BIO
Born on 2 October 1902 in the Russian-ruled village of Radogoszcz (now a district of Lodz); son of the village schoolteacher and later tram ticket inspector Jan Nowicki (who died in 1907), and Marianna Kicińska (Kunicka after her second husband), who ran a dressmaking school and workshop. Between 1912 and 1915, he attended Natalia Fiszerowa and Alina Jabłońska's private school in Lodz. Following a one-year break, he continued his education at the M. Witanowski Private Philological Grammar School in Lodz (now the Jan Kasprowicz Secondary School No. XV). Around 1918, he became associated with the Polish Socialist Party (PPS), taking part in rallies and workers' protests. He fought Battle of Warsaw of August 1920 in the Polish-Soviet War as a schoolboy using the nom de guerre Jerzy Szarski. After moving schools and completing his advanced secondary education, he attended Marian Szyjkowski's drama school based at the Institute of Music in Krakow before later joining the city's Municipal Drama School. He made his debut in 1921 with the volume of poetry Strzępy (Scraps), under the name Konar-Nowicki. He wrote his first plays in the early 1920s (some of these efforts were published posthumously). Around 1925, he wrote a stage adaptation of Władysław Reymont's Chłopi (The Peasants), which was first performed in 1926 in Warsaw. Suffering from tuberculosis, he spent an extensive period in therapy in Zakopane before retuning to his home city. In 1923, he was appointed secretary of the Lodz branch of the Workers' University Society (TUR), where in 1924 he founded an amateur theatre, the Literature and Drama Circle, serving there as manager and as an actor. He was also involved in the activities of the TUR Youth Organization. Between 1924 and 1926, he also performed at the professional Popularny Theatre in Lodz. In autumn 1926, he joined the Reduta theatre company in Wilno (Vilnius), which was led by Juliusz Osterwa. In mid-1927, he moved to Poznan along with several members of the Reduta company, including Edmund Wierciński, Jacek Woszczerowicz and Roman Zawistowski, where they founded the ephemeral theatre group known as Nowa Reduta. In the latter part of the 1920s, he was involved in the activities of groups promoting popular rural education. He became personally acquainted with the activist Ignacy Solarz and participated in meetings of the Wici Union of Peasant Youth (Związek Młodzieży Wiejskiej Rzeczypospolitej Polskiej „Wici”), which Solarz had founded in 1928. At one such meeting, he met Father Jan Zieja, which whom he enjoyed a lifelong friendship. After becoming acquainted with Jędrzej Cierniak around this time, Zawieyski became involved in the activities of the Union of Popular Theatres and Choirs (Związek Teatrów i Chórów Ludowych). He served on the editorial board of the periodical "Teatr Ludowy", where he published articles and reports on the amateur theatre movement until 1939 (also as: j.z. and J.Z.). In late 1928, he travelled to France, where he initially worked at the Embassy of the Republic of Poland in Paris, as an ambassadorial secretary for emigrant affairs, before becoming a theatre and culture instructor, representing the Institute of Popular Theatres. As part of this role, he visited Polish émigré groups in the French provinces. He was a student on the two-year course in French language and literature for foreigners at the Sorbonne in Paris (Cours de Civilisation Française de la Sorbonne). In autumn 1929, he spent several months travelling around Africa, crossing the Sahara from Touggourt to Timbuktu on the Niger River, returning from there to France in January 1930. He moved to Warsaw in December 1930. In 1931, he joined the company of the Ateneum Theatre where he was both an actor and literary director until 1932. He served on the Board of the Union of Popular Theatres and Choirs. Between 1931 and 1939, he was director of the Institute of Popular Theatres. He was head of the summer school programme in education and theatre for teachers from 1933, also teaching on the courses. Together with some of the participants, he founded a society for the appreciation of the works of Stefan Żeromski, known as the Porębiany Circle (Krąg Porębian). During one course, he met his life partner Stanisław Trębaczkiewicz, who was at that time a village schoolteacher and later became a doctor of psychology, working at universities in Lublin and Warsaw. Zawieyski established a friendship with Maria Grzegorzewska in 1933, the same year that he started giving lectures on contemporary Polish and international literature at the State Teacher's Institute (Państwowy Instytut Nauczycielski) that she had founded. In 1936, it became the State Institute of Special Education (Państwowy Instytut Pedagogiki Specjalnej). Zawieyski continued to