Płoszewski Leon

BIO

Urodzony 12 sierpnia 1890 w Krakowie; syn Józefa Płoszewskiego, urzędnika pocztowego, i Antoniny z Fürbeków. Uczęszczał do II Gimnazjum im. Króla Jana Sobieskiego w Krakowie, a od 1904/05 do I Gimnazjum im. K. Brodzińskiego w Tarnowie. Po zdaniu w 1908 matury, studiował do 1912 polonistykę i romanistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ) w Krakowie. Debiutował w 1912 rozprawą pt. Trembecki jako tłumacz Tassa, opublikowaną w „Pamiętniku Literackim” (z. 4). Latem tegoż roku wyjechał pod Fryburg w Szwajcarii, gdzie otrzymał pracę guwernera. W 1913 uczestniczył w kursie wakacyjnym na uniwersytecie w Grenoble, a w semestrze zimowym 1913/14 studiował na Faculté des Lettres na Sorbonie w Paryżu (m.in. uczęszczał na wykłady Gustawa Lansona i Daniela Morneta). Od lutego 1915 pracował jako nauczyciel gimnazjalny. Uczył najpierw niedługo w polskim Gimnazjum Realnym Macierzy Szkolnej w Orłowej na Śląsku Cieszyńskim, następnie od października 1915 w IV Gimnazjum Realnym w Krakowie i od marca 1916 w Wyższej Szkole Realnej w Żywcu. W 1916 zdał państwowy egzamin nauczycielski w zakresie filologii polskiej i francuskiej. W sierpniu 1919 przeniósł się do Warszawy, gdzie był nauczycielem najpierw w Gimnazjum im. Stefana Batorego, a od 1925 w Gimnazjum im. M. Konopnickiej. Równocześnie prowadził działalność naukową w zakresie historii literatury i przede wszystkim edytorstwa, związanego z twórczością Adama Mickiewicza i Stanisława Wyspiańskiego. Od 1919 był współpracownikiem Komisji do Badań nad Historią Literatury Polskiej i Oświaty Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (TNW; w 1929-36 jej sekretarz); w 1922 został członkiem Podkomisji Książek Szkolnych z Języka Francuskiego, brał też udział w pracach Komisji Oceny Podręczników do Nauki Języka Polskiego TNW (od 1934 jako zastępca przewodniczącego). W 1922-39 należał do komitetu redakcyjnego Wydania Sejmowego Dzieł wszystkich Adama Mickiewicza. W 1922-25 był członkiem redakcji „Przeglądu Humanistycznego”, w 1924-25 „Przeglądu Warszawskiego” (zamieszczał tu także stałe sprawozdania pt. Ruch literacki w czasopismach), a w 1925-31 „Przeglądu Pedagogicznego”. Współpracował też z czasopismami „Sprawy Towarzystwa Nauczycieli Szkół Średnich” (1925-30; tu m.in. przeglądy prasy podpisane P.L.) i „Ruch Literacki” (1926-31). W związku z pracami nad krytycznym wydaniem wykładów Adama Mickiewicza w Collège de France, wyjeżdżał parokrotnie za granicę, głównie do Francji i Szwajcarii, m.in. w 1924, 1925, 1926, 1934/35 i 1938. Był jednym z inicjatorów powstania w 1928 Klubu Literackiego i Naukowego w Warszawie, w którym działał do 1939 jako jego sekretarz i prelegent. W 1929 został powołany na współpracownika Komisji Historii Literatury Polskiej Polskiej Akademii Umiejętności. W 1931-34 kierował działem informacyjno-literackim pisma „Polonista”, którego był również współzałożycielem. W 1932 uzyskał stopień doktora filozofii na UJ na podstawie rozprawy Fragmenty dramatyczne Wyspiańskiego (promotor prof. Ignacy Chrzanowski). W 1934 ożenił się z Wiktorią Reiner, romanistką i pianistką. W tymże roku został członkiem przybranym Towarzystwa Naukowego we Lwowie, a w 1936 członkiem korespondentem TNW. Należał też do Instytutu Literackiego Funduszu Kultury Narodowej. W 1935 otrzymał Srebrny Wawrzyn Polskiej Akademii Literatury za szerzenie zamiłowania do literatury polskiej. Był jednym z inicjatorów i organizatorów, powstałego w 1937 Towarzystwa Polonistów Rzeczypospolitej Polskiej, którego został prezesem, a w 1939 także członkiem redakcji, wydawanego przez Towarzystwo, dwumiesięcznika „Życie Literackie”. W czasie okupacji niemieckiej mieszkał nadal w Warszawie. Uczył na tajnych kompletach Gimnazjum im. M. Konopnickiej i Gimnazjum im. Stefana Batorego, oficjalnie był zatrudniony jako nauczyciel korespondencji handlowej na kursach przygotowawczych szkół zawodowych II stopnia. Kontynuował także działalność badawczą nad wykładami paryskimi Adama Mickiewicza (III i IV kursem Prelekcji) i drugim tomem listów Stanisława Wyspiańskiego do Lucjana Rydla, przygotował też w 1943 antologię Warszawa w poezji polskiej; prace te zaginęły częściowo w czasie powstania warszawskiego. Po upadku powstania przebywał w Tarnowie, gdzie podjął pracę w Gimnazjum im. K. Brodzińskiego. Jesienią 1945 zamieszkał na stałe w Krakowie i kontynuował prace edytorskie. W 1945-55 był przewodniczącym komitetu redakcyjnego Wydania Narodowego Dzieł Adama Mickiewicza, w 1954-55 należał do komitetu redakcyjnego Wydania Jubileuszowego Dzieł Mickiewicza. Należał również do komitetu redakcyjnego Słownika języka Adama Mickiewicza. W 1956-60 był zatrudniony jako samodzielny pracownik naukowy w Instytucie Badań Literackich (IBL) Polskiej Akademii Nauk i od 1957 wchodził w skład Rady Naukowej IBL. W 1957 otrzymał nominację na profesora nadzwyczajnego. Od tegoż roku kierował redakcją wydania Dzieł zebranych Stanisława Wyspiańskiego. W 1960 przebywał przez dwa miesiące w Paryżu, zbierając materiały do edycji korespondencji Wyspiańskiego. W 1968 został członkiem honorowym Towarzystwa Literackiego im. A. Mickiewicza. Odznaczony jugosłowiańskim Krzyżem Kawalerskim Orderu św. Sawy V klasy (1955) oraz Orderem Sztandaru Pracy I klasy (1956). Zmarł 9 lipca 1970 w Krakowie.

