BIO
Urodzona 1 lipca 1922 we Lwowie; córka Aleksandra Warzenicy i Marii z Udołowiczów, nauczycieli. W 1935 uczęszczała do Gimnazjum im. A. Asnyka, a następnie do Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego im. Królowej Jadwigi we Lwowie, gdzie w trybie eksternistycznym w 1940 zdała maturę. W 1937-39 należała do Związku Harcerstwa Polskiego, a w 1942-44 do Szarych Szeregów. W 1942-44 studiowała polonistykę na tajnym Uniwersytecie Jana Kazimierza. Pracowała jako pomocnik buchaltera w różnych instytucjach. Brała też udział wraz z ojcem w tajnym nauczaniu. W 1945 przyjechała do Polski. Musiała powtórzyć egzamin maturalny w trybie eksternistycznym. Po jego złożeniu w Lublinie, w 1945-46 studiowała na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, następnie w 1946-47 na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie uzyskała magisterium w 1948. W 1946-48 należała do Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego, w 1947 do Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej. W 1948 przeniosła się do Warszawy. Przez kilka miesięcy pracowała jako urzędniczka w Ministerstwie Oświaty. Od 1949 była członkiem Związku Akademickiego Młodzieży Polskiej. W 1949-53 pracowała jako asystent i starszy asystent w Instytucie Badań Literackich (IBL) w Pracowni Podręcznika Historii Literatury Polskiej. Debiutowała w 1950 artykułem pt. Powieści ludowe Kraszewskiego, opublikowanym w Materiałach do nauczania historii literatury polskiej. W 1951 została członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1953 rozpoczęła pracę na Uniwersytecie Warszawskim (UW), początkowo jako starszy asystent (do 1955), następnie adiunkt (1956-70). W 1960 uzyskała stopień doktora na UW na podstawie rozprawy pt. Józef Ignacy Kraszewski. Zarys twórczości w latach 1829-1842 (promotor prof. Julian Krzyżanowski). W 1969 habilitowała się na podstawie pracy pt. Pozytywistyczny «obóz młodych» wobec tradycji wielkiej polskiej poezji romantycznej (lata 1866-1881). W tymże roku wyszła za mąż za Jerzego Zalewskiego. W 1970 otrzymała stanowisko docenta. W 1972-87 pełniła obowiązki sekretarza naukowego Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej Polskiej Akademii Nauk (PAN); za tę działalność otrzymała nagrodę Ministra Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1973) i I Sekretarza PAN (1980 i 1981). W 1978-80 była prodziekanem Instytutu Polonistyki UW. W 1979, 1980, 1981 i 1983 otrzymała indywidualną nagrodę Rektora UW I stopnia za pracę zawodową i społeczną. W 1985-87 wchodziła w skład Rady Naukowej IBL PAN. W 1991 przeszła na emeryturę. Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1964) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1984). Zmarła 17 czerwca 1993 w Warszawie.
Twórczość
1. Józef Ignacy Kraszewski. Warszawa: Nasza Księgarnia 1963, 268 s.
2. Pozytywistyczny „obóz młodych” wobec tradycji wielkiej polskiej poezji romantycznej. Lata 1866-1881. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1968, 183 s. „Rozprawy Uniwersytetu Warszawskiego”, 25.
Zawartość
3. Przełom scjentystyczny w publicystyce warszawskiego „Obozu młodych”. (Lata 1866-1876). Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1978, 223 s. Polska Akademia Nauk KNoLP [Komitet Nauk o Literaturze Polskiej], Z prac Instytutu Literatury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego „Rozprawy Literaturoznawcze”, 23.
Nagrody
Zawartość
Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.
Prace redakcyjne
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1987.