BIO

Urodzony 20 września 1933 w Bożejowicach pod Inowrocławiem; syn Michała Szargana, robotnika, i Salomei z domu Biednik. W 1948-51 uczęszczał do Państwowego Liceum Chemiczno-Spożywczego w Inowrocławiu, a następnie do Liceum Instruktorów Świetlicowych i Teatralnych w Bydgoszczy; w czwartej klasie przerwał naukę. Debiutował w 1952 wierszem pt. Czas, opublikowanym na łamach dziennika „Ilustrowany Kurier Polski” (nr 161). W 1954 zdał egzamin do Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i Filmowej w Łodzi i został przyjęty pod warunkiem zdania matury, czego dopełnił w 1956 w Państwowym Liceum Kulturalno-Oświatowym w Łodzi. W 1957 zawarł związek małżeński z Kingą Bogdańską, księgową. W 1959 uzyskał dyplom oraz tytuł reżysera teatru niezawodowego. W tymże roku przed Państwową Komisją Egzaminacyjną Ministerstwa Kultury i Sztuki zdał egzamin aktorski. Od 1958 pracował jako aktor, kolejno w Przedsiębiorstwie Imprez Estradowych w Łodzi, w Teatrze im. A. Fredry w Gnieźnie (w 1960) i następnie do 1966 w Teatrze Ziemi Łódzkiej w Łodzi. Równocześnie uprawiał twórczość literacką. Wiersze, prozę, recenzje drukował na łamach m.in. „Odgłosów” (1961-74) i „Dziennika Łódzkiego” (1964-87, z przerwami). Był nagradzany i wyróżniany w wielu konkursach i turniejach literackich, m.in. otrzymał nagrodę Czerwona Róża (1961), przyznawaną przez Klub Studentów Wybrzeża „Żak” i Komitet Wojewódzki Związku Młodzieży Socjalistycznej w Gdańsku. W 1966 objął funkcję starszego redaktora w redakcji teatru Łódzkiego Ośrodka Telewizyjnego. Od 1967 był członkiem Związku Literatów Polskich (do rozwiązania Związku w 1983). W 1969 powrócił do pracy w teatrach łódzkich i był aktorem w Teatrze im. S. Jaracza, a w 1972-77 w Teatrze Powszechnym. Zajmował się także amatorskim ruchem teatralnym, w 1977 pracował jako instruktor w Łódzkim Domu Kultury. W 1978 zaangażował się ponownie jako aktor do Teatru Ziemi Łódzkiej (od 1981 Teatr im. J. Tuwima). W 1986 z powodu choroby przeszedł na rentę. W 1976-77 publikował w „Odgłosach” cykl aforyzmów pt. Ukwiały; w 1978-80 satyryczne fraszki do karykatur przedstawiających łódzkie środowisko kulturalne w cyklu pt. Z galerki. Od 1980 należał do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”; po ogłoszeniu stanu wojennego w 1981 został internowany i do 1982 przebywał w zakładzie karnym w Łęczycy. W 1989 został członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich; w 2000 wystąpił ze Stowarzyszenia. Odznaczony Honorową Odznaką miasta Łodzi (1975). Zmarł 8 września 2021 w Łodzi; pochowany tamże na Cmentarzu Komunalnym Doły.

Twórczość

1. Brzeg barwy. [Wiersze]. [Łódź:] Wydawnictwo Łódzkie 1961, 42 s.

2. Jesień z Judaszem. [Wiersze]. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1966, 64 s.

3. Stół. [Wiersze]. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1969, 120 s.

Zawartość

Cykle: Królestwo; Miecze; Źródła; Rdza; Szpital; Powrót.

4. Świerszcze. [Opowiadania]. [Łódź:] Wydawnictwo Łódzkie 1970, 188 s.

Zawartość

Świerszcze: Świerszcze; Modlitwa; Świńska połówka; Noże w najgłębsze ciemności; Pilnuj mostu; Michale. – Jabłko: Muzykanci; Ogródek wiedeński; Kowal Józef; Jabłko; Tupcio; Mumia. – Miejsca: Kogut; Kaczka; Literat; Drogiemu koledze; Stary; Jeden przystanek; Kwiaty z bibułki; Prosto w słońce; Nie ma Anny; Podaj mi moje kaktusy; Do jutrzenki patrzę; Piękny dzień; Miejsca.