Twórczość

1. Ekspansja umysłowa Francji. [Rozprawa]. „Przegląd Humanistyczny” 1922 t. 1 s. 3-53; odbitka Warszawa 1922.

2. S. Wyspiański: Wesele. Objaśnienia. [Warszawa 1936], XXIV s.

Częściowo zmieniony przedruk z wydania „Wesela” zob. Prace edytorskie poz. ↑.

3. Wyspiańskiego „Wesele”. Warszawa: Biblioteka Polska 1939, L s.

4. O Wydaniu Narodowym dzieł Adama Mickiewicza. Warszawa 1955, 33 s., powielone Materiały Dyskusyjne Komisji Naukowej Obchodu Roku Mickiewicza Polskiej Akademii Nauk. Przedruk „Pamiętnik Literacki” 1956 z. 2 s. 317-340.

Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.

• Pierwsza redakcja „Śpiewów historycznych” (z r. 1809) [Z.J. Niemcewicza]. „Pamiętnik Literacki” 1916 z. 3/4 s. 276-285.

• Przyczynki Mickiewiczowskie. [Cz. 1]-2. „Pamiętnik Literacki” 1923 s. 213-221; 1924/1925 s. 294-306.

• L'avant-dernière lecon d'Adam Mickiewicz au Collège de France. Texte inédit publié d'après les notes stenographiées et commenté par Leon Płoszewski. „Przegląd Humanistyczny” 1924 t. 3 s. 21-24.

• Przegląd pism i not Towiańskiego z lat 1841-1848. „Pamiętnik Literacki” 1924/1925 s. 332-345.

• Wykład wstępny Mickiewicza w Collège de France. (Wydany z autografu wraz z uwagami krytycznymi). „Pamiętnik Literacki” 1924/1925 s. 307-331.

• Mickiewicz o ojczyźnie. „Ruch Literacki” 1929 nr 9 s. 257-264, nr 10 s. 300-305.

• Słowacki w listach i zapiskach [L.] Niedźwiedzkiego. „Pamiętnik Literacki” 1929 z. 4 s. 608-635.

