BIO
Urodzony 14 listopada 1936 w Toruniu; syn Włodzimierza Łazoryka, oficera zawodowego, po wojnie przebywającego na emigracji, i Karoliny z Patkowskich, nauczycielki. W czasie okupacji niemieckiej przebywał w Krakowie i okolicy. W 1948 zamieszkał z matką we Wrocławiu, tu w 1954 zdał maturę w VI Liceum Ogólnokształcącym, a następnie podjął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego. Podczas studiów zajął się dziennikarstwem i twórczością literacką, nawiązał współpracę z prasą studencką. Był członkiem zarządu Koła Młodych przy Oddziale Wrocławskim Związku Literatów Polskich (ZLP). W 1954 ogłosił list na temat młodzieży, biorąc udział w dyskusji na łamach tygodnika „Nowa Kultura” (pt. Młodzi o sobie, nr 15; podpisany Maciej Łazoryk). W 1956 był współzałożycielem tygodnika studentów „Poglądy”; w 1956-57 wchodził w skład redakcji oraz zamieszczał tam liczne artykuły, recenzje i prace literackie (podpisany Maciej Łazoryk, a od 1957 także Maciej Patkowski). Na łamach tego pisma opublikował też w 1957 teatralną farsę polityczną pt. Marks wraca jeszcze raz (nr 3), którą uważa za właściwy debiut literacki. Po uzyskaniu w 1960 magisterium, uczęszczał na studium doktoranckie z prawa międzynarodowego. Równocześnie kontynuował twórczość literacką. Od 1960 należał do ZLP. W 1963 przebywał przez kilka miesięcy w Stanach Zjednoczonych. W 1966 przeniósł się do Warszawy. W 1968 został członkiem Polskiego PEN Clubu. W 1969 spędził kilka miesięcy w Paryżu; w 1969-72 kilkakrotnie wyjeżdżał do Stanów Zjednoczonych; okresowo mieszkał tam, pełniąc funkcję redaktora odpowiedzialnego tygodnika „Czas”, wydawanego przez Zjednoczenie Polsko-Narodowe. W 1970 ożenił się z Małgorzatą Szymczyk, wówczas asystentką na Wydziale Chemii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1972 osiadł na stałe w Stanach Zjednoczonych. Początkowo pracował jako kierowca taksówki w Nowym Jorku, następnie współpracował z biurem podróży, w którym udzielał porad prawnych. Później zajmował się pośrednictwem w handlu nieruchomościami. Od 1978 prowadził (i był właścicielem) hospicjum w Lake Ronkonkoma. Od 1998 odwiedzał Polskę. Został członkiem Polskiego Instytutu Naukowego i Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku, a także krajowego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (1999). W 1999 rozpoczął współpracę z dodatkiem nowojorskiego „Dziennika Polskiego”, „Przegląd Polski”, w którym drukował felietony, recenzje i artykuły. W tymże roku był współzałożycielem Oficyny Wydawniczej „Piast” w Warszawie, której został redaktorem (działała do 2018). Od 2001 należał do Stowarzyszenia Kultury Europejskiej (SEC). Zmarł 17 stycznia 2023 w Lake Ronkonkoma pod Nowym Jorkiem; pochowany na cmentarzu parafialnym w Cegłowie.
Twórczość
1. Harmonijka. [Powieść]. Warszawa: Iskry 1959, 287 s. Por. poz. ↑, ↑.
2. Skorpiony. [Powieść]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1959, 222 s. Wyd. 2 łącznie z poz. ↑ pt. Południe; Skorpiony. Warszawa: Iskry 1962, 273 s.
Przekłady
estoński
niemiecki
ormiański
rosyjski
ukraiński
Adaptacje
radiowe
3. Harmonijka. Scenariusz filmowy. [Współautor:] K. Kutz. Powst. ok. 1960. Por. poz. ↑.
4. Południe. [Powieść]. Warszawa: Iskry 1960, 113 s. Wyd. 2 łącznie z poz. ↑ pt. Południe; Skorpiony. Warszawa: Iskry 1962, 273 s. Zob. poz. ↑.
