BIO
Urodzony 18 lutego 1938 w Poznaniu; syn Edwina Wojciechowskiego, lekarza, poety, i Zofii z Kozłowskich, lekarki, harcmistrzyni. Tuż przed wybuchem II wojny światowej przeniósł się wraz z rodziną do Lublina, gdzie przebywał także w czasie okupacji niemieckiej. Po wojnie uczył się w Gimnazjum Męskim im. Hetmana J. Zamoyskiego w Lublinie; w 1955 zdał maturę. Następnie studiował geologię na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1961 uzyskał magisterium i przez niespełna rok był asystentem w Katedrze Geologii Dynamicznej we Wrocławiu. Od 1962 uczęszczał na Studium Dziennikarskie przy Uniwersytecie Warszawskim (UW), które ukończył w 1964. W latach studenckich należał do Klubu Wysokogórskiego i Sekcji Grotołazów Akademickiego Klubu Turystycznego we Wrocławiu; uczestniczył w wyprawach grotołazów do Jugosławii, Bułgarii, Gruzji. W 1970 ożenił się z Krystyną Romecką, malarką i projektantką wnętrz. Debiutował utworem dramatycznym pt. Powrót komety Halley’a, wystawionym w 1964 w klubie studenckim Pod Jaszczurami w Krakowie, a jako powieściopisarz w 1967 powieścią Kamienne pszczoły. Od 1965 studiował na Wydziale Reżyserii Filmowej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i Filmowej w Łodzi; w 1969 uzyskał tytuł magistra sztuki. Pracował jako reżyser filmów reklamowych, akwizycyjnych i instruktażowych w Spółdzielczej Wytwórni Filmowej w Warszawie (do 1971). W tym czasie rozpoczął stałą współpracę z kinematografią i telewizją jako autor scenariuszy i komentarzy do filmów. W 1970 został członkiem Związku Literatów Polskich (ZLP). Utwory prozą i artykuły publikował m.in. w „Kulturze” (1971-77, 1980), „Radarze” (1971-81; tu w 1975-78 i 1980 felietony podpisany Penetrator, a w 1981 także pod pseudonimem II Piotr Woyski), „Ty i ja” (1973), „Odrze” (1974, 1984, 1987), „Twórczości” (1974). W 1975-76 pełnił funkcję łącznika między Komisją Imprez Oddziału Warszawskiego ZLP a Fabryką Samochodów Osobowych na Żeraniu, a następnie był członkiem Komisji do Spraw Łączności z Związku Nauczycielstwa Polskiego przy Zarządzie Głównym ZLP jako opiekun Klubu Nauczycieli Piszących. W 1978 otrzymał nagrodę literacką Fundacji im. Kościelskich w Genewie. Od grudnia 1980 wchodził w skład Zarządu Głównego ZLP (do rozwiązania Związku w 1983). Utwory prozą i felietony publikował w „Literaturze” (1980), „Życiu Literackim” (1980) i „Przeglądzie Katolickim” (od 1984; tu do 1988 głównie cykle felietonów pt. Okno na ogród). Publikował pod pseudonimem Leonard Jeleń w czasopismach wydawanych poza zasięgiem cenzury: w „Biuletynie Małopolski” (1982-83), „Spectatorze” (1982-83) i „Wezwaniu” (1982) oraz pod pseudonimem Anonim w „Przedświcie” (1983). Brał udział w Tygodniach Kultury Chrześcijańskiej (od 1984). W 1989 był członkiem komitetu założycielskiego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich; od 1990 był wiceprezesem, a od 2002 prezesem Stowarzyszenia. Kontynuował współpracę z „Przeglądem Katolickim” (tu w 1989 cykl felietonów pt. Okno na ogród) oraz z miesięcznikiem „Więź”, głównie jako recenzent i autor felietonów w cyklu Jeden świat, jeden mózg. W 1989 publikował też cykl felietonów pt. Peryskop optymistyczny w piśmie „Ateneum Kapłańskie”. Utwory prozą, artykuły i recenzje ogłaszał następnie m.in. w „Gazecie Wyborczej”, „Przeglądzie Polskim”, „Przeglądzie Literackim”, „Dekadzie Literackiej”, „Tygodniku Powszechnym”, „Nowych Książkach”, a od 2000 w „Rzeczpospolitej”. Od 1990 wykładał teorię scenariusza i prowadził warsztaty scenariuszowe w Studium Scenariuszowym Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Był członkiem Rady Etyki Mediów (1993-2002), a od 1995 Krajowej Rady Katolików Świeckich i Rady Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk (do 2001). Od 2002 prowadził warsztaty literackie w Laboratorium Reportażu przy Wydziale Dziennikarstwa UW (Pracownia Opowiadania) i w niepublicznej Wyższej Szkole Sztuk Wizualnych i Nowych Mediów. Otrzymał nagrodę literacką Fundacji im. Kościelskich w Genewie (1978), nagrodę Polskiego PEN Clubu (1993) i Fundacji P. Büchnera (1993). Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1975) i odznaką Zasłużony dla Kultury Polskiej (1979). Mieszka w Warszawie.