translate, and write plays and prose pieces. He translated contemporary French plays, which was staged from 1931 in Warsaw theatres. Following the publication of his debut novel Gdzie jesteś przyjacielu... (Where are you, friend...) in 1932, he joined the Polish Writers' Trade Union (ZZLP). His debut proper as a playwright came in 1934 with Człowiek jest niepotrzebny (People are Superfluous), which was staged at the Kameralny Theatre in Czestochowa. He soon gave up his acting career to focus on writing and cultural and educational activities. In 1936, he received the Silver Laurel of the Polish Academy of Literature in recognition of his efforts to further interest in Polish literature. While never a member of a political party, he supported left-wing activists, including by making his apartment available for meetings organized by Edward Ochab and by lending support to the family of the arrested poet and prose writer Andrzej Wolica. Following the outbreak of World War II in September 1939, he headed eastwards to Lublin and then Lwow (Lviv). Following the Soviet occupation of the latter city, he returned to Warsaw, which was under German occupation. He remained active as a writer, producing plays and novels. One of the manuscripts he completed during this time, Droga do domu (The Way Home), was purchased by Zbigniew Mitzner as part of an underground effort to buy up works by writers who remained in the city during the war with the intention of issuing them after the end of the conflict in the Wisła publishing house. Zawieyski was involved in underground literary, cultural and educational activities. He participated in conspiratorial readings and recitals, including as an author of award-winning plays that were given readings. From 1941, he was a member of the Secret Theatre Council (Tajna Rada Teatralna) as a specialist in popular, rural theatre, running courses for future heads of such theatres. These activities were organized with the support of the People's Party (SL). He also taught Polish language in underground secondary school courses. Following long-term reflections on his beliefs, he returned to the faith of his youth, Roman Catholicism, around 1942. His subsequent writings were evidently marked by religious inspirations. During the 1944 Warsaw Uprising, he was involved in a propaganda cell in the Mokotów district, with his activities including preparing a staging of Stanisław Wyspiański's Warszawianka (Varsovian Anthem). In October 1944, he was held by German forces in the Pruszków transit camp. Following his release, thanks to efforts and financial support from Jarosław Iwaszkiewicz↑, he spent the rest of the year in Kalwaria Zebrzydowska. In early 1945, he moved to Krakow, living in the Writers' House (Dom Literatów) on Krupnicza Street. A play written during this period, Mąż doskonały (The Ideal Husband), opened the postwar programme of the prestigious Stary (Old) Theatre in Krakow. Alongside Wojciech Natanson, he was literary director at the theatre during the 1945/46 season. He was a lecturer in the history of theatre and literature at the Drama Studio (Studio Dramatyczne) in Krakow, then run by Iwo Gall. In 1945/46, he was deputy president of the Krakow Branch of the ZZLP. He established a friendship with Jerzy Andrzejewski↑, its then president. He returned to Warsaw in autumn 1946. He became associated with the Laski group, a religious and intellectual centre based at the Centre for the Blind (Zakład dla Ociemniałych), which was run by the Order of the Franciscan Sisters, Servants of the Cross in Laski, near Warsaw. From around 1947, he met with figures here including Róża Czacka (Mother Elżbieta, founder of the Order) as well as the sisters Zofia Landy (Sister Teresa) and Zofia Sokołowska (Sister Katarzyna), as well as Antoni Marylski and Zygmunt Serafinowicz (brother of the poet Jan Lechoń). He joined the editorial boards of the Catholic periodicals "Tygodnik Powszechny" (1946-53, until the weekly was taken over by the state-aligned PAX grouping) and the monthly "Znak" (1947-50; he published here between 1946-52). Exceprts of his prose pieces, essays and articles also appeared in "Dziennik Polski" (1945-47), "Odrodzenie" (1945-48), "Dziś i jutro" (1946-49), and "Teatr Ludowy" (1946-48 and 1964). He was a member of the Society of Playwrights (Związek Autorów Dramatycznych) from 1945, serving on its board from 1947; the Polish Society of Authors and Composers (ZAiKS; 1945-49, chairing it from 1959 to 1968), the ZZLP and then from 1949 its successor, the Polish Writers' Union (ZLP; 1947-49 and 1956-62 he was deputy president of the Main Board), and the Polish PEN Club, where he served on the board 1946-55 and 1965/66, as treasurer between 1955 and 1961, and as deputy president from 1966 to 1969. He was chair of the