BIO

Urodzony 28 stycznia 1948 w Rudzie Śląskiej w rodzinie nauczycielskiej; syn Jana Wyskiela i Eugenii z Brzozowskich. Dzieciństwo i młodość spędził w Bielsku-Białej, gdzie uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. M. Kopernika. Po zdaniu matury w 1966 studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ); w 1971 uzyskał magisterium. Następnie, na krótko, podjął pracę na stanowisku asystenta w Zakładzie Teorii Literatury Instytutu Filologii Polskiej UJ. W 1970 został członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Debiutował w 1972 szkicem krytycznoliterackim pt. Myśli różne o Gombrowiczu, ogłoszonym w dwumiesięczniku „Teksty” (nr 6). W tymże roku ożenił się z Jadwigą Oboza, wówczas studentką polonistyki. W 1973 przeniósł się do Sosnowca, gdzie otrzymał etat starszego asystenta w Zakładzie Literatury Poromantycznej Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Śląskiego. Tu doktoryzował się w 1977 na podstawie rozprawy pt. Problematyka alienacyjna w dziele Brunona Schulza (promotor prof. Tadeusz Bujnicki), po czym otrzymał stanowisko adiunkta. W tymże roku powrócił do Krakowa, jednak jeszcze przez rok kontynuował zajęcia akademickie w Sosnowcu. W 1979 podjął pracę na stanowisku adiunkta w Instytucie Badań Polonijnych UJ w Pracowni Literatury Polskiej na Obczyźnie. Jednocześnie w ramach prac zleconych prowadził w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie zajęcia z interpretacji tekstu literackiego. Rozwijając pracę badawczą i krytycznoliteracką, publikował artykuły i recenzje m.in. w „Tekstach” (1972, 1974-75), „Ruchu Literackim” (1972-73, 1976, 1985, 1989), „Miesięczniku Literackim” (1976-80) i „Życiu Literackim” (1978-79). W 1980, po uzyskaniu stypendium Fundacji Kościuszkowskiej, wyjechał do Stanów Zjednoczonych; wykładał język i literaturę polską w Hunter College w Nowym Jorku, w William Patterson College w Wayne (część University of New Jersey) i Hofstra University w Hempstead na Long Island. W 1981 wygrał konkurs na stanowisko wykładowcy literatury polskiej na University of Michigan w Ann Arbor, w 1982 powrócił jednak do kraju i ponownie podjął pracę w Instytucie Badań Polonijnych UJ. Od 1984 kierował Pracownią Literatury Polskiej na Obczyźnie tegoż Instytutu. Kontynuował twórczość krytycznoliteracką, publikował artykuły m.in. w „Miesięczniku Literackim” (1985-86), „Panoramie Polskiej” (1983-84) i „Literaturze” (1985, 1988). Ostatnie sześć lat życia zmagał się z ciężką chorobą nerek. Przygotował rozprawę habilitacyjną pt. Kręgi wygnania. Jan Lechoń na obczyźnie; kolokwium habilitacyjne już się nie odbyło. Zmarł 17 lipca 1989 w Krakowie; pochowany w Bielsku-Białej.

Twórczość

1. Witold Gombrowicz. Twórczość literacka. [Szkic]. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1975, 37 s. Polska Akademia Nauk. Oddział w Krakowie.

2. Inna twarz Hioba. Problematyka alienacyjna w dziele Brunona Schulza. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1980, 185 s.

Nieznacznie zmieniona wersja rozprawy doktorskiej.

3. Kręgi wygnania. Jan Lechoń na obczyźnie. (Krąg pierwszy i drugi). Kraków: Uniwersytet Jagielloński 1988, 210 s. Wyd. nast. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza 1993.

Zawartość

Rozprawa habilitacyjna. – Zawiera części: I. Literatura i emigracja; II. Strategie emigrantów: Lechoń – Wierzyński – Wittlin; III. Myśli różne o Lechoniu; IV. Krąg pierwszy. Ucieczka; V. Drugi krąg wygnania. Emigracyjne getto; VI. Homofonia i rozszczepienia.

