BIO
Urodzony 30 marca 1893 w Tirgu-Jiu w Rumunii; syn Witolda Roli-Piekarskiego, publicysty, tłumacza dzieł K. Marksa, działacza Wielkiego Proletariatu, i Klotyldy z Wróblewskich. Uczył się w Zakładzie Naukowo-Wychowawczym oo. Jezuitów w Bąkowicach pod Chyrowem, następnie w gimnazjach we Lwowie i Stanisławowie. W 1911 przerwał naukę. Brał udział w konspiracyjnych pracach młodzieżowych organizacji niepodległościowo-socjalistycznych. Będąc członkiem tajnego Związku Młodzieży Socjalistycznej (1913-14), a następnie Polskiej Partii Socjalno-Demokratycznej Galicji i Śląska Cieszyńskiego, działał do 1914 w zawodowych związkach robotniczych. W 1915 jako ekstern zdał maturę w Gimnazjum św. Anny w Krakowie i wstąpił na Uniwersytet Jagielloński (UJ). Studiował filologię słowiańską; w 1921 uzyskał absolutorium. Przygotowywał pod kierunkiem prof. Jana Łosia rozprawę doktorską o nosówkach w języku polskim (praca nie została ukończona). Równocześnie w 1917-20 pracował jako asystent w Bibliotece Akademii Umiejętności (później Polska Akademia Umiejętności; PAU), porządkując rękopisy i stare druki. W 1919 opublikował na łamach „Prac Komisji Językowej Akademii Umiejętności” (nr 4) pierwszą rozprawę pt. Przegląd wydawnictw średniowiecznych zapisek i rot przysiąg sądowych z ksiąg grodzkich i ziemskich. W tymże roku podjął w ramach prac krakowskiego koła Związku Bibliotekarzy Polskich poszukiwania inkunabułów, starych druków i opraw. W 1920 ożenił się z Marią z Horodyskich. W lipcu 1920 wstąpił ochotniczo do Wojska Polskiego i wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Po zwolnieniu pracował od grudnia 1920 do czerwca 1921 na stanowisku asystenta w Bibliotece Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie. Następnie do czerwca 1922 przebywał w Moskwie jako ekspert delegacji polskiej w Mieszanej Komisji Specjalnej dla rewindykacji zbiorów bibliotecznych i archiwalnych. Po powrocie do Krakowa rozwijał pracę badawczą i organizacyjną w zakresie bibliofilstwa i bibliotekoznawstwa. Działał w wielu stowarzyszeniach, m.in. w Towarzystwie Miłośników Książki (członek Zarządu), Towarzystwie Miłośników Języka Polskiego (1920-22 sekretarz), Towarzystwie Miłośników Opraw (1926). Współorganizował I Zjazd Bibliofilów Polskich (1925); pisał i redagował żartobliwe wydawnictwa bibliofilskie (w tym w 1925, pod pseudonimem Szymon Starowolski 13 numer „Przewodnika Bibliograficznego”). W 1924-29 wraz z Aleksandrem Birkenmajerem redagował pismo Towarzystwa Miłośników Książki w Krakowie, „Exlibris”. W 1925 został zatrudniony na stanowisku bibliotekarza w Dziale Starych Druków Biblioteki Jagiellońskiej, gdzie utworzył dział cymeliów. Zainicjował zestawianie centralnych katalogów znajdujących się w Polsce druków XV i XVI w., zbierał materiały dokumentacyjne w zakresie proweniencji i opraw. Publikował prace z zakresu historii drukarstwa, starych opraw, dziejów introligatorstwa i drzeworytu książkowego. W 1927-28 redagował pismo „Silva Rerum” (tu w 1925-30 zamieszczał liczne artykuły w cyklu pt. Marginalia). W 1927 uzyskał na UJ stopień doktora filozofii na podstawie rozprawy pt. Pierwsza