Polish-French Friendship Society in 1946/47 and was also a member of the Polish-Israeli Friendship Society. He was associated with the Catholic University of Lublin (KUL), including as president of the Scientific Council of the Society of Friends of KUL and as a lecturer. In 1949, he was awarded the prize of the Polish Episcopate in recognition of his oeuvre as a playwright. From the early 1950s, he enjoyed private audiences with the Primate of Poland, Stefan Wyszyński. Zawieyski maintained correspondence with the cardinal after he was interned in September 1953. Following the intensification of the state's campaign to impose Socialist Realism on literature by way of degrees enforced by institutional censorship, he faced increasing restrictions on his ability to publish his works. Following the death of Zofia Nałkowska in 1954, with whom he had enjoyed a friendship since World War II, he was made executor of her will as far as her literary legacy was concerned. With the ongoing political changes in Poland, he had growing opportunities to disseminate his plays, prose pieces (including his poetic prose and essays), film scripts, and diary entries that he produced from 1955 and could be published in excerpts following interventions from censors. In 1956, he resumed cooperation with the revived "Tygodnik Powszechny", under the editorship of Jerzy Turowicz. Zawieyski was an author and member of the editorial team until 1969. In 1957, he return to "Znak", contributing intermittently until 1969. His articles, prose excerpts and plays also appeared in periodicals including "Nowa Kultura" (intermittently 1955-63), "Twórczość" (intermittently 1955 and 1957-68), "Dialog" (intermittently 1956, 1959, and 1960-69), "Więź" (intermittently 1958-69), "Za i przeciw" (1958, 1961-63, and 1966), and "Teatr" (1959-62). He was co-founder of the National Club of Progressive Catholic Intelligentsia, which was established in autumn 1956 and renamed the Club of Catholic Intelligentsia (KIK) in 1957. He was made the Club's president in 1956, a role he served for the rest of his life. He was elected to the Sejm (parliament) of the Polish People's Republic (PRL) in 1957, serving as a representative aligned with the Znak Circle for three terms until 1969. From February 1957 until April 1968, he was also a member of the PRL State Council, which in the structures of power served as a collegial equivalent of the presidency. From 1958, he was a member of the Praesidium of the All Polish Committee of the Front of National Unity. Serving as an informal mediator between the state authorities and Church hierarchy, he contributed, among other things, to the organization of a meeting between Władysław Gomułka, First Secretary of the Central Committee of the ruling Polish United Workers' Party (PZPR), and the Primate of Poland Cardinal Wyszyński. He also made efforts to secure the establishment of diplomatic relations between the PRL and the Vatican. In 1962 and 1964, he was given private audiences by Popes John XXIII and Paul VI. From the mid-1950s, he regularly travelled abroad, visiting countries including France, Italy and the UK. He established personal contact with émigré circles, including Jerzy Giedroyc↑ and writers associated with the Paris-based "Kultura", as well as with Bolesław Taborski↑ and Jerzy S. Sito↑, and members of the Kontynenty literary group in the United Kingdom. Drawing on materials, including archival documents from the Polish Library in Paris, he worked on historical novels, while later also writing essays and short sketches. He was awarded the W. Pietrzak prize by the PAX Association in 1966 but did not accept the prize. In March 1968, he co-authored an appeal from the Znak Circle of Representatives on the violent suppression of student protests. Following a speech in the Sejm connected to this appeal, he was stripped of membership of the State Council while in April the following year he was removed from the list of candidates to the PRL Sejm. During this period, he was hit by severe censorship restrictions that blocked the distribution of his literary works. He lived in Warsaw until the final years of his life, while from 1963 he also spent time living in a home he had bought in Konstancin, outside the Polish capital. He was awarded the Knight's Cross (1956) and the Commander's Cross with Start (1966) of the Order of Polonia Restituta. Following a stroke in February 1969, he was hospitalized and treated at the government clinic on Emilia Plater Street. He died in Warsaw on 18 June 1969 as a result of falling from a fourth-floor window in hospital, an incident that took place in unexplained circumstances. He is buried at the Laski woodland cemetery. A museum dedicated to Zawieyski operated out of his house in Konstancin between 1980 and 1984.