• Zagadka „Korespondencji z Palermo” Zygmunta Krasińskiego. „Ruch Literacki” 1929 nr 4 s. 97-105.

• Stanisława Wyspiańskiego „Orędzie”. „Silva Rerum” 1930 z. 1/3 s. 14-22.

• Wieczność w notatniku. O „Księdze ubogich” Kasprowicza. W: Prace historyczno-literackie ku czci Ignacego Chrzanowskiego. Kraków 1936 s. 580-614.

• Zagraniczne doświadczenia teatralne Wyspiańskiego. „Pamiętnik Teatralny” 1957 z. 3/4 s. 461-510.

• Marginalia do „Katalogu plastyki teatralnej Wyspiańskiego” [K. Nowackiego]. „Pamiętnik Teatralny” 1958 z. 3/4 s. 507-520.

• Mickiewicz w korespondencji i zapiskach Leonarda Niedźwiedzkiego. „Pamiętnik Biblioteki Kórnickiej” 1958 t. 6 s. 189-285; nadbitka [Kórnik 1959].

• Życiorys „Legendy” Wyspiańskiego. W: Księga pamiątkowa ku czci Stanisława Pigonia. Kraków 1961 s. 513-524.

• Wyspiański w utworach Mickiewicza. „Rocznik Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza” 1968 s. 77-91.

Inna twórczość

Katalogi wystaw

• Stanisław Wyspiański 1869-1907. Wystawa jubileuszowa 1907-1957, grudzień 1957 – listopad 1958. [Katalog]. T. 1. L. Płoszewski: Biografia; H. Blumówna: Plastyka. Kraków: Muzeum Narodowe 1958, 191 s.

Przekłady

1. A. Mickiewicz: „Trybuna Ludów”. W przekł. [z francuskiego] L. Płoszewskiego. Z objaśnieniami A. Mauersbergera. (Dzieła. Wydanie Narodowe. T. 12). Warszawa: Czytelnik 1955, 455 s. Toż A. Mickiewicz: Dzieła. [Wyd. Jubileuszowe]. T. 12. Warszawa 1955. Wyd. nast. tamże 1956; [wyd. 4] łącznie z Legion polski: Dzieła. Wydanie rocznicowe 1798-1998. Tamże 1997, 458 s. Towarzystwo Literackie im. A. Mickiewicza.

2. A. Mickiewicz: Literatura słowiańska. Kurs pierwszy-czwarty. Oprac.: J. Maślanka. Przeł.: L. Płoszewski. (Dzieła. Wydanie rocznicowe 1798-1998. Red. naczelna: Z. Stefanowska. T. 8-11). Warszawa: Czytelnik 1997, 758 + 549 + 429 + 293. Por. poz. ↑ t. 8-11.

Zob. też Prace edytorskie poz. ↑ (t. 8, 9), 9 (t. 8-11, 13).

Prace edytorskie i redakcyjne

1. S. Wyspiański: Wesele. Dramat w 3 aktach. Oprac.: L. Płoszewski. Cz. 1. Tekst; cz. 2. Objaśnienia i przypisy L. Płoszewski. Warszawa: Biblioteka Polska [1928], 150 + 104 s. Wyd. nast.: tamże: 1930, [1938], 1939; Chicago: Rada Polonii Amerykańskiej 1945; [Warszawa:] Państwowy Instytut Wydawniczy 1948, ze wstępem K. Wyki tamże 1950, wyd. 3 [!] 1953; Tekst i uwagi o tekście oprac.: L. Płoszewski. Objaśnienia oprac.: T. Podoska. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1956, 240 s.

Wydanie osobne objaśnień L. Płoszewskiego zob. Twórczość poz. ↑.

2. J. Słowacki: Balladyna. Tragedia w 5 aktach. Oprac.: L. Płoszewski. Warszawa: Biblioteka Polska 1929, 109 s.

Cz. 1. Teksty; cz. 2. Objaśnienia i przypisy.

3. S. Wyspiański: Zygmunt August. Sceny dramatyczne. Tekst przygotował do druku [i opatrzył uwagami wydawcy] L. Płoszewski. Warszawa: Biblioteka Polska 1930, 110 s.

See Studies

4. S. Wyspiański: Dzieła. Pierwsze wydanie zbiorowe. T. 6-8. W oprac. [i ze wstępem] L. Płoszewskiego. Warszawa: Biblioteka Polska 1931-1932. Por. poz. ↑.

