PIWIŃSKA Marta

Urodzona 7 kwietnia 1937 w Warszawie; córka Jerzego Piwińskiego, i Eugenii z domu Zenert. W czasie okupacji niemieckiej przebywała początkowo w Warszawie, a po aresztowaniu rodziców, od 1941 na wsi w Lubelskiem. W 1945 wróciła do Warszawy. W 1946-47 przebywała wraz z matką w Paryżu, w 1948 w Rzymie. Po powrocie i aresztowaniu matki przebywała u rodziny w Chełmnie, gdzie uczęszczała do szkoły podstawowej. W 1952 powróciła do Warszawy. Uczęszczała do Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące im. N. Żmichowskiej. Od 1954 studiowała polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim; w 1958 uzyskała magisterium. Debiutowała w 1956 recenzją książki Kazimierza Koźniewskiego pt. Półchłopek, ogłoszoną w „Sztandarze Młodych” (nr 15). Recenzje teatralne i artykuły publikowała w dwutygodniku „Teatr” (1958-70) i miesięczniku „Dialog” (od 1961). W 1960 uczestniczyła w seminariach teatralnych przy festiwalu J. Vilara w Avinionie. W 1964 rozpoczęła pracę w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (IBL PAN) w Pracowni Historii Literatury Okresu Romantyzmu, początkowo jako asystent, od 1966 starszy asystent. Równocześnie współpracowała stale z „Dialogiem” (1964-70). W 1965 przebywała na trzymiesięcznym stażu przy Université du Théâtre Sarah Bernardt w Paryżu. W tymże roku wyszła za mąż za Adama Tarna, dramatopisarza i krytyka teatralnego, ówcześnie redaktora naczelnego „Dialogu”. W 1970 uzyskała tytuł doktora na podstawie rozprawy pt. Spór o romantyzm a polski dramat współczesny (promotor prof. Maria Janion), a następnie stanowisko adiunkta w IBL. Od 1974 była członkiem Związku Literatów Polskich (do rozwiązania Związku w 1983). W 1982 prowadziła przez semestr zajęcia z historii dramatu w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie, a w 1993/94 również przez semestr zajęcia na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W 1989 została członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W 1990 habilitowała się na podstawie rozprawy pt. Romantyczna edukacja. Próba modelu. W 1995 została mianowana profesorem. W 1996 otrzymała stanowisko profesora nadzwyczajnego, a w 1997 profesora w IBL PAN, gdzie kontynuuje pracę naukową. Mieszka w Warszawie.