BIO
Urodzony 13 kwietnia 1939[P] w Warszawie; syn Witolda Zaniewskiego, studenta prawa (zginął w 1943 w Oświęcimiu), i Iwony z domu Landau, tancerki. W czasie okupacji niemieckiej mieszkał w Warszawie. Po zakończeniu wojny przeniósł się w 1945 z matką do Gdańska. Uczęszczał do II Liceum Ogólnokształcącego im. W. Pniewskiego w Gdańsku. Debiutował w 1957 wierszem pt. Dziewczętom opublikowanym w dodatku „Głosu Wybrzeża” pt. „Fala” (nr 45). W tym czasie współpracował też z rozgłośnią gdańską Polskiego Radia. Był członkiem gdańskiej grupy poetyckiej Szkoła Grafomanów (1958-60). Po zdaniu matury w 1958 podjął studia z historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim (UW). W październiku 1959 założył i przez krótki czas prowadził Klub Twórczy „Perspektywy” działający przy UW. Uczestniczył w działaniach grup poetyckich: Profile (1958-59), Grupa Warszawska (1959-63); był w 1960 współzałożycielem Orientacji Poetyckiej „Hybrydy” i do 1962 jej członkiem oraz w 1961 warszawsko-łódzkiej grupy Krąg. Współredagował dwa numery „Widzenia” (1960-61) – pisma Centralnego Klubu Studenckiego „Hybrydy”. W 1959-64 należał do Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce. Był członkiem Zrzeszenia Studentów Polskich, w 1961 został członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (do grudnia 1989). W 1962 ożenił się z Wiesławą Skuzą, wówczas studentką polonistyki (rozwód 1975). W 1964 uzyskał magisterium na UW, po czym pracował krótko jako referent w Polskim Towarzystwie Turystyczno-Krajoznawczym, a następnie do 1970 jako starszy inspektor-rewident w Stowarzyszeniu Autorów „Zaiks”. Od 1968 publikował wiersze m.in. w „Poezji” i „Życiu Literackim” (z przerwami do 1979). W 1969 został członkiem Związku Literatów Polskich (ZLP). Należał do Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (członek zarządu). Był laureatem wielu konkursów poetyckich, m.in. Turnieju Poezji Społecznie Zaangażowanej o nagrodę Czerwona Róża (1965, 1966), Kłodzkiej Wiosny Poetyckiej (1967), Polskiego Komitetu Olimpijskiego (II nagroda w 1968). Pełnił funkcje sekretarza redakcji czasopisma „Sugestie” (1970), kierownika działu poezji w miesięczniku „Poezja” (1971-73), sekretarza Naczelnej Redakcji Programów Rozrywkowych Telewizji Polskiej (1973), redaktora w Dziale Analiz Prasowych przy Zarządzie Głównym Robotniczej Spółdzielni Wydawniczej „Prasa Książka Ruch” (później Warszawskie Wydawnictwa Prasowe, 1974-75). W 1976 zawarł związek małżeński z Ewą Osiewicz, z domu Sochocką, ekonomistką. Od tegoż roku nie pracował etatowo. Zajął się pisaniem tekstów piosenek (także pod pseudonimem Jan Soplica), a pod koniec tego okresu zaczął też pisać utwory prozą. Był współzałożycielem i od 1981 prezesem Stowarzyszenia Kultury Słowiańskiej. W 1983 został członkiem tzw. nowego ZLP (wiceprezes Zarządu Głównego 2000-03); w 1984 przewodniczył Klubowi Poetów. W 1985 współzałożyciel Warszawskiej Wszechnicy Literatury, organizującej do 1990 spotkania dla kandydatów na pisarzy. Był członkiem rady programowej miesięcznika „Okolice” (1988). Pracował jako instruktor do spraw literackich w Warszawskim Ośrodku Kultury (później w Staromiejskim Ośrodku Kultury). W latach dziewięćdziesiątych pisał pod pseudonimami (m.in. Marcus Zaänd) mikropowieści, a także opowiadania dla wydawnictw krzyżówkowych. Działał politycznie, uczestnicząc w próbach tworzenia Polskiej Partii Liberalno-Socjalistycznej. Zarobkował m.in. jako sprzedawca ubrań na bazarze i ankieter w Biurze Badania Opinii Publicznej. Należał w 1996 do współzałożycieli Stowarzyszenia Przeciwko Zbrodni im. J. Brzozowskiej (wiceprezes). W 1997 zaczął prowadzić stały felieton pt. Spod witrażowej lampy na łamach pisma „Superkontakty” (od 2003 „Superkontakty biznesowe”), a w 2000 stały felieton w piśmie „Elita”. W 2002 został wiceprezesem Stowarzyszenia Przyjaciół Galerii „Sztuka Niepełnosprawnych wśród Nas”. W 2002 otrzymał nagrodę im. S. Żeromskiego, przyznaną przez Stowarzyszenie Autorów Polskich za dorobek poetycki (ze szczególnym uwzględnieniem tomu pt. Nadzieja przychodzi o zmierzchu). Po rozwodzie w 2003 ożenił się z Amandą z domu Żejmis, absolwentką liceum plastycznego. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1974), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2002). Mieszka w Warszawie.
