BIO
Urodzony 2 stycznia 1942 w Kartuzach; syn Leona Puzdrowskiego, robotnika, i Agaty z Reszków. W czasie II wojny światowej mieszkał w Kartuzach. W 1955-59 uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. H. Derdowskiego w Kartuzach, następnie studiował fizykę na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. W okresie studiów należał do Związku Harcerstwa Polskiego i Zrzeszenia Studentów Polskich. W tym czasie rozpoczął twórczość poetycką. Debiutował w 1961 wierszem pt. Do robotnika, ogłoszonym na łamach „Ilustrowanego Kuriera Polskiego” (nr 142). W następnych latach wiersze, prozę, artykuły i recenzje literackie publikował m.in. w „Literach” (1963-74; tu m.in. recenzje pod pseudonimami: Jan Bożychowski; Leon Reszka), „Pomeranii” (1963-86, z przerwami) i „Twórczości” (1964-86, z przerwami). W 1963 był współzałożycielem studenckiej grupy literackiej Kadyk (działała do 1965), uczestniczył w spotkaniach kręgu Orientacji Poetyckiej „Hybrydy”. Był też współorganizatorem Toruńskich Majów Poetyckich. Po uzyskaniu w 1965 magisterium, pracował jako starszy asystent w Zakładzie Fizyki Wyższej Szkoły Inżynierskiej (WSI) w Bydgoszczy. W 1966 ożenił się z Krystyną Marciniak, wówczas studentką historii. Kontynuował twórczość poetycką i krytycznoliteracką. Otrzymywał nagrody na konkursach poetyckich, m.in. w 1967 za wiersz pt. Europa wyróżnienie w międzynarodowym konkursie organizowanym w Londynie przez International Writers Found przy Federacji PEN Clubów. W tymże roku odznaczony Medalem Stolema przyznawanym przez klub Pomerania za pomnożenie i popularyzowanie dorobku i osiągnięć kultury Pomorza. W 1969 został członkiem Związku Literatów Polskich (ZLP; do rozwiązania Związku w 1983), w 1970 członkiem Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego (w 1978-80 pełnił funkcję wiceprezesa Oddziału Gdańskiego), a w 1974 członkiem Polskiego PEN Clubu. W 1973 zrezygnował z pracy w WSI i zamieszkał w Gdańsku. Kierował początkowo działem publicystyki społeczno-kulturalnej w miesięczniku „Litery”, od 1975 był członkiem kolegium redakcyjnego „Pomeranii”, a od 1976 członkiem zespołu redakcyjnego tygodnika „Czas” (tu w 1975-80 publikował także pod pseudonimem Jan Bożychowski). Od 1978 do rozwiązania redakcji po ogłoszeniu stanu wojennego (grudzień 1981) pracował w kwartalniku gdańskich środowisk twórczych „Punkt”. Zaczął przekładać poezję i dramaty z języka litewskiego (m.in. poezje Sigitasa Gedy i utwory Juozasa Grusasa, niewydane). Zajmował się również bibliofilstwem, organizacją wystaw z tego zakresu (także z własnych zbiorów). Należał do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (1978-82). Przez jedną kadencję pełnił funkcję przewodniczącego Głównej Komisji Rewizyjnej Zarządu Głównego ZLP (1978-80). W 1980 był uczestnikiem strajku sierpniowego w Stoczni Gdańskiej, w tymże roku został członkiem gdyńskiego Społecznego Komitetu Budowy Pomników Ofiar Grudnia 1970 roku. W czasie stanu wojennego współorganizował niezależne działania artystyczne, był autorem wstępów do licznych katalogów wystaw plastycznych. Przez jeden sezon pracował jako kierownik literacki Teatru Muzycznego w Gdyni (niezweryfikowany, został zwolniony ze stanowiska w 1985). W 1987 otrzymał nagrodę plastyków im. M. Sępa-Szarzyńskiego. Był w 1989 członkiem komitetu założycielskiego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W 1990 utworzył własne wydawnictwo Officina Nostra. W 1991 został członkiem Towarzystwa im. Gutenberga w Moguncji. Należał do rady programowej kartuskiej Galerii „Refektarz”. Wyróżniony m.in. odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1976), Srebrnym Krzyżem Zasługi (1981). Mieszka w Gdańsku.
Twórczość
1. Koło. [Wiersze]. Gdynia: Wydawnictwo Morskie 1966, 51 s.
2. Niezmienność. [Wiersze]. [Poznań]: Wydawnictwo Poznańskie 1968, 90 s.
3. Rzecz kaszubska. [Wiersze]. Gdynia: Wydawnictwo Morskie 1968, 75 s.
Zawartość
4. Białe są słowa miłości. [Powieść]. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1970, 143 s. Wyd. 2 Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1980.
5. Betonowy dom. [Wiersze]. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1971, 45 s.
6. Uwagi o współczesności literatury kaszubsko-pomorskiej. Gdańsk: Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie 1972, 26 s.
7. Wiersze domowe. Gdańsk: Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie 1972, 16 k.
8. Bursztynowe drzewo. Baśnie kaszubskie. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1974, 234 s. Wyd. nast.: wyd. 2 tamże 1984; [wyd. 3] pt. Baśnie kaszubskie. Bursztynowe drzewo. Gdańsk: Oskar 2003.
Zawartość
9. Sztuka podnoszenia palców. [Wiersze]. Toruń: Studenckie Centrum Kultury „Od Nowa” 1974, [10] k.
10. Pisarze Pomorza Gdańskiego. Informator biograficzno-bibliograficzny. Gdańsk: Wojewódzka Biblioteka Publiczna, Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich, Zarząd Okręgu 1975, 116 s.
11. Antykwariat im. Aleksandra Krawczyńskiego. [Artykuł]. Gdańsk: [Przedsiębiorstwo Państwowe „Dom Książki”] 1976, [4] k.
12. Przyszedłem wypełnić. [Wiersze]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1976, 126 s.
Zawartość
13. Glossa w dwudziestopięciolecie Antykwariatu Naukowego PP [Przedsiębiorstwa Państwowego] „Dom Książki” w Bydgoszczy: 1952-1977. Toruń: Oficyna Drukarska Książnicy Miejskiej [1978], [4] k.
14. Rozbite lustro. Gdańsk: Zarząd Główny i Oddział Gdańskiego Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego 1982, 10 s.
15. Wiersze = Gedichte. Z Adamem Mickiewiczem i Tomaszem Mannem dla niemieckich przyjaciół. Przeł. na niemiecki K. Dedecius. Gdańsk: Officina Nostra 1990, 8 s. Por. poz. ↑.
16. Klisze i ziarna. [Wiersze]. Gedania: Officina Nostra 1991, 83 s.
Zawartość
17. Kartuzy, serce Kaszub. [Przewodnik]. Kartuzy: Rada i Zarząd Gminy Kartuzy 1993, 51 s.
Prace redakcyjne
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1998.