Twórczość
1. Strzępy. Poezje. Białystok: Skład główny Księgarnia Brzostowskiego 1921, 66 s.
2. Rycerze świętego Graala. Cztery obrazy z prologiem i epilogiem. Powst. 1922-1927. Druk w: Dramaty. [T.] 2. Warszawa 1985 [poz. ↑] s. 91-138.
3. Ślepa ulica. Misterium nowoczesne w 4 obrazach. Powst. 1928. Druk w: Dramaty. [T.] 2. Warszawa 1985 [poz. ↑ ] s. 139-194.
4. Człowiek jest niepotrzebny. Dramat w 3 aktach. Powst. 1932. Prapremiera: Reżyseria: I. Gall. Częstochowa, Teatr Kameralny 1934.
5. Gdzie jesteś, przyjacielu?... Powieść. Warszawa: Księgarnia F. Hoesicka 1932, 332 s. Wyd. nast. Warszawa: Czytelnik 1956.
6. Daleko do rana. Powieść. Warszawa: F. Hoesick 1934, 174 s.
7. Dyktator Faust. Sztuka w 3 aktach. Prapremiera pt. Dyktator On: Reżyseria: J.R. Bujański. Warszawa, Teatr Kameralny 1934. Druk w: Dramaty. [T.] 1. Warszawa 1985 [poz. ↑] s. 61-133.
8. Portret Łukasza. Dramat w 3 aktach. Powst. 1935. Prapremiera: Reżyseria: J. Lubicz-Lisowski, H. Cieszkowska. Poznań, Teatr Nowy 1937. Druk pt. Portret Łukasza albo Achilles Chróścik w: Dramaty. [T.] 2. Warszawa 1985 [poz. ↑ ] s. 196-277. Por. poz. ↑.
9. Prawdziwe życie Anny. Dramat w 3 aktach. Powst. 1936. Prapremiera: Reżyseria: A. Cwojdziński. Poznań, Teatr Nowy 1939.
10. Powrót Przełęckiego. Sztuka w 3 aktach. (Dalsze losy bohaterów komedii St. Żeromskiego pt. „Uciekła mi przepióreczka...”). Prapremiera: Reżyseria: J. Osterwa. Warszawa, Teatr Narodowy 1937. Wyd. z podtytułem: Dalsze losy bohatera komedii Stefana Żeromskiego „Uciekła mi przepióreczka”. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1960, 120 s. Przedruk zob. poz. ↑.
Wystawienia następne
11. Krąg nadziei. Sztuka w 3 aktach. Powst. 1938.
12. Achilles Chróścik. [Słuchowisko]. Prapremiera: Reżyseria: E. Wierciński. Polskie Radio 1939. Druk fragmentów „Wymiary” 1939 nr 9-10.
13. Rozdroże miłości. Dramat w 3 aktach. Powst. 1940. Prapremiera: Reżyseria: R. Zawistowski. Kraków, Stary Teatr 1946. Wyd. Warszawa: E. Kuthan [1947], 114 s. Przedruk zob. poz. ↑.