Twórczość
1. Powrót komety Halley’a. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Kraków, Klub Studentów „Pod Jaszczurami” 1964. Druk ze wstępem autora pt. Rower pancerny. „Nowy Wyraz” 1978 nr 7 s. 8-18.
Wystawienia następne
2. Kamienne pszczoły. [Powieść]. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Iskry” 1967, 138 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1974, wyd. 3 1980.
Nagrody
Przekłady
niemiecki
3. Czaszka w czaszce. [Powieść]. Posłowie: Z. Żabicki. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1970, 323 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1974, wyd. 3 1976, wyd. 4 1997.
Przekłady
francuski
niemiecki
4. Lew koloru marchewki. [Opowiadanie dla dzieci]. Warszawa: Biuro Wydawniczo-Propagandowe „Ruch” 1971, [12] k. Wyd. 2 tamże 1972.
5. Poradnik konsumenta. Scenariusz filmu animowanego. „Radar” 1971 nr 12 s. 15-16.
6. Ulewa, kometa, świński targ. (Nowela filmowa). „Kino” 1971 nr 5 s. 25-30. Por. poz. ↑.
7. Zdobywcy orzechowego tortu. [Dla dzieci]. Powst. 1971. Wyd. Warszawa: Robotnicza Spółdzielnia Wydawnicza „Prasa Książka Ruch” 1974, 82 s. Wyd. 2 tamże 1977.
Nagrody
Przekłady
francuski
niemiecki
8. Stacja bezsenność. Film telewizyjny. Scenariusz i reżyseria P. Wojciechowski. Telewizja Polska 1973.
9. Ulewa, kometa, świński targ. [Opowiadania]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1974, 165 s.
Zawartość
10. Czarodzieje pachną klejem. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1976, 50 s.
11. Poniedziałek, którego nie było. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1977, 66 s.
12. Światło i dźwięk. Scenariusz do widowiska wystawionego w Wilanowie w 1977.
13. Wysokie pokoje. [Powieść]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1977, 307 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1979, wyd. 3 1980.
14. Manowiec. [Powieść]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1978, 155 s.
15. Jezioro na wyspie. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1979, 76 s.
16. Autobus spóźnialskich. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1980, 21 s.
17. Kinderbal. [Musical]. Powst. 1980.
18. Prawo tyraliery. [Felietony]. Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza 1980, 197 s.
19. Półtora królestwa. Opowiadania beskidzkie. Kraków, Wrocław: Wydawnictwo Literackie 1984, 191 s.
Zawartość
20. Wiatr schwytany w lustro. [Powieść]. Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza 1984, 193 s.
21. Obraz napowietrzny. [Powieść]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1988, 379 s.
22. Szkoła wdzięku i przetrwania. [Powieść]. „Potop” 1991 nr 2-18. Wyd. osobne Warszawa: Agawa 1995, 208 s.
23. Bajki żółtego psa. Warszawa: Stentor, Kraków: Editions Raymond 1993, 108 s. Wyd. nast. Wrocław: Siedmioróg 1999.
Nagrody
24. Księga świata. [Album]. Tekst P. Wojciechowski. Fotografie: A. Boskowska. Warszawa: Conet 1993, 48 s.
25. Z kufra pana Pompuła. [Dla dzieci]. Warszawa: Stentor, Kraków: Editions Raymond 1993, 125 s.
26. Czy się opłaca mieć duszę. Notatki z myślenia, czytania i życia. Warszawa: Wydawnictwo Archidiecezji Warszawskiej 1996, 226 s.
27. Harpunnik otchłani. [Opowiadania]. Warszawa: Odeon 1996, 275 s.
Zawartość
28. Polska w obrazach i słowach. [Album]. Tekst P. Wojciechowski. Fotografie: P. Cieśla. Warszawa: Sport i Turystyka 2000, 295 s.
Przekłady
angielski
niemiecki
29. Próba listopada. [Powieść]. Warszawa: W.A.B. 2000, 209 s.
30. Z kufra pana Pompuła. [Powieść dla dzieci]. Warszawa: Stentor 2002, 119 s.
31. Kraj średniej wielkości. Sztuka teatralna w 3 aktach. „Dialog” 2004 nr 11 s. 16-43.
32. Zaliczanie, czyli Go-shi. Sztuka w 2 aktach. „Dialog” 2005 nr 7/8 s. 54-78.
33. Café Navarra. [Szkice]. Warszawa: Biblioteka „Więzi” 2007 157 s.
34. Doczekaj nowiu. [Powieść]. Warszawa: Świat Ksiązki 2007, 381 s.
Drobne utwory literackie
Książeczki dla dzieci
Nadto drobne książeczki prozą lub wierszem dla dzieci.
Przekłady
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1980, 2003.
