BIO
Urodzona 14 marca 1931 w Przemyślu w rodzinie ziemiańsko-inteligenckiej; córka Władysława Strońskiego, prawnika, i Zofii z Niemczyńskich. W okresie okupacji radzieckiej i niemieckiej mieszkała w Przemyślu; tu po wojnie uczęszczała do III Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego im. J. Słowackiego. W tym czasie rozpoczęła twórczość poetycką i prozatorską. W 1946 debiutowała listem do redakcji tygodnika „Młoda Rzeczpospolita” pt. W imieniu koleżanek... (nr 9; podpisana: Zula Strońska); w piśmie tym oraz w przemyskich „Horyzontach” ogłaszała do 1947 wiersze i artykuły. W 1948 została przyjęta do Koła Młodych przy Oddziale Krakowskim Związku Zawodowego Literatów Polskich. Po zdaniu matury w 1949, studiowała początkowo na Wydziale Dyplomatyczno-Konsularnym przy Akademii Nauk Politycznych w Warszawie, a następnie przeniosła się na sekcję dziennikarską Wydziału Społeczno-Filozoficznego Uniwersytetu Warszawskiego; w 1953 otrzymała absolutorium. Od 1949 należała do Związku Akademickiej Młodzieży Polskiej, wcielonego w 1950 do Związku Młodzieży Polskiej. W 1953 zamieszkała w Krakowie. W 1953-63 pracowała jako dziennikarka w „Gazecie Krakowskiej”. Pierwsze reportaże zamieściła w dodatku kulturalnym „Gazety Krakowskiej” pt. „Zdarzenia”. Od 1956 była członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (SDP; do rozwiązania w 1982). Otrzymała wiele nagród za reportaże, m.in. nagrodę im. J. Bruna dla młodych dziennikarzy, przyznaną przez SDP (1959), pierwszą nagrodę wydawnictwa Czytelnik (1962). W 1961 rozpoczęła współpracę z tygodnikiem „Polityka”, na którego łamach publikowała liczne reportaże (w 1963-81 w zespole redakcji; tu także noty podpisane: (aes); astr.). W 1963 została członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (wystąpiła w styczniu 1982). W 1967 otrzymała pierwszą nagrodę redakcji „Argumentów”. Od 1973 należała do Związku Literatów Polskich (do rozwiązania Związku w 1983). W 1977 zamieszkała na stałe w Warszawie. Odbyła wiele podróży po Europie, Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. W latach osiemdziesiątych zaczęła uprawiać twórczość dramaturgiczną. W 1984-89 pracowała w tygodniku „Odrodzenie” (tu w 1985-89 stały felieton pt. Po mojemu). W 1989 została członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W 1996-2000 współpracowała z paryską „Kulturą” (tu artykuły i reportaże). Publikowała też na łamach „Wiadomości Kulturalnych” (1995-97), „Literatury” (1998-99) i ponownie „Gazety Krakowskiej” (od 1998; tu cotygodniowy felieton pt. Przy okazji). Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1977), odznaką „Zasłużona dla Warmii i Mazur” (1979), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1987). Zmarła 5 czerwca 2007 w Warszawie.
Twórczość
1. Krzyż. [Opowiadanie]. „Nowa Kultura” 1961 nr 5 s. 6-7, przedruk w: 18 opowiadań. Warszawa: Książka i Wiedza 1962.
Nagrody
Adaptacje
teatralne
2. Okopy świętych Grójców. [Reportaże]. Warszawa: Czytelnik 1964, 201 s.
3. Na wysokich ojczyznach. [Reportaże z Podhala]. Warszawa: Czytelnik 1965, 118 s.
4. Głupi ślub. [Reportaże]. Warszawa: Czytelnik 1966, 193 s.
5. Niewolnicy z Niepołomic. Reportaże. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1966, 182 s.
6. Proszę nie podawać nazwiska. [Reportaże]. Warszawa: Czytelnik 1970, 262 s.
7. Palmy w kufrze. [Opowiadania]. Warszawa: Czytelnik 1972, 194 s.
Zawartość
8. Panno piękna, piękny mój aniele. [Wybór reportaży]. Warszawa: Iskry 1974, 326 s.
9. Kup mi serce. [Reportaże]. Warszawa: Czytelnik 1975, 315 s.
Nagrody
10. Życie, jakie jest. [Wybór reportaży]. Warszawa: Czytelnik 1976, 218 s.
11. Tyle szczęścia dla szewców. [Opowieść reportażowa]. Warszawa: Czytelnik 1977, 320 s. Wyd. 2 tamże 1981.
12. W wolnych chwilach przed śmiercią. [Szkice]. Warszawa: Czytelnik 1978, 141 s.
Zawartość
13. Drogą długą jak Rosja. [Reportaże]. Warszawa: Książka i Wiedza 1979, 271 s.
Nagrody
14. Podróż na kresy. [Reportaże]. Olsztyn, Białystok: Pojezierze 1979, 275 s.
15. Partner. [Monodram]. Prapremiera: Toruń, Festiwal Teatru Jednego Aktora w 1980.
16. Motyw wschodni. [Reportaże ze Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich]. Warszawa: Iskry 1981, 240 s.
17. Głuche rzeki. [Powieść]. Warszawa: Książka i Wiedza 1982, 225 s.
18. Ściśle prywatna Europa. [Szkice]. Cz. 1-2. Warszawa: Czytelnik 1986, 404 s.
Zawartość
19. Anglia, któregoś dnia. [Reportaże]. Warszawa: Iskry 1988, 401 s.
20. Przyjechała Żydówka. [Monodram]. Prapremiera: Warszawa, Stara Prochownia 1989. Telewizja Polska 1990.
21. Jeszcze tylko ten las. [Scenariusz filmowy]. Ekranizacja 1990.
22. Prostak. Sztuka w 3 aktach. „Dialog” 1992 nr 9 s. 5-25. Telewizja Polska 1995.
23. Sennik galicyjski. [Wspomnienia]. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, Reporter 1993, 389 s.
24. Nocne życie. [Monodram]. „Dialog” 1995 nr 1 s. 34-48. Prapremiera: łącznie z poz. ↑ pt. Wariacje miłosne: Poznań, Scena na Piętrze 1995.
25. Zanim zabiją mnie jak Kopernika. [Monodram]. Prapremiera: łącznie z Nocne życie, zob. poz. ↑. Poznań, Scena na Piętrze 1995.
26. Zgubny nałóg miłości. [Komedia sentymentalna]. Prapremiera: Poznań, Scena na Piętrze 1997.
27. Dopóki milczy Ukraina. [Reportaże]. Warszawa: Trio 1998, 260 s. Wyd. 2 poszerzone tamże 2006.
28. Czeczotka. [Monodram]. Prapremiera: Poznań, Scena na Piętrze 2001.
Nagrody
29. Krzyk ryby. [Utwór dramatyczny]. Wystawienie: Warszawa, Teatr Nowy 2003.
Nagrody
Omówienia i recenzje
• Ankiety dla IBL PAN 1987, 2000, 2006.
