BIO
Urodzony 7 marca 1929 w Stanisławowie; syn Mieczysława Weissa de Weissenfelda, prawnika, sędziego sądu okręgowego, i Bronisławy z Leszczyńskich. Do szkół uczęszczał w Stanisławowie i Brzeżanach. Podczas okupacji niemieckiej uczył się na tajnych kompletach w Sokołowie Małopolskim pod Rzeszowem. Po wojnie kontynuował naukę w Gimnazjum i Liceum im. H. Sienkiewicza w Łańcucie; w 1947 zdał maturę. Następnie studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ). W 1951 uzyskał magisterium. Od tego roku był zatrudniony w katedrze Filologii Polskiej UJ, kolejno jako asystent i starszy asystent. Debiutował w 1953 posłowiem do powieści G. Zapolskiej Sezonowa miłość. W tymże roku ożenił się z Wiesławą Otto, polonistką. W 1953/54 pracował przejściowo w Lublinie na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej, uczestnicząc w organizowaniu wydziału polonistyki. Publikował artykuły i recenzje w „Życiu Literackim” (1954-55). W 1960 uzyskał doktorat na podstawie rozprawy pt. Fryderyk Nietzsche w piśmiennictwie polskim lat 1890-1914 (promotor prof. Henryk Markiewicz) i otrzymał stanowisko adiunkta na UJ. Artykuły i recenzje ogłaszał m.in. w „Ruchu Literackim” (1960-76), „Miesięczniku Literackim” (1967-75). W 1966 habilitował się na UJ na podstawie rozprawy pt. Przełom antypozytywistyczny w Polsce w latach 1880-1890, a w 1968 został powołany na stanowisko docenta. W 1970 objął funkcję wicedyrektora do spraw ogólnych Instytutu Filologii Polskiej UJ. Otrzymał czterokrotnie nagrodę Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1972, 1977, 1979, 1982). W 1973 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1983 profesora zwyczajnego. W 1984 został dyrektorem Instytutu Filologii Polskiej UJ (funkcję tę pełnił do śmierci); kierował Zakładem Historii Literatury XIX w. Był przewodniczącym Komisji Historycznoliterackiej Polskiej Akademii Nauk Oddziału w Krakowie, a także redaktorem „Rocznika Komisji Historycznoliterackiej”. Zmarł 13 marca 1988 w Krakowie.
Twórczość
1. O twórczości Gabrieli Zapolskiej. W: G. Zapolska: Dzieła wybrane. T. 16. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1958 s. 289-374; nadbitka Kraków 1958.
2. Fryderyk Nietzsche w piśmiennictwie polskim lat 1890-1914. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1961, 100 s. Polska Akademia Nauk. Oddział w Krakowie Prace Komisji Historycznoliterackiej, 4.
3. Przełom antypozytywistyczny w Polsce w latach 1880-1890. Przemiany postaw światopoglądowych i teorii artystycznych. Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1966, 128 s. „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego”, nr 126, „Prace Historycznoliterackie” z. 10.
4. Gabriela Zapolska. Życie i twórczość. Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1968, 26 s. Polska Akademia Nauk. Oddział w Krakowie.
5. Cyganeria Młodej Polski. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1970, 217 s.
Zawartość
6. Romantyczna genealogia polskiego modernizmu. Rekonesans. [Studium historycznoliterackie]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1974, 317 s.
Zawartość
7. Legenda i prawda Zielonego Balonika. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1976, 396 s. Wyd. 2 przejrzane i poszerzone tamże 1987, 456 s.
Nagrody
8. Literatura Młodej Polski. Podręcznik dla klasy III liceum ogólnokształcącego oraz techników i liceów zawodowych. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne 1984, 351 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1985, wyd. 3 1987.
9. Młoda Polska. Literatura dla klasy III szkoły średniej. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne 1988, 303 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1989, wyd. 3 1992, wyd. 4 1993, wyd. 5 1994.
Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.
Prace edytorskie i redakcyjne
Zawartość
T. 1. Pisma krytycznoliterackie. Wstęp i wybór T. Weiss. 608 s.
T. 2. O teatrze i dramacie. Wybór T. Weiss. Przypisy oprac. E. Orzechowski, 537 s.
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1975.
• informacja żony 2003.