ankiety dla IBL PAN 1977, 1988, 2001, 2006.