T. 6. Fragmenty dramatyczne. 1931, LXXIX, 348 s.

T. 7. Rapsody; Parafrazy; Wiersze. [1932], LXXX, 427 s.

T. 8. Pisma prozą. 1932, LXXX, 540 s.

See Studies

5. A. Mickiewicz: Dzieła wszystkie. Wyd. i zebrane staraniem Komitetu Red. [Wyd. Sejmowe]. T. 6-9. Warszawa: Nakład Skarbu Rzeczypospolitej Polskiej 1933-1935. Por. poz. ↑, ↑. Udział edytorski L. Płoszewskiego w poszczególnych tomach:.

Udział edytorski L. Płoszewskiego w poszczególnych tomach:.

T. 6. Pisma prozaiczne polskie. Cz. 2. Oprac.: S. Pigoń, L. Płoszewski, K. Tymieniecki. 1933, 605 s.

T. 7. Pisma prozaiczne francuskie przełożone. Cz. 1. Pisma estetyczno-krytyczne. Tłumaczenie: A. Górski, J. Kowalski. Oprac.: T. Makowiecki, S. Pigoń, L. Płoszewski, K. Tymieniecki, T. Zieliński. 1936, 535 s.

T. 8. Literatura słowiańska. Wykłady w Collège de France. Kurs pierwszy. Rok 1840-1841. Tekst zrekonstruował, przeł. i oprac.: L. Płoszewski 1939.

Nakład spłonął w 1944; ocalał jeden egzemplarz kompletny u S. Pigonia i kilkanaście zdekompletowanych.

T. 9. Literatura słowiańska. Wykłady w Collège de France. Kurs drugi. Rok 1841-1842. Tekst zrekonstruował, przeł. i oprac.: L. Płoszewski 1935, 543 s.

See Studies

6. S. Wyspiański: Z korespondencji. Zebrał i wyd. L. Płoszewski. Warszawa: Komitet Wydawniczy Koła Polonistów S.U.W. (Studentów Uniwersytetu Warszawskiego) 1933, 61 s.

Zawartość

Zawarość: Cz. 1 [listy S. Wyspiańskiego:] Do Kazimierzostwa Stankiewiczów (1891); Do H. Opieńskiego (1896); Do S. Estreichera (1901); Do J. Kotarbińskiego (1901-1902); Do K. Czapelskiego i E. Kotarbińskiego (1901); Do Zarządu Towarzystwa Zachęty do Sztuk Pięknych w Warszawie (1903-1905); Do W. Feldmana (1904-1905); Do S. Böhema (1905); Do Artura Benisa (1905); Zamówienie księgarskie (1907). – Cz. 2: B. Ulanowski do firmy H. Altenberga (1902); L. Stępowski do Wyspiańskiego (1903); J. Skąpski do J. Kotarbińskiego (1904); J. Skąpski do Wyspiańskiego (1904); A. Benis do Wyspiańskiego (1905); J. Kamper do Wyspiańskiego (1907); B. Szczurkiewicz do Wyspiańskiego (1907); E. Posiadłowski do Wyspiańskiego (1907); Pokłosie.

7. B. Chlebowski: Literatura polska porozbiorowa jako główny wyraz życia narodu po utracie niepodległości. Z rękopisu wyd. i przedmową poprzedził M. Kridl. Wyd. 2. Przejrzał i dopełnił L. Płoszewski. Lwów: Wydawnictwo Ossolineum 1935, X, 616 s.

8. Korespondencja Stanisława Wyspiańskiego. Oprac.: J. Dürr-Durski i L. Płoszewski. T. 1-4. Warszawa 1939. Por. poz. ↑.

Nakład uległ zniszczeniu w czasie II wojny światowej, ocalały jedynie egzemplarze korektowe.

9. A. Mickiewicz: Dzieła. Wydanie Narodowe. Teksty wyd. oprac. staraniem komitetu red. pod przewodnictwem L. Płoszewskiego. Przedmowa: J. Przyboś. T. 1-16. [Warszawa:] Czytelnik 1948-1955. Por. poz. ↑, ↑. Udział edytorski L. Płoszewskiego w poszczególnych tomach:.

Udział edytorski L. Płoszewskiego w poszczególnych tomach:.