5. Jabłonkowe żebra. [Wiersze]. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1972, 133 s.

6. Powrót świata. [Wiersze]. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1976, 141 s.

Zawartość

Cykle: Larum; Zaklęcia; Piosenka; Głód; Bielinek.

7. Czarny bez. [Wiersze]. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1980, 112 s.

8. Ukwiały. Aforyzmy. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1981, 113 s.

9. Rumianek i wilki. [Wiersze]. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1984, 148 s.

Zawartość

Cykle: Rumianek i wilki; Zapach Anioła; Pamięć lustra.

10. Pośmiewisko. Fraszki i aforyzmy. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1989, 153 s.

11. Wstęga Kainowa. [Wiersze]. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1991, 231 s.

12. Warstwy rodzinne. [Wiersze]. Łódź: Biblioteka Łódzka Stowarzyszenia Pisarzy Polskich 1993, 95 s.

Zawartość

Cykle: Zakryte lustro; Śniąc życie; Warstwy rodzinne; Cela chleba.

13. Ukochany ból. [Wiersze]. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1996, 177 s.

Zawartość

Cykle: Sentencje; Szczeliny.

14. Zakryte lustro. [Wiersze]. Łódź: Biblioteka 2003, 205 s.

15. Diabeł na listku. Aforyzmy. Kraków: Miniatura 2005, 166 s.

Prace redakcyjne

1. Barwy narodowe. Wiersze na XXXV-lecie Ludowego Wojska Polskiego. Wybór i układ M. Szargan. Łódź: Łódzki Dom Kultury 1978, 32 s.
2. Wiersze o ojczyźnie. [Antologia]. Wybór i układ M. Szargan. Łódź: Łódzki Dom Kultury 1978, 20 s.
3. Z. Fijas: Tylko dla poważnych. [Miniatury literackie]. Wyboru dokonał i posłowiem opatrzył M. Szargan. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1986, 376 s.

Omówienia i recenzje

Ankiety dla IBL PAN 2001, 2006.

Ogólne

Artykuły

B. Pikala: Pęd ucieczki. W: Rzecz poetycka. Środowisko. Łódź 1975.
J.H. Wiśniewski: Mieczysław Michał Szargan. Odgłosy 1975 nr 33.

Brzeg barwy

J. Tynecki: Próba trafienia w gust czytelnika. Odgłosy 1962 nr 27 [dot. m.in. M.M. Szargana].

Jesień z Judaszem

J.B. Ożóg: Jesień z mitami. Głos Młodzieży Wiejskiej 1968 nr 12, przedruk w tegoż: Mój autentyzm. Kraków 1975.

Stół

M. Kucner: Pewność i niepewność. Osnowa 1969 lato.
J. Poradecki: O wierszach Mieczysława Szargana. Odgłosy 1969 nr 24.
A. Turczyński. „Poezja1969 nr 10.
A. Biskupski: Poetyzm i realizm. Twórczość 1970 nr 5, toż „Nadodrze” 1970 nr 4.
J.B. Ożóg: Stół objęty ogniem. Życie Literackie 1970 nr 38.

Świerszcze

M. Kucner: Czas odnaleziony Mieczysława Michała Szargana. Odgłosy 1971 nr 19.

Jabłonkowe żebra

A. Zieniewicz: Pozory poezji. Nowy Wyraz 1973 nr 5.
J.B. Ożóg: Wierzę w kwiatów zmartwychwstanie. Odgłosy 1974 nr 19, przedruk w tegoż: Wierność sobie i ziemi. Kraków 1980.

Powrót świata

M. Ostoja-Ochocki. „Odgłosy1977 nr 8.
Z. Zatorski: Powrót do utraconego świata. Nowy Wyraz 1977 nr 10.
M. Sołtysik: Łódzkie tomiki. Tygodnik Kulturalny 1978 nr 36 [dot. m.in. M.M. Szargana].

Czarny bez

E. Kolbus: W kolorze czerni. Odgłosy 1981 nr 23.
J. Wilmański. „Głos Robotnika1981 nr 7.

Rumianek i wilki

J. Krzyżanowski: Dzień powszedni poezji. Nowe Książki 1985 nr 10.
M.G. Madej: Niepamięć lustra i zakradanie się do sadu dzieciństwa. Osnowa 1985 nr 13/14.