ZYCH Jan

Urodzony 27 grudnia 1931 we wsi Korczyna pod Krosnem; syn Józefa Zycha, rolnika, i Anieli z domu Delimat. W czasie okupacji niemieckiej przebywał nadal w Korczynie i uczył się w szkole powszechnej. Po wyzwoleniu Krosna, w październiku 1944 zaczął uczęszczać do miejscowego Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego im. M. Kopernika. Od 1948 należał do ZMP. Po zdaniu matury w 1950 studiował filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie (do 1953). Następnie podjął pracę redaktora w krakowskim Wydawnictwie Literackim. W tym czasie należał do Koła Młodych przy Oddziale Krakowskim ZLP; w 1952-53 pełnił funkcję sekretarza, a w 1955 przewodniczącego Koła. Debiutował w 1951 przekładem wiersza Stiepana Szczipaczowa pt. Siniał daleki las..., opublikowanym w „Życiu Literackim” (nr 21), a jako poeta wierszem pt. Ferrum, wydrukowanym w „Echu Tygodnia” (nr 49); w piśmie tym do 1955 ogłaszał wiersze oryginalne i przekłady z języka rosyjskiego. Utwory poetyckie własne i tłumaczone z języków bułgarskiego, hiszpańskiego, węgierskiego, portugalskiego, francuskiego, serbskochorwackiego publikował nadto na łamach „Życia Literackiego” (1951-72, stała współpraca), „Wieści” (1957-70, z przerwami), „Zwierciadła” (1959-78, z przerwami). Był laureatem konkursów poetyckich, m.in. w 1952 otrzymał nagrodę „Pokolenia”. Od 1954 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1955 został członkiem Związku Literatów Polskich. W 1957-58 należał do krakowskiej grupy poetyckiej Muszyna, a w 1960-61 do grupy literackiej Wielopole, utworzonej przy miesięczniku „Głos Młodzieży Wiejskiej”. W 1965-66 przez półtora roku przebywał w Meksyku, gdzie studiował literaturę hiszpańską i iberoamerykańską na Universidad Nacional Autonóma de México. Należał do krakowskiej grupy literackiej Barbarus (1967-72). Rozwijał twórczość literacką i przekładową na łamach „Kontynentów” (1966-70), „Magazynu Kulturalnego” (1972) i „Życia Literackiego” (1974-75, 1977). W 1973 otrzymał Złote Pióro, przyznane przez Związek Tłumaczy Macedonii za wybitne osiągnięcia w dziedzinie piśmiennictwa narodów Jugosławii. W 1978 wyjechał na stałe do Meksyku. Za twórczość przekładową otrzymał w 1980 nagrodę Centralnej Rady Związków Zawodowych. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1975). Zmarł 21 sierpnia 1995 w Meksyku.