BIO

Urodzony 23 sierpnia 1931 w Krakowie; syn Mieczysława Woźnowskiego, nauczyciela geografii oraz etnografa, i Marii Paleolog. Dzieciństwo spędził w Zimnej Wodzie niedaleko Lwowa. Tam też przebywał po wybuchu II wojny światowej i zajęciu tych terenów przez Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich oraz w czasie okupacji niemieckiej. Po zakończeniu wojny przybył w 1945 w ramach tzw. akcji repatriacyjnej do Krakowa, a następnie zamieszkał w miejscowości Skrzynka niedaleko Kłodzka. Uczęszczał do II Państwowego Gimnazjum Ogólnokształcącego w Kłodzku, gdzie w 1950 zdał maturę. W tymże roku powrócił do Krakowa i podjął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ). W 1954 rozpoczął pracę pedagogiczną jako polonista w Zasadniczej Szkole Zawodowej nr 2 w Krakowie (do 1964). W 1955 ukończył studia na UJ i otrzymał dyplom magisterski. Debiutował w 1956 artykułem pt. Nieznane wiersze Trembeckiego i Węgierskiego, ogłoszonym na łamach „Pamiętnika Literackiego” (z. 3). Kontynuował pracę w szkolnictwie; w 1963-69 uczył języka polskiego w XII Liceum Ogólnokształcącym im. B. Bieruta (obecnie im. C.K. Norwida) w Nowej Hucie. W 1968 doktoryzował się na UJ na podstawie rozprawy pt. Pamflet obyczajowy w czasach Stanisława Augusta (promotor prof. Mieczysław Piszczkowski). W następnym roku został adiunktem w Zakładzie Literatury Staropolskiej przy Katedrze Historii Literatury Polskiej UJ (od 1970 wchodzącej w skład Instytutu Filologii Polskiej UJ). Rozwijał badania z zakresu literatury epoki Oświecenia oraz dziejów form literackich. W 1974 habilitował się na UJ, przedstawiając rozprawę pt. Bajka w literaturze polskiego Oświecenia; w 1976 otrzymał stanowisko docenta. Kilkakrotnie był laureatem nagrody Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (później Ministra Edukacji Narodowej; indywidualnie w 1974, 1975, 1983, 1991, zespołowo w 1979). W 1980 ożenił się z Krystyną Siedlecką, lekarką psychiatrą. Dwukrotnie pełnił obowiązki wicedyrektora Instytutu Filologii Polskiej UJ (1978, 1981), w 1981-84 był prodziekanem Wydziału Filologicznego. W 1986 został mianowany profesorem nadzwyczajnym UJ, a w następnym roku objął kierownictwo Katedry Historii Literatury Staropolskiej (do 1997). Był członkiem Komisji Historycznoliterackiej Polskiej Akademii Nauk. W 2001 przeszedł na emeryturę. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1976), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1986), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1991). Zmarł 1 czerwca 2002 w Krakowie.

Twórczość

1. Pamflet obyczajowy w czasach Stanisława Augusta. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1973, 178 s. Polska Akademia Nauk Oddział w Krakowie „Prace Komisji Historycznoliterackiej”, 30.

Rozprawa doktorska.

Zawartość

Od autora. – Wstęp. – Spory i racje; Wyróżnik osobowy a satyryczność pamfletu; Główne wątki tematyczne; W stronę krytyki; W kręgu powiązań funkcyjnych.

2. Bajka w literaturze polskiego Oświecenia. Warszawa-Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe (Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego) 1974, 186 s.Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego”, 355. „Prace Historycznoliterackie”, 28.

Rozprawa habilitacyjna.
Tytuł dodatkowy: De fabula in litteris Polonis saeculo ratione illuminato florente.

Zawartość

Od autora. – Bajka w świadomości teoretycznej ludzi Oświecenia; Ad usum delphini; W guście de la Fontaine'a; O bajce [I.] Krasickiego; Bajki nowe. Od [Fr.] Karpińskiego do [J.U.] Niemcewicza.

3. Dzieje bajki polskiej. [Monografia]. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1990, 534 s.

Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.