T. 1. Wiersze. W oprac. W. Borowego [teksty] i L. Płoszewskiego [dodatek krytyczny]. 1948, XVI, 519 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 1949, wyd. z tekstami przygotowane przez W. Borowego, E. Sawrymowicza 1955. Odbitka offsetowa Warszawa: Czytelnik 1953.

T. 2. Powieści poetyckie. Z objaśnieniami K. Górskiego. Tekst i uwagi o tekście przygotował L. Płoszewski 1948, 310 s.

T. 4. Pan Tadeusz, czyli Ostatni zajazd na Litwie. Historia szlachecka z r. 1811 i 1812 we dwunastu księgach wierszem. Tekst i uwagi o tekście przygotował L. Płoszewski. Objaśnienia oprac.: J. Krzyżanowski. 1948, 442 s. Odbitka offsetowa [Warszawa:] Czytelnik 1953 [właśc. 1952]; tamże 1953, 1954.

T. 5. Pisma prozą. Cz. 1. Pisma filomatyczne, estetyczno-krytyczne, opowiadania. Pisma francuskie przeł. A. Górski. Teksty i uwagi o tekstach przygotował L. Płoszewski. Objaśnienia oprac.: Z. Ciechanowska. 1950, 442 s. Wyd. 2 tamże 1952.

T. 6. Pisma prozą. Cz. 2. Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego; Pisma polityczne z lat 1832-1835. Pisma francuskie przeł. A. Górski. W oprac. L. Płoszewskiego. 1950, 259 s. Wyd. 2 tamże 1952.

T. 7. Pisma prozą. Cz. 3. Pisma historyczne; Wykłady lozańskie. Oprac.: J. Kowalski i L. Płoszewski; Pisma historyczne francuskie przeł. A. Górski. Wykłady lozańskie zrekonstruował i przeł. J. Kowalski. Dodatek krytyczny oprac.: L. Płoszewski. 1950, 308 s. Wyd. 2 tamże 1952.

T. 8. Literatura słowiańska. Kurs pierwszy. Półrocze 1. W przekł. [z francuskiego] i oprac. L. Płoszewskiego. 1952, 394 s.

T. 9. Literatura słowiańska. Kurs pierwszy. Półrocze 2. W przekł. [z francuskiego] i oprac. L. Płoszewskiego. 1952, 254 s.

T. 10. Literatura słowiańska. Kurs drugi. W przekł. [z francuskiego] i oprac. L. Płoszewskiego. 1952, 468 s.

T. 11. Literatura słowiańska. (Wykłady w Collège de France). Kurs trzeci i czwarty. W przekł. [z francuskiego] i oprac. L. Płoszewskiego. 1953, 576 s.

T. 13. Pisma różne. W oprac. L. Płoszewskiego. Pisma francuskie przeł.: T. Domański, A. Górski i L. Płoszewski. 1955, 271 s.

T. 16. Listy. Cz. 3. W oprac. S. Pigonia i L. Płoszewskiego. 1955, 683 s.

See Studies

10. A. Mickiewicz: Dzieła. [Wyd. Jubileuszowe]. Komitet red.: J. Krzyżanowski, S. Pigoń, L. Płoszewski, H. Wolpe, K. Wyka. T. 1-16. Warszawa: Czytelnik 1955. Por. poz. ↑, ↑. Udział edytorski L. Płoszewskiego w poszczególnych tomach:.

Udział edytorski L. Płoszewskiego w poszczególnych tomach:.

T. 1. Wiersze. Teksty przygotowali: W. Borowy i E. Sawrymowicz. Dodatek krytyczny oprac.: L. Płoszewski i E. Sawrymowicz, 680 s.

T. 2. Powieści poetyckie. Tekst oraz uwagi o tekstach przygotował L. Płoszewski. Objaśnienia oprac.: K. Górski, 290 s.

T. 5. Pisma prozą. Cz. 1. Pisma filomatyczne, estetyczno-krytyczne; Opowiadania. Teksty i uwagi o tekstach przygotował L. Płoszewski. Objaśnienia oprac.: Z. Ciechanowska. Pisma francuskie przeł. A. Górski, 483 s.

T. 6. Pisma prozą. Cz. 2. Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego; Pisma polityczne z lat 1832-1835. Oprac.: L. Płoszewski. Pisma francuskie przeł. A. Górski, 280 s.

