BIO
Urodzony 16 maja 1944 w Tarnowie; syn Józefa Zembatego, sędziego, i Ireny Jadwigi z domu Kabar, filologa klasycznego. Od sierpnia 1945 mieszkał wraz z rodzicami w Katowicach, a od 1953 w Warszawie. W 1957-62 uczęszczał do Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych. W tym okresie redagował gazetkę szkolną, w której umieszczał własne teksty satyryczne. Po zdaniu matury w 1962 przez rok studiował na Wydziale Aktorskim w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie, a następnie rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim (UW). W czasie studiów założył wspólnie z Januszem Bogackim kabaret Fermata, który działał do marca 1968. Debiutował w 1965 jako autor tekstu i wykonawca na III Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu piosenką pt. Uszy (za którą otrzymał wyróżnienie), a drukiem w 1969 tekstami piosenek w antologii Opole 69. Teksty piosenek festiwalowych. Od 1965 współpracował z Programem III Polskiego Radia jako prezenter i wykonawca piosenek, a następnie autor wielu audycji, m.in. programów muzycznych Pięć bluesów, Płyty nasze i naszych przyjaciół, ponadto występował w Podwieczorku przy mikrofonie, a od 1969 pisał słuchowiska. W 1968 zdał na reżyserię filmową do Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi; po paru tygodniach został ze studiów usunięty. W tymże roku przebywał na urlopie dziekańskim i zdrowotnym na UW, po czym kontynuował studia polonistyczne i w 1970 uzyskał magisterium na podstawie pracy o folklorze więziennym. Następnie współpracował z kabaretem Jerzego Ofierskiego „U Kierdziołka”, a po roku z klubem Związku Polskich Autorów i Kompozytorów ZAKR, gdzie m.in. był wykonawcą rosyjskich piosenek i ballad. W 1971-74 współtworzył kabaret Dreszczowisko, który działał przy Warszawskiej Estradzie. W tym okresie rozpoczął też współpracę z cotygodniową audycją Programu III Polskiego Radia Ilustrowany tygodnik rozrywkowy jako współautor powieści Rodzina Poszepszyńskich. Teksty piosenek i teksty satyryczne oraz przekłady z języka angielskiego drukował głównie na łamach „Radaru” (1971-85, z przerwami), „Szpilek” (1971-81, z przerwami) oraz w „Nowym Wyrazie” (1977). Zainteresowany twórczością Leonarda Cohena, od 1975 tłumaczył i wykonywał jego piosenki. W 1977 odbył podróż do Afganistanu, Pakistanu, Indii i Nepalu. Nadal współpracował z Polskim Radiem jako autor, adaptator i reżyser słuchowisk, wykonawca piosenek oraz prezenter, m.in. cyklicznej audycji Zapraszamy do Trójki; w 1976 współtworzył i do 1981 prowadził magazyn rozrywkowy Zgryz, audycję Między snem a dniem, kabaret radiowy Czarno na białym. W 1981 był twórcą I Festiwalu Piosenki Prawdziwej Zakazane Piosenki; za piosenkę Sejm kalek otrzymał na tym festiwalu nagrodę publiczności Złoty Knebel. W czasie stanu wojennego był internowany i przebywał w Białołęce; w tym czasie napisał Hymn internowanych ekstremistów. W 1991 wyjechał wraz z rodziną na rok do Kalifornii i zarabiał jako piosenkarz. Po powrocie do Polski był w 1992 współzałożycielem firmy „Zgryz – Studio Test” produkującej programy telewizyjne. W 1992-94 współtworzył z Jackiem Janczarskim radiowy magazyn satyryczny „Zgryz”. W 2000 odbył podróż na Bałkany i do Afganistanu. W 2001 był organizatorem II Przeglądu Piosenki Prawdziwej. Zmarł 27 czerwca 2011 w Warszawie.
Twórczość
1. Rodzina Poszepszyńskich. Cykl słuchowisk radiowych. [Współautor:] J. Janczarski. Polskie Radio 1971-1976, 1980-1981, 1995-1997.
2. Gadatliwy. [Słuchowisko radiowe]. „Teatr Polskiego Radia” 1972 nr 4 s. 97-104. Polskie Radio 1972.
3. Pamela. [Słuchowisko radiowe]. „Teatr Polskiego Radia” 1972 nr 1 s. 105-113. Polskie Radio 1972.
Nagrody
4. Lady Frankenstein. Scenariusz filmowy. [Współautor:] J. Skolimowski, A. Kostenko. Powst. 1976.
5. Przygody wuja Alberta. Powieść radiowa w odcinkach. Polskie Radio 1976-1977.
6. Około Północy. [Scenariusz filmowy]. Ekranizacja 1977.
7. Sam na sam. Scenariusz filmowy. [Współautor:] A. Kostenko. Ekranizacja 1977.
8. Siedem życzeń. [Scenariusz serialu telewizyjnego dla dzieci; współautor:]. A. Kotkowski. Powst. 1978. Telewizja Polska 1985.
Nagrody
9. Smakosz. [Słuchowisko radiowe]. Polskie Radio 1980. Druk „Teatr Polskiego Radia” 1981 nr 2 s. 65-74.
Przekłady
norweski
10. Mój Cohen. [Wspomnienia]. Wrocław: OTO [Ośrodek Teatru Otwartego] „Kalambur” 1988, 109 s.
Wyd. nast. łącznie z cz. 2. Warszawa: Agencja Artystyczna MTJ 2002, 232 s.
11. Czyste szaleństwo. Scenariusz programów telewizyjnych dla stacji komercyjnych. [Współautor:] J. Janczarski. Telewizja Polska 1993.
12. Rodzina Poszepszyńskich. Scenariusz filmowy. [Współautor:] J. Janczarski. Ekranizacja 1993. Por. poz. ↑.
13. Wysypisko. Program satyryczny. [Współautor:] J. Janczarski. Telewizja Polska 1994.
14. Makabra i współczucie. [Przedmowa:] J. Janczarski. [Wspomnienia]. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie 1996, 220 s.
15. Rodzina Poszepszyńskich. Antypowieść. [Współautor:] J. Janczarski. Warszawa: Da Capo 1997, 190 s.
16. Piosenki z trumienki. Zapis nutowy: J. Bogacki. Warszawa: Twój Styl 2002, 113 s.
Słuchowiska radiowe, m.in.
Przekłady
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 2004.
