WASITOWA Zofia

Urodzona 19 września 1932 w Białej Podlaskiej; córka Stanisława Dębowskiego i Zofii z Grzymkowskich, nauczycieli polonistów. Od 1936 mieszkała z rodzicami w Warszawie, tam też przebywała w czasie okupacji niemieckiej. Po zakończeniu II wojny światowej uczęszczała do Liceum im. S. Sempołowskiej w Warszawie. W 1950 zdała maturę i podjęła studia z zakresu romanistyki na Uniwersytecie Warszawskim (UW). W 1953, z chwilą ukończenia trzyletnich studiów, rozpoczęła pracę na stanowisku redaktora w Wydawnictwie Iskry. W 1958 wyszła za mąż za Ryszarda Wasitę, publicystę i edytora. W tymże roku debiutowała jako tłumaczka literatury francuskiej przekładem prozy Françoise Mallet-Joris pt. Kordelia, zamieszczonym na łamach dwutygodnika „Argumenty” (nr 16). W następnych latach rozwijała prace przekładowe; początkowo tłumaczyła nadal z języka francuskiego, a od 1962 zajmowała się głównie prozą hiszpańskojęzyczną, zwłaszcza iberoamerykańską. Sporadycznie ogłaszała też recenzje i artykuły dotyczące pisarzy z tych kręgów językowych. W 1966 została redaktorem odpowiedzialnym sekcji literatury hiszpańskiej i iberoamerykańskiej w dziale literatur romańskich w Państwowym Instytucie Wydawniczym. W 1968-98 odbywała liczne studyjne podróże zagraniczne, m.in. do Hiszpanii (kilkakrotnie), Francji (1968) i na Kubę (1972). W 1974 została członkiem Związku Literatów Polskich (ZLP). W 1974 prowadziła (zorganizowany przy ZLP) kurs dla młodych tłumaczy, a w 1975 zajęcia ze studentami iberystyki na UW. W 1992 przeszła na emeryturę. Kontynuuje prace przekładowe. Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1983) oraz odznaką Zasłużony dla Kultury Polskiej (1976). W 2004 otrzymała nagrodę Stowarzyszenia Autorów ZAiKS za całokształt pracy przekładowej. Mieszkała w Warszawie. Zmarła 1 marca 2009..