WYSŁOUCH Seweryna

Urodzona 25 grudnia 1940 w Gostyninie; córka Wiktora Wysłoucha, inżyniera konstruktora, i Marianny z Frontczaków, absolwentki Wyższej Szkoły Handlowej. Uczęszczała do Liceum Ogólnokształcącego nr 2 w Poznaniu, gdzie w 1958 zdała maturę. W tymże roku podjęła studia polonistyczne na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (UAM). Debiutowała w 1963 recenzją pt. Bez cienia łopatologii dotyczącą Pamiętnika antybohatera Kornela Filipowicza, ogłoszoną w czasopiśmie „Kierunki” (nr 6). Po ukończeniu studiów i uzyskaniu w 1963 magisterium pracowała jako nauczycielka języka polskiego w szkołach poznańskich, początkowo w Państwowym Liceum Muzycznym (do 1964), a potem w Zasadniczej Szkole Zawodowej dla Pracujących nr 2. W 1967 zdała egzamin kwalifikacyjny i otrzymała tytuł nauczyciela mianowanego, a następnie podjęła pracę w I Studium Nauczycielskim w Poznaniu, przekształconym w 1969 w Wyższe Studium Nauczycielskie UAM, gdzie pełniła funkcję starszego asystenta. W 1970 doktoryzowała się na UAM na podstawie rozprawy pt. Proza Michała Choromańskiego. Przemiany powieści psychologicznej XX w. (promotor prof. Jerzy Ziomek). W 1973 została adiunktem w Zakładzie Teorii Literatury Instytutu Filologii Polskiej (IFP) UAM. Zajmowała się dydaktyką literatury oraz rozwijała badania z zakresu teorii i historii literatury XX wieku. Artykuły i recenzje ogłaszała m.in. w „Pamiętniku Literackim” (od 1973) i w „Tekstach” (1976-81). Około 1973 została członkiem Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza (wiceprezes Oddziału Poznańskiego w 1977-86; skarbnik Oddziału Poznańskiego w 1990-93). W 1980 została przewodniczącą Koła Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” Solidarność przy IFP UAM (działającego początkowo jako Uniwersytecki Niezależny i Samorządny Związek Zawodowy; do 1981). W 1981 habilitowała się na UAM, przedstawiając pracę pt. Problematyka symultanizmu w prozie; etat docenta tejże uczelni otrzymała w styczniu 1983. W 1984-87 była wicedyrektorem (do spraw nauki) IFP UAM. Publikowała m.in. artykuły w wydawanych poza cenzurą materiałach dydaktycznych dla szkół (podpisana pseudonimem: M.K., Marianna Kowalska). W 1990 została członkiem Komitetu Okręgowego Olimpiady Literatury i Języka Polskiego w Poznaniu. W 1991 otrzymała stanowisko profesora nadzwyczajnego UAM. W 1991-93 przewodniczyła komisji dyscyplinarnej do spraw studentów UAM. W 1993 została członkiem Rady Wydawniczej Wydawnictwa Naukowego UAM (do 1999); w tymże roku weszła w skład kolegium redakcyjnego „Polonistyki”. W 1994 została mianowana profesorem. W 1998 objęła kierownictwo Zakładu Semiotyki Literatury IFP UAM. W 2001 została członkiem Komisji Filologicznej Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1984). Mieszka w Poznaniu.