Wystawienia następne
Przekłady
angielski
czeski
francuski
niemiecki
rumuński
słowacki
węgierski
włoski
Adaptacje
radiowe
14. Masław. Dramat w 3 aktach (6 obrazach). Powst. 1941. Prapremiera: Reżyseria: J. Warnecki. Kraków, Stary Teatr 1945. Druk w: Dramaty. [T. 2]. Warszawa 1985 [poz. ↑] s. 5-90.
Nagrody
15. Droga do domu. Powieść. Powst. 1942. Wyd. Warszawa: E. Kuthan [1946], 320 s. Wyd. 2 tamże 1949.
16. Noc Huberta. Powieść. Powst. 1943. Wyd. [Warszawa]: Czytelnik 1946, 214 s. Por. poz. ↑.
17. Dzień sądu. Dramat w 8 obrazach. Powst. 1944. Druk w: Dramaty. Poznań 1957 [poz. ↑] s. 199-315. Przedruk zob. poz. ↑ ([t.] 4).
Nagrody
18. Mąż doskonały. Dramat w 2 częściach z epilogiem. (Pięć obrazów i dwa intermedia). Prapremiera: Reżyseria: J.R. Bujański. Kraków, Stary Teatr 1945. Druk „Znak” 1946 nr 2 s. 196-223, nr 3 s. 322-335; 1947 nr 4 s. 430-441, nr 5 s. 557-566. Wyd. osobne ze wstępem S. Jerschiny. Kielce: Nakład Liceum i Gimnazjum im. św. Stanisława Kostki; druk. Jedność 1948, 83 s. Przedruk zob. poz. ↑, ↑ ([t.] 4).
Adaptacje
radiowe
19. Ocalenie Jakuba. Dramat w 3 aktach. Prapremiera: teatralna: Reżyseria: R. Zawistowski. Kraków, Stary Teatr 1947; telewizyjna: Reżyseria: K. Sznerr. Telewizja Polska 1976. Wyd. Warszawa: Instytut Wydawniczy Sztuka 1947, 62 s. Przedruk zob. poz. ↑, ↑ ([t.] 2).
Wystawienia następne
Przekłady
angielski
20. Pieśń o nadziei. Dramat w 4 aktach. Powst. 1947. Druk w: Dramaty. Poznań 1957 zob. poz.↑ s. 317-405. Przedruk zob. poz.↑ ([t.] 4).
Przekłady
francuski
21. Miłość Anny. Dramat w 3 aktach. Warszawa: E. Kuthan 1948, 95 s. Prapremiera: Reżyseria: A. Kwiatkowski. Warszawa, Teatr Ludowy 1956. Przedruk zob. poz. ↑.
Wystawienia następne
22. Pokój głębi. [Opowiadania i powieść]. Powst. 1948-1950. Wyd. Poznań: Pallotinum 1956, 348 s.
Zawartość
Przekłady
esperanto
japoński
koreański
niderlandzki
ormiański
Adaptacje
radiowe
23. Owoc czasu swego. [Rozważania religijno-filozoficzne]. Kielce: Verbum, Księgarnia Jedność 1949, 131 s. Wyd. nast.: wyd. 2 Poznań: Pallottinum1957, wyd. 3 tamże 1959.
24. Sokrates. Dramat w 4 aktach. Powst. 1950. Prapremiera: Reżyseria: B. Dąbrowski. Kraków, Teatr im. J. Słowackiego 1957. Druk w: Dramaty. Warszawa 1957 zob. poz. ↑ s. 5-81. Przedruk zob. poz. ↑ ([t.] 3).
Przekłady
angielski
25. Lament Orestesa. Dramat elegijny [w 10 scenach]. Powst. 1951. Druk fragmentów „Znak” 1953 nr 1 s. 42-70. Druk w: Dramaty. Warszawa 1957 [poz. ↑] s. 83-117. Przedruk zob. poz. ↑ ([t.] 3).
26. Arkadia. W podziemiach pałacu „Pod Srebrną Blachą”. Sztuka w 3 aktach. Powst. 1952.
27. Niezwyciężony Herakles. Dramat [w 14 scenach]. „Tygodnik Powszechny” 1952 nr 35 s. 1-2, nr 36 s. 6-7. Przedruk zob. poz. ↑, ↑ ([t.] 3).
