BIO

Urodzony 13 sierpnia 1893 we Lwowie w rodzinie urzędniczej; syn Maksymiliana Flamma i Anny z Gottesmanów. W 1913 ukończył Cesarsko-Królewskie Gimnazjum w Stryju. Następnie przez dwa lata studiował literatury słowiańskie i filozofię ścisłą w Wiedniu, po czym przeniósł się na Uniwersytet Lwowski, kontynuując studia w zakresie polonistyki, germanistyki i filozofii, z przerwami na służbę wojskową w armii austriackiej (w stopniu podchorążego). Po ukończeniu w 1919 studiów i uzyskaniu uprawnienia do nauczania w szkołach średnich, pracował jako nauczyciel w gimnazjach i seminariach nauczycielskich kolejno we Lwowie, Bochni, Włocławku, Zdołbunowie, Radomiu, Katowicach, Samborze. Równocześnie zaczął ogłaszać prace z zakresu krytyki i historii literatury. Debiutował w 1920 recenzją pt. Szkice z życia partykularza, dotyczącą książki Władysława Gackiego pt. Na posterunku, opublikowaną na łamach „Kuriera Łódzkiego Ilustrowanego” (nr 26), w którym ogłosił w tymże roku nadto kilka artykułów. W 1921 drukował w „Głosie Porannym” cykl artykułów na temat Rodowodu i dziejów kultu Mickiewicza. W 1926 został członkiem Związku Zawodowego Literatów Polskich (od 1949 Związek Literatów Polskich [ZLP]). Należał do Polskiego PEN Clubu. Artykuły i recenzje ogłaszał m.in. w „Lwowskich Wiadomościach Muzycznych i Literackich” (1927-33), „Gazecie Literackiej” (1927-33), „Polonii” (1929-30; tu pod pseudonimem Eugeniusz Potęga), „Slavische Rundschau” (1929-38). W 1930-32 był kierownikiem działu literatury polskiej w dwumiesięczniku „Przegląd Humanistyczny”; w którym ogłaszał studia i szkice oraz w 1930 prowadził dział Kronika literacka. Od 1934 współpracował z miesięcznikiem „Wiedza i Życie”. W 1937 wraz z Karolem Ludwikiem Konińskim i Stanisławem Ignacym Witkiewiczem współorganizował wakacyjne kursy naukowo-literackie w Zakopanem. W 1938-39 w czasopiśmie „Skawa” zamieszczał w dziale Z książek przegląd nowości wydawniczych. W czasie okupacji niemieckiej przebywał w Warszawie, Puławach, Zakopanem i w Lubelskiem, gdzie pracował jako urzędnik w Zarządzie Lasów Państwowych. Brał udział w tajnym nauczaniu i życiu literackim. Po wojnie początkowo mieszkał w Łodzi i współpracował z wydawnictwem „Czytelnik”. Następnie przeniósł się do Warszawy i pracował w 1946-47 w Ministerstwie Kultury i Sztuki, najpierw jako kierownik wydziału, a potem dyrektor Departamentu Literatury. W tym czasie publikował m.in. w „Nauce i Sztuce” (1946-47; także w dziale Przeglądy), „Odrodzeniu” (1948), „Wiedzy i Życiu” (w 1948 prowadził dział krytyczno-sprawozdawczy), „Tygodniku Powszechnym” (1949, 1951, 1955-56). W 1948 ożenił się z Adolfiną Kolczyńską, instruktorką oświaty ludowej i działaczką społeczną, i przeniósł się do Komorowa pod Warszawą. Był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od 1949 współpracował z Komisją do Badań nad Historią Literatury i Oświaty w Polsce Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. W 1950 został skreślony z listy członków ZLP (reaktywowany w prawach członka w 1957). W 1956 zamieszkał w Warszawie i odtąd zajmował się wyłącznie pracą krytycznoliteracką. Artykuły i recenzje ogłaszał m.in. w „Kierunkach” (1958-68). Prowadził ożywioną działalność odczytową. W 1961 założył Klub Literacki „Ognisko” przy ZLP, którego następnie został prezesem (klub zamknięty w 1967). Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1959) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1968). Zmarł 23 sierpnia 1969 w Warszawie.

Twórczość

1. Dzieje dramatycznej twórczości Jana Augusta Kisielewskiego. Do źródeł polskiego dramatu modernistycznego. Poznań: Druk J.K. Trzebiński 1922, 32 s.

2. Problem pracy w „Przepióreczce” Żeromskiego. Refleksje krytyczno-polemiczne. Warszawa: Skład główny Gebethner i Wolff 1926, 50 s. Wyd. 2 Wrocław: Książnica-Atlas 1949.

3. Zapomniany krytyk. Tadeusz Dąbrowski jako krytyk literacki. Studium krytycznoliterackie. W: Księga pamiątkowa ku czci Tadeusza Dąbrowskiego. Warszawa: Hoesick 1927 s. 13-40. Wyd. osobne Lwów: Wydawnictwo Ossolineum 1927, 31 s.

