PUZYNA Konstanty

Urodzony 13 kwietnia 1929 w Warszawie w rodzinie ziemiańskiej; syn Władysława Puzyny i Marii z Zielińskich, pianistki. W czasie okupacji niemieckiej przebywał początkowo w Skępem pod Włocławkiem, a następnie w 1941-44 w Warszawie. Naukę w szkole średniej, rozpoczętą na tajnych kompletach gimnazjalnych w Warszawie, kontynuował po wojnie w Gimnazjum im. M. Kopernika w Toruniu oraz w Gimnazjum i Liceum im. Bolesława Chrobrego w Sopocie, tu w 1948 zdał maturę. Debiutował w 1947 w tygodniku „Odrodzenie” artykułem w dziale pt. Kronika kulturalna Wybrzeża (nr 21); w 1947-48 zamieszczał w tym piśmie stałe korespondencje teatralne z Wybrzeża. W 1948 rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W tymże roku został członkiem Związku Zawodowego Literatów Polskich (od 1949 Związku Literatów Polskich). Po przeniesieniu się do Warszawy, w 1948-49 był stypendystą Ministerstwa Kultury i Sztuki, w 1950 pracował jako inspektor, a następnie pełnił obowiązki naczelnika Wydziału Teatralnego tegoż Ministerstwa. Równocześnie należał do zespołu redakcyjnego tygodnika „Nowa Kultura”. W 1949-50 publikował stały przegląd pt. Wydarzenia teatralne w miesięczniku „Twórczość”. W 1950 powrócił do Krakowa i kontynuował studia polonistyczne; w 1952 uzyskał magisterium. Od sezonu 1950/51 do 1952/53 był kierownikiem literackim w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej i Cieszynie. W 1951 rozpoczął jako recenzent współpracę z tygodnikiem „Życie Literackie” (1951-54) i z czasopismem „Teatr” (1951-54, 1956-57, 1963, 1966-70). W sezonie 1953/54 był kierownikiem literackim Teatru Wybrzeże (Gdańsk-Gdynia-Sopot), a następnie do 1961 Teatru Dramatycznego w Warszawie. W 1956 należał do założycieli miesięcznika teatralnego „Dialog”, w którym pełnił funkcję kierownika działu krytyki, a w 1966-69 zastępcy redaktora naczelnego; publikował tu szkice i recenzje teatralne, m.in. w 1956-57 cykl artykułów pt. Szkoła dramaturgów. W „Roczniku Literackim 1956-57” opracował dział Dramat, w „Roczniku Literackim 1961” dział Teatralia. W 1964-86 redagował zainicjowaną przez siebie serię pt. Teorie Współczesnego Teatru wydawaną przez Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe (łącznie 15 tomów). W 1969-72 ogłaszał recenzje teatralne w „Polityce”. W 1969-71 był pracownikiem naukowym w Zakładzie Teatru Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk. W 1969 pełnił funkcję kierownika literackiego Teatru Ateneum w Warszawie. W 1972 został redaktorem naczelnym miesięcznika „Dialog” oraz kierownikiem literackim w Zespole Filmowym „X”. W 1973 otrzymał nagrodę Klubu Krytyki Teatralnej Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. W 1980-81 był członkiem Komisji Kultury Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” Regionu Mazowsze. W 1986/87 jako doktorant City University of New York przebywał przez rok w USA, przygotowując pracę o Stanisławie Ignacym Witkiewiczu (fragmenty w „Dialogu” 1990 nr 4). Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim (1974) i Krzyżem Oficerskim (1986) Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł 28 sierpnia 1989 w Augustowie; pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.