28. Każdy. (Misterium adwentowe). Powst. ok. 1953. Druk w: Dramaty. Poznań 1957 [poz. ↑] s. 567-582. Przedruk zob. poz.↑ ([t.] 4).
29. Miecz obosieczny. Dramat w 6 obrazach. Powst. 1953-1954. Druk w: Dramaty. Poznań 1957 [poz. ↑] s. 493-566. Przedruk zob. poz. ↑ ([t.] 4). Prapremiera: teatralna: Poznań, Zespół Teatralny „Plus” przy Arcybiskupim Seminarium Duchownym 1983; telewizyjna: Reżyseria: T. Malak. Telewizja Polska 1989.
Wystawienia następne
Przekłady
francuski
Adaptacje
radiowe
30. Rzeka niedoli. Dramat w 4 aktach. Powst. 1953. Druk w: Dramaty. Poznań 1957 [poz. ↑] s. 407-491. Prapremiera: Lublin, Teatr Akademicki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 1958. Przedruk zob. poz. ↑ ([t.] 4).
31. Tyrteusz. Komedia w 3 aktach. Powst. 1954-1955. Druk „Dialog” 1956 nr 7 s. 3-36. Przedruk zob. poz. ↑, ↑ ([t.] 3).
32. Notatnik liryczny. [Proza poetycka]. Warszawa: Czytelnik 1956, 102 s. Wyd. 2 tamże 1957.
Zawartość
Adaptacje
radiowe
33. Prawdziwy koniec wielkiej wojny. Scenariusz filmowy. Współautor: J. Kawalerowicz. Powst. 1956. Ekranizacja: Reżyseria: J. Kawalerowicz 1957. Por. poz. ↑.
34. Wysoka ściana. Dramat w 3 aktach. Prapremiera: Reżyseria: H. Gall. Kraków, Teatr Poezji 1956. Wyd. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1956, 84 s. Przedruk zob. poz. ↑, ↑ ([t.] 2) oraz w: Stwarzanie światów. [Cz.] 1. Warszawa 1995.
Wystawienia następne
Przekłady
czeski
serbsko-chorwacki
słowacki
35. Dramaty. Poznań: Pallottinum 1957, 582 s.
Zawartość
36. Dramaty. Sokrates; Lament Orestesa; Niezwyciężony Herakles; Tyrteusz. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1957, 238 s. Zob. poz. ↑, ↑, ↑, ↑.
37. Maski Marii Dominiki. Dramat w 2 częściach. Prapremiera: Reżyseria: R. Zawistowski. Warszawa, Teatr Polski, Scena Kameralna 1957. Druk w: Dramaty współczesne. Warszawa 1962 [poz. ↑] s. 299-359. Przedruk zob. poz.↑ ([t.] 1).
38. Ave Maria. Rozważania o Matce Bożej. Poznań: Pallottinum 1958, 86 s.
39. Próby ognia i czasu. [Eseje]. Poznań: Pallottinum 1958, 405 s.
Zawartość
Adaptacje
radiowe
40. Trzy linie równoległe. (Dramat współczesny w 3 aktach). Powst. 1958. Druk „Dialog” 1977 nr 5 s. 5-23.
41. Wicher z pustyni. (Dramat w 2 częściach). „Dialog” 1959 nr 3 s. 5-24. Przedruk zob. poz. ↑.
42. Brzegiem cienia. Kartki z dziennika [1955-1957]. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak” 1960, 251 s. Przedruk fragmentów zob. poz. ↑. Por. poz.↑.
43. Odwiedziny prezydenta. Scenariusz filmowy. Powst. 1960. Reżyseria: J. Batory. Ekranizacja 1961. Por. poz.↑.
Nagrody
Adaptacje
filmowe
44. Ziemia nie jest jedyna. (Komedia w 3 aktach). „Dialog” 1960 nr 5 s. 5-33. Prapremiera: Reżyseria: M. Straszewska. Wrocław, Teatr Polski 1981. Przedruk zob. poz. ↑.
