Urodzony 1 stycznia 1937 w Płocku; syn Antoniego Wiśniewskiego, kupca, i Wiktorii z Krupińskich. Wcześnie osierocony, od 1945 był wychowywany przez ciotkę, Jadwigę Jędrzejewską. W 1947 wraz z jej rodziną przeniósł się do Torunia, a w 1948 do Warszawy, gdzie ukończył szkołę podstawową. W 1950/51 uczęszczał do liceum ogólnokształcącego. W 1951-54 uczył się w Zawodowej Szkole Elektrycznej przy Wytwórni Aparatury Wysokich Napięć w Międzylesiu i zdobył zawód montera sieci napowietrznej. W 1954-55 pracował w Zakładzie Sieci Energetycznej w Warszawie. Po zwolnieniu się z pracy uczył się w Zaocznym Technikum Energetycznym. W 1957-59 odbywał służbę wojskową w miejscowości Czarne na Pomorzu. Po powrocie z wojska kształcił się samodzielnie. Planując studia w zakresie fizyki, przystępował dwukrotnie (w 1961 i 1962) jako ekstern do egzaminów maturalnych (nie zdał dwukrotnie egzaminu z języka polskiego). W 1964 ożenił się z Krystyną Wawer (rozwód 1973). Przez wiele lat zarobkował, udzielając korepetycji z fizyki i matematyki kandydatom na studia wyższe. Równocześnie zajmował się twórczością literacką. Debiutował w 1968 na łamach „Kameny” opowiadaniem pt. Anonim (nr 16; podpisany Adam Wiśniewski). Od 1973 publikował powieści fantastycznonaukowe. W latach siedemdziesiątych współpracował z filmem, m.in. jako autor scenariusza filmu krótkometrażowego pt. Wyprawa po koniec nici — inaczej oraz planowanego serialu telewizyjnego według własnej powieści pt. Robot. W 1979 został członkiem Związku Literatów Polskich, był też członkiem World Science Fiction Association of Professionals. Zmarł śmiercią samobójczą 24 sierpnia 1995 w Warszawie.

Twórczość

1. Robot. [Powieść]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1973, 413 s. Wyd. nast.: tamże: wyd. 2 zmienione 1977, wyd. 3 1983; Warszawa: Amber 1998; [wyd. 4] [!] Gdańsk: słowo/obraz terytoria 2005.

I miejsce w plebiscycie czytelników na najciekawszą książkę z gatunku science fiction wydaną w Polsce w powojennym trzydziestoleciu w 1974.

Przekłady

niemiecki

Roboter. [Przeł.] H., G. Meiser. München 1981, wyd. 2 tamże 1981.

węgierski

A robot. [Przeł.] G. Csordás. Budapest 1987.

See Studies

2. Według łotra. [Powieść]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1978, 160 s. Wyd. nast.: wyd. 2 tamże 1983; wyd. 2 [!] poprawione Poznań: Rebis 1997, 190 s.; [wyd. 4] [!] Gdańsk: słowo/obraz terytoria 2005.

Wyróżnienie V Europejskiego Kongresu Science Fiction EUROCON w Stresie we Włoszech w 1980.

Przekłady

niemiecki

Das Evangelium nach Lump. [Przeł.] R.J. Retz. München 1982, wyd. nast. w: Drei Science Fiction Romane in einem Band. München 1987.

See Studies

3. Nagi cel. [Powieść]. Warszawa: Czytelnik 1980, 155 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1984, wyd. 3 1990; [wyd. 4] Gdańsk: słowo/obraz terytoria 2005.

Przekłady

niemiecki

Nacktes Ziel. [Przeł.] H. Rottensteiner. München [1989].

See Studies

4. Arka. [Powieść]. Warszawa: Czytelnik 1989, 124 s.

Przekłady

niemiecki

Die Arche. [Przeł.] H. Rottensteiner. München 1993, wyd. 2 tamże 1994.

See Studies

5. Jednolita teoria czasoprzestrzeni. Warszawa: Pusty Obłok 1990, 88 s.

Dotyczy filozofii kosmologii.

6. Oro. [Powieść]. Warszawa: Amber 1998, 175 s.

See Studies

7. Trzecia cywilizacja. [Powieść]. Toruń: C&T 1998, 174 s. [Wyd. 2] Warszawa: Książka i Wiedza 2004.

8. Anioł przemocy i inne opowiadania. Gliwice: Info-Art 2001, 215 s.

Zawartość

Przerwany film; Ciąg zdarzeń; Zapowiedź rysy; Zmowa; Anioł przemocy; Rozdwojenie; Potęga hipnozy; Na skraju nocy; Dzikus; Oaza; Byle podmuchem losu; Anonim; Otępienie; Seks kontra instrukcja; Roztrzepaniec nieuświadomiony; Dekoracja. (Przypadki rycerza bladego a ponurego); Teoria genitonów; Sonda; Teoria Nadistot; Tamten świat.