4. Szukanie współczesności. Studia i glosy literackie. Warszawa: F. Hoesick 1934, 221 s.

Zawartość

Przedmowa. – I. Z refleksji nad powojenną powieścią polską: T. Rittner: Duchy w mieście; S. Grabiński: Cień Bafometa; S. Grabiński: Klasztor i morze; S.I. Witkiewicz: Pożegnanie jesieni; F. Goetel: Z dnia na dzień; J. Wiktor: Zwariowane miasto; M. Rusinek: Burza nad brukiem; Z. Grabowski: Ciszy lasu i Twojej ciszy. – II. Spuścizna literacka Tadeusza Dąbrowskiego: Uśmiechy wojny; Pamiętniki literackie. – III. Profile i portrety literackie: F. Mirandola; W. Berent jako pisarz społeczny; Herezjarcha mitu (W. Rogowicz). – IV. Zagadnienia literackie: Zagadnienie K. Irzykowskiego i Boya-Żeleńskiego; Szkoły literackie a indywidualność; O nową antologię; O autorytet krytyki; Wojna z dokumentami; Wulkan paradoksów; Doktryna a twórczość; Na bezdrożach literackich doktryn. – V. Glosy o książkach i pisarzach [o S. Wasylewskim, K. Wojciechowskim, J. Dickstein-Wieleżyńskiej, J. Brzostowskiej, J.E. Skiwskim, J. Parandowskim i in.].

5. W kręgu polskiej irredenty. (O Edwardzie Dembowskim, Jakubie Szeli i rzezi galicyjskiej). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1946, XIV, 128 s.

Przygotowane przez J.E. Płomieńskiego w latach 60. wydanie 2 uzupełnione i poprawione znajduje się w Bibliotece Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu.

Zawartość

Emisariusz. (O Edwardzie Dembowskim); Przedmowa; Przed wybuchem powstania krakowskiego w r. 1846; Epoka Edwarda Dembowskiego; Dzieciństwo i lata warszawskie Edwarda Dembowskiego; Edward Dembowski w Księstwie Poznańskim; Osobowość Edwarda Dembowskiego; Filozof i teoretyk społeczny; Historiografia austriacko-niemiecka o Edwardzie Dembowskim; Ironia dokumentów; Na marginesie rozprawy Michała Janika pt.Zesłanie Jakuba Szeli na Bukowinę”; Fałszerz prawdy dziejowej; Rzeź galicyjska i biurokracja austriacka w świetle sądów i głosów austriacko-niemieckich.

6. Twórcy bez masek. Wspomnienia literackie. Przedmowa: A. Hutnikiewicz. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX1956, 304 s.

Zawartość

W klanie młodopolskiej bohemy. (Franciszek Pik-Mirandola); Na stopie wojennej z dwoma epokami. (Karol Irzykowski); Suweren polskiej fantastyki literackiej. (Stefan Grabiński); Renesansowy człowiek. (Stanisław Ignacy Witkiewicz); Quem dii diligunt. (Tadeusz Dąbrowski); Między warsztatem twórczym a namiętnościami czynu społecznego. (Julia Dickstein-Wieleżyńska). – Nadto maszynopis pt. W kleszczach kompleksu prozy (o Emilu Zegadłowiczu). 40 s. w posiadaniu Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu.

7. Polski „pontifex maximus” katastrofizmu. [Studium]. W: Stanisław Ignacy Witkiewicz. Człowiek i twórca. Warszawa 1957 s. 177-266.

8. Meteor. Dramat historyczny w 2 aktach. Powst. przed 1969.

Maszynopis w Bibliotece Teatru Powszechnego w Warszawie (inf.: P. Mitzner. „Pamiętnik Teatralny1981 z. 1/2).

Prace redakcyjne

1. Księga pamiątkowa ku czci Tadeusza Dąbrowskiego. Red. J. Płomieński. Warszawa: F. Hoesick 1927, 107 s.
2. Stanisław Ignacy Witkiewicz. Człowiek i twórca. Księga pamiątkowa pod red. T. Kotarbińskiego i J. Płomieńskiego. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1957, 406 s.
Tu J.E. Płomieńskiego: Rozważania nad twórczością S.I. Witkiewicza, s. 5-9. Zob. też Twórczość poz. .

Prace niewydane:

W zbiorach Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu:.

