BIO
Urodzony 11 marca 1900 w Stanisławowie w rodzinie mieszczańskiej; syn Marka Pfeffera i Felicji z Goldstejnów. W 1911 rozpoczął naukę w II Gimnazjum w Stanisławowie. Po wybuchu I wojny światowej, uchodząc przed wojskami rosyjskimi, przebywał w Galicji Zachodniej, w Pisarzowej pod Limanową. Debiutował w 1915 wierszem pt. Grób Legionisty, opublikowanym w krakowskim dzienniku „Naprzód” (nr 467). W tymże roku (jako uczeń gimnazjalny) wstąpił do Legionów Polskich. Początkowo służył przypuszczalnie w II Brygadzie, potem do końca 1916 w 4. Pułku Piechoty „Czwartaki”. W tym czasie wydał pod pseudonimem Artur Prędski zbiorek poezji żołnierskich Inter arma. Zwolniony ze służby wojskowej prawdopodobnie z powodu problemów zdrowotnych, wyjechał w 1918 do Wiednia, gdzie zdał maturę i rozpoczął studia uniwersyteckie w zakresie historii literatury. Uczestniczył w życiu kulturalno-literackim kolonii polskiej w Wiedniu. Wygłaszał odczyty literackie, współpracował z czasopismami „Nowy Tygodnik Polski, Trybuna Polska” oraz z wydawnictwami zbiorowymi (liczne wiersze ogłosił zwłaszcza w księdze pamiątkowej Szlakiem tułaczym, Wiedeń 1919). W 1921 wyjechał do Niemiec. Przebywał początkowo w Weimarze studiując literaturę, następnie w Berlinie, gdzie pracował jako publicysta w prasie polskiej i niemieckiej. W tym czasie ukończył tom pt. Symfonia o szerokiej ulicy (nie wydany). W 1923 przeniósł się do Paryża i w następnych latach pisywał korespondencje z zakresu krytyki literackiej i sztuk plastycznych do pism polskich „Gazeta Literacka” (1926-27), „Wiek XX” (1928; podpisywał się też A.P.), „Wiadomości Literackie” (1926-29; podpisywał się też: ap., Art. Prędski) oraz do pism niemieckich. W 1925 ożenił się z Marią Beylin (primo voto Szper), dziennikarką. W 1929 powrócił do kraju i zamieszkał w Warszawie. Nawiązał stałą współpracę z „Echem Tygodnia” (1929-31; podpisywał się też: A.P., Arp., p., r.i., A. Pr., –r.–i.) oraz „Kurierem Porannym” (1934-35). Po wybuchu II wojny światowej w 1939 przedostał się do Lwowa (zajętego przez Armię Czerwoną), gdzie podjął pracę w zakładzie stolarskim. Starał się w 1940 o przyjęcie do Związku Radzieckich Pisarzy Ukrainy. Po zajęciu Lwowa przez wojska niemieckie, w lipcu 1941 został aresztowany i stracony.
Twórczość
1. Inter arma. [Wiersze]. Kraków: M. Mroczek 1916, 52 s.
Zawartość
2. Miecz przeciw duszy. [Wiersze]. Wiedeń: Nakład autora 1918, 12 s. Wyd. 2 tamże 1919.
3. Samarytanka. Szkice. Wiedeń: Literaria 1918, 37 s.
Zawartość
4. Pieśni grajka wędrownego. [Wiersze]. Wiedeń: Goldschmidt 1919, 221 s.
5. Błękitna wyspa. [Wiersze]. Berlin: Nakład autora 1921, 31 s.
6. Poezje. Warszawa: F. Hoesick 1929, 35 s.
7. Stenogram życia. Opowiadanie. Powst. ok. 1931.
8. Alkohol. Powieść. Warszawa: Wydawnictwo Współczesne 1932, 237 s.
9. Ciąg dalszy. Powieść. Warszawa: F. Hoesick 1932, 206 s.
10. Bełtowski zredukowany... Powieść. Warszawa: Sfinks 1933, 256 s. Wyd. 2 tamże 1934.
11. Postój w Sulejowie. Powieść. Warszawa: Dom Książki Polskiej 1934 [antydatowane 1933], 198 s.