T. 7. Pisma prozą. Cz. 3. Pisma historyczne; Wykłady lozańskie. Pisma historyczne francuskie przeł. A. Górski. Wykłady lozańskie zrekonstruował i przeł.: J. Kowalski. Pisma historyczne francuskie przeł.: A. Górski. Oprac.: L. Płoszewski, 334 s.

T. 8. Literatura słowiańska. Kurs pierwszy. Półrocze 1. Przeł. [z francuskiego] tekst i objaśnienia przygotował L. Płoszewski, 420 s.

T. 9. Literatura słowiańska. Kurs pierwszy. Półrocze 2. Przeł. [z francuskiego] tekst i objaśnienia przygotował L. Płoszewski, 270 s.

T. 10. Literatura słowiańska. Kurs drugi. Rok 1841-1842. Przeł. [z francuskiego] tekst i objaśnienia przygotował L. Płoszewski, 500 s.

T. 11. Literatura słowiańska. Wykłady w Collège de France. Kurs trzeci (Rok 1842-1843) i czwarty (Rok 1843-1844). Przekł. [z francuskiego] tekst i objaśnienia przygotował L. Płoszewski, 627 s.

T. 13. Pisma różne. Oprac. oraz parafrazy z Emersona przeł.: L. Płoszewski. Inne pisma francuskie przeł.: A. Górski, 275 s.

T. 16. Listy. Cz. 3. Oprac.: S. Pigoń i L. Płoszewski, 750 s.

See Studies

11. S. Wyspiański: Dramaty: Warszawianka; Klątwa; Wesele; Wyzwolenie; Noc listopadowa. Tekst oprac.: L. Płoszewski. Przypisy oprac.: T. Podoska. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1955, 855 s.

12. S. Wyspiański: Dzieła zebrane. Red. zespołowa pod kierunkiem L. Płoszewskiego. T. 1-16. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1958-1971. Z prac Instytutu Badań Literackich. Por. poz. ↑.

Wybór na podstawie Dzieł zebranych: S. Wyspiański: Wybór poezji. Wybór, oprac. i przedmowa: A. Łempicka. W komentarzu wykorzystano oprac. L. Płoszewskiego. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1979, 90 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1987, 1994.

T. 1. Daniel; Królowa Polskiej Korony; Legenda I; Warszawianka. [Przedmowa:] A. Łempicka. 1964, CXVI, 415 s.

Tu też L. Płoszewski: Źródła i zasady wydania „Dzieł zebranych” Stanisława Wyspiańskiego, s. 263-312, odbitka Kraków: Wydawnictwo Literackie 1964, 52 s.; Uwagi o tekstach tomu 1, s. 313-408.

T. 2. Meleager; Protesilas i Laodamia; Klątwa. 1958, 315 s.

T. 3. Lelewel; Legion. 1958, 255 s.

T. 4. Wesele. 1958, 305 s.

T. 5. Wyzwolenie. 1959, 255 s.

T. 6. Bolesław Śmiały; Legenda II; Skałka. 1962, 469 s.

T. 7. Akropolis; Achilleis. 1959, 427 s.

T. 8. Noc listopadowa. 1959, 315 s.

T. 9. P. Corneille: Cyd. Przeł. S. Wyspiański; Powrót Odysa; Sędziowie. 1960, 353 s.

T. 10. Fragmenty dramatyczne; Zygmunt August. 1960, 414 s.

T. 11. Rapsody; Hymn; Wiersze. 1961, 307 s.

T. 12. Inscenizacje. 1961, 303 s.

T. 13. Hamlet. 1961, 255 s. Wyd. nast. jako nadbitka z posłowiem L. Płoszewskiego, tamże 1961.

T. 14. Pisma prozą; Juvenilia. 1966, 375 s.

Tu też L. Płoszewski: Dodatek krytyczny, s. 205-358, odbitka fragmentów pt. O nieznanych utworach Stanisława Wyspiańskiego. Kraków 1966, 44 s.

T. 15. Vol. 1-4. M. Stokowa: Monografia bibliograficzna [S. Wyspiańskiego]. 1967-1968, CVII, 293 + 501 + 446 + 341 s.

T. 16. Vol. 1. M. Stokowa: Kalendarz życia i twórczości 1869-1890 [S. Wyspiańskiego]. 1971, LIV, 285 s.

See Studies

13. Wyspiański w oczach współczesnych. Zebrał, oprac. i komentarzem opatrzył: L. Płoszewski. T. 1-2. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1971, 634 + 633 s.

