SUŁKOWSKI Tadeusz

Urodzony 15 października 1907 w Skierniewicach; syn Tomasza Sułkowskiego, właściciela masarni, i Florentyny z Konarskich. Uczęszczał do Gimnazjum im. B. Prusa w Skierniewicach, gdzie w 1929 zdał maturę. W czasie nauki szkolnej brał udział w redagowaniu pisemka „Zabawy Naukowe”, wydawanego przez szkolne koło literackie. Kontynuował naukę w szkole podchorążych i uzyskał stopień porucznika. Następnie, dojeżdżając do Warszawy, studiował od 1930 polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim (nie przystąpił do obrony pracy magisterskiej). Uczestniczył w życiu kulturalnym Skierniewic, działając w Towarzystwie Artystycznym i organizując m.in. odczyty pisarzy. Był sekretarzem lokalnej „Gazety Skierniewickiej”. Jednocześnie rozwijał twórczość poetycką. Debiutował w 1933 tomem wierszy List do dnia. Nieliczne wiersze ogłaszał następnie w warszawskich pismach „Droga” (1935), „Miesięcznik Literatury i Sztuki” (1935/36), „Okolica Poetów” (1936) i „Pion” (1938). Przygotowywał tom wierszy pt. Żal niedoskonały. Brał udział w kampanii wrześniowej jako żołnierz 18. Pułku Piechoty w 26. Dywizji Polskiej i został odznaczony Krzyżem Walecznych. Ranny pod Sochaczewem w bitwie nad Bzurą, został umieszczony 10 września 1939 w szpitalu wojskowym w Łodzi. Lata wojny spędził w niewoli niemieckiej w obozach jenieckich: Hadamar nad rzeką Lahr w Hesji, a od wiosny 1941 w Oflagu VII A w Murnau. Uczestniczył w życiu kulturalnym oflagu, m.in. wygłaszając odczyty z dziedziny krytyki literackiej i teatralnej. Publikował też recenzje spektakli teatru obozowego w gazetce „T.o.”. W 1944 otrzymał nagrodę w konkursie Polskiej Young Men's Christian Association w Szwajcarii dla jeńców wojennych za esej poświęcony twórczości Marii Dąbrowskiej. Po wyzwoleniu obozu przez aliantów wyjechał do Włoch i wstąpił do 2. Korpusu Polskiego, w którym pracował w Wydziale Propagandy. Zamieścił kilka wierszy w antologii Przypływ. Poeci II Korpusu (Rzym 1946). Jesienią 1946 przeniósł się do Anglii, gdzie początkowo przebywał w obozach Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia w Lovercroft Mill i Stanley Park, pełniąc funkcję oficera kasynowego. W marcu 1948 podjął się administracji polskiego Domu Pisarza w Londynie, dorabiając pracami fizycznymi, m.in. w drukarni „Oficyny Poetów i Malarzy”. Publikował w londyńskich „Wiadomościach” (od 1950), współpracował także z Rozgłośnią Polską Radia Wolna Europa, gdzie zamieszczał felietony poświęcone głównie sztukom plastycznym i teatrowi. Pracował nad edycją Vademecum Cypriana Norwida. W 1956 otrzymał Nagrodę Roku Mickiewiczowskiego ufundowaną przez Towarzystwo Przyjaciół Kultury Polskiej w Glasgow. Zmarł na serce 27 lipca 1960 w Londynie.
W 1963 została ustanowiona w Londynie przez Oficynę Poetów i Malarzy nagroda im. T. Sułkowskiego.