ZENGEL Ryszard

Urodzony 9 kwietnia 1938 w Tarnopolu; syn Mieczysława Zengla, urzędnika, i Marii z domu Kruk, instruktorki księgowości. W 1939 przeniósł się wraz z rodziną do Warszawy, gdzie przebywał podczas okupacji niemieckiej do 1943. Następnie ponownie mieszkał w Tarnopolu, a w 1944, po wkroczeniu Armii Czerwonej w Grzymałowie. Latem 1945 w ramach tzw. akcji repatriacyjnej wyjechał wraz z rodziną na Dolny Śląsk, skąd po kilkutygodniowym pobycie udał się do Warszawy, a w lecie 1946 przeniósł się do Gliwic. Był członkiem Świetlicy Dziecięcej oraz Baletu Dziecięcego przy Zarządzie Przemysłu Chemicznego w Gliwicach, brał udział w licznych konkursach recytatorskich. Od 1951 uczył się w II Liceum Ogólnokształcącym. Należał do Związku Młodzieży Polskiej. Po zdaniu matury w 1955 studiował filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. Od tegoż roku był członkiem zespołu aktorskiego Studenckiego Teatru Satyryków. Debiutował w 1956 recenzją teatralną pt. Bim-Bom, czyli masówka formalistów, opublikowaną w „Trybunie Uniwersyteckiej” (nr 3). Rozwijał twórczość krytycznoliteracką, publikując recenzje i artykuły m.in. w „Twórczości” (1958-59), „Współczesności” (1958-59), „Życiu Literackim” (1958), „Dialogu” (1959), „Nowej Kulturze” (1959), „Przeglądzie Kulturalnym” (1959). Pisał też wiersze. Uprawiał taternictwo. Zmarł 17 października 1959 w Warszawie; pochowany na cmentarzu w Otwocku.