Nagrody
Przekłady
rosyjski
5. Szklana góra: Scenariusz filmowy. [Współautor:] P. Komorowski. Ekranizacja 1960.
Adaptacje
6. Harmonijka. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Jelenia Góra, Teatr Dolnośląski 1962. Por. poz. ↑.
7. Jutro wyrok. Sztuka w 4 obrazach. Prapremiera: Zielona Góra, Teatr Ziemi Lubuskiej 1962. Wyd.: Oprac. dramaturgiczne i uwagi inscenizacyjne: T. Łepkowska. Warszawa: CPARA [Centralna Poradnia Amatorskiego Ruchu Artystycznego] 1964, 80 s.
8. Sobótki. [Powieść]. Warszawa: Iskry 1963, 264 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1964, wyd. 3 1965. Por. poz. ↑.
Nagrody
Adaptacje
teatralne
9. Dworzanin. Brulion Henryka Pattee. [Powieść]. Warszawa: Iskry 1964, 156 s.
10. Sobótki. Scenariusz filmowy. Ekranizacja 1966.
Adaptacje
11. Człowiek w tajnej misji. [Powieść]. Warszawa: Iskry 1967, 229 s.
12. Podchorążacka miłość. [Powieść]. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1967, 156 s.
13. Wyroku nie będzie. [Utwór dramatyczny]. Telewizja Polska 1967.
14. Autobus do Radości. [Powieść]. Warszawa: Czytelnik 1968, 211 s.
15. Grający pomnik. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: teatralna: Bydgoszcz, Teatr Polski 1968; telewizyjna: Telewizja Polska 1969.
16. We dwoje nad rzeką. Sztuka współczesna w 4 obrazach. Uwagi inscenizacyjne: J. Bratkowski. Warszawa: CPARA 1968, 40 s.
Adaptacje
radiowe
17. Drewniany most. (Sztuka w 3 aktach). „Materiały Repertuarowe” 1969 nr 2 s. 7-51.
18. Strzały w schronisku. [Powieść]. Warszawa: Iskry 1969, 156 s. [Wyd. 2] Warszawa: Przedsiębiorstwo Wydawnicze „Rzeczpospolita” S.A. 2005, 188 s. Por. poz. ↑.
Nagrody
Przekłady
czeski
19. Polowanie na kozła. [Opowiadanie]. Warszawa: Iskry 1970, 38 s.
20. Kocie ślady. Scenariusz filmowy. [Współautor:] P. Komorowski. Ekranizacja 1971.
Adaptacje
21. Tajemniczy gość. [Opowiadanie dla młodzieży]. Warszawa: Ruch 1971, 62 s.
22. Mały diabeł z Batignolles. [Powieść dla młodzieży]. Warszawa: Nasza Księgarnia 1972, 134 s. Wyd. 2 poprawione Warszawa; Nowy Jork: Piast 1999.
23. ...czemu mnie nie było... [Mikropowieści]. Warszawa: Piast 1999, 261 s.
Zawartość
24. Stefan Wyszyński – Prymas Kampinosu. Zbeletryzowana kronika wydarzeń. Warszawa: Piast; Rytm 2001, 236 s.
25. Koncert polski. Powieść w pięciu częściach. Warszawa: Piast; Rytm 2004, 281 s.
26. Czarny wtorek. [Powieść]. Warszawa: Oficyna Wydawnicza PIAST, Oficyna Wydawnicza RYTM 2007, 293 s.
27. Kryptonim „Paderewski”. Tajemnice ostatnich lat Mistrza. [Opowieść dokumentalno-literacka]. Łomianki: LTW 2013, 269 s.
Nagrody
Adaptacje
teatralne
28. Kołomyjka. [Powieść]. Łomianki: LTW 2016, 318 s.
29. Z Kresów na orbitę. [Wspomnienia; proza autobiograficzna]. Łomianki: LTW 2016, 253 s.
30. Ostatni walc. [Powieść]. Łomianki: LTW 2019, 226 s.
31. Chopin i Majorka. Gawędy, listy, wspomnienia. Łomianki: LTW 2022, 197 s.
Zawartość
Słuchowiska radiowe, m.in.
Prace redakcyjne
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1998.