Omówienia i recenzje

• Informacje brata, Stanisława Wiśniewskiego.

• Ankieta dla IBL PAN 1988.

Wywiady

• Karcer i niebo wcielenia. Rozm. M. Parowski. W tegoż: Czas fantastyki. Szczecin 1990.

Słowniki i bibliografie

• A. Niewiadowski: Adam Wiśniewski-Snerg. W: A. Niewiadowski, A. Smuszkiewicz: Leksykon polskiej literatury fantastyczno-naukowej. Poznań 1990.

Ogólne

Artykuły

• A. Wójcik: Zagubiony w kręgu determinizmu. W: A. Wójcik, M. Englender: Budowniczowie gwiazd. Cz. 1. Warszawa 1980.

• D. Kirsch: Elaborat — debiuty lat siedemdziesiątych. „Twórczość” 1981 nr 9 [dot. m.in. A. Wiśniewskiego-Snerga].

• A. Stoff: Zaproszenie do stereonu. „Miesięcznik Literacki” 1981 nr 6.

• F. Rottensteiner: Polnische Phantastik von Jerzy Żuławski bis Adam Wiśniewski-Snerg. W: Science-Fiction in Osteuropa. Berlin 1984.

• M. Parowski: Ucieczka z karceru. Adam Wiśniewski-Snerg. „Nowa Fantastyka” 1995 nr 10.

• M. Oramus: Portret rodzinny ze Snergiem w tle. „Fenix” 1996 nr 4.

• R. Klementowski: Modelowe boksowanie ze światem. Toruń 2003, passim.

Robot

• A. Bonarski: Robot zbuntowany. „Kultura” 1973 nr 43.

• L. Bugajski: Zaskakujący debiut. „Nurt” 1973 nr 12.

• J. Janas: Kurza farma. „Argumenty” 1973 nr 37.

• J. Maziarski: Bardzo sympatyczny robot. „Nowe Książki” 1973 nr 24.

• Z. Morak: „S-F” komiks z filozoficzną przystawką. „Kierunki” 1973 nr 44.

• J. Rogoziński: Zniechęcony ramotami. „Literatura” 1973 nr 39.

• M. Bajerowicz: Ludzkość jako pokarm. „Twórczość” 1974 nr 10.

• L. Bugajski: „Robot” i inni. „Nowy Wyraz” 1974 nr 4.

• J. Pieszczachowicz: Ludzie i roboty. „Przekrój” 1974 nr 1505.

• [M. Jodłowski] Lector. „Opole” 1977 nr 12.

• A. Wójcik: W pętli trwania. „Argumenty” 1977 nr 46.

• A. Donimirski: Adam Wiśniewski-Snerg i jego Teoria Nadistot. „Razem” 1978 nr 3.

• L. Bugajski: „Robot” i inni; Stary scenariusz, nowy superfilm. W tegoż: Spotkania drugiego stopnia. Kraków 1983 [dot. też Według łotra].

• L. Bugajski: Siedząc na grzędzie. „Fantastyka” 1983 nr 10.

• M. Parowski: Robot dwuznaczny. W tegoż: Czas fantastyki. Szczecin 1990.

Go back to position

Według łotra

• A. Bernat: Ewangelia według scenariusza. „Nowe Książki” 1978 nr 9.

• W. Cegłowski: Według Wiśniewskiego. „Nowy Wyraz” 1978 nr 6.

• A. Smuszkiewicz: Nowa ewangelia według łotra. „Nurt” 1978 nr 8.

• A. Zieniewicz: Science-fiction na święta. „Literatura” 1978 nr 12.

• J. Gajowiec: Męczeństwo w plastiku. „Tygodnik Powszechny” 1979 nr 11.

• B. Zadura: Wariacje na znany temat. „Twórczość” 1979 nr 1.

• L. Bugajski: „Robot” i inni; Stary scenariusz, nowy superfilm. W tegoż: Spotkania drugiego stopnia. Kraków 1983 [dot. też Robot].

• E. Popiołek, D. Materska: Patrzeć i nie widzieć. „Nowa Fantastyka” 1998 nr 1.

Go back to position

Nagi cel

• A. Bernat: Kto się nami bawi? „Nowe Książki” 1980 nr 17.

• A. Zimoch: Nieśmiertelna między mirażami dusza. „Opole” 1985 nr 11.

• M. Oramus: Atrapy, surogaty, ersatze; Człowiek najwyższym celem; Kto nas uprawia. W tegoż: Wyposażenia osobiste. Warszawa 1987 [recenzja: Według łotra; Nagi cel; Robot].

Go back to position

Arka

• M. Parowski: Statek szaleńców. „Fantastyka” 1990 nr 1.

Go back to position

Oro

• R.A. Ziemkiewicz: Zapadanie. „Nowa Fantastyka” 1998 nr 7.

Go back to position