4. Mały słownik pisarzy polskich na obczyźnie 1939-1980. [Współautorzy:] B. Klimaszewski, E.R. Nowakowska. Praca zbiorowa pod red. B. Klimaszewskiego. Warszawa: Interpress 1992, 497 s. Wyd. 2 uzupełnione tamże 1993.

Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.

Myśli różne o Gombrowiczu. Teksty 1972 nr 6 s. 69-84.
O „Trans-Atlantyku” Witolda Gombrowicza. Ruch Literacki 1973 nr 4 s. 247-259.
Labirynty i metamorfozy. W: Studia o prozie Brunona Schulza. Katowice 1976 s. 103-114.
Narracje literackie wobec wzorców komunikacji potocznej. W: Studia o narracji. Wrocław 1982 s. 37-51.
Wprowadzenie do tematu: literatura i emigracja. W: Pisarz na obczyźnie. Wrocław 1985 s. 7-51.
Krótki przewodnik po Witkacji (Stanisław Ignacy Witkiewicz). W: Autorzy naszych lektur. Wrocław 1987 s. 344-357.
Literatura polska na obczyźnie 1945-1980. Ruch Literacki 1989 nr 1 s. 17-33, przekł.: angielski: Polish literature abroad 1945-1980. [Przeł.] P. Mizia. „The Polish Review,Nowy Jork 1989 nr 1 s. 1-15.
Księga Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. Dekada Literacka 1991 nr 22 s. 1, 4-5, 9.
Nie skończona sprawa samotnego poety [dot. J. Lechonia]. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace Polonistyczne 1993 z. 18 s. 73-91, przedruk w: Pisarze emigracyjni. Kraków 1993 s. 73-91.
Na górze Moria i gdzie indziej [dot. twórczości J. Wittlina]. W: Ktokolwiek jesteś bez ojczyzny.... Łódź 1995 s. 181-206.

Prace redakcyjne

1. Pisarz na obczyźnie. Praca zbiorowa pod red. T. Bujnickiego i W. Wyskiela. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1985, 207 s. Polska Akademia Nauk. Komisja Badań Polonii.
2. Ktokolwiek jesteś bez ojczyzny...” Topika polskiej współczesnej poezji emigracyjnej. Pod red. W. Ligęzy i W. Wyskiela. Wstęp: W. Wyskiel. Łódź: Biblioteka 1995, 315 s.

Omówienia i recenzje

Inf. rodziny 2003.

Ogólne

Artykuły

K. Adamczyk, W. Miodunka: Wojciech Wyskiel. Przegląd Polski 1990 z. 2.
J. Jarzębski: Wojciech Wyskiel. Pamiętnik Literacki 1990 z. 1.
W. Maciąg: Wojciech Wyskiel. Ruch Literacki 1990 nr 1.
E. Balcerzan: Wojciech Wyskiel. Teksty Drugie 1991 nr 4.
G. Eberhardt: Czy Lechoń może mieć własne zdanie?Tygodnik Solidarność1999 nr 45.

Inna twarz Hioba

M. Adamiec: Zagubiony Autentyk. Teksty 1981 nr 6.
J. Jarzębski: Schulz w procesie „wielkiego czytania. Pismo 1981 nr 2.
W. Próchnicki: Hiob, nasz współczesny. Życie Literackie 1981 nr 39.
K. Żukowska: Schulz, czyli świadomość ograniczającej roli znaku. Nowe Książki 1981 nr 5.
A. Lewandowska: Inna twarz Schulza. Miesięcznik Literacki 1982 nr 11.
A. Sulikowski: Bruno Schulz wyalienowany. Twórczość 1982 nr 3.

Pisarz na obczyźnie

R. Grol-Prokopczyk. „The Polish Review”, Nowy Jork 1989 nr 1.