Twórczość
1. Przed siebie. [Wiersze]. Warszawa: Iskry 1967, 67 s.
2. Podróż. [Wiersze]. Gdynia: Wydawnictwo Morskie 1968, 94 s.
Zawartość
3. Front otwarty. [Wiersze]. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1970, 135 s.
Zawartość
4. Żyjące mury. [Szkic historyczny]. [Współautor:] A. Zarzycki. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1972, 133 s.
5. Nowy port. [Wiersze]. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1974, 111 s.
Zawartość
6. Twarzą w twarz. [Wiersze]. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1977, 115 s.
Nagrody
Zawartość
7. Mity. [Wiersze]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1978, 57 s.
8. Poemat dzisiejszy. [Poematy]. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1978, 102 s.
Zawartość
9. Szczur. [Powieść]. Powst. ok. 1979. Druk fragmentu ze wstępem autora „Kultura” 1987 nr 14. Wyd. Warszawa: Kopia 1995, 208 s.
Nagrody
Przekłady
angielski
czeski
duński
fiński
francuski
grecki
hiszpański
koreański
litewski
niderlandzki
niemiecki
portugalski
rosyjski
rumuński
serbski
włoski
10. Treny. [Wiersze]. Warszawa: Iskry 1979, 70 s.
11. Zwierzenia starszego inspektora. Opowiadania. Warszawa: Czytelnik 1983, 211 s.
Zawartość
12. Blask szklanej kuli. Libretto. Współautor: J. Lewiński. Muzyka: J. Kukulski, J. Kępski. Prapremiera: Łódź, Teatr Muzyczny 1985.
13. Rozmowy powracające. [Wiersze]. Warszawa: Słowiańska Oficyna Wydawnicza „Slavia” 1986, 95 s.
Zawartość
14. Cień wysypiska; Światło i mgła. [Opowiadania]. Warszawa: Czytelnik 1987, 159 s.
15. Krawędź. [Wiersze]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1989, 132 s.
Zawartość
16. Cmentarnice. Lektura dla czytelników po trzydziestce o silnych nerwach! [Minipowieść]. Warszawa: Wydawnictwo Społeczne „Arkadia” 1992, 98 s.
17. Piesica. Lektura dla czytelników po trzydziestce, o silnych nerwach. [Minipowieść]. Warszawa: Wydawnictwo Społeczne „Arkadia” 1992, 48 s.
18. Noc nosorożca. Lektura dla czytelników po trzydziestce o silnych nerwach. [Minipowieść]. Warszawa: Wydawnictwo Społeczne „Arkadia” 1993, 97 s.
19. Cywilizacja ptaków. [Powieść]. Warszawa: Kopia 1996, 374 s.
Przekłady
rosyjski
20. Cień szczurołapa. [Powieść]. Warszawa: Kopia 1997, 255 s.
Przekłady
rosyjski
21. Król tanga. [Powieść]. Warszawa: Trio 1997, 222 s.
22. Śmierć Arlekina. [Powieść]. Warszawa: Trio 1998, 302 s.
23. Dialog zwischen Nachbarn; Dialog między sąsiadami. [Wiersze]. [Autorzy:] A. Zaniewski, J.I. Krause. [Przeł.] K. Grenzler. [Göttingen: „Polonika” 1999], 81 s.
24. Wyschnięte drzewa też płaczą. Między życiem a śmiercią. [Wiersze]. Warszawa: Stowarzyszenie Przeciwko Zbrodni im. J. Brzozowskiej 1999, 251 s.
Zawartość
25. Nadzieja przychodzi o zmierzchu. [Wiersze]. Warszawa: IBiS 2001, 272 s.
26. Roman i Julia. [Powieść]. Warszawa: Polska Agencja Promocyjna [2001], 127 s.
27. Nasturcja – gra, która trwa. [Powieść]. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 2002, 263 s.
28. Królowie pójdą za tobą... [Wiersze]. Warszawa: IBiS 2003, 109 s.
Nagrody
29. Tylko tych kilka twarzy...; Tolko eti neskolko lic... [Wiersze]. Wybrał i z polskiego przetłumaczył A. Bazilewskij. Moskwa: Wahazar; Warszawa: Slavica Orientalia 2003, 96 s.
30. Nagość. [Wiersze]. Kielce: Ston 2 2004, 233 s.
31. Sfora. [Powieść]. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 2004, 163 s.
32. Dziewczętom... Wiersze miłosne. Posł. S. Nyczaj. Kielce: Ston 2 2006, 136 s.
33. Poezje wybrane. Red. S. Grabowski. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 2007, 152 s.
Wydania osobne tekstów pieśni i piosenek z nutami, m.in.
Przekłady
Prace redakcyjne
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 2003.