Polska przedwojenna pod mikroskopem. Powst. 1946. Masz. 60 k.
Omówienie pracy E. Scibora-Rylskiego, poświęconej charakterystyce stosunków polskich w okresie międzywojennym.
Z zagadnień ludowych w literaturze polskiej. [Studia, eseje, szkice. Fragment nieukończonej monografii]. Powst. 1948. Maszynopis 87 k.
Przeróbki prac publikowanych w latach 1930-1940 w czasopismach (z pewnymi wyjątkami), przygotowane do druku w formie książkowej.
Powieściowa typologia świata lekarskiego. Powst. 1949. Maszynopis 61 k.
Dotyczy książki M. Jarosławskiego „Szpital”.
Między krytyką literacką a historią literatury. [Recenzje, eseje, szkice]. Powst. 1951-1955. Rękopis i maszynopis 237, 342 k.
Zbiór prac publikowanych w latach 40., 50. i 60. w czasopismach, poprzedzony wstępem i przygotowany do wydania w formie książkowej.
Na ścieżkach nowatorstwa literackiego. Proza J.M. Rytarda I-go dziesiątka międzywojennego 20-lecia. Powst. po 1955 [69] k.
Ofensywa biopsychologiczna pod reflektorem humanistycznym. [Studia i eseje]. Powst. 1951-1955. Maszynopis 244 k.
Zbiór prac z lat 1929-1969 publikowanych we fragmentach w czasop., planowany do druku w formie książkowej. Niektóre w kilku wersjach.
Polski wkład do obcych kultur i obcych dziejów. [Rozprawa]. Powst. ok. 1959. Rękopis i kopia maszynopisu 62 k.
Portrety nieimaginacyjne. [Szkice na podstawie dawnych wspomnień]. Powst. 1966. Rękopis 192 s.

Zawartość

Halina Dąbrowolska; Tadeusz Kotarbiński; Stanisław Jerzy Lec; Tadeusz Peiper; Marian Piechal; Jerzy Bohdan Rychliński; Jan Wiktor.
[Materiały pamiętnikarskie]. Powst. 1960-1969. Maszynopis 162 s.
Dotyczy okresu do 1919.
Portrety i fakty. Opowieści o twórcach. [Szkice na podstawie własnych wspomnień]. Powst. 1966-1969. Maszynopis 255 k.

Zawartość

Na Termopilach męczeństwa narodowego. O Adamie Stawarskim: Krzyk zza grobu „oskarżam!”. (O Jerzym Pileckim); Egeria Karola Irzykowskiego. Halina Dąbrowolska i Karol Irzykowski; Żongler drapieżnego aforyzmu (S.J. Lec); Człowiek na miarę plutarchową – o Tadeuszu Kotarbińskim; Władczyni poetyckiego królestwa (Kazimiera Iłłakowiczówna) [niedokończona].

Omówienia i recenzje

Ankiety dla IBL PAN 1951, 1957, 1966.

Autor o sobie

J.E. Płomieński: Próba autoportretu. Kamena 1970 nr 26.

Słowniki i bibliografie

Słownik współczesnych pisarzy polskich. T. 2. Warszawa 1964.
• „Rocznik Literacki 1969” (J. Chudek).
Polski słownik biograficzny. T. 26. Wrocław; Kraków 1981 (A. Hutnikiewicz).
Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. T. 2. Warszawa 2000 (J. Degler).

Ogólne

Artykuły

J. Trzynadlowski: Jerzy Eugeniusz Płomieński. Zagadnienia Rodzajów Literackich 1970 z. 2.

Problem pracy w „Przepióreczce” Żeromskiego

F. Araszkiewicz: Krytyk rewizjonista. Ziemia Lubelska 1926 nr 290, przedruk w tegoż: Refleksy literackie. Lublin 1934.
J. Dickstein-Wieleżyńska: Problem pracy u Żeromskiego. Przegląd Współczesny 1926 t. 18.
• [C. Jankowski] Cz.J.: Ostatni romantyk. Słowa 1926 nr 32.

Zapomniany krytyk

J.A. Gałuszka: Studium – rewelacja. Polonia 1927 nr 85.
J. Dickstein-Wieleżyńska. „Przegląd Współczesny1928 t. 24.
S. Grabiński: O zapomnianym krytyku. Tygodnik Ilustrowany 1931 nr 13.

Szukanie współczesności

K. Czachowski. „Wiedza i Życie1934 nr 12.
J. Birkenmajer. „Ruch Literacki1935 nr 9/10.

W kręgu polskiej irredenty

F. Araszkiewicz. „Zdrój1946 nr 12.
J. Kleiner: Przypomnienie Edwarda Dembowskiego. Tygodnik Powszechny 1946 nr 36.
L. Sobierajski: Ludzie, którzy się nie spotkali. Wieś 1946 nr 47.

Twórcy bez masek

S. Lichański: Płomieński redivivus. Twórczość 1957 nr 2.
J. Preger. „Nowe Książki1957 nr 3.

Stanisław Ignacy Witkiewicz

• [Z. Herbert] zb.: Profesor Pimko a Witkacy. Twórczość 1958 nr 6.
A. Lam: Książka o Witkacym. Nowe Książki 1958 nr 10.
B. Mamoń: Książka o Witkiewiczu. Tygodnik Powszechny 1958 nr 18.
A. Kijowski: Samobójstwo przez parodię. Twórczość 1960 nr 9.