BIO
Urodzona 12 stycznia 1930 w Gucinie (później Legionowo) pod Warszawą; córka Władysława Żabika, technika telekomunikacji, i Genowefy z Zarębów. W czasie okupacji niemieckiej mieszkała w Legionowie. W 1943-44 uczyła się na tajnych kompletach Gimnazjum im. A. Piłsudskiej w Warszawie; po zakończeniu wojny kontynuowała w 1946-49 naukę w tej szkole, przemianowanej na Liceum Ogólnokształcące im. S. Sempołowskiej. Po zdaniu matury w 1949 studiowała polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Należała do Związku Akademickiego Młodzieży Polskiej. W 1950 wyszła za mąż za Eligiusza Zaworskiego (rozwód w 1953). W 1950-52 pracowała w bibliotece Instytutu Kształcenia Kadr Naukowych przy Komitecie Centralnym Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). Debiutowała w 1951 recenzją pięciu książek (m.in. Leona Przemskiego Szary jakobin) pt. Szlakiem polskich „Jakobinów”, opublikowaną w czasopiśmie „Wieś” (nr 29); z pismem tym współpracowała do 1953. Po uzyskaniu zgody Ministra Szkolnictwa Wyższego jeszcze jako studentka podjęła w czerwcu 1952 pracę w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (IBL PAN) na stanowisku młodszego asystenta, od czerwca 1953 asystenta. W roku 1953 wyszła za mąż za Jacka Trznadla, historyka literatury (rozwód 1964). W lutym 1954 uzyskała magisterium. Od stycznia 1955 była starszym asystentem w Dziale Literatury Współczesnej IBL, a od lipca 1956 adiunktem w Dziale Dokumentacji Naukowej Literatury Polskiej końca XIX i XX wieku IBL. Od 1955 była członkiem PZPR (do 1968). Współpracowała jako krytyk literacki z pismami „Nowe Książki” (od 1957), „Twórczość” (od 1953) i „Odra” (od 1958). W 1963 otrzymała stopień doktora nauk humanistycznych w IBL na podstawie rozprawy pt. Walka o „nową sztukę” w polskiej świadomości estetycznej w pierwszym okresie międzywojennego dwudziestolecia (promotor prof. Stefan Żółkiewski). W 1963-64 przebywała na stypendium naukowym w Paryżu. Od 1968 należała do Związku Literatów Polskich (do rozwiązania Związku w 1983). Od tegoż roku była członkiem Pracowni Historii Literatury okresu do 1918; w 1972 weszła w skład Zespołu Syntezy Historii Literatury Polskiej XX wieku. W 1976 należała do sygnatariuszy Memoriału 59, wyrażającego protest przeciw projektowanym zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej. W styczniu 1979 zrezygnowała z pracy w IBL, przechodząc do redakcji miesięcznika „Twórczość”, w której do 1988 kierowała działem krytyki literackiej. W 1988-92 była członkiem redakcji tygodnika „Literatura”, prowadząc tam dział krytyki literackiej. Równocześnie kontynuowała systematyczną współpracę z „Odrą” (tu m.in. rozmowy z pisarzami w cyklu Dojść do słowa) oraz z „Nowymi Książkami”. W 1989 została członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, a w 1993 członkiem Polskiego PEN Clubu. W 1989-2000 zamieściła około 300 artykułów, esejów i recenzji w „Gazecie Wyborczej”, w 1998-2001 współpracowała także z tygodnikiem „Wprost”. Zmarła 29 sierpnia 2014 w Warszawie.
Twórczość
1. O twórczości Igora Newerlego. [Szkic]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1955, 75 s.
2. „Medaliony” Zofii Nałkowskiej. Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych 1961, 72 s. Biblioteka Analiz Literackich. Wyd. nast.: tamże: wyd. 2 1965, wyd. 3 zmienione 1969, 109 s.; wyd. 4 zmienione Łódź: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne 1975, wyd. 5 Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne 1984.
3. Główne problemy polskiego futuryzmu. [Warszawa 1963], 25 s., powielone.
4. O nową sztukę. Polskie programy artystyczne lat 1917-1922. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1963, 291 s.
Zawartość
5. Proza tzw. obrachunków inteligenckich w latach 1945-1948. [Warszawa:] Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk 1964, 12 s., powielone. Przedruk pt. Po upadku mitów inteligenckich. O prozie tzw. obrachunków inteligenckich w latach 1945-1948. W: Z problemów literatury polskiej XX wieku. T. 3. Literatura Polski Ludowej. Warszawa 1965 s. 85-105.
6. „Granica” Zofii Nałkowskiej. Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych 1965 [właśc. 1966], 97 s. Biblioteka Analiz Literackich. Wyd. nast.: wyd. 2 Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne 1974, wyd. 3 poprawione tamże 1991.
7. Spotkania. Szkice literackie. Warszawa: Czytelnik 1974, 316 s.
Zawartość
8. Sztuka podróżowania. Poetyckie mity podróży w twórczości Jarosława Iwaszkiewicza, Juliana Przybosia i Stanisława [właśc. Tadeusza] Różewicza. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1980, 275 s.
Nagrody
Zawartość
9. „Opowiadania” Jarosława Iwaszkiewicza. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne 1985, 223 s.
Zawartość
10. Nam idzie o życie. Dzienne rodaków rozmowy. [Rozmowy z pisarzami]. Warszawa: Wiedza Powszechna 1991, 228 s.
Zawartość
11. Wczoraj i dzisiaj. [Szkice literackie]. Poznań: Kantor Wydawniczy SAWW 1992, 235 s.
Zawartość
12. Lustra Polaków. Szkice o literaturze współczesnej. Łódź: Juka 1994, 203 s.
Zawartość
13. J. Twardowski: Biedroneczko leć do nieba. Lekcja literatury z Heleną Zaworską. Wybór wierszy: J. Twardowski, A. Iwanowska. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1997, 98 s.
14. Szczerość aż do bólu. O dziennikach i listach. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1998, 333 s.
Zawartość
15. „Jestem bo Jesteś”. Z księdzem Janem Twardowskim rozmawia Helena Zaworska. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1999, 152 s. Wyd. 2 pt. Rozmowa z księdzem Twardowskim. Helena Zaworska – ks. Jan Twardowski. Tamże 2000.
16. Lekcja z księdzem Twardowskim. Prowadzi Helena Zaworska. Wybór wierszy: J. Twardowski, A. Iwanowska. Kraków: Wydawnictwo Literackie 2001, 99 s.
17. Dobrze, że żyłem. Rozmowy z pisarzami. Warszawa: Muza 2002, 331 s.
Zawartość
Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.
Prace redakcyjne
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 2004.