drukarnia Floriana Unglera 1510-1516. W tym czasie został powołany w skład Komisji Historii Literatury Polskiej PAU (1925), Komisji Językoznawstwa PAU (1928), Komisji dla Dziejów Oświaty i Szkolnictwa w Polsce PAU (1930). W 1930 za zasługi na polu księgoznawstwa, czytelnictwa i bibliofilstwa został odznaczony Wielką Wstęgą Orderu Białego Kruka. W tymże roku jako stypendysta Funduszu Kultury Narodowej przebywał w Pradze, prowadząc poszukiwania poloników w tamtejszych bibliotekach. W 1931 przeniósł się do Warszawy, gdzie objął stanowisko kustosza Działu Starych Druków w Bibliotece Narodowej. W 1935 został przewodniczącym Państwowej Komisji dla Centralnego Katalogu Inkunabułów w Polsce oraz członkiem Państwowej Rady Muzealnej, w 1936 członkiem korespondentem Wydziału I (Językoznawstwa i Historii Literatury) Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. W 1937 habilitował się w zakresie bibliologii i bibliografii na Uniwersytecie Warszawskim (UW). W tymże roku otrzymał Srebrny Wawrzyn Polskiej Akademii Literatury (PAL) za krzewienie czytelnictwa. W 1937-39 prowadził na UW wykłady z bibliografii i bibliologii. Zajmował się także opracowaniem układu graficznego książek. W 1939 został członkiem korespondentem Wydziału Filologicznego PAU. W okresie okupacji niemieckiej przebywał nadal w Warszawie i pracował jako kustosz Biblioteki Narodowej. W 1939 zdołał potajemnie umieścić w Bibliotece Narodowej księgozbiór Biblioteki PAL. Od 1941 do przejścia na emeryturę w 1943 kierował III Oddziałem Staatsbibliothek Warschau, obejmującym zbiory specjalne w gmachu Biblioteki Krasińskich na Okólniku. Równocześnie brał udział w działalności konspiracyjnej, gromadząc tajne druki i materiały dla przyszłej rewindykacji zbiorów, oraz uczestnicząc w naradach komisji powołanej do opiniowania w sprawach bibliotecznych, archiwalnych i muzealnych. W związku z postępującą chorobą przebywał w 1942 w Osieku pod Łowiczem. Po krótkim pobycie w szpitalu w Warszawie od wiosny 1943 ponownie mieszkał w Łowickiem, gdzie pracował m.in. nad rejestrowaniem starych druków biblioteki kolegiackiej w Łowiczu oraz inwentaryzacją archiwum Kapituły Łowickiej. Kartoteki i prace powstałe w czasie wojny, a także te powstałe wcześniej spłonęły wraz ze zbiorami Biblioteki Krasińskich i Biblioteki Narodowej w czasie powstania warszawskiego w 1944. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1936). Zmarł 7 lutego 1944 w Łowiczu; w marcu 1948 zwłoki zostały ekshumowane i złożone na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Twórczość
1. Przegląd wydawnictw średniowiecznych zapisek i rot przysiąg sądowych z ksiąg grodzkich i ziemskich. Kraków: Akademia Umiejętności 1919, 101 s. Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności, 4.
2. Inwentarz inkunabułów bibliotek polskich. Seria 1. Kraków: Krakowskie Koło Bibliotekarzy Polskich 1925, 42 s.
3. Le livre en Pologne au XV siecle et l'etat actuel des etudes sur ce livre. (Communication faite au Congres International des Bibliothecaires et des Bibliophiles a Paris 1923). Cracovie: Societe des Amis du Livre; Paris: Gebethner i Wolff 1925, 11 s.
