BIO
Urodzony 13 marca 1934 we wsi Słomka (obecnie część Mszany Dolnej) niedaleko Limanowej; syn Piotra Szczypki, rolnika oraz stolarza, i Anny z domu Jamróz. Dzieciństwo i lata okupacji niemieckiej spędził w rodzinnej wsi. Po zniszczeniu w czasie działań wojennych domu w Słomce, latem 1945 przeprowadził się wraz z rodzicami do wsi Bożków na ziemi kłodzkiej. Uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. Bolesława Chrobrego w Kłodzku; w 1951 zdał egzamin maturalny. W tymże roku podjął studia z zakresu filologii polskiej na Uniwersytecie Wrocławskim (UWr.). Należał do Związku Młodzieży Polskiej. Debiutował jako krytyk literacki w 1954 recenzją Opowieści wybranych Josepha Conrada, zamieszczoną pt. Książka o ludziach skrzywdzonych i upadłych we „Wrocławskim Tygodniku Katolickim” (nr 7). W 1955 uzyskał magisterium na UWr. i rozpoczął studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu (przerwane po pierwszym semestrze). Od stycznia 1956 współpracował jako członek zespołu redakcyjnego z „Wrocławskim Tygodnikiem Katolików”; na łamach tego pisma ogłosił w 1956 pierwsze opowiadanie pt. Mury (nr 50), a następnie publikował utwory do 1958 (m.in. pod pseudonimem: Andrzej Graj). Ożenił się z Heleną Marią Dominiak. W 1957 wstąpił do Stowarzyszenia „Pax”. Rozwijał twórczość prozatorską i krytycznoliteracką; opowiadania, artykuły i recenzje drukował w prasie katolickiej związanej ze Stowarzyszeniem, głównie w tygodniku „Kierunki” (od 1960; m.in. pod pseudonimem: Andrzej Graj). Był członkiem Związku Literatów Polskich (od 1962 do rozwiązania Związku w 1983) i Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (1958-1981). W 1962 otrzymał nagrodę młodych im. W. Pietrzaka. W 1965 wyprowadził się z Wrocławia i zamieszkał w Pruszkowie. Od tegoż roku do 1973 pracował w warszawskiej redakcji „Kierunków”, najpierw jako kierownik działu, a potem zastępca redaktora; publikował tu również prozę, artykuły, recenzje i felietony (m.in. od 1966 stały felieton podpisany: Obserwator; w 1968-71 pt. Mój śpiew słowiczy, w 1972-73 pt. Piórem obserwatora). Od 1973 był kierownikiem redakcji literatury polskiej, a później także zastępcą redaktora naczelnego w Instytucie Wydawniczym „Pax”. Kontynuował twórczość literacką i krytyczną, opracowywał literacko legendy i podania, zajmował się polskim obyczajem, pisał książki biograficzne oraz prowadził prace edytorskie i redakcyjne; swoje książki często sam ilustrował. Utwory zamieszczał m.in. nadal w „Kierunkach” i w „WTK” (1975-80). W 1976 został członkiem Zarządu Stowarzyszenia „Pax”. W 1978 otrzymał nagrodę im. W. Pietrzaka. Po wprowadzeniu w 1981 stanu wojennego został pozbawiony kierowniczych stanowisk w Instytucie Wydawniczym „Pax” i pracował dalej jako redaktor. Zmarł 16 lutego 1988 w Warszawie; pochowany w Pruszkowie.
Twórczość
1. Bitwa pod baldachimem. [Opowiadania]. Ilustracje: J. Szczypka. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX” 1961, 232 s.
Zawartość
2. „Dwa tysiące z hakiem”. [Opowieść reportażowa]. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX” 1962, 123 s.
3. Wejście w labirynt. Opowieść o młodości Stanisława Wyspiańskiego. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX” 1963, 264 s. Wyd. 2 tamże 1964.
4. Tajne zabawy. [Opowiadania]. Ilustracje: J. Szczypka. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX” 1965, 189 s.
Zawartość
5. Powtórka z polskiego. (Szkice literackie). Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX” 1969, 222 s.
Zawartość
6. Niedobre Marysieńki. [Felietony]. Ilustracje: J. Szczypka. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX” 1971, 309 s.
7. Przypomnienia. [Szkice krytycznoliterackie]. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX” 1975, 249 s.
Zawartość
8. Kalendarz polski. „WTK” 1977 nr 1-52. Wyd. osobne Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX” 1979, 342 s., [26] k. tab. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1980, wyd. 3 1984.
9. Droga do Rzymu. „Kierunki” 1979 nr 40-50; 1980 nr 1-6. Wyd. osobne rozszerzone Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX” 1980, 119 s., [65] k. tab. Wyd. 2 tamże 1982. Por. poz. ↑.
Nagrody
10. Legendy polskie. „WTK” 1979 nr 2, 4-9, 11, 14-15, 17, 19, 26, 29, 34-36, 39, 41-42, 45-46, 49, 51/52; 1980 nr 2, 4, 8, 10, 12, 14-15, 20, 24, 27, 30-32. Wyd. osobne zmienione Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX” 1983, 198 s. Wyd. 2 zmienione pt. Legendy polskie o królach i inszych tamże 2003, 125 s.
11. Rodowód. „Kierunki” 1987 nr 16-24, 26-51/52; 1988 nr 1-16. Wyd. osobne pt. Jan Paweł II. Rodowód. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX” 1989, 415 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1990, wyd. 3 1991.
Prace edytorskie i redakcyjne
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1966.