45. Pożegnanie z Salomeą. (Dramat w 3 aktach). „Dialog” 1961 nr 2 s. 5-36. Prapremiera: Reżyseria: B. Dąbrowski. Kraków, Teatr im. J. Słowackiego 1962. Przedruk zob. poz. ↑, ↑ ([t.] 1).
46. Dramaty współczesne. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1962, 615 s.
Zawartość
47. Lai znaczy jaśmin. Sztuka w 2 częściach. Prapremiera: Reżyseria: O. Koszutska. Warszawa, Teatr Polski, Scena Kameralna 1962. Druk w: Dramaty współczesne. Warszawa 1962 s. 583-615 zob. poz. ↑. Przedruk zob. poz.↑ ([t.] 2).
48. Idziemy do wujka. (Tragikomedia współczesna w 2 aktach). Powst. 1963. Prapremiera: teatralna: Reżyseria: J. Warmiński, Warszawa, Teatr Ateneum Studio 61 1967; telewizyjna: Reżyseria: Z. Wardejn. Telewizja Polska 1989. Druk w: Dramaty. [T.] 1. Warszawa 1985 [poz. ↑] s. 135-180.
49. Romans z ojczyzną. [Opowiadania]. Warszawa: Czytelnik 1963, 197 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1964, wyd. 3 1966, wyd. 4 1971.
Zawartość
Przekłady
niemiecki
Adaptacje
radiowe
telewizyjne
50. W alei bezpożytecznych rozmyślań. [Wybór z dziennika 1957-1963]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1965, 198 s.
Zawartość
51. Konrad nie chce zejść ze sceny. [Powieść]. Warszawa: Czytelnik 1966, 413 s. Wyd. 2 tamże 1979. Por. poz.↑.
Adaptacje
radiowe
52. Wawrzyny i cyprysy. [Powieść]. Warszawa: Czytelnik 1966, 329 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1967, wyd. 3 1974. Por. poz. ↑.
53. Gdy płoną lasy... Dramat. Powst. 1967. Druk w: Dramaty. [T.] 1. Warszawa 1985 [ poz. ↑] s. 181-279.
Adaptacje
radiowe
telewizyjne
54. Dziennik z lat 1955-1969. Powst. 1955-1969. Druk fragmentów zob. poz. ↑, ↑, ↑, ↑, ↑ oraz m.in.: pt. Kartki z Dziennika. Wybór i wstęp: S. Trębaczkiewicz. „Więź” 1975 nr 9 s. 69-87, nr 10 s. 15-26, nr 11 s. 22-37, nr 12 s. 39-56; pt. O teatrze. Z „Dziennika”. [Cz. 1.] 1955-1961; [Cz. 2]. 1962-1969. Oprac. i wstęp: S. Trębaczkiewicz. „Pamiętnik Teatralny” 1979 z. 3/4 s. 389-468; 1980 z. 1 s. 3-50; pt. Kartki z Dziennika [1955-1967]. Wybór i oprac.: J. Z. Brudnicki, B. Wit. „Kierunki” 1982 nr 1-25; pt. Linie porozumienia. Wybrał i oprac. B. Wit. „Kierunki” 1983 nr 43-52, 1984 nr 1-11, 14-29, 31-37, 39, 40, 42-45, 47, 49, 50, 51 [tu też wyjaśnienie zasad wyboru i powodu przerwania druku]; uzupełnienie pt. Przywrócone fragmenty „Dziennika” Zawieyskiego. „Kierunki” 1989 nr 25 [z notą od redakcji]; pt. Odwilż. Posłowie: A. Friszke. „Karta” 2010 nr 63 s. 46-89; pt. Interpelacja. Przedmowa pt. Przed Marcem: A. Friszke. „Karta” 2010 nr 64 s. 91-103 [tu też przedruk mowy sejmowej J. Zawieyskiego z 10 kwietnia 1968].
