BIO
Urodzony 4 maja 1928 w Strumieniu pod Cieszynem; syn Franciszka Wantuły, robotnika, i Agnieszki z domu Chudek. Wychowywał się w Chwałowicach (obecnie dzielnica Rybnika) w rodzinie górnika Emanuela Wantuły i Agnieszki z domu Pisarek. Od lipca 1942 do listopada 1944 pracował jako uczeń górniczy w kopalni Jankowice w Boguszowicach. Następnie do marca 1945 był pomocnikiem biurowym w fabryce maszyn Mach & Synowie w Rybniku. Po zakończeniu wojny od kwietnia 1945 pracował w urzędzie gminnym jako referent, w lipcu 1946 został zatrudniony w Kopalni Węgla Kamiennego Chwałowice w Chwałowicach. Równocześnie od 1947 uczęszczał do Technikum Górniczego w Rybniku. W 1948 został członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). W 1949 ożenił się z Teresą Piechą. Po otrzymaniu w 1952 dyplomu technika górnika pracował do 1981 w rybnickiej kopalni Chwałowice, kolejno na stanowisku nadgórnika, sztygara gospodarczego, kierownika działu gospodarki materiałowej. W 1961 otrzymał wyróżnienie w konkursie literackim Wojewódzkiej Rady Narodowej (WRN) i Oddziału Katowickiego Związku Literatów Polskich (ZLP) za opowiadanie pt. Rozdroże. Debiutował w 1962 opowiadaniem Konflikt, opublikowanym na łamach dwutygodnika „Poglądy” (nr 3) oraz słuchowiskiem pt. Wiedeński walc, nadanym w Polskim Radiu. Opowiadania i fragmenty powieści publikował m.in. na łamach „Poglądów” (1962-83, z przerwami), „Trybuny Robotniczej” (1963-79, z przerwami) i „Życia Literackiego” (1963-85, z przerwami). Od 1964 ogłaszał powieści. W tymże roku został członkiem ZLP (wiceprezes Oddziału Katowickiego w 1970-72). Uprawiał też amatorsko malarstwo i grafikę. W 1965-69 był posłem na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. W 1966 objął prezesurę Klubu Literackiego Kontakty w Rybniku. W 1969-75 był kolejno zastępcą członka i członkiem Komitetu Centralnego PZPR. Otrzymał wiele nagród i wyróżnień, m.in.: literackie nagrody WRN w Katowicach (1967, 1972), nagrodę Plakieta, przyznaną przez „Poglądy” (1971), nagrodę „Trybuny Ludu” (1975, przyznaną za rok 1974), nagrodę Ministra Kultury i Sztuki II stopnia (1987). W 1985-87 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Społecznej Rady Kultury przy Ministrze Górnictwa i Energetyki. Odznaczony m.in. Orderem Sztandaru Pracy II klasy (1972), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1980), odznaką Zasłużony w Rozwoju Województwa Katowickiego (1988). W 1989 wyemigrował do Niemiec. Zmarł 20 listopada 2005 w Pirmasens w Niemczech; pochowany na cmentarzu przy kościele świętej Katarzyny w Jastrzębiu Zdroju.
Twórczość
1. Zawał. [Opowiadania]. Katowice: Wydawnictwo „Śląsk” 1963, 122 s.
Zawartość
2. Nigdy za późno. [Powieść]. Katowice: Wydawnictwo „Śląsk” 1964, 272 s.
3. Urodzeni w dymach. [Powieść]. Katowice: Wydawnictwo „Śląsk” 1965, 206 s. Wyd. 2 tamże 1974.
Nagrody
Przekłady
czeski
rosyjski
4. Koncert dla głuchych. [Powieść]. Katowice: Wydawnictwo „Śląsk” 1966, 298 s.
5. Wiadukt. [Widowisko telewizyjne]. Telewizja Polska 1967.
6. Wycieczka z narzeczoną. [Opowiadania]. Katowice: Wydawnictwo „Śląsk” 1969, 166 s. Wyd. 2 tamże 1971.
Nagrody
Zawartość
7. Przeminąć i zostać. [Powieść]. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1970, 283 s. Wyd. 2 tamże 1971.
8. Romans Luizy. [Powieść]. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1971, 564 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1973, wyd. 3 1975, wyd. 4 [1981].
Przekłady
czeski
9. Po dzwonach cisza. [Powieść]. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1973, 289 s.
Nagrody
10. Najpierw żyć. [Powieść]. Katowice: Wydawnictwo „Śląsk” 1979, 335 s.
Nagrody
11. Cała w pnączu clematis. [Powieść]. Katowice: Wydawnictwo „Śląsk” 1980, 328 s.
12. Miłości pełna czara. [Powieść]. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1981, 325 s.
13. Boso do nieba. [Powieść]. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej [1985], 287 s.
14. Malowanie dnia. [Opowiadania]. Posłowiem opatrzył J. Górdziałek. Katowice: Wydawnictwo „Śląsk” [1986], 248 s.
Zawartość
Słuchowiska radiowe, m.in.
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1966, 1975, 1988, 2002.