4. Marginalia. [Cz.] I-XII. „Silva Rerum” 1925-1927. Odbitki: Kraków: Towarzystwo Miłośników Książki 1925-1928.
I. „Silva Rerum” 1925 z. 1; odbitka: Kraków 1925, 11 s.
Zawartość
II. „Silva Rerum” 1925 z. 2; odbitka: Kraków 1925, 24 s.
Zawartość
III. „Silva Rerum” 1925 z. 3; odbitka: Kraków 1925, 21 s.
Zawartość
IV. „Silva Rerum” 1925 z. 4; odbitka: Kraków 1925, 26 s.
Zawartość
V. „Silva Rerum” 1925 z. 5; odbitka: Kraków 1925, 31 s.
Zawartość
VI. „Silva Rerum” 1925 z. 6; odbitka: Kraków 1926, 63 s.
Zawartość
VII. „Silva Rerum” 1927 z. 1, 2; odbitka: Kraków 1927, 37 s.
Zawartość
VIII. „Silva Rerum” 1927 z. 3, 4; odbitka: Kraków 1927, 29 s.
Zawartość
IX. „Silva Rerum” 1927 z. 5; odbitka: Kraków 1927, 35 s.
Zawartość
X. „Silva Rerum” 1927 z. 6/7; odbitka: Kraków 1927, 45 s.
Zawartość
XI. „Silva Rerum” 1927 z. 8/9; odbitka: Kraków 1927, 51 s.
Zawartość
XII. „Silva Rerum” 1927 z. 11/12; odbitka: Kraków 1928, 27 s.
Zawartość
5. Sygnety polskich drukarzy, księgarzy i nakładców. Zbiór podobizn zebranych przez K. Hałacińskiego i K. Piekarski. Zapowiedź wydawnicza. Kraków: Koło Miłośników Ekslibrisu 1925, 16 s.
6. Trzy drzeworyty z zaginionego wydania Sowizdrzała. Opatrzył tekstem K. Piekarski. Kraków: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego 1925, 14 s.
7. Pierwsza drukarnia Floriana Unglera 1510-1516. Chronologia druków i zasobu typograficznego. Kraków: [Drukarnia W.L. Anczyca i S-ki] 1926, 109 s.
8. Drugi Zjazd Bibliofilów Polskich w Warszawie. Notatki reporterskie z nieznanego rękopisu wyd. [J. Grycz] Zaleszczotek. (Żartobliwe wydawnictwo bibliofilskie]. Kraków: [s.n.] 1927, 8 s.
9. Do miłośników książki. (Superexlibrisy polskie od XV do XVIII wieku). [Prospekt wydawniczy]. Kraków: 1929, [4] s.
10. Katalog Biblioteki Kórnickiej. T. 1: Polonica XVI wieku. [B.m.:] Biblioteka Kórnicka 1929 [antydatowane 1933], 229 s. Wyd. 2 [rozszerzone; b.m.] 1934, 334 s.
11. Nagana polskiego drukarstwa. Kraków: Nakład autora [1929], 11 s.
12. Bibliografia dzieł Jana Kochanowskiego. Wiek XVI i XVII. Kraków: Polska Akademia Umiejętności 1930, XII, 68 s. Wyd. 2 rozszerzone tamże 1934, 82 s.
13. Katalog Biblioteki Horynieckiej XX. Ponińskich. Cz. 1. Inkunabuły i polonica XVI wieku. [Współautorka:] A. Kawecka-Gryczowa. Warszawa: Biblioteka Narodowa 1936, XII, 81 s.
14. Katalog inkunabułów Biblioteki Zakładu im. Ossolińskich we Wrocławiu. Na podstawie materiałów K. Piekarskiego oprac. A. Kawecka-Gryczowa. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1956, XXIV, 136 s.
Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.
Katalogi aukcji i wystaw
Prace edytorskie i redakcyjne
Z. 1. Kasper Hochfeder 1503-1505. 1936, 10 s., tab. 1-28. Wyd. 2 przejrzane i uzupełnione. Przygot. M. Błońska. 1968.
Z. 2. Jan Haller 1505-1525. 1937, [2] s., tab. 29-60. Wyd. 2 przejrzane pod red. A. Kaweckiej-Gryczowej. 1963.
Ponadto współredagował żartobliwe wydawnictwa bibliofilskie, m.in.: Colloquium Thassicii. Kraków 1926; Trzynasty numer „Przewodnika Bibliograficznego” przełamany z polecenia naczelnego redaktora Szymona Starowolskiego. Niebylec [właśc. Kraków] 1926; Nieurzędowy wykaz druków z niewiadomego dnia i miesiąca r. 1934 do użytku służbowego Peowiaczek. (Warszawa 1934).