55. Korzenie. [Eseje]. Warszawa: Czytelnik: 1969, 246 s.
Zawartość
56. Droga katechumena. [Wybór esejów]. Wyboru dokonali J. Smosarski i S. Trębaczkiewicz. Warszawa: Biblioteka „Więzi” 1971, 274 s.
Zawartość
57. Pomiędzy plewą i manną. [Eseje]. Warszawa: Czytelnik 1971, 200 s. Wyd. 2 Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza 1987.
Zawartość
58. Dobrze, że byli. [Szkice teatralne i wspomnienia]. Wyboru dokonali: T. Mazowiecki i S. Trębaczkiewicz. Posłowie: S. Trębaczkiewicz. Warszawa: Biblioteka „Więzi”; Kraków: „Znak” 1974, 307 s.
Zawartość
59. Prawdziwy koniec wielkiej wojny. [Opowiadania]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1979, 102 s.
Zawartość
60. Kartki z dziennika 1955-1969. Wybór, wstęp i oprac.: J.Z. Brudnicki i B. Wit. (Dzieła). Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX" 1983, 354 s.
61. Dramaty. (Dzieła). Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX 1985-1987.
[T.] 1. Dyktator Faust; Idziemy do wujka; Gdy płoną lasy...; Pożegnanie z Salomeą; Maski Marii Dominiki. Oprac. i wstępem opatrzyli: J.Z. Brudnicki i B. Wit. 1985, 408 s. Zob. poz. ↑, ↑, ↑, ↑, ↑.
[T.] 2. Masław; Rycerze świętego Graala; Ślepa ulica. (Misterium nowoczesne w 4 obrazach); Portret Łukasza albo Achilles Chróścik; Wysoka ściana; Ocalenie Jakuba; Lai znaczy jaśmin. Oprac.: B. Wit. 1985, 428 s. Zob. poz. ↑, ↑, ↑, ↑, ↑, ↑, ↑.
[T.] 3. Sokrates; Lament Orestesa; Niezwyciężony Herakles; Tyrteusz. Oprac.: B. Wit. Posłowie: I. Sławińska. 1986, 229 s. Zob. poz. ↑, ↑, ↑, ↑.
[T.] 4. Mąż doskonały; Dzień sądu; Pieśń o nadziei; Rzeka niedoli; Miecz obosieczny; Każdy. Oprac.: O. Sieradzka. 1987, 355 s. Zob. poz. ↑, ↑, ↑, ↑,↑, ↑.
62. Dzienniki. Wybór i oprac. red.: A. Knyt przy współpracy: M. Czoch. Oprac. przypisów, biogramy: B. Kaliski, przy współpracy: A. Uścińskiej. Warszawa 2011-2012. Świadectwa.
T. 1. Wybór z lat 1955-1959. Wstęp pt. Jerzy Zawieyski, szkic portretu: A. Friszke. Warszawa: Ośrodek Karta; Dom Spotkań z Historią 2011, 750 s., [24] s. tabl.
T. 2. Wybór z lat 1960-1969. Posłowie pt. Droga pisarska Jerzego Zawieyskiego: B. Tyszkiewicz. Warszawa: Ośrodek Karta; Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu 2012, 956 s., [16] s. tabl.
Listy
Adaptacje
radiowe
Zob. też Twórczość poz. 55, 56.
Utwory niepublikowane
Przekłady i adaptacje
Przekłady
angielski
Adaptacje
radiowe
Prace redakcyjne
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1951, 1963, 1966.
Autor o sobie
Wywiady
Słowniki i bibliografie
Ogólne
Książki
Artykuły
Człowiek jest niepotrzebny
Gdzie jesteś, przyjacielu?...
Daleko do rana
Dyktator Faust
Portret Łukasza
Prawdziwe życie Anny
Zob. też Wywiady.
Powrót Przełęckiego
Zob. też Autor o sobie.
Achilles Chróścik
Rozdroże miłości
Masław
Droga do domu
Noc Huberta
Dzień sądu
Mąż doskonały
Zob. też Autor o sobie.