ZACZYKIEWICZ Izydor

Urodzony 4 kwietnia 1900 w Warszawie; syn Jana Zaczykiewicza, mistrza murarskiego, i Apolonii z domu Janczak. Okres dzieciństwa spędził w Ciechocinku, gdzie uczył się w rosyjskiej szkole elementarnej. W 1917 odbywał praktykę murarską, a następnie rolną. W grudniu 1918 wstąpił do Wojska Polskiego i brał udział w bitwie z Niemcami pod Inowrocławiem. W 1919 walczył na froncie wołyńskim. W tymże roku został skierowany do szkoły podoficerskiej w Dęblinie. W 1921 został zdemobilizowany. W 1922 ożenił się z Leokadią Koszewską i wyjechał do Francji w poszukiwaniu pracy. Wstąpił do francuskiej marynarki handlowej. W 1925 osiedlił się w Argentynie. W tymże roku rozpoczął twórczość literacką, pisząc jednoaktówkę pt. Wesele kujawskie (rękopis zaginął). W 1927 (po śmierci żony) powrócił do Polski. Zamieszkał w Warszawie, gdzie w 1930 ukończył zawodową szkołę budowlaną. W 1932-33 przebywał na emigracji zarobkowej w Argentynie, a potem w Paragwaju, prowadzącym w tym czasie wojnę z Boliwią. Po powrocie do Polski zamieszkał w Gdyni i podjął pracę w Urzędzie Morskim. W 1935 ożenił się z Leokadią Miłosz. Debiutował w tymże roku, ogłaszając wspomnienia pt. Dziwna łajba, drukowane w krakowskim „Tempie Dnia” (nr 222-232). Po wybuchu II wojny światowej wstąpił ochotniczo do II Batalionu Morskiego Wojsk Obrony Wybrzeża. Wzięty do niewoli i wywieziony do Niemiec, zbiegł w 1941 do Pęczniewa pod Łodzią. Brał udział w pracy konspiracyjnej jako członek Związku Walki Zbrojnej (od 1941), a potem Armii Krajowej; m.in. zorganizował pluton partyzancki. W 1944 został aresztowany i po miesięcznym pobycie w więzieniu w Łodzi wywieziony do Jugosławii na roboty przy budowaniu bunkrów. Oswobodzony przez jugosłowiańskich partyzantów, powrócił w lipcu 1945 do Polski i podjął pracę w Biurze Odbudowy Portów w Gdańsku i Szczecinie. Od tegoż roku należał do Polskiej Partii Socjalistycznej (od 1948 do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej). W 1948 przeniósł się do Warszawy, gdzie pracował w budownictwie. W 1948-52 występował w dzielnicowym robotniczym zespole teatralnym Muranowa. W 1961 został członkiem Związku Literatów Polskich. Odznaczony m.in. odznaką „Grunwald – Berlin” (1945). Zmarł 19 sierpnia 1991 w Warszawie.