L. Płoszewski zmarł w czasie pracy nad antologią; dokończyła redakcję M. Rydlowa (informacja: Polski słownik biograficzny. T. 26 cz. 4 (z. 110). Wrocław; Kraków 1981 (K. Czajkowska)).

See Studies

14. S. Wyspiański: Listy zebrane. W oprac. L. Płoszewskiego, J. Dürra-Durskiego i M. Rydlowej. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1979-1997. Por. poz. ↑.

[T. 1]. Listy Stanisława Wyspiańskiego do Lucjana Rydla. Cz. 1. Listy i Notatnik z podróży. Teksty listów oprac.: L. Płoszewski i M. Rydlowa. Cz. 2. Dodatek krytyczny. Napisali L. Płoszewski i M. Rydlowa. 1979, 551 + 382 s.

[T. 2]. Listy Stanisława Wyspiańskiego do Józefa Mehoffera, Henryka Opieńskiego i Tadeusza Stryjeńskiego. Cz. 2. Dodatek krytyczny napisała M. Rydlowa z wykorzystaniem materiałów L. Płoszewskiego i J. Dürra-Durskiego. 1994, 495 s.

[T. 3]. Listy Stanisława Wyspiańskiego do Karola Maszkowskiego. Teksty listów oprac.: M. Rydlowa. Komentarz napisała M. Rydlowa z wykorzystaniem materiałów L. Płoszewskiego i J. Dürra-Durskiego. 1997, 514 s.

[T. 4]. Listy Stanisława Wyspiańskiego różne – do wielu adresatów. Teksty listów oprac.: M. Rydlowa. Komentarz napisała M. Rydlowa z wykorzystaniem materiałów L. Płoszewskiego 1998, 752 s.

15. A. Mickiewicz: Prelekcje paryskie. Wybór. T. 1-2. Przekł. z francuskiego i komentarz: L. Płoszewski. Wybór, wstęp i oprac.: M. Piwińska. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas 1997, 238 + 312 s.

Wybór z poz. ↑ t. 8-11.

Omówienia i recenzje

• Ankieta dla IBL PAN 1951, 1957, 1963.

Autor o sobie

• L. Płoszewski: Moja droga do prelekcji Mickiewicza. „Tygodnik Powszechny” 1954 nr 52.

Wywiady

• Przygoda z Wyspiańskim. Rozm. J. Susuł. „Tygodnik Powszechny” 1969 nr 6.

Słowniki i bibliografie

• Słownik współczesnych pisarzy polskich. T. 2. Warszawa 1964.

• „Rocznik Literacki 1970” wyd. 1972 (J. Chudek).

• Polski słownik biograficzny. T. 26 cz. 4 (z. 110). Wrocław; Kraków 1981 (K. Czajkowska).

• A. Śródka: Leon Płoszewski. W tegoż: Uczeni polscy XIX i XX stulecia. T. 3. Warszawa 1997.

• Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. T. 2. Warszawa 2000 (J. Wojnowski).

Ogólne

Artykuły

• K. Górski: Leon Płoszewski. „Rocznik Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza” 1969.

• K. Czajkowska: Leon Płoszewski. „Biuletyn Polonistyczny” 1970 nr 39.

• J. Krzyżanowski. „Życie Literackie” 1970 nr 32.

• T. Ulewicz. „Ruch Literacki” 1970 nr 6.

• K. Górski: Leon Płoszewski. „Pamiętnik Literacki” 1971 z. 1.

• W. Natanson: Profesor Leon Płoszewski. W tegoż: Moje przygody literackie. Poznań 1972.

• „Rocznik Komisji Historycznoliterackiej” 1972 [tu przemówienia wygłoszone na posiedzeniu Komisji poświęconemu pamięci L. Płoszewskiego: T. Ulewicz: Otwarcie posiedzenia; K. Czajkowska: Leon Płoszewski – badacz Mickiewicza; E. Miodońska-Brookes: Leon Płoszewski – edytor „Dzieł zebranych” Wyspiańskiego; Z. Czarny: Leon Płoszewski – romanista; F. Bielak: Leon Płoszewski – nauczyciel polonista, przedruk w tegoż: Z odległości lat. Kraków 1979].