Nieznane wiersze [S.] Trembeckiego i [T.K.] Węgierskiego. „Pamiętnik Literacki1956 z. 3 s. 175-186 [z tekstami wierszy].
Koncepcja literatury walczącej w czasach Stanisława Augusta. „Pamiętnik Literacki1971 z. 1 s. 31-55 [dot. satyry, pamfletu i paszkwilu].
Literacki spór o tradycje w czasach Stanisława Augusta. (Z dziejów motywu wąsów, kontusza i fraka). „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego, Prace Historycznoliterackie1971 z. 21 s. 27-47.
Wiadomości krytykujące. (O rękopiśmiennych gazetkach satyrycznych z r. 1768 w zbiorach Biblioteki Jagiellońskiej). „Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej1971 nr 1/2 s. 135-140.
Z pogranicza satyry i krytyki literackiej. (Poeci stanisławowscy w świetle pamfletu i paszkwilu). „Rocznik Komitetu Historycznoliterackiego Polskiej Akademii Nauk1971 s. 5-43.
Struktura „Bajek i przypowieści” Ignacego Krasickiego. W: Literatura polska w szkole średniej. Warszawa 1975 s. 97-128.
Oświecenie. W: Historia literatury polskiej w zarysie. Warszawa 1978 s. 146-195 i wyd. nast.
Literatur der polnischen Aufklärung. W: Lessing und Probleme der deutschen und der polnischen Aufklärung. Wrocław 1979 s. 131-170.
Oświecenie. W: Okresy literackie. Warszawa 1983 s. 134-173 i wyd. nast.
Śladami Ezopa staropolskiego. „Rocznik Komitetu Historycznoliterackiego1983 s. 3-38 [o XV-XVI-wiecznych zbiorach bajek].
Dwór i miasto w świetle anonimowej satyry z czasów Stanisława Augusta. „Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej1984/1985 z. 1/2 s. 137-146 [z tekstami wierszy].
Barok w polskim Oświeceniu. W: Studien zur polnischen Literatur-, Sprach- und Kulturgeschichte im. 18. Jahrhundert. Köln, Weimar, Wien, Böhlau 1993 s. 205-217 [poszerzone wersja referatu wygłoszonego w kwietniu 1991 na 3. konferencji polonistów polskich i niemieckich w Tybindze].
Ignacy Krasicki – „Bajki i przypowieści” i „Bajki nowe. W: Lektury polonistyczne. Oświecenie – Romantyzm. Kraków 1996 s. 71-129, wyd. nast. tamże 1997.
Mickiewicz – satyryk. „Ruch Literacki1998 z. 3 s. 317-333.
Józef Kallenbach; Mieczysław Piszczkowski. W: Złota księga Wydziału Filologicznego. Kraków 2000 s. 155-166, 561-567.

Prace edytorskie i redakcyjne

1. Antologia literatury polskiego Oświecenia. Oprac.: W. Woźnowski. Kraków: Nakład Uniwersytetu Jagiellońskiego 1979, 489 s.
Skrypt.
2. Antologia bajki polskiej. Wybrał i oprac. W. Woźnowski. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1982, CXXXIX, 755 s. Biblioteka Narodowa I, 239. Wyd. 2 tamże 1983.
3. Bajka polska. Od Kadłubka do Herberta. [Antologia]. Wybrał i oprac. [oraz wstęp] W. Woźnowski. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1992, 122 s.

Omówienia i recenzje

• Inf. syna, Zbigniewa Woźnowskiego, 2003.

Ogólne

Artykuły

J. Maślanka: Wacław Woźnowski. (1931-2002). „Ruch Literacki2002 z. 4/5.

Pamflet obyczajowy w czasach Stanisława Augusta

W. Błauchut: Pamflet obyczajowy epoki Oświecenia. „Życie Literackie1974 nr 11.
M. Piszczkowski: Z badań nad polskim Oświeceniem. „Ruch Literacki1974 z. 2.

Bajka w literaturze polskiego Oświecenia

M. Piszczkowski: Morfologia bajki polskiej w literaturze oświecenia. „Ruch Literacki1974 z. 5.

Dzieje bajki polskiej

J.Z. Lichański: Bajka: czy tylko dydaktyka i moralizatorstwo?Nowe Książki1991 nr 10.
Z. Dżedżyk. „Ruch Literacki1993 z. 3.

Antologia bajki polskiej

M. Ursel. „Pamiętnik Literacki1983 z. 2.
M. Jonca. „Literatura Ludowa1985 nr 3/4.